ik moet toegeven dat mijn vader soms niet helemaal spoort, maar ik ook niet, daarom dat we waarschijnlijk door de selectieronden zijn gekomen. dat t-shirt (dat wel stonk idd) was gewoon n impuls. die man kon ons niet verstaan, maar heeft ons wel 200 km verder gebracht, een kip gekocht en ons bij hem thuis uitgenodigd, het zet je gewoon aan t denken: zou ik dat ook doen als ik in nederland een chinees langs de weg zie staan? de chinezen zijn zo gastvrij, daar wordt je soms emotioneel van en wat die man met dat t-shirt heeft gedaan? joost mag t weten, maar dat was t enige dat we hadden, we hadden verder niks bij ons dat we hem als bedankje konden geven en rinck had die impuls wel heel sterk. vandaar. dat boek is erg leuk, vol met foto's, alleen wel prijzig...