Pffffffffffffffff......................
Hier heeft zich weer eens een drama afgespeeld..
Het begon eigenlijk afgelopen donderdag al. De bouwvakkers waren hier weer om de klus (ein-duh-luk eens) af te maken. We zaten een bakje koffie te drinken en Wilyan klom achter klusjesman1 (Wilyan's grote vriend) klusjesman2 ging Wilyan kietelen. Lycos zat voor klusjesman2 en wou Wilyan beschermen en duikt er (half) tussen om te kijken wat er gebeurt. Klusjesman twee vind dat helemaal geweldig dat Lycos toch zo beschermend is en haalt 'm aan en gaat even met 'm spelen/stoeien. Ja en toen kwam het.. Als je met Lycos stoeit gaat hij met zijn poten maaien..
En daar stond Wilyan........ Een maai recht in z'n gezichtje..
Klusjesman2 compleet overompeld (had volgens mij niet eens goed door wat er gebeurde) Klusjesman1 dook meteen op Wilyan om te kijken of Lycos niet met zijn nagels in Wilyan's oogjes had gezeten. En Wilyan en lycos? Ja allebij compleet overstuur.
Wilyan heeft een paar dagen als indiaantje rond gelopen. Hij had aan weerszijden van zijn neusje een dikke kras staan, die net boven zijn oogjes begon.
Waren die indianen-krassen gister net weer weg getrokken voltrekt drama twee zich....
Gister was het hier heerlijk weer en hebben we even achter buiten gezeten. Achterdeur lekker open en Wilyan kon lekker een beetje ravotten. Hij heeft een hele tijd heerlijk zitten spelen met een balletje en Lycos. Wilyan balletje gooien, Lycos 'm weer ophalen of vangen.
![]()
Ik zit net een lading foldertjes door te bladeren toen Wilyan naar binnen ging...
En zichzelf opsloot in de w.c.! ! ! ! ! !
![]()
Leuke (ahum) isdat onze w.c. niet vanbuiten open gedraaid kan worden...
Wilyan brullen natuurlijk! Want die kon er niet meer uit. Ikke op zoek naar schroevendraaiers en gelukkig snel gevonden. Het hele deurbeslag (klink en schild enzo) eraf geschroefd en toen kon ik het slot (gelukkig) zo open draaien. En Wilyan was weer bevrijd.
Dit was nog niet het ergste, drama2 gebeurde dáár direkt achter aan.
Ik zit nog te pielen om dat deurbeslag weer fatsoenlijk op de deur te krijgen en dan liefst ook nog zo dat de deur wél van buiten kan worden geopend. Ik heb de klink er nog niet opgeschoven of ik hoor vlak naast me een harde klets en oorverdovend gegil..
Daar ligt Wilyan.. Op zijn snuitje voorover op de grindtegels..
Hij had zijn looptrekkertje binnen in de gang staan en wou daar mee naar buiten. Alleen gaat dat niet als je erop zit. Hij moest namelijk over een drempel en de tegels daarachter zijn een stuk lager. Hij is dus met trekkertje en al voorover het afstapje af gekieperd...
Ik heb alles (uiteraard) laten liggen, Wilyan opgepakt, een schoon vaatdoekje van de waslijn gerost die onder de koude kraan gekwakt en daarna op Wilyan's bovenlipje gehouden.
Wilyan is nu zwaar gehavend uit de strijd gekomen..
Op zijn voorhoofd staat de afdruk van een grindtegel, een combinatie van een dikke bult en schaafplek. Zijn neusje is helemaal rood en geschaafd en op zijn bovenlip zit ook een grote en diepe schaafwond..
En ik? Ik voelde me gister verschrikkelijk schuldig (en nu nog).
![]()
En dat terwijl ik weet dat ik er niks aan kan en kon doen..
(Ergens zullen het waarschijnlijk ook wel de zwangerschapshormonen zijn die door m'n lijf gieren die het nog eens extra aandikken.)