Met z'n alle ergens naartoe werken.

[kort]
Ik stel dat wij met z'n alle naar een wereld toe werken waarin niemand meer zal hoeven te werken, en wij, de hele mensheid, derde wereld inclusief, dankzij oneindige technologische innovatie van elke 3D behoefte (van glas water tot BMW) worden voorzien, en ons uitsluitend bezig hoeven te houden met onze bewustzijns en belevingswereld, of desnoods dingen als kunst, cultuur, spritualiteit, sport, liefde, samenzijn, whatever, zaken waar wij ons nu slechts PARTTME mee bezig kunnen houden.

Does it make any sense? Een soort volgnde stap in evolutie die ons over 3D gepruts heen zet? Of idealistisch onrealistisch gelul, wat dankzij de verrote en zelfvernietigende essentie van de menselijke natuur nooit werkelijkheid zal kunnen worden? Opinionsss.

[/kort]

[lang]

Ik ben een dromer, een onvervalste idealist (een gedurfde positie in deze schijnbaar barre tijden). Ik droom van een samenleving, maatschappij, fusie, hoe je het noemen wil, waarin alle mensen uitsluitend bezig hoeven te zijn met hetgeen hun interesseert, de belangrijke dingen in het leven als liefde, medeleven, respect, en noem het lijstje maar op. Een soort eindeloze hedonistische exstatische, orgiastische vakantie, die ten koste gaat van niets of niemand.

Elk dier en mens op aarde kent in die wereld een overvloed aangaande driedimensionale noodzakelijkheden, de basics als veiligheid, voedsel, habitat, en voor de wat hoger geevolueerden onder ons voor mijn part een bodemloze koelkast die het eten uit GFT afval inelkaar draait tot ongekende lekkernijen. Niemand hoeft zich meer enigsinds druk te maken over iets simpels maar fundamenteels als materie.

Dit utopia in schril contrast met de huidige stand van zaken. Op dit moment zijn wij met z'n alle keihard bezig. We zijn collectief keihard aan het werk, druk bezig allerlei dingen te doen. Vliegtuigen vliegen, containerschepen varen, satellieten cirkelen rond de planeet. De mens is op het moment een zeer druk baasje, ongetwijfeld. Dit wederom in een schril contrast met oh, zeg 200.000 jaar geleden. De zon kwam op, wat wolkjes dreven voorbij, en de mens(achtig)en waren druk bezig te overleven, te zoeken naar de essentiele dagelijkse bio-massa, en het liefst een veilige en beschutte plek voor de komende overnachting. Verder gebeurde er weinig (vanuit menselijk perspectief).

Hoe zit het dan dat wij nu zo keihard aan het werk zijn? Werken we soms ergens naartoe? Is er een gemeenschappelijk doel waar we met zijn alle als mens naar streven? Ik, de idealist zijnde die ik ben, denk graag van wel. Ik hou mijzelf graag voor dat wij met z'n alle naar de door mij beschreven oneindige vakantie toe werken. We zijn onderweg. We willen ergens naartoe. Elk mens streeft in zijn dagelijks leven van moment tot moment naar een geidealiseerde staat, waarvan hij zich voorhoud dat het bereiken van deze staat hem zal bevredigen. Bijvoorbeeld, wat zal ik toch blij zijn als ik eenmaal thuis ben. Zou een dergelijk streven dus inderdaad ook op collectieve schaal plaats kunnen vinden? Ik denk graag van wel.

Wij streven naar een materialistische bevrediging van 100%. En met materialistisch bedoel ik ALLES van materie. Dus niet alleen een glas water, ook een nieuwe BMW. Op individueel niveau, dat is het kernprinicpe van economie, maar ook op mondiaal niveau weten wij dat het beter is voor ons allemaal als we allemaal een bevredigende welvaart hebben, en niet de een zijn welvaart leidt tot een ander zijn armoede. DAT zal namelijk ONHERROEPELIJK tot CONFLICT leiden, en oorlog, en doden, en lijden, en alles wat ermee gepaard gaat.

De grote vraag is, kunnen wij de materialistische behoefte 100% bevredigen, op mondiaal niveau, dus zonder de een zijn welvaart ten kosten van de ander te laten gaan, kunnen wij ervoor zorgen dat iedereen alles heeft (aan materie)?

Natuurlijk kunnen wij dat! Waarom denk je dat we zo hard aan het werk zijn met z'n alle? Vanzelfsprekend in de eerste plaats om onszelf te voorzien van onze directe materialistische behoeften (een beschutte overnachtingsplaats, het liefst in een VINEX wijk, bio-massa, het liefst arm aan vet en rijk aan gezonde vitaminen, enz.) maar toch ook voor een betere toekomst voor onze soort? Denk hier aan kinderen krijgen. Kinderen hebben niets te maken met directe materialistische behoeften, sterker nog, de ouders offeren een aanzienlijk deel hiervan op, ten behoeve van hun nageslacht. Ouders willen het beste voor hun kinderen, dus spreekt het dat wij met z'n alle graag een betere wereld voor onze kinderen willen scheppen, waarin niemand elkaar afmaakt voor simpele materie.

In mijn dromerige visie is het onze intelligentie die ons gaat redden, ons binnen krijgt. Genoeg technologische innovatie zal uiteindelijk leiden tot een overvloed aan materialistische zaken, en zorgen dat elk mens op deze planeet geheel tevreden, wel doorvoed en goed beschut kan doen waar hij/zij zin in heeft, niet zal hoeven werken.

Uiteraard, velen van ons zullen op dit moment niets kunnen met die vrije tijd. Wij hebben het werken nodig. Velen van ons (ik zeg veel, lang niet iedereen) hebben het maar wat moeilijk zichzelf bezig te houden bij gebrek aan verplichtingen als werk en/of school. Maar dat komt omdat wij een generatie van werkers zijn, wij zijn in mijn visie één van de, zoniet de laatste werkende generatie. Onze kinderen zullen zich fulltime kunnen focussen op wat belangrijk is, iets waar wij ons slechts parttime en heel beknopt mee kunnen vermaken (denk aan oppervlakkig een paar uurtjes uitgaan, eens in de zoveel tijd flink de beest uithangen op een feest, whatever om vervolgens veruit het gros van onze tijd aan het werk te zijn).

Voor ons is werk nog belangrijk, velen van ons zien het als een plicht, en de maatschappij is dan ook uiterst efficient ingericht om iedereen constant zijn tijd te laten rechtvaardigen. Wij moeten de tijd die wij besteden constant rechtvaardigen. Wat ben je daar aan het doen? Ga eens aan het werk! Wij moeten iets doen, met niets doen bereiken we niets.

Maar hoe belangrijk eigenlijk? Wij zien het als onze plicht. Een zeer gezonde instelling als je iets wilt bereiken. En wij willen iets bereiken, reken maar van yes. Maar is werk belangrijk voor een wezen als de mens? Tot op zekere hoogte. Want wat zal jij je eerder herinneren op je sterfbed, de dag dat je eindelijk tot hoofd van de afdeling benoemd werd, OF de dag dat je eerste kind geboren werd, de dag dat je voor het eerst je partner ontmoette, een leuke familievakantie, enz enz? Ik neig naar het idee dat werken onze plicht is, maar we het liever niet doen (sommigen zeggen duhhhhh, anderen zeggen hmmm zit wellicht iets in). Het is een noodzaak die wij onszelf hebben aangeleerd in verband met onze behoefte aan veiligheid in de driedimensionale wereld.

En dus mensen, werken wij met z'n alle keihard aan de zorgeloze toekomst van onze kinderen, die toekomst waarin zij zich volledig op gelukzaligheid binnen hun belevingswereld kunnen focussen, en met alle goeie dingen in het leven bezig kunnen zijn zoals liefde, samenzijn, kunst, cultuur, religie, spiritualiteit, filosofie, MET z'N ALLE MOOI ZITTEN PILSEN, wat ze maar willen. Allemaal mogelijk gemaakt door onze inventiviteit, vernuft, intelligentie, maar bovenal ons harde werk en discipline .

Kortgezegd stel ik de combinatie voor van hippie-achtige idealen, samengevoegd met kapitalistisch geld verdienen als noodzakelijk proces voor (dure) technische innovatie met als doel het uiteindelijk verwezenlijken van die idealen.

Wat denken jullie? Does it make any sense? Een soort volgnde stap in evolutie die ons over 3D heen zet? Of idealistisch onrealistisch gelul, wat dankzij de verrote en zelfvernietigende kern van de menselijke natuur nooit werkelijkheid zal kunnen worden? Opinionsss.

[/lang]

Wij gaan het probably niet meemaken nee Nouja heel misschien net aan dan ;D

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 02:38 schreef boyv het volgende:
Jouw Utopia lijkt mij vrijwel onbereikbaar. Uiteraard is het huidige systeem niet perfect, maar mondiale perfectie is een onmogelijk streven.

...

Genotzucht... vermakelijk, maar alles doen wat je wilt en alles hebben wat je wilt zonder verder iets te doen zal uiteindelijk leiden tot verveling. De mens wil weer iets gaan doen; de hele dag lui op je stoel bier drinken of golfen zal op den duur ook gaan vervelen, zelfs bier drinken en tv kijken ja!

Alles doen zonder verdere consequenties geeft weinig voldoening. Ergens hard naar toe werken en dan je prijs claimen geeft een goed gevoel, dat gevoel zal er dus niet meer zijn in jouw Utopia. Daarnaast is de mens op dit moment en al eeuwen, danniet millenia lang bezig met naar iets toe werken (studie, baan, toekomst, kinderen, technologie, natuur- en scheikundige ontdekkingen, verbetering van de wereld en ga zo maar door). We doen iets! We maken onszelf nuttig! Dat geeft voldoening! Het rijden in je nieuwe en kostenloze Rolls Royce niet, misschien even, maar als iedereen het kan hebben of krijgen is het al niet speciaal meer.

Wat rest er als er niks meer te doen is om naar te werken en streven?

Juist omdat weinig mensen een Rolls Royce hebben, niet elke dag uitgaan, niet altijd en overal de beest uithangen is zoiets speciaal en dient gekoesterd te worden!

Ik ga uitgebreid in op de verveling die een dergelijke wereld met zich mee zou brengen, en hoe slecht wij op dit moment in staat zijn om onszelf te vermaken zonder verplichtingen als werk etc.

Dat is absoluut waar. Veruit de meeste mensen vervelen zich in die situatie kapot. Veruit de meeste van de HUIDIGE mensen althans
Ik hoor in de vele posts al precies aan dat niemand eigenlijk weet wat hij/zij interessant vind en/of graag doet? Zijn jullie dan allemaal 100% hobbyloos? We zijn verslaafd geraakt aan dat werken volgensmij. Je kan ook heus wel ZONDER een verplichting als werk een doelstelling voor jezelf makennn en daar vervolgens iets mee doen hoorr.

Let me get back to wat ik net zei over huidige mensen. Ik wil nu een zeer fragiel elementje toevoegen van ten eerste de stelling dat de mensheid in de loop der eeuwen en per generatie sterk verandert is. Nu zal het weinig uitmaken of je in het jaar 200 of 250 werd geboren, maar 1800 en 1850 is alweer een aanzienlijk verschil, om over 1950 of 2000 nog maar te zwijgen. Hierbij vermeld ik dan ook even dat kinderen van tegenwoordig mij niet bepaald doen denken aan hoe ik zelf was op die leeftijd. Waaar ik een beetje naartoe wil is dat wij als mensheid wellicht naar verloop van tijd en generaties worden klaargestoomt voor een dergelijk bestaan. Dit verhaal kan ik niet onderbouwen en is puur gevoelsmatig, maar all i'm saying is dat wij een generatie van harde werkers zijn, maar dat komende generaties die instelling niet persé delen. Omdat ze simpelweg anders zijn dan wij, zoals ook mijn generatie verschilt van de babyboomers, hetzij door opvoeding, technologische ontwikkelingen, hell desnoods de stand van de sterren.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 07:43 schreef Alicey het volgende:

[..]

En toch zullen er mensen nodig zijn om de technologie daarvan te onderhouden, dus helaas moeten er toch mensen werken.

Neehoor, technologie op dat niveau behoeft geen onderhoud, of onderhoud zichzelf ;D

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 09:36 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind het erg idealistisch en onrealistisch en bovendien ontzettend subjectief. Jij hebt in jouw nieuwe werkelijkheid bepaald wat de belangrijke zaken in het leven zijn, maar dat is toch echt iets dat ieder voor zich bepaalt. Bovendien zullen sommige mensen altijd streven naar meer en anderen niet streven of niet naar meer dan ze hebben, omdat het in hun behoefte voorziet.

"Behoefte" is zo'n subjectief iets, dat we dat imo nooit mondiaal voor iedereen kunnen invullen.

Goed goed, prima prima, ik gaf ook maar voorbeeldjes hoor, tuurlijk je mag doen wat je wil. Fuck liefde, als dat niet jouw ding is All i'm saying is dat je niets HOEFT te doen, en de rest zelf mag verzinnen.

quote:

Bovendien zullen sommige mensen altijd streven naar meer en anderen niet streven of niet naar meer dan ze hebben, omdat het in hun behoefte voorziet.

Kan dan toch ook? Voor mijn part in het aantal partners dat je hebt Of je mate van populariteit, whatever. Dergelijke concurrentiestrijd is best mogelijk zonder de hulp van materie hoor.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 11:53 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Punt is dat voor veel mensen de competitiestrijd op materieel gebied wel belangrijk is. Als iedereen een auto heeft, zul je toch altijd mensen houden die de mooiste, duurste, snelste, whatever willen hebben. Veel mensen zijn materialistisch ingesteld en dat evolueer je er met jouw droombeeld echt niet zomaar even uit.

Natuurlijk evolueert de emotie die er aan ten grondslag ligt niet eruit, maar als een kind wordt geboren in een wereld waar iedereen alles heeft, zal deze NOOIT in zijn hersens een complex ontwikkelen waarbij het gaat om meer bezit dan anderen, simpelweg omdat dat onzin is in de situatie van iedereen heeft alles.

De competitieve geest die eraan ten grondslag ligt blijft bestaan, maar zal zich niet uiten in een strijd om zoveel mogelijk levenloze materie

Dus jij meent te zeggen dat in de hypothetische wereld waar iedereen alles heeft, een kind geboren kan worden die het in zijn hoofd haalt dat het uberhaupt MOGELIJK is om meer materie te bezitten dan een ander? It's bullshit.

Als je niet weet dat een concept bestaat, kun je het moeilijk nastreven.

De driften van de mens veranderen niet, de manier waarop ze tot uiting komen echt wel degelijk. Een innerlijke drift is niet direct te verbinden aan iets in de tastbare wereld. Mijn dorst komt niet persee overeen met een blikje cola.

Hoe kan je materialistisch zijn in een wereld waar mensen geen reet geven om materie, omdat ze elkaar niet op die manier kunnen beconcureren. Nee, mensen kunnen in zo'n geval niet langer schuilen achter bezittingen of hun zelfwaarde ontlenen aan de hoeveelheid materie die ze bezitten! Dan komt het allemaal aan op inhoud van je karakter, en hoe en wie je zelf echt bent als mens.
Een zeeer beangstigende gedachte vind ik dat Ik hef mijn vreselijke karakter namelijk het liefst op door dure shit te kopen.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 14:00 schreef Alicey het volgende:

[..]

Er zijn genoeg andere gebieden waarop mensen competitie zullen voeren, dat is ook een van de redenen waarom er iets als vooruitgang is, en waarom mensen willen werken.

Ik zeg ook ABSOLUUT NERGENS dat mensen met z'n alle vriendjes zullen worden of wat dan ook, ik zeg alleen dat niemand meer shit hoeft te doen waar ie geen zin in heeft

't is precies wat ik al zei in mijn lange stuk, wij hebben constant een geidealiseerde staat in ons hoofd zitten waarvan we denken OK als ik DAT bereikt heb, dan ben ik blij en gelukkig. En keer op keer blijkt dat er zich altijd weer iets nieuws aandient, simpelweg omdat bevrediging van binnenuit moet komen Dat zal ook met mijn hypothetische ontwikkeling het geval zijn.

Ik beweer niet dat we gelukkig worden, ik beweer dat we onze tijd anders zullen gaan gebruiken. We hoeven niet meer te jagen en verzamelen, we kunnen het makkelijk zover schoppen dat we al het gekloot met materie automatiseren en zelf niets meer hoeven te doen voor het voortbestaan van de soort, behalve NEUKEN.

What would you do with unlimited free time enzo.

[ Bericht 36% gewijzigd door Nynex op 25-03-2005 14:10:04 ]

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 14:06 schreef Alicey het volgende:

[..]

Maar dat hoeft iemand nu toch ook niet?

Nou en of dat moet Iedereen moet constant zijn tijdsbesteding rechtvaardigen. Wat ben je daar aan het doen? Ga eens aan het werk!. Hetzij op school, hetzij met een baan, en ook de mensen die niet werken en van een uitkering leven worden THEORETISCH gezien constant gepushed om in godsnaam iets te gaan doen.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 14:09 schreef Haushofer het volgende:
Doe dan zelf natuurkunde, en mocht ik daar dan later iets in worden, dan zal mijn werk een uitdaging voor me zijn, en een manier om mn nieuwschierigheid wat te beantwoorden. Zoals Alicey zegt: mensen werken om allerlei redenen.

Als dat jouw interesse is dan mag je dat voor altijd mooi blijven doen. Ik beweer niet dat er niet meer gewerkt MAG worden ofzo, ik zeg alleen dat het niet nodig zal zijn te werken om je toekomst veilig te stellen in verband met eten onderdak en de rest van het benodigde materiaal.

Er zijn zat mensen die geen baan kunnen vinden die aansluit op hun interesses. Shit, 90% van de werkende populatie zou volgensmij wel stoppen met hun werk als ze evenveel betaald kregen voor niets doen.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2005 14:00 schreef Alicey het volgende:

[..]

Er zijn genoeg andere gebieden waarop mensen competitie zullen voeren, dat is ook een van de redenen waarom er iets als vooruitgang is, en waarom mensen willen werken.

En ik stel dus dat wij het als onze plicht zien om vooruitgang te boeken en keihard te werken, min of meer teneinde een dergelijke staat te bereiken waarin die vooruitgang zijn maximum bereikt en alle materie voor iedereen in overvloed beschikbaar is.

Where can you go from there kwa vooruitgang?