hoog sensitief...ja want denk jij ervan?

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 12:32 schreef Scorpie het volgende:

Ze vallen anderen er misschien niet mee lastig, maar als ze zich op die manier gaan gedragen, krijgen ze imo eerder de opvatting "zo ben ik nu eenmaal, leer er maar mee leven", dus wat al eerder werd gezegd, de neiging om de omgeving te laten aanpassen aan hen, ipv een zekere flexibiliteit opbrengen naar anderen toe.

Met een beetje openheid en diversiteit in de samenleving is toch ook niks mis mee?
Stel dat we allemaal dezelfde robot-achtige mensen waren, zouden wij dan nog van elkaar kunnen leren? Zouden wij dan nog verder kunnen groeien? Dacht het niet. En mensen die soms schijt hebben aan dingen of aan wat andere mensen van hun (kunnen) denken, heb ik (juist) wel respect voor. Niet allemaal, bijvoorbeeld terrorisme (verkeerd middel), maar wel degenen die daarvoor het juiste middel gebruiken voor het juiste doel. Genoeg voorbeelden.

quote:

Daartoe vind ik mensen die zichzelf niet willen veranderen omwille testjes/theorietjes e.d die ze hebben gedaan sowieso fout; een mens moet ten allen tijde kunnen en willen veranderen, al is het alleen maar om jezelf goed te leren kennen.

En hier spreek je jezelf dus in tegen.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 12:32 schreef Scorpie het volgende:

bepaalde manier gedragen, blabla .. "zo ben ik nu eenmaal, leer er maar mee leven"..

+

quote:

.. een mens moet ten allen tijde kunnen en willen veranderen, al is het alleen maar om jezelf goed te leren kennen.

= leven en laten leven dus.

Jij zegt dat mensen niet moeten vinden/willen dat de omgeving zich aan hen 'moet' aanpassen? Toch (1e quote)? Maar verwacht jij dan niet dat diezelfde mensen zichzelf maar moeten aanpassen? Dus wie en van wie moet zichzelf hier nu aanpassen? En waarom? Flexibiliteit toch? Wie of wat accepteert hier nou wie niet?

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 12:57 schreef Scorpie het volgende:

Volgens mij heb je mijn mening niet goed begrepen; ik vind dat men zichzelf moet kunnen veranderen, maar dat we met zn allen een mate van flexibiliteit moeten hebben in de omgang.
Ook vind ik dat men niet kan EISEN dat de omgeving zich aan hen aanpast, net zoals dat men omgekeerd niet kan EISEN dat een persoon zich aanpast aan de meerderheid (dat dit wel gebeurt, is maatschappelijk probleem)

Hoop dat mijn mening wat duidelijker word.

Ok, tis maar dat het even duidelijk is

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 12:21 schreef sweetgirly het volgende:


Eens, de oplossing zit ook in jezelf.
Maar doen ze dat dan? En is dat ook een feit? Of meer een aanname?
Ik zie dat namelijk niet hoor. Ja, heb mensen ook weleens excuses zien gebruiken, dat als ze bijvoorbeeld suikerziekte hadden en geen zin hadden in iets, zeiden dat een hypo etc hadden. Is dat niet menselijk en doen de meeste mensen dat niet bij tijd en wijle? En volgens mij is dit dus niet representatief voor HSP of iets dergelijks. Maar meer hoe de persoon zelf is. Weer onzin dus in mijn ogen. Sorry.
[..]

Is dat ook zo?
Iedereen zou kunnen weten dat het niet de omgeving is die zich moet aanpassen als zowel zichzelf niet die zich (overmatig) zou moeten aanpassen. Zoals ik al zei, it's all in the mind.

Natuurlijk zullen mensen er individueel anders mee omgaan ...

Maar die neiging tot dat zelf-opleggen van dat labeltje HSP, is nu juist wel onderdeel van het 'niet willen aanpassen'... je ziet dan al snel dat mensen ofwel groepsmeetings gaan organiseren, met 'gelijkgestemden', ofwel overdreven hun 'anderszijn' (en vooral ook, onbewust, het 'beter' zijn: 'hoog' is de betiteling die men graag benut, en 'hoog' impliceert ook dat er kennelijk 'laag' bestaat)

Een tweede onderdeel is dat er een soort van commercieel 'coaching en hulp'-circuit ontstaat, waar men leuke 'boeken' kan kopen, 'counselling-therapeuten' kan inhuren etc. etc.

Typisch hieraan is dat het voornamelijk erop gebaseerd is de 'aandoening' een naampje te geven, vaak ook een bevestiging geven van bepaalde eigenschappen..
In die zin is er een sterke overeenkomst met bv 'borderline' wat ook voornamelijk een 'labeltje' is waar mensen karakter-eigenschappen in kan herkennen en 'opeens' wordt alles duidelijk ...

Het hulp-proces in deze is helemaal niet gericht in het wegnemen van problemen, maar vaak is dat hulpcircuit niet meer of minder dan een bezighoud-val, het creeert voornamelijk mensen die vervolgens compleet vast komen te zitten aan zulke 'hulp-therapieen' ...
(natuurlijk, lang niet iedereen, maar het 'succes' van zo'n labeltje is domweg een sterk argument ervoor dat de hulp-therapeuten in deze voornamelijk hun eigen markt op- en uitbouwen)

Er is binnen de literatuur hierover weinig plaats voor meer negatievere inschattingen van de menselijke natuur, namelijk dat mensen bijv. psyhische zaken makkelijk kunnen 'spiegelen', namelijk zichzelf een bepaald gedrag aanleren, simpelweg omdat dat in de vakliteratuur erover dat zo beschreven staat ...

Ik ben heel sterk van mening dat juist iemand die zich actief inlaat met zulke hoog-sensitieve persoonlijkheid-theorieen, hiermee juist evenzeer de kans verhoogd een burn-out te krijgen, sterker psychische problemen te ontwikkelen, juist omdat dat in de boeken zo vaak beschreven wordt.
Het is maar sterk de vraag...

Het is een commercieel fantsatisch concept natuurlijk, beschrijf wat algemene menselijke eigenschappen, waarin een groot deel der mensen zich ook natuurlijk in herkennen, en praat deze mensen vervolgens psychische en sociale problemen aan ...
Een slimme vorm van counselling en therapie, waarmee je makkelijk je eigen klantenkring opbouwt en vasthoud, valt voor de gemotiveerde counselling-therapeut een vermogen aan te verdienen, nu nog een fabrikant als Pfizer die, net als met Ritalin voor ADHD'ers een of andere lekker verslavende drug op de markt gooit als 'geneesmiddel' ...

[ Bericht 1% gewijzigd door RM-rf op 31-03-2005 13:06:34 ]

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 12:59 schreef Scorpie het volgende:

Mooi! Voor de rest; wanneer post je weer eens foto`s in je fotoboek

Gaat ie gelijk flirten, jij bent me er ééntje
En RM-f, wat een lap tekst, dat lees ik later wel sorry , moet nu weg.

nmm hebben veel van die zgn supergevoeligen ook gewoon een kruiwagen teveel aan zelfmedelijden (geloof het of niet, maar ik hoor daarbij). Wat me ook opvalt is dat ze vaak alleen maar lopen te bedelen om medelijden van anderen, ipv een manier te zoeken om normaal te kunnen leven. Aan al dat medelijden heb je simpelweg geen ene ruk. NIET ZOVEEL PIEKEREN. Minder denken, meer doen. Klinkt vast hard voor de tere zieltjes, maar zo is het nou eenmaal. Ik heb zo'n beetje m'n hele leven teveel lopen nadenken en te lang de martelaar uitgehangen.
Bovendien: al zou je omgeving zich helemaal aan je gevoeligheid aanpassen, dan NOG zul je medelijden hebben met jezelf, trust me. Omdat je blijft vinden dat jij een zwaarder leven hebt dan de rest. En wat heb je daar aan? 3 keer raden...

De reacties van de meeste bevestigen eigenlijk de term HSP al. Veel lomper en met nog meer gebrek aan empathie kunnen de meeste reacties niet zijn.
Wat is er mis aan diagnose en analyse? het kan je alleen maar helpen jezelf te verbeteren en dat is uiteneindelijk een prima streven. Ik vind de beschrijving van HSP een zeer sympathieke, hooguit moeilijke persoonlijkheid.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 13:59 schreef DaBuzzzzz het volgende:

Wat is er mis aan diagnose en analyse?

Ik ben absoluut voor kritische diagnose en analyse ..
maar een vorm van zelf-diagnose, voornamelijk gebaseerd op bepaalde positieve en zeer 'herkenbare' eigenschappen kent domweg het gevaar dat mensen dit al te makkelijk gaan annemen en vervolgens als 'levensdoel' accepteren ...

Er is al eerder gewezen op de sterke gelijkenis met andere vage, lichte eigenschap-georienteerde 'psychische aandoeningen', zoals bv borderline, Hyper-activiteit, asperger ..

Het ontstaat makkelijk als mensen al uit een onbestemd 'onvrede'-gevoel, op zoek gaan naar een verklaring, en de therapeuten bieden dan een makkelijk 'labeltje' en vervolgens een zachte bedje van cursussen, counselling en threrapieen waarmee men vervolgens lekker 'zoet' gehouden kan worden...

Als je beweert dat mensen zichzelf 'verbeteren', hoe zie jij die verbetering, en was het zo dat voordat er zulke therapieen en diagnoses bestonden, hoog-gevoelige mensen werkelijk slechter af waren?

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 14:19 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Ik ben absoluut voor kritische diagnose en analyse ..
maar een vorm van zelf-diagnose, voornamelijk gebaseerd op bepaalde positieve en zeer 'herkenbare' eigenschappen kent domweg het gevaar dat mensen dit al te makkelijk gaan annemen en vervolgens als 'levensdoel' accepteren ...

Er is al eerder gewezen op de sterke gelijkenis met andere vage, lichte eigenschap-georienteerde 'psychische aandoeningen', zoals bv borderline, Hyper-activiteit, asperger ..

Het ontstaat makkelijk als mensen al uit een onbestemd 'onvrede'-gevoel, op zoek gaan naar een verklaring, en de therapeuten bieden dan een makkelijk 'labeltje' en vervolgens een zachte bedje van cursussen, counselling en threrapieen waarmee men vervolgens lekker 'zoet' gehouden kan worden...

Als je beweert dat mensen zichzelf 'verbeteren', hoe zie jij die verbetering, en was het zo dat voordat er zulke therapieen en diagnoses bestonden, hoog-gevoelige mensen werkelijk slechter af waren?

Hier ben ik het wel mee eens, je hoort ook weleens dat mensen therapie enzo gewoon leuk vinden... volgens mij klopt er dan iets niet. Als je een gaatje hebt en de tandarts moet dat boren dan is dat vervelend maar dat laat je dan doen omdat het nodig is. zodra behandeling leuk begint te worden dan lijkt mij de kwaal ook niet zo ernstig meer.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 14:15 schreef Girlysprite het volgende:

Eigenschappen op een rijtje;
- Ze zijn zorgzaam en bewust. check
- Ze dromen en fantaseren veel. check
- Ze merken veel meer details en nuances op. check
- Ze voelen stemmingen en emoties van anderen aan.check
- Ze denken over veel dingen na, en bekijken alles van verschillende kanten. check
- Ze zijn snel ontroerd door kunst, natuur en een mooie film.
- Ze willen in hun eigen tempo werken.check
- Ze houden van stilte en rust.

(http://www.hooggevoelig.nl/)

op die paar puntes waar ik geen check heb na kan ik me er wel in vinden

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 14:19 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Ik ben absoluut voor kritische diagnose en analyse ..
maar een vorm van zelf-diagnose, voornamelijk gebaseerd op bepaalde positieve en zeer 'herkenbare' eigenschappen kent domweg het gevaar dat mensen dit al te makkelijk gaan annemen en vervolgens als 'levensdoel' accepteren ...

Er is al eerder gewezen op de sterke gelijkenis met andere vage, lichte eigenschap-georienteerde 'psychische aandoeningen', zoals bv borderline, Hyper-activiteit, asperger ..

Het ontstaat makkelijk als mensen al uit een onbestemd 'onvrede'-gevoel, op zoek gaan naar een verklaring, en de therapeuten bieden dan een makkelijk 'labeltje' en vervolgens een zachte bedje van cursussen, counselling en threrapieen waarmee men vervolgens lekker 'zoet' gehouden kan worden...

Als je beweert dat mensen zichzelf 'verbeteren', hoe zie jij die verbetering, en was het zo dat voordat er zulke therapieen en diagnoses bestonden, hoog-gevoelige mensen werkelijk slechter af waren?

Ik lees niet dat er sprake is van een aandoening, ik lees eigenlijk alleen maar positieve dingen.

Denk dat je HSP absoluut niet mag vergelijken met borderline o.i.d. Dat ZIJN wel degelijk aandoeningen die je dagelijks functioneren ernstig belemmeren, bij HSP lees ik hooguit een beperking en die brengt elke sterke karaktervorm met zich mee. Dat je daar vervolgens onderkennend en opbouwend mee om gaat d.m.v. hulp, via boeken schrijven e.d. lijkt me prima, zouden meer mensen moeten doen

Ik doel dan op de tegenpool van HSP; De zogenaamde DLSP (Dramatisch laag sensitief Persoon) Een clubje lijkt al te zijn opgericht: de helft van de users in dit topic

Afijn, ik lees het mischien anders....moet bekennen dat er inderdaad veel inzit dat begerenswaardig is. Objectief of subjectief scoor ik iig erg hoog in de test......voel me verder prima

Verbetering van jezelf gaat makkelijker als "het collectief" (welke groep dan ook) je onderkent en zich organiseert. Mocht je erg aangeproken worden door de HSP theorieen en suggesties dan kunnen ze je wel degelijk helpen barierres te slechten en dat lijk mij prima en 'verbeterend'

Zoiets kan self-fullfilling werken ja, maar elke doorbraak in de geschiedenis ging vooraf aan bewustwording en organisatie...In het klein én in het groot.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 14:19 schreef MeneerGiraffe het volgende:

[..]

Inderdaad. Ouders plakken dit soort etiketjes graag op hun kinderen, zodat ze tenminste de schuld afschuiven van de eventuele slechte opvoeding. Daar bedoel ik dan ook ADHD mee en dat soort gedoe. Dit lijkt me ook meer iets wat mensen graag over zichzelf zeggen om speciaal te lijken, terwijl het gewoon mietjes zijn.

Nou, Meneer Giraffe, dan zullen al die DESKUNDIGEN het wel fout hebben, en jij goed...
Ik heb een aandoening die volgens jou verzonnen is... Ik val in slaap van ritalin en speed, dat verzin
ik zeker... Dat ik energieopwellingen heb waar ik echt mee om heb moeten leren gaan zijn zeker
ook hersenspinsels... En nee, ik voel me niet zielig, het heeft in mijn geval ook voordelen, die ik
elke dag benut... Dus steek je kop in een boom alsjeblieft...

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 14:40 schreef FoeiJongHaai het volgende:

[..]

Vandale.nl ligt eruit, dus ik kan de betekenis van therapie niet opzoeken. Therapie is volgens mij behandeling van een ziektebeeld. Dus of je wordt 'beter' of je leert er beter mee om gaan.
Lijkt me niets mis mee om dat als plezierig te ervaren.

Als je therapie gebruikt als een soort van entertainment, of op die manier je aandachtsquotum te halen, is het natuurljk een slechte zaak.

ik bedoelde ook niet dat je niet blij mag zijn met het resultaat, als je een bepaalde therapie krijgt tegen kanker dan mag je heel blij zijn als ie is geslaagd. Ik bedoel dat het ondergaan van de therapie zelf natuurlijk geen leuke aangelegenheid moet worden. Zo van : "vandaag weer gezellig naar therapie". Ik pleit meer voor iets als "k*t zo weer therapie maarja als ik maar van [ziektebeeld hier plaatsen] afkom".

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 14:57 schreef Mobious het volgende:
Als je de eigenschappen anders verwoord in niet-zweverige bewoording is het gelijk een stuk minder aantrekkelijk om hoog sensitief te zijn.

- Overbezorgd
- Onrealistisch, verkeren in hun eigen wereld
- Kunnen geen overzicht houden op de situatie
- Wikkers en wegers, twijfelaars
- Overemotioneel
- Kunnen niet zich niet vormen in een bepaald ritme
- Kunnen niet tegen drukte

dit lijkt mij een veel betere omschrijving van HSP als zoals die op hooggevoelig.nl staat
daar lijkt het er namelijk op dat je blij moet zijn als je HSP hebt.....

maar dit klinkt meer realistisch, alle punten zijn dan ook van toepassing op mezelf

quote:

NIET ZOVEEL PIEKEREN. Minder denken

Als dat toch eens mogelijk was....

Geloof me, als je een denker bent, een piekeraar dan zet je dat niet zomaar even stil, ik moet echt mediteren om de boel een beetje stil te krijgen, verder gaat die grijze massa altijd door, stopt echt nooit, kan soms best vermoeiend zijn, maar je leert ermee leven en ermee omgaan zodat je niet alles dat door je hoofd gaat evenveel aandacht geeft, dat heb ik dus echt moeten leren, meditatie heeft me daar enorm in geholpen.

Soms zou ik best een knopje in mijn hoofd willen hoor, denken aan/uit, maar die zit er gewoon niet, dus moet er maar omheen gewerkt worden en dat is wel mogelijk.

Maar ik blijf erbij, ik vind dit soort beschrijvingen te vaag, zo zei iemand eens tegen me dat ik een borderliner was, dus ik lees eens door wat een borderliner is en ja hoor, vrij veel overeenkomsten, maar toen ging ik wat andere aandoeningen doorlezen en verhip, ik ben een vat vol met aandoeningen blijkbaar als ik dat allemaal moet geloven.
Maar dat geld dan ook voor het gros van de mensen, want echt heel veel dingen zijn gewone menselijke eigenschappen die iedereen wel in meer of mindere mate heeft.

Zelfdiagnose's geloof ik niet in en bij een psych zal je mij niet vinden, dan wordt ik opgesloten