Wanneer ik een migraineaanval krijg merk ik dat het eerst aan vlekken voor mijn ogen, en tintelingen in mijn hand. Daarna zie ik steeds minder en kan ik mijn woorden niet meer goed formuleren. Hierna begint de hoofdpijnaanval en moet ik gaan liggen. Wanneer ik er heel snel bij ben en medicijnen in neem, kan ik het gelukkig afremmen.
Migraine zit bij mijn moederskant in de familie, mijn moeder is er echt dagen ziek van, inclusief een maag die compleet van streek is, niet tegen licht kunnen enzovoort.
Ik denk dat migraine erfelijk is - is dat echt zo?
Wat doen jullie tegen een migraine-aanval, hoe lang ben je ziek en wat zijn de verschijnselen?
Mijn aanvallen kunnen verschillen van een dag tot 4 dagen. Kotsmisselijk, duizelig, bonkend hoofd, ogen die verschrikkelijk pijn doen en heel erg geďrriteerd.
Ik voel het ook aankomen.
Mijn ogen worden erg zwaar, prikken en ik kan geen licht meer verdragen. Daarna begin ik duizelig te worden en te zweten. De hoofdpijn komt snel opzetten.
Mijn aanval blijft tot het laatste moment heftig, het neemt niet geleidelijk af, nee, het is er opeens en het is ook opeens weg.
Wat ik doe?
Eraan toegeven. Op bed liggen en me gewoon laten vertroetelen. Verder ibuprofen, 600 mg.
Dat werkt heerlijk.
Mijn migraine is begonnen in de puberteit, aanval duurde toen 1 dag. Geleidelijk is het steeds heftiger geworden, komt vaker terug en duurt nu zo'n 3 of 4 dagen.
Het ergst is het aan de rechtse kant, had het eerst alleen rechts maar helaas nu ook links, wisselt per aanval.
Toen ik de pil gebruikte was het vreselijk, iedere keer 2 vd 3 dagen overgeven, constant, alleen slapen hielp maar door de pijn lukte dat bijna nie.
Zonder pil lijkt het of de aanvallen iets langer duren maar zijn meestal iets minder hevig.
Ik heb de meeste medicijnen die er voor zijn wel geprobeerd, niks helpt helaas
Als het echt niet is uit te houden, maar dan moet ik gillen vd pijn (kop tegen de muur enzo) dan spuit ik Immigran.
Deze spuiten zijn een verademing maar helpen bij mij helaas maar 4 uurtjes
De vlekken voor mijn ogen zijn meestal de aankondiging van de aanval. Ik moet dan zorgen dat ik binnen een half uur thuis ben en in bed lig.
Ik heb er een neusspray tegen en die werkt redelijk goed. Gewone pijnstillers hou ik niet binnen als ik een aanval heb. Zetpillen hielpen bij mij niet.
quote:Werkt, in de zin dat ik nog slechts een bonkende hoofdpijn heb. Ik moet het dan wel bij de hand hebben als ik vlekken begin te zien. Ik heb het om de paar maanden, en als ik de pilletjes niet bij me heb ben ik echt kotsmisselijk en 2 dagen van slag. Bij stress op het werk kan het wel sneller voorkomen is mijn ervaring.
Op vrijdag 28 september 2001 23:26 schreef Kleintje het volgende:
Verder ibuprofen, 600 mg.
Dat werkt heerlijk.
Edit: ik heb dus imigran 100 mg
Chocolade, noten, schimmelkaas en weet ik wat al niet meer is niet zo goed blijkbaar maar te lekker om te laten staan.
[Dit bericht is gewijzigd door ibo op 29-09-2001 00:20]
en ik gebruik er ook iboprofen tegen, het enigste wat een beetje wil werken voor mij
quote:Tjeeses! Wat heb jij er erg last van...
Op vrijdag 28 september 2001 23:58 schreef Downer het volgende:
Meldt!Mijn migraine is begonnen in de puberteit, aanval duurde toen 1 dag. Geleidelijk is het steeds heftiger geworden, komt vaker terug en duurt nu zo'n 3 of 4 dagen.
Het ergst is het aan de rechtse kant, had het eerst alleen rechts maar helaas nu ook links, wisselt per aanval.
Toen ik de pil gebruikte was het vreselijk, iedere keer 2 vd 3 dagen overgeven, constant, alleen slapen hielp maar door de pijn lukte dat bijna nie.
Zonder pil lijkt het of de aanvallen iets langer duren maar zijn meestal iets minder hevig.
Ik heb de meeste medicijnen die er voor zijn wel geprobeerd, niks helpt helaas
Als het echt niet is uit te houden, maar dan moet ik gillen vd pijn (kop tegen de muur enzo) dan spuit ik Immigran.
Deze spuiten zijn een verademing maar helpen bij mij helaas maar 4 uurtjes
Weet iemand wat er precies gebeurt als je een migraine-aanval krijgt? Ik heb ooit iets gehoord van het vernauwen van bloedvaatjes... Wie weet er meer van?
Sinds lange tijd gebruik ik Miginal, een of ander homeopatisch middeltje (bevat moederkruid, goudpapaver en St. Janskruid). Hiermee kan ik zo een aanval aanzienlijk verkorten. En als ik weet dat ik een spannende belangrijke dag tegemoet ga, dan gebruik ik dit ook preventief (met succes).
quote:Mijn moeder heeft ook Migraine, is geloof ik in dr puberteit begonen.
Op vrijdag 28 september 2001 23:15 schreef DuchessX het volgende:
Wie heeft er wel eens last van migraine? Dus niet gewoon hoofdpijn maar echt dood- en doodziek zijn? Welke bijverschijnselen heb je?Wanneer ik een migraineaanval krijg merk ik dat het eerst aan vlekken voor mijn ogen, en tintelingen in mijn hand. Daarna zie ik steeds minder en kan ik mijn woorden niet meer goed formuleren. Hierna begint de hoofdpijnaanval en moet ik gaan liggen. Wanneer ik er heel snel bij ben en medicijnen in neem, kan ik het gelukkig afremmen.
Migraine zit bij mijn moederskant in de familie, mijn moeder is er echt dagen ziek van, inclusief een maag die compleet van streek is, niet tegen licht kunnen enzovoort.
Ik denk dat migraine erfelijk is - is dat echt zo?
Wat doen jullie tegen een migraine-aanval, hoe lang ben je ziek en wat zijn de verschijnselen?
Vanaf de puberteit heb ik de zogenaamde "aura-migraine".
Ik kan me mijn allereerste aanval op mijn 15e nog heel goed herinneren.
Ik zat op school, volgde een gewone les, voelde me meer dan prima, al de hele dag, en ineens zag ik schitteringetjes aan 1 kant. Dacht eerst dat ik te lang in de zon (uit het raam)had zitten turen (zoals zo vaak ).
Maar het ging dus niet meer weg. Ronde kringen zag ik, die steeds meer schitterden, half zicht, 1 kant van mijn lip tintelde, evenals mijn hand begon te prikkelen en werd gevoelloos.
Ik wilde iets zeggen, maar dat ging al niet meer.
Ik huilde, en dacht dat ik een hersenbloeding kreeg en doodging.
Pffff, wat was ik geschrokken, vergeet het nooit meer.
Gelukkig was het "maar" een gewone migraine-aanval hoorde ik later van de huisarts.....
Gevolgd op die eerste verschijnselen krijg ik dan last van misselijkheid, iedereen schijnt ineens te schreeuwen en het licht doet gewoon pijn, ook als je je ogen dichthebt.
Na verloop van tijd trekken de schitteringen weg,je ziet alles weer maar heel raar scherp lijkt het wel, alsof je een te sterke bril ophebt,en aan 1 kant (dit wisselt, en heeft te maken met aan welke kant de schitteringen waren)treedt er een waanzinnige sterke hoofdpijn op.
Deze hoofdpijn is bij mij niet te bestrijden met welke pijnstiller dan ook, omdat ik ze door de misselijkheid niet binnen houdt.
Ik ben nu 42, heb dus al 27 jaar migraine.
Vooral, dat weet ik nu als ik flink heb gesport,of iets heel spannends heb of moet meemaken.
Of dit allemaal heb gedaan en dan komt het gewoon een dag later of snachts.
Aanval duurt zo'n 10 uur.
En dit jaar heb ik voor het eerst Imigran gebruikt, bij de allereerste kleine schittering die ik zag....en er ging een wereld voor me open!!!
De aanval nam af, ik kreeg een dof raar gevoel in mijn hoofd en een onwijze droge mond.
Maar het zette niet door!
Ik voelde me daarna een paar uur wattig en vreemd, maar alles beter dan die aanval.
Wat een ontdekking na zoveel jaar.
(De huisarts heeft het wel een gegeven, maar ik had het nooit bij me , of eigenwijs als ik dacht nam ik het niet in omdat ik zeker wist dat het niet zou helpen net als al die andere pijnstiller)
Bovendien maak ik het nog steeds mee, dat mensen migraine verwarren met 'gewone' heftige hoofdpijn/misselijkheid, maar als je het hebt weet je wel beter
Als je op sites kijkt met info, zul je ook zien dat er ook een aantal verschillende vormen zijn van migraine.
En dat de 'trigger'voor iedereen verschillend is, en het zeker niet aan voedingsmiddelen kan liggen.
En ja, het is erfelijk, mijn zoon van nu 14 heeft het ook af en toe, met dezelfde verschijnselen
Ik kan tot nu toe niet echt tegen lichtwisselingen zoals een stroboscoop (behalve als ik aan het dansen ben )of langs bomen fietsen.. Maar de Migraine is al lang niet meer zo erg als vroeger. Meestal was ik een dag of drie uit de roulatie, alleen maar kotsen
en stilletjes in het donker blijven liggen.
Tegenwoordig heb ik nog wel eens hoofdpijn aan een kant, nu als ik naar rechts kijk (ook nieuw voor mij), maar ik kan gewoon verder. Pijnstillers helpen er niet tegen.
Ik schijn het te hebben van mijn Oma (nog bedankt he!) Maar ik ben al lang blij dat het nu een stuk minder is als vroeger.
Iedereen die er last van heeft: Sterkte!!
En..... ik ga je binnenkort mailen! i'll promise!
Vreselijk was het! Ik was helemaal wanhopig: zelfs stil liggen, wat bij 'gewone' hoofdpijn het beste helpt, hield ik niet uit. Toen moest ik kotsen en ging dus naar het toilet (moest ik die hele superlange studentengang voor over, een martelgang!), kokhalsde alleen maar maar er kwam niets uit. Toen weer heel die gang over terug, waar ik bij mijn tegenoverbuurman heb aangeklopt, wat ik normaal nooit zou doen om 4 uur 's nachts maar ik werd gewoon gek! Die ganggenoot kon ik weinig doen natuurlijk, had wel wat sterke pijnstillers (student geneeskunde ) en die heb ik ingenomen, ik weet niet of ze hebben geholpen want het duurde nog erg lang voordat het weer een beetje ging
Godzijdank was dit dus een eenmalige gebeurtenis, maar wel één die ervoor heeft gezorgd dat ik ONNOEMELIJK veel medelijden heb met mensen die hier vaker last van hebben. Vreselijk is het!
quote:
Op woensdag 06 februari 2002 09:11 schreef Jeromar het volgende:
Ik had het gisteravond weer eensIk was net naar de Sauna geweest. Daarna effe de stad in gegaan. Parooltje gekocht et voila, vlekken voor m'n ogen, lamme arm, de juiste woorden niet meer kunnen vinden en daarna hoofdpijn (waar ik nu nog last van heb).
Ik gebruik nu Maxalt/Rizatriptan 10 mg. (een nieuw middeltje) maar dat werkt ook niet echt....
Voor de hoofdpijn gebruik ik lekkere sterke Noord Amerikaanse apirines...
Wanneer komen ze nou eens met een goed middel....
Maar ik denk dat het vooral ook door stress kwam. Ik zat toen net in een examenperiode namelijk. En een jaar later ongeveer, toen ik dus al die andere pil slikte, kreeg ik het weer vlak voor een toelatingsprocedure voor een opleiding
Ik heb trouwens ook een half jaar ofzow gehad, dat ik elke maandag eind van de middag hoofdpijn kreeg, in de loop van de avond werd het steeds erger, en dan rond uurtje of 10/11 moest ik overgeven, en was het over Erg vaag. Is vanzelf over gegaan.
Ik voel mijn migraine trouwens dus niet aankomen. Begint meestal als een "gewone" hoofdpijn. Was daarom ook hele tijd bang dat als ik hoofdpijn kreeg, het weer een migraine aanval zou worden
*actie actie weg met de migraine*
Het is nu wel wat minder nu ik de pil niet meer slik.Ik had er vooral last van wanneer ik ongesteld was, toch iets met hormonen schijnt. Stress wil ook wel helpen om een lekkere aanval op gang te krijgen.
Verder heb ik alle middeltjes wel geprobeerd, Maxalt, Ibuprofen, maar hier werd ik meestal alleen maar nog zieker van (overgeven, jullie kennen het wel)
Bij mij begint het achter in mijn nek. Wanneer ik het voel aankomen neem ik nu Cafergot, dit helpt meestal wel. Cafergot is een bloedvatvernauwer, het schijnt dat migraine ontstaan doordat de bloedvaten in je hersenen te wijd worden. Je wordt er wel duf van en je moet er ook ontzettend van plassen en ik krijg er ook een hele vieze smaak van in mijn mond. Maar alles beter dan die bonkende hoofdpijn + overgeven.
dit zijn tekeningen van het aura.gemaakt door migraine patienten. komt uit het boek van oliver sacks over migraine.
voor mij is de eerste tekening het meest herkenbaar
quote:Kon jij het ook voelen?
Op zondag 10 februari 2002 11:44 schreef inkie1010 het volgende:
Tekening 1 is voor mij herkenbaar, en ik moet je zeggen dat ik al misselijk word als ik er naar kijk..
Het zwaard van Damocles
Migraine:
De dreiging op de achtergrond. De gesel van ons leven. Het zwaard van Damocles. De afsprakenvernietiger. De leuke-dingen-verstoorder. De donderslag bij heldere hemel.
Zijn er nog meer namen te bedenken?
Sociaal leven? Hoezo, sociaal leven?
Migraine:
Hij breekt bij je in als een ongenode gast, sluipt de kamers door op zoek naar jou; of volgt je spoor naar een etentje, een feestje, op reis. Het maakt niet uit waar, nergens ben je veilig, altijd weet hij je wel te vinden. Onverhoeds en meestal onverwachts...
Migraine:
Ja, daar heeft hij je gevonden, weerloos, want je verwacht hem niet. Je leeft je leven, onbezorgd, bent bezig met God weet wat. Behaaglijk nestelt hij zich in je lichaam en begint zich langzaam met je leven te bemoeien. Hij gaat je lichaam besturen, oh, heel sluipend in het begin. Je hebt niets in de gaten.
Je raakt wel wat ongecoördineerd, loopt soms tegen muren aan die je toch al je halve leven kent. Misschien praat je wat drukker of zeg je woorden verkeerd. Je ziet wat bleek en hebt het koud. Vooral koude handen en voeten. Je ogen staan wat dof.
Je familie kijkt je aan en denkt: Het zal toch niet weer.......? Zelf denk je dat niet en áls het soms even in je gedachten glipt, duw je het haastig weg. Want migraine, dat is het laatste, dat je wilt, het laatste, dat je uitkomt op welk willekeurig moment ook. Migraine, daar ben je bang voor. Dat duw je dus weg! Je voelt je ook wel wat misselijk, duizelig, licht in je hoofd. En het is zo licht overal om je heen en de geluiden zijn zo hard.
Ontspannen!
Natuurlijk, dat is het: ontspannen! Waarom kwam je daar niet eerder op? Dan voel je je vast veel beter, kun je die duivel binnen in je de baas; want je weet heus wel, diep van binnen, dat je ongenode gast er weer is en dat hij niet zal weggaan voor hij zijn gram heeft gehaald.
Ontspannen dus. Mooie klassieke muziek op en tóch maar even op de bank, voor de zekerheid, met paracetamol en óók maar iets tegen die hardnekkige misselijkheid. (Je moet dan wel het geluk hebben thuis te zijn, want anders slaat de paniek eerder toe.) En sokken aan tegen die ijskoude voeten. Misschien éven een tijdschrift inkijken of een boek...
Migraine:
Dan ineens: Je ziet de letters niet goed meer, ze dansen voor je ogen, vloeien in elkaar. Het beeld is niet meer helder, ook niet als je opkijkt. Een deel van je gezichtsvermogen lijkt weggevallen en er vliegt een hardnekkig sterretje voor je ogen. Een schitterend, puntig sterretje, dat steeds van vorm verandert en als een pingpongbal heen en weer schiet. Als het je niet zon angst aanjoeg zou het op een vreemde manier mooi kunnen zijn.
Migraine:
Nu is ontkenning niet meer mogelijk. Je raakt gehaast. Je moet naar bed. Wat kun je nog regelen? Over een half uur - drie kwartier slaat het monster onverbiddelijk toe. Je hebt nog éven tijd. Oppas voor de kinderen? Eten uit de diepvries? De hond nog even uitlaten? Een slordig geschreven briefje voor je man. Sorry, sorry, ik kan er niets aan doen dat ik jullie leven weer ontregel, dat jullie weer voor alles moeten zorgen. Ik ben er gewoon even niet. Voor de zoveelste keer ben ik de spelbreker. Nee, ik kan vanavond niet mee naar de buren en die afspraak voor morgen moet je ook maar afzeggen, want dan ben ik ook nog geen mens en denk je aan dit.... en denk je aan dat?
Wat voel je je schuldig. Of je zelf die indringer hebt binnengelaten; of je hem met open armen hebt verwelkomd. Gejaagd, gejaagd, nog zoveel te doen. Een emmer naast je bed voor het overgeven. Vergeet je medicijnen niet.
Migraine:
Tenslotte slaat de pijn toe. Bonzend, bonzend! Je hoofd dreigt uit elkaar te barsten. Terwijl je de trap oploopt naar je slaapkamer hou je dat arme hoofd vast, om het vooral zo min mogelijk te laten bewegen. Voorzichtig schuif je in je bed. Stil liggen, niet bewegen, niet bewegen. In de ergste gevallen moet je door elke beweging overgeven.
Wanneer gaat die Imigran nu werken? Je hoofd wordt heet en je nek stijf, ook dat nog. Je voelt je raar, doodziek, ellendig. Je hebt ook wat ingenomen om te ontspannen, te slapen, maar de slaap laat op zich wachten. Pijn, pijn, pijn!
Zo gaat de tijd voorbij. Af en toe verschijnt er vaag iemand aan je bed. Vaak slaap je toch even.
Na een uur of acht gaat het weer wat en je telt de zegeningen van Imigran. Vroeger, met Ergotamine, lag je daar drie dágen zo!
Je voelt je nog niet best, nee, dat niet, maar je kunt even opstaan, even iets eten, en dan maar weer naar bed. De rest van de pijn is (meestal) enigszins onder controle te houden met paracetamol of aspirine. Ook de volgende dag voel je je nog niet goed. Suf, doodmoe, je hebt nergens energie voor. Je "hangt" wat rond. Soms ook de dag daarna nog.
Een enkele keer verrast de duivel je. Hij heeft zich dan slechts tijdelijk teruggetrokken en valt je onverhoeds opnieuw aan, zodat de hele geschiedenis zich herhaalt. Alleen ben je nu wél voorbereid.
Migraine:
Dan is het voorbij. Voorbij! Je hoofd is helder en het leven lacht je toe. Alles om je heen schijnt meer kleur te hebben, de mooiste muziek is nóg mooier en al regent het buiten: in je hart schijnt de zon. Je bent er weer!
Migraine:
Je hebt het al weer weggeduwd (die angst, weet u nog?). Hoe kunnen mensen, die nooit migraine hebben, begrijpen hoe het is? Zijn er woorden om zon aanval te beschrijven? Woorden, die geloofd worden? Ik wil het zelf ook vergeten. Ik, die migrainepatiënt ben en zó, zó bang voor de volgende aanval. Meestal onverwachts...
Migraine:
Het licht is zo helder vandaag. t Schijnt of alle blaadjes in de tuin het zonlicht weerkaatsen. Zó licht. Nee, ik ga maar niet naar buiten vandaag; hier binnen is het donkerder en bovendien: die vogels kwetteren zo. Ik denk dat ik mijn sokken maar aandoe; het is wel geen gezicht op zon warme dag, maar mijn voeten zijn zo koud.
Het zal toch niet weer......?
Voor de mensen die er veel last van hebben: Sterkte!
quote:er zijn ongeveer evenveel mannen als vrouwen die last van migraine hebben. alleen hebben vrouwen er vaker last van omdat de maandelijkse hormoonschommelingen een migraine-aanval uit kunnen lokken.
Op donderdag 21 februari 2002 14:24 schreef Peregrijn het volgende:
Ik heb het idee dat meer vrouwen dan mannen last van migraines hebben. Kan iemand mij vertellen of dit echt zo is of niet? en zo ja, wat de oorzaak is.Voor de mensen die er veel last van hebben: Sterkte!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |