Keizersnee-ervaringen deel 2

quote:

Op zondag 23 juli 2006 22:24 schreef Leah het volgende:
Wat wel weer heeeel gaaf was, toen Freek geboren werd, haalde de OK ass die erbij was haar wijsvinger over zijn been, en wreef mij dat huidsmeer onder mijn neus. "Zo weet je precies hoe je kindje ruikt" zei ze, "Het lekkerste luchtje ter wereld".
Achteraf denk ik dat ze ws zelf nog niet te lang daarvoor bevallen was, want wie denkt daar nou aan?

Oh wat lief
Gelukkig had ik mijn dochter dan wel bij me en die geur ja, heerlijk. Dat weet ik nog wel goed. Ik heb soms het idee dat ik dingen vergeten ben van die eerste week en dat vind ik zo erg. Of is dat normaal eigenlijk, dat je dingen vergeet weer?

quote:

En littekenpijn, zoals je hebt gelezen had ik er ook lang last van (en ik ken meerdere KS moeders die daar last van hebben), en nog, na 1,5 jaar trekt het litteken als ik ongesteld moet worden.

Ik ben nog niet ongesteld geweest _{en daar kijk ik ook niet naar uit of zo hoor} . Maar zo lang joh!? Lange weg te gaan dan.

quote:

Op maandag 24 juli 2006 09:28 schreef dutchie het volgende:


Het feit dat jij het gevoel hebt dat je iets mist, had ik dus gelukkig niet. Maar ik wil je dit nog wel even meegeven: Je hebt je kindje 9 maanden lang verzorgd in je buik en de bevalling is 'slechts' een onderdeel van jullie leven samen. Dus laat dat je niet teveel in de weg zitten. Hoe het kindje eruit komt maakt niet uit, het blijft een verdomde mooie prestatie. Daar mag je echt trots op zijn.

Zo had ik het eigenlijk nog nooit bekeken. Je hebt gelijk! Even laten doordringen dit.

Bedankt dames!

Ik ben ook dingen kwijt hoor, van die avond en nacht. Ik heb er met Frank veel over gepraat want ik vond dat ook erg vervelend. Ik ben niet onder narcose geweest, maar viel tijdens de bevalling steeds even in slaap/weg. Ik heb wel dingen opgevangen - ergens ver weg - maar een hoop is toch echt 'verdwenen'. Juist toen eindelijk de ruggeprik erin zat en die vreselijke rugweeën weg waren kwam ik weer een beetje bij mijn positieven.

Ik ben van de tweede heel relaxt bevallen eigenlijk, maar ook daar ben ik dingen van kwijt. Volgens mij heb je dat met een gewone bevalling ook hoor .

Van de bevalling zelf ben ik niks kwijt, meer van de week daarna in het ziekenhuis. Ik heb prachtige foto's van mij en mijn dochter daar waar ik erg ontroerd door raak, maar ik kan me er niets van herinneren.

Heb wel veel gepraat met mijn man, om alles in te vullen en maar herhalen he en vragen stellen constant.

Ik doel ook op de week erna hoor , stond er wat onduidelijk, zie ik. En onderschat de pijnstillers niet je krijgt, ik werd daar behoorlijk zweverig van.

Ah ja morfine

Ja, iig zijn er ook dingen die ik niet goed meer weet van mijn bevalling en die was verder wel heel prettig ( relatief dan ).

Goh Leah, wat herken ik veel in jouw 2 bevallingen.
Ook hier pas de 1e spoed-KS verwerkt (lang na) de 2e toch nog spoed-KS. Ik kan we werkelijk elk detail nog herinneren van beide keren. Das welk makkelijk bij het 'herbeleven' ervan.

Het heeft mij heel veel moeite gekost om het allemaal een beetje op een rijtje te zetten voor mijzelf en kan nu toch wel zeggen dat ik er aardig ben. Het is inderdaad zo, als ik in een andere tijd of op een ander plekje op deze aarde geleefd had waren mijn beide kinders en simpelweg niet geweest. Sterker nog; ik had de 1e bevalling waarschijnlijk niet overleefd. Ik heb ook niet het gevoel dat ik het 'niet zelf gedaan' heb. Dat was nog wel de meest gehoorde reactie toen ik voor de 2e keer zwanger was: Ik hoop dat je het deze keer 'zelf kunt doen'. Ehm...volgens mij heb IK de ruggeprik gehad, volgens mij ben IK opengesneden en heb IK van de operatie moeten herstellen. Hoezo niet zelf doen?? Er heerst hier in dit land zo'n gevoel van falen rondom een KS terwijl dat volgens mij helemaal niet nodig is. Er is nog nooit voor de lol een KS uitgevoerd, toch? Dat ik bij Kady ongeveer 3 weken heb moeten smeken om een KS zegt genoeg. (en dan nog had ik 'm niet gehad, het is dat ze dwars lag en ik een infectie opliep nadat ik 3 weken met gebroken vliezen in het ziekenhuis lag).

En de kraamtijd is inderdaad heel anders dan dat je vaginaal bevalt (denk ik). En misschien wel heel anders dan dat je je had voorgesteld. Maar op het moment dat ik daar bij Glenn verdrietig om werd (bij Kady is dat een ander verhaal) bedacht ik me snel dat zonder KS dat lekkere beertje er niet meer geweest zou zijn en deed pappa 'm voor het eerst in bad terwijl ik uit de rolstoel foto's maakte. Ik moet er wel bij vermelden dat ik beide keren super verplegend personeel heb gehad in het ziekenhuis en bij Glenn nog een geweldige kraamzuster Janneke

Misschien een wat warrig verhaal, maar waar het op neerkomt is: zie het aub niet als falen, maar als een mogelijkheid om je kindje op deze wereld te zetten. Je krijgt niet zomaar een KS!

EW, ik kan me helemaal vinden in jouw verhaal. Ookal was die van mij geplanned.
Vooral toen het besluit genomen was dat het een ks zou worden, kon ik me vreselijk storen aan vrouwen die zeiden: "O luxe hoor."
....Ja... echt een genot om je buik helemaal open te laten halen.

En ook ik had een superverpleegster: Anja. Was een grote steun ook voor het mannetje. Ik vond die tijd in het zh prettiger dan deze keer na een gewone bevalling. Had ieder dagdeel een andere verpleegkundige. Ben er toch 4 dagen geweest uiteindelijk, tel maar uit. Je krijgt veel minder een band zo.

Wat erg Dutchie, zo'n opmerking. Ik heb werkelijk waar bewondering voor jullie KS-moeders...het lijkt me echt heel zwaar, zo'n operatie! Mijn moeder is een tijdje terug geopereerd, zij heeft 8 bevallingen doorgemaakt (ik ben de jongste van 8 ) en zei dat ze dit een stuk erger vond dan een bevalling. Kun je nagaan!

Even zeuren weer. Ik heb zo'n pijn in het litteken-gebied, alsof mijn buik wordt opengescheurd. Weten jullie iets (behalve paracetamol) wat ik er aan kan doen?

_{kan wel janken}

Helpt masseren misschien? Met een beetje crème of zo? Sterkte!

Smeren! Iedere ochtend en avond, maakt niet uit waarmee (bodylotion ofzo), door het smeren hou je het bindweefsel soepel, want dat is geneigd om wat te gaan littekenen, Dat is ook waarschijnlijk waar je nu last van hebt.

Zal dat eens proberen, bedankt.

Kan ook zijn dat je ongesteld wordt, je meisje is alweer een maand of 8 toch?

9 alweer. Lijkt er niet op, volgens mij niet. Deze pijn heb ik wel vaker. Net als toen het net gebeurd is. Wel zie ik een correlatie met pijn in dat gebied en druk en moe zijn.

Welk bindweefsel bedoel je eigenlijk? Waar wat hoe?

Het bindweefsel dat onder je litteken zit. Dus onder de huid, zeg maar. dat gaat vaak wat "klonteren" in het helingsproces, vandaar dat massage nog weleens wil helpen. Ze hebben mij toen in het ziekenhuis al geadviseerd om dat dagelijks te doen (en heb ik ook braaf gedaan, toen ik eenmaal weer iets kon verdragen aan mijn buik).
Ik heb ook te pas en te onpas nog pijn aan het litteken gehad. Vervelend hè? Vooral als het al wat langer geleden is, dan denk je daar eigenlijk niet meer zo aan.
Nog steeds trekt bij mij het litteken als ik ongesteld moet worden, maar dat is wat anders als echt pijn.

Ik ga dat ook maar braaf doen dan

biodermal heeft een speciale littekencreme. Ik dacht dat Weleda ook iets heeft maar hun site werkt niet onder mijn linuxversietje.

Smeer ze! _{En gebruik dat vooral als een reden om een superdeluxe lekkere bodylotion te kopen, is ook goed voor het moreel .}

KS ervaren dames, ff een vraagje:
Ik heb veel ervaringen gelezen over de ks en erna. Wat me dan opvalt is dat de dames het erg missen dat ze niet kunnen met hun kind (in bad doen, luier verschonen e.d.)
Maar wat ik me dan afvraag is waarom kan dit niet ? Zijn je armen dan zo slapjes erna?
Ik snap dat je niet kan/mag tillen, maar als iemand de uk toch bij je neerlegt, kun je hem dan niet zelf aan en uitkleden b.v. ??


Waarschijnlijk krijg ik binnen 2 weken een KS ivm een stuitligging
Afgelopen tijd het ik een verzameling ervarings tips en evt afspraken omtrend de KS gemaakt (van diverse bronnen), misschien handig om hier te delen.
Aanvulling e/o commentaar zijn altijd welkom !

Vraag om:
- Uitleg van de procedure incl. verkoever, en dingen zoals naweeen
- Catheter na de verdoving (vooraf nogal pijnlijk)
- Of er een spiegel is (voor als je dat wel of juist niet wil)
- De nacht ervoor thuis mag slapen
- Of je het kindje direct mag beethouden
- Of er iemand is die foto's voor je kan maken (en je partner misschien mag filmen vanaf een bep. moment)

Denk om:
- Verdoving in de gaten houden, komt soms te hoog. Alles aangeven kan vaak snel wat aangedaan worden
- Geef aan dat je bij bepaalde dingen wil zijn b.v. wassen en verschonen.
- Geef aan dat je een optrek driehoek (Papagaai) boven je bed wil (als die er niet sis), dat is handig met zelfstandig dingen kunnen doen.
- Het ademen van de uk kan iets langer duren dan normaal bij een KS

Inky, je bent na een ks lichamelijk nogal gammel Ik kon niet gewoon lopen, alleen gebogen als een oud vrouwtje Dat komt omdat je spieren doorgesneden zijn (is ook de reden dat je niet mag tillen). Daarnaast was ik ook behoorlijk moe, na bijna 24 uur bevallen inclusief ks en verdoving. Dat ligt bij een geplande ks misschien iets anders, dan begin je er fitter aan Ik vond kijken prima, dat was al vermoeiend trouwens, en zelf de borst/fles geven en lekker knuffelen was helemaal heerlijk

Mag papa dan niets doen ?
Ofwel een stuk verzorging overnemen (om het dan samen met mama te doen)?

O dat was bij ons niet, Anitra, baby werd uitgebreid gebadderd en mama mocht kijken, papa mocht helpen (als ie geen foto's aan het maken was ). Bovendien was het onze eerste dus hadden we ook het een en ander te leren. Volgens mij heb ik na een dag of 4 trouwens wel geholpen met badderen Toen ik wat beter overeind bleef zeg maar

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 15:33 schreef Inky05 het volgende:
KS ervaren dames, ff een vraagje:
Ik heb veel ervaringen gelezen over de ks en erna. Wat me dan opvalt is dat de dames het erg missen dat ze niet kunnen met hun kind (in bad doen, luier verschonen e.d.)
Maar wat ik me dan afvraag is waarom kan dit niet ? Zijn je armen dan zo slapjes erna?
Ik snap dat je niet kan/mag tillen, maar als iemand de uk toch bij je neerlegt, kun je hem dan niet zelf aan en uitkleden b.v. ??

Realiseer je dat het een behoorlijk zware buikoperatie is. Er zijn natuurlijk wel vrouwen die meteen kwiek en fit weer bezig gaan, het merendeel van de vrouwen kan dat niet. Mijns inziens wordt er soms veel te gemakkelijk over gedaan.

Er worden vele lagen in je buik doorgesneden en dat is de reden dat je niet mag tillen. Het is belangrijk je daar aan te houden, ook al voel je je misschien wel een hele piet, want de gevolgen kunnen jaren later pas zichtbaar worden: verzakking van de baarmoeder. (denk aan vrouwen die zo'n 40 jaar geleden een keizersnee kregen, toen er niet eens aan dergelijke dingen gedacht werd. Die moesten destijds de luiers nog uitkoken in zware kookketels op het fornuis. Er zijn heel wat vrouwen van die generatie met verzakkingen).

Je krijgt ook een fysiotherapeut aan je bed die je oefeningen leert en het is echt belangrijk (wegens voorgaande) om je hier aan te houden.

In het beste geval gaat dat tillen prima, maar denk wel aan de gevolgen, op korte en lange termijn. In het slechtste geval gaat het niet. In ons geval deed, na de week ziekenhuis, mijn man thuis de dingen als badje enzo. Dat is hartstikke leuk. Voor hem, voor mij en onze dochter, maar ik miste het wel. Het heeft vrij lang geduurd voor ik mijn dochter zelf in bad kon doen.

Vergeet ook niet dat na de operatie je een aantal uur niet bewegen kan met je benen.

Ik kon zelf moeilijk opstaan/bewegen en kon mijn kind niet uit het wiegje tillen. Dat vond ik afschuwelijk!!!!!!!!!!! Als ze huilde moest ik maar hopen of er een verpleegkundige me kwam helpen. Ik mocht mijn kind ook niet aanleggen als ze huilde of dat wilde, want ik moest 3 uur wachten. En dan baal je als een stekker hoor, dat je niet tillen kan. Vooral 's nachts dan, want dan was mijn man er niet.

Beetje dramaverhaal zo. Ik wil dus eigenlijk vooral zeggen: het is geen boerefluitjesgebeuren.

Ik denk er ook niet licht over, en snap wel dat je niet kan/mag tillen, maar je krijgt toch ook niet voor niets fysio. Je moet wel weer gaan bewegen. Is er misschien een schema ofzo met per week wat je wel en niet mag doen ( tillen e.d.)

Maar zoals je zelf al zegt "ik miste het wel", dat snap ik niet helemaal.
Mis je dan dat je het niet zelfstandig kan, of dat je het helemaal niet kan?

Ik bedoel dit niet al commentaar oid, maar wil me gewoon goed voorbereiden en geen illusies hebben.

Want er zijn toch altijd tussen oplossingen te bedenken ?!
Veel dingen samen doen, b.v. als je man de kleine vasthoud in bad, dan kan jij de kleine toch wel
wassen? Of de kleine bij jou op bed leggen om af te drogen of aan te kleden?

Of kun je zelfs dat soort dingen niet meer ?! zeg voor het gemak na 1 week...

Inky Ik heb dus geen fysiotherapie gehad dus ga daar niet al te zeer vanuit..
Wat betreft het wassen/aankleden etc. is denk ik ook een hoop wat het beleid van het zkh is.
Ik heb Arwen 24 per dag op me kamertje gehad. En de voeidngen is ze bij mij gel;egd zodat ik haar kon voeden en de dag na de ks kon ik wat uit bed en dan haal de de arts of mijn man de baby uit het wiegje en dan deed ik verschonen.
Dag 2 en 3 en 4 heb ik mee geholpen met wassen, steeds meer een beetje en haar ook soms uit bedje getild.
Maar dat hangt af van je herstel etc.
HIer deden ze trouwens niet moeilijk over de voedingen, ik gaf FV en ze hebben zelfs eens stiekem een extra flesje gegeven omdat ze zo hongerig was

Ja er is een schema, er zijn oefeningen en dat verteld de fysio je.

Na een week is het weer anders, naar die allereerste week moet je gewoon nergens op rekenen, dan valt het wel weer mee.

IK-verhaaltje: IK kon dus NIKS.

Hoe jij je voelt zal je zelf moeten ervaren, misschien valt het voor jou wel mee.

Vergeet ook het ziekenhuis niet. Ik mocht niet eens mijn kind in bad doen, ik mocht niet eens de luier verschonen. Je mocht er gewoon niet aankomen. Toen ik aan het eind van de week redelijk me bewegen kon (en tegen advies in mijn kind tilde) heb ik wel recalcitrant toch mijn kind een schone luier aangetrokken en aan de borst gelegd. Maar ik zat dus in zo'n ziekenhuis waar dat niet eens mocht. Dus leuke ideeën ten spijt: als we die uitvoerden kregen we als stoute kinderen 'op ons kop' .

Maar dat zal niet in elk z'huis zo zijn uiteraard. Maar daar heb ik de slechte ervaring vooral vandaan.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 16:54 schreef _evenstar_ het volgende:

Wat betreft het wassen/aankleden etc. is denk ik ook een hoop wat het beleid van het zkh is.

evenstar vat dus in 1 zin samen waar ik een hele alinea voor nodig heb

Inky, als je weet dat je een ks krijgt is het mogelijk vaak om alvast dingen van te voren te bespreken in de meeste ziekenhuizen. Er zijn ook info-avonden, misschien is er nog 1 in de komende week? Ook is het vaak mogelijk om de kraamafdeling vast te bekijken enzo.

(ik kwam met spoed vanuit huis, dus het was een voldongen feit. Jou kan dit nog lukken, wellicht scheelt het een hoop kopzorg.)

Ik wens je wel alvast veel succes en sterkte en dat je maar een prachtig kind mag krijgen!

Kijk dat schept meer duidelijkheid. Veel ligt dus aan het beleid en een deel aan jezelf.

Dat stoute kinderen gebeuren dat zou ik dus niet pikken, en m'n vriend helemaal niet.
Dus zou leuk zijn als ze zoiets proberen kunnen ze wat beleven

We zijn laatst al voor een draaipoging geweest, en hebben toen extra moeten wachten door een spoed geval dus heb al even op de afdeling rond gekeken en zelf een rondleiding gehad.
Dit was niet gelukt op de voorlichtingsavond omdat het toen vol was! Ze hebben een heel klein beetje verteld over de KS, dus weet verder niet hoe het er hier aan toe gaat.

En heb begrepen dat bij ene geplande KS je ook nog een intake hebt. En dan zal ik bovenstaande tip lijstje er zeker bij gaan gebruiken.

En bedankt voor succes wensen, en het wordt vast een hele mooi ventje

Inky hoe goed je alles ook wilt voorbereiden, bedenk wel dat er nog van alles kan gaan zoals je het niet wilt. Er gaat nou eenmaal niks zoals gepland bij een bevalling en zeker niet bij een babietje.
Je moet het soms gewoon een beetje nemen zoals het komt.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 19:46 schreef Lois het volgende:
Inky hoe goed je alles ook wilt voorbereiden, bedenk wel dat er nog van alles kan gaan zoals je het niet wilt. Er gaat nou eenmaal niks zoals gepland bij een bevalling en zeker niet bij een babietje.
Je moet het soms gewoon een beetje nemen zoals het komt.

Tuurlijk, niemand is hetzelfde en baby's op de wereld zetten is sowieso geen exacte wetenschap.
Ik heb met de uk en de stuit ook gezegd, we laten hem nu met rust en we zien wel.
Maar sommige vragen moet je soms gewoon stellen

Ik mocht juist wel veel helpen en werd daar ook in aangemoedigd. Niet direct, maar wel na 2 dagen dacht ik zo. Ik kon Léon niet zelf in bad doen, maar ik kon hem wel uitkleden en daarna ernaast zitten kijken en -en. Ook lieten ze Léon lekker bij me liggen en legde ik hem ook terug toen dat lukte.
Het ligt dus echt aan het zh.

Inky misschien een tip: na de bevalling je kindje uitkleden en tegen je naakte borst leggen en eens goed bekijken. Een collega van me heeft dan na haar 2e ks gedaan en dat vond ik zo mooi Net als bij een vaginale bevalling. Ik heb Bram na een paar dagen pas echt eens goed naakt kunnen bekijken.
Door heel veel lichamelijke ongemakken (mijn allergische reactie op koorts waardoor mijn handen heel pijnlijk opzwelling, koorts dus, veel te lage hb, ontstoken wond etc) heb ik Bram pas na een week zijn luier kunnen verschonen, daar heb ik heel veel moeite mee gehad, zoiets normaals wat ik niet kon doen. Achteraf gezien had ik misschien wat beter mijn mond open moeten doen en vragen of ze me met dit soort dingen konden helpen ipv het door hun te laten doen maarja op dat moment komt er al zoveel op je af dat je hier niet zo bij stilstaat. Heel goed dat je je voorbereid maar er kan ook inderdaad zoveel anders lopen als dat je zou willen. Mijn kraamverzorgster thuis had dit veel beter in de gaten dan al die verschillende verpleegkundigen in het ziekenhuis en heeft me veel meer betrokken bij dit soort dingen.

Ik kon ook gewoon veel zelf. Legde Maria zelf aan als ik vond dat het tijd was (en als Maria dat vond ), pakte haar zelf, legde haar zelf terug. Ze bleef de hele nacht bij me. Ik hielp met wassen en verschoonde haar ook zelf. En als ik het niet deed, dan idd mijn vriend. Ging allemaal heel goed. Gelukkig wel!

Hoi Inky, ik heb eind juni een ongeplande keizersnee gehad, onder narcose. Wat extra tips nav mijn eigen ervaring (zowel negatief als positief):

- Zwaar brildragend? Zorg dat je bril meegaat naar de verkoeverkamer. Kun je je sneller weer oriënteren.
- Geen paniek als je borstvoeding wilt geven en dat niet direct goed gaat. Borstvoeding komt na een ks vaak wat later dan gebruikelijk op gang, soms wel tien dagen later.
- Een voedingskussen voedt veel prettiger en beschermt meteen je wond. Je kunt het overdag op het voeteneind van je bed leggen en gebruiken als ligkussen voor je baby. Dan hoef je niet te tillen.
- Als je even het huis uit wilt: een kinderwagen doet het goed als rollator.
- Babytjes kunnen mee onder de douche. Ook als je zittend douchet.

Toen ik weer thuis was slikte ik paracetamol tegen de pijn. Maar door geen pijn te voelen voelde ik ook niet wanneer ik m'n fysieke grens over ging. Stoppen met pijnstilling heeft er voor gezorgd dat ik beter ging rusten en mezelf ook meer in acht nam. Maar dit zou ik niet als tip willen geven.

Veel succes gewenst!


_{Mijn dochter Lucie op het voedingskussen}

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 22:14 schreef Karin het volgende:
Inky misschien een tip: na de bevalling je kindje uitkleden en tegen je naakte borst leggen en eens goed bekijken. Een collega van me heeft dan na haar 2e ks gedaan en dat vond ik zo mooi Net als bij een vaginale bevalling. Ik heb Bram na een paar dagen pas echt eens goed naakt kunnen bekijken.

Zoiets had ik ook al ingedachten, ik kleed hem desnoods uit of vraag het aan m'n vriend.
Je pasgeboren ukje moet je toch echt zsm in z'n bloodje zien en vasthouden vind ik.
Dus ga er zeker voor zorgen. Jammer dat jij het, door omstandigheden, niet hebt kunnen doen

@ Sugar en Dutchie, goed te horen dat jullie al een heleboel konden en mochten.
@ Macka bedankt voor je tips, ik heb geen bril dus dat scheelt alweer
En ik neig voor de voeding naar 50/50, omdat m'n vriend ook graag wil voeden en ik
wil kijken of bv me wel bevalt. Dus als het de 1e tijd niet komt weet ik dat ik het evt later kan proberen. En douchen met de uk lijkt me ook heel leuk, ik heb hier een doche met krukje of een bad dus gaat ook vast lukken.

In bad is dus heel verneukeratief als je een KS hebt gehad . Erin en eruit is echt een enorme aanslag op je buikspieren, dus zorg dat je niet alleen bent als je dit wilt proberen.

Ik heb Dreumes zelf voor het eerst aangekleed, toen de couveusetijd erop zat, een heel attente VP had bedacht dat ik dat wel graag zelf wilde doen, en had dus op mij gewacht .

Nog een tipje, na een Ks heb je vaak moeite om zelf rechtop te gaan zitten (zie je notitie over die papagaai boven je bed), wat ook helpt is om de hoofdsteun van je bed (tegenwoordig meestal electrisch) eerst omhoog te laten komen terwijl je er tegenaan leunt. Spaart je buikspieren, scheelt dus pijn .

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 00:05 schreef Leah het volgende:
Nog een tipje, na een Ks heb je vaak moeite om zelf rechtop te gaan zitten (zie je notitie over die papagaai boven je bed), wat ook helpt is om de hoofdsteun van je bed (tegenwoordig meestal electrisch) eerst omhoog te laten komen terwijl je er tegenaan leunt. Spaart je buikspieren, scheelt dus pijn .

gaan we doen !

Ik heb ook al m'n eigen (anti allergische) hoofdkussen op het lijsje staan. Ik moet altijd echt goede steun voor m'n hoofd hebben, lig normaal op een waterbed, dan is een gewoon bed echt een beetje afzien.

Oh en niet lachen

En in bad mag ook niet echt (lang), omdat het litteken en de wond dan week worden. Gaat om de eerste week, misschien 2 weken.

Mocht je nietjes krijgen, vergeet dan niet om te vragen of je een ontnieter meekrijgt naar huis Die waren ze mij vergeten mee te geven, zodat ik terug moest komen om ze te laten verwijderen. En met dat ding had de VK dat thuis kunnen doen.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 02:11 schreef _evenstar_ het volgende:
Oh en niet lachen

en niet hoesten en verslikken enzo

Verder kan ik me alleen maar aansluiten, qua tips, bij de rest.
Hier werd in het zh ook aan mij gevraagd of ik mee wilde helpen in bad doen (dag 3 ofzo). Ik liep idd als een oud vrouwtje over de gang, en op de terugweg gebruikte in het bedje van Amber als rollator. Ik kon haar niet zelf in bad doen, ik kon gewoonweg niet lang genoeg staan
Het uit bed halen ging wel, terwijl ik lag, maar dan moest ik Amber wel eerst een stukje aan haar shirtje omhoog trekken voordat ik haar goed kon pakken.

Zit al een paar dagen te lezen en er komen bij mij allerlei dingen terug van mijn keizersnee! En allerlei vragen enzo. In mei heb ik een keizersnee gehad omdat de onsluiting op 6 cm bleef hangen. Gelukkig is het met Mahre al die tijd goed gegaan en heb ik ook geen last van het feit dat ze meteen weggehaald is en niet op mij heeft gelegen enzo. Waar ik mee zit (misschien raar hoor) hoe moet het nu met een 2e. Hoe lang moet daar tussen zitten ivm de littekens enzo. Ik had altijd bedacht er 2 vlot achter elkaar te willen als dat zou lukken. lijkt me leuk hebben ze wat aan elkaar etc. Maar ik hoor ook wel dat er minimaal 2 jaar tussen moet zitten zodat alles goed kan genezen enzo. En hoe gaat dat dan met bevallen, via de natuurlijke weg of weer een keizersnee en mag je dat kiezen. Zijn er moeders die hier ervaringen mee hebben en die dat willen delen? Het houd me zo bezig op dit moment.....

In principe zou je gewoon mogen bevallen, leentje. Al is het wel in het ziekenhuis en onder begeleiding van de gyn, zodat ze kunnen ingrijpen als het nodig is. Over een minimale "wachttijd" weet ik niks, niet gevraagd ook (en niet aan de orde hier ).

In principe mag je zo weer zwanger worden tenzij de gyn anders adviseerd. Je gaat in pincipe ook voor een vaginale bevalling tenzij ze niets anders kunnen. Dus twee snel achter elkaar is gewoon mogelijk.

Hier staan heel veel dingen rondom de keizersnee
http://www.nvog.nl/files/(...)0na%20keizersnede%22

Dank je voor de link Rottdog! Ga ik straks even op mijn gemak lezen!

Ik mocht een jaar niet zwanger worden, leentje.