Andere kijk op licht...

Omdat ik op andere fora nu toch ook positieve reacties krijg lijkt het me een goed idee om mijn theorie nog maar eens te lanceren. Ik houd jullie fokkers graag op de hoogte..


Lichtsnelheid….. 0.

Hoewel de natuurkunde er nog altijd vanuit gaat dat de lichtsnelheid de hoogst haalbare snelheid is vermoed ik juist het tegenovergestelde. Mijn inziens is de snelheid van het licht het absolute nulpunt van tijd en beweging. Hoewel ik zelf absoluut geen natuurkunde heb gestudeerd, denk ik dat ik een aantal sterke argumenten heb om de (on)juistheid van de huidige wetenschap ter discussie te stellen. Mijn kennis heb ik opgedaan uit losse artikelen betreft de relativiteitstheorie en discussies welke ik tot op heden op het Internet voer.
Ondanks het feit dat ik weinig steun krijg van anderen in het verdedigen van mijn theorie raak ik zelf echter steeds meer overtuigt van mijn idee omdat bepaalde zaken voor mij heel logisch zijn daar waar anderen er juist van overtuigt zijn dat ik het onjuist heb.


1) Tijd en ruimte.

Een van de eerste dingen die je moet zien te begrijpen is het fenomeen tijd en ruimte. Men ziet deze 2 over het algemeen als 2 afzonderlijke dimensies waarbij ruimte 3 dimensionaal is en tijd slechts 1 dimensionaal. In zekere mate klopt dit wel omdat een ruimte volgens onze manier van kijken slechts 3 dimensies kent. De 4e dimensies ( tijd) is dan niets anders als het tijdstip waarop iets bestaat en staat zodoende los van de 3 andere dimensies. De grote vraag is nu… Bestaat er ook tijd als het heelal volledig leeg zou zijn?

Duidelijk mag zijn dat er in een volledig leeg heelal niets of niemand is om tijd te kunnen constateren. Maar betekent dit dan ook de afwezigheid van tijd? Neem bijvoorbeeld een bal. Een bal is een lege ruimte met een omhulsel. Wanneer de bal ouder wordt, en dat doet hij op het moment dat hij bestaat, dan wordt de ruimte in de bal vanzelfsprekend ook ouder.
Vergeet nu dat deze lege ruimte wordt omringd door de bal en focus je alleen op de ruimte in de bal. Zou tijd dan alleen maar hebben bestaan op het moment dat de ruimte was omhuld door een bal? Dat lijkt mij niet. Op het moment dat er ruimte is, dan is er ook tijd waarin deze ruimte zich bevindt. Tijd en ruimte bestaan dus eigenlijk gelijktijdig. Nu is de vraag, zijn tijd en ruimte dan misschien dezelfde?

Iedereen weet dat ruimte niets anders is als een afstand. Wij meten over het algemeen afstanden van a naar b waarbij Ab de afstand is tussen 2 punten. Deze punten zijn dan b.v. verschillende massa´s. Een afstand vanaf jou huis tot aan de supermarkt is in wezen niets anders als de afstand tussen jou voordeur en de voordeur van de supermarkt.
Op het moment dat jij vanuit jou huis naar de supermarkt wilt gaan heb je een bepaalde weg af te leggen. Zonder dat men hierbij stil staat bestaat een afgelegde weg uiteindelijk alleen maar uit afgelegde tijd. Zonder tijd kun je immers geen weg afleggen. Jij verplaatst je weliswaar over een weg, maar de ruimte tussen jou en de supermarkt is eigenlijk niets anders als tijd die je kunt afleggen. Of je dit ook daadwerkelijk gaat doen is niet van belang. Op het moment dat er afstanden bestaan, bestaat er ook tijd. De afstand vanaf de aarde tot aan de maan bestaat uiteindelijk alleen maar uit tijd welke je nodig hebt om op de maan te komen.
Hieruit zou je kunnen concluderen dat tijd en ruimte eigenlijk dezelfde zijn. Elke afstand vertegenwoordigt een stukje tijd waarbij jij zelf bepaald hoeveel tijd jij nodig hebt om deze afstand af te leggen. Op dit moment geldt dat de lichtsnelheid ( ongeveer 300.000km/sec) de hoogst haalbare snelheid is, waaruit je kunt afleiden dat de minimale tijd tussen ons en de maan, welke ook ongeveer 300.000km is, 1sec is. Zou je dus met de snelheid van het licht naar de maan vliegen dan zou je daar 1sec over doen en jij bent dan dus eigenlijk 1sec ouder.
Jouw totale afgelegde weg is dan eigenlijk 300.000km en 1 sec.

Nou bewegen wij continue met verschillende snelheden of staan stil, de tijd lijkt altijd met een vaste snelheid voorbij te tikken. Gevoelsmatig kan een uur wel langer of korter duren, maar jou klokje trekt zich weinig aan van jou emotie. Toch kan de tijd inderdaad sneller of langzamer verlopen. Dit is al gebleken uit diverse experimenten. Tijd is gekoppeld aan een afgelegde weg. Uit een test met 3 atoomklokken is gebleken dat deze uit elkaar gaan lopen op het moment dat zij alle 3 een andere weg afleggen. Men heeft 1 klok op een vaste locatie neer gezet en vervolgens 2 andere klokken in tegengestelde richting om de aarde gevlogen.
Wat bleek nu? De klok welke met de draairichting van de aarde mee vloog liep voor op de vaste klok, en de klok welke tegen de draairichting van de aarde in werd gevlogen liep achter op de vaste klok. Stel je nou de aarde eens voor als een draaiende schijf en beeld je een vast punt voor ergens op de rand van de schijf. 1 omwenteling van de schijf stelt dan 40.000km voor.

Nu duurt 1 omwenteling precies 24 uur en laat je t.o.v. de vaste klok 2 klokken tegen elkaars richting invliegen. Deze klokken bewegen precies met dezelfde snelheid en doen beide ook 24 uur over het afleggen van 40.000km. De klok die met de draairichting van de schijf beweegt legt in 24uur dan 40.000km af ten opzichte van de vaste klok plus de 40.000km die de vaste klok zelf aflegde. Wat totaal dus 80.000km is. De andere klok legde 40.000km af ten opzichte van de vaste klok en legde 40.000km af min de afgelegde weg van de vaste klok. En heeft dan dus eigenlijk 0km afgelegd.

Hieruit blijkt dus dat de tijd minder snel voorbij gaat op het moment dat je minder kilometers aflegt. Tijd en afgelegde weg zijn dus nauw met elkaar verbonden. Des te minder kilometers je maakt, des te langzamer gaat jou tijd. Dit is in tegenspraak met de relativiteitstheorie omdat deze juist bepaalt dat hoe meer kilometers je aflegt hoe langzamer de tijd gaat. Bij de lichtsnelheid, waarbij je heel veel kilometers per seconde aflegt, zou jou tijd juist nagenoeg stil blijven staan. Daarbij vraag ik mij af wat een foton voor snelheid zou meten omdat er bij een foton na 300.000km nog helemaal geen tijd is verstreken. Wanneer er voor een foton een seconde voorbij zou zijn gegaan, dan had deze al oneindig veel kilometers afgelegd. Wat weer zou betekenen dat de werkelijke lichtsnelheid veel hoger zou moeten zijn als dat wij denken te meten.


2) Lengte contractie.

Een ander punt waar ik het niet mee eens ben is het fenomeen lengtecontractie. Wanneer voorwerpen een snelheid hebben of versnellen dan zouden deze korter worden in hun bewegingsrichting waarbij zij zelfs compleet zouden verdwijnen bij het halen van de lichtsnelheid. Ik denk dat dit maar deels waar is omdat een voorwerp namelijk niet zomaar in het niets kan verdwijnen. Misschien kunnen voorwerpen wel iets korter worden, maar dat heeft te maken met het steeds minder afleggen van ruimte. Hier kom ik later op terug. Eerst zou ik duidelijk willen maken waarom bewegende voorwerpen korter lijken op het moment dat zij bewegen.

Als voorbeeld zou ik een balk van 300.000km lengte willen nemen. We weten al dat licht er 1sec over doet om 300.000km af te leggen dus kun je stellen dat als je een balk van bovengenoemde lengte neemt, je deze balk over meerdere tijdstippen waarneemt. Wanneer je als waarnemer bij punt a staat, dan neem je punt b waar met 1 sec vertraging. Je kijkt dus eigenlijk in het verleden. Waarnemen is dus eigenlijk kijken in de tijd.
Als deze balk nu beweegt met een bepaalde snelheid dan zul je het uiterste einde van de balk stil zien staan op het moment dat punt a begint te bewegen, pas na 1sec zul je punt b zien bewegen waardoor de balk eigenlijk iets korter lijkt. Als punt b immers begint te bewegen is punt a al een stukje van jou verwijderd. Over de gehele lengte zie je de balk dus korter worden, en des te verder je kijkt hoe korter hij lijkt. Stel dat de balk met 100km/sec beweegt, op het moment dat punt b begint te bewegen is punt a al 100km van jou verwijderd. De balk lijkt dus 100km korter. Dit is dus de reden van het optische bedrog van korter wordende lengtes.

De reden waarom een massa bij hoge snelheid echt een beetje korter wordt heeft te maken met het feit dat atomen dichter op elkaar komen te zitten op het moment dat je denkt te versnellen. Hoe lastig het ook lijkt, versnellen richting lichtsnelheid is eigenlijk vertragen.
Dat heb ik al uitgelegd middels het voorbeeld met de atoomklokken, waarbij de tijd langzamer gaat op het moment dat je vertraagt. Ik ga er nog steeds van uit dat de tijd het langzaamst gaat bij de lichtsnelheid. Ruimte en tijd weren als een soort harmonica. Waneer je versnelt trek je de harmonica uit elkaar waardoor de ruimte toeneemt. Op het moment dat je vertraagt druk je de harmonica in elkaar waardoor de ruimte afneemt. Bij maximale vertraging is de harmonica op zijn kleinst en neemt zodoende ook de minste ruimte in. Ditzelfde principe geldt voor massa´s die de lichtsnelheid naderen. Bij de lichtsnelheid is de tussenliggende afstand tussen de atomen in de bewegingsrichting minimaal. Een massa wordt hierdoor dus korter. Bij het versnellen neemt deze onderlinge afstand weer toe en wordt de massa weer langer in zijn bewegingsrichting. Om deze reden gaat de impuls/massa van een voorwerp ook naar oneindig bij de lichtsnelheid. Bij de lichtsnelheid staat de tijd stil en bestaat er ook geen ruimte meer tussen de atomen. Bij lichtsnelheid is de afgelegde weg 0 en bestaat er voor een atoom ook geen ruimte meer om te bewegen. Hierdoor wordt een massa dus kleiner bij versnellen richting de lichtsnelheid. Vergeet niet dat als ik het over de lichtsnelheid heb ik daar mee bedoel het absolute nulpunt van beweging, en dat elke beweging t.o.v. onszelf weliswaar een snelheid lijkt maar eigenlijk afremmen is.


3) Snelheid van tijd.

Wat is snelheid? Op het moment dat men het over snelheid heeft denkt men al gauw aan een afgelegde afstand per tijdseenheid en dit is niet geheel onbegrijpelijk. Als ik het dus heb over de snelheid van tijd zal men in eerste instantie zeggen dat dat niet kan omdat tijd zelf geen snelheid is. Toch berust dit op een groot misverstand omdat tijd rechtstreeks is terug te voeren naar een afgelegde weg. Waardoor de sec niets anders is als een vast aantal km per periode. Eerst zal ik proberen duidelijk te maken waar de oorsprong van onze klok vandaan komt omdat niemand zich meer schijnt te realiseren dat de seconde rechtstreeks is afgeleid van de omwenteling van de aarde om de zon. Het is geen toeval dat een jaar 12 maanden heeft en onze klok is gebaseerd op etmalen van 24 uur. Als je bedenkt dat een jaar 12maanden dag heeft en 12 maanden nacht kun je je makkelijk voorstellen waarom een volle dag 24 uur heeft.
Elke dag bestaat immers uit 12 uren dag en 12 uren nacht. Men heeft ooit de cyclus van de aarde afgeleid van de 12 sterrenbeelden van de dierenriem. Per sterrenbeeld ging er 1 maand cyclus voorbij waarna men na 12 maanden op 12 periodes van de maan kwam. Als je het zonnestelsel als een klok beschouwt dan kun je de maan als de kleine wijzer nemen. De rotaties van de aarde kun je dan zien als de seconde wijzer. Waarbij de jaren de grote wijzere voorstelt. Vroeger telde een jaar 360 dagen welke onderverdeelt werden in 12 maanden. Een maand bestaat zodoende uit ongeveer 30 dagen ( dit is later bijgesteld) waarbij er 30 dagen en 30 nachten zijn. Zodoende kom je uit op 60 periodes per maand. Op de universele klok gelden de jaren dus voor de dagen, de maanden voor de uren en de dagen voor de minuten.

Het is natuurlijk duidelijk dat een jaar een bepaalde afgelegde weg is. In 1 jaar tijd draaien wij 1 maal om de zon en hierbij leggen wij ook een aantal kilometers af. Op dit moment gaan wij ervan uit dat wij t.o.v. de zon elke seconde 30km afleggen. Een seconde staat dus eigenlijk voor 30km afgelegde weg door de ruimte. Wanneer men dus over een snelheid spreekt van m/sec betekend dat eigenlijk meters/30km. Waarbij 30km staat voor 1sec.
Dit is een beetje lastig, maar stel dat de aarde sneller zou gaan draaien om de zon dan leggen we deze 30km af in een kortere periode en worden de secondes uiteindelijk korter. Omdat een seconde staat voor 30km zouden wij door te versnellen of vertragen langer of korter over deze seconde kunnen doen. Dit zou je kunnen zien als de snelheid van tijd. De tijd is eigenlijk niets anders als een trein welke met snelheid door de ruimte gaat waarbij wij om de 30km een impuls achterlaten. Alle beweging op aarde kun je zien als beweging binnen in de trein waardoor een afgelegde weg in de trein een afgelegde weg per 30km is. Nooit zullen wij merken of de trein versnelt of vertraagt omdat alles met de trein mee versnelt of vertraagt. De tijd werkt als een grote machine waarmee wij allemaal in contact staan. Gaat de trein langzamer, dan gaan wij ook langzamer en lopen onze klokjes ook langzamer. Een bewijs wat aantoont dat wij nauw in verband staan met deze universele klok is de maandelijkse periode van een vrouw. Het is geen toeval dat deze cyclus ook eens per maand is. Alles staat in verbinding met elkaar en wij zijn slechts de radertjes in een enorme klok.


4) Hoe ontstaat tijdsverschil?

Deze vraag is misschien al een beetje duidelijk geworden d.m.v. mijn voorbeeld met de atoomklokken, maar ik zal hier een iets duidelijker voorbeeld van proberen te geven. Het is belangrijk om te begrijpen dat tijd letterlijk een afgelegde weg is en dat wij ons dus met een bepaalde snelheid door de tijd begeven. Wat wij meten als lichtsnelheid is eigenlijk de snelheid waarmee wij ons door de tijd begeven. Licht blijft slechts achter als spoor van energie en kan dit in alle richtingen tegelijk doen omdat tijd maar 2 richtingen kent. De richting van tijd gaat altijd van heden richting toekomst. Verleden is afgelegde ruimte waardoor licht achterblijft in de ruimte om ons heen. Dit is weliswaar een dimensie die ons nu nog vreemd is, maar uiteindelijk zal het allemaal veel eenvoudiger worden om te begrijpen als men zich bewust wordt van de dimensie tijd als ruimtelijke dimensie.

Al eerder stelde ik de tijd voor als een trein welke met snelheid door de ruimte beweegt. De afgelegde weg van de trein is afgelegde ruimte/tijd. Wij zitten met z´n allen in deze trein en bewegen met dezelfde snelheid als de trein op het moment dat wij stilzitten. We kunnen iets versnellen of vertragen t.o.v. de trein door naar voren of achteren te bewegen. Dit is ook het gene wat men deed met de proef met 3 atoomklokken, waarbij het tijdsverloop sneller of langzamer ging afhankelijk van de richting waarin de klok werd bewogen.
Net als dat alle planeten zich in een kromme baan om de zon begeven zo leggen wij door de tijd ook een zekere kromme baan af. Het spoor waar de trein over rijdt gaat dus in een bepaalde bocht. De tijd is krom zou je kunnen zeggen. Nu kunnen we sneller of langzamer als de trein bewegen waardoor we per sec (nu nog gesteld op 30km) meer of minder kilometers kunnen afleggen. Wanneer wij sneller als de trein gaan dan zal ons klokje voor gaan lopen, wanneer wij vertragen dan zal ons klokje langzamer gaan lopen t.o.v. de personen welke stilzitten in de trein. Wanneer wij nu met lichtsnelheid bewegen dan staan wij eigenlijk stil t.o.v. de trein en zouden wij er oneindig lang over doen om 30km af te leggen. In werkelijkheid is de snelheid van de trein veel hoger waardoor wij per seconde 300.000km af leggen. Licht is slechts het spoor waar de trein over rijdt. Bij het overschrijden van de lichtsnelheid gaan wij eigenlijk achteruit over het spoor en belanden we in het licht van het verleden.

Wat er nu gebeurt als een persoon vertraagt richting de lichtsnelheid. Hij versnelt t.o.v. de trein (dus ons), waardoor hij afwijkt van de kromming van het spoor doordat hij minder naar buiten wordt geslingerd. Doordat de trein (tijd) immers met hoge snelheid in een kromming beweegt wordt iedereen immers een beetje naar buiten geslingerd. Ik vermoed dat deze kracht verband houdt met de zwaartekracht, maar ben hier nog niet helemaal uit.
Maar door te bewegen verplaatst een persoon zich dus naar de tragere binnenzijde van de trein. Ten opzichte van de personen die zich niet bewegen legt hij dus eigenlijk een iets kortere weg af. Dat kun je zien als dat je in een enorme centrifuge zit waarbij alles wat zich meer naar binnen bevindt per omwenteling een kortere weg aflegt.
Op het moment dat de persoon weer stopt met bewegen wordt hij weer maximaal naar buiten geslingerd, maar heeft dan tijdens zijn beweging iets minder afstand afgelegd. Hierdoor loopt zijn klokje dan dus een beetje achter. Een seconde stond immers voor 30km en hij had tijdelijk een kleinere omloopsnelheid.


5) Waarnemen bij stilstaand licht.

Dit is denk ik wel het moeilijkste gedeelte van mijn theorie en heb het daarom ook maar tot het eind bewaard. Hoe kun je nou iets zien als het licht stil blijft staan? Dit is natuurlijk geen onbegrijpelijke vraag. Dit zal menig persoon zijn verstand te boven gaan, en vreemd is dat niet. Was de aarde vroeger plat en waren de sterren gaten in een gordijn. Ons idee van tijd en ruimte zal voorgoed veranderen, hoe lang dat nog gaat duren weet ik niet, maar dat het gaat veranderen weet ik zeer zeker.

Eigenlijk is het heel simpel, maar we kunnen ons hier nog geen goede voorstelling van maken. Dat is gewoon een kwestie van tijd. Ik zal toch proberen uit te leggen hoe de dimensie tijd eigenlijk in elkaar zit. Men heeft het tegenwoordig over 13 opgerolde dimensies in de string theorie. Dat is nog niets vergeleken met het aantal werkelijke dimensies. Er zijn namelijk net zoveel dimensies als dat er massa´s zijn. En eigenlijk kom je dan al gauw uit op oneindig veel dimensies. Ik zal trachten uit te leggen hoe je deze dimensies dan kunt zien. Een dimensie moet immers wel zichtbaar zijn, en opgerold is een dimensie geen dimensie.
Om te beginnen moet je je bewust zijn van de tijd en het absolute moment nu. Ieder mens bevindt zich op een andere plaats waardoor ook het absolute moment nu voor ieder persoon op een andere plek is. Er zijn dus eigenlijk meerdere momenten nu en deze gaan razendsnel voorbij. Ik zou willen zeggen dat deze momenten voorbij gaan met de lichtsnelheid, omdat je bij de lichtsnelheid stil blijft staan in het nu.

Ten opzichte van jezelf bevindt alles zich eigenlijk in de toekomst. Om ergens naar toe te gaan moet je immers tijd afleggen waardoor elke afstand een stukje tijd vertegenwoordigt.
Neem nogmaals de supermarkt als voorbeeld, als het voor jouw 5 minuten fietsen is naar de supermarkt bevindt de supermarkt zich t.o.v. jouw 5 minuten in de toekomst. Het woord toekomst zegt het eigenlijk al, het komt naar je toe. Nu kun je natuurlijk heel lang wachten totdat de supermarkt naar je toe is gekomen, maar helaas. Net als dat jij per seconde 300.000km aflegt, zo legt de supermarkt ook elke seconde 300.000km af en zal zodoende nooit naar jou toe komen. Op een tijdslijn bevindt alles zich om jou heen in de toekomst en beweegt ook alles tegelijk met jou mee. Alles wat stilstaat t.o.v. jou heeft dezelfde snelheid als jou en komt dus niet naar jou toe. Wat is nu het geval met licht. Licht is niets anders als verbruikte energie en laat een spoor achter welke stil blijft staan in de tijd. Stel je eigen tijd, het moment nu, op tijdtip 0 minuten. Als jij er minimaal 5 minuten over kunt doen om bij de supermarkt te komen dan kun je de supermarkt op tijdstip 5 minuten plaatsen. Dat is de snelste tijd die jij kunt maken om bij de supermarkt te komen.

Onze werkelijke snelheid door de tijd is de lichtsnelheid. Stel dat wij een lichtsnelheid zouden meten van 100m/sec, dan zou dat onze snelheid door de tijd zijn. Als een lamp bij de supermarkt nu aan zou gaan en deze is b.v. 1 kilometer bij jou vandaan, dan reis jij met 100m/sec richting de toekomst en zal het licht dan na 10sec waarnemen. Het licht zelf heeft geen enkele meter afgelegd, maar is gewoon stil blijven staan in de tijd.

De reden dat dit moeilijk te begrijpen is dat dit zou betekenen dat wij in alle richtingen tegelijk zouden moeten bewegen. Dat strookt niet met onze huidige gedachte wat dimensies betreft. Als men in gaat zien dat de dimensie tijd wel in alle richtingen tegelijk gaat, dan zal dit veel beter te begrijpen zijn. Door dit te begrijpen zal men in gaan zien dat verleden en toekomst een cirkel vormen waarbij licht eerst richting verleden gaat, waarna verleden weer toekomst wordt. Een lichtstraal welke b.v. richting de maan gaat is een lichtstraal richting het verleden, en kan men ook niet zien. Echter wanneer deze lichtstraal is aangekomen en zichzelf weerspiegeld zal deze weerspiegeling zich t.o.v. ons in de toekomst bevinden en naar ons toekomen doordat wij verder gaan in de tijd.


Tot zover mijn gedachte,