Thuiswonende ouderejaars, wat bezielt ze eigenlijk?

De reden voor thuis blijven wonen kan simpel zijn: het op kamers wonen betekent niet per definitie dat iemand ook zelfstandiger wordt, maar het betekent vaak wel dat de levensstandaard achteruit gaat en er een schuld wordt opgebouwd. Iedereen gaat daar anders mee om. Roepen dat dat geen argumenten zijn vind ik erg kortzichtig: levensstandaard bepaald in grote mate ook levensvreugde.

Sommige mensen kunnen het niet waarderen als een sloeber te moeten leven op een kleine kamer gedurende de studie terwijl ze thuis de beschikking hebben over bijna gratis faciliteiten. Veel plezier in je rukbunker. Het enige voordeel qua zelfstandigheid is dat je hebt geleerd je eigen potje te koken en jezelf te verzorgen. Hoewel, je hebt veel mensen die niet eens weten wat een deodorant is. O wat zijn ze weer zelfstandig. En stinken dat ze doen. Eten maken ze klaar in een magnetron. Dat kan zelfs het kleinste kind. Nee, dan zijn er mensen die liever tot hun 25ste thuiswonen, daarna met een vette baan het huis uitgaan en vervolgens hun intrek nemen in een mooi huis. En raad eens: dat zelfstandig wonen trekt binnen een paar maanden bij.

Het is naar mijn idee een illusie te denken dat het typische studentenleven altijd bijdraagt aan de zelfstandigheid. Cool dat je kan zuipen, lol kan hebben met mensen die nog oppervlakkiger zijn als jezelf en vervolgens 8 jaar over je studie doen. Voor mij is iemand die de discipline kan opbrengen om zijn studie in 4 jaar af te ronden veel zelfstandiger. En ja, dan is de studielast hoger, dan is iemand soms dag en nacht bezig en dan kan iemand er vaak niet naast werken. Dus is er geen geld en dus blijft hij thuis wonen. Who cares?

Dan komen die PvdA kneusjes klagen dat je kan lenen. Fijn hoor. Na 6 jaar studie 15 ruggen schuld hebben en vervolgens niet aan de bak komen. Vervolgens zitten al die hypocriete smiechten op hun studentenkamertjes steun te trekken. Lekker zelfstandig weer. Terwijl de thuiswonende student de staat en verder niemand tot last is.

Op kamers wonen zie ik als tussenoplossing als de universiteit of Hogeschool te ver is qua afstand. Zelfstandigheid ontwikkel je altijd op verschillende gebieden. Voor mij is zelfstandigheid niet uitsluitend onafhankelijk kunnen wonen, maar ook zelfstandig besluiten kunnen nemen. Iemand die zelfstandig besluit dat het verstandig is om thuis te blijven wonen om allerlei praktische redenen is voor mij zelfstandiger dan iemand die per se op kamers moet om alleen aan de rest van de wereld zijn zogenaamde "zelfstandigheid" te tonen.

Uiteindelijk moet iedereen op eigen benen kunnen staan. Globaal kan je stellen dat mensen rond hun 30ste wel de beschikking hebben over eigen woonruimte. De een wat eerder dan de ander. Nou en?

Ik denk dat het afhangt van de persoon wat het meest zelfstandigheid bevordert, maar daar wilde ik het niet over hebben. Ik heb al een paar mensen een studentenkamer als tussenoplossing zien noemen, als minderwaardig alternatief voor op jezelf wonen (pardon? ik heb een studentenkamer en ik woon zeker op mezelf hoor), maar dit snap ik niet. Het enige verschil wat een zelfstandige woning voor mij zou zijn is het feit dat ik dan altijd zelf zou moeten koken en nooit meer de spullen van anderen hoef af te wassen En nee, ik zit er niet op te wachten om altijd zelf te moeten koken Ik kan het wel, maar ik ben te lui

Ik ben derdejaars Nederlandse Taal en Cultuur en ik woon ook nog thuis. Dat heeft voor mij niks te maken met gemak of angst om op eigen benen te staan; ik zie er gewoon niks in, op kamers gaan. Ik woon nu ook op een kamer, en dat bevalt me prima. Koken doe ik nu ook, wassen doe ik nu ook, rekeningen betaal ik nu ook, plannen moet ik nu ook zelf. Dat ik thuiswoon wil niet zeggen dat m'n ouders m'n handje nog vasthouden.

Voor de huisvesting op zich hoef ik het al helemaal niet te doen: m'n eigen kamer is hoogstwaarschijnlijk groter en zeker weten goedkoper dan een studentenkamer. Ik studeer liever nog efkes door, in de hoop dat ik daarna (snel) een baan vind, om dan een 'echt' eigen huis te zoeken. Met een eigen badkamer, toilet en keuken enzo

Voor mij is er nog een reden: ik studeer in Leiden en ik wil daar niet wonen. Ik heb niks met die stad, ik vind 't niet mooi, ik vind 't niet gezellig, ik vind 't gewoon niks. Dat is puur een mening, of een gevoel, net hoe je 't noemt.

Bovendien: ik was 17 toen ik begon aan m'n studie. Ik lig helemaal op schema, en als dat zo blijft studeer ik volgende zomer af. Dan ben ik 21. Laten we er wat standaardvertraging bijtellen: dan ben ik 22. Dat lijkt me ook nog niet echt fossiel, dus als ik dan op mezelf ga wonen, vind ik dat snel genoeg.

Ik ben net klaar met mijn studie, ook over de 20, maar ik denk na
Het is gewoon not done om met een stufi in een koud en muf kamertje te zitten met schrikbarende huur en dito keuken terwijl je voor niets thuis kunt blijven wonen alwaar je eindjes nog wel netjes bij elkaar kunt knopen zonder torenhoge schulden op te bouwen (want die komen toch wel )
In mijn opzicht is er nog tijd genoeg om zelfstandig te wonen en druk te doen.
Wat niet wil zeggen dat ik het niet zou willen, maar in tegenstelling tot wat veel mensen geloven is die stufi echt geen vetpot, en dat geld dubbel zo hard als je uitwonend bent. Maar ja, nu ben ik klaar dus ik verwacht binnenkort een normaal salaris en dan is het allemaal niet zo'n probleem meer.

Ik moet er niet aan denken om nog thuis bij m'n ouders te wonen. Ik vond m'n dorp altijd een kutdorp, iedereen liep dat te verkondigen trouwens van m'n middelbare school. Uiteindelijk ben ik één van de weinige die ik echt de stap heeft genomen om de koffers te pakken en 200 km verder te verkassen. Elke keer als je weer terug komt naar je dorp, hoor je weer de standaardverhalen van je oudklasgenoten, of het is voetbal of werken of zuipen in het lokale café, altijd maar hetzelfde kliekje wat je keer op keer weer tegenkomt. En dan vraag je hoe is het dorp nu? Tis nog even kut als 10 jaar geleden...

Ik ken ook mensen die thuis wonen, kunnen soms nog niet eens een ei bakken, laat staan de was doen. Zelfs dat ze toestemming aan hun ouders vragen om een aantal biertjes uit de koeling te pakken en eten wordt ze elke dag met de paplepel ingegoten. Lekker stereotiep weer net zoals dat verhaal boven me over de stereotiep student die vooral in de media voortgebracht wordt...

Ik heb zeker geleerd zelfstandig te worden sinds dat ik op kamers woon. En niet dat ik elke week fluimend de week doorkom en me ga klemzuipen bij een lokale studentenvereniging. In de zomer nam je dan een vakantiebaantje voor 6 weken lang, zodat je weer het collegegeld kon betalen voor het volgende schooljaar. Niks geen fucking lening en gewoon binnen de 4 jaar m'n opleiding afgerond. Enige wat ik nodig had, was de stufi en dat geld wat ik bij elkaar verdient had om het jaar weer door te komen. En dan leer je echt wel omgaan met geld... en vergeet niet dat je elk jaar verschillende mensen tegen komt, gewoon leuk om elkaars verhalen/ervaringen te delen.
In ieder geval zijn ze een stuk interessanter dan de meeste lui uit m'n oude dorp.

En dan ga je denken, je hebt 4 jaar gestudeerd je bent nog jong. Waarom al meteen voor het leven werken. Ik heb nu besloten om tijdelijk te gaan werken en nog een half jaar door de wereld te reizen. Dat wil ik in iedere geval nog doen, voordat ik helemaal op mezelf ga wonen en papa wordt.

word

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 01:54 schreef ondeugend het volgende:
word

Waar?

<sub>achteraan



verdiend... ergens in het midden</sub>
Anders gelooft niemand dat jij je studie in 4 jaar hebt afgerond joh.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 01:58 schreef ondeugend het volgende:
_achteraan

Zeg, kut je hebt weer gelijk..

_{En gefeliciteerd met je ban in B&H en US}

Natuurlijk.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 01:58 schreef ondeugend het volgende:
<sub>achteraan



verdiend... ergens in het midden</sub>
Anders gelooft niemand dat jij je studie in 4 jaar hebt afgerond joh.

Scheelt misschien dat ik een 4-jarige Technische opleiding heb afgerond...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:03 schreef Mr.Noodle het volgende:

[..]

Scheelt misschien dat ik een 4-jarige Technische opleiding heb afgerond...

Basis.

Ophouden nu anders worden we weer samen geband.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:04 schreef ondeugend het volgende:

[..]


Basis.

Ophouden nu anders worden we weer samen geband.

Oke, kappen nu met de MSN toestanden...

_{Bij deze geef ik de mods recht om onze reacties te verwijderen, behalve die ene van mij dan..}

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 00:31 schreef Neuralnet het volgende:

Sommige mensen kunnen het niet waarderen als een sloeber te moeten leven op een kleine kamer gedurende de studie terwijl ze thuis de beschikking hebben over bijna gratis faciliteiten. Veel plezier in je rukbunker. Het enige voordeel qua zelfstandigheid is dat je hebt geleerd je eigen potje te koken en jezelf te verzorgen. Hoewel, je hebt veel mensen die niet eens weten wat een deodorant is. O wat zijn ze weer zelfstandig. En stinken dat ze doen. Eten maken ze klaar in een magnetron. Dat kan zelfs het kleinste kind. Nee, dan zijn er mensen die liever tot hun 25ste thuiswonen, daarna met een vette baan het huis uitgaan en vervolgens hun intrek nemen in een mooi huis. En raad eens: dat zelfstandig wonen trekt binnen een paar maanden bij.

Behalve dat ik het hele stuk echt te dom voor woorden vond (er sprak een zekere kortzichtigheid uit), zou je eens wat feiten moeten bekijken. Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan. Deze invloed kun je zelfs nazoeken op pagina's 22 en 23 van het rapport, hij is vrij behoorlijk te noemen. Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....
Ik zat zelfs onlangs bij twee vrij heftige assesements... De mensen die thuis woonden mochten 'toevallig' naar huis, uiteindelijk haalden alleen drie uitwonenden het...

Kijk, ik heb niks tegen mensen die thuis wonen. Het lijkt me voor iedereen een eigen beslissing. Het thuiswonen komt voor sommige mensen gewoon beter uit, toch? Maar als je dit soort teksten gaat spuien, dan wil ik feiten zien (en niet verhalen over je broer of de buurman). Het lijkt me dat deze test al een leuk ander beeld schetst?

Over mijzelf: ik ben dolblij dat ik uit huis ben gegaan. Mijn ouders zijn geweldig en ik ga graag bij ze langs. Maar hier wonen heeft mij zoveel nieuwe dingen gegeven. Ik ben via vrienden hier gaan rallyrijden (team opgezet, licenties, alles erop en eraan), ik ben door een huisgenoot gaan koken en uiteindelijk zelfs part-time kok geworden in een restaurant. Met wat jongens uit huis runnen we een uitzendbureau, ook leuk om daar bij betrokken te zijn. Inmiddels draait mijn leven alweer vijf jaar hier in Delft. Elke keer komt er wel weer iets anders voorbij. Ik vind het leuk om dit soort dingen te leren en te doen. Sparen voor het grote huis en het leventje, ik zou er niks aan hebben zonder dit soort ervaringen...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 00:31 schreef Neuralnet het volgende:
De reden voor thuis blijven wonen kan simpel zijn: het op kamers wonen betekent niet per definitie dat iemand ook zelfstandiger wordt, maar het betekent vaak wel dat de levensstandaard achteruit gaat en er een schuld wordt opgebouwd. Iedereen gaat daar anders mee om. Roepen dat dat geen argumenten zijn vind ik erg kortzichtig: levensstandaard bepaald in grote mate ook levensvreugde.

Van zelfstandig wonen leer je ook zelfstandig besluiten nemen. Rond je 30e uit huis? Wat ben je dan voor een kneus. Dan hoor je al bijna kinderen te hebben. En denk je dat je ouders het fijn vinden als ze een volwassen man in huis hebben. Word eens zelfstandig op de harde manier. En het leven lijkt me ook een stuk leuker als student dan als thuiswonende 23-jarige kneus. Over levensvreugde gesproken.

Ik heb het idee dat je zelf gewoon bang bent om uit huis te gaan, en dat je daardoor maar alle mogelijke argumenten verzint om thuis te blijven.

Kneus.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:45 schreef MeneerGiraffe het volgende:
Dan hoor je al bijna kinderen te hebben.

Wie is hier nou de kneus? Doe eens normaal zeg, alsof je op je 30e verplicht aan het 'huisje boompje beestje' plaatje moet voldoen.

Kleuter.

[ Bericht 3% gewijzigd door Sovereign op 17-03-2005 09:50:49 ]

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:11 schreef Drive-r het volgende:
Behalve dat ik het hele stuk echt te dom voor woorden vond (er sprak een zekere kortzichtigheid uit), zou je eens wat feiten moeten bekijken.

Jij zou eens moeten leren lezen. Meneer zegt niets over de effecten van het thuisblijven op het vinden van een baan, maar wat er gedacht kan worden van de zogenaamde 'zelfstandigheid' die men opdoet als je op jezelf woont.

Ik heb 5 jaar samen met mijn broer gewoond toen we samen uit huis gingen, en ik kan me volledig vinden in het stuk van Neuralnet. Op jezelf wonen levert niets bijzonders op in dat opzicht. Zeker, 't is leuk maar de hoeveelheid vrienden die er gewoon een rommel van maken geeft geen aanleiding om te geloven dat er een zekere mate van verantwoordelijkheid door ontstaat. En voor de mensen die menen dat je er door leert koken of een wasmachine bedienen, get real. Als je dat al niet kan voordat je uit huis gaat is er iets goed mis met je. Slappe was.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:45 schreef MeneerGiraffe het volgende:

[..]

......

Kneus.

We blijven wel lief voormekaar ej? Tja, een vriend van mij heeft 5 jaar thuisgewoond, terwijl hij in Groningen studeerde. Dat betekend meer dan 4 uur reizen per dag. Toch zijn studie in 5 jaar afgemaakt, als beste van zn jaar, 9 op zn scriptie enz enz. Hij had zn dingetje bij ons in het dorp, zoals een vriendin, zn voetbal, enzo. Ik zou ook zeggen dat ie wat gemist heeft, maar hij vind dat niet. Prima toch? Dat hangt toch per persoon af? Kan ook wel vragen wat iemand bezielt om bij een studentenvereniging te gaan, das net zo persoonlijk. Ikzelf woon ook op kamers, eigenlijk al vanaf dat ik studeer, en ik zou ook niet anders willen. Aan de andere kant wordt ik bij mn ouders ook erg vrij gelaten, en goed verzorgd , dus als ze in Groningen zouden wonen, zou ik misschien ook wel thuis blijven wonen.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2005 16:22 schreef nozem het volgende:
Thuiswonende ouderejaars, kom maar op met jullie argumenten!

Hier komtie!

Heb tot mijn derde jaar thuis gewoond en heb mijn gehele vierde jaar in het buitenland doorgebracht. Ik zou mijn vijfde en laatste jaar in Maastricht kunnen gaan wonen, maar dat zou ontzettend duur worden. Ik heb geen eigen meubels, dus dan zou ik voor een maand of negen dat allemaal moeten aanschaffen. Negen maanden waarvan ik ook nog eens drie maanden stage heb gelopen aan de andere kant van het land

Kosten/baten enzo zeggen: blijf maar thuis En zelfstandig ben ik heus wel geworden door een jaar *floep* op jezelf te gaan wonen in een vreemd land

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:11 schreef Drive-r het volgende:
Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan.

En nog ter aanvulling, het effect is kennelijk alleen merkbaar bij academici. Tevens:

quote:

Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....

Hier kan ik nergens wat van terug vinden. Wijs me eens aan waar dat te vinden is, hier: http://www.seo.nl/nl/arbeidenkennis/studiewerk.html in ieder geval niet.

Ik dácht ook dat ik zelfstandig bezig was toen ik nog bij mijn moeder woonde. Pfff...

Natuurlijk zit er verschil tussen verschillende gezinnen: de één mag meer, kan meer en moet meer thuis dan de ander. Maar het staat buiten kijf dat je zelfstandiger wordt van "op jezelf gaan". Mijns inziens is de beste combinatie eerst een aantal jaar in een (groot) studentenhuis wonen: rekening houden met ándere mensen dan je eigen familie, ruzie maken over de afwas, feestjes organiseren en zelf een (sociaal) leven opbouwen.

Is zo'n huis vies? Ja! Is zo'n kamer klein? Meestal wel ja! Heb je dan weinig geld? Zeker! Herrie? Ook! Maar wat je eruit haalt en wat je er leert is onvervangbaar.

Daarna écht op jezelf, met alle verantwoordelijkheden die daarbij horen. En natuurlijk heb ik het dan niet over de (af)was en koken. De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit? Kortom: hoe word je je eigen persoon, zónder de sociale controle die je -uit wat voor gezin je ook komt- per definitie hebt.

Mensen die 25 zijn en nog thuiswonen neem ik niet helemaal serieus (enkele uitzonderingen daargelaten). Dat mag misschien kort door de bocht zijn, maar niet zonder reden: ik heb zelf óók thuisgewoont. Ik wéét het verschil!

_{Overigens geldt mijns inziens hetzelfde voor mensen die gaan samenwonen zonder ooit op zichzelf te hebben gewoond....}

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Sovereign het volgende:

En nog ter aanvulling, het effect is kennelijk alleen merkbaar bij academici. Tevens:

Hier kan ik nergens wat van terug vinden. Wijs me eens aan waar dat te vinden is, hier: http://www.seo.nl/nl/arbeidenkennis/studiewerk.html in ieder geval niet.

Op zich klinken deze onderzoeken niet zo heel raar. De gemiddelde uitwoner is ondernemender dan de gemiddelde thuiswoner. Tenminste, als ik zo eens in Maastricht rondkijk. De enigen die thuis kunnen wonen zijn Limburgers en je ziet vaak dat die na hun studie in Limburg willen blijven wonen. Terwijl iemand die niet uit Limburg komt daarna weer net zo makkelijk verkast naar de andere kant van het land. Dus meer baankeuze heeft en eerder wat vindt. Daarbij ook betere banen kan vinden. In Limburg heb je nou eenmaal weinig topbanen.

Overigens denk ik wel dat je voor het eind van je studie minstens een paar maanden op jezelf gewoond moet hebben. Of je dat nou constant doet waar je studeert, in het buitenland of tijdens een stage ergens anders in het land maakt niet zoveel uit.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:
De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit?

En dat kon jij thuis *niet*? Als je een beetje normale verstandhouding hebt met je ouders is er niets wat je in de weg legt om gelijke 'ervaring' op te doen. Of zat je thuis soms in een sociaal isolement?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:56 schreef ChrisJX het volgende:
Op zich klinken deze onderzoeken niet zo heel raar. De gemiddelde uitwoner is ondernemender dan de gemiddelde thuiswoner

Eerder een baan vinden hoeft niet te verbazen, het statement waar ik op reageerde dat uitwonenden een hoger salaris bij aanvang verdienen wel. Maar misschien zijn het betere onderhandelaars dankzij hun opgedane 'ervaring'.

De redenen zijn echt heel verschillend, ik ben inmiddels 3e jaars en woon op kamers in de UK. (voor stagejaar). Op mijn 19e ging ik voor het eerst op kamers in Finland (waar ik de helft van mijn studie hoop te volbrengen).
Als ik straks in Januari weer in NL woon en dus in het 4e jaar zit ga ik dus weer wel lekker thuis wonen, kan ik in alle rust afstuderen. Want ik wil eigenlijk niet werken omdat ik de het laatste blok (begin vorig jaar) veel te veel hebt gewerkt.
Ik ga dus weer lekker makkelijk thuis wonen, want ik wil geen extra zorgen aan mijn kop. (en Utreg- A'dam is makkelijk te doen).

Ben trouwens wel benieuwd hoe het is om in NL op kamers te wonen, want ik heb dus alleen nog maar in het buitenland gezeten... Zou best een kamer in Utreg willen hebben, best goedkoop als ik het zo mag geloven.