[CENTRAAL] Het grote S.S. Lazio topic Deel II

quote:

Op vrijdag 2 september 2005 12:05 schreef DIGGER het volgende:
Die Mudingayi (die een Belg en ex-aanvoerder van jong Belgie is btw) is wel een goeie.
Verder weinig interessants gekocht.

quote:

Terlizzi wil naar Lazio

Christian Terlizzi, de 25-jarige sterverdediger van Palermo, heeft in een interview te kennen gegeven dat hij maar al te graag naar Lazio wil verhuizen. "Ik zou Palermo graag verlaten voor Lazio. Maar ik leg het initiatief bij hen; zij moeten de onderhandelingen starten", zo liet Terlizzi weten. Waarom Terlizzi het ambitieuze Palermo wil verlaten, moet in zijn roots worden gezocht. De verdediger werd geboren in Rome en getogen in een Lazio-familie. Echter is het nog onduidelijk of Terlizzi een Romanisti of een Laziale is.

Hij speelt nu reeds 3 jaar bij de Rosaneri. Maar het ziet er naar uit dat dit seizoen het seizoen van de definitieve doorbraak wordt. Met tot dusver vier doelpunten in vijf wedstrijden is de verdediger op weg om Materazzi's record (twaalf Serie A goals in ййn seizoen voor een verdediger) te verpulveren. Pikant detail: Terlizzi scoorde in alle competitiewedstrijden, buiten tegen....jawel, Lazio!

quote:

Peruzzi opgeroepen voor Italië

Angelo Peruzzi is door bondscoach Marcello Lippi opgeroepen voor de interlands tegen Slovenië en Moldavië. Peruzzi is de enige Lazio speler in de Italiaanse selectie en is naar alle waarschijnlijkheid ook basisspelers in de twee interlands. Drie andere Lazio spelers kregen van hun bondscoach de oproep zich te melden, dat zijn Goran Pandev (Macedonië), Igli Tare (Albanië) en Valon Behrami (Jong Zwitserland).

quote:

Paolo ziet al uit naar derby

Paolo Di Canio leeft al toe, zoals waarschijnlijk iedere Lazio en AS Roma supporter naar de Romeinse derby die over drie weken zal plaatsvinden. De ontmoetingen van vorig seizoen eindigden in een saaie 0-0 en een prachtige 3-1 overwinning voor SS Lazio.

"Er zijn nog drie weken te gaan maar ik weet zeker dat het een geweldige strijd zal worden. Het is onzinnig om er omheen te draaien. Iedereen voelt en ademt de derby alweer terwijl we eerst nog tegen Fiorentina moeten spelen, waartegen we overigens moeten winnen om de nederlaag tegen Udinese te doen vergeten.

Lazio beleeft tot nu toe een wisselvallig seizoen. De ploeg uit Rome behaalde bijvoorbeeld een geweldige overwinning op Palermo maar verloor vervolgens kansloos van Udinese. Volgende week neemt de Biancocelesti het eerst op tegen Fiorentina.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 09:30 schreef M0NTANA het volgende:

[..]

quote:

Het gevecht tussen de eeuwige rivalen

Zondagavond om half negen zullen misschien wel de grootste rivalen in Europa het veld van het Stadio Olimpico in Rome betreden en zal er, opnieuw, een grootse veldslag worden uitgevochten. AS Roma en Lazio zijn niet zomaar rivalen. Beide supportersgroepen, en spelers, hebben een bloedhekel aan elkaar.

Beide supportersgroepen hebben ook een boegbeeld, een echte leider die de gedachten van de supporters overbrengt in het veld. Voor AS Roma is dat Francesco Totti. De 28-jarige aanvoerder speelt al sinds zijn professionele debuut in de Serie A voor Roma. Totti is dit seizoen, en vorig seizoen, echter al meerdere malen in opspraak geraakt bij de media, supporters en het bestuur. "Il Capitano" heeft namelijk al enkele malen aangegeven te zullen vertrekken wanneer er geen broodnodige versterkingen zullen komen. Dat de aanvallende middenvelder ontevreden is valt ook af te lezen aan zijn spelbeeld aangezien hij in vele wedstrijden meer onderlinge wraakacties uitvoerde dan inzet toonde. Die domme overtredingen hebben Totti uiteindelijk ook de kop gekost want vanwege een vechtpartij in de confrontatie met Siena werd hij geschorst en moest hij de derby van afgelopen januari missen.

Tegenover Francesco Totti staat Paolo Di Canio. Het boegbeeld van vele Lazio supporters, en vooral de uiterst fanatieke supportersgroep Irriducibili. In de zomer van 2004 moest het noodlijdende Lazio enkele van haar beste spelers, zoals Bernardo Corradi en Stefano Fiore, verkopen om financieel te overleven. Ter compensatie stelde het bestuur alles in werking om Paolo Di Canio terug naar Lazio te halen. Charlton Athletic toonde respect voor Di Canio en liet hem transfervrij vertrekken. Ook Di Canio deed water bij de wijn en ging voor een minimumloon na zeventien seizoenen (eindelijk) weer bij zijn jeugdliefde voetballen. Eenmaal aangekomen in de Italiaanse hoofdstad werd Paolo Di Canio voorgesteld aan het razend enthousiaste publiek dat zeer verheugd was dat de verloren zoon eindelijk weer terugkeerde bij Lazio. In het veld liet de aanvaller zich meteen gelden als leider. Zo vocht hij bijvoorbeeld met ploeggenoot Simone Inzaghi om het nemen van een penalty en versloeg Lazio, mede dankzij zijn doelpunt, aartsrivaal AS Roma, afgelopen januari.

Di Canio kwam ook negatief in het nieuws. De spits vierde de overwinning namelijk met het publiek en maakte tentijde een omstreden groet richting de fans in Curva Nord, uit de tijd van het Romeinse tijdperk.

De derby van 6 januari werd dus gewonnen door de blauwwitte Romeinen. Een beladen derby waar nog lang over nagepraat werd. Lazio won, nadat het een 1-1 stand dankzij goals van Cesar en Rocchi had weggewerkt. Waarschijnlijk zal de selectie van Roma niet alleen vanwege de grote rivaliteit willen winnen want onze stadsgenoten maken een slecht seizoen mee tot nu toe. Roma staat op de veertiende plaats en heeft vier punten minder dan Lazio, dat wel een goede start van het voetbaljaar had en vijfde staat.

Een favoriet voor deze wedstrijd durft men niet hardop uit te spreken, maar de derby zal zondag hopelijk (voor de neutrale, Roma en Lazio toeschouwers) opnieuw een prachtige strijd tussen 22 Romeinse Gladiatoren worden die allen 100 procent inzet zullen tonen en pas na het laatste fluitsignaal het spreekwoordelijke bijltje zullen begraven.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2005 10:40 schreef -Vaduz- het volgende:
Wat een kleurrijk figuur blijft het ook.

quote:

We remember Vincenzo Paparelli

Posted 28 Oct '05, 8:04 AM

In memory of Vincenzo Paparelli

My name is Vincenzo Paparelli, and I died on October 28th 1979. Perhaps someone still remembers me. I was a man of thirty-three years who was killed one day at the Olympic stadium by a distress rocket fired by a Roma ultra supporter. I was eating a sandwich when I was hit. My wife Wanda tried to pull out that iron tube from my left eye, but as the flare was still burning, she just ended up burning her hand. The doctor who brought me first aid declared that he had never before witnessed such a severe wound, not even in war. The next day, all newspapers published a photograph taken a month earlier, of my wife and myself in a restaurant. Only the daily paper Il Tempo published a picture showing me laying on the ground, my face covered in blood, my left eye socket empty. I was the second victim of football violence in Italy, before myself a Salernitana supporter had died in 1963 as a result of clashes in the stands with supporters from Potenza.

Of all the sports personalities, the first to rush to the Santo Spirito hospital where I had been taken, dead by now, was CONI President Franco Carraro. When my brother-in-law heard my name on the radio he first thought they were talking about someone who had the same name as I. My brother had a strong sense of guilt when he learnt of my misfortune because he had leant me his season ticket, and that day it should have been him in the stadium instead of me. My wife who was beside me in the ambulance, held my hand tight and prayed for me not to die the entire time. After having finished all the formalities in the police headquarters and collected my personal documents and objects, she had a crisis and began to yell. On the photos that appeared in newspapers the following days, she is shown next to her mother who tries to console her, arms around her shoulder. She has a tired and hollow face, and there is a terrible look in her eyes.

Following my homicide, my name and that one my relatives appeared on the daily paper for the following week and the next, with diminishing prominence. I was unanimously defined as a normal and calm man with a single passion, that for Lazio. Some daily papers emphasized more than once that I owned a mechanical workshop together with my brother and lived in a modern roman neighbourhood, Mazzalupo. Someone wrote that I had bought a color television set on credit, and my only luxury was a second hand BMW that I kept in a garage and polished like a mirror.

After my death, Lazio captain Pino Wilson phoned my wife to extend his condolences. Rome mayor Petroselli also called and offered to pay my funeral expenses and put a social worker at my family’s disposition. The player Lionello Manfredonia paid my relatives a visit and gave my youngest son his jersey with the number five. The entire Lazio squad was present at my funeral, next to coach Bob Lovati and president Lenzini. The Roma players did not participate as they were away on Coppa Italia duty against Potenza, so in their place the club sent the boys from the Primavera. A thousand people took part in the funeral ceremony and that day was declared a day of mourning in the whole city. The Luciano Re Cecconi Foundation donated a million to my family. The Lazio regional council allocated the sum of five million as a sign of solidarity. The Societŕ Sportiva Roma erected a tablet in the Curva Nord as a memory of my person.

My brother Angelo proposed that the two Roman clubs play a match with Lazio and Roma players mixed in the two line-ups, but in the end nothing came of it. For some days I was the subject of a heated debate about violence in the football stadiums. The mayor of Rome stressed that everyone needed to reflect over this tragedy and that it needed to be discussed within all sports clubs as well as in the schools. Someone proposed that they should install a system of closed circuit TV in all stadiums in order to identify the violent supporters. The head of the referees, Giulio Campanati, asked for the end of slow motion footage from football games on TV. During the following months drastic law enforcement measures were taken: flag poles, drums and even banners with warlike names were prohibited in the stadium, as well as pins and patches that could be perceived as offensive. The crowd had to support their team with just their voice and their hands.

Depending on the person, my name has been both honoured and ridiculed by Lazio and Roma supporters. Still today you will find inscriptions on the walls of the city that read "Paparelli, you will be avenged", or "Paparelli we will not forget to you", or also "10, 100, 1000 Paparelli" or still, "Paparelli you missed out on the beautiful times". In recent years the newspapers only mention me the day after a new crime has been committed in the stadium. On the 5th anniversary of my death, the supporters paid tribute to me before a match against Cremonese. On the tartan, along the Tribuna Tevere, they had spread out a banner with the words "Vincenzo lives", while the curva chanted "October 28th, national day of mourning". On the 10th anniversary, the "ŤLazio Club Nuovo Monte Spaccato, Vincenzo Paparelli " was inaugurated. The Lazio fans of the Curva Nord commemorated the anniversary of my death for some fifteen years, but these last years it has fallen into silence. The Vincenzo Paparelli football tournament only reached the third edition, and was then abandoned due to a lack of funds.

The renovation of the Olympic stadium for "Italia 90" have wiped out the curvas of the past forever, and with them the marble plate that honored my memory. When searching for my first and last name within brackets on the Yahoo search engine, the result always shows "Ignored". When searching the archives of the daily paper Il Messaggero, it turns out that the last time my name was mentioned was 5 February 1995, when a short article about my assassin appeared.

My assassin’s name was Giovanni Fiorillo; he was eighteen years and was an unemployed building painter. Immediately after the homicide he disappeared and led a life of fugitive. Someone claimed to have spotted him in Pescara, someone else in Brescia, yet another in Frosinone, where he asked for information to buy cigarettes. After fourteen months on the run, he turned himself in. In 1987 he was sentenced to manslaughter by the court: six years and ten months for having launched the rocket and four years and six months to the others two accomplices that had helped him introduce the device into the stadium and use it. During his run in Italy and Switzerland he had telephoned my brother Angelo nearly every day, asking for forgiveness and swearing that he did not intend to kill anyone that day in the stadium. He was a boy like many others; he lived by Piazza Vittorio, and was mad about Roma. His mother worked in the market, his father as a mechanical fitter. They were regular people, just like me. The article in the newspaper mentioned that Giovanni Fiorillo had died on 24 March 1993, perhaps from an overdose, perhaps from a grave illness. My brother Angelo had forgiven him, as had my wife and also my sons. One thing is sure, that boy had been unfortunate, just as I had been.

My name is Vincenzo Paparelli, and I died on October 28th 1979. Perhaps someone still remembers me.

"A story by Massimiliano Governi, written for the Gazzetta dello Sport, in October of 1999" (Translated by Mad Dog)

Bron: Laziofever.com

quote:

Lazio tracking Ajax duo Pienaar, Sneijder

Lazio are tracking Ajax pair Wesley Sneijder and Stephen Pienaar. The Biancocelesti are seeking a player who can play wide left, even if Cesar agrees to sign new terms before the January transfer window.

While Sneijder is a required player at Ajax, the Dutch giants are resigned to losing South Africa international Pienaar, who is off contract at the end of this season.

quote:

Lazio keeping tabs on FC Thun duo

Lazio are interested in FC Thun pair Nelson Ferreira and Pimenta. Midfielder Ferreira, 23, and Brazilian striker Pimenta are both being considered by Lazio for the winter market.

Lazio president Claudio Lotito has assured coach Delio Rossi that he will seek to strengthen the squad for the second-half of the season.

quote:

Voorbeschouwing Sampdoria - Lazio

Zondag 20 november 2005 gaat Lazio op bezoek bij Sampdoria, bij de Blucerchiati mag Lazio proberen om ook uit punten te pakken. Lazio kent namelijk een geweldig seizoen in eigen Olimpico, maar in de uitwedstrijden wordt hier geen gevolg aan gegeven.

Sampdoria staat op dit moment op de achtste plaats in de Serie A, drie plaatsen boven Lazio. In Stadio Luigi Ferraris te Genoa wist Sampdoria tweemaal te winnen (o.a. van AC Milan), werd er tweemaal gelijkgespeeld en wist alleen Chievo Verona te winnen.

Lazio mist wederom veel spelers door blessures, Matteo Sereni, Paolo Di Canio en Sebastiano Siviglia lijken weer fit, maar Angelo Peruzzi, Andrea Giallombardo, Gaby Mudingayi, Felice Piccolo, Fabio Liverani en Fabio Firmani zijn allen geblesseerd.

De vermoedelijke opstelling van Lazio is alsvolgt: Matteo Sereni; Massimo Oddo, Sebastiano Siviglia, Emilson Cribari, Luciano Zauri; Valon Behrami, Ousmane Dabo, Roberto Baronio, Cesar; Goran Pandev, Tommaso Rocchi.

quote:

Di Biagio in januari naar Lazio

Volgens de Italiaanse media zal Luigi Di Biagio in januari naar Lazio komen. De middenvelder speelt momenteel voor Brescia in de Serie B.

De voormalig speler van Internazionale heeft al overeenstemming bereikt over het ontbinden van zijn contract bij Brescia en zal tijdens de winter transfer periode naar Rome komen.

Di Biagio maakte naam bij aartsrivaal AS Roma maar begon zijn carriere bij Lazio. Overigens is hij met 125 gele en 11 rode kaarten de gemeenste speler ooit in de Serie A.

quote:

Collina supporter van Lazio

Pierluigi Collina draagt Lazio een warm hart toe. Dat liet de voormalig Italiaanse topscheidsrechter op een symposium aan de universiteit van Parma weten. "Ik volgde als kleine jongen de verrichtingen van Bologna. Daarna werd ik voor Lazio, omdat Giuseppe Wilson daar ging spelen. Ik was helemaal gek van hem", aldus Collina.

De markante ex-arbiter, die dit seizoen een punt achter zijn loopbaan zette na een conflict met de Italiaanse bond, benadrukte dat hij nooit partijdig is geweest bij wedstrijden van Lazio. "De eerste tien duels onder mijn leiding wonnen ze niet."