Benoem hier je "eigenaardige" karaktereigenschappen

mods, voel je geroepen de titel te verbeteren, verder dan dit kom ik even niet.

de bedoeling van dit topic is een rijtje eigenschappen van jezelf geven die jij of anderen altijd opmerkelijk hebben gevonden. ik heb het zowel over fysieke als karaktereigenschappen. ik heb het ook over fysieke, omdat deze soms gerelateerd (b)lijken te zijn aan mentale 'mankementen'. met 'stickertje' bedoel ik hoogbegaafdheid, hsp, adhd, gilles de la tourette, enz. ofwel, psychologisch erkende aandoeningen/ziektes/afwijkingen/etc.

ik vraag me namelijk af of het niet heel goed mogelijk is dat werkelijk iedereen zich een vreemde eend in de bijt voelt. als deze stelling waar is, is het heel opmerkelijk dat een minderheid in een molen belandt van psychologen en psychiaters die zich allemaal zeer hard inspannen om te proberen te achterhalen wat er 'mis' met je is.

ik ben zelf een slachtoffer van deze molen en mijn ervaring is dat ik veel beter af zijn geweest zonder het jarenlang door psychologen gevoede gevoel dat ik een 'foutje' ben. mijn stickertje heet asperger en is mij ruim een jaar geleden opgeplakt. langzamerhand heb ik echter moeten erkennen dat zelfs dit stickertje niet geheel past, omdat bepaalde kenmerken van asperger slechts gedeeltelijk of helemaal niet op mij van toepassing zijn.

mijn conclusie is dat ik gewoon mijzelf ben, een eigenaardig wezen, en ik weiger nog langer het stickertje te dragen, omdat het mij alleen maar last bezorgt. ik verbaas mij dan ook over mensen die vrijwillig met zo'n psychologisch stickertje op lopen en het zelfs in meer of mindere mate als excuus gaan gebruiken voor afwijkend gedrag. ik kan me indenken dat het in sommige gevallen noodzaak is en dat zo'n stickertje behalve een loze huis-tuin-en-keuken verzameling van eigenschappen ook weldegelijk 'probleemgevallen' omvat, maar meestal lijken deze stickertjes mij nutteloos.

in een poging het nut in te zien van stickertjes, wil ik achterhalen hoe 'normaal' de ('normale') mens is. voel je vooral geroepen mee te doen in deze thread als je denkt 'normaal' te zijn.

ik trap af met een eigen rijtje aan eigenschappen.

- ik kan niet rennen. ik ren heel langzaam, het kost mij veel moeite en het is mij nooit gelukt zonder dat het iemand anders op de lachspieren werkte. wat er mis is aan mijn manier van rennen, weet ik niet. ik heb mijzelf nooit op videoband teruggezien.
- ik heb jaren lang krom gelopen. door therapie is dit merendeels verholpen, maar ik merk vaak nog als ik kijk naar foto's of videobeelden van mezelf dat ik mijn nek niet recht houd en ik krijg nog steeds opmerkingen.
- het heeft mij veel langer dan anderen gekost om te leren fietsen en zwemmen.
- ik heb een afschuwelijk, vrijwel onleesbaar handschrift.
- mijn neutrale gezichtsuitdrukking schijnt heel nors te zijn. mensen vragen of ik boos of verdrietig ben, terwijl er niets aan de hand is.
- als ik met mensen praat, moet ik hun gezicht zien om hen goed te verstaan. als ik met iemand praat zonder het gezicht te kunnen zien, krijg ik al snel problemen om hen te verstaan. als iemand mij overvalt met een vraag (en ik uberhaupt doorheb dat de vraag aan mij gesteld wordt) dan wordt dit 9 van de 10 keer gevolgd door een 'wat zeg je?'.
- als ik iets lees of diep in gedachten verzonken ben, kan je me 10 keer roepen, ik hoor je niet.
- ik ben heel lang gigantisch onzeker geweest in sociaal contact met leeftijdsgenoten. ik was bang dat zij me zouden verafschuwen of uitlachen door dingen die ik zei of deed. die angst is overigens nog niet helemaal weggetrokken, maar het wordt steeds beter. ik voel me nu totaal op mijn gemak als ik gewoon met iemand een gesprek begin, maar ik heb de neiging dicht te klappen zodra ik weet dat die persoon iemand is die ik gedwongen vaak zal zien, bijvoorbeeld een studiegenoot of een huisgenoot. dit probleem gaat pas na lange tijd over en bij sommigen helemaal niet. opmerkelijk genoeg heb ik dit vrijwel alleen bij leeftijdsgenoten. het is zelfs zo dat ik met tweedejaars en derdejaars studenten die eerstejaars vakken volgen (ik ben zelf eerstejaars) op mijn gemak kan praten, blijkbaar is dat minieme verschil van 1 of 2 jaar al genoeg verschil om me gerust te stellen
- dit vloeit eigenlijk voort uit vorige punten. ik houd niet van uitgaan, ook niet met mijn vrienden (waar ik er overigens niet veel van heb), omdat dit altijd een hele rits met onbekenden meebrengt, vrienden en kennissen van mijn eigen vrienden, waarvan ik dus weet dat ik ze vaker zal zien. ik weet niet met ze om te gaan. in een cafe of dansgelegenheid voel ik me uberhaupt niet op mijn gemak, omdat ik walg van het hele feest met betrekking tot gezellig doen onder invloed. ik kan slecht tegen alcohol en drink dus weinig, punt. ik kan niet goed dansen, heb geen bedwelmende moves en beleef er ook weinig plezier aan. daar bovenop komt de muziek, een groot aantal gesprekken (cafe/restaurant), mensen soms niet kunnen zien spreken en ik kan weer eens niemand verstaan. ligt het aan mij aan mijn slechte oren of is dat een veel vaker voorkomend probleem? waarom schijnt iedereen van mijn leeftijd uitgaan dan als de vrijetijdsbezigheid bij uitstek te zien?
- ik interpreteer vaak dingen die mensen zeggen verkeerd. mij wordt vaak verweten dat ik dingen veel te serieus of te persoonlijk neem.
- ik kan heel slecht tegen vermoeidheid en word overgevoelig als ik mijn max heb bereikt. goede nachtrust is dus een absolute vereiste. ik kan geen nachten doorhalen en kan na enkele uitjes zoals een concert of een feestje kapot zijn, meestal zonder dit echt goed te beseffen. als ik kapot ben, ga ik alles persoonlijk opnemen, waardoor ik op den duur vanwege het minste geringste in een huilbui uitbarst en me daarna helemaal uitgeput voel.
- ik ben erg bot en goudeerlijk, waardoor mensen vaak opkijken van mijn uitspraken, zowel in positieve en negatieve zin.
- ik heb een vrij cynisch gevoel voor humor.


dat is wel genoeg :') kom maar op met jullie 'rare' eigenschappen

quote:

op maandag 6 december 2004 18:56 schreef zero2nine het volgende:
wel grappig dat je je hele persoonlijkheid hier probeert open te gooien

ik was nog lang niet klaar hoor met een echte karakteranalyse zou ik veel langer bezig zijn.

quote:

maar dit ruikt een beetje naar een iets te bewuste afscheiding van 'de rest'.

veel van deze punten (en dingen die ik niet heb genoemd) zijn door mijn ouders en leerkrachten aangegrepen als redenen om mij te sturen naar het riagg, naar zelfverdediging en weerbaarheidscursussen, naar een psycholoog en later ook naar een psychiater, allemaal om erachter te komen waarom ik mij zo vreemd gedroeg of om iets aan dit vreemde gedrag te doen. ik ben bewust door anderen afgescheiden van de rest en ik vraag me af in hoeverre mate dit terecht is. is het terecht dat ik een stickertje opgeplakt heb gekregen en ben ik werkelijk zo anders dan anderen? als iedereen vreemde eigenschappen heeft, waarom vindt men het dan nodig bepaalde mensen in een hokje te stoppen met bijvoorbeeld de naam asperger? de hele reden achter deze thread is juist het betwijfelen van het 'apart' zijn van mensen met een stickertje.

quote:

ik denk dat een heleboel mensen hetzelfde hebben als jij op een paar van die punten. misschien is de combinatie wel uniek, maar lang doen over fietsen en zwemmen dat zullen veel meer mensen hebben, noem ik niet echt een vreemde eigenschap de een leert gewoon sneller dan de ander. mensen met een norse gezichtsuitdrukking als neutrale zijn er ook genoeg trouwens. en dat met die vrienden van vrienden en kenissen dat heb ik zelf ook een beetje.

het kan best dat er een 'heleboel' mensen zich kunnen herkennen in deze punten, maar het feit bij elk punt blijft dat slechts een kleine minderheid van de mensen er last van heeft. het is een eigenschap die niet vaak voorkomt en daarom 'raar', 'vreemd' of 'eigenaardig'. ik hoop dat het je zelf ook opvalt dat ik deze woorden opzettelijk tussen aanhalingstekens zet.

quote:

ik waardeer je lange post hoor

maar je hebt de essentie niet begrepen.

quote:

maar ik denk dat jouw karaktertrekken of eigenschappen of hoe je ze ook noemen wil verre van vreemd zijn helaas.

het is maar net hoe je het woord 'vreemd' interpreteert natuurlijk. ik gebruik het woord hier voor een eigenschap die niet vaak voorkomt.

quote:

op maandag 6 december 2004 20:00 schreef thaleia het volgende:
-knip-

maar da's nergens voor nodig, want hen is toevallig niet verteld dat hun eigenaardige eigenschappen (die, inderdaad, iedereen heeft) toch wel echt ernstig zijn en een reden om hulp te zoeken en dat ze het er vast wel heel moeilijk mee zullen hebben etc etc.

-knip-

ik wil dus graag weten of het echt zo is dat iedereen een verzameling 'eigenaardige' eigenschappen bezit waar een psycholoog een stickertje op zou (kunnen/mogen) plakken.

quote:

wordt dat je wel verteld, en keer op keer bevestigd door therapeuten (hoe vaak komt het nou voor dat een therapeut zegt: "nergens voor nodig dat u hier komt, meneer!"), en lees je steeds over mensen die hetzelfde hebben en daar erg mee worstelen, het er heel moeilijk mee hebben, dan zak je vanzelf ook wel weg. of je moet heel stevig in je schoenen staan.

daar ben ik het hartgrondig mee eens.

quote:

op maandag 6 december 2004 20:30 schreef darkelf het volgende:

[..]

ik neig wel eens naar denken van wel, omdat ik denk zelf dat de meeste mensen wel min of meer eigenaardige eigenschappen hebben waar ze bij tijd en wijlen best wel eens last van hebben of gehad hebben.

welke eigenschappen van jezelf vind je 'eigenaardig'.. of heb je er geen?

ik wil lijstjes, damn it!

quote:

op maandag 6 december 2004 23:17 schreef xebrozius het volgende:
ja, tegenwoordig ben je pas normaal als je abnormaal bent.

ik heb nog nooit meer aansluiting gevonden door mijzelf openlijk als 'anders' te bestempelen.

quote:

en daarom worden mensen zo graag in hokjes gepropt.

heb je mijn post eigenlijk wel gelezen? waar haal jij vandaan dat ik dit graag wilde ondergaan? heb je enig idee wat voor gigantische deuk je zelfvertrouwen krijgt als je constant wordt voorgehouden dat je 'anders' bent dan de rest, niet alleen door ouders, leerkrachten, psychologen en psychiaters, maar ook door je klasgenoten zelf?

quote:

zo hoor je ook bij je klasgenootjes met borderline...

welke? voor zover ik me kan herinneren, had ik geen klasgenoten die ook werden voorgehouden dat ze 'anders' waren.

quote:

ben je uitgekeken op hun gewentel in zelfmedelijden? laat je diagnostiseren met adhd

ik ben na groep 2 naar het riagg gestuurd, als ik het verhaal van mijn ouders correct herinner. daar zeiden ze dat ik emotioneel en qua motoriek een enorme achterstand had opgebouwd en dat ze me eigenlijk nog een jaartje hadden willen laten kleuteren. mijn huisarts heeft dat toen verhinderd, omdat ik er volgens hem aan toe bleek te zijn dingen te leren. ik was al zelfstandig begonnen met leren lezen. ik was toen een jaar of 5/6 en zoals alle kleine kinderen had ik geen flauw benul van al die stickertjes en wat zij inhielden. jij suggereert dat ik mij vrijwillig en opzettelijk als abnormaal liet bestempelen. dat is absurd.

overigens hebben zij me jaren lang laten rondemmeren met slechts het stickertje 'anders', omdat ik zo 'apart' was, dat zij niet wisten welk stickertje ze nu weer moesten gebruiken. dat is mij nooit ontgaan.

quote:

en ga met de rest van je klas lopen ravotten.

ik ben het merendeel van mijn leven een loner geweest. nogmaals, ik begon niet meer aansluiting te vinden toen ik plotseling als 'anders' werd bestempeld.

quote:

en als je leraar vraagt waarom je geen huiswerk hebt gemaakt kun je meteen zeggen: "adhd meneer".

hoewel de leerkrachten mij ook als 'anders' zagen, is dat nooit een excuus geweest. had ik mijn huiswerk niet gemaakt, dan kreeg ik net als iedereen een berisping. had ik de stof niet geleerd, resulteerde dit in vette onvoldoendes die ik op eigen kracht weer heb opgehaald. ik ben noch op de basisschool, noch op de middelbare school blijven zitten en ik ben zelfs vaak de beste leerling van de klas geweest. men had er juist bewondering voor dat ik zo ontzettend goed kon leren.

quote:

zo loop je een blijvende leer achterstand op, maar goed...

geen sprake van.

quote:

later als je volwassen bent en je het allemaal wel goed vind en je wilt dat mensen je gewoon zo opvatten als je bent.

dit is wat ik altijd heb gewild. weg met stickertjes.

quote:

dan ben je een verwarmingsmonteur met een vwo diploma.

ik ben eerstejaars american studies aan de rug. het lijkt mij niet dat ik ooit als verwarmingsmonteur zal eindigen.. (het feit dat ik van het vrouwelijke geslacht ben, maakt het nog onwaarschijnlijker natuurlijk). ik ben overigens hopeloos met techniek. ik zou liever eindigen als journalist/wetenschapper/correspondent in amerika/etc.