[Centraal] Kattenziektes

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 13:27 schreef Jooprules het volgende:
Ja het ging inderdaad snel over gelukkig.. maar daar heb ik ook een week consequent voor in het donker moeten zitten en 8 x per dag moeten druppelen met twee soorten medicijnen.. En het was toch een scheur van een halve centimeter.. behoorlijk eng! Ik denk dat het bij die van mij buiten is gebeurd en bij die van jou van binnenuit z'n oogbol is gekomen.. je hebt daar ook weer twee soorten in blijkbaar. Succes met je kattekind!
[..]

Mja ik eh.. hoefde niet in het donke rte zitten
Maar wel 3x daags (liefst 5x maar dat is gewoon niet te doen als je werkt) antibiotica in zn oog smeren (ja smeren.. het was zalf )
DA zei dat het met week of waarschijnlijk over was.. en ja het was toen inderdaad al een stuk minder.
Maar ik denk dat ik bijna 4 maanden lang 3x daags poes gemarteld heb.
Toen vond de DA dat er niet echt meer vooruitgang in zat en ben ik gestopt met zalven.
Nu heeft hij enkel nog een witte vlek.
Het gat is weg.. maar het blijft beschadigd.
Net als normaal littekenweefsel zegmaar.

Overigens.. denk ik dat het van een buurtkater kwam.
Hij kwam op een dag thuis.. bloedend oor.. oog half dicht
Nahja.. dat trekt wel weer weg.
Echter.. oor was zo zwaar ontstoken dat ik na een week continu schoonmaken niet het idee had dat het beter ging.. en toch maar naar de DA ben gegaan
Meteen zjn oog laten checken.
Nahja.. daarna was het smeerselfeest
Het oor werd met behulp van een ontstekingsremmer al snel beter.. enige wat je nog ziet is de daadwerkelijke scheur omdat het gewoon niet aan elkaar gegroeid is.
Alleen dat oog.. tja dat gaat het nooit meer helemaal worden vrees ik.

Sinds die tijd mag hij niet meer naar buiten.. en lijkt zich erbij neergelegd te hebben
Is gewoon alweer een jaar geleden
Zelfs niet op vakantie geweest omdat ik niemand toevertrouw om zalf in dat oogje te smeren.
Poes is zo eenkennig dat hij diegene ongetwijfeld helemaal had opengehaald.
Dat deed hij bij mij ook al bijna.. en ik mag normaal altijd alles. Inclusief pijn doen dus.

Hee wat grappig trouwens dat jij oi kent van no doubt! een van mijn favo autorijnummers
Nee die van mij moest in het donker zitten omdat hij er ook oogverslappers bij kreeg waardoor zn pupil heel groot werd.. daglicht was dan heel pijnlijk voor hem..
maar jeetje wat een ellende heb jij ook gehad zeg! gelukkig gaat het goed met hem! mijn moeder is trouwens ook de enige die ik mijn katten toevertrouw hoor! oja en mn vader haha

Hmm de versie die ik ken.. is ietsje drukker dan no doubt

Ah.. kennelijk komt mijn tekst van het origineel af

quote:

Oi to the World! is a Christmas album by the southern California punk rock band The Vandals. It was released in 1996 by their own label Kung Fu Records, who also re-released it in 2000 with altered artwork and a bonus track. It was the band's sixth full-length studio album, and presented holiday-themed songs written and performed with the tongue-in-cheek humor for which the band is known.

Because Kung Fu Records itself had been formed in 1996 and was at this point still a small label, the original pressing of the album was somewhat limited and it remained relatively obscure for several years (the band's major studio albums at this time were being released on the more established Nitro Records). Over the next few years the band would claim that the existence of Oi to the World! was the most little-known fact about the Vandals. The band also maintained a close friendship with fellow Orange County band No Doubt, who covered the song "Oi to the World" for a Christmas compilation. Their version, which was produced by Vandals guitarist Warren Fitzgerald, received mainstream exposure and popularity and spawned a music video.

Vind het zowieso een geweldig nummer met een hele strakke tekst

[ Bericht 39% gewijzigd door Uhmmie op 26-07-2006 08:45:05 ]

grappig, want in den haag waren the vandals het voorprogramma van no doubt! en ik ken inderdaad de kerstversie weer wat geleerd vandaag, thnx haha

no thanks
Volgens mij is no doubt inmiddels ook VEEL bekender

Anyway.. als u wil kunnen we dit gesprek misschien beter per mail/msn voortzetten (zie FAQ) en dit topic weer houden op kattenziektes

Ja haha, je hebt gelijk!

hoi

ik heb een vraag over mijn poes:

ze heeft niet genezende wonden voor haar oren, DA dacht aan een auto-immuunziekte maar ik kan hier weinig over vinden op internet. medicatie hiervoor hielp wel, maar na 2 mnd is het weer terug
ik ben bang voor een erge ziekte, dat is kat nr 3 met iets chronisch
Misty is 3 jr, verder geen enkel symptoom, vrolijk, opgewekt, actief, eet en drinkt goed. haar eerste 16 wkn in het wild gewoond dus geen info over. ze vecht niet!

Mijn kater heeft chronische niesziekte (1 merk brokken helpt voorkomen, maar als hij ander voer krijgt is het elke 2mnd raak, dus ik ben errg blij met Nobless cat mix)(4jaar en min. 6x niesziekte, continu traanoog en 1e 8 weken van leven in wild geleefd)

Mijn kitten heeft een hartruis, met 5 wkn was het extreem maar nu (12 wkn) is het wel iets minder, geen symptomen op dit moment gelukkig. en 100% genezen van niesziekte en wormen en ondervoeding, daarom had ik haar ook met 5 wkn meegenomen, ze had het neit overleefd anders.

ik kom bijna 2 wekelijks bij de DA deze zomer, maar ze zijn het waard.

wie komt het bekend voor wat mijn poes heeft?

groetjes sabine

test

Daar gaan we dan. Dit is een beetje een lang verhaal, maar het gaat wel over een nare aandoening die voor zo ver ik weet toch vrij vaak voorkomt bij oude katten.
Ongeveer een half jaar geleden is onze oude poes Borstel overleden. Een week later zou ze precies 20 worden.

Ze was altijd heel opgewekt en snel en kon met haar verschrikkelijke rauwe stem het hele huis bij elkaar miauwen als ze honger had ze ging ook nog af en toe naar buiten om een plasje te doen in de tuin om vervolgens weer vlug naar binnen te hupsen. Dat vond ze toch leuker dan de kattenbak die er ook al voor haar stond. Altijd wel een wilde geweest, met de pluimpjes op haar oren. Ze vertikte het om pilletjes te nemen en wou zonodig met je vechten tot bloedens aan toe als je probeerde het in haar mond te stoppen. Zelfs dikke werkhandschoenen hielpen dan niet altijd. Maar buiten dat was ze wel ontzettend lief en aanhankelijk.
Maargoed. Ze was al wat slecht ter been en woonde in een rieten mandje op de tafel die we toch nooit gebruiken. Wij hebben in de koude maanden meestal de verwarming 's nachts aan in huis, en het was nog best koud toen. Jammer genoeg hadden we de verwarming uitgelaten en was het 1 nacht nogal koud geworden en troffen we Borstel een beetje vreemd aan de volgende ochtend. Ze had haar hoofdje naar beneden met haar gezicht plat tegen het kussen in haar mandje en we dachten eerst gewoon dat ze raar deed omdat ze al vrij dement was. Later die dag bleek dat ze last had gehad van de kou en een longontsteking had opgelopen. Vanaf toen ging het steeds slechter...
We gingen met haar naar de dierenarts en daar kreeg ze medicijntjes waardoor het een tijdje wel wat beter ging. Alleen kreeg ze een paar dagen later ineens een heel dik hoofdje en ook haar pootjes waren opgezwollen. Wij weer naar de dierenarts.. Het was water. Ik vond het nogal vreemd toen ik het hoorde maar het voelde inderdaad wel aan als vloeistof. Het zat ook in haar buik en dat heeft de dierenarts met een spuit eruit gezogen. Heel eng allemaal. Maargoed, we kregen pilletjes mee waardoor ze meer zou gaan plassen. Ik geloofde er eerst niet zo in, Borstel en pilletjes? Nee, geen goeie combinatie. Maar ze was verzwakt en liet het toe als je het maar snel genoeg deed. Mijn moeder durfte dat niet te doen, mijn vader bemoeid zich sowieso niet met de dieren en mijn zus (die het ook had gekund) is al een paar jaar het huis uit. Ik moest Borstel dus iedere dag zo'n pil geven.
Alles goed en wel, het vocht ging weer weg en ze zag er weer normaal uit. We zijn een tijdje doorgegaan met de pilletjes, ik gaf ze op een gegeven moment alleen als ik zag dat het vocht weer begon. We zijn ook weer naar de dierenarts geweest voor advies. Het had te maken met haar hart, zei hij. Daar had hij ook wel pilletjes voor, maar die moesten we dan de rest van haar leven iedere dag aan haar geven. Dat zag ik sowieso niet echt zitten. Onze eens zo trotse Borstel, iedere dag gaan treiteren met zo'n pil, nee dat zou ze niet willen. We gingen nog maar door met de plaspillen.
Borsteltje takelde wel af. Ze werd steeds zwakker en kreeg het niet eens meer voor elkaar om naar de kattenbak te lopen (die naast haar op de tafel stond). Je kon aan haar zien dat ze bijna doodging, pilletjes of niet. We zijn met de pilletjes gestopt en hebben haar met haar mandje de laatste 2 dagen in de frisse lucht gezet omdat de zon zo lekker scheen. Dat vonden we toch wat meer kat-waardig dan binnen.
Een paar dagen later hoorde ik vannuit de keuken ineens een luidkeels gekreis uit de woonkamer komen. Het was Borsteltje die duidelijk erg veel pijn had ineens. Mijn moeder zat erbij en hield haar zachtjes vast, maar na een paar harde miauws en rare bewegingen was Borstels hartje ermee gestopt.
We weten niet wat er precies gebeurde, we zijn ook niet nog bij de dierenarts wezen vragen. We hebben haar 1 dag nog op de binnenplaats gezet en ik heb haar nog geaaid en gekroelt terwijl ze dood was en heb ook lekker gehuild. Het klinkt misschien stom, maar ik denk dat ze het zelf zo gewild had, inplaats van een spuitje te krijgen of iets dergelijks. Ze was altijd de wilde en verachtte alles wat met geneeskunde te maken had. We hebben haar begraven achter het huis en ik heb een mooie steen gevonden die nu haar grafje siert.
Ik heb er wel vrede mee. Ze is er heel lang geweest, heeft veel meegemaakt en we hebben met volle teugen van haar genoten.

Maar dat neemt niet weg dat dit een verschrikkelijke ziekte/aandoening is, en ik kan er misschien overheen hebben gekeken maar volgens mij stond het er nog niet bij.

Helaas ervaring met FIP. Twee van mijn Oosterse katten zijn eraan bezweken (en in de 2 jaar daarna 2 twijfelgevallen waarbij het vermoeden bestond dat het mede een oorzaak is geweest). Beiden binnenkatten en de laatste kat was 6 jaar daarvoor in huis gekomen dus waarschijnlijk hebben ze het zelf ontwikkeld vanuit het bekende onschuldige darmvirus.
Verder nog een nuance bij nieziekte: ik heb niesziekte in mijn kattengroep zitten ondanks dat de katten (ja ook de ouderdieren bij de fokker) geent waren....helaas zijn er verschillende soorten kattenziekte en eigenlijk wordt vooral voor de meeste voorkomende geent. Helaas liepen bij de fokker een paar kittens deze ziekte op (kwam van een boerderij af) en sindsdien heb ik het bij mijn katten. Niet superernstig gelukkig en de meeste katten kunnen een lichte aanval zelf de baas worden. Ik grijp eigenlijk alleen maar in als het te lang duurt of te heftig is i.v.m. de bekende problemen met antibiotica (voordat straks helemaal niets meer werkt bij een andere ernstige infectie). Enige remedieom ervan af te komen is eigenlijk doorgaan tot de laatste kat en dan opnieuwq beginnen met andre katten en mijn clubje is nu ruim 11,5 tot 15,5 jaar oud en ik ben helaas aan het aftellen.

Wij laten onze katten nooit inenten en dat is gek genoeg ook helemaal niet nodig. Ze zijn allemaal kerngezond, tot op latere leeftijd de ouderdomsziektes komen, maar daar doe je ook niet veel aan.

Ik heb het vermoeden dat Polle FLEV heeft en niet meer te redden is. Haar nieren zijn aangetast en ze eet niet meer zelfstandig. Bij haar lijkt dit begonnen met een luchtweginfectie, ooginfectie en kortademigheid. Morgen krijg ze een echo om tumoren op te sporen en als het mogelijk is, ook een FLEV test.