WFL Wetenschap, Filosofie, Levensbeschouwing
Discussieer hier over alle aspecten van de wetenschap, filosofische problemen en zaken van levensbeschouwelijke aard.
De dood is ook niet erg. Alleen de weg er naartoe kan pijnlijk en afschikwekkend zijn.quote:Op dinsdag 5 april 2005 16:59 schreef Amando het volgende:
Helaas is het zo dat mensen in deze consumptiemaatschappij de dood zien als iets vreselijks.
Terwijl ze absoluut geen bewijs hebben dat dat ook zo is.
Alleen de weg er naartoe kan pijnlijk en afschikwekkend zijn.
Hiet is de weg van al het vlees... er is niet zekerder dan de dood en niets onzekerder als het leven
En zij rockten en smookten en trokken op naar Jericho en luisterden metal zoveel ze wilden.
edit Alicey : Ga elders de taalpurist uithangen.
[ Bericht 87% gewijzigd door Alicey op 10-04-2005 00:02:46 (Taalpurisme) ]
[ Bericht 87% gewijzigd door Alicey op 10-04-2005 00:02:46 (Taalpurisme) ]
Just watchin' the game, having a Bud..
quote:Op zaterdag 9 april 2005 21:34 schreef ikbenstoer het volgende:
true
quote:Op zaterdag 9 april 2005 21:34 schreef ikbenstoer het volgende:
true
-|-|- Peace Through Power -|-|-
Ik ben doodsbang voor de dood.
Ik wil niet dood en zal al het mogelijke doen om haar niet tegen te komen.
Na de dood is niets, het grote Niets.
Ik wil niet dood en zal al het mogelijke doen om haar niet tegen te komen.
Na de dood is niets, het grote Niets.
De uil zat in de olmen
Bij het vallen van de nacht
En achter gindse heuvel
Antwoordt de koekoek zacht
koekoek koekoek
Bij het vallen van de nacht
En achter gindse heuvel
Antwoordt de koekoek zacht
koekoek koekoek
koekoek koekoekquote:Op zondag 10 april 2005 01:20 schreef STORMSEEKER het volgende:
Nou oeoeoeoehoeoeoe!
Waarom bang zijn voor de dood? Je kan het beter omarmen en genoegdoening krijgen met je lotsbestemming. Als er niets is na de dood, wat inderdaad een mogelijkheid is, dan zij het zo.quote:Op zondag 10 april 2005 01:11 schreef Yosomite het volgende:
Ik ben doodsbang voor de dood.
Ik wil niet dood en zal al het mogelijke doen om haar niet tegen te komen.
Na de dood is niets, het grote Niets.
Ik heb geen tijd om dood te gaan. Ik wil nog zoveel doen. En daarna houdt het leven op.quote:Op zondag 10 april 2005 01:26 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Waarom bang zijn voor de dood? Je kan het beter omarmen en genoegdoening krijgen met je lotsbestemming. Als er niets is na de dood, wat inderdaad een mogelijkheid is, dan zij het zo.
En dat vind ik bijzonder onwerkelijk, niet reëel, onacceptabel.
'k verkondig ook altijd dat ik minstens 110 wil worden, in ieder ouder dan de door actuarissen gehanteerde afgeleide sterftetafels.
Ik pas ervoor om 110 te worden.quote:Op zondag 10 april 2005 01:42 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Ik heb geen tijd om dood te gaan. Ik wil nog zoveel doen. En daarna houdt het leven op.
En dat vind ik bijzonder onwerkelijk, niet reëel, onacceptabel.
'k verkondig ook altijd dat ik minstens 110 wil worden, in ieder ouder dan de door actuarissen gehanteerde afgeleide sterftetafels.
Het is ook om de pensioenfondsen dwars te zitten.
Die rekenen met een gemiddelde eindleeftijd van mannen: 78, en vrouwen 81.
Dus als ik ouder word dan die leeftijd, dan kost het ze geld.
Een van mijn huidige frustraties is dat ik weer een pensioenbijdrage moet betalen, terwijl ik die in mijn oorspronkelijke contract weggeregeld had.
Maar belangrijker is mijn eerder genoemde motivatie: ik wil nog zoveel doen.
Die rekenen met een gemiddelde eindleeftijd van mannen: 78, en vrouwen 81.
Dus als ik ouder word dan die leeftijd, dan kost het ze geld.
Een van mijn huidige frustraties is dat ik weer een pensioenbijdrage moet betalen, terwijl ik die in mijn oorspronkelijke contract weggeregeld had.
Maar belangrijker is mijn eerder genoemde motivatie: ik wil nog zoveel doen.
Ik ben niet bang voor de dood, sterker nog, ik ben nieuwsgierig naar de ervaring en zou dan ook liever niet 'ongemerkt' doodgaan.
Ik probeer elke dag te leven alsof het mijn laatste is. Ik wil niet dood want ik geniet intens van mijn leven en ben erg gelukkig, maar als ik morgen doodga heb ik nergens spijt van.
Ik probeer elke dag te leven alsof het mijn laatste is. Ik wil niet dood want ik geniet intens van mijn leven en ben erg gelukkig, maar als ik morgen doodga heb ik nergens spijt van.
Ik denk altijd maar; als er een hel is (ik sluit niks uit), en ik kom er terecht, moet het vast een gave plek zijn. Als zelfs types als ik in de hel terechtkomen, moet het in de hemel walgelijk saai zijn.quote:Op zaterdag 9 april 2005 12:35 schreef Oud_student het volgende:
[..]
[..]
Beide users, vergeten minsten 1 andere optie, namelijk een hel waar zij eeuwig zullen branden.
Is deze omissie toch niet door angst ingegeven ?
quote:Op zondag 10 april 2005 01:54 schreef Yosomite het volgende:
Het is ook om de pensioenfondsen dwars te zitten.
Die rekenen met een gemiddelde eindleeftijd van mannen: 78, en vrouwen 81.
Dus als ik ouder word dan die leeftijd, dan kost het ze geld.
Fan-tas-tisch, fuck the system op z'n creatiefst.
As your attorney I advise you to rent a very fast car with no top.
Ik denk er vaak over na, en was op een bepaalde manier altijd wel bang voor de dood. Totdat ik es "interview with a vampire" weer keek: Een man die veroordeeld is tot eeuwig leven. Dat leek me nog veel erger. Sindsdien kijk ik er wat anders tegenaan.quote:Op zondag 10 april 2005 01:26 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Waarom bang zijn voor de dood? Je kan het beter omarmen en genoegdoening krijgen met je lotsbestemming. Als er niets is na de dood, wat inderdaad een mogelijkheid is, dan zij het zo.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Ik ben absoluut niet bang voor de dood, eerlijk gezegd lijkt de dood mij helemaal zo gek nog niet.
De enige reden dat ik nu nog niet dood wil en waarom ik volledig in paniek zou zijn als ik nu een ziekte zou krijgen met de dood op korte termijn in het vooruitzicht, is omdat ik 2 kinderen heb.
De jongste zou zijn gangetje wel gaan als hij zijn natje, droogje en knuffels gewoon blijft krijgen. hij heeft het besef van "nooit meer terug komen en machteloos zijn" nog niet ( peuter).
De oudste ( net 6 geworden) echter wel.
Er is niemand die het recht heeft hem een dergelijk verdriet aan te doen. Hij heeft het besef dat als iemand dood is je diegene nooit meer kan aanraken ( ook niet als je dat wil.. en dat niet kunnen als je dat wel mocht willen is denk ik hetgeen hem volledig in paniek maakt ).
Ik heb één keer de fout gemaakt de deur uit te lopen tijdens een discussie met mijn man.
Ik was ontzettend pissig en ik ben van mening dat je zaken uitpraat op een doeloplóssende manier.
op dat moment zag ik dat ik hiertoe nie in staat was en vroeg mijn man even uit mijn gezichtsveld te gaan en zijn klep dicht te houden.. ik wilde er later op terug komen.
Hij wilde het persé nú uitpraten.
Ik pakte mijn jas en liep de deur uit om een ommetje te maken zodat hij de mogelijkheid gewoon nie had door te drammen.
Stom stom stom !!! ik was vergeten te melden bij mijn zoontje dat mama even weg ging en zo weer terug kwam.
Hij heeft volledig in paniek zitten huilen "mama komt nooit meer terug".
Dat mag nooit nooit gegrond zijn !
Ook is er nog zoveel waarin ik hem wil begeleiden.. omgaan met... zichzelf vinden... respect hebben en houden voor.... etc etc...
Het achterlaten en verdriet doen van mijn gezin is hetgeen mij ängst" laat hebben voor het doodgaan.
Het proces zelf en de dood zelf doen mij niets. ( dit heb ik overigens altijd zo gehad )
De enige reden dat ik nu nog niet dood wil en waarom ik volledig in paniek zou zijn als ik nu een ziekte zou krijgen met de dood op korte termijn in het vooruitzicht, is omdat ik 2 kinderen heb.
De jongste zou zijn gangetje wel gaan als hij zijn natje, droogje en knuffels gewoon blijft krijgen. hij heeft het besef van "nooit meer terug komen en machteloos zijn" nog niet ( peuter).
De oudste ( net 6 geworden) echter wel.
Er is niemand die het recht heeft hem een dergelijk verdriet aan te doen. Hij heeft het besef dat als iemand dood is je diegene nooit meer kan aanraken ( ook niet als je dat wil.. en dat niet kunnen als je dat wel mocht willen is denk ik hetgeen hem volledig in paniek maakt ).
Ik heb één keer de fout gemaakt de deur uit te lopen tijdens een discussie met mijn man.
Ik was ontzettend pissig en ik ben van mening dat je zaken uitpraat op een doeloplóssende manier.
op dat moment zag ik dat ik hiertoe nie in staat was en vroeg mijn man even uit mijn gezichtsveld te gaan en zijn klep dicht te houden.. ik wilde er later op terug komen.
Hij wilde het persé nú uitpraten.
Ik pakte mijn jas en liep de deur uit om een ommetje te maken zodat hij de mogelijkheid gewoon nie had door te drammen.
Stom stom stom !!! ik was vergeten te melden bij mijn zoontje dat mama even weg ging en zo weer terug kwam.
Hij heeft volledig in paniek zitten huilen "mama komt nooit meer terug".
Dat mag nooit nooit gegrond zijn !
Ook is er nog zoveel waarin ik hem wil begeleiden.. omgaan met... zichzelf vinden... respect hebben en houden voor.... etc etc...
Het achterlaten en verdriet doen van mijn gezin is hetgeen mij ängst" laat hebben voor het doodgaan.
Het proces zelf en de dood zelf doen mij niets. ( dit heb ik overigens altijd zo gehad )
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Voor dood gaan kun je bang zijn, maar voor dood zijn niet.
Het is weer de taal, waarmee je jezelf voor de gek houdt,
- gelukkig zijn, ik ben gelukkig
- rijk zijn, ik ben rijk
- dood zijn, ik ben dood.
Zelfde grammatica, alleen bij de laatste activiteit ontbreekt het uitvoerende subject. Het wordt dus gewoon onzin
Het is weer de taal, waarmee je jezelf voor de gek houdt,
- gelukkig zijn, ik ben gelukkig
- rijk zijn, ik ben rijk
- dood zijn, ik ben dood.
Zelfde grammatica, alleen bij de laatste activiteit ontbreekt het uitvoerende subject. Het wordt dus gewoon onzin
Exaudi orationem meam
Requiem aeternam dona eis, Domine.
Et lux perpetua luceat eis.
Requiem aeternam dona eis, Domine.
Et lux perpetua luceat eis.
|
|
