quote:
Op zaterdag 26 maart 2005 09:11 schreef Isabeau het volgende:Wat denk je, wordt het ooit iets afzichtelijks of blijft de mensheid nog net zoveel vlees naar binnen werken als we nu doen?
Ik hoop dat de mens uiteindelijk gaat beseffen dat we eens een andere weg moeten in slaan.
Alleen veel hoop heb ik eigenlijk niet. Toch zijn er wel lichte veranderingen. Het aantal vegetariers, veganisten en half bewuste mensen groeid enorm. Maar te langzaam om het binnen korte tijd de overhand te krijgen. Nu nog maar 5 tot 10% van de westerse landen zijn zo.
De vleesvervangers groeit elk jaar enorm. De biologische sector komt langzaam op gang (maar heeft nog wat opstart problemen). Echter is het vlees per jaar gegroeid met een kilo of 3 a 5. Nu eet men gemiddeld 3 tot 4 keer zoveel als nodig.
Maar goed... wat er aan te doen? Ik mag de vleeseters, zuivel gebruikers en ei-eters met een gerust hart enorm egoistisch noemen. En daar kan men weinig inbrengen. Ze zorgen voor een vervuiling, zorgen voor dierenleed, zorgen voor natuurvernietiging, zorgen dat er mensen doodgaan, dat er mensen uitgebuit worden, etc.
In de toekomst zijn we wel genoodzaakt om te minderen met vlees of te stoppen. De landbouwgrond die nodig is voor het vee zal groeien en groeien. En nu gaat al het meeste mais en soja naar het vee. De vlees, melk, vis, etc industrie is zo onefficient. Het vernietigd alleen maar.
Om de koe te voeden moeten we enorm veel water en graan/soja gebruiken om het dier zo te maken dat we een paar kilo eruit krijgen. Voor de kweekvissen moeten we graan en soja gebruiken om die vis zo goed te krijgen. Of er moet zelfs vis gevangen worden speciaal voor die vissen. Hoezo onefficient? De leer uit de koeien moet zo bewerkt worden met chemisch middelen dat het vervuilend is. En ook enorm veel water. Katoen is minder. Hennepkleding/schoenen is zelfs nog beter.
Er zijn zoveel redenen om geen vlees, vis, ei en melk te nemen, dat ik me nu juist meer richt op de andere vraag. Waarom zou je wel vlees enzo consumeren?
Tot nu toe heb ik de volgende antwoorden gekregen die vooral centraal staan:
1- het is lekker
2- het is een gewoonte
3- het is noodzakelijk
Allemaal antwoorden die te weerleggen zijn of gewoon niet valide zijn. Eigenlijk egoistisch.
1) Is lekker bepalend om goed of niet goed te doen? Denk het niet. En 'lekker'. Is dat zo belangrijk?
Er zijn nog genoeg andere dingen lekker die je ook kan eten. Waarom kan men 1 dingetje niet missen?
2) Gewoonten zijn er om te breken. Dat je het niet wilt breken is gewoon egoistisch.
3) Niet zo. Alle voedingskundige bureaus zijn het er wel over eens dat je met een vegetarisch/veganistisch dieet gezond kan leven. Er zijn genoeg studies over geweest.
Maar goed... gaan de mensen nog veranderen? Ik weet het niet. Ik geef even wat voorbeelden.
Na de 2e wereldoorlog en dus de volkerenmoord/holocaust waren de regeringen/landen het eens. Dit mag nooit en dan nooit meer gebeuren. Toch zijn we 60 jaar verder en hoe vaak is het al weer niet gebeurd? Hoe vaak zijn de mensen al niet mensonterend bezig geweest? Dat is niet te tellen op onze handen. Ik noem maar even rwanda, kosovo, sudan. En zelfs in vietnam. En nog steeds gebeurd het in noord-korea. Irak gebeurde het. En we/ze konden ingrijpen in 1990. Maar ja... toen maar even een dealtje gesloten. Ik ben tot de conclusie gekomen. Dat Hitler maar een bekende in de geschiedenis is. Misschien een beetje een soort zwart schaap. We geven hem de schuld (tuurlijk terecht) van iets wat in ons allen schuilt. Bij ons schuilt allemaal een kleine hitler in ons. Hitler pakte zijn menselijk gevoel alleen iets groter aan. Dat heeft dan meer met karakter te maken.
Hitler was niet de eerste en niet de laatste. Ga eens de geschiedenis induiken. Je komt de kruistochten tegen, de vervolgingen vroeger van 'heksen' en 'heidenen', de aboriginals die afgeschoten werden door de engelsen, de amerikanen die de indianen maar netjes wegwerkte (zelfs ziekten verspreidde), de afrikaanse slaven, etnische zuiveringen in rusland/china, en wat van al die volkeren die opeens verdwenen uit de geschiedenis (bijvoorbeeld nadat een ander volk hun had overwonnen etc).
Mensen moeten gaan nadenken. Er zijn kleine groepen mensen die dat doen. Die durfen zich kwetsbaar op te stellen. Die durfen de kritiek te aanvaarden en zelfkritiek te hebben. Die durfen zich te gaan afvragen. Die durfen zich een vraag te stellen. Of aan een ander te stellen.
Mijn stelling op de bovenstaande stelling:
"Dieren eten is de uiting van ons 'Hitler'-gevoel"