De verkrachter van mijn kinderen is vrijgesproken

De geschiedenis
Wij, Mrs Mackey en ik, vormen een gezin met 3 kinderen: Deborah (13), Dick (11) en Martin (8).
7 jaar geleden boden wij een broer van mij onderdak, toen hij teugkwam van een verblijf in het buitenland van een paar jaar. Hij kon nergens anders terecht en destijds hadden wij zoiets van "het is toch familie". Na een maand of 5 werd de situatie vervelend en heb ik hem de deur uitgezet. In de maanden daaropvolgend veranderde langzaam maar zeker het gedrag c.q. het karakter van de twee oudsten. Dat gebeurde zo geleidelijk, dat we pas de vinger erop hebben kunnen leggen toen we twee jaar verder waren en het hoge woord eruit was gekomen: oomlief heeft zich aan beiden vergrepen.

Wat er op zo'n moment door je heengaat is met geen pen (c.q. toetsenbord) te beschrijven... :'(
De aangifte, de psychologische hulp, noem maar op en altijd maar weer bevestigen richting de kids dat je nog steeds van ze houdt, dat ze niet uit huis hoeven (dat ivm bedreigingen van oomlief). Het is teveel om hier op te noemen, maar geïnteresseerden kunnen het hele verhaal nalezen op een homepage van mijn vrouw.

Het heeft twee jaar geduurd voor het hoge woord eruit kwam. Toen de aangifte en vervolgens (bijna 3 jaar later) eindelijk de rechtzaak. Ondanks de overtuigende videoverhoren die de kinderen hebben moeten afleggen en een zeer positief rapport van een deskundige volgde er vrijspraak. De motivatie van de rechters was:; Het staat buiten kijf dat de kinderen misbruikt zijn, maar er is niet 100% zekerheid dat Dhr. Rudy Paul V. domicilie houdende te Hilversum de dader was.
Hoe dat kan Ja, dat heb ik mij ook afgevraagd.... Ongetwijfeld heeft de zwartmakerij richting ons gezin, in de rechtzaal geüit door de familie, daar in grote mate aan bijgedragen.
Het is een valkuil waar vele ouders van misbruikte kinderen in terechtkomen: de familie weigert te accepteren dat er een kindermisbruiker in hun gelederen huist en zal er alles aan doen om dat beeld in stand te houden. Het is een feit (door statistieken ondersteund) dat één op de 7 (14% !!) kinderen slachtoffer is van misbruik. Vele ouders doen geen aangifte vanwege bovenstaande onsmakelijkheden, danwel vanwege zwakke bewijslast, maar deze cijfers staan!

Justitie in Hoge Beroep
Enfin, na de eerste desastreus verlopen zitting kregen wij excuses van de Officier van Justitie (Ik dacht dat het Kat-in-het-Bakkie was en heb het het blijkbaar toch te licht ingeschat...) en de gelukkige mededeling dat het Openbaar Ministerie hoger beroep had aangetekend. Driewerf hoera!
Inmiddels zijn we weer twee jaar verder, alsook een dikke ¤20.000 aan psychologische begeleiding, advocaten en andere kosten (hoeveel ouders kunnen dit überhaupt ophoesten, want geen verzekering die dekt!). Een klein lichtpuntje als gevolg van de langzaam draaiende molens van Justitie, is het feit dat Deborah inmiddels 12 jaar oud is (eigenlijk 13 jaar, min 4 dagen), zodat zij zich kan beroepen op spreekrecht (dank U wel, mijneer B. Dittrich!) en dat heel dapper heeft gedaan!
(Ik geef het je te doen: oog-in-oog staan met je verkrachter in het Paleis van Justitie!).

Twee weken later volgt de uitspraak: identiek aan twee jaar eerder.....
Onverwacht
Jazeker! De eerste keer was er slechts één rapport, deze keer waren er drie. Allen waren bijzonder positief voor wat o.a. betreft de videoverhoren. Één echter had wat kanttekeningen, hetgeen bij deze persoon standaard is: hij wil zichzelf immer indekken. Deze deskundige, Dr. Bullens, was ingeschakeld door de verdediging, juist omdát hij altijd wel een paar kanttekeningen plaatst om zichzelf in te dekken. Dit pen ik niet neer uit frustratie, maar omdat dit bevestigd is door diverse authoriteiten op het gebied van kindermisbruik. Wij kennen de nodige deskundigen persoonlijk, vanwege hetzij de behandeling van onze kinderen, danwel het vrijwilligerswerk dat mijn vrouw verzet in de strijd tegen kindermisbruik. Omdat 1 van de 3 kanttekeningen plaatst (hetgeen hij altijd doet), heeft de rechtbank beslist dat de persoon in kwestie vrijgesproken dient te worden. Let wel: ondanks het feit dat Deborah zelfs tijdens de rechtszitting de persoon met naam en toenaam genoemd heeft!!!

Dat ik mijn financiële schade niet kan verhalen is bijzaak. Het is zoals mijn dochter heeft gezegd:
Als ik de fout in ga, krijg ik straf. Hij is de fout ingegaan en moet dus ook straf krijgen!
Helaas is justitie geen synoniem voor rechtspraak. De enige les die uit deze zaak te trekken valt is een hele wrange:
Als je een kind wilt misbruiken in Nederland, zorg er dan voor dat het niet ouder is dan een jaar of 5 á 6. Dan kom je ermee weg.

Diegenen die de moeite hebben genomen dit epistel door te werken wil ik hartelijk danken.
Mensen die in dezelfde positie zitten als wij (zaten) kunnen voor vragen, tips of e.e.a. even lekker van zich afpraten bij ons terecht.

Mr & Mrs Mackey

quote:

Op vrijdag 4 maart 2005 00:53 schreef NightH4wk het volgende:
Pak een knuppel, als een overheid haar taak niet goed wil uitvoeren mag je het zelf oplossen.

Die gedachte is natuurlijk ook bij mij opgekomen
Maar, zoals de Amerikanen zeggen: Revenge is a dish best served cold.

Wanneer die hufter 's ochtends dood wakker wordt, staat justitie natuurlijk onmiddellijk bij mij voor de deur.
Enig beleid is derhalve geboden!
Maar goed: we hebben de meervoudige kamer gehad (1ste keer) en zojuist het gerechtshof.
Voor de hoogste rechter zetten kan ik 'em slechts zelf. Helaas krijg ik van hem geen uitspraak zolang ik zelf nog hier rondloop, maar dan kan ik wel mee leven