CUL Culinesse à gogo
Het forum voor al je culinaire uitspattingen, hoogstandjes en rampen, en voor al je kook-gerelateerde vragen.
je hoeft niet sarcastisch te zijn, het valt erg op nl. Wordt het nu kijken-of-we-je-op-je-woorden-kunnen pakken? thread. Ik reageerde gewoon op je recensie en stelde je een simpele vraag. Je had ook kunnen seggen dat de sushischotel die jij bestelde gelijk was aan hetgeen ik weken daarvoor ook had gegeten. Wedervraag: opper ik ergens dat de sushi-chef en eigenaar hetzelfde zijn? Of mis je het lidwoord de. Weet je wat? Ik laat je recensies links liggen want in deze onzin heb ik totaal geen zin.
Weet je wat? Ik laat je recensies links liggen want in deze onzin heb ik totaal geen zin.
Martijn, reageer eens wat vriendelijker, dat sarcasme lijkt me nergens voor nodig. Ik vergeet ook regelmatig hoe iets op een menukaart heet, who cares. Ik vergeet zelfs regelmatig hoe een restaurant heet waar ik heb gegeten
Doozo klinkt idd als een aanrader, alleen ben ik slechts 1x in m'n leven in Leeuwarden geweest en heb niet echt een reden om die kant op te gaan
Doozo klinkt idd als een aanrader, alleen ben ik slechts 1x in m'n leven in Leeuwarden geweest en heb niet echt een reden om die kant op te gaan
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ach het is ook een leuke stad om te winkelen en dat moet jou als vrouw toch wel aansprekenquote:Op maandag 21 mei 2007 00:13 schreef Isabeau het volgende:
Doozo klinkt idd als een aanrader, alleen ben ik slechts 1x in m'n leven in Leeuwarden geweest en heb niet echt een reden om die kant op te gaan
Dus je kunt er een shop en food weekendje van maken
Experience is what you get when you don't get what you wanted
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Gisteren bij: 'T Kookpunt in Oss gegeten:
We waren onderweg en het was inmiddels etenstijd. Dus maar ergens gestopt.. In Oss dus. We parkeerden de auto op een cetraal parkeerterreintje in het centrum en aan dat pleintje lag ook gelijk dit restaurant. We zijn dus maar niet verder gaan zoeken.
BIj binnenkomst viel gelijk al op hoe leuk de inrichting was. donker houten vloer en tafels met fel rode/gele en blauwe stoelen die gemixt aan alle tafels stonden. Wanden ook in diezelfde vrolijke kleuren geschilderd en een pilaar in het wit getegeld met ook deze kleuren mix er in verwerkt. Een erg vrolijk aanzicht..
Het was niet zo heel druk, dus mochten we zelf een tafeltje kiezen en werden we snel en netjes geholpen. Het restautrant heeft een thaise kaart. Er stonden diverse alla cart gerechten op, maar er was ook de mogelijkheid om te kiezen voor een drie-gangen-keuze-menu. Voor slechts 15,50 euro kan je dan uit diverse voor-/hoofd- en nagerechten kiezen. Dat hebben wij dus ook gedaan.
VOORGERECHT:
Ik koos voor de zalmsalade: Deze werd geserveerd op een bedje van ijsbergsla gegarneerd met sliertjes wortel en komkommer samen met een mandje stokbrood met kruidenboter. Dit was een erg goede keuze. De zalmsalade was geweldig en het brood lekker vers!
Martijn koos voor een chinese tomatensoep, heb een hapje geproefd en ook de soep was erg lekker. Martijn zei dat het vlees in de soep wel wat droog was, maar dat deed niet af voor de smaak.
HOOFDGERECHT:
Martijn heeft gekozen voor de sate geserveerd met atjar, kroepoep en gemixt fruitsalade. Dit werd geserveerd met een kommetje frietjes erbij. Simpel gerecht zul je denken, maar wel erg goed van smaak en echt voldoende qua hoeveelheid.
Ik heb gekozen voor de Maleisiese Kip. Dit is kipfilet in tempurabeslag in een sojasaus met ui en haricovert. Dit was echt geweldig. De tempura zorgt ervoor dat de kip goed mals bleef en de combinatie met de soja was erg goed. Dit gerecht werd geserveerd met een kommetje witte rijst en een extra kommetje haricovert. Hierdoor was het meer dan voldoende en had een grote eter er ook voldoende aan gehad.
NAGERECHT:
We kozen allebei voor een aarbeienbavarois met slagroom. Deze smaakte ook prima. Erg zoet, maar je proefde wel echt vers gepureerde aardbeien door de bavarois zitten. Dus wel echt versgemaakt.
Al met al hebben we natuurlijk geen drie-sterren-menu gehad, was het restaurant/eetcafe ook niet naar.. Maar voor dat geld hebben we echt goed gegeten. Goed qua hoeveelheid (Alles was echt ruimschoots voldoende) en goed qua smaak (vooral de Maleisiese kip sprong eruit) Zeker een aanrader als je zomaar snel effe tussendoor een hapje buiten de deur wil eten.
We waren onderweg en het was inmiddels etenstijd. Dus maar ergens gestopt.. In Oss dus. We parkeerden de auto op een cetraal parkeerterreintje in het centrum en aan dat pleintje lag ook gelijk dit restaurant. We zijn dus maar niet verder gaan zoeken.
BIj binnenkomst viel gelijk al op hoe leuk de inrichting was. donker houten vloer en tafels met fel rode/gele en blauwe stoelen die gemixt aan alle tafels stonden. Wanden ook in diezelfde vrolijke kleuren geschilderd en een pilaar in het wit getegeld met ook deze kleuren mix er in verwerkt. Een erg vrolijk aanzicht..
Het was niet zo heel druk, dus mochten we zelf een tafeltje kiezen en werden we snel en netjes geholpen. Het restautrant heeft een thaise kaart. Er stonden diverse alla cart gerechten op, maar er was ook de mogelijkheid om te kiezen voor een drie-gangen-keuze-menu. Voor slechts 15,50 euro kan je dan uit diverse voor-/hoofd- en nagerechten kiezen. Dat hebben wij dus ook gedaan.
VOORGERECHT:
Ik koos voor de zalmsalade: Deze werd geserveerd op een bedje van ijsbergsla gegarneerd met sliertjes wortel en komkommer samen met een mandje stokbrood met kruidenboter. Dit was een erg goede keuze. De zalmsalade was geweldig en het brood lekker vers!
Martijn koos voor een chinese tomatensoep, heb een hapje geproefd en ook de soep was erg lekker. Martijn zei dat het vlees in de soep wel wat droog was, maar dat deed niet af voor de smaak.
HOOFDGERECHT:
Martijn heeft gekozen voor de sate geserveerd met atjar, kroepoep en gemixt fruitsalade. Dit werd geserveerd met een kommetje frietjes erbij. Simpel gerecht zul je denken, maar wel erg goed van smaak en echt voldoende qua hoeveelheid.
Ik heb gekozen voor de Maleisiese Kip. Dit is kipfilet in tempurabeslag in een sojasaus met ui en haricovert. Dit was echt geweldig. De tempura zorgt ervoor dat de kip goed mals bleef en de combinatie met de soja was erg goed. Dit gerecht werd geserveerd met een kommetje witte rijst en een extra kommetje haricovert. Hierdoor was het meer dan voldoende en had een grote eter er ook voldoende aan gehad.
NAGERECHT:
We kozen allebei voor een aarbeienbavarois met slagroom. Deze smaakte ook prima. Erg zoet, maar je proefde wel echt vers gepureerde aardbeien door de bavarois zitten. Dus wel echt versgemaakt.
Al met al hebben we natuurlijk geen drie-sterren-menu gehad, was het restaurant/eetcafe ook niet naar.. Maar voor dat geld hebben we echt goed gegeten. Goed qua hoeveelheid (Alles was echt ruimschoots voldoende) en goed qua smaak (vooral de Maleisiese kip sprong eruit) Zeker een aanrader als je zomaar snel effe tussendoor een hapje buiten de deur wil eten.
Positive thinking, my way of thinking!
Op verzoek van SeaofLove gekopieerd uit dit topic Vanyel in de keuken van Floris.
Op dinsdag 12 juni 2007 23:15 schreef Vanyel het volgende:
Een paar maanden geleden stuitten we op de site en spraken we af zodra we iets te vieren hadden er te gaan eten. In de keuken van Floris: een restaurant in Rotterdam met het heerlijke concept dat er maar 1 menu is en je dus niet hoeft te kiezen. Na een aperitief tegen zevenen wordt om half acht de eerste gang geserveerd. Vanaf dat moment volgt ongeveer elk half uur een nieuwe gang. Bij elke gang wordt een half glas wijn geserveerd. Je kunt ook kiezen voor een kwart
Theoretisch kun je gangen overslaan, maar dat is normaliter niet echt aan mij besteed. Na het proeven van de eerste gang al helemaal niet meer, toen was ik vastbesloten alles te proeven dat Floris voor ons in elkaar draaide.
De sfeer bij Floris was prettig: netjes, maar toch zo casual dat je zeker niet hoeft op te zitten. Kok Floris neemt de gerechten voor zijn rekening, gastheer Daan doet de rest. Voor een liefhebber van romantische gesprekken en elkaar diep in de ogen kijken is dit restaurant misschien niet de beste keus. Zeker niet als ze met mij op pad is. In de keuken van Floris is namelijk letterlijk in de keuken van Floris. Langs de muur aan een kant van het restaurant staat een lange bank vanwaar je de kok heerlijk op de vingers kunt kijken tijdens het bereiden en opmaken van het eten. Voor de mensen aan de overkant van de tafel is het zicht iets minder, de interessantste taferelen spelen zich (schuin) achter hen af. Vandaar dat ik tijdens het aperitief lekker naast mijn date op de bank kroop om goed uitzicht te hebben. Gelukkig was het niet vol en werd er niet moeilijk gedaan. Vlak voor de eerste gang geserveerd werd, werden de tafeltjes (van ons en de buren, die ons voorbeeld volgden) heringericht, zodat we lekker zo konden blijven zitten. Perfect uitzicht, weinig romantisch gestaar.
Aan de andere kant van het restaurant was het overigens prima mogelijk je op je tafelgenoot te concentreren, daar kon je (logischerwijs) minder goed kijken. En kletsen. Floris hoort graag nog tijdens de avond wat mensen van het eten vinden en kletst er tijdens het werk gezellig over, als je dat leuk vindt.
Maar goed, ik probeer een recensie te schrijven, dan moet ik toch minstens iets over het eten melden. De wijnnamen ben ik meestal al vergeten voor ze uitgesproken zijn. Wijnen kiezen en onthouden is niet mijn sterkste kant. Wat ik op de foto kan nakijken, wordt bij naam genoemd.
Het menu van de avond (wisselt 10x per jaar) staat op een groot krijtbord:
Gang 1, de zeeslammer, bestaat uit een oester, zeewier, een komkommerplantje en een gepocheerd kwartelei. Dit alles wordt in een glas geserveerd. Aan tafel wordt er kokendhete tonijnbouillon bij geschonken. Door met het glas te draaien, gaar je de oester. Dan drink je eerst de tonijnbouillon, om vervolgens van het vaste voedsel een enorme smaakexplosie te krijgen. Het kwarteleitje is zacht gepocheerd en dus van binnen nog vloeibaar. Dat verwachtte ik niet, dus ook qua mondgevoel was het nogal een verrassing, dat vloeibare ei met die iets stevige oester en de groene accentjes. Jammie.
Erbij werd witte Chateaux Pigoudet La chapelle geschonken. Die bracht achteraf de smaak van de oester heel sterk terug, dus dat bleef genieten.
Tussen de gangen dronken we Staatl Fachingen water (3.75 per fles). In dit water proef je de mineralen. Het werkte ideaal om de smaakpapillen te neutraliseren, zodat we ook weer konden genieten van gang 2:
Simmenthaler tartaar, eendelevercreme en crostini, met een beetje auberginecreme.
Het was erg leuk om Floris bezig te zien met het draaien van de tartaar en opmaken van deze bordjes. Lekker geconcentreerd, maar niet te beroerd om even te babbelen over zijn mooie Wusthof Culinar messen.
Qua gerecht deed dit het net niet helemaal voor mij. Alle smaken waren lekker, de tartaar ontzettend zacht en vol van smaak, maar na die explosie van gang 1 miste ik net de pit. Mijn date was wel erg tevree over de smaak.
Wijn: Rosa del Golfo. Deze spetterende rose blies het gerecht een beetje weg. Te lekker voor het eten. Zwaar van smaak, vol wild fruit.
Voor de geïnteresseerden was de hele avond te bekijken welke wijnen we gedronken hadden of nog gingen drinken. Die stonden namelijk, genummerd en wel, uitgestald op de bar.
De wodka hebben we niet gedronken. Die was waarschijnlijk voor de liefhebber.
Verder genieten van gang 3, een onverwacht smakelijke Salade Caesar vegetarienne
Floris had de sla (van die minikropjes) even gebakken en de ansjovis vervangen door kappertjesmayonaise. Normaal proef ik altijd alle smaakjes apart. Dat was hierbij geen goed idee, apart was het allemaal best lekker, maar niet bijzonder. De combinatie maakte het bijzonder en bijzonder lekker. Weer een verrassing, dat een simpel, vegetarisch slagerecht zo kan knallen.
Erbij weer een rose, Les Domaniers de Puits Mouret. Lekker, maar ik kon de rose van een gang eerder moeilijk vergeten.
Gang 4 is een soepje, en wel aspergebouillon met rollade en spekjes van Kamper lam.
Leuk, hoe de knapperige spekjes je even wakker schudden. Over dit gerecht is weinig te vertellen. Goede aspergebouillon, lekkere rollade, fijne combinatie.
De wijn was wel even schrikken. Een Riesling (van het etiket: 2005 Riesling hochgewachs trocken, monzinger fruhlingsplatzchen). Normaal voor mij geen wijn waar ik van geniet, maar deze was net een tikje ziltig en vulde de soep perfect aan.
Bijna halverwege het feest, gang 5, de Noorse carver (moeilijk leesbaar).
Alweer lekker, aten we jonge kreeft.
Vooraan op het bordje mango met rode peper, achteraan avocado met Granny Smith. Ik vond het lekkerder met de mango, mijn date met de avocado. Grappig was wel dat de wijn duidelijk bij de avocado was uitgezocht. Daarmee smaakte hij super, terwijl hij in combinatie met de mango helemaal niet meer bijzonder was. De flits viel helaas bij de meeste foto's precies op deze fles, dus ik kan niet veel meer ontcijferen dan Veracruz.
Poeh, dit verhaal is een stuk uitgebreider dan gepland. Moet nu echt andere dingen gaan doen. De rest volgt, maar dat wordt niet meer vandaag of morgen. De conclusie is in elk geval dat Floris een groot succes is!
[Op vrijdag 15 juni 2007 17:46 schreef Vanyel het volgende:
Deel 2
Vreemd om halverwege het diner te beginnen met schrijven, maar het is tijd voor de volgende ronde van Vanyel in de keuken van Floris. Het helpt zeker dat ik was aanbeland bij gang 6, dat was er een waarvan me nu weer het water in de mond loopt als ik eraan denk..
Croque monsieur Floris
Toen ik het op de kaart zag staan dacht ik: "hmm, tosti. Wat kun je daar in godsnaam voor bijzonders mee". Dit dus
De 'tosti' van Floris bestaat uit een geroosterd witbrood belegd met pata negra ham en schuim (uit een ouderwetse slagroomspuit met patroon) van een 3 jaar in een grot gerijpte kaas. De naam is me helaas ontschoten. Ik ben aan het oefenen met kaas, langzaam maar zeker kan ik steeds meer smaakjes waarderen. Deze was puur (toen we vroegen wat het was, spoot Floris een toefje kaas op onze vingers om te proeven) voor mij iets te sterk, maar in combinatie met de andere ingrediënten opeens heel lekker zacht en smaakvol.
De garnering bestond uit 'sprietensla' en een langoustine. Het schattige oranje drupje verderop op het bord is tomatencaramel.
Als elke tosti zo smaakte zou ik ze een stuk vaker eten!
Bij deze tosti een Rioja. Gailur, Crianza 2001 roept het etiket.
Gang 6 was de laatste van de voorgerechtachtigen en de laatste gang die op de foto staat. In plaats van een spoom stond voor gang 7 Granité op de kaart.
Geen onprettig hapje, maar duidelijk meer bedoeld om je smaakpapillen even wat te laten rusten dan om je weer orgastisch te maken, was dit een glaasje bosvruchtenijsschaafsel met een scheutje olijfolie. Best lekker. Tot mijn schande stond ik te bellen toen deze gang werd opgediend (belangrijk, heus), dus ik heb waarschijnlijk het speciale van de olijfolie gemist. Volgens mijn date maakte die het gerecht wel net iets bijzonders.
Tijd voor de eerste hoofdgerechtachtige, op de huid gebakken rode mul, stamppotje, schaaldierschuim.
In het stamppotje zaten olijven en bleekserderij, het schaaldierschuim werd gespecificeerd naar kreeftenschuim. Dit vond ik een van de minste gerechten. Dat kon zomaar eens aan mij liggen, mijn date vond het wel lekker en de buren roemden dit gerecht zelfs als het beste van de avond. Wat er minder aan was.. Ik denk de combinatie van smaken. Dat ik niet wild ben van bleekselderij en het kreeftenschuim iets te zeeïg vond, hielp niet.
We dronken een witte wijn met de welluidende naam Amayna, een sauvignon blanc uit 2006.
Volgde een moment van grote schrik. Gang 9, Lozère lamszadel, jus van lam en lamsoren werd van het bord gewist. Oooohjeee wat nu? Dit gerecht bleek niet in de planning te staan, ze waren een beetje vergeten het te vervangen door Lozère kalfshartzwezerik met lamsnek.
Spannend. Ik had nog nooit zwezerik gegeten. Tot mijn verrassing bleek dat heel lekker! Het was lekker knapperig gebakken, met een stevige knisperbuitenkant maar zacht van binnen. Met de lamsnek had ik heel toevallig dikke pech: Floris had blijkbaar niet goed gekeken en mij een nekje geserveerd waardoor die dikke zenuw liep. Niet lekker dus. Toen hij tijdens het opmaken van de kaasbordjes vroeg wat we van het vorige gerecht vonden, was ik zowaar eerlijk. Niet zo enthousiast. Floris baalde als een stekker en wilde meteen de oven aanzetten om te laten proeven hoe het gerecht bedoeld was. Met de kaas in het vooruitzicht zat ik daar niet bijzonder op te wachten, dus is mijn lammetje van de rekening gehaald. Netjes. Service waarvan je blij wordt.
Overigens dronken we een lekkere volle Causse Rouge.
De gerechtenfoto's zijn op, maar ik heb nog een leukje van twee geconcentreerd werkende heren. Zo te zien is een van de twee druk met de Ceasar.
Voor de liefhebber was er een intermezzo van, uhh, kaas Een leuk bordje met twee geiten- en twee koeienkaasjes, waarvan twee hard, een zacht en een schimmel. In het midden lag een gezellige dadel. Dit hapje maakten we compleet door het drinken van een sherry met duidelijke rozijnenaccenten.
Bijna tijd om naar huis te gaan, alleen nog gang 10 te gaan: Gemarineerde kersen met lavendelgeitenkarnemelkijs, pure chocolade en pistache.
Met een drankje met de opwekkende naam Elysium.
Nu lieten we het een beetje afweten. Mijn date is niet gek op zoetigheid (maar toch heus vrouw) dus liet deze gang aan zich voorbij gaan. Om vervolgens uiteraard uitgebreid van de mijne te proeven..
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar van dit gerecht kan ik de smaak niet meer terughalen. Dat heeft heel misschien iets te maken met de hoeveelheid halfjes wijn die ik inmiddels had genuttigd. Het ijs is me wel vaag bijgebleven. Het smaakte naar lavendel (mwah) en frissig naar yoghurt/geit. Precies zoals het bedoeld is denk ik..
Al met al hebben we een topavond gehad. Alles klopte. Dat ik hier en daar een gerecht niet helemaal top vond, heeft waarschijnlijk meer te maken met de hoge standaard die Floris zette met zijn eerste gerecht dan met de kwaliteit van de mindere gerechten. Dat ik aan het eind wat minder helder was dan aan het begin is misschien een beetje jammer, maar ik had de wijnen zeker niet willen missen, die maakten de smaakbeleving toch wel af.
Na vijf en een half uur entertainment werd ons gevraagd 140 euro en een beetje af te rekenen. Dat is niet weinig geld, maar gezien de kwaliteit van het gebodene zeker niet duur.
Hoera voor Floris
Op dinsdag 12 juni 2007 23:15 schreef Vanyel het volgende:
Een paar maanden geleden stuitten we op de site en spraken we af zodra we iets te vieren hadden er te gaan eten. In de keuken van Floris: een restaurant in Rotterdam met het heerlijke concept dat er maar 1 menu is en je dus niet hoeft te kiezen. Na een aperitief tegen zevenen wordt om half acht de eerste gang geserveerd. Vanaf dat moment volgt ongeveer elk half uur een nieuwe gang. Bij elke gang wordt een half glas wijn geserveerd. Je kunt ook kiezen voor een kwart
Theoretisch kun je gangen overslaan, maar dat is normaliter niet echt aan mij besteed. Na het proeven van de eerste gang al helemaal niet meer, toen was ik vastbesloten alles te proeven dat Floris voor ons in elkaar draaide.
De sfeer bij Floris was prettig: netjes, maar toch zo casual dat je zeker niet hoeft op te zitten. Kok Floris neemt de gerechten voor zijn rekening, gastheer Daan doet de rest. Voor een liefhebber van romantische gesprekken en elkaar diep in de ogen kijken is dit restaurant misschien niet de beste keus. Zeker niet als ze met mij op pad is. In de keuken van Floris is namelijk letterlijk in de keuken van Floris. Langs de muur aan een kant van het restaurant staat een lange bank vanwaar je de kok heerlijk op de vingers kunt kijken tijdens het bereiden en opmaken van het eten. Voor de mensen aan de overkant van de tafel is het zicht iets minder, de interessantste taferelen spelen zich (schuin) achter hen af. Vandaar dat ik tijdens het aperitief lekker naast mijn date op de bank kroop om goed uitzicht te hebben. Gelukkig was het niet vol en werd er niet moeilijk gedaan. Vlak voor de eerste gang geserveerd werd, werden de tafeltjes (van ons en de buren, die ons voorbeeld volgden) heringericht, zodat we lekker zo konden blijven zitten. Perfect uitzicht, weinig romantisch gestaar.
Aan de andere kant van het restaurant was het overigens prima mogelijk je op je tafelgenoot te concentreren, daar kon je (logischerwijs) minder goed kijken. En kletsen. Floris hoort graag nog tijdens de avond wat mensen van het eten vinden en kletst er tijdens het werk gezellig over, als je dat leuk vindt.
Maar goed, ik probeer een recensie te schrijven, dan moet ik toch minstens iets over het eten melden. De wijnnamen ben ik meestal al vergeten voor ze uitgesproken zijn. Wijnen kiezen en onthouden is niet mijn sterkste kant. Wat ik op de foto kan nakijken, wordt bij naam genoemd.
Het menu van de avond (wisselt 10x per jaar) staat op een groot krijtbord:
Gang 1, de zeeslammer, bestaat uit een oester, zeewier, een komkommerplantje en een gepocheerd kwartelei. Dit alles wordt in een glas geserveerd. Aan tafel wordt er kokendhete tonijnbouillon bij geschonken. Door met het glas te draaien, gaar je de oester. Dan drink je eerst de tonijnbouillon, om vervolgens van het vaste voedsel een enorme smaakexplosie te krijgen. Het kwarteleitje is zacht gepocheerd en dus van binnen nog vloeibaar. Dat verwachtte ik niet, dus ook qua mondgevoel was het nogal een verrassing, dat vloeibare ei met die iets stevige oester en de groene accentjes. Jammie.
Erbij werd witte Chateaux Pigoudet La chapelle geschonken. Die bracht achteraf de smaak van de oester heel sterk terug, dus dat bleef genieten.
Tussen de gangen dronken we Staatl Fachingen water (3.75 per fles). In dit water proef je de mineralen. Het werkte ideaal om de smaakpapillen te neutraliseren, zodat we ook weer konden genieten van gang 2:
Simmenthaler tartaar, eendelevercreme en crostini, met een beetje auberginecreme.
Het was erg leuk om Floris bezig te zien met het draaien van de tartaar en opmaken van deze bordjes. Lekker geconcentreerd, maar niet te beroerd om even te babbelen over zijn mooie Wusthof Culinar messen.
Qua gerecht deed dit het net niet helemaal voor mij. Alle smaken waren lekker, de tartaar ontzettend zacht en vol van smaak, maar na die explosie van gang 1 miste ik net de pit. Mijn date was wel erg tevree over de smaak.
Wijn: Rosa del Golfo. Deze spetterende rose blies het gerecht een beetje weg. Te lekker voor het eten. Zwaar van smaak, vol wild fruit.
Voor de geïnteresseerden was de hele avond te bekijken welke wijnen we gedronken hadden of nog gingen drinken. Die stonden namelijk, genummerd en wel, uitgestald op de bar.
De wodka hebben we niet gedronken. Die was waarschijnlijk voor de liefhebber.
Verder genieten van gang 3, een onverwacht smakelijke Salade Caesar vegetarienne
Floris had de sla (van die minikropjes) even gebakken en de ansjovis vervangen door kappertjesmayonaise. Normaal proef ik altijd alle smaakjes apart. Dat was hierbij geen goed idee, apart was het allemaal best lekker, maar niet bijzonder. De combinatie maakte het bijzonder en bijzonder lekker. Weer een verrassing, dat een simpel, vegetarisch slagerecht zo kan knallen.
Erbij weer een rose, Les Domaniers de Puits Mouret. Lekker, maar ik kon de rose van een gang eerder moeilijk vergeten.
Gang 4 is een soepje, en wel aspergebouillon met rollade en spekjes van Kamper lam.
Leuk, hoe de knapperige spekjes je even wakker schudden. Over dit gerecht is weinig te vertellen. Goede aspergebouillon, lekkere rollade, fijne combinatie.
De wijn was wel even schrikken. Een Riesling (van het etiket: 2005 Riesling hochgewachs trocken, monzinger fruhlingsplatzchen). Normaal voor mij geen wijn waar ik van geniet, maar deze was net een tikje ziltig en vulde de soep perfect aan.
Bijna halverwege het feest, gang 5, de Noorse carver (moeilijk leesbaar).
Alweer lekker, aten we jonge kreeft.
Vooraan op het bordje mango met rode peper, achteraan avocado met Granny Smith. Ik vond het lekkerder met de mango, mijn date met de avocado. Grappig was wel dat de wijn duidelijk bij de avocado was uitgezocht. Daarmee smaakte hij super, terwijl hij in combinatie met de mango helemaal niet meer bijzonder was. De flits viel helaas bij de meeste foto's precies op deze fles, dus ik kan niet veel meer ontcijferen dan Veracruz.
Poeh, dit verhaal is een stuk uitgebreider dan gepland. Moet nu echt andere dingen gaan doen. De rest volgt, maar dat wordt niet meer vandaag of morgen. De conclusie is in elk geval dat Floris een groot succes is!
[Op vrijdag 15 juni 2007 17:46 schreef Vanyel het volgende:
Deel 2
Vreemd om halverwege het diner te beginnen met schrijven, maar het is tijd voor de volgende ronde van Vanyel in de keuken van Floris. Het helpt zeker dat ik was aanbeland bij gang 6, dat was er een waarvan me nu weer het water in de mond loopt als ik eraan denk..
Croque monsieur Floris
Toen ik het op de kaart zag staan dacht ik: "hmm, tosti. Wat kun je daar in godsnaam voor bijzonders mee". Dit dus
De 'tosti' van Floris bestaat uit een geroosterd witbrood belegd met pata negra ham en schuim (uit een ouderwetse slagroomspuit met patroon) van een 3 jaar in een grot gerijpte kaas. De naam is me helaas ontschoten. Ik ben aan het oefenen met kaas, langzaam maar zeker kan ik steeds meer smaakjes waarderen. Deze was puur (toen we vroegen wat het was, spoot Floris een toefje kaas op onze vingers om te proeven) voor mij iets te sterk, maar in combinatie met de andere ingrediënten opeens heel lekker zacht en smaakvol.
De garnering bestond uit 'sprietensla' en een langoustine. Het schattige oranje drupje verderop op het bord is tomatencaramel.
Als elke tosti zo smaakte zou ik ze een stuk vaker eten!
Bij deze tosti een Rioja. Gailur, Crianza 2001 roept het etiket.
Gang 6 was de laatste van de voorgerechtachtigen en de laatste gang die op de foto staat. In plaats van een spoom stond voor gang 7 Granité op de kaart.
Geen onprettig hapje, maar duidelijk meer bedoeld om je smaakpapillen even wat te laten rusten dan om je weer orgastisch te maken, was dit een glaasje bosvruchtenijsschaafsel met een scheutje olijfolie. Best lekker. Tot mijn schande stond ik te bellen toen deze gang werd opgediend (belangrijk, heus), dus ik heb waarschijnlijk het speciale van de olijfolie gemist. Volgens mijn date maakte die het gerecht wel net iets bijzonders.
Tijd voor de eerste hoofdgerechtachtige, op de huid gebakken rode mul, stamppotje, schaaldierschuim.
In het stamppotje zaten olijven en bleekserderij, het schaaldierschuim werd gespecificeerd naar kreeftenschuim. Dit vond ik een van de minste gerechten. Dat kon zomaar eens aan mij liggen, mijn date vond het wel lekker en de buren roemden dit gerecht zelfs als het beste van de avond. Wat er minder aan was.. Ik denk de combinatie van smaken. Dat ik niet wild ben van bleekselderij en het kreeftenschuim iets te zeeïg vond, hielp niet.
We dronken een witte wijn met de welluidende naam Amayna, een sauvignon blanc uit 2006.
Volgde een moment van grote schrik. Gang 9, Lozère lamszadel, jus van lam en lamsoren werd van het bord gewist. Oooohjeee wat nu? Dit gerecht bleek niet in de planning te staan, ze waren een beetje vergeten het te vervangen door Lozère kalfshartzwezerik met lamsnek.
Spannend. Ik had nog nooit zwezerik gegeten. Tot mijn verrassing bleek dat heel lekker! Het was lekker knapperig gebakken, met een stevige knisperbuitenkant maar zacht van binnen. Met de lamsnek had ik heel toevallig dikke pech: Floris had blijkbaar niet goed gekeken en mij een nekje geserveerd waardoor die dikke zenuw liep. Niet lekker dus. Toen hij tijdens het opmaken van de kaasbordjes vroeg wat we van het vorige gerecht vonden, was ik zowaar eerlijk. Niet zo enthousiast. Floris baalde als een stekker en wilde meteen de oven aanzetten om te laten proeven hoe het gerecht bedoeld was. Met de kaas in het vooruitzicht zat ik daar niet bijzonder op te wachten, dus is mijn lammetje van de rekening gehaald. Netjes. Service waarvan je blij wordt.
Overigens dronken we een lekkere volle Causse Rouge.
De gerechtenfoto's zijn op, maar ik heb nog een leukje van twee geconcentreerd werkende heren. Zo te zien is een van de twee druk met de Ceasar.
Voor de liefhebber was er een intermezzo van, uhh, kaas Een leuk bordje met twee geiten- en twee koeienkaasjes, waarvan twee hard, een zacht en een schimmel. In het midden lag een gezellige dadel. Dit hapje maakten we compleet door het drinken van een sherry met duidelijke rozijnenaccenten.
Bijna tijd om naar huis te gaan, alleen nog gang 10 te gaan: Gemarineerde kersen met lavendelgeitenkarnemelkijs, pure chocolade en pistache.
Met een drankje met de opwekkende naam Elysium.
Nu lieten we het een beetje afweten. Mijn date is niet gek op zoetigheid (maar toch heus vrouw) dus liet deze gang aan zich voorbij gaan. Om vervolgens uiteraard uitgebreid van de mijne te proeven..
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar van dit gerecht kan ik de smaak niet meer terughalen. Dat heeft heel misschien iets te maken met de hoeveelheid halfjes wijn die ik inmiddels had genuttigd. Het ijs is me wel vaag bijgebleven. Het smaakte naar lavendel (mwah) en frissig naar yoghurt/geit. Precies zoals het bedoeld is denk ik..
Al met al hebben we een topavond gehad. Alles klopte. Dat ik hier en daar een gerecht niet helemaal top vond, heeft waarschijnlijk meer te maken met de hoge standaard die Floris zette met zijn eerste gerecht dan met de kwaliteit van de mindere gerechten. Dat ik aan het eind wat minder helder was dan aan het begin is misschien een beetje jammer, maar ik had de wijnen zeker niet willen missen, die maakten de smaakbeleving toch wel af.
Na vijf en een half uur entertainment werd ons gevraagd 140 euro en een beetje af te rekenen. Dat is niet weinig geld, maar gezien de kwaliteit van het gebodene zeker niet duur.
Hoera voor Floris
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Stout Amsterdam (zie mijn site www.psyan.eu voor meer)
Having booked a table for four at Restaurant Stout we arrived just in time. Stout means naughty in English and thus I expected a few naughty elements on their menu and in their serving... The place is decorated modernly with many dark and white elements and brushed steel. We got served by a very kind waitress named Hanneke. Together with my friend I went for the Stout plate (¤29,50 pp). My gf went with the aspergus salad (¤ 9,75) and my brother had the crab cookies (¤ 8,50) as a starter and went with the surf 'n turf as a main (¤ 19,50) As I have plenty to tell about my own dish I will focus on that. The collection of starters consist of 5 different small bites which consisted of two fried bites, one soup, and two cold bites. The soup is supposed to be a miso soup but in my opinion tastes more like cup noodle water base then any other miso I had before. It is simply to salty, to thick and the tofu is not fresh. The first fried bite is a 'bitterbal' with chicken and peanut filling. Although this is a very popular combination I am not so fond of 'kip sate'. The filling tastes more like peanut butter then of chicken with some peanuts, a few rough pieces of chicken would give it more bite. The second fried bite was the crab cookie. I am not fond of mango but the mango chutney Stout serve is wonderful, not to sweat, not to spicy, just right for the fried cookie. The pata negra bite had an original flavor although I would have liked some more ham in it. This bite was original and more authentic then the other four. The last bite consisted of a salmon roll filled with a asparagus filling. Although the taste was good, the filling could have been a little thicker.
Where the starters didn't really please me the main dish looked more promising. We started off with a tiny piece of red mull on couscous with a mayonnaise dressing. Where the dressing disappointed (to much like ordinary mayonnaise) me the red mull didn't, it had a good taste. The quiche of feta cheese with zucchini had a rich flavor but was a little to mushy. The 'Blanquette D'anjou' did please me a lot but again was a little to salty. Although I didn't had the impression that the meat used were ordinary sausages, my friend did had that idea. The fourth bite, fillet of beef on a potato salad, was good. The juicy beef had a rich taste. The size was again to small. Although some might be enlightened by the potato salad I wasn't. It was fresh and had a pure taste but having had a Polish roommate who cooked potato salads every weak, this one at Stout didn't surprise me. The last bite consisted of a filled noodle with coriander on top. I really like it, it taste good, but it is not worth putting this in a sampler dish for ¤ 2,90.
We finished of with coffee and the dessert sampler. It's funny that the portion sizes of the dessert are the biggest of the three courses and have the best price (¤ 9) compared to the previous two. Were Hanneke had explained us what each bite was the previous two dishes, with the dessert we had to guess. After I asked for explanation another girl dared to say: "I am sure you can tell if you taste, if not I will go and ask the kitchen!" Spoiled brat, simply to lazy to know what se is serving. Let me wrap up my dining experience at Stout. Service by some waitresses is excellent, they want to please you and your party, other waitresses don't seem to be interested at all. Although the Stout sampler dish is original it doesn't follow up to it's expectations. Some bites are not authentically at all and some are simply to small. This makes this plate overprices. The location is great and the atmosphere is good. If you don't mind paying a little to much for not so great food but value the atmosphere you definitely should pay Stout a visit.
Having booked a table for four at Restaurant Stout we arrived just in time. Stout means naughty in English and thus I expected a few naughty elements on their menu and in their serving... The place is decorated modernly with many dark and white elements and brushed steel. We got served by a very kind waitress named Hanneke. Together with my friend I went for the Stout plate (¤29,50 pp). My gf went with the aspergus salad (¤ 9,75) and my brother had the crab cookies (¤ 8,50) as a starter and went with the surf 'n turf as a main (¤ 19,50) As I have plenty to tell about my own dish I will focus on that. The collection of starters consist of 5 different small bites which consisted of two fried bites, one soup, and two cold bites. The soup is supposed to be a miso soup but in my opinion tastes more like cup noodle water base then any other miso I had before. It is simply to salty, to thick and the tofu is not fresh. The first fried bite is a 'bitterbal' with chicken and peanut filling. Although this is a very popular combination I am not so fond of 'kip sate'. The filling tastes more like peanut butter then of chicken with some peanuts, a few rough pieces of chicken would give it more bite. The second fried bite was the crab cookie. I am not fond of mango but the mango chutney Stout serve is wonderful, not to sweat, not to spicy, just right for the fried cookie. The pata negra bite had an original flavor although I would have liked some more ham in it. This bite was original and more authentic then the other four. The last bite consisted of a salmon roll filled with a asparagus filling. Although the taste was good, the filling could have been a little thicker.
Where the starters didn't really please me the main dish looked more promising. We started off with a tiny piece of red mull on couscous with a mayonnaise dressing. Where the dressing disappointed (to much like ordinary mayonnaise) me the red mull didn't, it had a good taste. The quiche of feta cheese with zucchini had a rich flavor but was a little to mushy. The 'Blanquette D'anjou' did please me a lot but again was a little to salty. Although I didn't had the impression that the meat used were ordinary sausages, my friend did had that idea. The fourth bite, fillet of beef on a potato salad, was good. The juicy beef had a rich taste. The size was again to small. Although some might be enlightened by the potato salad I wasn't. It was fresh and had a pure taste but having had a Polish roommate who cooked potato salads every weak, this one at Stout didn't surprise me. The last bite consisted of a filled noodle with coriander on top. I really like it, it taste good, but it is not worth putting this in a sampler dish for ¤ 2,90.
We finished of with coffee and the dessert sampler. It's funny that the portion sizes of the dessert are the biggest of the three courses and have the best price (¤ 9) compared to the previous two. Were Hanneke had explained us what each bite was the previous two dishes, with the dessert we had to guess. After I asked for explanation another girl dared to say: "I am sure you can tell if you taste, if not I will go and ask the kitchen!" Spoiled brat, simply to lazy to know what se is serving. Let me wrap up my dining experience at Stout. Service by some waitresses is excellent, they want to please you and your party, other waitresses don't seem to be interested at all. Although the Stout sampler dish is original it doesn't follow up to it's expectations. Some bites are not authentically at all and some are simply to small. This makes this plate overprices. The location is great and the atmosphere is good. If you don't mind paying a little to much for not so great food but value the atmosphere you definitely should pay Stout a visit.
Waarom schrijf jij je recensies in het engels (trouwens geen grote behoefte dit restaurant uit te proberen)?
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Wilde ik ook al vragen.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 22:08 schreef Vanyel het volgende:
Waarom schrijf jij je recensies in het engels?
omdat jij moeite hebt te lezen? duh, omdat er in Amsterdam een berg aan expats werken die gewend zijn in het Engels te communiceren. of omdat toeristen die onze hoofdstad bezoeken geen nederlands kunnen lezen en toch in een goed restaurant willen eten?quote:Op dinsdag 19 juni 2007 22:08 schreef Vanyel het volgende:
Waarom schrijf jij je recensies in het engels (trouwens geen grote behoefte dit restaurant uit te proberen)?
Als je wel eens bij Stout bent geweest, er langs hebt gelopen zie je dat het best een populair restaurant is. De kwaliteit van hun ingredienten is echter niet van het niveau als dat ze zelf pretenteren te zijn. als je op mijn site kijkt zie je dat ik ook positieve reviews schrijf.
gezien je eigen blog (met leuke topics!) en je enorme post geschiedenis verwachte ik van jou toch een iets openenere houding voor een post in het Engels...quote:
Ik weet niet hoe het met Bluezz zit, maar mijn vraag borrelde nou niet direct in me op omdat ik problemen heb met het lezen van Engelse teksten.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik klaagde niet over de negatieve toon van je recensie, als iets niet top is, is het niet top, maar het roept dan ook geen grote wens in me op het restaurnat te bezoeken.
Lekkere open reactie van je trouwens. Zo.. ontspannen..
Lekkere open reactie van je trouwens. Zo.. ontspannen..
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Vanyel, je vraagt een verklaring (waarom) je had zelf ook een andere ingang kunnen kiezen om achter je antwoord te komen... btw, hier een review waar jullie wellicht wel lekker van worden (in het Engels natuurlijk
Excelsior, Amsterdam
What do you do when your best friend asks you to be his best men? After thanking him you find the best place to eat at his bachelor party of course! So me and a good friend laid out our cards and shuffled them a little, visited our top 5 of places and sat down again. We had our eyes on several great restaurants in Amsterdam but as we only had to organize one diner, we could only choose one restaurant. Our choice was Restaurant Excelsior at Hotel de L'Europe because of it's great atmosphere and attentive anticipating staff. Ideal for our mixed group. After having e-mailed suggestions and ideas with their banqueting staff we had our dinner plan ready...
After spending a great day abroad we arrived in our van downtown Amsterdam. We didn't book a parking spot but the doorman quickly organized a spot right next to their entrance. After being welcomed in the bar we started off with champagne and a selection of amuses. As this was a bachelor party no pictures were allowed to be taken by any of us. Our selection of amuses consisted of oysters, a cauliflower - bacon cream soup, salmon with paling mousse and a beefy one which I can't recall. After we warmed up a little, or cooled down you might say, we continued our evening in restaurant Excelsior. Live piano music welcomed us as we sat down at our table right next to the window.
We got our, for the occasion specially printed, menu's, while continuing discussing the day. We started of with a north-see fish soup with saffron. An amazing taste, delicate but intense, which silenced us all down. We all wanted to enjoy this for a full hundred percent.
After this intense start we all felt intense. Especially my almost wed best friend who thanked us all for this great diner and the wonderful day. As I and my friend had analyzed our almost wed extensively, had undertaken several buffet trips, had over thought our dining memories, had made some phone calls to close friends and family we got to know our friend's taste for food precisely. He is a real meat lover and he likes beef especially. As we discussed this part of the meal extensively the chef made a perfect choice. Our main consisted of a beef tournedos with a filet of beef stew and a madeira sauce. An excellent combination! After the waiter came over to show us the beef tournedos still in one piece right from the stove, we got our individual plates served. Again our conversation got to an abrupt halt after our first bite in this beautiful piece of meat... Together with a a beautiful glass of Humberto Malbec '97 this main is absolutely the number one main I ever had eaten till today.
One of my friends demands was that we would finish of with crepes suzette. He never had them before and he really wanted to see the flames at our table. So there we were getting freshly prepared crepes served on a plate with some vanilla ice and a piece of fruit. After finishing our dessert we evaluated the whole day and evening in the bar with a drink and a corona. Our bachelor party was a success and our diner at restaurant Excelsior was excellent.
[ Bericht 1% gewijzigd door MissHobje op 20-06-2007 00:22:45 (site linkje weggehaald, blijven niet aan de gang.) ]
Excelsior, Amsterdam
What do you do when your best friend asks you to be his best men? After thanking him you find the best place to eat at his bachelor party of course! So me and a good friend laid out our cards and shuffled them a little, visited our top 5 of places and sat down again. We had our eyes on several great restaurants in Amsterdam but as we only had to organize one diner, we could only choose one restaurant. Our choice was Restaurant Excelsior at Hotel de L'Europe because of it's great atmosphere and attentive anticipating staff. Ideal for our mixed group. After having e-mailed suggestions and ideas with their banqueting staff we had our dinner plan ready...
After spending a great day abroad we arrived in our van downtown Amsterdam. We didn't book a parking spot but the doorman quickly organized a spot right next to their entrance. After being welcomed in the bar we started off with champagne and a selection of amuses. As this was a bachelor party no pictures were allowed to be taken by any of us. Our selection of amuses consisted of oysters, a cauliflower - bacon cream soup, salmon with paling mousse and a beefy one which I can't recall. After we warmed up a little, or cooled down you might say, we continued our evening in restaurant Excelsior. Live piano music welcomed us as we sat down at our table right next to the window.
We got our, for the occasion specially printed, menu's, while continuing discussing the day. We started of with a north-see fish soup with saffron. An amazing taste, delicate but intense, which silenced us all down. We all wanted to enjoy this for a full hundred percent.
After this intense start we all felt intense. Especially my almost wed best friend who thanked us all for this great diner and the wonderful day. As I and my friend had analyzed our almost wed extensively, had undertaken several buffet trips, had over thought our dining memories, had made some phone calls to close friends and family we got to know our friend's taste for food precisely. He is a real meat lover and he likes beef especially. As we discussed this part of the meal extensively the chef made a perfect choice. Our main consisted of a beef tournedos with a filet of beef stew and a madeira sauce. An excellent combination! After the waiter came over to show us the beef tournedos still in one piece right from the stove, we got our individual plates served. Again our conversation got to an abrupt halt after our first bite in this beautiful piece of meat... Together with a a beautiful glass of Humberto Malbec '97 this main is absolutely the number one main I ever had eaten till today.
One of my friends demands was that we would finish of with crepes suzette. He never had them before and he really wanted to see the flames at our table. So there we were getting freshly prepared crepes served on a plate with some vanilla ice and a piece of fruit. After finishing our dessert we evaluated the whole day and evening in the bar with a drink and a corona. Our bachelor party was a success and our diner at restaurant Excelsior was excellent.
[ Bericht 1% gewijzigd door MissHobje op 20-06-2007 00:22:45 (site linkje weggehaald, blijven niet aan de gang.) ]
leu kal die recensie's.. nooit geweten dat dit topic bestond!
Best wel handig dus!! aangezien wij ook van restaurant hoppen houden, komt dit misschien wel van pas!
Best wel handig dus!! aangezien wij ook van restaurant hoppen houden, komt dit misschien wel van pas!
☐ Geschikt | ☑ Ongeschikt
Carved upon my stone my body lie, but still I roam...
Carved upon my stone my body lie, but still I roam...
|
|
