Hou je evenveel van al je kinderen?

voor christenen zal het geen onbekend onderwerp zijn. Isaak hield meer van Jacob dan van Esau en Jacob op zijn beurt had weer voorkeur voor Jozef en Benjamin.

Maar ik denk dat het net als met andere mensen is. Soms klikt het gewoon beter qua karakter.

Het lijkt me op zich wel een taboe, ik denk dat kinderen en ouders dit onderwerp niet al te vaak zullen bespreken.

Draai het gewoon om.
Hou je meer van je vader dan van je moeder? Of andersom?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 23:27 schreef Guyver2 het volgende:
Draai het gewoon om.
Hou je meer van je vader dan van je moeder? Of andersom?

geen idee eigenlijk. het zijn m'n vader en m'n moeder. houden van vind ik ook zo'n vaag iets eigenlijk.

Ik heb er maar eentje, maar ik denk dat dat wel voorkomt, ja.. Is vaak ook een angst bij ouders die een 2e kind verwachten: zal ik wel evenveel van ze houden?

het_fokschaap, Izaak hield het meest van Ezau en Rebecca 't meest van Jakob. Ezau was die zwaarbehaarde jager en Jakob de gladde jongen, die uiteindelijk iedereen bedroog en op de vlucht sloeg.

Ik heb geen kinderen maar lijkt me heel normaal dat je met je ene kind het beter kan vinden dan met het andere. Je kan het houden van je kinderen misschien wel opsplitsen in een constant en een relatief gedeelte. Het constante is dat je van al je kinderen houdt omdat ze je eigen vlees en bloed zijn. Het relatieve gedeelte is meer van hoe de persoonlijkheid van je kind aansluit bij jouw persoonlijkheid, dus hoe goed je met ze kan opschieten e.d.

Persoonlijk heb ik een betere band met mijn moeder dan met mijn vader maar mijn ouders zijn ook gescheiden en ik heb lange tijd bij mijn moeder gewoond dus dat zal wel niet helemaal 'objectief' zijn.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 23:45 schreef poemojn het volgende:
Ik heb er maar eentje, maar ik denk dat dat wel voorkomt, ja.. Is vaak ook een angst bij ouders die een 2e kind verwachten: zal ik wel evenveel van ze houden?

het_fokschaap, Izaak hield het meest van Ezau en Rebecca 't meest van Jakob. Ezau was die zwaarbehaarde jager en Jakob de gladde jongen, die uiteindelijk iedereen bedroog en op de vlucht sloeg.

je hebt gelijk, haalde het even door elkaar

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 23:47 schreef roobje het volgende:
Ik heb geen kinderen maar lijkt me heel normaal dat je met je ene kind het beter kan vinden dan met het andere. Je kan het houden van je kinderen misschien wel opsplitsen in een constant en een relatief gedeelte. Het constante is dat je van al je kinderen houdt omdat ze je eigen vlees en bloed zijn. Het relatieve gedeelte is meer van hoe de persoonlijkheid van je kind aansluit bij jouw persoonlijkheid, dus hoe goed je met ze kan opschieten e.d.

Persoonlijk heb ik een betere band met mijn moeder dan met mijn vader maar mijn ouders zijn ook gescheiden en ik heb lange tijd bij mijn moeder gewoond dus dat zal wel niet helemaal 'objectief' zijn.

Dat vraag ik me dus ook altijd af: hou je werkelijk van je kinderen omdat ze je vlees en bloed zijn? Hou je ook werkelijk van je ouders, je broer(s) of zus(sen)?
Het zijn allemaal maar mensen die bij je horen omdat je op een bepaalde plaats woont/opgegroeid/opgevoed bent, maar zou je ze ook uit vrije wil kiezen in je vriendenkring als de mensen waar je niet zonder kunt?

Ik heb 2 kinderen. Een van 2 en een van 3 jaar oud. En eerlijk gezegd vind ik de jongste momenteel liever, maar dat komt denk ik door de leeftijden. De oudste zit nu in zijn "verschrikkelijke" 3 fase...alles is van hem en alles moet op zijn manier. Hij is soms erg gemeen tegen zijn broertje..als die bijv. speelgoed heeft wat mijn oudste dan wil hebben.
Maar om nou te zeggen dat ik dan minder van de oudste hou ?! Ja soms voel je wat meer liefde voor de een dan voor de ander...maar ze zijn nog jong..en ik denk dat ik in alle fases van hun leven soms de ene en soms de ander wat liever vind.

pff wat een moeilijke vraag zo op de "vroege" vrijdagochtend.

Miss_sly, een zeer juiste vraag; als je zo je ouders zou ontmoeten, zouden ze dan ook vrienden worden? Het antwoord is mijnerzijds: nee! Waarom? Niet omdat ik ze niks vind, maar omdat je dan eigenlijk niets samen hebt behalve een generatiekloof.

Maar je vrienden en partner zoek je wel zelf uit. Dus, als het met die persoon niet zou klikken, zou je vast nooit getrouwd zijn.

En je kinderen? Je voedt ze op, ze zijn van je afhankelijk. Dat zorgt van binnen al voor een speciaal plaatje voor die kinderen. Dat heeft niets met vlees en bloed te maken, maar van het blinde vertrouwen dat die kleintjes in je hebben en de afhankelijkheid die je voelt. Zo'n kind zorgt voor extra stofjes in je hersenen die je ook krijgt als je aan je partner denkt. Die stofjes leveren een liefde-gevoel op.

En de vraag of je van de 1 meer dan van de ander houdt? Ik denk dat je 'houden van' niet moet verwarren met 'beter omgaan met'. Elk kind heeft z'n eigen karakter. Zo'n karakter kan best 'botsen' met je eigen karakter. Dat is vervelend, maar je houdt nog steeds van het kind door de afhankelijkheid (en gewoonte!). Dus ook dan zullen die stofjes worden aangemaakt.

Na verloop van tijd neemt de intensiteit van de stof af, maar het blijft aanwezig, je leven lang; dat gaat vanzelf.

Oh ja - gisteravond heb ik een hele mooie uitspraak m.b.t. zwangerschap gelezen:
Het mooiste cadeau dat je je kinderen kunt geven is dat je van hun vader/moeder houdt. Dat geeft vertrouwen in hun komst!
_{let op het woordt 'komst', dus geen 'toekomst', dat is een andere issue. Hier draait het om de ontvangst van zo'n kleintje}

Mijn zusje en ik vroegen wel eens aan onze ouders van wie ze het meest hielden. Uiteraard kregen we het diplomatieke antwoord. Maar ik kan me toch goed voorstellen dat ze van mij veel meer hielden dan van dat krengerige zusje van me. Nee, even serieus, ik denk dat er niks verkeerd mee is als je als ouder een zekere voorkeur hebt voor het ene kind boven het andere. Je kunt het ze alleen beter niet laten merken... Blijkbaar was dat in bijbelse tijden heel gewoon, maar zie het verhaal van Jozef, er komt maar ellende van.

ik denk dat dat niet kan, maar dat je het op zich wel wil.

zo ervaar ik het zelf iig.
bovendien is het niet een statische situatie, maar soms houd ik meer van de een, dan weer van de ander.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 23:27 schreef Guyver2 het volgende:
Draai het gewoon om.
Hou je meer van je vader dan van je moeder? Of andersom?

Dat is natuurlijk wel een heel makkelijke manier om snel van het onderwerp af te stappen. Dit forum heet nog steeds Ouder(s) en niet Kind(eren).

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 23:27 schreef Guyver2 het volgende:
Draai het gewoon om.
Hou je meer van je vader dan van je moeder? Of andersom?

Goede vraag!

Ik weet het eigenlijk niet, ik heb méér met mijn moeder dan met mijn vader.
Maar of dan ook minder van mijn vader hou.

En hou je meer van je vrouw/vriendin dan van je ouders?

Ik denk niet dat houden van het juiste woord is.

Ik heb pas 1 kind, dus kan nog niet uit ervaring spreken.

Maar ik denk dat je als ouder onvoorwaardelijk van al je kinderen houdt (uitzonderingen daargelaten). Maar dat het best met de één beter kan klikken dan met de ander. Maar dat je met de één een betere band hebt, betekent dan niet dat je ook meer van hem/haar houdt dan van de ander.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 09:29 schreef livEliveD het volgende:
... (over stofjes praten haalt wel de romantiek weg )

lol - inderdaad

Ik denk dat je wel evenveel van je kinderen houdt, maar op een andere manier Net zoals je op weer een andere manier van je partner houdt, van je eigen ouders, (naar ik aanneem van broers en zussen - die heb ik zelf niet), van vrienden enz.

ik heb ook 2 meiden die allebei heeel verschillend zijn van karakter maar ik houd van allebei evenveel ze hebben allebei hun eigen gekke streken maar ook hun eigen lieve dingen en dat is bij alle 2 anders maar wel even leuk en lief ik kan dan ook oprecht zeggen dat ik evenveel houd van allebei
ik vind alleen wel dat de geboorte van je eerste kind specialer is maar dat heeft niks met houden van te maken

En hoe staat het met de onvoorwaardelijke liefde voor je kind?
Wetende hoe je nu voelt voor je kind, kan dat veranderen door dingen die het kind doet? Dingen die je als ouder/mens afkeurt? Moord, diefstal, racisme, homoseksualiteit, ander geloof of geen geloof aanhangen, verkrachting, misbruik van kinderen...zou dat je gevoelens, je liefde voor je kind kunnen veranderen?

ik denk niet dat de liefde voor je kind veranderd wel de manier waarop je over ze denkt ik zou teleurgesteld zijn maar dat betekent niet dat ik minder van ze hou
nu kunnen ze ook al dingen doen waar je t niet mee eens bent dan ben je boos of teleurgesteld maar je houd nog net zo veel van ze

Ik sluit me bij reni aan. Ik kan me niet voorstellen dat ik niet meer van m'n kinderen zou kunnen houden.
En als je het dan hebt over onvoorwaardelijke liefde... Je kunt niet van de een onvoorwaardelijker houden dan van de ander .

Ik weet dat mijn moeder meer met mij heeft dan met mijn broer, het klikt veel beter tussen ons en we kunnen ook over alles praten, met mijn broer heeft ze dat niet.

Maar of ze meer van mij houd dan van mijn broer dat weet ik niet, dat heeft ze nooit laten blijken en dat is maar goed ook denk ik.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 23:11 schreef Grijs het volgende:
Ik sluit me bij reni aan. Ik kan me niet voorstellen dat ik niet meer van m'n kinderen zou kunnen houden.
En als je het dan hebt over onvoorwaardelijke liefde... Je kunt niet van de een onvoorwaardelijker houden dan van de ander .

Onvoorwaardelijk?
Ik geef toe dat in mijn voorbeelden gradaties zitten en ik me van verschillende dingen ook neit kan voorstellen dat je daarom niet meer van je kind zou houden. Maar sommige zaken...
Ook van een moordenaar?
Jouw kind dat (jouw klein-)kinderen misbruikt?

Zijn er geen grenzen aan de onvoorwaardelijke liefde?

Ik denk dat je je daar nu absoluut geen voorstelling van kan maken dat jouw kind(eren) zoiets zou(den) doen, en hoe jij je daarbij zou voelen en of je dan nog steeds van ze zou houden.

ik zei al dat je dingen afkeurd en dat je daar ook teleurgesteld of kwaad over kan zijn maar ik denk dat je dan nog alles doet om je kind te helpen op wat voor manier dan ook t blijven je kinderen ook als ze slechte dingen doen stel dat je kind uit n winkel iets steelt dan ben je kwaad geeft ze straf en probeert er achter te komen waarom en je legt ze uit dat dat echt niet mag je probeert ze te helpen je houd dan toch ook niet gelijk minder van ze