LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Eigenlijk een beetje mosterd na de maaltijd, maar ik maak er een gewoonte van boeken te lezen wanneer ze eigenlijk net niet meer nieuw zijn.
Wat een waardeloos boek. Lindbergh wordt vanaf pagina 1 neergezet als de ultieme badguy die uitsluitend gesteund wordt door mormonen en rednecks uit staten uit het midwesten maar daardoor wel een meerderheid heeft en president wordt. Het boek was veel interessanter geweest als Roth zich had geconcentreerd op de isolationistische standpunten van Lindbergh en hem niet had neergezet als doorsnee fascist. Dat was hij waarschijnlijk ook wel, maar het was allemaal een stuk waarschijnlijk geweest als Lindbergh subtieler was geweest. Voor een isolationistisch standpunt is namelijk best wat te zeggen en ik kan me voorstellen dat dat veel mensen aansprak, maar het fascisme van Lindbergh? Lijkt me niet hoor.
Buiten dat is het boek in de eerste hoofdstukken heel afstandelijk waardoor het heel lang duurt voor je er een beetje in komt. Heel normatief zet Roth een scheidslijn tussen de goeden en de slechten en beschrijft de gebeurtenissen in een razend tempo. Het enige waar hij eigenlijk dieper op in gaat is zijn postzegelverzameling maar dat houdt ook ineens op, later in het boek. Pas als het iets interessanter begint te worden komt er ineens een hoofdstuk wat wel een jaaroverzicht van het journaal lijkt en eigenlijk het enige interessante deel van het boek in één hoofdstuk wordt gepropt. Wat een anticlimax.
Het boek is een internationale bestseller. Er ging afgelopen jaar geen verjaardag voorbij zonder dat de jarige het boek kado kreeg. Het idee is ook heel leuk, maar de uitvoering is slecht.
http://www.parool.nl/boeken/recensies/101404-roth.htmlquote:We gaan terug naar juni 1940, en de ingenieuze draai aan het feitelijke verloop van de geschiedenis is meteen al gegeven. Wat zou er gebeurd zijn, vraagt Roth zich namelijk een boek lang af, als de beroemde luchtvaartheld Charles Lindbergh destijds, dertien jaar na zijn solovlucht over de Atlantische Oceaan, inderdaad door de Republikeinen naar voren was geschoven als de presidentskandidaat? Wat als hij de verkiezingen met overmacht had gewonnen en zijn sympathie voor Hitler en het Derde Rijk tot zijn uiterste consequentie had doorgevoerd?
Wat een waardeloos boek. Lindbergh wordt vanaf pagina 1 neergezet als de ultieme badguy die uitsluitend gesteund wordt door mormonen en rednecks uit staten uit het midwesten maar daardoor wel een meerderheid heeft en president wordt. Het boek was veel interessanter geweest als Roth zich had geconcentreerd op de isolationistische standpunten van Lindbergh en hem niet had neergezet als doorsnee fascist. Dat was hij waarschijnlijk ook wel, maar het was allemaal een stuk waarschijnlijk geweest als Lindbergh subtieler was geweest. Voor een isolationistisch standpunt is namelijk best wat te zeggen en ik kan me voorstellen dat dat veel mensen aansprak, maar het fascisme van Lindbergh? Lijkt me niet hoor.
Buiten dat is het boek in de eerste hoofdstukken heel afstandelijk waardoor het heel lang duurt voor je er een beetje in komt. Heel normatief zet Roth een scheidslijn tussen de goeden en de slechten en beschrijft de gebeurtenissen in een razend tempo. Het enige waar hij eigenlijk dieper op in gaat is zijn postzegelverzameling maar dat houdt ook ineens op, later in het boek. Pas als het iets interessanter begint te worden komt er ineens een hoofdstuk wat wel een jaaroverzicht van het journaal lijkt en eigenlijk het enige interessante deel van het boek in één hoofdstuk wordt gepropt. Wat een anticlimax.
Het boek is een internationale bestseller. Er ging afgelopen jaar geen verjaardag voorbij zonder dat de jarige het boek kado kreeg. Het idee is ook heel leuk, maar de uitvoering is slecht.
.
Dat is zo'n boek waar ik altijd even naar kijk als ik in de winkel sta. En dat is in ieder geval íets, MeneerTim.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
Zet ik er nog een reactie bij
Maar het boek leek me al niets en je hebt het er niet aantrekkelijker op gemaakt het te lezen. Ik hou ook niet zo van lezen over postzegelverzamelingen.
Maar het boek leek me al niets en je hebt het er niet aantrekkelijker op gemaakt het te lezen. Ik hou ook niet zo van lezen over postzegelverzamelingen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik vond het boek wel aardig, TOT het moment waar hij in nog geen halve pagina de hele clou uit de doeken doet en zijn hele boek in 1 zucht onderuithaalt. Philip Roth heeft betere boeken geschreven.
TVP voor als ik 'm uit heb .
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Was het topic even kwijt.
Maar moet me helaas aansluiten bij het merendeel van de geluiden hier.
Het boek vormt geen geheel en het einde is een beetje grote stappen snel thuis.
Maar moet me helaas aansluiten bij het merendeel van de geluiden hier.
Het boek vormt geen geheel en het einde is een beetje grote stappen snel thuis.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
|
|
