Volgens mij was de vorige vol. En aangezien ik nu net wilde posten... Dan maar een nieuwe.
Volgens mij kennen de meeste vrijgezelle mensen dit wel. Ik heb net Eternal sunshine of the spotless mind gezien. Eigenlijk een hele mooie film. Maar het zorgt ervoor dat ik mezelf terug vind in een glas wiskey. Met het hard ergens op de tong. Vreugdevolle herinneringen met een bitter randje. Terwijl ik de wiskey voel glijden wil ik enerzijds alles weer herinneren, anderszijds alles vergeten...
Onnodig te zeggen, maar ik voel me dus niet echt helemaal top.
Soms zit het mee, voor de rest zit het tegen. Dat is geen pessimisme, dat is realisme.