R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
k heb dit net in een ander topic geplaatst maar ik merk dat daar geen reactie op komt dus ik maak er een apart topic van...
mijn relatieprobleem... het komt neer op te weinig thuis zijn en nog wat dingetjes...
ik wil lid worden van een vereniging waarbij ik o.a. mezelf meer kan ontplooien, ik ben hiervoor geïnviteerd, hij was nooit echt enthousiast over dit idee maar vond wel dat als ik het wilde, ik het moest doen... dus gisteren bij het eten zegt ie, hoe laat moet je er nou heen? ik noem de tijd, hij zegt oh valt mee... en daar achteraan: "waar je zin in hebt, dat domme gelul", das niet aardig als je ergens geïnteresseerd in bent en je krijgt zo'n lullige reactie. Dus ik leg uit dat ik het aan kijk of het wat voor me is en hij roept gelijk dat ie het allemaal best vindt maar er niets mee te maken wil hebben... mijn mening, prima je hoeft niet geïnteresseerd erin maar als ik het er thuis niet over mag hebben en je verafschuwd het, dat kan je niet maken. Ik ben zijn vriendin en ik verwacht dan wel dat je het op zijn minst respecteert. na over en weer gekibbel over respect, interesse en egoisme werd er door hem ook nog genoemd, nog minder thuis, nog minder tijd etc. etc. En dat laatste dat raakt natuurlijk dit onderwerp!
Einde verhaal was dat ik het er niet meer over mocht hebben.. ik probeerde van wel en vroeg waarom hij vindt dat ik zo weinig tijd heb... ik heb juist sinds we samenwonen al heel wat dingen aangepast om meer thuis te zijn (net als de TS is mijn vriend veranderd van een onafhankelijk iemand met bindingsangst in iemand die vindt dat ik altijd thuis moet zijn als hij thuis is, zoveel thuis is hij overigens ook niet....). Deze laatste discussie is ook niet echt uitgesproken en ik ging naar die vereniging.
Omdat ik me daar moest voorstellen en het de eerste bijeenkomst van het jaar was duurde het langer en ik zat nog te denken tijdens die bijeenkomst, oh vriend lief zal zo wel boos zijn (en dat gevoel haat ik, dat ik het gevoel heb ik moet snel naar huis om geen gezeik te hebben...). Dus vergadering liep wat uit, daarna nog een drankje (werkelijk één wat ik kon voorspellen wat de discussie zou worden als ik thuis zou komen). Uiteindelijk 24:00 thuis (keihard naar huis geraced).
Thuis, zoals voorspeld, hij boos, moest maar weer op mezelf gaan wonen, ik hield toch geen rekening met hem, doe alleen maar wat ik zelf wil... dat soort verwijten. En in bed de tekst dat het zo niet meer hoeft en dat ie dat meent, dat ie dan liever vrijgezel is en dat ik maar weer wat voor mezelf moet gaan zoeken... heb dus niet meer geslapen en zit nu wel op mijn werk maar daar is ook alles mee gezegd....
Bijna bij elke ruzie roept ie wel eens zo iets in de trant van, zo hoeft het niet meer, dat vind ik ook erg moeilijk. Wat vooral het probleem is (of niet meer als ie het dit keer wel meent dat het over is...) is dat hij flipt bij zulke, in mijn ogen, kleine dingen... We hebben het naast dit verhaal zo leuk, we passen perfect bij elkaar alleen dit, we lijken hier soms niet uit te komen en dat is zoooo kut...
dat met die verening is misschien te wijten aan verschil in opleiding, in milieu... ik weet niet. maar dat ios het niet alleen, het komt vaker voor dat hij boos is dat ik later dan verwacht thuis ben... na het sporten ofzo...
Misschien heb ik alles wel een beetje door elkaar gezet, weet ook niet goed wat ik moet voelen nu, misschien is onze relatie van 4 jaar wel over... maar om zo iets? Misschien is het wel niet over maar dan blijven we wel met dit probleem zitten en voel ik me bijna verplicht om geen lid te worden van die vereniging waar ik juist wel lid van wil worden... ik vind wel dat onze relatie voorop staat en zou het er voor hebben om niet lid te worden van die vereniging maar heb ook het gevoel dat dat nou juist te ver gaat....
I feel like
PS Achtergrond info, die vereniging neemt ongeveer 2 avonden per maand in beslag...
mijn relatieprobleem... het komt neer op te weinig thuis zijn en nog wat dingetjes...
ik wil lid worden van een vereniging waarbij ik o.a. mezelf meer kan ontplooien, ik ben hiervoor geïnviteerd, hij was nooit echt enthousiast over dit idee maar vond wel dat als ik het wilde, ik het moest doen... dus gisteren bij het eten zegt ie, hoe laat moet je er nou heen? ik noem de tijd, hij zegt oh valt mee... en daar achteraan: "waar je zin in hebt, dat domme gelul", das niet aardig als je ergens geïnteresseerd in bent en je krijgt zo'n lullige reactie. Dus ik leg uit dat ik het aan kijk of het wat voor me is en hij roept gelijk dat ie het allemaal best vindt maar er niets mee te maken wil hebben... mijn mening, prima je hoeft niet geïnteresseerd erin maar als ik het er thuis niet over mag hebben en je verafschuwd het, dat kan je niet maken. Ik ben zijn vriendin en ik verwacht dan wel dat je het op zijn minst respecteert. na over en weer gekibbel over respect, interesse en egoisme werd er door hem ook nog genoemd, nog minder thuis, nog minder tijd etc. etc. En dat laatste dat raakt natuurlijk dit onderwerp!
Einde verhaal was dat ik het er niet meer over mocht hebben.. ik probeerde van wel en vroeg waarom hij vindt dat ik zo weinig tijd heb... ik heb juist sinds we samenwonen al heel wat dingen aangepast om meer thuis te zijn (net als de TS is mijn vriend veranderd van een onafhankelijk iemand met bindingsangst in iemand die vindt dat ik altijd thuis moet zijn als hij thuis is, zoveel thuis is hij overigens ook niet....). Deze laatste discussie is ook niet echt uitgesproken en ik ging naar die vereniging.
Omdat ik me daar moest voorstellen en het de eerste bijeenkomst van het jaar was duurde het langer en ik zat nog te denken tijdens die bijeenkomst, oh vriend lief zal zo wel boos zijn (en dat gevoel haat ik, dat ik het gevoel heb ik moet snel naar huis om geen gezeik te hebben...). Dus vergadering liep wat uit, daarna nog een drankje (werkelijk één wat ik kon voorspellen wat de discussie zou worden als ik thuis zou komen). Uiteindelijk 24:00 thuis (keihard naar huis geraced).
Thuis, zoals voorspeld, hij boos, moest maar weer op mezelf gaan wonen, ik hield toch geen rekening met hem, doe alleen maar wat ik zelf wil... dat soort verwijten. En in bed de tekst dat het zo niet meer hoeft en dat ie dat meent, dat ie dan liever vrijgezel is en dat ik maar weer wat voor mezelf moet gaan zoeken... heb dus niet meer geslapen en zit nu wel op mijn werk maar daar is ook alles mee gezegd....
Bijna bij elke ruzie roept ie wel eens zo iets in de trant van, zo hoeft het niet meer, dat vind ik ook erg moeilijk. Wat vooral het probleem is (of niet meer als ie het dit keer wel meent dat het over is...) is dat hij flipt bij zulke, in mijn ogen, kleine dingen... We hebben het naast dit verhaal zo leuk, we passen perfect bij elkaar alleen dit, we lijken hier soms niet uit te komen en dat is zoooo kut...
dat met die verening is misschien te wijten aan verschil in opleiding, in milieu... ik weet niet. maar dat ios het niet alleen, het komt vaker voor dat hij boos is dat ik later dan verwacht thuis ben... na het sporten ofzo...
Misschien heb ik alles wel een beetje door elkaar gezet, weet ook niet goed wat ik moet voelen nu, misschien is onze relatie van 4 jaar wel over... maar om zo iets? Misschien is het wel niet over maar dan blijven we wel met dit probleem zitten en voel ik me bijna verplicht om geen lid te worden van die vereniging waar ik juist wel lid van wil worden... ik vind wel dat onze relatie voorop staat en zou het er voor hebben om niet lid te worden van die vereniging maar heb ook het gevoel dat dat nou juist te ver gaat....
I feel like
PS Achtergrond info, die vereniging neemt ongeveer 2 avonden per maand in beslag...
Ik snap niet waarom je geen eigen leven mag hebben naast jullie gezamelijke leven. Wat mij betreft bestempel ik jouw vriend als jaloers en egoistisch. Een relatie is concessies doen en hij reageert op ieder dingetje met "zo hoeft het voor mij niet". Schijnbaar is het zijn "way of the high way". Laat het maar eens op een confrontatie komen en zet hem maar eens voor het blok. Misschien gaat ie dan eindelijk eens rationeel denken over wat hij heeft en of ie dat wel echt kwijt wil.
Een frigide vrouw beminnen is als een lekke fietsband oppompen....
Hoe bedoel je dit?quote:dat met die verening is misschien te wijten aan verschil in opleiding, in milieu...
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Op dit moment denk ik het zelfde als jullie... aan de ene kant fijn dat ik het bevestigd krijg aan de andere kant is het geen leuke constatering... ik doe mij best om me zoveel mogelijk aan te passen en ik baal dat het knaagt tijdens een gezellige avond, waarvan ik weet dat hij hoopt dat ik op tijd thuis ben, dat ik beter naar huis kan gaan... ik weet ook wel dat ik veel sociale contacten heb en dat ik veel dingetjes naast onze relatie doe maar de relatie staat altijd op de eerste plaats en met practische dingen probeer ik er altijd een mouw aan te passen...
die confrontatie, misschien is de kogel al door de kerk en is het daadwerkelijk over... maar ergens denk ik van niet want ik heb hem eerder voor het blok gezet, met nu zeggen en ik ga weg, geen gezeur met ik weet niet of ik zo door wil blijven gaan. gisteren zei hij dat hij het echt meende terwijl ie in de zelfde soort situatie eerder zei van mij hoeft het zo niet en ik weet niet of ik zo door wil gaan. Gisteren zei hij het stellig, vanmorgen zei hij geen woord maar ergens voelt het nu niet of het daadwerkelijk over is... het is niet geloofwaardig ofzo... pfff
die confrontatie, misschien is de kogel al door de kerk en is het daadwerkelijk over... maar ergens denk ik van niet want ik heb hem eerder voor het blok gezet, met nu zeggen en ik ga weg, geen gezeur met ik weet niet of ik zo door wil blijven gaan. gisteren zei hij dat hij het echt meende terwijl ie in de zelfde soort situatie eerder zei van mij hoeft het zo niet en ik weet niet of ik zo door wil gaan. Gisteren zei hij het stellig, vanmorgen zei hij geen woord maar ergens voelt het nu niet of het daadwerkelijk over is... het is niet geloofwaardig ofzo... pfff
Jouw vriend heeft geen eigen leven buiten jullie gezamenlijke leven?
Ik vind het erg kleinzielig van 'm dat ie jouw dit buitenshuise plezier niet gunt. Als een klein kind gaan mokken als jij een avondje bezig bent met dingen die in jouw interessegebied liggen...
Gewoon lid worden van die vereniging als dat is wat je wilt.
Je hebt een relatie, bent geen onlosmakelijk onderdeel van een Siamese tweeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door Copycat op 05-01-2005 11:29:04 ]
Ik vind het erg kleinzielig van 'm dat ie jouw dit buitenshuise plezier niet gunt. Als een klein kind gaan mokken als jij een avondje bezig bent met dingen die in jouw interessegebied liggen...
Gewoon lid worden van die vereniging als dat is wat je wilt.
Je hebt een relatie, bent geen onlosmakelijk onderdeel van een Siamese tweeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door Copycat op 05-01-2005 11:29:04 ]
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
ja dit behoeft wat uitleg, dit sluit aan op het eerdere topic waarin ik ook eens mijn mening gaf, dat topic was intelligentieverschil in een relatie... bij ons is er niet zo zeer een intelligentieverschil maar wel een achtergronds verschil en een verschil in opleiding. aan de ene kant is ie trots op mijn ambities en wat ik nog allemaal wil, aan de andere kant vind ie dingen als zelfontplooien (en dus zo'n vereniging) absoluut onzin en dom gelul (even zijn letterlijke woorden van gisteren die mij dwars zitten). mijn moeder heeft me er wel eens op gewezen dat dit een probleem kan zijn of worden tussen ons, onze achtergronden. hij is wel intelligent en geïnteresseerd in de maatschappij enzo, misschien nog wel meer dan ik, maar aan de andere kant, als we diepzinnig over mijn werk praten vindt ie dat ook maar gezwets enzo... ik denk dat het een combinatie is dat ie moeite heeft met die vereniging enerzijds en bang is dat ik er veel tijd in steek...quote:
aan de andere kant, hij wil geen afhankelijke vriendin, vindt het leuk en fijn dat ik mijn eigen gang kan gaan... maar aan de andere kant is ie van de oude stempel en moet vrouwlief thuis zijn als hij uit zijn werk komt. wat me vooral dwars zit is het idee dat het eventueel hierop stuk zou lopen terwijl verder alles perfect is, we hebben het leuk samen, we vinden over het algemeen de zelfde dingen leuk, zelfde humor... en bovenal we zijn gek op elkaar. hoe kun je nou zeggen dat je er mee wil stoppen omdat iemand er te weinig is... als ik er helder over nadenk is ie bang mij te verliezen maar dan roept ie wel: het hoeft niet zo voor mij... daar kan ik niet bij, ik ben van het type: praten en denken en er samen uitkomen, hij is van het type, boos worden, gelijk willen krijgen erna en uiteindelijk (daaaaaagen later) er over praten...
Het lijkt wel alsof jouw vriend (ietwat) jaloers is op jouw streven naar zelfontplooing en dat op een laatdunkende manier laat blijken.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Allereerst: flauw dat hij zo reageert. Ondanks dat hij het niets vind zou hij in ieder geval normaal kunnen reageren.
Ik denk dat hij zijn frustratie op een ander gebied -weinig thuis, kennelijk- uit door jouw vereniging de grond in te boren. Die vereninging had net zo goed een avondje tennis kunnen zijn denk ik. Het gaat er maar om dat je in zijn ogen "weer" niet thuis bent(?).
Ik vraag me dan af waarom hij vind dat je altijd weg bent. Ben je net weg op momenten dat hij wel thuis is, en dus misschien tijd met jou door wil brengen? Heeft hij dingen gepland om samen te doen terwijl jij dan weg bent? Of wil hij gewoon dat jij je aan zijn schema aanpast? Verwacht hij sowieso dat jij je aan hem aanpast i.v.p. andersom? Of ziet hij niet dat jij je ook aan hem aanpast?
Misschien is hij bang je kwijt te raken omdat hij vreest dat je leukere mensen tegen gaat komen?
Het zijn allemaal opties natuurlijk, maar zoals ik al zei: ik denk niet dat die vereniging het probleem is. Misschien is recht op de man af vragen wat het probleem is de beste methode. Mannen zijn oplossingsgericht, dus als je het probleem samen met hem kan definiëren, kun je misschien ook een oplossing zoeken...?
En dreigementen als "dan ben ik liever vrijgezel" zijn natuurlijk zo kansloos al wat. Daarmee probeert hij je gewoon te kwetsen, zeker als je zegt dat hij dit wel vaker roept. Zo'n uitspraak vind ik gewoon een teken van zwakte. Hij realiseert zich dat hij eigenlijk geen goede argumenten meer kan aandragen en speelt dus op je gevoel in door zoiets te zeggen. Heel erg jammer. Dus tenzij het ook echt van plan is om te doen (wat mij heel sterk lijkt, anders had hij het wel gedaan, en niet gezegd) zou ik me daar niet zoveel van aantrekken..
Ik denk dat hij zijn frustratie op een ander gebied -weinig thuis, kennelijk- uit door jouw vereniging de grond in te boren. Die vereninging had net zo goed een avondje tennis kunnen zijn denk ik. Het gaat er maar om dat je in zijn ogen "weer" niet thuis bent(?).
Ik vraag me dan af waarom hij vind dat je altijd weg bent. Ben je net weg op momenten dat hij wel thuis is, en dus misschien tijd met jou door wil brengen? Heeft hij dingen gepland om samen te doen terwijl jij dan weg bent? Of wil hij gewoon dat jij je aan zijn schema aanpast? Verwacht hij sowieso dat jij je aan hem aanpast i.v.p. andersom? Of ziet hij niet dat jij je ook aan hem aanpast?
Misschien is hij bang je kwijt te raken omdat hij vreest dat je leukere mensen tegen gaat komen?
Het zijn allemaal opties natuurlijk, maar zoals ik al zei: ik denk niet dat die vereniging het probleem is. Misschien is recht op de man af vragen wat het probleem is de beste methode. Mannen zijn oplossingsgericht, dus als je het probleem samen met hem kan definiëren, kun je misschien ook een oplossing zoeken...?
En dreigementen als "dan ben ik liever vrijgezel" zijn natuurlijk zo kansloos al wat. Daarmee probeert hij je gewoon te kwetsen, zeker als je zegt dat hij dit wel vaker roept. Zo'n uitspraak vind ik gewoon een teken van zwakte. Hij realiseert zich dat hij eigenlijk geen goede argumenten meer kan aandragen en speelt dus op je gevoel in door zoiets te zeggen. Heel erg jammer. Dus tenzij het ook echt van plan is om te doen (wat mij heel sterk lijkt, anders had hij het wel gedaan, en niet gezegd) zou ik me daar niet zoveel van aantrekken..
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Tjah, ik weet niet hoeveel tijd je van huis/hem weg bent. Als je elkaar bijwijze van spreken elke dag alleen even tijdens het eten en in bed tegenkomt is er eigelijk geen sprake van een relatie meer. Ik heb het idee dat mensen echt alles buitenshuis (los van de partner)doen niet een geweldige elatoie hebben.
Maar zoals je het verteld, ik zou het ook heel vervelend vinden als ik niet mijn eigen dingen kan ondernemen. Ook niet als ik al mijn activiteiten eerst met gaan overleggen of vriend(in) lief het er wel mee eens is. Je moet voldoende vrijheid hebben in een relatie.
Aan welke kant van het verhaal jullie staan is voor mij een beetje moeilijk te beoordelen, zoals je het schetst is mijn tweede stukje van toepassing, en dat is idd geen goede zaak.
Maar zoals je het verteld, ik zou het ook heel vervelend vinden als ik niet mijn eigen dingen kan ondernemen. Ook niet als ik al mijn activiteiten eerst met gaan overleggen of vriend(in) lief het er wel mee eens is. Je moet voldoende vrijheid hebben in een relatie.
Aan welke kant van het verhaal jullie staan is voor mij een beetje moeilijk te beoordelen, zoals je het schetst is mijn tweede stukje van toepassing, en dat is idd geen goede zaak.
"Cats were put into the world to disprove the dogma that all things were created to serve man."
het is iig iets waar ik eens echt serieus over zou spreken met hem, en hem idd confronteren met zijn denigrerende uitlatingen over jouw bezigheden en je eigen ding blijven doen natuurlijk.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
het is gewoon zo krom want hij heeft ook genoeg naast onze relatie, sporten, stappen, hij is wel iets ouder dan ik (8 jaar) dus vrienden ziet ie wat minder maar hij houdt erg van leuke dingen doen en doet dat ook wel eens zonder mij omdat ie vindt dat je dat gewoon moet doen, ben ik het mee eens... overigens ging hij vorige week door de weeks stappen tot in de ochtend zonder iets van zich te laten horen en ik maar ongerust zijn. ik dacht laat ik er niet boos om worden, hij zet gewoon even de bloemetjes buiten en dat is leuk voor hem... dan krijg je zo'n gezeik als je om 24:00 thuis komt terwijl je weet dat je niet veel eerder thuis had kunnen komen... nu zal dat wel te maken hebben met het eerdere "gesprek" over het nut van die vereniging maar toch...quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:22 schreef Copycat het volgende:
Jouw vriend heeft geen eigen leven buiten jullie gezamenlijke leven?
Ik vind het erg kleinzielig van 'm dat ie jouw dit buitenshuise plezier niet gunt. Als een klein kind gaan mokken als jij een avondje bezig bent met dingen die in jouw interessegebied ligt...
Gewoon lid worden van die vereniging als dat is wat je wilt.
Je hebt een relatie, bent geen onlosmakelijk onderdeel van een Siamese tweeling.
Als die vereniging voor jou nut heeft, dan moet hij daar toch juist blij over zijn, voor jou?
En inderdaad, nogal erg krom. Zelf gaan stappen zonder iets van zich te laten horen, maar wel in de gordijnen springen als jij om 12 uur 's avonds thuiskomt. Een beetje veel met twee maten meten. Niet okay.
Als ik jou was, zou ik geen milimeter toegeven.
En inderdaad, nogal erg krom. Zelf gaan stappen zonder iets van zich te laten horen, maar wel in de gordijnen springen als jij om 12 uur 's avonds thuiskomt. Een beetje veel met twee maten meten. Niet okay.
Als ik jou was, zou ik geen milimeter toegeven.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Als ik dit verhaal lees, en het verhaal in de topic die je eerst omhoog hebt gehaald, krijg ik ongelooflijk de kriebels. Ik ga nu misschien wel iets zeggen wat je niet lezen wilt, maar ik zeg het toch.
Jouw partner lijkt te willen dat jij je schikt maar wel op zijn voorwaarden. Hij wil het bepalen. Doe je dat niet, dan legt hij je een spreekverbod op ('ik mocht het er niet meer over hebben). Omdat jouw interesse de zijne niet is, vindt hij dat hij jouw interesse af mag zeiken. Je probeert van alles te regelen om hem tegemoet te komen. Van zijn kant zie ik in je verhaal geen enkele geste in de richting van jou, maar lijkt hij het zeer vanzelfsprekend te vinden dat jij het allemaal wel fikst. Het feit dat je moeite doet en het je soms niet lukt zoals hij zou willen zien, daar rekent 'ie je op af. Sterker nog, jij zit met een rotgevoel op zo'n bijeenkomst want: straks zal 'ie wel boos zijn. Hij zoekt geen enkele compromis, geen enkele oplossing. Hij vraagt niet wat jij wilt, of hoe jij het zo willen zien. Nee, het draait alleen om hem. Onvrede mag binnen een relatie, dat is soms niet meer dan logisch. Het is net zo logisch om die te uiten. Maar in mijn optiek zoek je samen naar een compromis en laat je je partner niet spartelen en zich in allerlei bochten wringen. Als een van de twee onvrede heeft, kun je samen naar een oplossing zoeken. Want als het de relatie aangaat, dan gaat het die twee mensen aan. Dit is de stront dumpen bij de ander en dan zelf hard wegrennen. Het draait om zijn welzijn en zijn welzijn alleen. Het spijt me, maar ik vind dit verschrikkelijk unfair. Hij manipuleert je met uitspraken als: 'Zo hoeft het niet meer' en 'Dan ben ik liever vrijgezel'.
Ik heb hier maar twee worden voor: manipulatief en unequal. Fout, erg fout.
Ik kan me levendig voorstellen dat dit erg moeilijk voor je is. Je zit hier met je gevoel in, met je emotie. Als buitenstaander is het makkelijker om zo te reageren. Misschien vind je mijn verhaal hard en ongenuanceerd, maar dit zijn echt de eerste gedachten die ik heb bij jouw verhaal. En geloof me, dit komt erg dicht bij iets wat ik heb meegemaakt in een relatie die ik gehad heb.
*-Redhead heeft een sort of déja-vu-*
Jouw partner lijkt te willen dat jij je schikt maar wel op zijn voorwaarden. Hij wil het bepalen. Doe je dat niet, dan legt hij je een spreekverbod op ('ik mocht het er niet meer over hebben). Omdat jouw interesse de zijne niet is, vindt hij dat hij jouw interesse af mag zeiken. Je probeert van alles te regelen om hem tegemoet te komen. Van zijn kant zie ik in je verhaal geen enkele geste in de richting van jou, maar lijkt hij het zeer vanzelfsprekend te vinden dat jij het allemaal wel fikst. Het feit dat je moeite doet en het je soms niet lukt zoals hij zou willen zien, daar rekent 'ie je op af. Sterker nog, jij zit met een rotgevoel op zo'n bijeenkomst want: straks zal 'ie wel boos zijn. Hij zoekt geen enkele compromis, geen enkele oplossing. Hij vraagt niet wat jij wilt, of hoe jij het zo willen zien. Nee, het draait alleen om hem. Onvrede mag binnen een relatie, dat is soms niet meer dan logisch. Het is net zo logisch om die te uiten. Maar in mijn optiek zoek je samen naar een compromis en laat je je partner niet spartelen en zich in allerlei bochten wringen. Als een van de twee onvrede heeft, kun je samen naar een oplossing zoeken. Want als het de relatie aangaat, dan gaat het die twee mensen aan. Dit is de stront dumpen bij de ander en dan zelf hard wegrennen. Het draait om zijn welzijn en zijn welzijn alleen. Het spijt me, maar ik vind dit verschrikkelijk unfair. Hij manipuleert je met uitspraken als: 'Zo hoeft het niet meer' en 'Dan ben ik liever vrijgezel'.
Ik heb hier maar twee worden voor: manipulatief en unequal. Fout, erg fout.
Ik kan me levendig voorstellen dat dit erg moeilijk voor je is. Je zit hier met je gevoel in, met je emotie. Als buitenstaander is het makkelijker om zo te reageren. Misschien vind je mijn verhaal hard en ongenuanceerd, maar dit zijn echt de eerste gedachten die ik heb bij jouw verhaal. En geloof me, dit komt erg dicht bij iets wat ik heb meegemaakt in een relatie die ik gehad heb.
*-Redhead heeft een sort of déja-vu-*
Through twilight, darkness and moonrise
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
je slaat de spijker op zijn kop... ik ben niet eens veel weg, ten minste ik heb mijn sport gepland op momenten dat hij ook sport en verder als ik weet dat hij thuis is zorg ik over het algemeen dat ik die avond ook niets heb... dus ja, ik pas me aan en ik heb al 100x geroepen dat ie dat niet inziet. het is een jaar tijd misschien 2x voorgekomen dat ie iets gepland had maar ik niet op tijd thuis was, dat gebeurt ook andersom en als ik daar wat van zeg dan zeur ik... zo klinkt het wel een rot mannentje he, terwijl ie ook zo lief is,...quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:28 schreef AgLarrr het volgende:
Allereerst: flauw dat hij zo reageert. Ondanks dat hij het niets vind zou hij in ieder geval normaal kunnen reageren.
Ik denk dat hij zijn frustratie op een ander gebied -weinig thuis, kennelijk- uit door jouw vereniging de grond in te boren. Die vereninging had net zo goed een avondje tennis kunnen zijn denk ik. Het gaat er maar om dat je in zijn ogen "weer" niet thuis bent(?).
Ik vraag me dan af waarom hij vind dat je altijd weg bent. Ben je net weg op momenten dat hij wel thuis is, en dus misschien tijd met jou door wil brengen? Heeft hij dingen gepland om samen te doen terwijl jij dan weg bent? Of wil hij gewoon dat jij je aan zijn schema aanpast? Verwacht hij sowieso dat jij je aan hem aanpast i.v.p. andersom? Of ziet hij niet dat jij je ook aan hem aanpast?
Misschien is hij bang je kwijt te raken omdat hij vreest dat je leukere mensen tegen gaat komen?
Het zijn allemaal opties natuurlijk, maar zoals ik al zei: ik denk niet dat die vereniging het probleem is. Misschien is recht op de man af vragen wat het probleem is de beste methode. Mannen zijn oplossingsgericht, dus als je het probleem samen met hem kan definiëren, kun je misschien ook een oplossing zoeken...?
En dreigementen als "dan ben ik liever vrijgezel" zijn natuurlijk zo kansloos al wat. Daarmee probeert hij je gewoon te kwetsen, zeker als je zegt dat hij dit wel vaker roept. Zo'n uitspraak vind ik gewoon een teken van zwakte. Hij realiseert zich dat hij eigenlijk geen goede argumenten meer kan aandragen en speelt dus op je gevoel in door zoiets te zeggen. Heel erg jammer. Dus tenzij het ook echt van plan is om te doen (wat mij heel sterk lijkt, anders had hij het wel gedaan, en niet gezegd) zou ik me daar niet zoveel van aantrekken..
vrees voor mij kwijt te raken, vrees dat ik leukere mensen ontmoet... in die trant zal het wel liggen... en ik denk zelf het ouderwetse, een vriendin van mij zei ooit, je bent geen etalagepop die hij uit de kast kan halen als ie zin heeft... tsja...
het kwetst mij zeker dat hij dan roept dat het zo niet hoeft... net alsof ik me moet aanpassen... diep van binnen weet ik misschien wel dat alleen zo de relatie werkt en dat ik dus moet aanpassen als ik onze relatie nog wil... heb ik dat ervoor over? terwijl ik me al aanpas? ik zie soms verbeteringen bij hem maar na een paar maanden toch weer telkens de zelfde problemen...
maar dat roepen van ik wil denk ik niet meer hoe kunje dat nou roepen als je juist bang bent iemand kwijt te raken?
omdat die persoon dan bevestiging zoekt..
Hij: "ik wil niet meer"
Jij: "maar ik hou van je bla bla "...
Hij: "ik wil niet meer"
Jij: "maar ik hou van je bla bla "...
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ja, bang om iemand te verliezen die hij kan manipuleren ja.quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:39 schreef toscane het volgende:
[..]
je slaat de spijker op zijn kop... ik ben niet eens veel weg, ten minste ik heb mijn sport gepland op momenten dat hij ook sport en verder als ik weet dat hij thuis is zorg ik over het algemeen dat ik die avond ook niets heb... dus ja, ik pas me aan en ik heb al 100x geroepen dat ie dat niet inziet. het is een jaar tijd misschien 2x voorgekomen dat ie iets gepland had maar ik niet op tijd thuis was, dat gebeurt ook andersom en als ik daar wat van zeg dan zeur ik... zo klinkt het wel een rot mannentje he, terwijl ie ook zo lief is,...
vrees voor mij kwijt te raken, vrees dat ik leukere mensen ontmoet... in die trant zal het wel liggen... en ik denk zelf het ouderwetse, een vriendin van mij zei ooit, je bent geen etalagepop die hij uit de kast kan halen als ie zin heeft... tsja...
het kwetst mij zeker dat hij dan roept dat het zo niet hoeft... net alsof ik me moet aanpassen... diep van binnen weet ik misschien wel dat alleen zo de relatie werkt en dat ik dus moet aanpassen als ik onze relatie nog wil... heb ik dat ervoor over? terwijl ik me al aanpas? ik zie soms verbeteringen bij hem maar na een paar maanden toch weer telkens de zelfde problemen...
maar dat roepen van ik wil denk ik niet meer hoe kunje dat nou roepen als je juist bang bent iemand kwijt te raken?
Through twilight, darkness and moonrise
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
ja zo is het en dat weet ik ook... ik hoopte misschien op iemand die dit niet bevestigd, ik weet niet. ik cijfer mezelf weg lijkt wel op deze manier... ik wil verder, verder ontplooien maar ik wil ook verder met hem want ik weet hoe leuk we het samen hebben (op dit na uiteraard)... het valt niet meequote:Op woensdag 5 januari 2005 11:38 schreef -Redhead- het volgende:
Als ik dit verhaal lees, en het verhaal in de topic die je eerst omhoog hebt gehaald, krijg ik ongelooflijk de kriebels. Ik ga nu misschien wel iets zeggen wat je niet lezen wilt, maar ik zeg het toch.
Jouw partner lijkt te willen dat jij je schikt maar wel op zijn voorwaarden. Hij wil het bepalen. Doe je dat niet, dan legt hij je een spreekverbod op ('ik mocht het er niet meer over hebben). Omdat jouw interesse de zijne niet is, vindt hij dat hij jouw interesse af mag zeiken. Je probeert van alles te regelen om hem tegemoet te komen. Van zijn kant zie ik in je verhaal geen enkele geste in de richting van jou, maar lijkt hij het zeer vanzelfsprekend te vinden dat jij het allemaal wel fikst. Het feit dat je moeite doet en het je soms niet lukt zoals hij zou willen zien, daar rekent 'ie je op af. Sterker nog, jij zit met een rotgevoel op zo'n bijeenkomst want: straks zal 'ie wel boos zijn. Hij zoekt geen enkele compromis, geen enkele oplossing. Hij vraagt niet wat jij wilt, of hoe jij het zo willen zien. Nee, het draait alleen om hem. Onvrede mag binnen een relatie, dat is soms niet meer dan logisch. Het is net zo logisch om die te uiten. Maar in mijn optiek zoek je samen naar een compromis en laat je je partner niet spartelen en zich in allerlei bochten wringen. Als een van de twee onvrede heeft, kun je samen naar een oplossing zoeken. Want als het de relatie aangaat, dan gaat het die twee mensen aan. Dit is de stront dumpen bij de ander en dan zelf hard wegrennen. Het draait om zijn welzijn en zijn welzijn alleen. Het spijt me, maar ik vind dit verschrikkelijk unfair. Hij manipuleert je met uitspraken als: 'Zo hoeft het niet meer' en 'Dan ben ik liever vrijgezel'.
Ik heb hier maar twee worden voor: manipulatief en unequal. Fout, erg fout.
Ik kan me levendig voorstellen dat dit erg moeilijk voor je is. Je zit hier met je gevoel in, met je emotie. Als buitenstaander is het makkelijker om zo te reageren. Misschien vind je mijn verhaal hard en ongenuanceerd, maar dit zijn echt de eerste gedachten die ik heb bij jouw verhaal. En geloof me, dit komt erg dicht bij iets wat ik heb meegemaakt in een relatie die ik gehad heb.
*-Redhead heeft een sort of déja-vu-*
ben blij dat jullie meedenken en reageren
juist zo gaat het dan... gisteren klonk het voor het eerst stelliger, misschien omdat ik lauw reageerde met doe even gezellig en nee, je wil geen vrijgezel zijn. ik heb eerder gedacht (een half jaar geleden), ik ga 2 weken weg... hij denkt na, ik denk na. hij zegt maar of hij door wil gaan en dan nooit meer gezeik over deze dingen, gewoon accepteren of niet. ik heb dit voorstel toen gedaan, ik schrok er zelf van... hij heeft er niet op gereageert.quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:41 schreef DarkElf het volgende:
omdat die persoon dan bevestiging zoekt..
Hij: "ik wil niet meer"
Jij: "maar ik hou van je bla bla "...
vandaag elkaar nog niet gesproken, beiden aan het werk (nou, werk...). vanavond zijn we elkaar maar moet sporten om 19:00 en dat is niet af te zeggen, dit is al weer het volgende probleem. tuurlijk KAN het wel afgezegd worden maar dan stoot ik wel een hoop mensen voor het hoofd...
misschien kan ie nu opeens wel de beslissing maken en blijkt het vanavond over te zijn... weet ik veel...
ook mijn idee maar dat betekent dus einde relatie en zover ben ik (nog) niet...quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:33 schreef Copycat het volgende:
Als die vereniging voor jou nut heeft, dan moet hij daar toch juist blij over zijn, voor jou?
En inderdaad, nogal erg krom. Zelf gaan stappen zonder iets van zich te laten horen, maar wel in de gordijnen springen als jij om 12 uur 's avonds thuiskomt. Een beetje veel met twee maten meten. Niet okay.
Als ik jou was, zou ik geen milimeter toegeven.
Aan de hand van wat ik zo lees zie ik niet echt een fijne toekomst voor jullie samen. .
"Cats were put into the world to disprove the dogma that all things were created to serve man."
Tja, moeilijk hoor. Ik denk dat jullie een goed gesprek moeten houden over hoe jullie de toekomst met elkaar zien. Ik denk ook dat jullie beide concessies moeten doen qua levens-stijl enzo. Want dit gaat natuurlijk niet werken op deze manier. Kijk het begint nu met een klein dingetje of met 1 bepaald iets waardoor jullie beide gefrustreerd worden. Van lieverlee gaan er steeds meer dingen dwars zitten en dan gaan jullie beide zoeken naar dingen waarop je elkaar kunt pakken. Niet echt een goede basis om de relatie door te zetten.
Maak hem ook eens duidelijk dat er dingen zijn die jou ook ergeren. Doe concessies, uiteindelijk gaat het er niet om hoelang en hoeveel je bij elkaar bent, maar wat je doet in de tijd dat jullie samen zijn.
Maak hem ook eens duidelijk dat er dingen zijn die jou ook ergeren. Doe concessies, uiteindelijk gaat het er niet om hoelang en hoeveel je bij elkaar bent, maar wat je doet in de tijd dat jullie samen zijn.
Een frigide vrouw beminnen is als een lekke fietsband oppompen....
nee dat zou je zeggen... dit is overigens wel het enige probleem, ik geef toe het is geen klein problem maar toch... en dan ben ik weer toegevelijk, denk ik ok, ik pas me aan... maanden later dan toch weer het zelfde... misschien dan toch het leeftijdsverschil? ik weet niet het zijn meerder factoren natuurlijkquote:Op woensdag 5 januari 2005 11:57 schreef Frezer het volgende:
Aan de hand van wat ik zo lees zie ik niet echt een fijne toekomst voor jullie samen. .
Ik ben nu wel heel benieuwd naar zijn verhaal. Het is altijd heel moeilijk analyseren als je het probleem maar van één kant (in dit geval het jouwe) belicht. Misschien trekken we hier met zijn allen wel helemaal de verkeerde (subjectieve) conclusies en probeert de beste man signalen af te geven die tot dusver niet begrepen of gezien worden.
En om mezelf even in zijn perspectief te plaatsen:
Ik denk dat het echt belangrijk is om te weten wat hem nou precies dwarszit. Dat afzeiken van interesses staat er, zoals ik eerder al zei, denk ik los van. Bovendien denk ik dat hij het "jezelf wegcijferen" niet als zodanig beschouwd. Hier haal ik mezelf (en relatie) er even bij: ik zie zulk soort dingen ook nooit bij mijn vriendin. Zij moet mij er -zonmder omwegen en hints, want die begrijp ik niet- op wijzen op wat voor manier zij, volgens haar, tijd in mij steekt en zich opoffert. Zij doet at op heel andere manieren als ik, en zodoende zou ik haar tijd en energie niet als zodanig beschouwen.
Misschien krijgt hij precies hetzeldfde gevoel bij jou: ik moet maar doen wat zij wil, en zij gaat haar gang maar. En dan borduur ik even voort op wat nu in me opkomt, het hoeft van geen kant te kloppen maar: Ik vind het ook altijd heel prettig als ik wordt betrokken in het besluitngsproces (en dan hoef ik daar niet eens invloed op te hebben, zolang ik maar voordat er besloten is kan zeggen wat ik vind).
Uit jouw verhaal blijkt dat je al besloten had te gaan. Op zich moet dat natuurlijk kunnen maar mannen willen toch altijd gewaardeerd en gerespecteerd worden. Misschien had hij er veel minder moeite mee gehad als je hem had betrokken in het besluitingsproces om te gaan. Dit houdt niet in dat je hem de keuze moet laten, of je keuze omwille van hem aan hoeft te passen, maar als je hem betrekt voor dat je het besluit neemt voelt hij zich in ieder geval gewaardeerd omdat je om zijn mening vraagt. Nu voelt hij zich waarschijnlijk gepasseerd en niet gewaardeerd. Dat kan hij moeilijk onder woorden brengen en gaat dus vervolgens lopen mokken (Hoe meer ik schrijf hoe herkenbaarder het allemaal wordt).
Ik weet niet hoe het in andere (ruzie) situaties eraantoe gaat maar misschien is het het proberen waard om hem in ieder geval in de waan te laten dat je hem ook deels voor de keuze stelt....
En om mezelf even in zijn perspectief te plaatsen:
Ik denk dat het echt belangrijk is om te weten wat hem nou precies dwarszit. Dat afzeiken van interesses staat er, zoals ik eerder al zei, denk ik los van. Bovendien denk ik dat hij het "jezelf wegcijferen" niet als zodanig beschouwd. Hier haal ik mezelf (en relatie) er even bij: ik zie zulk soort dingen ook nooit bij mijn vriendin. Zij moet mij er -zonmder omwegen en hints, want die begrijp ik niet- op wijzen op wat voor manier zij, volgens haar, tijd in mij steekt en zich opoffert. Zij doet at op heel andere manieren als ik, en zodoende zou ik haar tijd en energie niet als zodanig beschouwen.
Misschien krijgt hij precies hetzeldfde gevoel bij jou: ik moet maar doen wat zij wil, en zij gaat haar gang maar. En dan borduur ik even voort op wat nu in me opkomt, het hoeft van geen kant te kloppen maar: Ik vind het ook altijd heel prettig als ik wordt betrokken in het besluitngsproces (en dan hoef ik daar niet eens invloed op te hebben, zolang ik maar voordat er besloten is kan zeggen wat ik vind).
Uit jouw verhaal blijkt dat je al besloten had te gaan. Op zich moet dat natuurlijk kunnen maar mannen willen toch altijd gewaardeerd en gerespecteerd worden. Misschien had hij er veel minder moeite mee gehad als je hem had betrokken in het besluitingsproces om te gaan. Dit houdt niet in dat je hem de keuze moet laten, of je keuze omwille van hem aan hoeft te passen, maar als je hem betrekt voor dat je het besluit neemt voelt hij zich in ieder geval gewaardeerd omdat je om zijn mening vraagt. Nu voelt hij zich waarschijnlijk gepasseerd en niet gewaardeerd. Dat kan hij moeilijk onder woorden brengen en gaat dus vervolgens lopen mokken (Hoe meer ik schrijf hoe herkenbaarder het allemaal wordt).
Ik weet niet hoe het in andere (ruzie) situaties eraantoe gaat maar misschien is het het proberen waard om hem in ieder geval in de waan te laten dat je hem ook deels voor de keuze stelt....
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ik geloof dat Toscane al meer dan genoeg concessies gedaan heeft. Nu is het toch echt de beurt aan haar partner om van zijn kant water bij de wijn te doen.quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:59 schreef Krullehoofd het volgende:
Doe concessies, uiteindelijk gaat het er niet om hoelang en hoeveel je bij elkaar bent, maar wat je doet in de tijd dat jullie samen zijn.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik ben blij met dit andere perspectief, maar leg uit met je tekst: maar misschien is het het proberen waard om hem in ieder geval in de waan te laten dat je hem ook deels voor de keuze stelt....quote:Op woensdag 5 januari 2005 12:01 schreef AgLarrr het volgende:
Ik ben nu wel heel benieuwd naar zijn verhaal. Het is altijd heel moeilijk analyseren als je het probleem maar van één kant (in dit geval het jouwe) belicht. Misschien trekken we hier met zijn allen wel helemaal de verkeerde (subjectieve) conclusies en probeert de beste man signalen af te geven die tot dusver niet begrepen of gezien worden.
En om mezelf even in zijn perspectief te plaatsen:
Ik denk dat het echt belangrijk is om te weten wat hem nou precies dwarszit. Dat afzeiken van interesses staat er, zoals ik eerder al zei, denk ik los van. Bovendien denk ik dat hij het "jezelf wegcijferen" niet als zodanig beschouwd. Hier haal ik mezelf (en relatie) er even bij: ik zie zulk soort dingen ook nooit bij mijn vriendin. Zij moet mij er -zonmder omwegen en hints, want die begrijp ik niet- op wijzen op wat voor manier zij, volgens haar, tijd in mij steekt en zich opoffert. Zij doet at op heel andere manieren als ik, en zodoende zou ik haar tijd en energie niet als zodanig beschouwen.
Misschien krijgt hij precies hetzeldfde gevoel bij jou: ik moet maar doen wat zij wil, en zij gaat haar gang maar. En dan borduur ik even voort op wat nu in me opkomt, het hoeft van geen kant te kloppen maar: Ik vind het ook altijd heel prettig als ik wordt betrokken in het besluitngsproces (en dan hoef ik daar niet eens invloed op te hebben, zolang ik maar voordat er besloten is kan zeggen wat ik vind).
Uit jouw verhaal blijkt dat je al besloten had te gaan. Op zich moet dat natuurlijk kunnen maar mannen willen toch altijd gewaardeerd en gerespecteerd worden. Misschien had hij er veel minder moeite mee gehad als je hem had betrokken in het besluitingsproces om te gaan. Dit houdt niet in dat je hem de keuze moet laten, of je keuze omwille van hem aan hoeft te passen, maar als je hem betrekt voor dat je het besluit neemt voelt hij zich in ieder geval gewaardeerd omdat je om zijn mening vraagt. Nu voelt hij zich waarschijnlijk gepasseerd en niet gewaardeerd. Dat kan hij moeilijk onder woorden brengen en gaat dus vervolgens lopen mokken (Hoe meer ik schrijf hoe herkenbaarder het allemaal wordt).
Ik weet niet hoe het in andere (ruzie) situaties eraantoe gaat maar misschien is het het proberen waard om hem in ieder geval in de waan te laten dat je hem ook deels voor de keuze stelt....
ik heb van hem geleerd dingen te oveleggen, sinds ik dat doe gaat het velen malen beter en geen probleem om meer te overleggen... misschien heb ik inderdaad meer mijn plan getrokken in die vereniging, heb het wel verteld en hij heeft zijn mening gegeven, een aantal maal. er ook bij gezegd dat ik het zelf moest weten. gisteren was ie er opeens harder in, dat ik het zelf moest weten maar dat hij er niets over wilde horen en zich er ookniet in interesseerd en bij eventueleuitjes niet van de partij is.. ik zei das geen lekker begin en dat gaat spanningen opleveren als je er zo tegenaan kijkt dus nu hoeft het voor mij ook ven niet. heb zelfs voorgesteld niet te gaan (ik stelde het voor, wist niet eens of ik dat wel meende moet ik eerlijk zeggen). hij zei je moet het zelf weten dus ik ging...
dat consessies doen enzo, dat gesprek dat hadden we een half jaar geleden, ik heb mijn stijl aangepast, meer tijd voor hem, het studenten leven een beetje vaarwel gezegd (ik leefde soms nog een beetje als student maar ben het al een tijd niet meer).... nu is dit erbij gekomen, iets wat ik graag wil, dit levert nu even het probleem op (dit= die vereniging)quote:Op woensdag 5 januari 2005 11:59 schreef Krullehoofd het volgende:
Tja, moeilijk hoor. Ik denk dat jullie een goed gesprek moeten houden over hoe jullie de toekomst met elkaar zien. Ik denk ook dat jullie beide concessies moeten doen qua levens-stijl enzo. Want dit gaat natuurlijk niet werken op deze manier. Kijk het begint nu met een klein dingetje of met 1 bepaald iets waardoor jullie beide gefrustreerd worden. Van lieverlee gaan er steeds meer dingen dwars zitten en dan gaan jullie beide zoeken naar dingen waarop je elkaar kunt pakken. Niet echt een goede basis om de relatie door te zetten.
Maak hem ook eens duidelijk dat er dingen zijn die jou ook ergeren. Doe concessies, uiteindelijk gaat het er niet om hoelang en hoeveel je bij elkaar bent, maar wat je doet in de tijd dat jullie samen zijn.
Je moet het zelf weten = in vrouwentaal toch "ik wil dat je zelf snapt dat je niet moet gaan"? Ik denk dat hij indiezelfde taal probeerde te communiceren. Ik vraag me dus alleen af waarom.
Met in de waan laten bedoel ik: vraag wat hij ervan zou vinden als je zou gaan, voordat je vertelt dat je gaat (ondanks dat je voorjezelf al besloten hebt om te gaan). Zo heeft hij inspraak, tenminste zo lijkt het, ventileert zijn mening en hoopt je te overtuigen. Vervolgens kun je zijn verhaal weerleggen (als dat nosdig id) en toch gaan. Dan weet je in ieder geval vóóraf wat hij vindt en eigenlijk wil. Je kunt hier dan altijd in zekere mate nog rekening mee houden.
Het is maar een idee, of het ook werkt..geen idee. Of dat ook de kern van het probleem is: ook geen idee. Ik ben echt heel benieuwd wat hij van deze hele situatie vind..
(Off-topic: zie mij hier typisch mannelijk probleem oplossend bezig zijn...wil je dat eigenlijk wel?)
Met in de waan laten bedoel ik: vraag wat hij ervan zou vinden als je zou gaan, voordat je vertelt dat je gaat (ondanks dat je voorjezelf al besloten hebt om te gaan). Zo heeft hij inspraak, tenminste zo lijkt het, ventileert zijn mening en hoopt je te overtuigen. Vervolgens kun je zijn verhaal weerleggen (als dat nosdig id) en toch gaan. Dan weet je in ieder geval vóóraf wat hij vindt en eigenlijk wil. Je kunt hier dan altijd in zekere mate nog rekening mee houden.
Het is maar een idee, of het ook werkt..geen idee. Of dat ook de kern van het probleem is: ook geen idee. Ik ben echt heel benieuwd wat hij van deze hele situatie vind..
(Off-topic: zie mij hier typisch mannelijk probleem oplossend bezig zijn...wil je dat eigenlijk wel?)
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Wat voor vereniging is het eigenlijk?
Owja je vriend veranderen gaat moeilijk worden trouwens. Je kan beter er gewoon over nadenken of dit is wat je wil. Het klinkt nogal beknellend en persoonlijk heb ik echt een gruwelijke hekel aan van die uitmaak-dreigementen.
Owja je vriend veranderen gaat moeilijk worden trouwens. Je kan beter er gewoon over nadenken of dit is wat je wil. Het klinkt nogal beknellend en persoonlijk heb ik echt een gruwelijke hekel aan van die uitmaak-dreigementen.
leven als een koning
Als ik je verhaal leest dan begrijp ik niet waarom je dit nog denkt....
Misschien moet je eens met hem hierover hebben.quote:Op woensdag 5 januari 2005 10:48 schreef toscane het volgende:
......We hebben het naast dit verhaal zo leuk, we passen perfect bij elkaar.....
zo goed..?
ja vrouwentaal, hij communiceert ook als een vrouw en ik als een man lijkt wel... haha. die discussie een half uur voor je er heen gaat... dat schoot niet op en toen ging ik maar dus... ik dacht al in de auto, benieuwd naar vanavond, blijkbaar ben ik dan ook te eigenwijs om niet te gaan... ik zal de confrontatie aan gaan, kan best zijn dat dat pas over een paar dagen is, hem kennende duurt het even voor hij erover kan praten..... of mijn koffers staan buiten vanavond...?quote:Op woensdag 5 januari 2005 12:14 schreef AgLarrr het volgende:
Je moet het zelf weten = in vrouwentaal toch "ik wil dat je zelf snapt dat je niet moet gaan"? Ik denk dat hij indiezelfde taal probeerde te communiceren. Ik vraag me dus alleen af waarom.
Met in de waan laten bedoel ik: vraag wat hij ervan zou vinden als je zou gaan, voordat je vertelt dat je gaat (ondanks dat je voorjezelf al besloten hebt om te gaan). Zo heeft hij inspraak, tenminste zo lijkt het, ventileert zijn mening en hoopt je te overtuigen. Vervolgens kun je zijn verhaal weerleggen (als dat nosdig id) en toch gaan. Dan weet je in ieder geval vóóraf wat hij vindt en eigenlijk wil. Je kunt hier dan altijd in zekere mate nog rekening mee houden.
Het is maar een idee, of het ook werkt..geen idee. Of dat ook de kern van het probleem is: ook geen idee. Ik ben echt heel benieuwd wat hij van deze hele situatie vind..
(Off-topic: zie mij hier typisch mannelijk probleem oplossend bezig zijn...wil je dat eigenlijk wel?)
ik probeerde het algemeen te houden maar het is een soort rotary maar dan voor jongere mensen... mensen die aan het begin van hun carriere staan...quote:Op woensdag 5 januari 2005 12:16 schreef Blaetman het volgende:
Wat voor vereniging is het eigenlijk?
Owja je vriend veranderen gaat moeilijk worden trouwens. Je kan beter er gewoon over nadenken of dit is wat je wil. Het klinkt nogal beknellend en persoonlijk heb ik echt een gruwelijke hekel aan van die uitmaak-dreigementen.
dus wederom ik moet nadenken, ik moet kiezen... das niet makkelijk.
over het bij elkaar passen, naast dit kan ik me niet voorstellen dat er iemand is die beter bij me past...
Wat voor vereniging is het als ik vragen mag? edit: staat hierboven al zie ik
Hij komt in ieder geval erg jaloers over..misschien is hij wel bang dat je iemand anders tegenkomt. Je hebt het zelf al over niveauverschil, het kan bijvoorbeeld best zijn dat hij bang is dat je iemand tegen komt die 'slimmer' is dan hij en dat je dat liever wil. Bang om je te verliezen misschien wel.
Lijkt me een erg kloterige situatie voor je.
Hij komt in ieder geval erg jaloers over..misschien is hij wel bang dat je iemand anders tegenkomt. Je hebt het zelf al over niveauverschil, het kan bijvoorbeeld best zijn dat hij bang is dat je iemand tegen komt die 'slimmer' is dan hij en dat je dat liever wil. Bang om je te verliezen misschien wel.
Lijkt me een erg kloterige situatie voor je.
Wow, dan moet je wel een behoorlijke kutsnol zijn .quote:Op woensdag 5 januari 2005 12:28 schreef toscane het volgende:
naast dit kan ik me niet voorstellen dat er iemand is die beter bij me past...
I was an atheist until I realized I was God
Hmm ... vreemd dat ik helemaal nergens lees dat jij, Toscane, van je vriend houdt. Heb je je wel eens afgevraagt wat jou eigenlijk bij hem doet blijven? (Dit is een vraag die ik iemand anders ook gesteld heb en ze schrok van haar antwoord, vandaar)
Ik wil eigenlijk geen reactie geven op zijn handelen, omdat ik slechts 1 deel van het verhaal lees en zijn visie hierover mis. Soms zijn dingen ook heel anders dan bedoeld is/gezien wordt.
Ik wil eigenlijk geen reactie geven op zijn handelen, omdat ik slechts 1 deel van het verhaal lees en zijn visie hierover mis. Soms zijn dingen ook heel anders dan bedoeld is/gezien wordt.
Das dan weer typsich mannelijk. Die kunnen maar één ding tegelijk: eerst denken, dan weer praten. Ik zou hem er zelf over laten beginnen, dan weet je zeker dat hij in ieder geval klaar is voor discussie. Anders overval je hem er misschien mee. Naja, en dan kun jij ook lekker losquote:hem kennende duurt het even voor hij erover kan praten
Achneejoh. Held op sokken, met zijn gedreig. Daar zou ik me echt niet druk om maken.quote:of mijn koffers staan buiten vanavond...?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Liefde is elkaar dingen gunnen. Als ik het zo hoor is je partner niet aan het gunnen maar probeert hij je juist te weerhouden. Vraag hem waar hij zo bang voor is ?
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Compleet offtopic trouwens, maar ik kan me wel een beetje indenken dat hij zoiets als dit een beetje onzinnig vindt No offencequote:Op woensdag 5 januari 2005 12:28 schreef toscane het volgende:
[..]
ik probeerde het algemeen te houden maar het is een soort rotary maar dan voor jongere mensen... mensen die aan het begin van hun carriere staan...
No offence 
Ik heb inmiddels een aantal reacties van je gelezen, maar jij bent eigenlijk ook maar een achterlijke randdebiel die nix zinnings te melden heeft. Of heb ik wat gemist?quote:Wow, dan moet je wel een behoorlijke kutsnol zijn .
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ik zeg het niet snel, maar eigenlijk heeft kasta wel een punt. Zoals ik nu het verhaal van TS lees, houdt zij zichzelf een beetje voor de gek. O, we passen zo geweldig bij elkaar. Maar ondertussen kunnen ze niet met elkaar communiceren, laat TS zich manipuleren door haar vriend, emotional blackmail. Hij is een controlfreak, en zij trapt daar nog in ook. Als hij dan werkelijk het beste is dat zij kan krijgen.... tja.... dat zegt dan niet veel goeds over TS.quote:Op woensdag 5 januari 2005 12:39 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Ik heb inmiddels een aantal reacties van je gelezen, maar jij bent eigenlijk ook maar een achterlijke randdebiel die nix zinnings te melden heeft. Of heb ik wat gemist?
Maar dan nu mijn mening: dit is een relatie die gedoemd is te mislukken. Je moet je nooit maar dan ook nooit laten controleren door je partner. Dat is echt een heel slechte zaak, en je kan je afvragen waar dan het einde is. Waarschijnlijk nooit. Ik ken niet het hele verhaal, maar als ik het zo hoor, denk ik dat TS beter eens voor zichzelf kan gaan kiezen, of dat nu binnen of buiten deze relatie is. Ze moet zich sowieso niets laten opleggen door haar vriend! Er zijn heus wel genoeg andere leuke mannen, echt waar!
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Volgens mij til je er nu wel heel zwaar aan hoor. TS geeft aan dat er op het gebeid van tijdsbesteding/thuis zijn een probleem is en jij (+ een aantal anderen) praten over "uit maken", "gedoemd te mislukken". TS geeft echter aan volledig gelukkig te zijn behalve het hier beschreven voorval.quote:Maar dan nu mijn mening: dit is een relatie die gedoemd is te mislukken. Je moet je nooit maar dan ook nooit laten controleren door je partner. Dat is echt een heel slechte zaak, en je kan je afvragen waar dan het einde is. Waarschijnlijk nooit. Ik ken niet het hele verhaal, maar als ik het zo hoor, denk ik dat TS beter eens voor zichzelf kan gaan kiezen, of dat nu binnen of buiten deze relatie is. Ze moet zich sowieso niets laten opleggen door haar vriend! Er zijn heus wel genoeg andere leuke mannen, echt waar!
Om dan te zeggen dat er sprake is van controle door partner en dat TS voorzichzelf moet kiezen. Daar gaat het hier (volgens mij) helemaal niet om.
Overigens heeft ze juist voor zichzelf gekozen door wel naar de vereniging te gaan, ondanks gemopper van vriend-lief.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Gooi die lapzwans of jezelf het huis uit en doe niet moeilijk.
We'll keep on whispering our mantras.
Dat heb ik altijd, maar omdat je het niet iedere keer door hebt, zeg je het kennelijk niet zo vaak .quote:Op woensdag 5 januari 2005 13:00 schreef djenneke het volgende:
Ik zeg het niet snel, maar eigenlijk heeft kasta wel een punt.
.
I was an atheist until I realized I was God
Nee hoor, Toscane, hij laat je geen enkele keuze. Het is slikken of stikken. Nogmaals, da's geen keuze, da's manipulatie. Daarbij laat je veel keuzevrijheid bij hem. Het is belangrijk om je af te vragen wat je zélf wilt en je grenzen te stellen. Doe je dat niet, dan geef je hem alle ruimte voor zijn streken en houd je, ongewild, de situatie in stand. En da's moeilijk, moeilijk om te doen, ik weet het. Maar mij bekruipt het akelige gevoel me dat het begint over zoiets als dit en dat het de volgende keer wat anders is en dat het steeds verder gaat. Wat als jij een avondje naar een vriendin wilt, bijvoorbeeld? Dat zal nu geen issue zijn, maar ik vind het niet onvoorstelbaar dat 'ie daar op een later moment ook wel eens moeilijk over zou kunnen doen. En dat gedreig van 'm....ik vind het min en zwak, heel zwak. Nee, getuigt niet van kracht, verre van. Hij zou bv. ook eens de moeite kunnen doen om je aan te bieden eens met je mee te gaan. Hij mag gerust eens tegen je zeggen dat 'ie het gewoon fijn vindt om bij je te zijn en voorstellen om samen wat leuks te doen.
Je zegt je niet voor kunnen stellen dat er niemand is die beter bij je zou passen. Deze situatie is bekend voor je en dus veilig, hoe onveilig 'ie ook voor je voelt. Je weet wat je van hem kunt verwachten, hoe een situatie verloopt en dat maakt je onveiligheid veilig, het verschaft je duidelijkheid. Degene die bij jou past, laat jou jezelf zijn en je eigen keuzes maken en steunt je daar zelfs in. Dat is veel meer 'samen' dan hoe jouw huidige situatie nu is. Ik durf zelfs zover te gaan dat dat mensen veel dichter bij elkaar brengt dan dit soort gedwing en gemanipuleer.
Mocht hij uiteindelijk tóch besluiten om te stoppen met jullie relatie dan is dat uiteindelijk het ALLERLAATSTE wat hij voor jou bepaald heeft. En is hij met ingang van dat moment uitbepaald.
Toscane, je moet je beslissing zelf maken, als dat al echt de vraag is op dit moment. Maar jij verdient beter.
Je zegt je niet voor kunnen stellen dat er niemand is die beter bij je zou passen. Deze situatie is bekend voor je en dus veilig, hoe onveilig 'ie ook voor je voelt. Je weet wat je van hem kunt verwachten, hoe een situatie verloopt en dat maakt je onveiligheid veilig, het verschaft je duidelijkheid. Degene die bij jou past, laat jou jezelf zijn en je eigen keuzes maken en steunt je daar zelfs in. Dat is veel meer 'samen' dan hoe jouw huidige situatie nu is. Ik durf zelfs zover te gaan dat dat mensen veel dichter bij elkaar brengt dan dit soort gedwing en gemanipuleer.
Mocht hij uiteindelijk tóch besluiten om te stoppen met jullie relatie dan is dat uiteindelijk het ALLERLAATSTE wat hij voor jou bepaald heeft. En is hij met ingang van dat moment uitbepaald.
Toscane, je moet je beslissing zelf maken, als dat al echt de vraag is op dit moment. Maar jij verdient beter.
Through twilight, darkness and moonrise
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
My scarlet tears will run
As stolen blood and whispered love
Of fantasies undone
Hm. Apart topic. Het gaat wel ver bij jou. Dus als jij over je werk praat dan vind hij dat onzin. Dus je werk is onzin ? Zo moet ik dat begrijpen. Nou lekker dan. Ik vind niet dat mijn vriendin altijd thuis moet zijn als ik er ben. Wij wonen dan wel niet samen. We willen wel zoveel mogelijk tijd bij elkaar zijn, maar als dat een keer niet kan door zij of ik iets anders hebben, dan is dat toch geen probleem ? Ik bedoel ALTIJD bij elkaar zijn is ook niet goed.
Ik vind het alleen frappant dat dingen die jou interesseren door hem worden afgedaan als onzin. Das lullig. Is het niet zo dat het onderwerp van wat die vereniging behandeld hem op de een of andere manier angst inboezemt ? Dat kan wel, maar hij kan het dan altijd nog wel normaal ter sprake brengen ipv op de manier waarop hij dat doet.
Stel nou dat je bij een muziekvereging was gegaan. Dat je dus bij een harmonie ging of zo. Zou dat ook een probleem zijn ? Zo ja, dan gaat het hem dus om het feit dat je tijd ergens anders doorbrengt ipv met hem, en dat is niet zo gezond. Zo nee, dan ligt het dus puur aan deze vereniging.
Neem mijn vriendin. Die zit ook bij een harmonie. Elke dinsdag repetitie en zo. Is toch prima ? Ik ga toch zeker niet klagen omdat zij bij een vereniging zit zeker. Ik zie haar daarna toch altijd wel, al is dat wat later op de avond, maar als dat niet het geval zou zijn, dan zou ik dat jammer vinden omdat ik haar graag zie en graag bij haar ben, en dan kan dat op dat moment niet. Dat is jammer, maar meer ook niet. Om daar nou stennis over te gaan schoppen vind ik niet normaal.
Er is maar 1 ding waar ik me dus wel enorm aan stoor, en dat is een jongen waar ze in het verleden es wat mee gedaan heeft, en waar ze nu nog steeds mee omgaat. Ik vind het een enorme eikel, om verschillende redenen en trek het dan ook niet dat ze er heen gaat. Niet dat ze dat nou heel erg vaak doet of zo. Maar goed, daarvan weet ze ook dat ik hem niet moet. Ze chat er verder redelijk vaak mee schat ik en dat vind ik ook niet prettig, maar dat komt niet omdat ze met iemand anders chat, dat komt puur omdat HIJ het is.
Kijk zoals iedereen heb ook ik mijn grenzen, en HIJ is een van mijn grenzen. Je moet elkaars mening respecteren en geven en nemen, maar bij hem als onderwerp trek ik een streep. Zo is het gewoon. Dat kan ze accepteren of niet. Zo wel geen probleem, zo nee, dan is er wel een probleem. Dat klinkt ook een beetje als my way or the highway, maar zo is het niet. Het gaat me puur om hem, daar bereikt ze gewoon een grens bij mij, daar houdt het voor mij op. Voor de rest maakt het me niet uit.
Ik vind alleen wel altijd dat je respect moet hebben voor je partner. Kijk, ik heb nog niet zo lang met mijn vriendin en toen we een tijd geleden eens op een verjaardag waren deed ik volgens haar nogal bot tegen haar. Dat heeft ze me gezegd. Ik zag dat niet helemaal zo, ik zag het meer als plagen, maar zij vond het echt te ver gaan. Oke, dan is dat zo, ik wil haar zeker niet kwetsen, dus doe ik haar niet meer plagen op verjaardagen. Ik draag haar op handen, en ik ben soms erg moeilijk (maar dat is omgedraaid ook zo ) maar ik heb altijd respect voor haar. Omdat zij echter heel anders is als ik botst het nogal eens. Toch zijn we gek op elkaar. Ik denk dat als je gewoon je grenzen aangeeft, en dan ook echt DUIDELIJK aangeeft, en beide partijen houden zich binnen die grenzen, dan is er geen enkel probleem.
Wil de een echter verder gaan dan de grens van de ander, en hij kan er niet mee leven dat de ander dat liever niet heeft, of vice versa, ja dan is dat een probleem. Dat is een probleem wat op een gegeven moment steeds groter wordt, en tussen de relatie komt te staan. Op zulke momenten is het dan beter om er mee te stoppen. Voor de een, omdat hij verder wil gaan met iets dan zijn/haar partner nog oke vind, maar voor de ander ook, omdat een relatie hebben met iemand die contstant over je grenzen heen gaat, en die dingen waarmee hij over de grens gaat dan dus blijkbaar belangrijker vind dan jou en je grens ook niet leuk is. Immers, als hij JOU het belangrijkste vind, dan zal hij niet iets doen om je te kwetsen. Als dat ding wat hij wil doen dan blijkbaar ZO belangrijk vind dat hij dat boven jou vind gaan, zelfs al weet hij dat hij jou daar mee kwetst, dan ben jij dus ook niet het belangrijkste.
Het is altijd moeilijk om daar een afweging tussen te vinden. Je slaat heel snel door naar de ene of de andere kant. Dat noemen ze geven en nemen. Geven en nemen TUSSEN bepaalde grenzen is niets mis mee, nemen over de grens van een ander heen is not done vind ik.
Ik vind wederzijds respect voor elkaar echt ontzettend belangrijk. Ik denk daarin ook verder na dan anderen. Sue me, ik kan er niets aan doen, zo zit ik in elkaar. Neem als voorbeeld, mijn eigen vriendin. In de tijd dat ze nog niet mijn vriendin was, ging ze uit met een paar mensen die ze kende via dr muziek, en daar zaten ook mannen/jongens bij. Wat doet ze dan, dan gaat ze met een vriendin van haar zoenen, puur en alleen om een reactie van die gasten uit te lokken. Natuurlijk, grappig, maar nu ik een relatie met dr heb zou ik dat niet zo prettig vinden. Ja dat is gewoon flirten zul je dan zeggen, maar flirten vind ik toch heel wat anders. Gaan zoenen met iemand (oke in dit geval een vriendin(=2 vrouwen) met de reden, iemand anders daarmee gek te maken terwijl je iemand "thuis" hebt zitten vind ik persoonlijk nogal ver gaan. Natuurlijk, flirten hoort bij uitgaan, true, maar ik vind dit gewoon te ver gaan.
Als je dat zoenen trouwens heel consequent bekijkt kun je dan ook nog stellen, dat als ze dat nu zou doen, ze vreemd zou gaan. Goed, het is een vriendin van haar, en als 2 vrouwen zoenen wordt dat over het algemeen sneller geaccepteerd dan met een jongen, maar als mijn vriendin zou zoenen met een jongen, ook al is het een vriend van haar, zou ik dat vreemdgaan vinden, dus waarom zou het ineens geen vreemdgaan meer zijn als de persoon waar ze mee zoent toevallig van hetzelfde geslacht is ?
Wat ik wil aangeven met dit hele lange verhaal ? Mja, ik ben een beetje offtopic gegaan. Ik zou zeggen, vraag je vriend gewoon op de man af waarom hij zo reageert. Als hij een (al is het voor hem) een logische verklaring kan geven, dan kun je daar over praten. Ik neem aan dat hij dat wil. Als hij dat niet wil en hij kan ook geen logische verklaring geven dan wil hij gewoon over je regeren, en dan zou ik zeggen, je bekijkt het maar. Stel dat hij echter met een verklaring komt die enigzins plausibel is en hij zit er echt mee, en het is niet zomaar iets zeg maar (dat kun je wel zien denk ik) dan moet jij jezelf afvragen wat je belangrijker vind. Bij die vereniging gaan en je eigen zin doen, en daarmee indirect ook de keuze maken je vriend te kwetsen, of voor hem kiezen en niet bij die vereniging gaan.
LET WEL! bovenstaande geldt alleen als hij een plausibele verklaring kan geven en als jij kan zien dat hij er echt mee zit en dat het dus niet zomaar iets is. Maar ja, hier zit de moeilijkheid alweer he Misschien vind hij het niet zomaar iets, en jij wel, wie geeft en wie neemt er dan....dat is altijd moeilijk.
Daarom zei ik straks al, je moet altijd heel duidelijk je grenzen stellen. Als iemand bereid is daar over heen te gaan, nou dan is het einde relatie. Als hij/zij daar mee kan leven dat de relatie dan voorbij is, dan weet je direct wat je er aan had....
Ik vind het alleen frappant dat dingen die jou interesseren door hem worden afgedaan als onzin. Das lullig. Is het niet zo dat het onderwerp van wat die vereniging behandeld hem op de een of andere manier angst inboezemt ? Dat kan wel, maar hij kan het dan altijd nog wel normaal ter sprake brengen ipv op de manier waarop hij dat doet.
Stel nou dat je bij een muziekvereging was gegaan. Dat je dus bij een harmonie ging of zo. Zou dat ook een probleem zijn ? Zo ja, dan gaat het hem dus om het feit dat je tijd ergens anders doorbrengt ipv met hem, en dat is niet zo gezond. Zo nee, dan ligt het dus puur aan deze vereniging.
Neem mijn vriendin. Die zit ook bij een harmonie. Elke dinsdag repetitie en zo. Is toch prima ? Ik ga toch zeker niet klagen omdat zij bij een vereniging zit zeker. Ik zie haar daarna toch altijd wel, al is dat wat later op de avond, maar als dat niet het geval zou zijn, dan zou ik dat jammer vinden omdat ik haar graag zie en graag bij haar ben, en dan kan dat op dat moment niet. Dat is jammer, maar meer ook niet. Om daar nou stennis over te gaan schoppen vind ik niet normaal.
Er is maar 1 ding waar ik me dus wel enorm aan stoor, en dat is een jongen waar ze in het verleden es wat mee gedaan heeft, en waar ze nu nog steeds mee omgaat. Ik vind het een enorme eikel, om verschillende redenen en trek het dan ook niet dat ze er heen gaat. Niet dat ze dat nou heel erg vaak doet of zo. Maar goed, daarvan weet ze ook dat ik hem niet moet. Ze chat er verder redelijk vaak mee schat ik en dat vind ik ook niet prettig, maar dat komt niet omdat ze met iemand anders chat, dat komt puur omdat HIJ het is.
Kijk zoals iedereen heb ook ik mijn grenzen, en HIJ is een van mijn grenzen. Je moet elkaars mening respecteren en geven en nemen, maar bij hem als onderwerp trek ik een streep. Zo is het gewoon. Dat kan ze accepteren of niet. Zo wel geen probleem, zo nee, dan is er wel een probleem. Dat klinkt ook een beetje als my way or the highway, maar zo is het niet. Het gaat me puur om hem, daar bereikt ze gewoon een grens bij mij, daar houdt het voor mij op. Voor de rest maakt het me niet uit.
Ik vind alleen wel altijd dat je respect moet hebben voor je partner. Kijk, ik heb nog niet zo lang met mijn vriendin en toen we een tijd geleden eens op een verjaardag waren deed ik volgens haar nogal bot tegen haar. Dat heeft ze me gezegd. Ik zag dat niet helemaal zo, ik zag het meer als plagen, maar zij vond het echt te ver gaan. Oke, dan is dat zo, ik wil haar zeker niet kwetsen, dus doe ik haar niet meer plagen op verjaardagen. Ik draag haar op handen, en ik ben soms erg moeilijk (maar dat is omgedraaid ook zo ) maar ik heb altijd respect voor haar. Omdat zij echter heel anders is als ik botst het nogal eens. Toch zijn we gek op elkaar. Ik denk dat als je gewoon je grenzen aangeeft, en dan ook echt DUIDELIJK aangeeft, en beide partijen houden zich binnen die grenzen, dan is er geen enkel probleem.
) maar ik heb altijd respect voor haar. Omdat zij echter heel anders is als ik botst het nogal eens. Toch zijn we gek op elkaar. Ik denk dat als je gewoon je grenzen aangeeft, en dan ook echt DUIDELIJK aangeeft, en beide partijen houden zich binnen die grenzen, dan is er geen enkel probleem. Wil de een echter verder gaan dan de grens van de ander, en hij kan er niet mee leven dat de ander dat liever niet heeft, of vice versa, ja dan is dat een probleem. Dat is een probleem wat op een gegeven moment steeds groter wordt, en tussen de relatie komt te staan. Op zulke momenten is het dan beter om er mee te stoppen. Voor de een, omdat hij verder wil gaan met iets dan zijn/haar partner nog oke vind, maar voor de ander ook, omdat een relatie hebben met iemand die contstant over je grenzen heen gaat, en die dingen waarmee hij over de grens gaat dan dus blijkbaar belangrijker vind dan jou en je grens ook niet leuk is. Immers, als hij JOU het belangrijkste vind, dan zal hij niet iets doen om je te kwetsen. Als dat ding wat hij wil doen dan blijkbaar ZO belangrijk vind dat hij dat boven jou vind gaan, zelfs al weet hij dat hij jou daar mee kwetst, dan ben jij dus ook niet het belangrijkste.
Het is altijd moeilijk om daar een afweging tussen te vinden. Je slaat heel snel door naar de ene of de andere kant. Dat noemen ze geven en nemen. Geven en nemen TUSSEN bepaalde grenzen is niets mis mee, nemen over de grens van een ander heen is not done vind ik.
Ik vind wederzijds respect voor elkaar echt ontzettend belangrijk. Ik denk daarin ook verder na dan anderen. Sue me, ik kan er niets aan doen, zo zit ik in elkaar. Neem als voorbeeld, mijn eigen vriendin. In de tijd dat ze nog niet mijn vriendin was, ging ze uit met een paar mensen die ze kende via dr muziek, en daar zaten ook mannen/jongens bij. Wat doet ze dan, dan gaat ze met een vriendin van haar zoenen, puur en alleen om een reactie van die gasten uit te lokken. Natuurlijk, grappig, maar nu ik een relatie met dr heb zou ik dat niet zo prettig vinden. Ja dat is gewoon flirten zul je dan zeggen, maar flirten vind ik toch heel wat anders. Gaan zoenen met iemand (oke in dit geval een vriendin(=2 vrouwen) met de reden, iemand anders daarmee gek te maken terwijl je iemand "thuis" hebt zitten vind ik persoonlijk nogal ver gaan. Natuurlijk, flirten hoort bij uitgaan, true, maar ik vind dit gewoon te ver gaan.
Als je dat zoenen trouwens heel consequent bekijkt kun je dan ook nog stellen, dat als ze dat nu zou doen, ze vreemd zou gaan. Goed, het is een vriendin van haar, en als 2 vrouwen zoenen wordt dat over het algemeen sneller geaccepteerd dan met een jongen, maar als mijn vriendin zou zoenen met een jongen, ook al is het een vriend van haar, zou ik dat vreemdgaan vinden, dus waarom zou het ineens geen vreemdgaan meer zijn als de persoon waar ze mee zoent toevallig van hetzelfde geslacht is ?
Wat ik wil aangeven met dit hele lange verhaal ? Mja, ik ben een beetje offtopic gegaan. Ik zou zeggen, vraag je vriend gewoon op de man af waarom hij zo reageert. Als hij een (al is het voor hem) een logische verklaring kan geven, dan kun je daar over praten. Ik neem aan dat hij dat wil. Als hij dat niet wil en hij kan ook geen logische verklaring geven dan wil hij gewoon over je regeren, en dan zou ik zeggen, je bekijkt het maar. Stel dat hij echter met een verklaring komt die enigzins plausibel is en hij zit er echt mee, en het is niet zomaar iets zeg maar (dat kun je wel zien denk ik) dan moet jij jezelf afvragen wat je belangrijker vind. Bij die vereniging gaan en je eigen zin doen, en daarmee indirect ook de keuze maken je vriend te kwetsen, of voor hem kiezen en niet bij die vereniging gaan.
LET WEL! bovenstaande geldt alleen als hij een plausibele verklaring kan geven en als jij kan zien dat hij er echt mee zit en dat het dus niet zomaar iets is. Maar ja, hier zit de moeilijkheid alweer he Misschien vind hij het niet zomaar iets, en jij wel, wie geeft en wie neemt er dan....dat is altijd moeilijk.
Daarom zei ik straks al, je moet altijd heel duidelijk je grenzen stellen. Als iemand bereid is daar over heen te gaan, nou dan is het einde relatie. Als hij/zij daar mee kan leven dat de relatie dan voorbij is, dan weet je direct wat je er aan had....
Breitling - Instruments for Professionals
Ik geef anderen nooit snel gelijkquote:Op woensdag 5 januari 2005 13:35 schreef kastanova het volgende:
[..]
Dat heb ik altijd, maar omdat je het niet iedere keer door hebt, zeg je het kennelijk niet zo vaak .
I'm just a Soul whose Intentions are Good
|
|
