Inbakeren

Wij hebben Maria ook ingebakerd.
Ze viel heel moeilijk zelf in slaap en maaide inderdaad erg met haar armpjes. Als ze ingebakerd lag, huilde ze ook, maar werd ze na een paar minuten wel stil en sliep ze. (Soms na 10 minuten, soms na 4, soms na 2 keer 10 minuten met een tussenpauzetje.)

Het ene moment leek de doek heel goed te werken, het andere moment leek er weer totaal geen effect en leek alles hopeloos. En oh, ik trok zo snel conclusies!

"Dus! Dat werkt óók al niet! Nu werkt het nóóit meer!!!!!"
"Dus! Als we het zó doen slaapt ze wel, dus dat altijd doen, nooit meer ander pyjamaatje, nooit meer andere knuffel, nooit meer andere tijd!!!!!"
"Dus! Thuis lukt het wel, hier niet, wheeeeeeeeeeee, we komen noo-hooit meer!!!!"



Al die dingen dacht ik, maar allemaal sloeg het natuurlijk nergens op. Het ging gewoon wisselend. De ene keer wel, de andere keer niet en dat weer drie keer andersom. Op een gegeven moment hoorde ik me ook ineens heel reëel ( ) tegen mijn vriend zeggen: "Ja, het is tóch geen machientje of computer, het werkt niet altijd hetzelfde. Het is een babietje. Gelukkig."

Concreet over inbakeren:

we deden het altijd.

ook in kinderwagen.

we gebruikten een flanellen lap van 1.10 m. bij 1.10 m. en tape. We bakerden haar beentjes niet extra in, vanwege mogelijke heupdysplasie.

ook op kinderdagverblijf (daar had ik een lakentje liggen en een rol tape).

er was helemaal geen slaapritme zoals jij omschrijft: ze ging na elke voeding wel een keer naar bed. Als ze moe was en dus tekenen van moeheid gaf, bakerde ik haar in en legde haar in bed. Soms bleek dat te vroeg en wilde ze echt niet slapen, soms te laat en huilde ze best lang. En soms was de timing goed en sliep ze redelijk makkelijk in.

Na een tijdje (een week ofzo) kwam er iets meer "effect" en lukte het zelf inslapen steeds wat vaker. Maar Maria heeft tot ze ruim 3 of 3.5 maand was, wisselend geslapen overdag. De ene keer ging het goed, de andere keer niet.

Het kostte me vooral geduld en stalen zenuwen, omdat ik haar soms echt even moest laten huilen. En omdat ik steeds weer moest proberen ervan uit te gaan dat het ging lukken, dat ze heus wel zou gaan slapen. Die instelling moest ik soms van "ver" halen!

Afbouwen hebben wij in 1 keer gedaan: ze kreeg die spreidbeugel en we dachten dat inbakeren niet makkelijk meer zou kunnen. Het ging meteen goed. Ze was toen bijna 4 maanden.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt?

Bij mij op het kdv heb je een bevestiging/handtekening van het consultatieburo nodig waarmee zij angeven dat je kindje niet ziek is en dat aan jou is uitgelegd hoe het inbakeren gaat. (Dit is onderdeel van ons nieuwe beleid) Een van mijn kindjes heeft een flanellen doek om mee ingebakerd te worden en ze slapt bij ons beduidend beter met doek dan zonder, ook drinken doet ze beter als ze ingepakt is. _{ik vind het trouwens zo schattig zo'n ingebakerd beebje!}

Ik wil je vooral meegeven om het inbakeren als hulpmiddel te zien, en niet als oplossing. Het is niet zo dat je je kind helemaal inpakt zodat het geen kant meer opkan, en dan meteen de slaapproblemen opgelost zijn. Het kan je alleen helpen

Wij zijn hier wel erg van de regelmaat en zoveel mogelijk alleen maar in zijn bedje slapen. De eerste keer ingebakerd sliep Tobias meteen uuuuuuren, de keren erna verzette ie zich een beetje. En ja, ook met doeken om kunnen ze driftig worden en heel hun lijfje aanspannen. Tobias kreeg alleen steeds sneller in de gaten dat het gewoon geen nut had, en na een kleine week ontspande hij zich direct als ie de eerste doek omkreeg


Ik heb een paar weken losse inbakerdoeken gebruikt, van De Bakermat. Dat is 1 kleine doek voor alleen de armpjes, en 1 grote doek om ten eerste de armpjes extra vast te zetten, en ten tweede ook om de rest van het lijfje te wikkelen. Dat mag om de beentjes niet strak, maar ook doeken die losjes zitten geven het kind een gevoel van begrenzing en daarmee rust.
Daarna ben ik op de Pacco overgegaan, makkelijker in gebruik vanwege het klitteband. Maar wel erg prijzig, gelukkig kun je er ook 2e hands aankomen.

Wij zijn ermee begonnen toen ie 8 weken was, en zijn er mee gestopt toen ie een maand of 5 was. Opeens ging ie veel huilen, en stopte pas als zijn doeken afgingen. Sindsdien slaapt ie (nu al bijna 2 maanden) nog steeds prima

Moeilijk, Stiekemurd!
Waarom moet je die doek zo vaak wassen? En heb je een droger en mag 'ie daar wel in?

Ik wil je nog even zeggen dat je gewoon "moet" doen wat jij goed vindt! Dus niet wat moet, ook niet volgens die consulente... Tenminste, het kán voor jou voelen als een fijn houvast en dan zou ik er ook zeker op afgaan. Maar zodra het voelt als een regel die je niet mag loslaten, maar je wél in de weg zit: loslaten!
Ik zeg het omdat ik zelf zeker in het begin zo strikt en strak probeerde te denken en handelen en het mij niet heeft geholpen! Misschien en hopelijk een overbodig advies, maar toch! Succes!

Kun je niet gewoon met een lakentje en tape inbakeren tot je de doek kunt gebruiken?

Herkenbaar, Stiekemurd...Ik ben nu wakker omdat Noa ligt te 'slapen' met een speen in haar mond die ze er telkens uit laat vallen en dan weer keihard begint te krijsen. Het is alleen het enige wat haar in slaap krijgt op dit moment (naast het feit dat ze ingebakerd is, wat voor mijn gevoel niet veel helpt).

Sterkte ermee...en ik hoor wel verder hoe het ermee gaat.

Ik vraag me altijd af of ze dan ook niet was gaan slapen zonder die doek. Ook dan kan je er op die manier doorheen. Of is dat toen niet gelukt?

Moeilijk hoor!
Maar ik bedoel eigenlijk legde je ze dan op dezelfde manier weg enzo als nu met het inbakeren? Liet je haar dan ook diezelfde tijden huilen enzo?

Wij hebben met Janneke ook die problemen gehad, vreselijk he. T breekt je gewoon op. En je merkt dat je kindje het gewoon nodig heeft.
Met Bo hebben we dat inbakeren heel effies gedaan. Die maaide met haar handjes zichzelf steeds wakker. Maar ik vond het zo zielig ik kon het niet volhouden.

Sterkte!

En, Stiekemurd, hoe is de nacht gegaan? Niet ingebakerd?

wat naar dat 't gisteren zo moeizaam ging zeg. maar vandaag -zonder gebaker- dus toch aardig geslapen gelukkig. ben benieuwd of je 't nog een keer gaat proberen...

Moeilijk he.
Misschien moet je je er bij neerleggen dat sommige kindjes gewoon niet zo makkelijk slapen en veel huilen. Neerleggen is t verkeerde word, want mij is het niet gelukt. Maar ik bedoel te zeggen dat elk kindje anders is. En de ene heeft baat bij t ene en de andere bij t andere. En die groeiachterstand...... hier ook niet hoor

wat misschien ook rust geeft voor jezelf is het idee dat er niet maar 1 weg naar Rome is. dus: je kunt zelf kiezen welke aanpak je gaat volgen, er is niet maar 1 goede keuze. verschillende aanpakken kunnen werken. (alleen niet teveel door elkaar proberen zou ik zeggen). heel veel succes ermee!

Stiekemurd ik heb ook het boek van Ria Blom en ook ik ben me rotgeschrokken van haar doemscenario's dat het alleen maar erger zou worden met groeiachterstanden etc. (en volgens mij kwam er ook nog ergens iets over een verhoogde kans op adhd naar voren )
Maar toch kon ik me er niet toe zetten om helemaal streng een schema aan te gaan met Lucas (door persoonlijke omstandigheden, maar vooral omdat het niet goed voelde).

Wij bakeren Lucas dus wel in, en dat hebben we vanaf het moment dat we dat deden heel consequent 's nachts gedaan (overdag is een ander verhaal). Rondom het inbakeren hebben we ook echt een ritueel: eerst luier verschonen en pyjamaatje aan op zijn eigen kamer. Dan naar onze slaapkamer waar het lekker rustig en redelijk donker is (alleen 1 leeslampje aan). Daar krijgt hij in alle rust een flesje zodat hij zelf ook echt tot rust kan komen. Dan boeren en rustig inbakeren. Vervolgens loop ik naar zijn kamertje, krijgt hij een speentje en wieg ik hem tot ik vind dat hij rustig genoeg is om te gaan slapen (soms zit er nog een boertje dwars en duurt het even, maar meestal is dat binnen een minuutje of 2) en dan leg ik hem weg. Nog een aai over z'n bol of een kusje op z'n wang en ik ga weg.
Dit werkt dus meestal prima (natuurlijk vandaag even niet dat zul je altijd zien als je er een stukje over wil schrijven , maar hij is de hele dag al huilerig geen idee wat het is en tegenwoordig maak ik me er ook niet meer zo druk over. Ik weet dat het wel weer over gaat) en Lucas slaapt nu van 19:00u tot 07:30u met tussendoor nog 1 flesje om ongeveer 23:00u.

Klinkt goed hè? Maar denk maar niet dat dit in 1 dag zo geregeld was Ik heb heel wat afgetobd met laten huilen, wiegen tot hij in slaap viel en dan wegleggen, pink in z'n mond tot hij sliep, etc.
Uiteindelijk is het heel geleidelijk van wiegen tot hij in slaap viel en dan wegleggen overgegaan in even wiegen tot hij rustig (maar nog wel wakker) is en dan wegleggen (was gewoon een kwestie van op een gegeven moment steeds korter wiegen en sneller weggaan om alleen nog terug te komen om een speentje in z'n mond terug te ploppen. Dat had hij vrij snel door moet ik zeggen ).

Wat ik eigenlijk hiermee wil zeggen is: neem de informatie in je op, maar doe alleen waar je je prettig bij voelt. En heb er vertrouwen in dat het uiteindelijk echt wel goed komt, ik dacht op een gegeven moment gewoon steeds: als hij 18 is dan hoef ik hem vast niet meer elke avond in slaap te wiegen dus er komt vast vanzelf een moment dat het niet meer nodig is
Ik weet dat het ontzettend moeilijk is op het moment dat het allemaal nog niet lekker loopt, zeker omdat je dan ook niet aan je eigen rust toekomt. Sterkte dus nog even voorlopig en ik hoop dat jullie snel een goede weg zullen vinden om allemaal aan jullie rust toe te komen

Nou, als Myrthe (nooit ingebakerd) ADHD krijgt zal ik het meteen hier komen melden. Denk dat er ook wel een erfelijke factor moet zijn, en die lijkt me heel wat belangrijker, en evt eerder oorzaak van moeilijk gedrag dan andersom. Groeiachterstand hebben we hier ook nog steeds niet geconstateerd. En we doen alles fout volgens dat boek. Ik heb alleen toen ze 6 maanden was eens bijgehouden hoeveel ze slaapt op een dag: heel netjes het gemiddelde voor haar leeftijd.
Ria Blom is consultatiebureauverpleegkundige, en is als zodanig ab-so-luut niet bevoegd voor het stellen van ADHD-diagnoses oid. Uitspraken van haar daarover en over babygedragcombi's zou ik met een flinke schep zout nemen: die zijn niet waardevoller dan uitspraken van mij over datzelfde onderwerp (en nu we het toch over Lucas hebben.. ).

Je moet het wel in de context zien natuurlijk, ik kan me herinneren dat in het boekje staat dat bij baby's die veel te weinig slapen uiteindelijk een groeiachterstand zou kunnen ontstaan, niet dat alle baby's die niet ingebakerd zijn uiteindelijk een groeiachterstand oplopen.

Als je baby rustig slaapt, en geen ritme nodig heeft, zal het boek zwaar overdreven overkomen. Logisch, alles gaat goed, dus je hoeft ook niks aan te passen.

Maar als je baby problemen heeft met slapen, en daar ook last van heeft als hij wakker is (te moe om te eten enzo), is het een heel ander verhaal, en kunnen de tips goed van pas komen. Ria Blom stelt geen ADHD diagnose, ze vertelt over haar ervaringen als CB verpleegkundige die zij in de loop der (vele) jaren heeft opgedaan.

Het is geen kwestie van goed of fout, het is een kwestie van tips en ervaringen, die mensen (en vooral kinderen) wellicht kunnen helpen.

_{sorry voor mijn misschien wat vinnige reactie, maar er zijn mensen die echt baat hebben bij inbakeren en de tips in het boekje. Natuurlijk mogen er ook andere meningen gegeven worden, maar ik kan me nog wel herinneren dat het heel vervelend was als je zelf serieus bezig bent met een bepaalde methode, je je daarvoor steeds moet verantwoorden en cynische reacties krijgt.}