Ik zit een beetje met een probleem.
Stel een vorm van dienstverlening binnen een onderneming gaat veranderen. Om deze verandering in goede banen te leiden wordt een projectteam samengesteld. Alleen bestaat dit team uit alleen maar externen omdat er bij het management niet genoeg vertrouwen in in de capaciteit van de eigen medewerkers die zich bezig houden met het beheer van de huidige processen en systemen.
Nu blijkt al snel dat het projectteam te weinig kennis bezit van de onderneming om goede producten op te leveren. Op hoofdlijnen de nieuwe dienstverlening uiteen zetten lukt ze wel. Maar concreet iets opleveren is teveel gevraagd. Gevolg is dat onze manager, laten we haar D. noemen, de vaste medewerkers opdraagt het project van informatie te voorzien. Ook dit leidt niet tot de gewenste resultaten waardoor uiteindelijk door D. maar wordt gezegd dat de werkzaamheden toch maar door de eigen medewerkers moeten worden gedaan. Dit bovenop het reguliere werk van het beheer van de huidige processen en systemen.
Dit lukt uiteindelijk met redelijk veel stress en er worden rond 1 mei eerste werkbare versies van producten als werkinstructies, processchema's, etc, opgeleverd. Nu moeten medewerkers uit de uitvoering die de nieuwe dienstverlening gaan uitvoeren uiteraard worden opgeleid. Nu hadden wij als vaste medewerkers aangeboden hierin een rol te gaan spelen, omdat wij nu de meeste kennis hebben van de nieuwe dienstverlening en omdat we als staffunctionarissen de contacten met de uitvoering willen verbeteren. Ze weten nauwelijks wie wij zijn terwijl we ze wel moeten ondersteunen. Door D. werd ons toen verteld dat dit niet kon "opleiden was immers een vak". Toen "echte" opleiders echter te duur bleken te zijn boden de projectleden zich aan om de opleidingen dan maar te gaan verzorgen. Dat was opeens geen probleem. En het mag wat kosten hoor, 8 sessies van 3 dagen (met overnachtingen en diner) op een landgoed bij Apeldoorn. Opleiden is blijkbaar opeens geen vak meer en de projectleden kunnen zich, met ons werk, mooi gaan verkopen in het land.
Nu hadden we wel afgesproken met de projectleider dat we binnen die opleiding een presentatie zouden geven over de producten die precies worden aangeboden en onze ondersteunende rol binnen het geheel. Kortom, waar kan de uitvoering informatie en hulp vinden. Het project is immers niet voor eeuwig en gebruikers zullen uiteindelijk toch door ons ondersteund moeten worden. Afgesproken was dat vier vaste medewerkers 1 sessie geheel zouden volgen om ons een beeld te kunnen vormen van het kennisniveau van de medewerkers en bij de overige sessies een aantal presentaties zouden geven. Dit was 2 maanden geleden met alle betrokken partijen afgesproken.
Nu wordt een collega van me opeens afgelopen maandag door manager D. aangesproken. Zij was als enige van de club van vier aanwezig deze week. Niet alle vier de medewerkers kunnen naar die eerste sessie gaan. Een echte reden kon ze niet geven, het werd afgeschoven op geen geld (wij worden uit een ander potje betaald) en er moet voldoende capaciteit op kantoor aanwezig zijn (is gelul, die is er). Er kan maar 1 van ons gaan. Verdere discussie was niet mogelijk en D. ging nu naar huis, want ze had het weer helemaal gehad vandaag. Nu heeft die collega daar absoluut geen zin meer in en heeft ze tegen D. gezegd dat ze zal vragen of ik wil gaan.
Nu zit ik met het dilemma van wel of niet gaan.
Argumenten om wel te gaan:
Contact met de uitvoering, beetje netwerken.
3 dagen in een mooi landgoed beetje naar verhaaltjes luisteren en een presentatie van een half uur geven.
Ik maak mezelf kenbaar als flexibel en meegaand. Niet onverstandig als ik carrière wil maken binnen onze onderneming.
Argumenten om niet te gaan:
Solidair met directe collega's.
3 dagen, 2 nachten van huis. Alleen maar luisteren naar slap gelul wat inhoudelijk voor 25% niet klopt door gebrek aan kennis bij projectleden.
Ik ken de meeste mensen alleen oppervlakkig, en de projectleden vind ik een stel slappe kontkruipers met een verborgen agenda. Niet echt mensen waar ik 's avonds gezellig een glas bier mee aan de bar wil drinken.
Ik heb het helemaal gehad met D. het is niet alleen dit, maar haar hele manier van managen. Geen sturing geven, geen structuur aangeven. Elke keer weer in paniek naar je bureau komen als ze het gevoel heeft de greep ergens op te verliezen. En vooral, meer openstaan voor gevlei en gekontkruipt dan voor een kritische geluid. Memo's en notities die terechte knelpunten aangeven worden gewoonweg genegeerd.
"Ik heb geen tijd voor leuk,... ik maak alleen tijd voor episch! - Chocobo