De kunst van het loslaten van een ex deel 14

Vorige deel: De kunst van het loslaten van een ex deel 13

Ik wilde precies hetzelfde zeggen Blink...
Maar goed, het is denk ik ook wel een 'ziekte' waar nooit een medicijn voor gevonden zal worden, dus we kunnen hier nog vele topics mee vullen... Althans, niet wijzelf hoop ik, maar toch... je snapt me wel...

Ik lees gewoon weer mee in deel 14.....

quote:

Op maandag 15 november 2004 23:29 schreef Hihat het volgende:
Ik lees gewoon weer mee in deel 14.....

Gek is dat he... ik 'moet' dit topic ook gewoon blijven volgen.
_{Zat even terug te kijken en zag dat ik al vanaf deel 1 mee klep hier... Jeetje, wat is dat al lang geleden, ruim een jaar... Gek om terug te lezen...}

[ Bericht 14% gewijzigd door BE op 15-11-2004 23:59:57 ]

ik lees vanaf nu ook mee, ik heb nog wel een relatie van meer als een jaar en kan me mss daarom niet zo goed inleven, maar ik DENK dat vrouwen minder moeite hebben met het onderwerp.

Waarom? kweenie.. omdat ze in het achterhoofd weten dat ze snel een nieuwe relatie kunnen hebben?

He, wat een verrassende mening Plaagske, want je ziet toch vaker dat mannen makkelijker over dingen heen kunnen stappen.

Eerlijk gezegd zie ik ook niet zo waarom vrouwen sneller een relatie zouden kunnen hebben dan mannen...

[ Bericht 1% gewijzigd door BE op 16-11-2004 14:46:36 ]

Nouw, omdat vrouwen itt vrouwen... :S (je snapt me wel )

Maar ik snap wat Plaagske bedoelt, zeker de wat jongere aantrekkelijke dames hebben er over het algemeen weinig moeite mee om een nieuw slechtoffer te vinden.
Mijn ex had er bijvoorbeeld maar een dag voor nodig.

quote:

Op maandag 15 november 2004 23:47 schreef Brighteyes het volgende:
Eerlijk gezegd zie ik ook niet zo waarom vrouwen sneller een relatie zouden kunnen hebben dan vrouwen...

ehm.. eh.. ik durf het bijna niet te vragen, maar....

ik heb er aan zitten twijfelen en zal misschien wel nare reacties krijgen hier op.. maar toch..
Ik heb een relatie achter de rug met iemand waar ik tot op heden nog zielsveel van houdt.. de breuk is gemaakt met de gedachte dat we veel van elkaar houden en we een toekomst willen maar.. we aan onszelf moeten werken vooral ik.. nu heeft hij vrij kort erna een stomiteit begaan en dus een korte relatie gehad.. met uitgerekend die persoon die ik tot op het bot toe haat..
De situatie in de vrienden groep is er alles behalve beter op geworden al is die relatie al snel over gegaan.. het is een twee strijd tussen haar en mij.. geen enkel heeft problemen met haar en even goed niet met mij.. dus een keus komt er niet.. vind ook niet dat ik ze dat mag stellen..
Nu is er dus een verjaardag en iedereen wil komen maar die en die kunnnen mekaar niet hebben die kan die combinatie niet aan etc..
Omdat de jarige job geen keus wil maken hij er het meest nog buiten de gehele situatie staat heb ik evenals het vorige jaar zelf maar een keus gemaakt dat ik dan maar weg blijf.. boos en verdrietig dat het zo moet lopen weer en dat ondanks de haat gevoelens naar elkaar de andere dame niet het beetje respect kan opbrengen wat ik vorig jaar deed..
Nu is de ex boos op me omdat ik mijn mond voorbij had gepraat enzo.. had wienig keus voor mijn gevoel maar de situatie is er niet beter op geworden.. ik wordt dood ongelukkig van de situatie.. en sta op het punt om dan gewoon maar met allen te breken.. wat ik eik niet wil want ik geef zielsveel om ze.. en met name mijn ex... hier iemand enig advies/tips.. want ik wordt er niet vrolijker op en zie gewoon geen uitwegen meer..

als dit hier niet thuis hoort haal ik het weer weg,..

quote:

Op dinsdag 16 november 2004 14:15 schreef Shark.Bait het volgende:

[..]

ehm.. eh.. ik durf het bijna niet te vragen, maar....

Bemoei je er niet mee!
En pas je quote even aan!

Mmm deel 14, het eerste deel dat ik maar eens ga volgen.

Sinds een aantal weken dus een einde aan onze 11 jarige relatie (waarvan 10 jaar samenwonend). Na het 'breken' ging ze binnen een week naar een eigen flatje (gelukkig zo snel, want samen in 1 huis terwijl je uit elkaar bent is ook niets). Eerst mijn ouders geholpen met hun verhuizingen (mijn ouders zijn kort daarvoor uit elkaar gegaan, en gingen allebei verhuizen). Daarna heb ik met hulp van een vriend ons koophuis leeg geruimd (puin eruit, spullen van vriendin ingepakt, zij haalde die met regelmaat op). Ik woon er voorlopig nog wel natuurlijk.
Nu dan nog behoorlijke ladingen aan klusjes op het programma, volgende week vrijdag komt de makelaar...

De eerste weken ging het naar behoren redelijk qua gevoel. (m.a.w. Ik had het eigenlijk te druk om zelf na te denken overdag), maar de momenten dat ik ging denken (met name in de nachten) zag ik dat we (zowel mijn vriendin als ik) behoorlijk wat fouten in de relatie hebben gemaakt (vooral in de laatste jaren)...te veel 'goed gevonden', te weinig tijd samen doorgebracht, te grootschalige verbouwing, geen echte communicatie ..en zo kan ik nog uren doorgaan....Maar goed dat nadenken kan alleen maar goed zijn, zeker voor de toekomst..

Maar het word nu pas echt moeilijk. Zondag een hele slechte avond gehad, zeer verdrietig, groot gemis aan haar, ik heb wel lekker naar de box gekeken, en zelfs nummers aangevraagd (doe ik normaal nooit, ben daar normaal veels te krenterig voor)...

Maar goed, nu begin ik opeens een heel stuk te schrijven, en dat was niet mijn bedoeling...ik wilde alleen even zeggen dat ik vanaf nu ook meevolg wat iedereen hier neerzet...(maar ik wilde toch even uitleggen waarom)...

Het is inderdaad een rotgevoel en helaas is er geen kant en klaar medicijn voor. Wat mij heeft geholpen is bendes brieven schrijven aan mijn ex waarin ik al mijn gevoelens en frustraties zette. Zo vermeed ik een confrontatie die toch op niets uit zou lopen maar ik kon wel mijn ding kwijt en dat hielp heel goed. Het was helemaal een kick dat ik die brieven een jaar later terug las en tot de ontdekking kwam dat het eigenlijk maar onbenullige dingen waren. Met andere woorden, ik had het van me afgeschreven waardoor het allemaal een stuk onbelangrijker leek en ik er niet meer mee zat. Stop ze niet in de brievenbus want ook die fout heb ik gemaakt en ik schaam me dood als ik bedenk dat hij die krengen met al mijn drama nog heeft.

Volgens mij is het inderdaad wel typisch voor vrouwen dat zij eerder een nieuwe relatie beginnen maar ik denk dat dat met twee dingen te maken heeft. Ten eerste het typische reboundgevoel waardoor ze denken dat het helpt. (been there) Omdat je dan weer iets hebt wat je je ex even doet vergeten en waardoor je weer wat zelfvertrouwen krijgt. (helpt maar even trouwens en niet erg goed) Ten tweede is het vaak ook zo dat vrouwen al langer twijfelen en afstand nemen van hun vriend binnen hun relatie. Daarmee bedoel ik dat ze al qua emoties aan het afsluiten zijn terwijl ze nog niet de ballen hebben om echt te stoppen door het eeuwige twijfelen. Dat uit zich ook in ergernissen ten opzichte van hun vriend, geen zin in sex meer hebben en soms vreemdgaan. Als de relatie dan daadwerkelijk verbroken is, hebben ze niet zoveel verwerktijd meer nodig omdat ze daar al langer mee bezig waren.

Hellow!

Ik ben een nieuwe mede-fok-forummer!

Ik heb het vorige week uit gemaakt met mijn ex. En heb het zo moeilijk. Ik weet dat het beter is, maar ik mis hem wel heel erg. En het is dus NIET waar dat jonge vouwen weer makkelijk in een relatie stappen. Ik iig niet! Want ik heb vorige week echt een super leuke jongen leren kennen in de kroeg. Uiterlijk en innerlijk helemaal perfect! Maarja... toch het terugkomende exen complex!

Ik volg het hier ook vanaf nu... sinds vorige week uit met m'n vriend. Hij heeft het uitgemaakt, omdat hij niet meer verliefd was en niet meer aan mij vast wou zitten. Ik daarentegen was nog net zo verliefd als in het begin (relatie van iets langer dan een jaar). Dus ik voel me nu nog steeds heel rot. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen te hebben, niet thuis te hoeven zitten zodat ik er maar niet steeds aan denk. Maar als ik dan alleen in bed lig voel ik me zo alleen, dan wil ik gewoon dat hij er is. We hebben geen ruzie, en ik zou graag nog vrienden blijven, maar hij weet nog niet hoeveel contact hij met me wil hebben. Iksprak hem gisteren aan op MSN, hij had gezged dat dat wle mocht, maar hij reageerde niet. Dus ik een paar berichtjes gestuurd gedurende een uur; bleek daarna dat ie gewoon tv had zitten kijken en toen ie online kwam zei hij wel weer wat. Maar ondertussen was ik de hele avond ongerust. Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk! Ik mis hem....

Kom nog dagelijks een ex tegen. Ze werkt namelijk in hetzelfde bedrijf. Is toch elke keer weer pijnlijk. Gelukkig wordt het langzaam minder.

Meer dan een jaar uit, ik denk dat ik er maar grotendeels vrede mee heb gesloten dat mijn liefde voor haar nooit meer zal verdwijnen en dat ik haar mijn leven lang zal moeten missen. Nog steeds heb ik het gevoel dat er geen vrouw op aarde is die mij kan laten voelen zoals zij.

Ik denk nog elke dag aan haar, maar heb haar nu al zo lang niet meer gezien of gesproken dat het contrast tussen nu en toen langzaam wat is vervaagd... en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de rest van mijn leven weer een beetje op poten heb.

quote:

Op woensdag 17 november 2004 09:12 schreef SaskiaR het volgende:
Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk!

Heb ik ook.. ik merk echt, dat hoe minder ik met m praat enzo, hoe beter ik me voel eigenlijk.. Maar toch zou ik het liefst gewoon nog wel met m praten.. ook al weet ik dat het beter is van niet..

We konden altijd zooo goed met elkaar opschieten, hadden lol om de kleinste dingen! Maar nu praten we niet eens meer.. ook al weet ik dat het NU beter is voor mezelf zo.. het doet toch pijn..

quote:

Op woensdag 17 november 2004 09:12 schreef SaskiaR het volgende:
Ik volg het hier ook vanaf nu... sinds vorige week uit met m'n vriend. Hij heeft het uitgemaakt, omdat hij niet meer verliefd was en niet meer aan mij vast wou zitten. Ik daarentegen was nog net zo verliefd als in het begin (relatie van iets langer dan een jaar). Dus ik voel me nu nog steeds heel rot. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen te hebben, niet thuis te hoeven zitten zodat ik er maar niet steeds aan denk. Maar als ik dan alleen in bed lig voel ik me zo alleen, dan wil ik gewoon dat hij er is. We hebben geen ruzie, en ik zou graag nog vrienden blijven, maar hij weet nog niet hoeveel contact hij met me wil hebben. Iksprak hem gisteren aan op MSN, hij had gezged dat dat wle mocht, maar hij reageerde niet. Dus ik een paar berichtjes gestuurd gedurende een uur; bleek daarna dat ie gewoon tv had zitten kijken en toen ie online kwam zei hij wel weer wat. Maar ondertussen was ik de hele avond ongerust. Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk! Ik mis hem....

Dat is gewoon klote. Heb hetzelfde meegemaakt.
Mijn ex is langzamerhand niet meer van me gaan houden, neem aan dat dit niet van de een op de andere dag ontstaat. Maar zit het communicatief dan niet goed omdat ze nooit heeft aangegeven wat er allemaal speelt?

Het nadeel is wel dat jij met nog een verliefd gevoel rondloopt en van hem/haar houdt terwijl je ex al mijlen verder in het proces is.

quote:

Op dinsdag 16 november 2004 20:11 schreef TheOriginalSaar het volgende:
Hellow!

Ik ben een nieuwe mede-fok-forummer!

Ik heb het vorige week uit gemaakt met mijn ex. En heb het zo moeilijk. Ik weet dat het beter is, maar ik mis hem wel heel erg. En het is dus NIET waar dat jonge vouwen weer makkelijk in een relatie stappen. Ik iig niet! Want ik heb vorige week echt een super leuke jongen leren kennen in de kroeg. Uiterlijk en innerlijk helemaal perfect! Maarja... toch het terugkomende exen complex!

Ik neem aan dat je niet meer verliefd op je ex bent, anders maak je het niet uit wel?
Of zijn er andere dingen gebeurt?
Ik heb ook zo iets, als je al een tijd bij elkaar bent heb je veel meegemaakt etc. en dat vergeet je niet 1,2,3.
vind dat het je wel siert dat je zo reageert.

Mijn ervaringen zijn jammer genoeg minder positief.
Mijn ex zei van de een op de andere dag dat het over is.
2 weken later bij een ander ingetrokken en een half jaar later een huis gekocht met die pipo.

quote:

Op maandag 15 november 2004 23:35 schreef Brighteyes het volgende:

[..]


Gek is dat he... ik 'moet' dit topic ook gewoon blijven volgen.
_{Zat even terug te kijken en zag dat ik al vanaf deel 1 mee klep hier... Jeetje, wat is dat al lang geleden, ruim een jaar... Gek om terug te lezen...}

Goh, ik dacht dat jij er mee begonnen was
Niet dus
Deel 14 alweer... veel exxen

Heb wel eens gezegd dat alle exen maar in Siberië gedumpt moesten worden, maar goed dan zit ik er zelf ook..

Wat ik me trouwens afvraag, merken jullie ook dat je steeds wantrouwender wordt naarmate je meer ervaring krijgt met relaties? Ik bedoel, heb wel eens gehoord dat liefdesverdriet het ergste is als je nog jong bent. Juist omdat je dan de hoogste verwachtingen hebt, nog vol vertrouwen bent en je nog het meeste openstelt. Daar zit volgens mij wel wat in, tenminste zo ervaar ik het zelf wel.

En jullie?

quote:

Op woensdag 17 november 2004 17:54 schreef Jumparound het volgende:

[..]

Goh, ik dacht dat jij er mee begonnen was
Niet dus
Deel 14 alweer... veel exxen

Nope... toen het begon had ik nog een relatie... Nog 3 weken.