maar ik heb nog regelmatig last van deze teen, zo ook deze week, dat het gewoon echt weer zeer doet, dus nieteens gevoelig.
En ik vroeg me af waarom dit nou is? Want als er niks gebroken of gescheurd is, wat veroorzaakt die pijn dan wel?
heb enkele maanden geleden ook mijn tenen heel hard gestoten, deed flink pijn maar was snel over. weken erna kwam er ineens een bobbeltje onder mijn teen en wat blijkt? (na eindelijk eens aan een arts gevraagd te hebben) mijn pees is wrs beschadigd en zit helemaal knel. Kan alleen weggesneden worden als het zeer blijft doen en dat doet het helaas
Toen ik dertien was heb ik ooit eens een ongeluk met m'n skateboard gehad, op het plein voor het Hilton-hotel in Rotterdam. Ik wil een bocht nemen, om de afvalbak heen, maar midden in die bocht blijft m'n skateboard ineens haken achter een iets opstaande straattegel.
Gevolg: ik leg een paar meter af door het luchtruim, en bij het neerkomen slaat m'n rechter enkel finaal dubbel, met m'n volle gewicht erop. Aiiiiii....
Paar minuten op straat gelegen, daarna mezelf de stoep van het Hilton-hotel op gesleept. Een mobieltje, om een dokter te bellen of zo, had ik toen nog lang niet, en de voorbijgangers waren ook niet erg behulpzaam helaas.
Dus mezelf maar naar de bushalte gesleept en uitgestapt bij het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum. Dokters hadden weekenddienst, keken er nauwelijks naar en deden er niets aan. In totaal 3 dokters geraadpleegd, maar nee hoor... Ze hebben zelfs niet eens een verband om gedaan. (!)
M'n moeder heeft er thuis dus wél een verband om gedaan, en we vertrouwden verder op een normale genezing. Ik bleef die voet gewoon gebruiken, voor zover dat kon, want de dokters hadden niets gezegd over rust houden...
Op den duur ging het allemaal wel weer, maar zelfs jaren later was ik nóg niet helemaal van die zeurende pijn af. Dus weer naar de dokter, ditmaal in het ziekenhuis. Foto's gemaakt, geen beschadigingen geconstateerd. (Nee, geen wonder, na ± 10 jaar na het ongeluk...!)
Kortom, ik heb er tot op de dag van vandaag nog regelmatig last van. (En ik ben nu achter in de dertig!). Vooral met vochtig weer voel ik het behoorlijk.
Of die enkel toen gebroken geweest is of alleen zwaar gekneusd, ik weet het niet, maar ik heb zo'n vermoeden dat het door het uitblijven van een juiste behandeling destijds nooit helemaal goed genezen is. Maar ja, daar doe je nu niets meer aan.
Het zou heel goed kunnen dat het bij jou ook zoiets is, het komt dus blijkbaar wel meer voor. In ieder geval sterkte ermee, want ik weet hoe vervelend dat is!
quote:Ik heb met skateboarden 3 jaar terug mijn been gebroken. En ondanks de behandeling heb ik er nog dagelijks last van. Eenmaal beschadigd, dan zul je er altijd last van houden. Door een behandeling kan het allemaal nog erger worden, dus behandelen ze het alleen als het nodig is.Op maandag 2 mei 2005 14:03 schreef Scootmobiel het volgende:
Kortom, ik heb er tot op de dag van vandaag nog regelmatig last van. (En ik ben nu achter in de dertig!). Vooral met vochtig weer voel ik het behoorlijk.
Of die enkel toen gebroken geweest is of alleen zwaar gekneusd, ik weet het niet, maar ik heb zo'n vermoeden dat het door het uitblijven van een juiste behandeling destijds nooit helemaal goed genezen is. Maar ja, daar doe je nu niets meer aan.
Het punt is dat je gescheurde spieren/pezen gewoon niet kunt behandelen. Die moeten uit zichzelf genezen. En je houdt er altijd kleine lidtekens op je spieren en pezen aan over, en dat zul je altijd blijven voelen. Alleen als een spier of pees helemaal losgescheurd is van je bot (vaak met meeneming van een stuk bot), dan *moet* er behandeld worden, want het groeit niet vast als er een cm ruimt zit tussen de pees en de plek waar hij aangehecht zou moeten worden
.Als je het kapsel van een gewricht beschadigd hebt kun je het vergeten, kraakbeen groeit niet meer aan.
Face it, als je iets beschadigd komt het nooit meer 100% goed.
Als je enkel gebroken is geweest had je er 3 maanden niet op kunnen staan, geloof me
. Als hij zwaar gekneusd was, dan heb je dus lidtekens op je spieren of pezen. Die gaan nooit meer weg. Laten wegsnijden levert niks op, want dat levert gewoon weer nieuwe lidtekens op. Als de lidtekens echter zo dik/groot zijn dat je er wel last van krijgt, kan het zijn dat er na het wegsnijden kleinere lidtekens ontstaan waar je minder last van hebt. Dan win je dus wel iets. Maar daarom snijden ze alleen als het echt niet anders kan. De kans dat het niks helpt is heel groot aanwezig.quote:En niemand die je een handje hielp? Wist niet dat het 20 jaar geleden ook al zo droevig gesteld was met onze samenlevingOp maandag 2 mei 2005 14:03 schreef Scootmobiel het volgende:
Paar minuten op straat gelegen, daarna mezelf de stoep van het Hilton-hotel op gesleept. Een mobieltje, om een dokter te bellen of zo, had ik toen nog lang niet, en de voorbijgangers waren ook niet erg behulpzaam helaas.
Ontopic: er moet gewoon nog iets fout zitten. Dat lijkt me vrij duidelijk als je er nog steeds last van hebt. Maar het zou idd ook zo kunnen dat het niet meer te herstellen is omdat het al zo lang geleden is. Misschien nog een keertje naar de dokter gaan of anders is een second opinion misschien een optie?
Dat maakt een hoop duidelijk.
quote:Inderdaad, toen konden ze er ook al wat van... Mensen gewoon op straat laten liggen.Op maandag 2 mei 2005 23:08 schreef Tujuh het volgende:
En niemand die je een handje hielp? Wist niet dat het 20 jaar geleden ook al zo droevig gesteld was met onze samenleving
Ontopic: er moet gewoon nog iets fout zitten. Dat lijkt me vrij duidelijk als je er nog steeds last van hebt. Maar het zou idd ook zo kunnen dat het niet meer te herstellen is omdat het al zo lang geleden is. Misschien nog een keertje naar de dokter gaan of anders is een second opinion misschien een optie?
Eén meneer kwam wel even vragen wat er aan de hand was, toen ik al op de stoep van het hotel zat, maar deed verder ook niets. Hij zei alleen iets in de trant van 'Als-ie gebroken is, kan je er echt helemáál niet op steunen... en anders is-ie alleen gekneusd.'
Ja, daar had ik ook veel aan op dat moment... Maar goed, het klopt blijkbaar wel, want RetepV's post hierboven bevestigt dat ook. Ik ben blij dat ik nu wat meer weet hierover.
Ja, een second opinion, daar heb ik ook weleens aan gedacht... maar ja, als ze 10 jaar na het ongeluk al niets meer kunnen constateren, zullen ze dat nu wel helemáál niet meer kunnen, lijkt mij. Het is gewoon te lang geleden, vrees ik.
Maar in ieder geval bedankt voor het meeleven en meedenken!
gevolg: elke dag kan ik m kraken. Dan blokkeert ie als het ware een beetje en als je m dan beweegt kraakt ie... geen pijn, maar wel maf. quote:Zoiets heb ik met me enkelOp maandag 2 mei 2005 17:46 schreef RetepV het volgende:
[..]
Ik heb met skateboarden 3 jaar terug mijn been gebroken. En ondanks de behandeling heb ik er nog dagelijks last van. Eenmaal beschadigd, dan zul je er altijd last van houden. Door een behandeling kan het allemaal nog erger worden, dus behandelen ze het alleen als het nodig is.
Het punt is dat je gescheurde spieren/pezen gewoon niet kunt behandelen. Die moeten uit zichzelf genezen. En je houdt er altijd kleine lidtekens op je spieren en pezen aan over, en dat zul je altijd blijven voelen. Alleen als een spier of pees helemaal losgescheurd is van je bot (vaak met meeneming van een stuk bot), dan *moet* er behandeld worden, want het groeit niet vast als er een cm ruimt zit tussen de pees en de plek waar hij aangehecht zou moeten worden
Als je het kapsel van een gewricht beschadigd hebt kun je het vergeten, kraakbeen groeit niet meer aan.
Face it, als je iets beschadigd komt het nooit meer 100% goed.
Als je enkel gebroken is geweest had je er 3 maanden niet op kunnen staan, geloof me
'. Dat heeft idd nog wel 2 jaar daarna pijn gedaan. Maar nu heb ik er al een tijd geen last meer van. De teen is nog wel steeds een klein beetje dikker dan dezelfde teen aan de andere voet.