quote:
Op maandag 1 november 2004 14:31 schreef accelerator het volgende:
De diensen die de overheid nu met ons belastingeld aanbied hebben geen waarde want zijn ongevraagd. Er valt niet te keizen. Dat belastinggeld ben ik kwijt. Of ik nou wilde of niet.
De overheid vernietigd dus welvaart per definitie.
Welvaart volgens jouw definitie lijkt mij geen bruikbare maat voor levensstandaard. Een levensreddende behandeling in een collectief gefinancierd ziekenhuis is dus waardeloos, terwijl dezelfde behandeling in een privaat gefinancierd waarde heeft omdat je er zelf voor betaalt?
Conclusies uit een bekende studie van Gerring & Thacker van Harvard (de volgende URL bevat spaties, dus werkt mogelijk niet zonder knippen-plakken;
http://www.hsph.harvard.e(...)%20and%20Thacker.pdf ) over de effecten van beleid op levensstandaard:
quote:
It seems fair to say that consumption, but not government taxing and spending at-large, worsens the life circumstances of the poor. [..] On the basis of these findings it might be argued that both the neoliberal and social democratic paradigms are correct, but only on their home turfs. Both increased spending and decreased market regulation would seem to be justified. [..] The traditional state-versus-market dichotomy, we have seen, is a misleading guide to public policy decisions, suggesting a set of tradeoffs that, according to present evidence, do not exist. Market deregulation and increased social spending are not at odds with one another.
Dit wordt nog eens onderstreept door de volgende observatie van John Quiggin: Hoge overheidsuitgaven worden in indexen voor economische vrijheid zoals die van het Fraser instituut op basis van een ongefundeerde vooronderstelling meegenomen als indicator voor weinig economische vrijheid, terwijl overheidsgaven per hoofd/bevolking *positief* correleert met economische vrijheid en het component dus negatief correleert met het meetinstrument als geheel (wat voor testtheoretici overigens een doodzonde is voor een zogenaamd "meetintrument").
quote:
This prompted me to check out how the Economic Freedom index was calculated. The relevant data is all in a spreadsheet, and shows that the index is computed from about 20 components, all rated as scores out of 10, the first of which is general government consumption spending as a percentage of total consumption. [..] Computing correlations, I found that, although it enters the index negatively, government consumption expenditure has a strong positive correlation (0.42) with economic freedom as estimated by the Fraser Institute. Conversely, the GCE component of the index is negatively correlated (0.43) with the index as a whole. [..] The mixed economy produces more economic freedom for the average person than does the minimal state. Despite its own presumption to the contrary, the Fraser Institute's analysis supports this conclusion.
Over de Laffer-curve zullen we het maar niet hebben. Dat is gewoon een grafische weergave van de ongefundeerde vooronderstellingen waarop o.a. de EFI van het Fraser Instituut zich baseert. De theoretische markt is wellicht per definitie efficienter dan de theoretische overheid, maar de werkelijke markt is dat niet per se.
Het 'geen Zero-Sum' verhaal klopt in het algemeen wel in termen van toegevoegde waarde, maar alleen als de verbruikte grondstoffen virtueel oneindig, ofwel niet schaars, zijn. Dat is nu al niet het geval voor land, tropisch hardhout, olie, zoet water, stilte, schone lucht, tijd etc. Met de welvaart neemt de schaarste toe. Als China even rijk wordt als wij, dan zullen wij noodzakelijk minder aardolie moeten gebruiken omdat de prijs ervan bij gelijkblijvende vraag per persoon zal verveelvoudigen omdat het aanbod onmogelijk gelijke tred kan houden met de vraag.
De tijdelijke ontsnapping aan schaarste kan alleen door middel van wetenschap plaatsvinden, en economische speltheorie kan die doorbraken wel veronderstellen maar moeilijk voorspellen. De meeste wetenschappelijke doorbraken van de afgelopen eeuwen zijn niet door de markt maar door de overheid gefinancierd.