quote:
Op woensdag 24 augustus 2005 15:35 schreef vamperotica het volgende:met Dochter, zoon van vier en drie even op een terrasje gaan zitten... Flink kletsen met een vriend die ik in tijden niet gezien had... Toevallig staat er vlakbij een draaimolen....
Jengel... Zeur... Ah... Mama... Okee... Ga maar snel....
Mogen we zelluf?
Nou.. Vooruit... Alles met arendsogen in de gaten houden.. Gaat prima.. Kiddies heerlijk aan het ronddraaien, moeder weer aan de klets... Komt dochterlief alleen terug... Uhm... Net had je nog een broertje....
Ja, die is kwijt... Paniek!!!!
Overal gespeurd.. Geen zoontje te bekennen... Dochter roept continu: "Die is bij de chinees"...
Mama moet nu zoeken, niet van dier are dingen zeggen.... Naast het terras een chinees restaurant, wat eigenlijk nog gesloten is... Met zoonlief voor het raam.....
"die is bij de chinees"
Ik had er gister 2 minuten nadat ik de pc uitzette nog één:
Kind past opeens geen enkele broek meer ivm aanwezigheid gezonde pens, dus: nieuwe broeken kopen.
Wij in de winkel met een 2-jarige die het welgeteld 2 minuten interessant vindt om mee te denken over zijn nieuwe aanschaf en dan naar de kinderhoek kuiert. Pa en moe winkelen verder (in een overigens vrij kleine winkel, we dachten dus dat we genoeg overzicht hadden)
2 minuten later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend. We sturen hem terug naar de hoek.
1 minuut later: kind komt voorbijgerend, buigt uit zichzelf af naar de speelhoek. Laat maar dus, denken we.
Niet dus. We arriveren een minuut later eindelijk met de enige 2 broeken in maat 92 met korte pijpen bij de speelhoek. Geen kind.
We kammen alle rekken uit, nog redelijk zachtjes zijn naam noemen (men moest eens denken dat we niet kunnen opvoeden
![]()
). Geen kind. Ik snauw iets naar mijn eega en loop het winkelcentrum in, uit eromheen, geen kind
Partner kamt ondertussen andere helft winkelcentrum uit. Onderwijl klamp ik diverse mevrouwen aan of ze ook een onbeheerd turfje hebben zien lopen. Diverse misprijzende blikken, maar geen aanwijzingen.
Dan uit de verte een hoop verlossend gegil: meneer is gevonden, was in plaats van naar de speelhoek een meisje (
![]()
) achterna gerend en was zomaar een mooie speelgoedhobbelmotor met lampjes tegengekomen en was daar maar lekker op gaan zitten broemen.
Weer een wijze les, denk ik dan maar
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team