Op eerste paasdag, voor het krieken van de dag, ging ik Ollie (ons hondje) uitlaten in de uitgestrekte wildernis rondom ons huis. Eigenaardige hierbij, en ik sloeg er eerst dan ook geen acht op, was dat Ollie opgegeven moment ging piepen en niet vooruit te branden was. Nu deins ik niet snel terug voor Ollie's kuren en gedram en dus deed ik hem aan de lijn en stap noest met hem verder.
Niet lang daarna hoor ik 1 of andere naderende moter loeien en het scheelde vervolgens niet veel of ik werd van mijn sokken gereden door een kleine gele bulldozer met op de bok een man met een stofbril op en een blauwe helm op zijn hoofd. Vreemd. Wat doet een bulldozer midden in het bos, op eerste paasdag, voor dag en dauw??? Overigens reed dat ding niet de volgens mij toegestane 15 km/u maar minstens het dubbele.
Ik sleur Ollie mee, die inmiddels geen voet (poot) meer verzette, in de richting waarin de bulldozer reed (ik deins immers nergens voor terug). Nog vreemder was het dat ik me opgegeven moment bevond op een zeer recent (met de bulldozer???) aangelegd pad, midden door het bos heen. Daarbij waren op een flink aantal bomen er nieuw uitziende bordjes met verboden toegang gespijkerd. Ik was daar al eerder geweest iig en kende het pad niet en was de bordjes nog nooit tegengekomen. Ook lagen hier en daar van die grote metalen platen om de ondergrond voor zwaar materieel (bijv. vrachtwagens) begaanbaar te maken.
Anyway, ik zie de bulldozer op gegeven moment stilstaan bij een omheining. De man kijkt naar mij om en zet zijn machine weer in beweging verder in tegenovergestelde over het pas aangelegde pad. Ik loop door en kom tot mijn verbazing bij een door een omheining afgerasterd deel van het bos. Hierachter bevond zich een soort afgegraven krater, zeg 15 à 20 m in diameter, met in de grond gestoken tal van (stuk of 12) blauwe en gele pijpen, inverschilldende maten en uitvoeringen. Aan weerszijden van de krater waren lichtmasten opgericht. Ook stond even buiten de omheining zo'n wc-kotje voor bouwvakkers, je kent ze wel.
Ik liep nadat ik 1 en ander goed bekeken had door, achter die bulldozer aan die nu uit mijn gezichtsveld was verdwenen. Vervolgens zie ik bij een flauwe bocht op een afstand van ongeveer 500 m de bulldozer staan en een geel busje. Drie mannen (eveneens met blauwe helmen) staan rondom de bulldozer met de bestuurder ervan te praten en kijken, terwijl ik de bocht afloop, schielijk naar mij om. Meteen stappen ze, naar het lijkt, gehaast of opgeschrikt in hun voertuig en rijden ietwat bruusk (laat ik zeggen: net niet met gierende banden) weg. De bulldozer trekt ook weer op en rijdt het busje achterna, dieper het woud in...
Ik heb de flauwe bocht nog een stukje afgelopen, maar ben toen maar teruggekeerd.
Vanmiddag zijn Stali en ik (zonder phototoestel) naar die plaats teruggegaan en hebben een paar vreemde dingen gezien... en meegemaakt. Morgen gaan we weer kijken, maar dan mét camera, en zullen we een aantal photo's posten en verslag uitbrengen.
I´m back.