Dieren en syndroom van down?

Een hond lijkt altijd op zijn baasje dus ja het zou heel goed kunnen.

quote:

Op woensdag 9 februari 2005 16:26 schreef markiemark het volgende:
haha bek houden joh!!

De waarheid is hard he

ik vraag me af of die genetische afwijkingen uberhaupt (levend) voorkomen bij andere soorten

met down zie je het meestal ook aan de buitenkant, ziet jouw hond er misschien anders uit?

Is Markiemark niet die gast van de KLF?

KLF

ik denk dat het wel voorkomt bij dieren, maar dat ze niet verkocht worden (maar bv afgemaakt) en dat ze het in de natuur sowieso niet redden

Syndroom van Down wordt bij de mens veroorzaakt door een extra kopie van het 21e chromosoom. Extra kopieen van een chromosoom komt bij alle diersoorten voor, maar in vrijwel alle gevallen zijn deze organismen niet levensvatbaar.
Sowieso hebben dieren een ander aantal chromosomen dan de mens met verschillende genen. Een extra kopie van een chromosoom zal dus bij iedere diersoort anders tot uiting komen.

[ Bericht 21% gewijzigd door IM_Barney op 09-02-2005 17:06:59 ]

Ik heb een x iets gezien van een aapje met een extra chromosoom. Hoeveel chromosomen die soort aapjes hebben weet ik niet, en of de verschijnselen ook hetzelfde zijn weet ik ook niet, maar een extra chromosoom is dus niet alleen bij de mens soms levensvatbaar.

Ik las net inderdaad dat er ook een muis gemaakt is met een extra kopie van een bepaald chromosoom, waarbij ook Down syndroom achtige kenmerken te zien waren. Ze zeggen alleen niet welk chromosoom.

Down weet ik niet, maar een zekere mate van geestelijk gehandicapt wel, de hond van mijn ouders bv, iets waar ik me regelmatig flinke zorgen om baar aangezien het een knoepert van een bullmastiff is.

Beest spoort echt niet in zijn kop, kan niet tegen veranderingen enzo, dan bijt hij af, dit terwijl zijn lichaamstaal het tegenovergestelde zegt van wat hij doet, hij bijt, maar is er niet content mee, wil niet bijten.

Hij behoort ook tot een extreem selecte groep van honden die ik niet kan "lezen", hij is heel stil en doods wbt lichaamstaal en uitdrukking van de kop.

Verder is het echt een heel aardig beest, maar hij spoort niet, al van pup afaan niet...

Verdere honden die ik heb gekend die echt niet spoorde hadden allemaal een medische oorzaak zoals hersentumoren, heb er daarvan 3 meegemaakt, dat is best heel eng, je ziet zo'n nare groene gloed over de ogen en de lieve hond die het was verdwijnt in een miliseconde en draait echt helemaal door, valt zelfs zijn eigen baas aan, beest weet er niets meer van daarna, weet niet wat hij doet...

quote:

Op woensdag 9 februari 2005 18:32 schreef erodome het volgende:
Down weet ik niet, maar een zekere mate van geestelijk gehandicapt wel, de hond van mijn ouders bv, iets waar ik me regelmatig flinke zorgen om baar aangezien het een knoepert van een bullmastiff is.

Beest spoort echt niet in zijn kop, kan niet tegen veranderingen enzo, dan bijt hij af, dit terwijl zijn lichaamstaal het tegenovergestelde zegt van wat hij doet, hij bijt, maar is er niet content mee, wil niet bijten.

Hij behoort ook tot een extreem selecte groep van honden die ik niet kan "lezen", hij is heel stil en doods wbt lichaamstaal en uitdrukking van de kop.

Verder is het echt een heel aardig beest, maar hij spoort niet, al van pup afaan niet...

Hmpf en je broer had óók al zo'n * rare * hond Beetje vreemd..... lijkt erop dat men dat soort honden met opzet uitzoekt in jouw familie.......
Ze bijten wel maar zijn tóch erg lief. Merkwaardig !

Nee, mijn broer had een akbash, dat spreekt voor zich

Een akbash waarvan papa en mama direct uit turkye kwamen, dat staat garant voor een hond die niet is aangepast aan onze maatschappij.

Die hond was alles behalve gek, het was gewoon een schatje, alleen niet voor alles wat niet eigen was, pracht karakter verder, zo stabiel als maar kon, alles meer dan op orde in dat koppie, maar gewoon een ras dat hij beter niet had kunnen nemen, iets dat ik hem ook verteld heb, maarja luisteren is soms lastig...
Als ik toen geen tosa had gehad dan had die akbash nu bij mij gewoont en had ik er geen enkel probleem mee gehad, heb nooit last met die hond gehad, heerlijke hond, ik hou van dat soort honden, zelfstandige, eigenzinnige karakters, veel zelfvertrouwen, ontzettend intelligent, leergierig zonder slaafs te zijn, geweldig gewoon.

Daar kan je de bull van mijn ouders niet mee vergelijken, die hond vertrouw ik zover als ik hem zie en geen cm verder.

quote:

Op woensdag 9 februari 2005 19:55 schreef erodome het volgende:
Nee, mijn broer had een akbash, dat spreekt voor zich

Een akbash waarvan papa en mama direct uit turkye kwamen, dat staat garant voor een hond die niet is aangepast aan onze maatschappij.

Die hond was alles behalve gek, het was gewoon een schatje, alleen niet voor alles wat niet eigen was, pracht karakter verder, zo stabiel als maar kon, alles meer dan op orde in dat koppie, maar gewoon een ras dat hij beter niet had kunnen nemen, iets dat ik hem ook verteld heb, maarja luisteren is soms lastig...
Als ik toen geen tosa had gehad dan had die akbash nu bij mij gewoont en had ik er geen enkel probleem mee gehad, heb nooit last met die hond gehad, heerlijke hond, ik hou van dat soort honden, zelfstandige, eigenzinnige karakters, veel zelfvertrouwen, ontzettend intelligent, leergierig zonder slaafs te zijn, geweldig gewoon.

Als ik het me goed herinner heeft dat * schatje * een kind een winkelhaak in de bips gebeten en een ander kind op een haar na iets veel ergers aan gedaan. Tsjaa 't is maar wat je een schatje noemt.
Bij mij heet zoiets een * gevaar voor de samenleving * en niet geschikt om hier gehouden te worden. Zo'n beest is meer geschikt voor * verre en onherbergzame oorden *

Zo heette het voor mijn broer ook mevrouwtje, die hond is namelijk weg gegaan, terug naar de fokker waar hij nu bij het gezin hoort en het terrein(paardenhandel) mag bewaken, hond in zijn element, hond gelukkig, wij missen hem....

Maar het was gewoon een schatje, je had zijn hoofdje moeten zien, zelfs mensen waartegen hij lelijk deed zeiden, wat doet hij nu????????
Die konden niet geloven dat zo'n schattig hondje zo lelijk kon doen
Hij was echt gewoon leuk, als je hem kon dan, altijd een grijns(bij wijze van spreken) op zijn plaat, echt een hond waar je vrolijk van wordt, de ondeugd, zelfs bijten deed hij schattig zover ik heb gehoort

Ik heb een geestelijk gehandicapte kat, die ook wat lichamelijke rare dingen heeft. Zn poten staan anders en hij is verder gewoon debiel.

Ze willen hem héél graag in Utrecht onderzoeken en testen, maar dat wil ik zelf niet

quote:

Op woensdag 9 februari 2005 18:32 schreef erodome het volgende:
iets waar ik me regelmatig flinke zorgen om baar

Wat een pràchtige nieuwe uitdrukking, die houden we erin!

quote:

Op woensdag 9 februari 2005 19:55 schreef erodome het volgende:
Een akbash waarvan papa en mama direct uit turkye kwamen, dat staat garant voor een hond die niet is aangepast aan onze maatschappij.

Geldt dit zelfs voor honden?

Je bezorgt mij vandaag veel plezier!

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 09:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Geldt dit zelfs voor honden?

Je bezorgt mij vandaag veel plezier!

Nou ja zeg, beetje mijn woorden verdraaien!!!!!!

De akbash is een zelfstandige kuddebewaker, alles waar hij mee opgroeit ziet hij als familie en zal hij voor sterven als dat moet, alles wat daarbuiten valt houdt hij niet van en ziet hij als bedreiging, hij heeft een sterke terratoriumdrift, zijn terratorium beperkt zich niet tot je huis, maar de hele buurt waar de hond komt.

Deze honden werken daar dus totaal zelfstandig, als in zonder herder die commando's geeft, ze groeien op met het vee en de familie en gaan ervoor door het vuur, niemand hoeft ze dat te leren.

Ik ken de akbash ja. Prachtige beesten zijn dat.

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 09:11 schreef erodome het volgende:
zelfs bijten deed hij schattig zover ik heb gehoort

Jaha die kinderen die hij aanviel hebben zich vast te pletter gelachen.....
Hopenlijk heb je geen al te grote familie ? Ik moet er niet aan denken wat de rest voor leuke honden heeft
En dat blijf jij maar goedpraten ! Zo'n beest bijt en veel te laat wordt hij * verwijderd * en dat is in jouw ogen wel grappig

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 09:43 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Wat een pràchtige nieuwe uitdrukking, die houden we erin!

* gniffelt :
Ik heb er ook erg van genoten maar wilde liever taktvol zwijgen

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 11:37 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Jaha die kinderen die hij aanviel hebben zich vast te pletter gelachen.....
Hopenlijk heb je geen al te grote familie ? Ik moet er niet aan denken wat de rest voor leuke honden heeft
En dat blijf jij maar goedpraten ! Zo'n beest bijt en veel te laat wordt hij * verwijderd * en dat is in jouw ogen wel grappig

Het meisje die een winkelhaak in haar kont had van hem kon er idd hartelijk om lachen, haar moeder ook trouwens, het meisje zei nog doodleuk, grinnik, het wondje is in de vorm van de j, de eerste letter van mijn naam
En ja dat is echt serieus....

Andere mensen zijn zich wel te pletter geschrokken, maar wat blaat je nu over veelste laat wegplaatsen, die dingen zijn in een kort tijdsbestek gebeurt, in de tussentijd is er heel extreem getraind met de hond om hem op het rechte pad te krijgen(denk aan gedragstherapie e.d.), maar de akbash bleef een akbash en mijn broer bleef mijn broer, niet oplettend genoeg...

Ik lach erom omdat het voorbij is, op dat moment was er niets grappigs aan, vooral omdat je met een enorm probleem zit van waar plaats je zo'n hond, kan dat wel, oftewel de keuze tussen een roze spuit en een andere plaats.
Ik ben ziedend geweest, heb me rot gepreekt vanaf het eerste moment dat die hond in huis was, al daarvoor eigenlijk toen mijn advies te beginnen met een makkelijk ras in de wind geslagen werd.
Hij was 14 weken toen hij zijn poot optilde bij het plassen, had toen al praatjes voor 10, maar er werd niet naar me geluisterd toen ik zei dat de training serieus moest beginnen en ze hem aan moesten pakken, iets waar mijn broer tot op de dag van vandaag spijt van heeft.
Ik woonde toen al niet meer thuis, niet eens vlakbij, anders was het nooit zover gekomen...

Het was gewoon een geweldige hond, ik heb me rot gelachen met dat beest, we waren dikke mik met elkaar, er was niets mis met die hond, het was gewoon geen beginnershond en niet geschikt voor mijn broer, that's all.

Ik ben niet zoals jij dat ik monsters zie in honden, het is heel moelijk om mij onder de indruk te krijgen van een hond, die akbash was een super leuk beest, je had hem mee moeten maken om te kunnen begrijpen wat ik bedoel...

En zeiken over mijn familie staat je niet erg netjes meisje, de bull van mijn ouders is gewoon ontzettend dikke pech hebben, daar kan geen lieve heer wat aan doen, goede fokker, goed over nagedacht, goed gesocialiseert, goed opgevoed, maar de hond spoort niet in zijn hoofd, hij heeft nog nooit een mens gebeten, maar het risiko zit er wel in, iets waar mijn ouders zich heel bewust van zijn en risiko's vermijden, hij mag bv voor de zekerheid niet bij de kleinkinderen, komt niet los behalve op hele eenzame plekken.
Maar die hond is verder een sul van een beest, hij is geen kwaaie, hij is gewoon een beetje een mongooltje

Hun hebben trouwens een bullmastiff genomen door de goede ervaringen met dit ras, mijn broer heeft een bullmastiff reu en nu een amarican bulldog, 2 schatten van honden trouwens...

Ik praat nergens het bijten van de akbash goed, dat lees jij erin omdat je dat blijkbaar wil lezen, ik verrek het alleen om die hond een slechte hond te noemen, want dat was hij absoluut niet, het was een geweldige hond, ronduit geweldig, hij zat alleen maar op de verkeerde plaats.

Je kan beter vragen voordat je oordeelt meisje, echt...

ik heb vroeger een nest hamsters gehad. het waren er oorspronkelijk 15, maar de moeder had er 5 opgegeten. ik heb dr betrapt toen ze met de volgende bezig was. die heb ik kunnen redden. de dierenarts zei later dat hamsters dit doen als ze teveel jongen hebben, of als er wat aan mankeert.
het geredde jong werd inderdaad steeds het nest uit gemikt, maar steeds door mij teruggezet.
later bleek er inderdaad wat mee mis te zijn. het had een heel ander koppie, was stunteling en kwijlde constant. ik heb dr steeds bijgevoerd en uiteindelijk is het wel een volwassen hamster geworden met alle eerder genoemde gebreken.
een debiel hamstertje dus...

Dat groene in de ogen zie ik wel vaker bij honden en is volgens mij gewoon reflectie van licht op het netvlies.

Even gegoogled:

The colored reflection from the eyes of dogs comes from a layer of tissue at the back of the eye (the choroid) that contains blood vessels, brown pigment cells, and, in most dogs, a shiny cell layer (the tapetum) covering mostly the upper half. This tapetum probably improves animals’ vision at night. It may be yellow, green, blue, orange, or variations in between those colors. So the tapetum is the usual source of a dog’s eye reflection. Some dogs, though, have very small tapeta or none at all and they show a very dull reflection or none at all. In other dogs, especially dogs with certain hair coat colors (liver, orange-brown) or with blue eyes (irises), very little pigment is present in the back of the eye and the blood vessels that are normally hidden by this pigment are visible and make the reflection bright red.

Je hebt dus een normale hond

LOL weet je nog die hond van Jef die achter zijn eigen staart een rende met die kap op zo'n hoofd

Redelijk geval van...

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 18:53 schreef markiemark het volgende:
ze gaat vlak voor haar mand op de houten vloer liggen, als je op de bank zit gaat ze vlak voor je zitten, met haar kont bovenop je voeten..

Dat is gewoon dominant gedrag.

quote:

Op donderdag 10 februari 2005 13:11 schreef erodome het volgende:

[..]

Het meisje die een winkelhaak in haar kont had van hem kon er idd hartelijk om lachen, haar moeder ook trouwens, het meisje zei nog doodleuk, grinnik, het wondje is in de vorm van de j, de eerste letter van mijn naam
En ja dat is echt serieus....

Klinkt erg geloofwaardig...

quote:

Andere mensen zijn zich wel te pletter geschrokken, maar wat blaat je nu over veelste laat wegplaatsen, die dingen zijn in een kort tijdsbestek gebeurt, in de tussentijd is er heel extreem getraind met de hond om hem op het rechte pad te krijgen(denk aan gedragstherapie e.d.), maar de akbash bleef een akbash en mijn broer bleef mijn broer, niet oplettend genoeg...

Dat verhaal heeft ook wel eens anders geklonken. Was het toen niet zo dat je moeder met de grootste moeite de hond er van had kunnen weerhouden om een kind aan te vallen en toen was het je broer eindelijk duidelijk dat het te gevaarlijk was ? En werd hij weg gedaan IMO véél te laat, wat als je moeder hem niet had kunnen tegen houden ? Dan was er een kind gedood door schat van een hond met een geweldig karakter. Lachen toch

quote:

Ik lach erom omdat het voorbij is, op dat moment was er niets grappigs aan, vooral omdat je met een enorm probleem zit van waar plaats je zo'n hond, kan dat wel, oftewel de keuze tussen een roze spuit en een andere plaats.
Ik ben ziedend geweest, heb me rot gepreekt vanaf het eerste moment dat die hond in huis was, al daarvoor eigenlijk toen mijn advies te beginnen met een makkelijk ras in de wind geslagen werd.
Hij was 14 weken toen hij zijn poot optilde bij het plassen, had toen al praatjes voor 10, maar er werd niet naar me geluisterd toen ik zei dat de training serieus moest beginnen en ze hem aan moesten pakken, iets waar mijn broer tot op de dag van vandaag spijt van heeft.
Ik woonde toen al niet meer thuis, niet eens vlakbij, anders was het nooit zover gekomen...

Jij had ff met je vingers geknipt en samen met * dikke mik * was alles goed gekomen

quote:

Het was gewoon een geweldige hond, ik heb me rot gelachen met dat beest, we waren dikke mik met elkaar, er was niets mis met die hond, het was gewoon geen beginnershond en niet geschikt voor mijn broer, that's all.

Je moet toch proberen je zelf niet zo vaak tegen te spreken hoor......
Deze hond waarvan de ouders uit turkije komen was toch niet * aangepast * aan onze maatschappij ? Dát was het probleem toch?

quote:

Ik ben niet zoals jij dat ik monsters zie in honden, het is heel moelijk om mij onder de indruk te krijgen van een hond, die akbash was een super leuk beest, je had hem mee moeten maken om te kunnen begrijpen wat ik bedoel...

Dat vind jij van elke hond als ie maar stoer en vechtlustig is. Ik vind dat jij juist wel gemakkelijk onder de indruk raakt van een hond jij schijnt de negatieve kanten niet te kunnen zien van zo'n dier.

quote:

En zeiken over mijn familie staat je niet erg netjes meisje, de bull van mijn ouders is gewoon ontzettend dikke pech hebben, daar kan geen lieve heer wat aan doen, goede fokker, goed over nagedacht, goed gesocialiseert, goed opgevoed, maar de hond spoort niet in zijn hoofd, hij heeft nog nooit een mens gebeten, maar het risiko zit er wel in, iets waar mijn ouders zich heel bewust van zijn en risiko's vermijden, hij mag bv voor de zekerheid niet bij de kleinkinderen, komt niet los behalve op hele eenzame plekken.
Maar die hond is verder een sul van een beest, hij is geen kwaaie, hij is gewoon een beetje een mongooltje

Hij is geen kwaaie....... hij kan ieder ogenblik aan 't bijten slaan maar een kwaaie is 't beslist niet hoor...

quote:

Hun hebben trouwens een bullmastiff genomen door de goede ervaringen met dit ras, mijn broer heeft een bullmastiff reu en nu een amarican bulldog, 2 schatten van honden trouwens...

Ja, vast erg lief , bijten alleen kinderen die dat leuk vinden

quote:

Ik praat nergens het bijten van de akbash goed, dat lees jij erin omdat je dat blijkbaar wil lezen, ik verrek het alleen om die hond een slechte hond te noemen, want dat was hij absoluut niet, het was een geweldige hond, ronduit geweldig, hij zat alleen maar op de verkeerde plaats.

Zielig voor die hond met zijn gouden karaktertje.

quote:

Je kan beter vragen voordat je oordeelt meisje, echt...

Ehhhhhh..... wat kan ik dan vragen volgens jou

_{wat een lange preek zeg, maar ik heb er wél van genoten. Het was me een genoegen enne.... * hun hebben * ?}

Sorry, ik zal 't niet meer doen

Nee, dieren kunnen niet het down sydroom krijgen dat kunnen alleen mensen. Alhoewel ik niet zeker weet dat apen 't óók niet kunnen. Lijkt me wel een raar geval een aap met een mongoloïde uiterlijk, voor de rest zal wel niet zo opvallen. Ik vind apen altijd erg dom doen

Deedeetee, het maakt toch niet uit wat ik zeg, jij hebt je oordeel toch al klaar liggen, dus ik zal verder niet offtopic gaan.

Het beest van mijn ouders spoort gewoon niet in zijn kop, het is echt geen kwaaie van zichzelf, maar dat zegt in dit geval niet dat hij niet potienteel gevaarlijk is, net zoals een mens met het syndroom van down ook heel erg uit zijn slof kan schieten ineens, noem je die ook zo deedeetee, of is het dan ineens weer anders omdat het heilige mensjes zijn?

In dit geval is ermee om te gaan omdat het een heel aardig beest is verder en mijn oudes weten wat de dingen zijn die hem kunnen triggeren en ook weten hoe ze hem zover krijgen zich ergens anders op te richten zodat de stress niet opbouwt.
Ik persoonlijk vind het erg eng omdat ik mijn moeder ken, die is niet instaat om de boel echt goed op te vangen als het fout gaat, maar geen haar op hun hoofd die eraan denkt de hond preventief in te laten slapen.

_{Onverantwoordelijk egoïsme is daar de juiste term voor}

Sorry TS

* Nuek mompelt iets over teckels

Neuh.... teckeltjes zij gewoon eigenwijs lollig maar óók heel erg slim !

[img=http://img168.exs.cx/img168/2031/maikuul5gg.th.jpg]

Dit is mijn gehandicapte Pooltje...
(je kan het er duidelijk vanaf zien)

Het is niet bewezen dat het ook voorkomt bij dieren maar ik ken toch we eenl verdachte.
De kat van mijn zusje. Een echte incest kat (zoon op moeder)
Die kat verliest elke week een hele bos haren (wat een normale kat met veel haar tijdens de rui verliest, kam je er bij hem elke week uit. Zo niet dan gaat het klitten... Hij is kortharig)
hij kwijlt bij het eten (zijn hele bakje plakt gewoon)
hij gaat hevig proesten als hij langer dan een minuut knort
hij grijpt alles wat los en vast zit
hij loopt alsof hij altijd erg nodig moet pissen
HIJ gaat zo eens in 2-3 weken hevig mauwen (is een geholpen kater... lijkt echt sprekend op een krolse poes)
En echt helder komt hij niet over...

quote:

Op zaterdag 19 februari 2005 19:11 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
[img=http://img168.exs.cx/img168/2031/maikuul5gg.th.jpg]

Dit is mijn gehandicapte Pooltje...
(je kan het er duidelijk vanaf zien)

Dat lijkt meer op olifant-tanden

Ik weet niet of dieren het syndroom van down -of vergelijkbaar- kunnen hebben. Wel heb ik een kat die volgens mij een soort autistische stoornis heeft. Geen grapje 't is echt waar...

Ze leeft de meeste tijd volledig in haar eigen wereld.
Ze kan soms naast me komen liggen op de bank of op bed en als ze dan weg is en ze ziet me 2 minuten later lijkt 't alsof ze ECHT niet meer weet wie ik ben.
Ze kan soms uitbarsten in ongelooflijke miauw partijen terwijl er niks aan de hand is.
Ze wil best wel eens aandacht maar heeft eigenlijk geen idee hoe ze dat voor elkaar moet krijgen.
Ik heb nog 2 katten, die laten haar ook maar een beetje gaan.
Met elkaar knokken ze nog wel eens maar haar laten ze een beetje voor 'spek en bonen' meedoen.
Je ziet soms dat ze iets gaat doen (eten, drinken, naar de bak) maar als ze ondertussen afgeleid wordt door 't een of ander is ze 'vergeten' wat ze ook alweer ging doen.

Je weet eigenlijk niet wat je d'r mee aan moet, ik heb ook geen idee of ze 'gelukkig' is of niet hoewel ze er erg goed uitziet en gezond enzo
Maar ik hou wel van d'r...En zou haar nooit willen missen...Maar vreemd is ze wel.

Mijn hond is ook altijd een beetje 'autistisch' geweest. Je hebt totaal geen contact met d'r als je d'r uitlaat. Ik weet niet precies hoe ik het uit moet leggen (misschien dat het heel normaal is, het is de enige hond die ik ooit heb gehad), maar ze reageert dan gewoon niet op wat je zegt. Soms ziet ze wel iemand aan de overkant van de weg waar ze dan door gebiologeerd raakt (oren omhoog, gaat ze zitten staren, kun je d'r meeslepen of wachten tot de persoon uit het zicht is) maar als je iets tegen haar zegt van reageert ze niet. Soms zie je wel dat ze d'r ogen wat naar achteren doet als je wat zegt, dus je hoort je wel, maar ze is dan te koppig of eigenwijs om erop te letten lijkt het. Het is nog wel zo dat als ik haar ergens loslaat ze me in de gaten houdt, maar als ze aan de riem loopt heb je echt geen contact met dat beest. Niet dat ze als een bezetene aan de riem trekt, maar ik weet niet hoe ik het uit moet leggen... het loopt maar een eind weg en kijkt niet naar je om. Ze heeft ook de hele tijd de kop omlaag, als een soort stofzuiger zoekt ze dan alles af of er iets ligt wat ze op kan eten. Het is heel lastig om uit te leggen maar het is net alsof je een speelgoedpaardje uitlaat...
Je kan d'r ook op d'r donder geven wat je wilt, maar het deert haar niet. Ze kijkt niet eens in je richting en laat niet eens merken dat het haar boeit als je d'r op d'r donder geeft om wat dan ook.

quote:

Op zaterdag 19 februari 2005 22:46 schreef moussy het volgende:

[..]

Dat lijkt meer op olifant-tanden

Knap dat je dat kan zien als hij zijn mond dicht heeft...

Hij is echt geestelijk gehandicapt, want hij wiegt constant van links naar rechts..
Gewoon niet wat een normaal konijn zou doen.

Zo zie je het beter

Dat voorhoofd is ook niet echt normaal ofzo...