De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16

Hmm..
Ik heb foto's tuurlijk bewaard, kadootjes die ik heb gekregen. En ik heb nog een tekening die hij heeft gemaakt. (hij tekent/schildert heel veel)
Maar ik heb wel de meeste foto's van de muur gehaald.. iets te confronterend soms..

akkien: gooi je even het linkje naar deel 15 in je OP?
(Ik was net bezig een OP te maken ).

En heb maar even de titel aangepast aangezien het hier kunst met een Kapitale K betreft .

Ik zit af en toe wat uit te zoeken hier... net een hele stapel videobanden doorgewerkt. Dubbel hoor

Ja maar toch had ik nog liever wat foto's bewaard. We zijn toch bijna 4 jaar samen geweest en hebben een heel leuke tijd gehad. Zij heeft nog een cd met foto's maar ze vertikt het om me die te geven. We hebben geen ruzie ofzo, maar ze is gewoon bang dat die foto's voor verkeerde doeleinden gebruikt worden. Vraag me af waarom ze zo wantrouwig is. Na 4 jaar moet je iemand toch wel een beetje kunnen vertouwen denk ik. Maarja, ik heb mijn herrineringen nog, voor wat die waard zijn. Nu maar hopen dat er nog eens een leuke meid langskomt.

Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?


Nou dat ligt eraan waarom het uit gegaan is
Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg, omdat voor mij iedere herinnering met terugwerkende kracht waardeloos is geworden. Die herinneringen komen door de kennis die je nu hebt gekregen in zo'n ander daglicht te staan, dat ze niet meer het koesteren waard zijn.

Ergo ik geef alles terug of ik flikker het weg

Van eeste ex waar ik 4 jaar wat mee heb gehad, heb ik fotoboek bewaard en alle kaartjes die ik heb gekregen....Ook heb ik de ring die we toen beiden hadden gekocht nog om, maar eigenlijk alleen maar omdat ik anders precies dezelfde zou willen kopen omdat ik hem mooi vind.

Wat ik wel heb weggedaan zijn de kleding die hij niet meer op kwam halen, de ring die ik kreeg toen we een jaar hadden en brieven die geschreven zijn na ruzies, en kwam toevallig pas achter dat ik het kettinkje nog heb wat ik kreeg toen we amper 3 weken hadden met kerst, een veelste dure goude ketting....

Van laatste ex heb ik foto's niet bewaard, kaartjes nog wel.....maar heb ik maar half jaar mee gehad, ook al kwam het erg hard aan toen het uitging en het veel langer dan een half jaar leek...tis ook nog maar net uit en net ook weer een date met hem gehad om te kijken of wel er toch niet uit kunnen komen (ja ik weet het...een ex is niet voor niets je ex....maar verliefdheid & houden van stop je niet zomaar weg...)

Maar ja als iemand je echt heel bedrogen flikker ik volgens mij alles weg.....of ik maak het stuk en zet het voor z'n huis ofzo ook wel een actie voor mij hehehehe

[ Bericht 7% gewijzigd door MissPeppertje op 28-03-2005 13:17:51 (typVout) ]

Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:12 schreef milagro het volgende:


Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:18 schreef Christine het volgende:
Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

Ja je moet alles wat je niet zeker weet in een doos doen en die dan voorlopig even wegzetten, dat heb ik ook gedaan...toevallig maandje terug doos gepakt en dingen uitgezocht...

Hij zelf heeft toen alles weggegooid en heeft hij onzettende spijt van...Maar nog steeds vraag ik me wel eens af of ik het eigenlijk gewoon niet weg zal gooien, we hebben amper contact en ja tis gewoon echt over....we zijn niet eens vrienden meer, ook al heeft relatie 4 jaar geduurd...

Maar die doos blijft voorlopig wel op zolder staan als ik ga verhuizen komt het wel!

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:10 schreef akkien het volgende:

[..]

raar, het zijn toch foto's van jullie samen? Heb jij daar niet gewoon recht op. Kun je dr niet vragen om gewoon even een paar foto's voor de herinnering. Dan kan zij ze zelf uitzoeken.

Ja zo denk ik er ook over, maar zij heeft er blijkbaar andere ideen over. In ieder geval ga ik mezelf niet verlagen en smeken om die foto's. Daar ben ik te trots voor. Zo ben ik dan ook wel weer. Ik heb nog een klein fotootje op mijn mobiele telefoon staan en met diezelfde telefoon heb ik een stukje van haar stem opgenomen. Maar vrienden van mij (zijn helaas ook haar vrienden) hebben nog wat foto's van ons samen dus via hun kan ik nog wel een paar foto's krijgen. Wat kan liefde toch verschrikkelijk zijn

Ik zou nog het liefst alles wegsmijten. Cadeautjes, kaartjes en foto's (gelukkig zijn er dat niet veel) heb ik zo ver mogelijk weggestopt, e-mails en sms'jes heb'k wel allemaal verwijderd. Ik weet van mezelf dat als ik dat niet doe, ik daar steeds weer in ga zitten kijken en mezelf de put in duw.

Om nog even op die dromen terug te komen, toch wel raar dat sommige dromen je hele dag kunnen bepalen. Onlangs droomde ik dat ze al iemand anders had, het gevolg was dat ik de hele dag een rothumeur had.
Een andere keer droomde ik dan dat we nog eens opnieuw probeerden, maar dat weer niet lukte (ik voelde in die droom net hetzelfde dan wat ik in de laatste maanden van onze relatie steeds voelde: ergernis omdat ze zo sterk veranderd was.). Toen ik dan wakker werd, voelde ik me sterk en wist ik dat die relatie echt geen zin meer had.

Ik voel me trouwens vandaag stukken beter dan gisteren, blij dat ik weer voorbij een belangrijke datum (we zouden 2,5 jaar samen geweest zijn gisteren), gisterenavond nog een heel goede babbel gehad met een vriendin van me, dus ik ben met de juiste mood gaan slapen

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:32 schreef mr-e het volgende:

Heel Verhaal

Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik heb de ring die ik van mijn ex voor een van mijn verjaardagen kreeg nog gewoon om, is een mooie ring. En zo ook voor de armband die ik van zijn ouders kreeg. Is echt precies iets voor mij. En waarom zou ik dat niet dragen. Zeker omdat we elkaar nog regelmatig spreken en zien.

Maar dat scheelt idd wel, wat Milagro ook zegt. Als het op een klote manier uit gaat zou ik er ook anders mee om gegaan zijn. Dan zou ik 'die zooi' wrsch niet meer willen zien enzo.

Ik heb zo'n beetje alles weg gemikt... er liggen van haar nog wat kleine spullen hier... die krijgt ze vandaag of morgen... zodra ze smst dat ze naar haar studieadres gaat...

Voor de rest... kheb nog een shitload aan foto's van zowel mijn laatste ex als diegene daarvoor... van die daarvoor heb ik onze vriendschapsring nog ergens liggen hier.... die kom ik nog wel eens tegen als ik door een laadje hier zoek... geeft altijd een glimlach dus.. ach... waarom weg gooien. plus foto's van festivals waar we samen naartoe geweest zijn... en die gooi ik ook niet weg.. zijn mooie herinneringen en dat blijven het...

van mijn laatste ex heb ik wel zo'n beetje alle cadeautjes weg gemikt.... op twee beeldjes en een hele mooie ingelijste foto na... die staat een beetje (boel) weg gestopt in een kastje... posters heb ik ook weg gegooid... net als alle brieven en kaarten... kan dat soort spul wel bewaren maar daar heb ik niks aan en het neemt alleen maar ruimte in beslag. dus waarom bewaren...

Heb pasgeleden ook haar telefoonnummer uit mijn mobiel gemikt... voorkomt dat ik op dronken en melancholieke momenten nog eens ga bellen..

ik voel me inmiddels weer erg lekker... het gaat goed met me... dat wilde ik ook even laten weten... ik groei met de dag en dat voelt lekker.

Ik heb alle foto's, kaartjes enz weg gestopt, al haar smsjes en email weg gedaan. Anders kan ik mezelf ook helemaal depressief maken.... Het probleem is alleen dat ik haar nog 45 uur per week zie en we redelijk de zelfde vriendengroep hebben. Bovendien draagt ze altijd sierraden, kleren, tassen, geurtjes en weet ik het wat meer wat ze allemaal van mij heeft gekregen. Als ze dan met een ander iemand is of zo dan ga ik meestal maar weg, zoiets trek ik al helemaal niet.

Maar ik droom dus 's nachts altijd over haar, schrik ik wakker... voel ik naast me, is het bed leeg en koud. Lig ik de rest van de nacht weer wakker... op de confrontatie van komende ochtend te wachten.

Ik moet de kunst van het loslaten van mijn ex nog onder de knie krijgen denk ik

Van bijna al mijn exen heb ik brieven, kaarten en foto's bewaard. Af en toe is het een best leuke trip down memory lane om ze weer eens door te bladeren.
Van één ex heb ik alles direct weggesodeflikkerd. Die relatie bleek op leugens en bedrog gebouwd te zijn en dat heeft al die herinneringen enkel bezoedeld. Geen boodschap aan.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:42 schreef tropix het volgende:
Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik voel me natuurlijk ook niet altijd sterk, ik heb sinds de relatie gedaan is enorme moodswings, van euforisch tot enorm verdrietig, maar op een moment ben ik tot het besef gekomen dat ik gewoon 'iemand' mis, en niet haar, en ik blijf dat ook voor mezelf herhalen.
Het einde van de relatie kwam voor mij niet echt als een verrassing, ookal bleef ik steeds hopen, en meer en meer energie investeren in die relatie, tevergeefs. Onbewust was bij mij het verwerken al bezig toen we nog een relatie hadden...

Ik heb hierbij ook veel geleerd uit het verleden, en ik weet nu dat ik best zo weinig mogelijk tastbare herinneringen aan een afgelopen relatie bewaar.

Probeer het opnieuw inrichten van je leven als een uitdaging te zien!

ok ik zal hier ook maar eens reageren.
sinds afgelopen dinsdag is het uitgegaan met me ex.
we waren 2 jaar bij elkaar waarin er veel is gebeurd.
oma gestorven, verhuizing van haar, haar vader en moeder die half in een scheiding liggen etc.
het kwam echt aan als een klap in me gezicht..ik weet dat het niet goed ging.
maar dacht dat we er altijd over konden praten en er op die manier wel uit konden komen.
maar nee ze zei dat ze niet meer van me houd..
omdat we op elkaars lip zaten en ze te weinig vrijheid heeft.
achteraf gezien heeft ze wel gelijk ik was elke dag bij haar, maar toch als ze recht uit had gepraat en niet met een weggetje eromheen waren we nog steeds bij elkaar.

ze gaf ook aan dat ze heel erg met haarzelf in de knoop zit.
heb woensdag gelijk al me spullen opgehaald die bij haar thuis lagen, het deed me erg zeer om haar weer te zien.
juist omdat ze nu heel erg koel doet alsof de hele situatie haar niets doet.
heb haar die vrijdag de dag nadat ik me spullen had opgehaald haar nog gezien om alles uit te praten.
alles voelde zo vertrouwd op de ijzige stiltes na...

ze pakte zelfs even me hand vast uit automatisme,maar liet die al snel weer los.
we zijn wat gaan drinken en hebben er even over gepraat...
heb haar gevraagd waarom en heb daar me antwoord op gekregen ook.
we moeten eerst aan ons zelf werken en daarna aan "ons".
ben hier ook heel erg mee bezig gegaan de afgelopen paar dagen...
vanuit het cafeetje waar we zaten gingen we naar haar huis.
mocht haar in eerste instantie een armpje geven maar voelde niet goed voor haar zei ze.

we kwamen bij haar thuis.
en ik knuffelde haar waardoor ze op me schoot viel..
hier zat ze heel even en ging toen weer van me af het zorgde alleen maar voor verwarring zei ze...
verwarring over wat ?
ik hou nog steeds van haar ook al zegt ze niet meer van mij te houden.
ik wil het liefst van voor af aan beginnen en heel rustig aan weer opbouwen haar proberen weer voor me te winnen.

ik ben vlak daarna naar huis gegaan een leeg gevoel bleef in me achter....

en nu zit ik hier bijna een week later en nog steeds pijn en die leegte gevoel.
hoop dat het nog goed komt maar weinig vertrouwen heb ik erin.
ik wil haar straks nog vragen of ze nog een toekomst perspectief ziet in ons, zo niet wil ik alle contact verbreken.
hoe graag ik er ook voor haar wil wezen, hoeveel pijn het me ook doet haar niet meer te zien niet meer te horen niets mee...
het probleem is ook dat ze zelf in een moeilijke situatie zit en ik haar niet zomaar wil laten vallen.

maar mijn leegte blijft en de pijn gaat niet weg als ik geen duidelijkheid heb...

Vrijdag kan ik de sleutel gaan halen van het huis waar ik terug alleen ga wonen. Ik heb er erg veel zin in, maar toch zal het nogal raar doen...