Jaren 80 Gitaarrock-bands.

Iedereen groeit op met de muziek van zijn generatie.
Ik was net iets te jong om een echte generatiegenoot van Joey Ramone en Johnnie Rotten te zijn.
Echt gegrepen door gitaarmuziek werd ik midden jaren 80.
Midden jaren 80 kwam mijn periode, de periode die definitief mijn smaak bepaalde.

Black Flag, The Wipers, Dinosaur jr, The Replacements deden mijn bloed sneller stromen en doormiddel van het VPRO programma de Wilde Wereld werd ik op mijn wenken bedient. Het ene na het andere bandje stal mijn hart. Door die bands ging ik ook terug in de tijd en leerde the MC5, The Stooges en The Sonics kennen.

Dit was voor mij de tijd dat mijn smaak definitief werd ontwikkeld. The Gun Club, Jesus and Mary Chain en Mudhoney deed de rest.

Maar mijn all time garageband is toch Hüsker Dü. Hemelse melodiën en over de top gitaarwerk. Diane, ooit verschrikkelijk verkracht door Therapie, is een juweeltje onder andere diamanten.

Meer mensen die zich hier in herkennen ?

6 views, ik had een prikkelender topictitel moeten verzinnen.

Domme Tongie.

Is vreselijk met die violen. Luister maar naar het orgineel, dan hoor je hoe het bedoeld is. Geen sentimenteel zoetsappig gedreutel maar door merg en been gaande gitaren en zang.

Het vreemde is dat Nirvana een onbeduidend bandje was, dat één redelijke elpee had gemaakt. Ik weet nog dat ik het belachelijk vond dat ze omdat ze vriendjes waren van Sonic Youth een platencontract kregen bij Geffen. Maar de geschiedenis gaf me ongelijk.

Ik denk ook dät je Hüsker Dü niet een beetje leuk kan vinden. Het is alles of niets.

Leuk dat je Soul Asylum noemt. Helaas doorgebroken door een baggernummer 'Runaway train' Een nummer dat zoveel anders is dan echte meesterwerkjes van ze.

Grappig de plaat van Soul Asylum die je noemt vond ik juist het moment om af te haken.

Hang time is tig keer interessanter. Toen hadden ze nog geen tonnen om een plaat over te produceren.

Je vergeet je echte held te noemen Doc.

quote:

Op dinsdag 8 februari 2005 18:11 schreef Doc het volgende:
Ik weet nu niet precies wie je met die held bedoeld maar ik heb nu ook haast eigenlijk ...

Op de fiets kom ik daar wel achter

En dan zing je een nummer van Thelonious monster

quote:

Op dinsdag 8 februari 2005 18:14 schreef Philosocles het volgende:
Één Nederlandse band uit die tijd denk ik nog vaak aan terug (hoewel ik meer een jazzer dan een rocker ben): Fatal Flowers.

Als ik melancholisch weg zit te dromen draai ik hele nummers van ze in m'n hoofd af, omdat ik namelijk helemaal niets van ze in huis heb.

Ja die horen ook bij die periode. Younger days.

Net zoals de Nozems Hallo Venray en the Claw Boys Claw de Nederlandse rockers waren.

Screaming trees de meest ondergewaardeerde band samen met Mudhoney.

Screaming Trees de eerste stonerband en Mudhoney de eerste Grunge band.

Maar zoals altijd worden de echte wegbereiders pas 20 jaar later geroemd, of helemaal niet.

Buffalo Tom is ook zo'n wereldband, ik snap nog steeds niet waarom die mannetjes met Make up die pretenderen punk te zijnj wel worden gewaardeerd en echt authentieke supergroepen moetenj aanmodderen in de marge.

Fugazi, mijn god what to say more ?

Het rare bij the Gun club is dat de productie erg schraal is. Terwijl je bij Hüsker dü nog steeds word weggeblazen

Fuck de goede productie.

Mark Arm is de ware voorloper van Curt Curbain.

Melvins waren zijn voorbeelkd maar nog zo obscuur dat niemand er van gehoord had.

Mother love bone waren idd wegberijders voor de grunge. Maar net te laat om Greg Sage te evenaren.