Euthanasie is iets anders dan zelfdoding hoor.. Vanuit christelijk oogpunt wordt euthanasie meestal gezien als moord, hoewel sommige christelijke stromingen passieve euthanasie (Het stoppen van apparatuur nodig om de patient in leven te houden) niet als moord zien.quote:Op zondag 20 maart 2005 21:15 schreef Pinobot het volgende:
Het ethische dilemma ontstond pas toen christenen zelfdoding vanuit christelijke waarde en normen als een doodszondeveroordeelden.
Een detail hier is dat men bij het tekenen van doodvonnissen vergeet dat het om een mens gaat, terwijl dat bij iemand die in coma ligt moeilijk te "vergeten" is.quote:Op zondag 20 maart 2005 21:44 schreef wonko het volgende:
Het grappige is dat die Bush als gouverneur maar al te graag doodvonnissen ondertekende. En nu gaat diezelfde Bush ineens hemel een aarde gaat bewegen om iemand te redden omdat hij dat als goed christen nodig vindt?
Hoezo vergeet men dat het om een mens gaat? Wegens hetgene men denkt dat het obejct heeft gedaan?quote:Op zondag 20 maart 2005 21:46 schreef Alicey het volgende:
Een detail hier is dat men bij het tekenen van doodvonnissen vergeet dat het om een mens gaat, terwijl dat bij iemand die in coma ligt moeilijk te "vergeten" is.
Het lijkt er dus op dat de familie mevrouw gewoon lekker voor zichzelf in leven wil houden. Lekker egoistisch laten leven want anders doet het zo'n pijn.quote:Op zondag 20 maart 2005 21:51 schreef UnleashMitch het volgende:
Even wat dingen uit het artikel:
"The husband of a severely brain-damaged woman"
Er is dus zware hersenschade.
"Terri Schiavo, who has been in a persistent vegetative state for 15 years."
Uitleg: In persistent vegetative state the individual loses the higher cerebral powers of the brain, but the functions of the brainstem, such as respiration (breathing) and circulation, remain relatively intact.
Volgens de van Dale is de vertaling van cerebral death: Hersendood. Dus de vrouw is hersendood. Ik heb het verder niet helemaal uitgezocht maar kans op een normaal leven lijkt uitgesloten, zelfs de kans om in enige vorm weer bij te komen lijkt minimaal.
"Her husband claims that his wife told members of his family that she would never want to be kept alive by artificial means. They in turn maintain there is no proof that their daughter ever said this, and that Mr Schiavo recalled the alleged conversation with his wife only after winning a $2 million medical malpractice settlement in 1992.
Een motief of een moddergevecht ? Ik zou zeggen een moddergevecht, anders had hij ook het aanbod van de zakenman aan kunnen nemen, alhoewel dat wel je motief bloot legt.
Verder loopt er ook niets waarbij men zegt dat er wel verbetering plaats had kunnen vinden als ze in een vroeger stadium wel was behandeld, dat zou de man tegengehouden hebben. In hoeverre dat waar is heb ik verder niet meer gekeken.
iig als je er vanuit gaat dat de man nobele motieven heeft en de vrouw reeds 15 jaar in een kansloze positie ligt dan is het stopzetten van de voeding het enige juiste naar mijn mening. Menselijk gezien omdat er geen kans is op verbetering en je het hoofdstuk dan eens kan sluiten en buiten emotie's om gezien omdat elke dag op deze manier te moeten verzorgen geld kost en als de positie kansloos is is het dus weggegooid geld.
Om nog in te haken op het bewegen: Er staat ook dat spastische bewegingen, schijnbare reacties e.d. voor kunnen komen in de staat waarin ze verkeerd, zo kan het lijken of ze een reactie geeft terwijl het eigenlijk niets is.
"Spontaneous movements may occur and the eyes may open in response to external stimuli, but the patient does not speak or obey commands."
Dus die vrouw doet niet wat je zegt, en dus moet ze doodquote:"Spontaneous movements may occur and the eyes may open in response to external stimuli, but the patient does not speak or obey commands."
Kennelijk.quote:Op zondag 20 maart 2005 21:49 schreef wonko het volgende:
[..]
Hoezo vergeet men dat het om een mens gaat? Wegens hetgene men denkt dat het obejct heeft gedaan?
Ze kan niet zelf eten, ze wordt gevoed via een sonde.quote:Op zondag 20 maart 2005 21:15 schreef STORMSEEKER het volgende:
Ik weet niet zeker of ze kunstmatig in leven wordt gehouden of niet.
Zo ja, dan zou hij kunnen beslissen het te laten stoppen en dan zal ze sterven, wat ze ook gedaan zou hebben als er geen voorzieningen waren geweest.
Zo nee, dan is het mijns inziens ook niet aan hem of de ouders om haar leven te beeindigen, hoewel de zaak natuurlijk zeer schrijnend is en wellicht nog lang zal zijn.
Dit soort dingen zijn altijd zo moeilijk.
Het is inderdaad te belachelijk voor woorden!quote:Op maandag 21 maart 2005 10:42 schreef Doffy het volgende:
President Bush hangt ook zo'n economisch principe aan, getuige zijn "'sociale" plannen. Dus als er duizenden mensen in armoe jaren eerder komen te overlijden met dank aan een gebrekkige verzorging, dan is dat prima in orde. Als er echter 1 volkomen vegetatief persoon na 15 jaar zinloos "bestaan" mag komen te overlijden, dan moet er direct een spoedwet getekend worden
Ik denk dat het verschil er hier in zit dat een spuitje ook gebruikt kan worden om bij iemand die nog zelfstandig kan doorleven de dood te induceren, een maatregel om dat uit te sluiten misschien..quote:Op vrijdag 25 maart 2005 15:42 schreef Oud_student het volgende:
Nu is blijkbaar de beslisiing genomen dat de vrouw niet gevoed mag worden, het wachten is nu op het overlijden. Waarom mag het "leven" nu niet actief beindigd worden ?
Wat is trouwens het verschil tussen actief en passief in deze ?
Een arts die een "gezonde" patient laat verhongeren wordt net zo hard aangepakt als wanneer hij de patient een spuitje had gegeven (misschien zelf nog harder), beide is moord.
Dat zou mijn idee ook zijn..quote:Waarom niet de familie afscheid laten nemen en daarna een spuitje geven ?
Inderdaad hypocriet, Bush die geen enkele scrupules had om ook de twijfelachtige veroordelingen tot de doodstraf te voltrekken, een zeer twijfelachtige oorlog in het Midden Oosten te beginnen die ook nog eens rampzalig uit de hand loopt, en nu dus een geweldig circus om het ''leven'' van een vrouw waarvan naar ik begrepen heb 90% van de hersenen zijn weggeteerd en van wie alleen de hersenstam nog functioneert. Die vrouw is morsdood en blijft morsdood.quote:Op maandag 21 maart 2005 10:42 schreef Doffy het volgende:
President Bush hangt ook zo'n economisch principe aan, getuige zijn "'sociale" plannen. Dus als er duizenden mensen in armoe jaren eerder komen te overlijden met dank aan een gebrekkige verzorging, dan is dat prima in orde. Als er echter 1 volkomen vegetatief persoon na 15 jaar zinloos "bestaan" mag komen te overlijden, dan moet er direct een spoedwet getekend worden
Het verschil zit hem erin dat als de vrouw zou willen leven, ze moet eten. Doet ze dat niet, gaat ze dood, maar is dat niemands schuld. Als ze een spuitje krijgt, heeft iemand daadwerkelijk actief deelgenomen aan het beeindigen van haar leven.quote:Op vrijdag 25 maart 2005 15:42 schreef Oud_student het volgende:
Nu is blijkbaar de beslisiing genomen dat de vrouw niet gevoed mag worden, het wachten is nu op het overlijden. Waarom mag het "leven" nu niet actief beindigd worden ?
Wat is trouwens het verschil tussen actief en passief in deze ?
Een arts die een "gezonde" patient laat verhongeren wordt net zo hard aangepakt als wanneer hij de patient een spuitje had gegeven (misschien zelf nog harder), beide is moord.
Waarom niet de familie afscheid laten nemen en daarna een spuitje geven ?
Recht op leven noemen ze dat, het lijkt toch meer op een plicht, en dit is dan nog Nederland...quote:Op vrijdag 25 maart 2005 23:23 schreef SingleCoil het volgende:
mijn grootmoeder was 97, volledig gezond van geest, maar na de derde hersenbloeding vrijwel volledig blind, kon niet meer spreken en was grotendeels verlamd. Ze werd vloeibaar gevoed. Ze maakte duidelijk dat ze niet meer wilde leven maar omdat er geen sprake was van lichaamlijk lijden konden we dat dus vergeten. Uiteindelijk was een arts bereid de voeding te staken, het heeft nog drie weken geduurd voordat ze uiteindelijk aan uitdroging (!) is overleden.
Waanzinnige toestand. Wie dood wil mag dood.
Ik vind dat zo triest!quote:Op vrijdag 25 maart 2005 23:23 schreef SingleCoil het volgende:
mijn grootmoeder was 97, volledig gezond van geest, maar na de derde hersenbloeding vrijwel volledig blind, kon niet meer spreken en was grotendeels verlamd. Ze werd vloeibaar gevoed. Ze maakte duidelijk dat ze niet meer wilde leven maar omdat er geen sprake was van lichaamlijk lijden konden we dat dus vergeten. Uiteindelijk was een arts bereid de voeding te staken, het heeft nog drie weken geduurd voordat ze uiteindelijk aan uitdroging (!) is overleden.
Waanzinnige toestand. Wie dood wil mag dood.
In mijn ogen zou de wens van iemand zelf om te willen sterven al voldoende moeten zijn.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 08:51 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik vind dat zo triest!
Ik vind sowieso dat lichamelijk lijden niet het enige criterium zou mogen zijn. Lijden aan het leven of echt geen menswaardig bestaan meer hebben zijn in mijn ogen ook hele goede criteria om iemand te helpen op een waardige, menselijke manier te sterven.
Absoluut!quote:Op zaterdag 26 maart 2005 08:52 schreef Alicey het volgende:
[..]
In mijn ogen zou de wens van iemand zelf om te willen sterven al voldoende moeten zijn.
Net alsof iemand in een diepe coma daar iets van merkt?quote:Op zaterdag 26 maart 2005 09:07 schreef jpzegthallo het volgende:
Het foute vond ik dat ze dan de voeding stop zouden zetten. Ik bedoel, kóm op, kan dat niet ietwat netter?
Ik vraag me af of dat voor die mensen zelf echt zo relevant is.. Ik weet niet of ik zelf blij moet zijn dat ik leef, het is een typische "als" waar je geen zinnig antwoord op kunt geven..quote:Op zaterdag 26 maart 2005 08:55 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Absoluut!
Het argument is dan dat mensen die depri zijn zelfmoord kunnen plegen terwijl ze, als ze dat niet zouden doen, kunnen genezen en dan blij zijn dat ze geen zelfmoord hebben gepleegd.
Het zijn juist 'de anderen' die vinden dat het zo zonde zou zijn als iemand die depressief is ' onnodig' zelfmoord pleegt.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 10:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vraag me af of dat voor die mensen zelf echt zo relevant is.. Ik weet niet of ik zelf blij moet zijn dat ik leef, het is een typische "als" waar je geen zinnig antwoord op kunt geven..
De tegenstanders van zelfmoord en euthanasie doen dit ook vaak vanuit egoistische perspectieven. Zij moeten iemand missen, en moeten afscheid nemen van iemand, terwijl zij dit het liefste uitstellen.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 10:25 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het zijn juist 'de anderen' die vinden dat het zo zonde zou zijn als iemand die depressief is ' onnodig' zelfmoord pleegt.
Voor die personen zou het nu een opluchting zijn, en ze zouden niet weten hoe het anders geweest zou zijn. Waaschijnlijk is de weg die voor hen ligt dusdanig donker dat ze de mogelijkheid dat het ooit weer licht wordt, niet zien. Wie heeft dan het recht te bepalen dat die persoon daar maar op moet wachten?
Ja, en dan kiezen ze er voor om het lijden van iemand te verlengen omdat ze zelf geen afscheid willen nemen. Ik vind dat je juist kracht moet putten uit het feit dat je weet dat zo'n persoon niet meer hoeft te lijden.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 10:31 schreef Alicey het volgende:
De tegenstanders van zelfmoord en euthanasie doen dit ook vaak vanuit egoistische perspectieven. Zij moeten iemand missen, en moeten afscheid nemen van iemand, terwijl zij dit het liefste uitstellen.
Dat is natuurlijk wel zo.. Aan de andere kant doet het mij veel meer pijn om iemand te zien lijden dan om te weten dat iemand niet meer hoeft te lijden.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:09 schreef SingleCoil het volgende:
Als iemand besluit niet langer te willen leven dan is dat voor de directe omgeving natuurlijk ook wel een klap in het gezicht, net alsof je tegen je ouders zegt dat je nooit meer op bezoek komt.
Volledig mee eens. Daarnaast je moet gewoon kracht putten uit het feit dat de ander niet meer hoeft te lijdenquote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:24 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk wel zo.. Aan de andere kant doet het mij veel meer pijn om iemand te zien lijden dan om te weten dat iemand niet meer hoeft te lijden.
Ik hou sowieso niet zo van het aanpraten van een schuldgevoel. GElukkig kan degene die voor selfmoord gekozen heeft er geen schuldgevoel aan overhouden (daar ga ik dan tenminste maar van uitquote:Op zaterdag 26 maart 2005 10:31 schreef Alicey het volgende:
[..]
De tegenstanders van zelfmoord en euthanasie doen dit ook vaak vanuit egoistische perspectieven. Zij moeten iemand missen, en moeten afscheid nemen van iemand, terwijl zij dit het liefste uitstellen.
Ik moet ook nog best regelmatig denken aan een begrafenis van iemand die zichzelf van het leven had beroofd. "Besef je wel wat je hebt gedaan?" en "Weet je wel wat je ons aandoet?" zijn zinnen die door enkele nabestaanden geuit werden. Ergens vond ik dat toch triestig..
Tuurlijk is dat een klap in je gezicht en natuurlijk is dat verdrietig en pijnlijk.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:09 schreef SingleCoil het volgende:
Als iemand besluit niet langer te willen leven dan is dat voor de directe omgeving natuurlijk ook wel een klap in het gezicht, net alsof je tegen je ouders zegt dat je nooit meer op bezoek komt.
Ik ben groot voorstander van vertrekken als je er niet meer wilt zijn. Ook in een relatie. Wat is nou de waarde van je relatie als een van beiden er niet meer wil zijn? het grote nadeel van relaties is dat een van de betrokkenen op ieder gewenst moment kan besluiten dat het over is. Pijnlijk en verdrietig voor de ander, maar helaas.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:42 schreef SingleCoil het volgende:
Dat laatste is wellicht helemaal waar, maar als we alle relaties op die manier eens stevig tegen het daglicht zouden houden wordt het nog druk in de singles-bars. (Wel gezellig natuurlijk).
Zoiets heb ik dan zelf ook. Ik ben hier misschien niet helemaal onbevooroordeeld omdat ik zelf ook wel een aantal maal overwogen heb om een einde aan mijn leven te maken. Maar wat is het nu dat iemand leeft die niet wil leven? Het is een schok dat iemand er een einde aan maakt, maar je kunt wel weten dat iemand op die manier geluk heeft gevonden.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:40 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Natuurlijk ben je verdrietig, en natuurlijk had je die persoon graag langer bij je willen hebben, maar op wat voor manier? Toch op een manier die voor de ander ook fijn is? En hoe fijn is het nou werkelijk voor jezelf als je die ander bij je hebt, terwijl die er helemaal neit wil zijn?
Dat is een vraag die ook nog eens gesteld kan worden. Waarom zou je het jezelf onnodig moeilijk maken ..quote:Op zaterdag 26 maart 2005 12:07 schreef SingleCoil het volgende:
Wat is er trouwens mis met de weg van de minste weerstand ? Is het om enige reden beter een weg van hogere weerstand te kiezen ?
Geluk is echter niet met kennis te koop.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 12:13 schreef miss_sly het volgende:
Het is een algemeen aanvaarde wijsheid dat je van de weg met de hogere weerstand een veel beter mens wordt. Je leert ervan enzo.
Ik heb zelf nooit zelfmoord overwogen. Ik kan me ook niet indenken dat ik het daadwerkelijk als een uitweg zou zien. Ik zie in alles nieuwe mogelijkheden of een lichtje aan de horizon. Iemand noemde mij eens een " optimist pur sang" . Ik weet niet of je het zo kan verwoorden, maar ik blijf wel altijd zien dat er een toekomst met betere mogelijkheden zou kunnen zijn. En daarvoor wil ik verder, altijd.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 11:46 schreef Alicey het volgende:
[..]
Zoiets heb ik dan zelf ook. Ik ben hier misschien niet helemaal onbevooroordeeld omdat ik zelf ook wel een aantal maal overwogen heb om een einde aan mijn leven te maken. Maar wat is het nu dat iemand leeft die niet wil leven? Het is een schok dat iemand er een einde aan maakt, maar je kunt wel weten dat iemand op die manier geluk heeft gevonden.
"Zelfmoordenaars kiezen de weg van de minste weerstand" hoor ik ooit ook wel eens. Ook dat vind ik regelrechte onzin. Als die weg zo weinig weerstand bood was er een ware plaag aan zelfmoordenaars geweest.
Hoop doet leven is een gezegde wat in dit geval opgaat, de andere kant van het gezegde is hier ook waar. Zonder hoop is iemand al gestorven, zelfs als diegene zich niet doodt.
Niet kennis, wel ervaring. Je leert welke dingen je pijn doet en van welke je gelukkiger wordt.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 12:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Geluk is echter niet met kennis te koop.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |