quote:
Op vrijdag 25 februari 2005 22:46 schreef k_man het volgende:[..]
Dit is het kritieke punt. Het gaat om loon, dus werknemers zullen zeer kritisch zijn. Objectief bewijzen dat de conditie verbeterd is, hoe doe je dat? Daar is namelijk nooit eerder een wetenschappelijke standaard vor gedefinieerd.
Wat ik me hier bij voorstel is de Coopertest, 12 minuten rondjes lopen en kijken hoe ver je komt. Alleen zal dat te zwaar zijn voor de mensen die juist iets aan hun conditie moeten doen, denk ik. Ik deed het zelf wel eens toen ik nog sportte en vond het toen al zwaar tegenvallen, een 40+ er met flink overgewicht zou er in kunnen blijven.
Een betere methode is een roeimachine of hometrainer waarbij je kan meten hoeveel arbeid verricht wordt, welke zuurstofopname en hartslag daar dan bij komt en hoe snel je weer herstelt.
Ik vind het een goed idee om de conditie van de bevolking te verbeteren maar ik vraag me wel sterk af of dit plan nou zo goed is, ik heb het idee dat de bonussen (en dus de conditieverbeteringen) niet bij de probleemgevallen terecht zullen komen. Beter lijkt het me die groep, de zwaarlijvigen, rokers, drinkers en niet-sporters (ja, ik val in drie van die klassen maar hou zelf m'n conditie in de gaten door te wandelen, fietsen en trappen te lopen) direkt te benaderen via de bedrijfsarts. Een jaarlijkse algemene checkup lijkt me sowieso een goed idee, als dan noodzaak blijkt de gezondheid te verbeteren kan een gericht advies volgen, gesubsidieerde sport bijvoorbeeld onder het motto 'Als we nu investeren om deze persoon gezond te houden scheelt dat later ziektekosten'.
En die 60(?)% die na de checkup geen indicatie krijgt kan gewoon op dezelfde manier doorgaan, zonder zich af te vragen of hij mischien die luizige 100 euro op het spel zet als hij een kroketje bij de lunch neemt in plaats van de rauwkostsalade