VBL Voetbal
Van strafschop tot schwalbe. Hier vind je Voetbal en alles wat daarmee te maken heeft. VBL - United in Voetbal.
Hierbij ben ik zo vrij de openingspost te verzorgen voor [CENTRAAL] Het grote S.S. Lazio topic Deel II:
Een stukje historie van eigen hand, eerder grotendeels hetzelfde verschenen op Voetbalzone.nl (http://www.voetbalzone.nl/doc.asp?id=11301) maar iets aangepast naar de huidige situatie, waarin de club momenteel de negende plaats bezet, op zeven punten afstand van de nummer vier Internazionale (CL-plaats)
S.S. Lazio
9 januari 1900, net na begin van de nieuwe eeuw, op een bankje voor de voor de Piazaa delle Liberta aan de Tevere besluiten de negen vrienden Luigi Bigiarelli, Giacomo Bigiarelli, Odoacre Aloisi, Arturo Balestrieri, Alceste Grifoni, Giulio Lefevre, Galileo Massa, Alberto Mesones en Enrico Venier de sportclub Società Podistica Lazio op te richten, aangezien er al een gymnastiekvereniging bestaat met de naam Roma, kiezen ze voor het gebied waar Rome in ligt, Lazio. Als kleuren kiezen ze de blauw-witte combinatie uit de Griekse nationale vlag, in eerste instantie houdt de groep zich enkel bezig met marathons.
Pas twee jaar na oprichting, ontmoeten de jongens Bruto Seghettini en speler van Racing Club de Paris, deze leert de jongens het voetbalspel. De jeugd verspreidt al snel het voetbalspel door Rome, Lazio is dan ook de eerste en dus enige voetbalclub in de Italiaanse hoofdstad, de in eerste instantie enkel vriendschappelijke wedstrijden is Lazio schier onverslaanbaar. In 1907 boekt de club haar eerste succes, Lazio wordt uitgenodigd op het hoogaangeschreven toernooi in Pisa, waar naast organisator Pisa, ook de teams Livorno en Lucca aan meedoen. Alle drie de wedstrijden die dag (!) worden door Lazio gewonnen, Lazio - Lucca 3-0, Lazio - Pisa 4-0 en Lazio - Livorno 1-0, waardoor de eerste prijs is binnengehaald.
In de jaren '30 groeien de "Biancocelesti" uit tot een nationale topper, grote speler die periode is spits Silvio Piola, één van de beste spitsen uit Italië ooit, scoorde in zijn periode bij Lazio 143 maal, een record dat nog lang stand zal houden. In 1937 eindigt de club, achter Bologna, als tweede, op een haar na mist Lazio haar eerste prijs. De club wint dus nog geen prijzen, pas in 1958 is het zover: door Fiorentina in de finale te verslaan, haalt Lazio onder coach Bernardini en aanvoerder Lovati haar eerste prijs in de geschiedenis binnen, de Coppa Italia, diezelfde periode eindigt Lazio steevast in de subtop, zo eindigt de club meerdere malen op de derde plaats.
In 1961 degradeert Lazio echter naar de Serie B, om twee jaar later weer te promoveren. In 1967 degradeert de club opnieuw, ditmaal door een nederlaag op de laatste speeldag tegen Juventus. De aanhang van Lazio moet lang wachten op het volgende succes, na de degradatie is de club pas vanaf 1972 weer actief in de Serie A. In 1974, twee jaar na de promotie, wint Lazio haar eerste scudetto, nadat het een jaar eerder ook al dichtbij was. Belangrijke spelers uit dit team zijn spits Chinaglia, middenvelder Nanni en voorstopper Wilson, deze spelers in combinatie met trainer/coach Maestrelli, zorgen voor het eerste échte grote succes van de club. Na grote rivaal AS Roma (in 1942) heeft ook Lazio dan eindelijk de scudetto te pakken.
Na dit hoogtepunt volgen de zwarte jaren voor Lazio, zo overlijdt succescoach Maestrelli na een lang ziektebed. Oók worden de Biancocelesti Wilson, Giordano, Manfredonia en Cacciatori gearresteerd in verband met een groot omkoopschandaal. De club wordt, net als AC Milan, in 1980 teruggezet naar de Serie B, ook daar ondergaat Lazio zware tijden, zo wordt maar net degradatie naar de Serie C ontlopen. In 1982 promoveert Lazio weer naar de Serie A, maar blijft vechten tegen degradatie, de club wint in de twee jaar dat het weer uitkomt op het hoogste niveau zelf geen enkele wedstrijd buiten eigen stadion Olimpico, na de laatste plaats in 1985 degradeert de club wederom naar de Serie B.
In 1986 is er opnieuw een omkoopschandaal, ditmaal met Vinazzani in de hoofdrol. Lazio wordt teruggezet naar de Serie C maar dit wordt teruggedraaid, de club begint seizoen 1986 - 1987 met negen strafpunten aan het begin van de competitie. De club weet zich terug te vechten en ontloopt dat jaar na een beslissingswedstrijd, de haast onvermijdelijke degradatie naar de Serie C. Het jaar daarop, in 1988, promoveert de club zelfs weer naar de Serie A, waar het zich de eerste twee seizoenen verassend gemakkelijk staande houdt, Di Canio en Sosa vormen die periode een perfecte voorhoede.
In 1992 komt de zakenman Sergio Cragnotti aan het bewind, door het aankopen van grote namen, wil hij Lazio zo snel mogelijk aan de absolute top brengen van het Italiaanse én Internationale voetbal, spelers als Winter, Fuser, Cravero, Favalli en Gascoigne komen die periode naar Rome. Later volgend ook Boksic, Casiraghi en Marchegiani, waarna de club de top van Italië bestormt. Onder leiding van trainer/coach Zeman eindigt Lazio derde in 1994, tweede in 1995 en opnieuw derde in 1996, Giuseppe Signori heeft hier met zijn vele doelpunten een groot aandeel in. Tijdens seizoen 1996 -1997 wordt Zeman ontslagen en opgevolgd door technisch directeur Zoff, onder zijn leiding eindigt Lazio op de vierde plaats, na dat seizoen zal de club worden geleid door Eriksson.
Grote namen moeten ervoor gaan zorgen dat de club haar tweede scudetto zal behalen, spelers als Veron, Vieri, Salas, Mihajlovic, Couto, Mancini, Nedved en Almeyda worden aangetrokken en ook de uit eigen jeugd afkomstige Nesta speelt een belangrijke rol. Meteen in zijn eerste seizoen strijd trainer/coach Eriksson tot het einde voor de scudetto, maar deze gaat naar Juventus, wél weet Lazio dat jaar de Coppa Italia te winnen. Het jaar daarop wint de club zowel de Italiaanse Super Cup, als de laatste Europa Cup II, waardoor Lazio seizoen 1999 -2000 mag openen met de wedstrijd om de Europese Super Cup. Manchester United wordt hierin verslagen, waardoor de club haar jubileumjaar goed begint. Aan het eind van dat seizoen blijkt dit het meest succesvolle in de geschiedenis van Lazio, de club wint namelijk de scudetto en de Coppa Italia, waardoor de dubbel is gepakt!
Na dit uiterst succesvolle jaar gaat het bergafwaarts met de club, grote aankopen als Crespo, Mendieta, Claudio Lopez, Stam, Stankovic, Fiore. Giannichedda en Poborsky weten er geen vervolg aan te geven. Lazio blijft meespelen om de prijzen, maar het blijft bij die ene scudetto. Het zuivelbedrijf van president Cragnotti gaat gebukt onder grote schulden en de club wordt hierin meegetrokken, de hoge salarissen die aan de toppers dient te worden betaald, kunnen niet meer worden opgebracht, waardoor Lazio haar meeste toppers van de hand moet doen. In 2004 valt er nog een klein succesje te vieren, in de finale van de Coppa Italia wint men over twee wedstrijden van AC Milan. Na een sanering lijken de grootste problemen voorbij, maar de échte toppers zijn de laatste twee jaar uit Olimpico vertrokken: Stankovic vertrok naar Internazionale, Stam naar AC Milan, Corradi en Fiore naar Valencia.
Toch bezit ook het huidige team van de nieuw aangestelde trainer/coach Giuseppe Papadopulo nog voldoende kwaliteit, maar of de overgebleven topspelers Rodriquez Cesar, Giuliano Giannichedda, Fabio Liverani, Massimo Oddo, Luciano Zauri te behouden zijn is maar de vraag. Donderdag 6 januari werd de competitie hervat met een belangrijke thuisoverwinning op aartsrivaal AS Roma en het weekend daarop werd Fiorentina uit verslagen, Lazio bezet op dit moment de negende plaats en er zijn nog voldoende mogelijkheden dit seizoen. Aanvallend lijken de komende periode Fabio Bazzani en Paolo di Canio de mannen te zijn die voor resultaten moeten zorgen, maar of Lazio ooit nog zal strijden voor de scudetto...
Handige links zijn verder:
Officiële site van S.S. Lazio: http://www.sslazio.it
Website van de Irriducibili: http://www.irriducibili.com
Portret Paolo di Canio: http://www.voetbalzone.nl/doc.asp?id=16350
Ultras Mad Lazio : http://www.ultrasmad.tk
[CENTRAAL] Het grote S.S. Lazio topic: http://forum.fok.nl/topic/574183
[ Bericht 0% gewijzigd door P0RN0STAR op 11-01-2005 14:22:58 ]
Een stukje historie van eigen hand, eerder grotendeels hetzelfde verschenen op Voetbalzone.nl (http://www.voetbalzone.nl/doc.asp?id=11301) maar iets aangepast naar de huidige situatie, waarin de club momenteel de negende plaats bezet, op zeven punten afstand van de nummer vier Internazionale (CL-plaats)
S.S. Lazio
9 januari 1900, net na begin van de nieuwe eeuw, op een bankje voor de voor de Piazaa delle Liberta aan de Tevere besluiten de negen vrienden Luigi Bigiarelli, Giacomo Bigiarelli, Odoacre Aloisi, Arturo Balestrieri, Alceste Grifoni, Giulio Lefevre, Galileo Massa, Alberto Mesones en Enrico Venier de sportclub Società Podistica Lazio op te richten, aangezien er al een gymnastiekvereniging bestaat met de naam Roma, kiezen ze voor het gebied waar Rome in ligt, Lazio. Als kleuren kiezen ze de blauw-witte combinatie uit de Griekse nationale vlag, in eerste instantie houdt de groep zich enkel bezig met marathons.
Pas twee jaar na oprichting, ontmoeten de jongens Bruto Seghettini en speler van Racing Club de Paris, deze leert de jongens het voetbalspel. De jeugd verspreidt al snel het voetbalspel door Rome, Lazio is dan ook de eerste en dus enige voetbalclub in de Italiaanse hoofdstad, de in eerste instantie enkel vriendschappelijke wedstrijden is Lazio schier onverslaanbaar. In 1907 boekt de club haar eerste succes, Lazio wordt uitgenodigd op het hoogaangeschreven toernooi in Pisa, waar naast organisator Pisa, ook de teams Livorno en Lucca aan meedoen. Alle drie de wedstrijden die dag (!) worden door Lazio gewonnen, Lazio - Lucca 3-0, Lazio - Pisa 4-0 en Lazio - Livorno 1-0, waardoor de eerste prijs is binnengehaald.
In de jaren '30 groeien de "Biancocelesti" uit tot een nationale topper, grote speler die periode is spits Silvio Piola, één van de beste spitsen uit Italië ooit, scoorde in zijn periode bij Lazio 143 maal, een record dat nog lang stand zal houden. In 1937 eindigt de club, achter Bologna, als tweede, op een haar na mist Lazio haar eerste prijs. De club wint dus nog geen prijzen, pas in 1958 is het zover: door Fiorentina in de finale te verslaan, haalt Lazio onder coach Bernardini en aanvoerder Lovati haar eerste prijs in de geschiedenis binnen, de Coppa Italia, diezelfde periode eindigt Lazio steevast in de subtop, zo eindigt de club meerdere malen op de derde plaats.
In 1961 degradeert Lazio echter naar de Serie B, om twee jaar later weer te promoveren. In 1967 degradeert de club opnieuw, ditmaal door een nederlaag op de laatste speeldag tegen Juventus. De aanhang van Lazio moet lang wachten op het volgende succes, na de degradatie is de club pas vanaf 1972 weer actief in de Serie A. In 1974, twee jaar na de promotie, wint Lazio haar eerste scudetto, nadat het een jaar eerder ook al dichtbij was. Belangrijke spelers uit dit team zijn spits Chinaglia, middenvelder Nanni en voorstopper Wilson, deze spelers in combinatie met trainer/coach Maestrelli, zorgen voor het eerste échte grote succes van de club. Na grote rivaal AS Roma (in 1942) heeft ook Lazio dan eindelijk de scudetto te pakken.
Na dit hoogtepunt volgen de zwarte jaren voor Lazio, zo overlijdt succescoach Maestrelli na een lang ziektebed. Oók worden de Biancocelesti Wilson, Giordano, Manfredonia en Cacciatori gearresteerd in verband met een groot omkoopschandaal. De club wordt, net als AC Milan, in 1980 teruggezet naar de Serie B, ook daar ondergaat Lazio zware tijden, zo wordt maar net degradatie naar de Serie C ontlopen. In 1982 promoveert Lazio weer naar de Serie A, maar blijft vechten tegen degradatie, de club wint in de twee jaar dat het weer uitkomt op het hoogste niveau zelf geen enkele wedstrijd buiten eigen stadion Olimpico, na de laatste plaats in 1985 degradeert de club wederom naar de Serie B.
In 1986 is er opnieuw een omkoopschandaal, ditmaal met Vinazzani in de hoofdrol. Lazio wordt teruggezet naar de Serie C maar dit wordt teruggedraaid, de club begint seizoen 1986 - 1987 met negen strafpunten aan het begin van de competitie. De club weet zich terug te vechten en ontloopt dat jaar na een beslissingswedstrijd, de haast onvermijdelijke degradatie naar de Serie C. Het jaar daarop, in 1988, promoveert de club zelfs weer naar de Serie A, waar het zich de eerste twee seizoenen verassend gemakkelijk staande houdt, Di Canio en Sosa vormen die periode een perfecte voorhoede.
In 1992 komt de zakenman Sergio Cragnotti aan het bewind, door het aankopen van grote namen, wil hij Lazio zo snel mogelijk aan de absolute top brengen van het Italiaanse én Internationale voetbal, spelers als Winter, Fuser, Cravero, Favalli en Gascoigne komen die periode naar Rome. Later volgend ook Boksic, Casiraghi en Marchegiani, waarna de club de top van Italië bestormt. Onder leiding van trainer/coach Zeman eindigt Lazio derde in 1994, tweede in 1995 en opnieuw derde in 1996, Giuseppe Signori heeft hier met zijn vele doelpunten een groot aandeel in. Tijdens seizoen 1996 -1997 wordt Zeman ontslagen en opgevolgd door technisch directeur Zoff, onder zijn leiding eindigt Lazio op de vierde plaats, na dat seizoen zal de club worden geleid door Eriksson.
Grote namen moeten ervoor gaan zorgen dat de club haar tweede scudetto zal behalen, spelers als Veron, Vieri, Salas, Mihajlovic, Couto, Mancini, Nedved en Almeyda worden aangetrokken en ook de uit eigen jeugd afkomstige Nesta speelt een belangrijke rol. Meteen in zijn eerste seizoen strijd trainer/coach Eriksson tot het einde voor de scudetto, maar deze gaat naar Juventus, wél weet Lazio dat jaar de Coppa Italia te winnen. Het jaar daarop wint de club zowel de Italiaanse Super Cup, als de laatste Europa Cup II, waardoor Lazio seizoen 1999 -2000 mag openen met de wedstrijd om de Europese Super Cup. Manchester United wordt hierin verslagen, waardoor de club haar jubileumjaar goed begint. Aan het eind van dat seizoen blijkt dit het meest succesvolle in de geschiedenis van Lazio, de club wint namelijk de scudetto en de Coppa Italia, waardoor de dubbel is gepakt!
Na dit uiterst succesvolle jaar gaat het bergafwaarts met de club, grote aankopen als Crespo, Mendieta, Claudio Lopez, Stam, Stankovic, Fiore. Giannichedda en Poborsky weten er geen vervolg aan te geven. Lazio blijft meespelen om de prijzen, maar het blijft bij die ene scudetto. Het zuivelbedrijf van president Cragnotti gaat gebukt onder grote schulden en de club wordt hierin meegetrokken, de hoge salarissen die aan de toppers dient te worden betaald, kunnen niet meer worden opgebracht, waardoor Lazio haar meeste toppers van de hand moet doen. In 2004 valt er nog een klein succesje te vieren, in de finale van de Coppa Italia wint men over twee wedstrijden van AC Milan. Na een sanering lijken de grootste problemen voorbij, maar de échte toppers zijn de laatste twee jaar uit Olimpico vertrokken: Stankovic vertrok naar Internazionale, Stam naar AC Milan, Corradi en Fiore naar Valencia.
Toch bezit ook het huidige team van de nieuw aangestelde trainer/coach Giuseppe Papadopulo nog voldoende kwaliteit, maar of de overgebleven topspelers Rodriquez Cesar, Giuliano Giannichedda, Fabio Liverani, Massimo Oddo, Luciano Zauri te behouden zijn is maar de vraag. Donderdag 6 januari werd de competitie hervat met een belangrijke thuisoverwinning op aartsrivaal AS Roma en het weekend daarop werd Fiorentina uit verslagen, Lazio bezet op dit moment de negende plaats en er zijn nog voldoende mogelijkheden dit seizoen. Aanvallend lijken de komende periode Fabio Bazzani en Paolo di Canio de mannen te zijn die voor resultaten moeten zorgen, maar of Lazio ooit nog zal strijden voor de scudetto...
Handige links zijn verder:
Officiële site van S.S. Lazio: http://www.sslazio.it
Website van de Irriducibili: http://www.irriducibili.com
Portret Paolo di Canio: http://www.voetbalzone.nl/doc.asp?id=16350
Ultras Mad Lazio : http://www.ultrasmad.tk
[CENTRAAL] Het grote S.S. Lazio topic: http://forum.fok.nl/topic/574183
[ Bericht 0% gewijzigd door P0RN0STAR op 11-01-2005 14:22:58 ]
Waarom heeft Noach die twee kakkerlakken niet doodgetrapt???
Waar is de Hitlergroet-smiley?
What are you going to do to me? You go fuck yourself - I say what I want.
- Oriana Fallaci 1929-2006
- Oriana Fallaci 1929-2006
De "Derby della Capitale" blijft nog gesprek van de dag:
Bron: Football Italia - http://www.channel4.com/sport/football_italia/jan11l.htmlquote:Di Canio rages at Roma
The Derby della Capitale still isn’t over, as Paolo Di Canio defends his controversial celebrations and slams Roma’s star players.
The veteran was a key figure in the 3-1 victory on Jan 6, scoring the opening goal, but was caught by photographers’ lenses in what appeared to be a Nazi salute after the final whistle.
“I had only gone to the sidelines in order to experience this win with the fans,” assured the lifelong Lazio supporter.
“There were many photographers there and they can take hundreds of pictures per minute with those new cameras. I only had my arm raised for a second, but they made it seem like something it wasn’t.”
Di Canio has gone to great lengths to disassociate himself from members of the far right political parties in Italy, who took his salute as a sign of Fascist pride.
However, he has also taken the waves of criticism to heart – especially those comments coming from Roma players.
Vincenzo Montella had said: “Adrenaline makes you do and say things that are wrong and we players must remember that we have to set an example for children everywhere. It’s especially silly to make these kinds of mistakes when you’re 36 years of age.”
Di Canio did not take long to hit back at these statements in the press with a vitriolic personal attack on the recently divorced Roma star.
“Montella is suddenly acting like the moral majority in the role of good father and innocent lad,” slammed the former Premiership player. “I tell him my daughters are very proud of their father, a man who is always honest and consistent in his values. I’m not sure Montella’s family can say the same.”
The ‘Aeroplanino’ wasn’t the only one on the receiving end of a tongue lashing in the press, as Di Canio also reacted to Christian Panucci’s criticism.
“I am certainly not going to follow the example of a man who refused to play despite being a professional who is paid handsomely,” snapped the veteran.
Panucci was frozen out of the Roma squad earlier this season for entering into a row with Coach Gigi Del Neri.
In other news, Atalanta have confirmed that Lazio have put in a bid for defender Cesare Natali, though a move is unlikely to be completed before the summer.
Waarom heeft Noach die twee kakkerlakken niet doodgetrapt???
cherrymoon, je kan toch helemaal niet menen dat di canio beter was dan baggio ?? Baggio wordt (terecht) aanzien als de beste Italiaanse speler vd jaren 90. Ook Weah en Savicevic waren betere voetballers. Weah gouden bal 1995, Baggio Gouden Bal 1993, zijnde beste spelers van europa verkozen op dat moment. Kdenk niet dat di canio ooit id buurt gekomen is hoor ... En deze spelers zijn gestopt, wat logisch is op hun leeftijd. Ze hebben heel hun leven de absolute top gespeeld ... Wat nie wegneemt dat ik di canio als voetballer goed vind (als mens heb ik geen respect meer voor die gast), maar een beetje objectief zijn aub
MILAN CL WINNER 2002-2003 !!
quote:DI CANIO, WAT JAMMER NOU
Alweer enkele jaren geleden bezocht ik een wedstrijd uit de Engelse Premier League, in Londen. Het duel ging tussen West Ham United en Southampton. De thuisploeg, met als fraaie bijnaam “The Hammers”, moest die middag winnen om helemaal zeker te zijn van lijfsbehoud in de hoogste Engelse voetbaldivisie. De tegenstander was dat al en kwam voor een verplicht nummertje opdraven. Desondanks zorgden hun fans voor heel wat sfeer, maar dat is aan Engelsen sowieso wel toevertrouwd.
Toen mijn reisgenoten en ik plaatsnamen in een tribunevak van de thuisploeg, waren beide teams net met de warming-up bezig. Terwijl de hele ploeg zich in het zweet werkte, hield één man zich een beetje afzijdig. Hij deed eens wat trucjes met de bal en spande zich verder niet overmatig in. Nu wist ik het al wel, maar als ik beide ploegen niet had gekend, was het me toen wel duidelijk geworden: dat is de vedette.
Bij het betreden van het veld, voor de aftrap, liep hij vrolijk voorop, met de bal nonchalant onder de arm geklemd en met de andere hand zwaaiend naar de fans. Die zongen massaal zijn eigen lied, op de wijs van een bekend operadeuntje. Het “Oh oh Di Canio” galmde door het stadion. Want hij was het: Paolo Di Canio, Italiaan die in eigen land wat clubs versleet, alvorens via Celtic in Engeland terecht te komen. Daar diende hij op dat tijdstip West Ham United. Hij was er een held.
Tijdens de wedstrijd toonde hij aan waarom hij als vedette werd gezien. Het werd al snel duidelijk dat West Ham veel feller was dan Southampton en dat de broodnodige zege hoogstwaarschijnlijk wel behaald kon worden. Fraai was het om de veteraan Stuart Pearce langs de linkerflank te zien draven, op voor voetbalbegrippen hoogbejaarde leeftijd. Prachtig was ook de stijl van spits Frédéric Kanouté, inmiddels Malinees, destijds nog Fransman en een kruising tussen Henry en Kanu. Ronduit hartverwarmend was de passie waarmee de lokale talenten Joe Cole en Michael Carrick als amper twintigjarigen het middenveld in handen namen. Toch vielen zij allemaal in het niet bij Di Canio.
Di Canio deed niet veel. Hij slenterde wat rond, ter hoogte van de middenlijn. Daar wilde hij de bal in de voeten, om vervolgens een hoogstandje te fabriceren, een steekpass te geven of knullig balverlies te lijden, om daarna irritant verongelijkt tegen de scheidsrechter te zeuren. Ondertussen zweepte hij het thuispubliek op en schroomde niet om de aanhang van de bezoekers een beetje te provoceren. In alles was hij een vedette. Begaafd, maar lui. De enige keren dat hij een sprint trok, was als er een vrije trap of corner voor West Ham kwam. Want een echte vedette trapt al die ballen. Er was dan ook niemand die het waagde ook maar naar zo’n bal te kijken. Di Canio nam ze, allemaal. Het moet gezegd, zonder echt briljant te zijn die middag, was Di Canio wel betrokken bij alle drie de doelpunten van West Ham.
Daarmee was de show nog niet afgelopen, want het was ook nog eens de laatste thuiswedstrijd. Het publiek diende dus uitgebreid bedankt te worden en Di Canio nam daar ruim de tijd voor. Uiteraard ook vanwege het feit dat hij door elk vak luid bejubeld werd. De kushandjes, het zwaaien en het kloppen op zijn hart; alles maakte deel uit van de show van Di Canio. Uiteraard werd hij ook nog speler van het jaar namens West Ham.
Vanaf die middag sloot ik Paolo Di Canio als voetballiefhebber in mijn hart. Als mens twijfelde ik wel. Di Canio was vroeger fanatiek lid van de harde kern van Lazio, die bekend staat als extreem rechts. Bovendien verklaarde hij in een biografie dat hij een groot bewonderaar van Mussolini was. Dat geeft te denken. Desondanks besloot ik om in zijn geval zijn voetbalkwaliteiten maar even te laten zegevieren. Zeker toen hij een paar seizoenen later positief in het nieuws kwam, toen hij een voorzet niet binnenkopte maar in zijn handen pakte, omdat de keeper van de tegenstander geblesseerd was. Sportieve jongen, die Di Canio.
Daarom schrok ik vorige week flink, toen ik een foto zag die was genomen na de derby tussen Lazio en AS Roma. Uiteraard spelen daarbij sentimenten een rol die we in Nederland niet kennen, maar toch… Lazio had gewonnen en Di Canio vierde dat met de fanatieke aanhang, waar hij vroeger ook deel van uitmaakte. De manier waarop hij dat deed was op zijn minst smakeloos te noemen. Hij stond er met geheven rechterarm, precies zoals de Nazi’s dat deden in de Tweede Wereldoorlog. Na afloop was er dan ook de nodige commotie. Het zou gaan om een Romeinse groet en Di Canio zelf zei niet met politiek bezig te zijn, maar als dan de nazaten van Mussolini hem openlijk gaan complimenteren, ga je toch weer twijfelen.
Nu ben ik best nog bereid om te geloven dat iemand in het heetst van de strijd of in de roes van een overwinning gekke dingen doet. Maar Di Canio heeft een reputatie en de beslistheid die van zijn gezicht afstraalde op de gewraakte foto, zeggen mij eigenlijk genoeg. Het is jammer, want ik vrees dat ik nu bij de naam Di Canio niet meer denk aan die man die toen in Londen de show stal, maar aan de man die zich in Rome schandalig misdroeg. Old heroes never die, they just fade away, zeggen ze wel eens. In dit geval heeft Di Canio zichzelf met zijn rechterarm in één klap uit mijn selectie van oude voetbalhelden gewerkt. Oh oh, Di Canio, wat jammer nou.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Beetje zielig om mensen op een aantal dubieuze gebeurtenissen te beoordelen, wat dan te denken van Harry:quote:
Waarom heeft Noach die twee kakkerlakken niet doodgetrapt???
Zola
O mamma mamma mamma, O mamma mamma mamma. Sai perche mi batte il corazon?
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
http://www.asromaultras.it/dicaniototti.html
Goeie voetballer, DI Canio, maar niet zeiken over clubliefde, gekke Nomaad.
Goeie voetballer, DI Canio, maar niet zeiken over clubliefde, gekke Nomaad.
O mamma mamma mamma, O mamma mamma mamma. Sai perche mi batte il corazon?
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
Dalijk krijgen we zo bij fifa 2006: Di Canio scoort en dan doet hij de Hitlergroet naar zijn supporters
Erg realistisch spel !
Erg realistisch spel !
Vanavond de topper tegen AC Milan.
Lees de voorbeschowuing op de nieuwe Lazio-fansite:
www.AVANTILAZIO.TK
Lees de voorbeschowuing op de nieuwe Lazio-fansite:
www.AVANTILAZIO.TK
Ik miste bij het spelen met Lazio met PES4 al de vlaggen van Mussolini in het stadion.quote:Op vrijdag 14 januari 2005 20:18 schreef the_legend_killer het volgende:
Dalijk krijgen we zo bij fifa 2006: Di Canio scoort en dan doet hij de Hitlergroet naar zijn supporters
Erg realistisch spel !
All good things must come to an end...
Di Canio heeft wel degelijk clubliefde hoor. Anders zou hij nu niet voor Lazio Roma spelen, maar geld aan het scheppen zijn in Qatar.
FC Den Bosch | Standard Liege | Atletico Madrid | Lazio Roma | Alianza Lima | Chelsea | Dinamo Kiev
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
Hij heeft zelfs heel veel geld ingeleverd om weer in Italie te mogen voetballen, hij verdient geloof ik minder dan de helft van zijn salaris bij Charlton Athletic.quote:Op zondag 6 februari 2005 11:14 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
Di Canio heeft wel degelijk clubliefde hoor. Anders zou hij nu niet voor Lazio Roma spelen, maar geld aan het scheppen zijn in Qatar.
(www.avantilazio.tk)
quote:Op zondag 6 februari 2005 10:52 schreef Praag het volgende:
[..]
Ik miste bij het spelen met Lazio met PES4 al de vlaggen van Mussolini in het stadion.
hoevaak zijn we dit seizoen al op voorsprong gekomen om alsnog te verliezen?
ik ben bijzonder treurig gestemd...
ik ben bijzonder treurig gestemd...
All good things must come to an end...
