Ca41-detectie

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 23:12 schreef Maethor het volgende:

[..]

Inderdaad zoek je relatieve abundanties (isotoop / alle aanwezige isotopen). Maar die AMS opstelling in München schijnt een Ca-41/Ca ratio gemeten te hebben van (1.9 +/- 0.5)*10^-15, dus dat zou blijkbaar geen probleem moeten zijn. Maar dit schijnt nogal een uitzonderlijk resultaat te zijn, behaald door een erg groot en complex apparaat. Alleen al doordat het met de ATTA methode met een veel kleinere opstelling kan, is al mooi. Daarnaast hoeven zoals gezegd geen speciale moleculen gemaakt te worden.

En daar hangt natuurlijk ook een prijskaartje aan vast.
Als je dit in ziekenhuizen en/of laboratoria standaard wil gaan toepassen mag de apparatuur niet te duur en te complex zijn. Als je dat tenminste kunt voorkomen.
Voor hart-long machines bijvoorbeeld zijn al standaard hoog gekwalificeerde technici / fysici nodig om het apparaat te bedienen / onderhouden.

Interessant.

Die opstelling voor natrium werkt hetzelfde als die voor calcium, of zijn er verschillen tussen?

Ik raak je nu geloof ik een beetje kwijt.

Temperatuur is toch de mate van trilling tussen moleculen? Hoe kan een atoom dan een eigenschap als temperatuur hebben?

quote:

Op maandag 12 september 2005 13:25 schreef Maethor het volgende:

[..]

Dat is niet helemaal waar. Voor een stof die louter uit atomen bestaat (of éénatomige moleculen, zo je wilt) zoals ijzer, kan ook wel degelijk een temperatuur gedefinieerd worden.

Natuurlijk is het wel een beetje vreemd om in het geval van 'enkele' atomen (het gaat om iets van een miljoen atomen, vergelijk dit met de ~10^23 moleculen in een kopje koffie) over een temperatuur te spreken. Eigenlijk mat ik de gemiddelde snelheid van de atomen, en vertaalde dat via kinetische energie naar een temperatuur.

Ah, op zo'm fiets. Zeg maar de temperatuur die er zou zijn, als het atoom een boel broertjes en zusjes had gehad naast zich?

quote:

Op maandag 12 september 2005 12:59 schreef Maethor het volgende:
_{Ik bedenk me ineens dat dit topic nog open is...}

Al in juli heb ik mijn Bacheloronderzoek afgesloten. Als gevolg van tegenslagen bij het oorspronkelijke calciumexperiment ben ik een vergelijkbare meting gaan doen aan een opstelling die met natriumatomen werkt. Binnenkort zal ik een aantal resultaten en conclusies posten.

Jammer dat het misliep.
Is het met natrium makkelijker?

quote:

Op maandag 12 september 2005 13:31 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ah, op zo'm fiets. Zeg maar de temperatuur die er zou zijn, als het atoom een boel broertjes en zusjes had gehad naast zich?

De definitie van de temperatuur, die we dagelijks gebruiken vereist dat de verdeling van de snelheden van de moleculen gaussisch is, normaal verdeeld is, een "kerstklokvorm" heeft.
En dan kun je de gemiddelde kinetische energie koppelen aan de temperatuur.
Om die verdeling te krijgen heb je heel veel broertjes en zusjes nodig.

In andere gevallen is het beter om te praten van energie, gemiddelde energie of zo.
Anders krijg je rare situaties die snel onbegrijpelijk worden.
Als je bv een vonk krijgt bij je stopcontact van 220 V, noem het kortsluiting, dan gaan de electronen met een energie van 220 electronVolt van het ene pinnetje via de lucht naar het andere pinnetje.

1 electronvolt komt overeen met 11.600 Kelvin.
Dus die electronen hebben een temperatuur van 2,5 miljoen Kelvin
( het binnenste van de zon is 15 miljoen Kelvin).
En dat klinkt een beetje vreemd, dat je zulke temperaturen in je huis hebt.
Daarom spreekt men liever van equivalente temperatuur.

De deeljesversnellers, of kernfusiereactoren geven de deeltjes gigantische snelheden, en dus equivalente temperaturen die heel hoog zijn.
Maar de energie inhoud stelt nauwelijks wat voor, omdat er zo weinig deeltjes bij betrokken zijn.
Van de recente experimenten met kernfusieractoren weet ik dat de energie inhoud net voldoende is om een eitje van te bakken.