Nou hé, ben je een paar dagen druk, kom je terug en alleen maar zielige babietjes.
Phluphy, ik denk dat ik over je berichtje heb heen gelezen, maar ik las via andere posts dat Danyel toch weer opgenomen is. Jeetje meid, heel veel sterkte.
Anitra, gadverdikkeme een RS-infectie of iets wat er op lijkt. Daar zitten jullie echt niet op te wachten, het gaat ook allemaal niet makkelijk hè.
![]()
Ook jullie heel veel sterkte!
Sugar, ik had niet in de gaten dat Maria al zó snel een beugel zou krijgen. Wat zielig dat het haar zo dwars zit. Knap dat jullie moed blijven houden. Ook jullie heel veel sterkte.
Hier zijn we er achter gekomen dat ons kaboutertje een eigen willetje heeft. Meldde ik een paar dagen terug dat Léon zo slecht dronk en alleen maar de borst wilde. Nu hebben we (ws pedagogisch helemaal niet verantwoord) hem laten weten wie de baas is. Klinkt heel ernstig, maar hij toonde echt verwend gedrag.
Eerst maakte het niet zoveel uit dat hij even wat minder dronk. Als je een zere keel hebt dan wil je ook niet veel slikken en je kunt zo'n kleintje nog niet duidelijk maken dat het juist goed voor hem is. Maar hij is nu toch echt wel beter en vond het na 20 cc eigenlijk wel genoeg telkens. Ergste honger/dorst was gesust en er was verder veel te veel interessants om hem heen om zo lang aan de fles te zitten.
Eergister hebben we dus even wat anders moeten uitproberen. Ik was er altijd op tegen om hem te dwingen te drinken. Het mocht immers geen trauma worden dat drinken. Maar nu moesten we wel, zijn luiers waren niet echt nat meer en om erger te voorkomen moesten we wat rigoreus doen.
Dus op mijn schoot hield ik met 1 hand zijn hoofdje zachtjes maar toch dwingend klem en het mannetje hield zijn armpjes vast. (anders mept hij zo de fles uit je handen). Lipjes bleven nog even vastberaden op elkaar en je voelde hem strijd leveren. Toch de fles erin gekregen en dat resulteerde in gehuil, maar na een minuutje (een lange minuut waarin jezelf twijfelt waar je nu in godsnaam mee bezig bent) werd zijn lijfje weer ontspannen en begon hij te drinken. Maar pas nadat ik voor hem begon te zingen. Daarvoor al kusjes gegeven en sussend toegesproken, aaiend over zijn handjes. Maar pas bij het zingen werd hij rustig en dronk dus. En ook de hele fles!
![]()
We hebben deze methode wel nog een paar keer moeten herhalen, maar het werkte. Nu zijn we al zover dat hij beseft dat het geen zin heeft om zo eigenwijs te zijn. Heel eventjes probeert hij het weer, maar als ik hem dan ietsje steviger vasthou, snapt hij het. En het liedje stelt hem gerust.
Hij neemt ons ook duidelijk niets kwalijk, want is hartstikke vrolijk als hij dan klaar is.
Best moeilijk om zoiets te doen, maar het is voor zijn eigen bestwil.
Vanmorgen zijn we met zijn tweetjes naar Léons allereerste vriendinnetje geweest (sorry Saskia, maar zij was echt eerder
![]()
). Het 'buurmeisje' uit het ziekenhuis die een dag na hem geboren was. Wat was dat leuk om haar en haar moeder weer te zien!
Ze hebben heerlijk samen gespeeld, na elkaar eerst uitvoerig opnieuw herontdekt te hebben. Dit keer wisten ze immers wel dat ze de ander in het gezicht konden voelen. En heel schattig, net als bij Saskia destijd, vonden ze elkaars handje en hielden die even vast.
Sas, je hebt er een geduchte concurrente bij hoor!