God, Allah, en Jehova zijn een

En ben je dan principieel pragmatisch of houd je er een andere principiële mening op na?

En ben je dan principieel pragmatisch? Of wat is je principiële oogpunt dan?

Het gemiddelde geloof claimt maar Een Ware God te kennen.

ergo: dat is dus steeds dezelfde god, maar steeds met een ander naambordje er op geplakt.

Is dat wel zo ergo?

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:33 schreef Henk-Jan het volgende:
Is dat wel zo ergo?

ja.

Mogelijk ben je het er niet mee eens, in dat geval moet je het maar zien als mijn persoonlijke, te respecteren mening

Ik vraag dus impliciet, waar je die 'dus' vandaan haalt; argumenten s.v.p.
Ik kan ook zeggen: God bestaat. Ergo: de atheïsten hebben het mis. Maar dat is nogal gedurfd, vind je niet? Iedereen kan wel ergo zeggen.

Mijn god zou die van jou zo kunnen opeten.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:31 schreef Henk-Jan het volgende:
En ben je dan principieel pragmatisch of houd je er een andere principiële mening op na?

Dat lijkt welhaast een tegenspraak hè, principieel pragmatisch.

Ik wil ermee zeggen dat de 3 wereldgodsdiensten zoveel met elkaar gemeen hebben dat ze in de praktijk het beste kunnen erkennen dat ze dezelfde basis hebben. Theoretisch/theologisch zal dat lastiger gaan.

De vorige paus maakte trouwens wel werk van het benadrukken van de gemeenschappelijke basis tussen allerlei geloven, daar was ik wel aangenaam verrast over. Dat is een voorbeeld van pragmatisch handelen. Want hij had waarschijnlijk bijbelteksten te over kunnen vinden dat hij vooral niet samen moest bidden met al die joden, moslims, hindoes, boeddhisten, en wat al niet te meer. Toch deed hij het.

Welja, kijk, in die zin is er een overeenkomstige basis, namelijk dat 'we' allemaal geloven in een godheid. En dat die aanbeden moet of wil worden. En dat dat een god is die bepaalde ideeën heeft over hoe je zou moeten leven. Maar daarmee is dan ook alles gezegd.
Ik bedoel, wat is de overeenkomst tussen een gemiddelde moslim (mijn buurman) en mij? Nou, dat we allebei bijvoorbeeld veel waarde hechten aan het gezin, om maar wat te noemen.
Maar wat is verder de vergelijking? Ik geloof in Jezus Christus en de verlossing van de zonden. Mijn buurman heeft geen flauw benul waar ik het over heb, en heeft het alleen over 'het gehoorzamen van de wil van allah', en dergelijke.
Kortom: Islam & Christendom staan mijlen, maar dan ook mijlenver uit elkaar. Waar de islam gaat over 'onderwerping', gaat het christendom over 'liefde tot God en de naaste' en niet om het gehoorzamen van een vastgesteld aantal regels, om maar iets te noemen.

Dus: wel een aantal punten gemeenschappelijk, maar er is méér verschil dan alleen maar 'niet-gelovigen' en 'wel-gelovigen'.

Ik ben het helemaal niet eens met de TS want ik ben van mening dat die lui allemaal nep zijn en dat het allemaal fabeltjes zijn. Mensen verspreidden vroeger zo'n onzin. Nog een voorbeeld. indianen rookte vroeger de vredespijp. In deze pijp zat een substantie waarvan men begon te trippen. Ze zagen dan allemaal rare figuren en weet ik het allemaal. Ze zeiden toen dat dit hun goden waren en maakte hun gezichten na op totempalen. Nog een voorbeeld zijn de Egyptenaren. Zij atendronken/aten ook de binnenkant van bepaalde cactussen (mescaline). Hierdoor begonnen zij dus ook te hallucineren en zagen allemaal rare dingen die ze naderhand dan allemaal op de muren schreven. (hierogliefen (spelling??))

99% wat van het geloof af komt is allemaal zo ontzettend vaag en rust allemaal op doorvertelde verhalen. Niets ervan is 100% verklaarbaar. Terwijl als je gewoon helder en logisch nadenkt, je ziet dat alles natuurlijk, wiskundig en scheikundig verklaarbaar is. Zelfs voor planeten buiten dit melkwegstelsel en ver daarbuiten (alles dus) En vroeger hoefde je met zo'n verhaal dus niet aan te komen want dan werd je opgesloten en voor gek verklaard. Nu weet men beter!

Haha, naïef.
Verklaar mij dan maar even wetenschappelijk waar de materie van de oerknal vandaan kwam. O ja, wetenschappelijk alstublieft. (ik wacht)

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:45 schreef Henk-Jan het volgende:
God bestaat. Ergo: de atheïsten hebben het mis. Maar dat is nogal gedurfd, vind je niet? Iedereen kan wel ergo zeggen.

Nee hoor. God bestaat. Ergo: de atheïsten hebben het mis is volkomen correct.

Vind ik ook, maar het is geen logische redenering, hoe waar het ook is.

Het is wel een logische redenering, het is niet waar.

Ik bestrijd ook vooral het 'dus' in
'Het gemiddelde geloof claimt maar Een Ware God te kennen.
ergo: dat is dus steeds dezelfde god, maar steeds met een ander naambordje er op geplakt.''

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:55 schreef Henk-Jan het volgende:
Haha, naïef.
Verklaar mij dan maar even wetenschappelijk waar de materie van de oerknal vandaan kwam. O ja, wetenschappelijk alstublieft. (ik wacht)

Als jij wilt beweren dat het onmogelijk is dat die materie altijd heeft bestaan,
is het net zo onmogelijk dat jouw God altijd heeft bestaan.

Dus right-back-at-ya :
wie heeft jouw God gemaakt ?
_{ik wacht..}

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:53 schreef Henk-Jan het volgende:
[..] Maar wat is verder de vergelijking? Ik geloof in Jezus Christus en de verlossing van de zonden. Mijn buurman heeft geen flauw benul waar ik het over heb, en heeft het alleen over 'het gehoorzamen van de wil van allah', en dergelijke.
Kortom: Islam & Christendom staan mijlen, maar dan ook mijlenver uit elkaar. Waar de islam gaat over 'onderwerping', gaat het christendom over 'liefde tot God en de naaste' en niet om het gehoorzamen van een vastgesteld aantal regels, om maar iets te noemen. [..]

Nog maar enkele generaties geleden ging het Christendom op vergelijkbare wijze over 'onderwerping'. Denk maar aan de benaming voor een vroom persoon, die werd godvrezend genoemd. De benadrukking van de liefdevolle God is niet van alle tijden.

Veder is je buurman niet de maatstaf - je neemt veel eerder een sociaal-cultureel verschil met hem waar. Er zullen Moslims zijn waar je meer overeenkomsten mee hebt dan sommige Christenen, bijvoorbeeld een Moslim uit Istanboel of een andere metropool enerzijds, en anderzijds een Christen van het Armeense platteland. Er is een goede kans dat je kwa denkbeelden dichter bij de Istanboelse Moslim staat en er een prettige theologische discussie mee kunt voeren. Bv. over de profeet Isa.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:45 schreef Henk-Jan het volgende:
Ik vraag dus impliciet, waar je die 'dus' vandaan haalt; argumenten s.v.p.

[...]

- De geloofsbelijdenis van de Islam bevat de zinsnede 'Er is geen God dan Allah'
- In de bijbel is ook sprake van één ware God, afgoderij is niet toegestaan. (Ik ben niet zo heel bijbelvast, maar volgens mij was het Mozes die zijn volk het gouden kalf verbood).
- Het hindoeisme stelt dat (o.a.) Krishna, Vishnu en Shiva één en de zelfde zijn
- In de koran staan 99 namen voor Allah, 99 aspecten die allemaal dezelfde God zijn.

Er is dus maar één God, en die is zó groot dat de mens nooit alle aspecten en alle namen zal kennen. Ik heb hier ooit eens een topic over geopend, maar omdat de neukende zoek niet werkt kan ik dat even niet boven water peuteren. (MyAT is ook niet meer wat het geweest is...)

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:00 schreef CaptainM het volgende:
Ik vind God (Allah, Buddha alle andere geloof) echt nep want ik ben overtuigd atheist. Ik geloof in de wetenschap, de natuur- wis- en scheikunde.

Echt wat een neppe boel allemaal. Mensen die geloven in een God houden zichzelf voor de gek. Als je dood bent word je gewoon opgegeten door wormen of verbrand of wat dan ook. Je "bewustzijn" is er dan niet meer hoe moeilijk dit ook is voor te stellen.

Bij deze wil ik al het geloof verbannen, nee liever wil ik dat het geloof NOOIT was uitgevonden. Als er geen geloof was en iedereen geloofde gewoon in waar ik in geloof dan was de wereld een stuk aangenamer om op te wonen. Geen oorlogen meer op het gebied van Geloof en enkel nog oorlogen om macht of grondgebied. Ik kan ook met een gerust hart doodgaan want ik weet dat mijn leven op dat moment ten einde is gekomen omdat mijn lichaam een organisme is zoals alle andere levende wezens en die stopt er dan op dat moment mee met als oorzaak een ziekte of gewoon ouderdom.

Ik heb wel eens met me moeder erover gepraat om (serieus) een bond tegen geloof op te richten!

Je mag best tegen een geloof zijn. Maar onderbouw dat dan ook. Ik zie hier een drogreden dat geloven heel vaak een reden voor oorlog is ( mensen zoeken altijd redenen om oorlog te voeren, en dan is geloof een goeie zet; het geloof an sich heeft daar verder niet veel mee te maken, denk ik)
Verder argumenteer je in de trend "er bestaat geen God, de ziel is eeuwig, want zo is het nou eenmaal". Je uitspraak dat je gelooft in de wis, natuur en scheikunde slaat ook nergens op. Daar kun je niet in geloven; dat zijn modellen die je opstelt van wat je waarneemt. Al met al een hoop onzin, als je het mij vraagt.

Kijk, een theologische discussie kan je natuurlijk alleen met iemand voeren die theologisch geschoold is (min of meer). Dat geldt ook voor een atheïst, die kaas heeft gegeten van theologie.
Overigens is je uitleg van het woord 'Godvrezend' niet juist, want 'vreze' betekent 'ontzag'. Dat is iets anders dan 'vrees' of 'angst'. De uitdrukking 'vreze des Heren' betekent dus: ontzag hebben voor de Here, voor God.
Het is evenmin waar als je zegt dat de benadrukking van de liefdevolle God niet van alle tijden is. Want die is wel van alle tijden, hoewel natuurlijk als een paal boven water staat dat bepaalde groeperingen dat zeker niet altijd hebben benadrukt. Maar juist de bijbel spreekt over God als 'vader' en over Jezus als 'vriend en broeder'. En de bijbel heeft al die eeuwen altijd gesproken over '... maar de meeste van deze is de liefde'.
Het christelijk geloof legt de nadruk op het 'houden' van God (en natuurlijk ook op het hem dienen). Maar in andere religies gaat het over 'onderwerping' of over 'je innerlijke God' en dat soort praat. Dat is iets heel anders.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 14:55 schreef Henk-Jan het volgende:
Haha, naïef.
Verklaar mij dan maar even wetenschappelijk waar de materie van de oerknal vandaan kwam. O ja, wetenschappelijk alstublieft. (ik wacht)

Dat is een andere discussie die hier al vaker is gevoerd, ik verwijs je naar het topic "het begin", gestart door Aslama, en een vervolgtopic van mij. Je kunt het technisch heel aardig onderbouwen, alleen denk ik niet dat je veel boodschap hebt aan de fysische onderbouwing van het verhaal...

Lang niet gezien trouwens !

Wanneer je God moet dienen, kan er dan sprake zijn van liefde?

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 15:04 schreef Philosocles het volgende:

Nog maar enkele generaties geleden ging het Christendom op vergelijkbare wijze over 'onderwerping'. Denk maar aan de benaming voor een vroom persoon, die werd godvrezend genoemd. De benadrukking van de liefdevolle God is niet van alle tijden.

[...]

Godvrezend is niet bang voor God maar eerbiedig voor God

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 15:12 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Lang niet gezien trouwens !

Haha, ja druk met werk enzo. Toch maar weer even op Fok! kijken