Zo zo, ff een dagje niet op fok geweest en mijn vraag is een heel eigen leven gaan leiden zie ik.
![]()
Ten eerste; bedankt voor alle reacties. Vannacht heb ik Julius inderdaad bij ons in bed laten slapen, tussen ons in, maar wel op de deken en met zijn eigen dekentje over hem heen. Hij sliep zonder een kick te geven. Een slaapzakje is overigens inderdaad nog veiliger, zal ik vanavond eens proberen. Wat betreft de schrikreactie van sommigen over mijn interesse in het inbakeren; niet nodig en ook een beetje overdreven vind ik. Als je mijn verhaal goed gelezen zou hebben, zou je weten dat ik sowieso niet direct van plan ben Julius in te bakeren, ik orienteer me slechts op de verschillende mogelijkheden om de kleine cowboy eens een keer lekker te laten slapen. Niets mis mee, toch? Natuurlijk ben ik als prille moeder soms onzeker over de keuzes die ik maak. Het gaat immers om dit kleine prulletje dat hier in mijn armen ligt te ronken, dat gekke zoontje van mij, die nog totaal en in alles van ons afhankelijk is. Natuurlijk wil ik doen wat voor hem het beste is en natuurlijk twijfel ik soms of ik het goede doe. Niet meer dan normaal, lijkt me. Inbakeren is trouwens niets om van te schrikken vind ik. Het kan kindjes juist heel erg helpen om die begrenzing te voelen, het is geen straf ofzo... Maar goed, om een lang verhaal iets minder lang te maken; ik ben niet van plan om Julius in te bakeren, niet nu in ieder geval. Ik ben alleen geinteresseerd in de mogelijkheden ervan en kan me voorstellen dat als je een kindje hebt dan zichzelf steeds wakker huilt of trappelt, het een heel goed hulpmiddel kan zijn.
Ik probeer nu inderdaad maar gewoon te doen wat goed voelt en momenteel is dat vooral heel erg veel met Julius op de arm rondlopen en hem tegelijkertijd heel vaak proberen in z'n bedje te leggen, zodat ie wel kan wennen aan die plek en hopelijk uit zichzelf steeds makkelijker in slaap valt daar. Kweet verder ook nie... maarre, ik ben niet ten einde raad hoor! Heb nu een beetje het gevoel dat ik overkom als een moeder die na twee weken al met de handen in het haar zit.
Ik kan u allen mededelen dat dat niet het geval is en Julius , papa en ik het over het algemeen heel gezellig hebben met z'n drietjes.