Sinds een jaar of 2 snijd ik wel eens in m'n arm. Als ik ruzie heb of iemand zegt iets vervelends bijvoorbeeld. Gewoon als ik me even echt vreselijk rot voel. Ik heb dan op dat moment gewoon zin om het te doen, maar de volgende dag heb ik meestal al gelijk spijt. Het ziet er niet uit, en het doet pijn, en ik moet oppassen dat niemand het ziet (op school of thuis bijvoorbeeld). Meestal maak ik gewoon een paar kleine smalle krasjes, maar een paar dagen geleden ben ik, om het maar zo te zeggen, flink tekeer gegaan. Ik heb nu wel heel erg spijt, maar ik kan het natuurlijk niet meer terug draaien 
(een plaatje voor de mensen die niet weten wat ik bedoel: http://members.tripodnet.nl/Jizzy/Arm.jpg zoiets dus...)
Ik moest dit gewoon even ergens kwijt 
Is er iemand die dit ook doet of iets weet om er vanaf te komen?
Ik hoor het graag!
Groetjes, Jizzy Girly
quote:** edit: zuigopmerking verwijderd **
Op woensdag 03 oktober 2001 18:09 schreef Jizzy het volgende:
Ik moest dit gewoon even ergens kwijt
[Dit bericht is gewijzigd door Danny op 04-10-2001 11:04]
Ehm, ik zou naar mn huisarts gaan ?
Heb je er al aan gedacht om er hulp voor te zoeken?
quote:** edit: zuigopmerking verwijderd **
Op woensdag 03 oktober 2001 18:13 schreef Armageddon het volgende:
** edit: zuigopmerking verwijderd **
[Dit bericht is gewijzigd door MrBig op 04-10-2001 11:34]
zelf kan je misschien proberen om op t moment dat je op jezelf wilt afreageren niet in jezelf te snijden maar bijvoorbeeld in n kussen of iets dergelijks.
succes
[Dit bericht is gewijzigd door Danny op 04-10-2001 11:06]
Ga eens praten met je huisarts/psychiater/psycholoog (of als je dat niet wilt met vrienden/vriendinnen)
Praat er met mensen in je omgeving over.... Wie weet kunnen zij je een stapje verder helpen
Mijn eerste reactie was: dat lijkt het syndroom Von Muchhausen wel! De reactie van Jerney vind ik ook erg aannemelijk... Maar iig geval moet je professionele hulp zoeken hoor!!!
Succes!
Ik ken iemand die dat ook doet.... maar waarom weet hij zelf ook niet, hij doet het meestal hij verdrietig is...
tja vaag is het wel....en volgens hem gaat het jeuken na een tijdje, maar de oplossing 
geen idee sorry
Maar goed je bent niet de enige...
[Dit bericht is gewijzigd door Danny op 04-10-2001 11:07]
Dit is geen probleem dat van zelf over gaat, probeer er met een goede vriendin/ouders over te praten.
En nou niet om heel lullig te doen hoor maar als je in jezelf aan het snijden bent dan ga je dat toch niet op een forum zetten
Dan ga je meteen naar de huisarts of weet ik veel waar heen , naar de buurman maar niet naar een forum! 
quote:A) Dat weet niet iedereen, van die andere topics. recentelijk heeft er hier weinig over gestaan.
Op woensdag 03 oktober 2001 18:35 schreef Armageddon het volgende:
** edit: zuigopmerking verwijderd **
B)Heb jij in die situatie gezeten? Volgens mij niet. Oordeel dan ook niet zo makkelijk. Aangezien er al veel topics over zijn geweest, lijkt het toch niet zo raar te zijn om er eerst hier over te posten en daarna andere stappen te nemen.
[Dit bericht is gewijzigd door MrBig op 04-10-2001 11:35]
Je moet ergens beginnen, met het uiten van je probleem.
quote:Waar slaat dat nou op?
Op woensdag 03 oktober 2001 18:35 schreef Armageddon het volgende:
** edit: zuigopmerking verwijderd **
Dit topic behoort serieus genomen te worden. Ook al is het al het duizendste topic hierover En het is niet altijd logisch en makkelijk om ergens hulp voor te zoeken. Ook al weet je dat het eigenlijk het verstandigst is. Een forum is gewoon veiliger. En natuurlijk moet je hulp zoeken voor auto-mutilatie, maar het kan toch geen kwaad om het er eerst op een forum over te hebben als je dat prettiger vindt?
Je HOEFT niet te reageren hier als je deze topics zat wordt. Ga anders ff in onzin spelen ofzo.. Open een topic over in je lul snijden voor mijn part, maar heb een beetje respect voor de topicopener en ga niet van die achterlijke opmerkingen lopen maken
[Dit bericht is gewijzigd door MrBig op 04-10-2001 11:35]
ik snij zelf ook en ik vind het enorm relaxxx...
ik voel me er heel rustig door en alles, vooral als ik me rot voel.. ik snij dan wel veel dieper dan jij, van die sneetjes op de foto, daar krijg je geen littekens van..
het snijden in jezelf is verslavend (misschien dat het door het gevoel komt wat je ervan krijgt ofzo??).. duz als je ermee op wilt houden is het idd het beste om hulp te zoeken...
heel veel succes!!
anders rot je maar op!
Ik had een vriendin die had anorexia... en volgens mij ligt dat hier niet zo ver vanaf...
Jizzy ik denk dat het heeel verstandig is als je het meteen maar aan je ouders vertelt... zij zullen wel heel erg schrikken en misschien wel boos worden ofzo... Maar zij zullen je in elk geval altijd willen helpen...
En misschien is het ook verstandig om naar een hulp instatie te gaan... (weet geen links)...
Zoek hulp.. want zoals Rechts al zegt dit lost zich zelf niet op...
Succes meid....
je kunt altijd een luisterend oor vinden op fok!... alleen let maar niet op die lompe boeren die hier afentoe rond lopen
(En er zit een verschil in reacties geven op relatie-onderwerpen en reacties geven op psychologische-problemen.)
[Dit bericht is gewijzigd door weerdo op 03-10-2001 19:09]
