Aneurysma (Verwijding AORTA)

Ik heb een halfjaar geleden hetzelfde meegemaakt, ik heb een kyfoscoliose (hyperkyfose & ziekte van scheuermann, oftewel een behoorlijk kromme rug , om precies te zijn rond de 90 graden vergroeiing). Nou, ik lag dus een halfjaar geleden compleet verdoofd en alles in de operatiekamer, wordt ik wakker, en ik denk alles is gebeurd. Voelde me heel goed, nog een paar slangetjes enzo dus ik denk het is gebeurd. Tot ik me probeerde te bewegen: alles lukte, had al gauw in de gaten dat er niks was gebeurd, en ik loop naar die zusters toe ('s nachts, had behoorlijk geslapen ), ja het was uitgesteld vanwege een spoedoperatie, en er waren geen andere ok's beschikbaar. Maar ik moest maar gaan slapen, morgen kwam de specialist praten met mij en mijn ouders.

Geen oog dicht gedaan natuurlijk, volgende dag van de specialist te horen gekregen dat hij geen mogelijkheid zag om mij alsnog ergens tussen te prikken, dus ik zou (alweer) op de wachtlijst geplaatst worden, achteraan wel te verstaan

Moet nu nog anderhalf jaar wachten als het goed is.


Genoeg over mij, dit topic is over jouw

Zoals ik op msn al zei: erg veel sterkte meid, enorm rot!

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 18:50 schreef Rewimo het volgende:


Wat belachelijk zeg! Het is toch al niet mis, die operatie en dan flikken ze je zoiets op het laatste moment

Ja, en dan in je achterhoofd houdende dat ze je ook op het laatste moment opgeroepen hebben.

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 23:04 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Ja, en dan in je achterhoofd houdende dat ze je ook op het laatste moment opgeroepen hebben.

Wat ik me nou afvraag (OK, heb je niks aan, maar toch...):
zo'n aneurisma is iets ernstigers dan een ingegroeide teennagel. Het is in februari ontdekt. In mijn simpele boerenverstand komt dan de gedachte op, dat dit wel eens een spoedgevalletje zou kunnen zijn... toch?

Maar goed, ik zal wel te simpel zijn voor dit soort dingen...

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 23:12 schreef dutch-mamma het volgende:
Wat ik me nou afvraag (OK, heb je niks aan, maar toch...):
zo'n aneurisma is iets ernstigers dan een ingegroeide teennagel. Het is in februari ontdekt. In mijn simpele boerenverstand komt dan de gedachte op, dat dit wel eens een spoedgevalletje zou kunnen zijn... toch?

Maar goed, ik zal wel te simpel zijn voor dit soort dingen...

Het wordt pas een spoedgeval als de diameter boven de 55 mm uit komt of het binnen een jaar meer dan 10 mm gegroeid is. De grens waarbij ze operen ligt op 45 mm en bij Annemiek is het 48 mm.

Daarnaast zit er bij ons nog een medische indicatie bij ivm met de hartklep die ook niet goed is een vervangen moet worden en de kinderwens die wij hebben. Maar voor dat we daar aan kunnen denken moet dit eerst achter de rug zijn anders geeft de cardioloog geen oke voor nog een IVF behandeling.

Nog een hartpatient!

Wees blij dat ze er (alsnog) achter komen, als je achteraf niet 100% de zorg krijgt die je verdient is je operatie bijna zinloos geweest. 90% van je herstel vind plaats op de IC (de uren/dagen na je oparatie)

Ik leef met je mee!

Wat belachelijk zeg! Ook ik leef met je mee!

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 09:56 schreef Annemiek78 het volgende:
Kan het nog steeds niet bevatten... Heb ook nog steeds geen begrip voor de situatie.
Zelfs na ere een nachtje over geslapen te hebben vind ik het nog steeds dat ze dit een patient niet aan kunnen doen...
Ben nog steeds kwaad, bang, teleurgesteld... Weet allemaal niet wat ik voel.
Had het nu gewoon achter de rug moeten hebben!!

ik snap heel goed wat je bedoelt annemiek.. en het is ook heel moeilijk te begrijpen, maar als er geen plaats is op de IC kunnen ze je echt niet gaan opereren? ze hebben echt die faciliteiten nodig om de je goede zorg te kunnen geven...(beademingsmachines paraat en dergelijke)
en de dag ervoor kunnen er nog 4 plekken vrij zijn geweest op de IC (bij wijze van) en die kunnen diezelfde nacht allemaal ineens bezet raken door spoedopnames (waaruit het merendeel op de IC uit bestaat) Dat hadden ze in het ziekenhuis niet kunnen voorzien.. en ze hadden niet een andere Ic-patient voor de operatie over kunnen plaatsen wanneer die patient nog niet stabiel genoeg is.

Ik werk zelf op de IC en bij ons komt dit ook wel eens voor, ze bellen smorgens van de ok om 7;30 uur om te vragen hoeveel plekken wij hebben, is er geen plek, dan worden de risico-ok's niet uitgevoerd... uiteindelijk is dit ook in het belang van de patient...

ik probeer je niet te overtuigen om respect ervoor te hebben, want het is gewoon een hele grote tegenvaller, maar probeer de andere kant van het verhaal even uit te lichten.

veel sterkte in elk geval.

Jennifer

Wat Beesie Jen zegt, het is uiteindelijk in het belang van alle patienten dat jij telerugesteld werd. Zowel van de patienten op de IC als voor jouzelf, je hebt uiteindelijk liever totaal goede zorg dan een goede operatie en een slechte nazorg.

Maargoed, dat maakt het er voor jou geen millimeter minder rot om, wachten op zoiets is verschrikkelijk.... Dus heel veel sterkte, en probeer inderdaad maar de druk erop te houden !!

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 16:45 schreef lotje11 het volgende:
Wat Beesie Jen zegt, het is uiteindelijk in het belang van alle patienten dat jij telerugesteld werd. Zowel van de patienten op de IC als voor jouzelf, je hebt uiteindelijk liever totaal goede zorg dan een goede operatie en een slechte nazorg.

Daar ben ik het helemaal mee eens maar dat maakt het gevoel niet minder. Je wordt op woensdag gebeld dat je op donderdag binnen moet zijn en dan wordt vrijdag middag nog alles afgeblazen en vertellen ze dat je volgende week weer mag bellen.

Als ze woensdag niet gebeld was maar gewoon ingepland was voor volgende week was dan was ze misschien volgende week wel geholpen maar nu omdat ze haar sneller opriepen en het niet door gaat moeten we zo ie zo een week langer wachten.

Maar goed, das het probleem met IC patienten, die komen 90% van de tijd onverwacht en acuut en dan moeten ze de geplande ingrepen uitstellen. En dat weet je helaas niet op woensdag, niet op donderdag, maar soms pas op vrijdag net voor de ingreep....
Maar sterkte met wachten!!

quote:

Op zondag 10 juli 2005 12:02 schreef Annemiek78 het volgende:
Komt wel goed. Het is alleen een behoorlijke schok/teleurstelling.
Ga ook zeker begin deze week al bellen of het een en ander niet verspoedigd kan worden.
Snap het ook allemaal best, maar mijn stem laten horen kan allicht.

ik werk in het Scheper Ziekenhuis in Emmen Annemiek.
En ik snap ook best dat je je zo voelt hoor, en dat mag ook, want je hebt er helemaal emotioneel naar toe geleefd en dat moet nu weer overnieuw....
in elk geval heel veel suc6 en sterkte de komende dagen..
we lezen wel weer wanneer je weer die kant op gaat

Jen

Misschien kan je huisarts wat druk opvoeren? ik heb (jaren geleden) tijdelijk als uitzendhuppel bij een huisarts gewerkt en af en toe zei hij: "bel jij even naar ziekenhuis X, vraag naar dokter Y vanwege mevrouw Z, die kan namelijk pas over x weken terecht en dat vind ik te lang duren."
Ik belde dan zo'n specialist en zonder enig probleem wist ik dan meestal wel een opname te bespoedigen (wat een verbijsterende ervaring was: wie was ik nou helemaal! Een eenvoudig uitzendhuppeltje!).
Maar ik moet zeggen: ic-opnames waren daar zelden bij. Dus of het voor jou opgaat?

maar niet geschoten is altijd mis.

-edit-

quote:

Op zondag 10 juli 2005 12:25 schreef dutch-mamma het volgende:
Misschien kan je huisarts wat druk opvoeren? ik heb (jaren geleden) tijdelijk als uitzendhuppel bij een huisarts gewerkt en af en toe zei hij: "bel jij even naar ziekenhuis X, vraag naar dokter Y vanwege mevrouw Z, die kan namelijk pas over x weken terecht en dat vind ik te lang duren."
Ik belde dan zo'n specialist en zonder enig probleem wist ik dan meestal wel een opname te bespoedigen (wat een verbijsterende ervaring was: wie was ik nou helemaal! Een eenvoudig uitzendhuppeltje!).
Maar ik moet zeggen: ic-opnames waren daar zelden bij. Dus of het voor jou opgaat?

maar niet geschoten is altijd mis.

dat heeft in dit geval echt geen zin hoor.... als er geen plek is op de IC kan de huisarts ook geen plek maken op de IC....

jeesh

mn vader had een paar weken geleden hetzelfde, een operatie voor een nawee van een aneurysme trouwens (popliteaal, zijn been is uiteindelijk afgezet, na een half jaar was de stomp nog niet dicht en daar zou die dag wat in gewroet worden). Bel ik naar huis om mijn moeder mentaal te steunen, krijg ik mijn vader aan de lijn die net weer thuiskwam, ook omdat er geen plek was op de IC. Die lag al in operatieshirt klaar op de gang toen hij het hoorde.
In mijn familie sterft het van de mensen met aneurysmen (in sommige gevallen helaas letterlijk), alleen niet met van die hoge als bij jou (vnl. in buikholte en benen) dus ik kan je niet helpen aan ervaringsverhalen.

Maak je je geen zorgen over erfelijkheden trouwens? Ik wel inmiddels, ik dacht toen ik kinderen kreeg nog dat de aneurysmen in mijn familie samenhingen met een erfelijk hoog cholesterol syndroom, en dat had mijn vader niet dus ik ook niet. Nu mijn vader dus wel aneurysmes blijkt te hebben maak ik me soms intens zorgen om mijn jongetjes, helemaal omdat de jongste een kleine hartafwijking heeft en ik me afvraag of dat er mee te maken heeft (wist de vaatchirurg niet).

Dat is al snel weer gelukkig! Heel veel sterkte met de zenuwen en spanning!

Nog een paar spannende dagen en dan is het weer zover. Je bent inderdaad al snel aan de beurt Annemiek maar dat mag ook wel na dat fiasco van de vorige keer.