De kunst van het loslaten van een ex - deel 17

Hhhm ik spreek mijn ex'en later nooit meer eigenlijk.
Alleen 1, dat is het nichtje van een goeie vriend van mij. Maar het contact met haar is leuker sinds het uit is dan aan was..

Maar verder is het de 1e tijd nadat het uit is altijd ff moeilijk maar verder weinig problemen mee...

quote:

Op donderdag 28 april 2005 09:06 schreef Christine het volgende:
Vervolg van De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16

Hier maar weer verder

Mijn ex belde me gisteren, en ik heb echt best een leuk gesprekje met hem gehad. We hebben het o.a. erover gehad dat het voor mij moeilijker is dan voor hem, omdat hij weer bij zijn ouders woont en ik helemaal alleen ben zonder familie in de buurt. En ook vertelde hij dat hij een nieuw vriendinnetje had. Dat was voor mij een beetje te veel informatie (al wist ik het wel), maar ook de manier waarop hij eraan toevoegde dat dit beslist geen vluchtgedrag is, maar echt heel bijzonder, daar werd ik ff niet goed van.

Oja voor in de top-10 van dingen die je NIET van je ex wil horen: "als je zelf straks een nieuwe relatie hebt, zul je merken hoeveel je ervan geleerd hebt".

Dat zijn inderdaad dingen die je liever niet van je ex hoort nee.
Ik kan er ook goed misselijk van worden als ik bedenk / hoor dat mijn ex(en) zo blij zijn met hun nieuwe vriendje. Dan denk je ook bij jezelf dat jullie relatie blijkbaar geen fuck heeft voorgesteld.
Bovendien moet ik er al helemaal niet aan denken wat ze in bed uitspoken

Ik probeer het contact met exen daarom ook maar zoveel mogelijk te vermijden. En af en toe op msn spreek ik ze nog wel eens maar in het echt zien doe ik ze niet meer.
(alhoewel dat wel slijt, ik heb er al veel minder moeite mee om mijn 1e ex te spreken)

daar ben ik weer.
ja mijn relatie was uitgegaan omdat ze een ander leuk vond.
en ik kreeg steun van een heel lief en leuk meisje en haar beste vriendin.
het meisje die me steunde prate ik veel mee en hadden best veel raakvlakken, en ik kreeg dus na tijdje ook gevoelens voor haar.
dit heb ik dus verteld tegen haar en dat terwijl ik haar al 4 jaar ken, en ik ga nu dus met haar.
dit terwijl me ex nog steeds niet met die jongen gaat die ze leuk vond.
maar ja ik heb helemaal geen contact meer met me ex behalve een sms die ik haar gisteren stuurde om haar te feliciteren met haar verjaardag

Okeej. Op aanraden van Christine toch maar posten hier.

Het is net een week uit, we zijn op zich niet zo lang samen geweest, maar dat maakt het momenteel niet minder pijnlijk. In de eerste dagen wel goed m'n hart kunnen luchten, ook bij hem. Goede en fijne gesprekken gehad, maar de laatste dagen ging de communicatie ook even niet zo goed meer. In de hoop eindelijk een beetje rust in m'n hoofd te krijgen, dingen voor mezelf op een rijtje te kunnen zetten en de eerste emotionele 'crap' af te laten zwakken heb ik gisteravond het contact verbroken voor een aantal dagen.
Dat was een moeilijke beslissing. Voornamelijk omdat ik echt heel graag wil dat we in elkaars leven kunnen blijven, als goede vrienden. Misschien is dat ijdele hoop, maar ik denk dat het moet kunnen, juist met hem. Hij is me te dierbaar om helemaal te verliezen. Alleen is het te vroeg en nog te pijnlijk. Elke keer dat gejank als ik hem spreek, ik begin helemaal gestoord te worden van dat constante onstabiele/labiele gevoel.
Alleen heb ik het gewoon nu al moeilijk met m'n beslissing van gisteravond. Ik zou hem dolgraag willen spreken, en dat we dan gewoon een leuk, luchtig gesprek kunnen hebben. Maar dat kan gewoon niet, ik moet het tijd gunnen. Maar ik ben zo fokking ongeduldig.

Blegh, ik weet gewoon niet hoe ik met de hele situatie om moet gaan

en met welke reden is de relatie beëindigd, Twisted_ Fok, en ik veronderstel dat hij de relatie heeft beëindigd ?

sterke, in elk geval, en elke keer als je contact met hem wil zoeken, doe dan gewoon iets anders, zet de tv op, eet een pak chips, bel naar een vriendin.

Het komt allemaal wel okay , met of zonder hem, laat het iig even rusten

Hij kon de afstand niet aan (we wonen ongeveer 2 uur treinen bij elkaar vandaan.) Daar zat ie al vanaf het begin mee, ik had alleen geen idee dat dat nog steeds zo'n issue voor hem was. En ik trek het slecht dat ik de ene dag nog dolgelukkig was, en dat het de volgende dag ineens over was

Ik heb een teevee, een goed boek en een telefoon met nummers van vrienden en vriendinnen.. dus ik zou in ieder geval vandaag door moeten kunnen komen

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 19:36 schreef Twisted_fok het volgende:
Ik heb een teevee, een goed boek en een telefoon met nummers van vrienden en vriendinnen.. dus ik zou in ieder geval vandaag door moeten kunnen komen

Morgen moet ook wel lukken dan, lijkt me

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 19:38 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Morgen moet ook wel lukken dan, lijkt me

Jawel, want er staat een ander goed boek op me te wachten in de kast En als het goed is met een vriendin de stad in voor K'dag. Afleiding genoeg in principe, alleen blijft het wel steeds aanwezig..

Tsja, ik heb er niet zo'n last van. Zal wel komen omdat ik enkel een LAT-relatie heb gehad... Maar ik weet 1 ding wel zeker. Met tijd komt het allemaal weer goed.

Het hielp bij mij enorm dat mijn ex 3 maanden niet van zich liet horen nadat ik zo boos op haar was geworden en er een punt achter zette. Ironisch genoeg gaan we communicatief nu met elkaar om zoals ik het altijd wilde voorheen

Ach, ik heb nooit problemen gehad met alleen zijn, omdat ik dat zo goed als altijd ben. Ik heb ook minder recht van spreken dan de rest hier

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 19:41 schreef Twisted_fok het volgende:
Jawel, want er staat een ander goed boek op me te wachten in de kast En als het goed is met een vriendin de stad in voor K'dag. Afleiding genoeg in principe, alleen blijft het wel steeds aanwezig..

Tuurlijk, maar veel afleiding is wel goed

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 19:42 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Tuurlijk, maar veel afleiding is wel goed

Hoe meer hoe beter momenteel

brr.. ik heb het een paar dagen geleden uitgemaakt. Voor hem was het plotseling, maar voor mij eigenlijk niet helemaal. Ik heb het uitgemaakt omdat hij gewoon te verschillend is vergeleken met mij. En ik weet gewoon dat ik in de toekomst niet verder met hem zou kunnen. Alleen het is nu zo raar... ik denk alleen aan de dingen die ik zal missen..de dingen die ik niet meer met hem zal delen of doen. En ook dat hij dat ooit met een ander zal doen. Ik wil graag gewone vrienden met hem blijven, want we zijn wel 2 jaar samen geweest en toch wel wat meegemaakt. Het is alleen jammer dat hij niet geod begrijpt waarom ik het uit heb gemaakt en vind het alleen maar raar. Het lijkt me soms best moeilijk om gewone vrienden te blijven (wat ik wel graag wil).... omdat je gewoon bepaalde dingen niet meer kan doen die je anders wel deed..en omdat ik hem niet haat ofzo...

Ik moet proberen positief te denken. Ik heb het niet voor niets uit gemaakt. En er komt vast wel weer een tijd dat ik weer iemand anders vind. maar tot die tijd zal het ffe doorbijten zijn....

dit moest ik ffe kwijt...

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 19:58 schreef Blackraven het volgende:
brr.. ik heb het een paar dagen geleden uitgemaakt. Voor hem was het plotseling, maar voor mij eigenlijk niet helemaal. Ik heb het uitgemaakt omdat hij gewoon te verschillend is vergeleken met mij. En ik weet gewoon dat ik in de toekomst niet verder met hem zou kunnen. Alleen het is nu zo raar... ik denk alleen aan de dingen die ik zal missen..de dingen die ik niet meer met hem zal delen of doen. En ook dat hij dat ooit met een ander zal doen. Ik wil graag gewone vrienden met hem blijven, want we zijn wel 2 jaar samen geweest en toch wel wat meegemaakt. Het is alleen jammer dat hij niet geod begrijpt waarom ik het uit heb gemaakt en vind het alleen maar raar. Het lijkt me soms best moeilijk om gewone vrienden te blijven (wat ik wel graag wil).... omdat je gewoon bepaalde dingen niet meer kan doen die je anders wel deed..en omdat ik hem niet haat ofzo...

Ik moet proberen positief te denken. Ik heb het niet voor niets uit gemaakt. En er komt vast wel weer een tijd dat ik weer iemand anders vind. maar tot die tijd zal het ffe doorbijten zijn....

dit moest ik ffe kwijt...

Ja, even doorbijten. Dat weten is al het halve werk. Het is aan de ene kant jammer dat je niet gelijk het vervelende gevoel kwijt bent, maar aan de andere kant laat het weer wel zien dat je wat bijzonders had samen. Zelfs al is het op het eind stuk gelopen...

Geef het tijd, en dan komt het vast wel goed!

ik voel me toch een beetje geremd om hier nog te posten, aangezien ik weet dat hij meeleest, maar ik ga toch even wat neerzetten.

Op t moment gaan we als goede vrienden met elkaar om, iets waar ik super blij mee ben dat t kan, en dat ik m daarna ook gewoon heel erg makkelijk gedag kan zeggen en naar huis ga.
Maar ik moet wel moeite doen om op die manier met m om te gaan. Merk dat t veel te vertrouwd voelt, en dat meer zo makkelijk zou gaan vanaf mijn kant. Ik moet me ook constant inhouden om m niet steeds te knuffelen enzo. En misschien dat ik daardoor juist wel wat afstandelijk ben naar hem toe, maar ik heb t voor mezelf liever op deze manier. Dan steeds verkeerde gevoelens bij mezelf op te roepen door iedere keer als we elkaar zien klef te gaan staan doen ofzo. (zou hij ook niet willen overigens).
We hebben wel een 'one-night'stand gehad, voor zover je dat zo noemt met een ex. En dat beviel mij in ieder geval erg goed. En ik kon t ook heel erg makkelijk loslaten daarna.
Vooral als ik goed uitgerust ben gaat t top met mij dus .
Als ik moe ben komen dr af en toe wat dipjes naar boven, maar in dat geval vind ik dat ik best even mag fantaseren etc. Relativeren komt dan wel weer als ik uitgeslapen ben

Vandaag ffe met hem leeuwarden in geweest. het was wel leuk opzich. T ging bijna als anders, maar nu had ik er wel moeite mee om hem niet te knuffelen, een kus te geven, of beet te pakken... en als hij door had dat ik dat wilde doen... vroeg hij me: waarom wil doe je dat? het is voor hem raar... dat ik nog wel de neiging heb om die dingen te doen, terwijl ik het uit heb gemaakt. De gevoelens voor hem zullen gewoon voorlopig wel blijven hangen...

Ik heb gewoon heel simpel het contact verbroken.

Ik heb het hele geen contact-ding nu al niet volgehouden. Ik was zo verschrikkelijk onrustig, wilde alleen maar meer met hem praten. Vandaag even op msn gesproken. Vrij luchtig gesprek gehad, en ik voelde me een stuk rustiger. Achja, we zullen wel zien. Zo lang ik maar in m'n hoofd houd dat ik geen hoop moet hebben. Al is dat moeilijk.
Ik mis al die kleine dingetjes ook zo er. Smsjes voor het slapen gaan, gefluister in m'n oor dat ik zo lief en leuk ben, z'n armen om me heen. Z'n stem. En ja alles dus. Ik kan er nu eigenlijk wel om glimlachen

quote:

Op zaterdag 30 april 2005 20:35 schreef Twisted_fok het volgende:
Ik heb het hele geen contact-ding nu al niet volgehouden. Ik was zo verschrikkelijk onrustig, wilde alleen maar meer met hem praten. Vandaag even op msn gesproken. Vrij luchtig gesprek gehad, en ik voelde me een stuk rustiger.

ik zou dat toch proberen te vermijden...

hij kan en er niet altijd zijn om je tot rust te brengen, dat zal je toch zelf moeten leren

christine, ik weet niet of je studeert, of werkt.

maar toen ik alleen was ( is wel al een tijdje geleden), stortte ik me werkelijk op mijn studies
ik ging ook dagelijks eten met studiegenoten/vriendinnen in studentenrestaurant of ik nodigde ze uit om te komen uit.

Ik volgde ook een taalcursus om de tijd te doden en ik deed aan fitness, ik heb me een televisie gekocht om soms de tijd 's avonds te doden ( me and my television ). Ik ging gaan joggen met mijn walkman. En ik ging ook meer naar huis bij familie.

en ik voelde me ook vaak eenzaam, maar dat leefde ik dan maar door, ik werd er hard van

quote:

Op zaterdag 30 april 2005 21:15 schreef Christine het volgende:
Ik studeer, en zit de hele dag thuis achter mijn PC te werken aan mijn afstudeerproject. Ik wou dat ik me er helemaal op zou kunnen storten, maar ik word te veel afgeleid door alle dingen die in mijn hoofd zitten om echt hard aan de slag te kunnen. Ook wat dat betreft heb ik helemaal geen motivatie meer.

ongelukkig word je maar als je geen doel meer hebt in je leven

ik zou dus zeggen, stort je tijdelijk enorm op je studies. En spreek veel af met vriendinnen, om je verdriet te delen

ja inderdaad petilapin daar heb je gelijk in als je geen doel hebt in je leven word je alleen maar ongelukkiger dan dat je je al voeld