Graag serieus.
Ik zelf heb er wel ooit aan gedacht maar het is me nooit gelukt en achteraf was ik ook blij en schaamde ik me eigen dat ik had gedaan.
alvast bedankt voor de reacties.
<spellingsfout>
[Dit bericht is gewijzigd door Duiveltja op 08-09-2001 21:01]
Uiteindelijk ben ik heeeeeel blij dat ik het nooit gedaan heb
quote:Das wel een gewaagde uitspraak.
Op zaterdag 08 september 2001 20:50 schreef Duiveltja het volgende:
iedereen komt wel op een moment in je leven dat je niet meer wilt leven
ik heb dat gevoel in mijn 24-jarige leven nog nooit gehad, en ik hoop ook dat het voorlopig niet komt.
quote:Ja ik weet wat je bedoeld. heb ik heel erg vaak gehad van zal ik het nou wel of niet doen. en ook dat ik gewoon alle pillen die we in huis hadden lezen in de bijsluiter kan dit kwaad of niet.
Op zaterdag 08 september 2001 20:56 schreef Skull-splitter het volgende:
4 Weken geleden ook tot een mm of 3 in mijn vlees staan te snijden, dus ik denk wel dat ik weet waar je het over hebt... Meerdere malen een neiging gehad om het ook te doen, maar dan net op tijd ervanaf stappen... (Ik twijfel aan mijn eigen keuzes als ik op zo'n dakrand sta... Dus daarom zie ik ervan af...)
ga elkaar ff lekker opjutten over hoevaak je het al hebt geprobeerd, en wat de beste manieren zijn.
Nou, dan zullen we in ieder geval binnenkort minder last hebben van het gezeur over zelfmoord.
quote:Het lijkt wel een welvaartsziekte te worden.... en vooral een toename van gevallen is zichtbaar als een bekende of bekend iemand zich van de kant heeft gemaakt...
Op zaterdag 08 september 2001 21:09 schreef Skull-splitter het volgende:
niet opjutten, gaat meer om het bespreken van het probleem van de maatschappij tegenwoordig...
quote:Ja ik woon in braband tilburg is niet zo heel erg ver weg.
Op zaterdag 08 september 2001 21:08 schreef Skull-splitter het volgende:
Zeg, jij woont toch in Brabant, niet? Kom een keer naar Tilburg, stappen en lekker lullen over alles dat voor ons jongeren 'big-business' is. Lucht op! (Heeft mij de laatste tijd 'alive' gehouden iig)
quote:Ik vind hier op fok als je daar iets post of zo dat lucht op er zitten soms wat lullige reacties tussen en zo. Maar over het algemeen vind ik het wel fijn om hier iets neer te zetten waar ik aan denk of waar ik veel aan denk of zoiets.
Op zaterdag 08 september 2001 21:15 schreef Aneurism het volgende:
... alsof een zelfmoordenaar zijn ziel hier bloot zou leggen, er zou meteen over hem heen gekotst worden en dat is het laatste wat zo'n iemand wil..
quote:Het is ook min of meer een 'welvaards ziekte', ik voel me gewoon compleet nutteloos op aarde, dus waarom langer blijven? Het enige dat me hier houd is dat ik me verantwoordelijk voel voor de gevoelens van mensen van wie ik houd, ik beschouw zelfmoord in de meeste gevallen ook als meest ego ding ooit, omdat je er alleen zelf op vooruit gaat, (in jouw hoofd dan) terwijl je je geliefden en familie achterlaat. Maar dat maakt het juist goed dat mensen erover praten, IPV het op te kroppen tot ze geen kant meer opkunnen, behalve de dood in. (weer in het hoofd van de bewuste persoon)
Op zaterdag 08 september 2001 21:11 schreef Vidra het volgende:[..]
Het lijkt wel een welvaartsziekte te worden.... en vooral een toename van gevallen is zichtbaar als een bekende of bekend iemand zich van de kant heeft gemaakt...
Mijn voorliefde voor roofdieren en 'enge' dingen is een omleiding van mijn probleem, het reflecteerd mijn onzekerheid door juist sterke dingen te zoeken en je daaraan te meten.
Op de Duitse TV worden hele programma's hieraan gewijd. Vooral het sluipende gevaar dat in dergelijke discussie op internet schuilt.
Echt heel serieus heb ik het nooit overwogen, maar denken doe ik er wel eens aan. Don't worry about me!
Morgen is het misschien anders...
Lekkere kick wel, zo'n russisch roulette 
quote:Zolang je elke keer met de dezelfde 'keuze' begint is er niks aan de hand.
Op zaterdag 08 september 2001 22:06 schreef hoogl298 het volgende:
De gedachte aan zelfmoord komt bij mij iedere dag wel even voorbij....en dan kies ik....ienemienemutte...tot nu toe kwam "is de baas" altijd nog op "aards bestaan" uit.
Morgen is het misschien anders...Lekkere kick wel, zo'n russisch roulette
Laten we hopen dat je een beetje consequent bent quote:
Op zaterdag 08 september 2001 21:15 schreef Aneurism het volgende:
... alsof een zelfmoordenaar zijn ziel hier bloot zou leggen, er zou meteen over hem heen gekotst worden.
quote:Heb je nog wat te melden, of hoe zit dat.
Op zondag 09 september 2001 00:02 schreef Gellarboy het volgende:[..]
Je zit verdorie op ieder forum maar een beetje je ego'tje te manifesteren. Wat heb je en wat hebben we hier nou aan.
(of ben je misschien een Leeuw? Die hebben zowiezo al zo'n ziekelijke neiging tot aandachttrekkerij zonder inhoud....) oeps! nou gaan we natuurlijk weer op ons pik getrapt reageren enzo... 
quote:Naaaaaaaaaaaaa, ik weet niet wat iedereen heeft vanavond hoor!
Op zondag 09 september 2001 00:06 schreef hoogl298 het volgende:
Heb je nog wat te melden, of hoe zit dat.
Je zit verdorie op ieder forum maar een beetje je ego'tje te manifesteren. Wat heb je en wat hebben we hier nou aan.(of ben je misschien een Leeuw? Die hebben zowiezo al zo'n ziekelijke neiging tot aandachttrekkerij zonder inhoud....) oeps! nou gaan we natuurlijk weer op ons pik getrapt reageren enzo...
Hier ook al iemand!
Get off my back, fuckface. Dit was een inside joke, die jij als newbie niet begrijpt...
Waarom reageer je uberhaupt?
quote:Hoe zou jij het vinden, als iemand door een ondoordachte post van jou net dat laatste duwtje zou krijgen of dat iemand juist door een post van jou op een ongezond idee zou komen.
Op zaterdag 08 september 2001 21:38 schreef Skull-splitter het volgende:
?
Dit is niet een thema om interessant mee te doen, dat bedoel ik.
Fok is voor jongeren, en er zijn veel jongeren, die zoeken en experimenteren, en dan kan ik toch wel zeggen dat dit een gevaarlijk thema is of niet.
[Dit bericht is gewijzigd door Kielef op 09-09-2001 01:01]
quote:Hm, maar nieuwsgroepen over dit onderwerp bestaan al jaren, af en toe "mis"je plots iemand die toch echt wel regelmatig poste, maar over het algemeen is het goed vertoeven daar.
Op zaterdag 08 september 2001 21:32 schreef Kielef het volgende:
Dit is een gevoelig EN gevaarlijk thema.Op de Duitse TV worden hele programma's hieraan gewijd. Vooral het sluipende gevaar dat in dergelijke discussie op internet schuilt.
quote:Ja, maar niet zo'n gekke uitspraak, want ik heb dat idee heel vaak. Waarom doe ik het niet? Kweenie, omdat ik toch door wil vechten. Yep, ik zie het leven als een gevecht. Niet zo vreemd hoor, niet alleen mijn leven zie ik zo, maar leven in het algemeen. Soms wil ik het wel opgeven en rusten, maar toch is het gevecht op zich voor mij al interessant. Wat is er nu mooier dan te knokken voor iets en op een moment je al je vijanden (lees: obstakels in het leven) overwonnen hebt? Ik vind: niks.
Op zaterdag 08 september 2001 20:55 schreef IntroV het volgende:[..]
Das wel een gewaagde uitspraak.
ik heb dat gevoel in mijn 24-jarige leven nog nooit gehad, en ik hoop ook dat het voorlopig niet komt.
In deze filosofie zie ik mensen die zelfmoord plegen in 2 categorieën: mensen die niet meer willen vechten en mensen die niet meer kunnen vechten. De tweede categorie kan ik begrijpen en zal daar niks over zeggen, maar de eerste vind ik altijd een twijfel geval. Hoewel ik daar best sterke ideeën over heb zal ik ze maar niet volledig uiten, daar ik niemand verder pijn wil doen of beledigen.
Fijn is het gevoel zeker niet, maar niet bang zijn om dood te gaan heeft ook wel iets bevrijdends.
Zo doe ik nooit m'n gordel om en ben ik niet voorzichtig.
Dood? Boeie!
Leuk is het leven toch niet.
Maarja, zelfmoord plegen is toch weer een stapje verder. Te ver in mijn geval.
Hoewel...
Ik denk dat iedereen die weleens op het punt heeft gestaan, kan bevestigen dat er niets lafs aan is.
Ik zou het sterker wel stellen, het kost behoorlijk wat moed om een dergelijke daad door te zetten. Iets dergelijks lukt alleen als de nood echt heel hoog is en iemand geen uitweg meer ziet. De menselijk (oer)drijfveer om te blijven leven, leg je namelijk echt niet zo maar naast je neer
Het ongenuanceerde "laf" roepen is misschien een uiting van " niet begrijpen" of een maatschappelijk goed antwoord zoals we bij nog wel meer onderwerpen kennen.
In mijn optiek, kun je er als buitenstaander helemaal niet over oordelen. Je hebt vaak geen flauw idee welke redenen iemand had om de stap daadwerkelijk te nemen. In de ogen van de nabestaanden kan het misschien een klein probleem zijn. Blijkbaar was het voor de "uitvoerder" een groot probleem, of een combinatie van...
Overigens ben ik van mening dat de mensen die daarna roepen dat ze boos zijn en zich afvragen waarom hij/zij er dan niet over is komen praten, eerst zichzelf de vraag moeten stellen "waarom heb ik het niet gezien".
Er zijn veel te veel dingen waarvan men aanneemt dat de ander dat wel weet, maar is dat ook wel zo...
Voordat er geroepen wordt dat zelfmoord niet laf is, wil IllOgical dit uitleggen. De uitleg van de leraar was dat je vlucht voor je problemen, terwijl je als mens kan groeien als je ze oplost (zelf of met anderen). Daarnaast laat je altijd mensen achter met pijn en schuldgevoelens, dus geef je je problemen door (kettingreactie).
Terugkijkend naar die periode zag IllOgical dat hij weinig zelfvertrouwen had op dat moment (goh, een puber zonder zelfvertrouwen). IllOgical heeft er toen met niemand over gepraat (ontzettend fout), maar is er zelfstandig "bovenop" gekomen (was alleen maar denken aan) door mooie vrouwen en mooie muziek zoals reeds gemeld, plus zwaar nadenken. Als IllOgical nu (met toch wel iets meer zelfvertrouwen en een positieve blik op de wereld) nadenkt over die periode, moet hij glimlachen. Wie denkt die jonge IllOgical wel niet dat hij was? Hem al deze mooie dingen die hij nu heeft meegemaakt en nog gaat meemaken te onthouden! Tuurlijk heeft IllOgical nu nog steeds "problemen", maar alles is relatief.
Dus sterkte aan die personen die hier nog dagelijks mee omgaan, praat er veel over en doe het in ###snaam (vul hier de naam in van de entiteit die je aanbid) niet. Er is niets zo erg of er kan wel over gepraat worden en gezocht worden naar een oplossing. Over 10 a 20 jaar ben je jezelf er dankbaar voor, en kun je andere mensen helpen door ze bv van zelfmoord af te houden
BTW Nadenken erover is niet erg, en praten helemaal niet. Dus schrijf aub het hele topic vol als je daar beter van wordt
quote:Er zijn toch veel pubers die dat hebben het is toch ooit onderzocht maar ik weet niet meer hoeveel dat het was.
Op zondag 09 september 2001 08:58 schreef IllOgical het volgende:
IllOgical heeft ook zijn donkere periodes gehad (op16- 17-jarige leeftijd), en erover nagedacht. Om 2 redenen kan IllOgical nog steeds reageren op deze topics: een opmerking van een leraar: "zelfmoord is laf" en de mooie dingen in de wereld (muziek & vrouwen).Voordat er geroepen wordt dat zelfmoord niet laf is, wil IllOgical dit uitleggen. De uitleg van de leraar was dat je vlucht voor je problemen, terwijl je als mens kan groeien als je ze oplost (zelf of met anderen). Daarnaast laat je altijd mensen achter met pijn en schuldgevoelens, dus geef je je problemen door (kettingreactie).
Terugkijkend naar die periode zag IllOgical dat hij weinig zelfvertrouwen had op dat moment (goh, een puber zonder zelfvertrouwen). IllOgical heeft er toen met niemand over gepraat (ontzettend fout), maar is er zelfstandig "bovenop" gekomen (was alleen maar denken aan) door mooie vrouwen en mooie muziek zoals reeds gemeld, plus zwaar nadenken. Als IllOgical nu (met toch wel iets meer zelfvertrouwen en een positieve blik op de wereld) nadenkt over die periode, moet hij glimlachen. Wie denkt die jonge IllOgical wel niet dat hij was? Hem al deze mooie dingen die hij nu heeft meegemaakt en nog gaat meemaken te onthouden! Tuurlijk heeft IllOgical nu nog steeds "problemen", maar alles is relatief.
Dus sterkte aan die personen die hier nog dagelijks mee omgaan, praat er veel over en doe het in ###snaam (vul hier de naam in van de entiteit die je aanbid) niet. Er is niets zo erg of er kan wel over gepraat worden en gezocht worden naar een oplossing. Over 10 a 20 jaar ben je jezelf er dankbaar voor, en kun je andere mensen helpen door ze bv van zelfmoord af te houden
BTW Nadenken erover is niet erg, en praten helemaal niet. Dus schrijf aub het hele topic vol als je daar beter van wordt
quote:En als je nou iedere dag hetzelfde gevecht aan moet gaan, met steeds dezelfde vijanden, die je niet kan overwinnen????
Op zondag 09 september 2001 01:22 schreef Witchfynder het volgende:Ja, maar niet zo'n gekke uitspraak, want ik heb dat idee heel vaak. Waarom doe ik het niet? Kweenie, omdat ik toch door wil vechten. Yep, ik zie het leven als een gevecht. Niet zo vreemd hoor, niet alleen mijn leven zie ik zo, maar leven in het algemeen. Soms wil ik het wel opgeven en rusten, maar toch is het gevecht op zich voor mij al interessant. Wat is er nu mooier dan te knokken voor iets en op een moment je al je vijanden (lees: obstakels in het leven) overwonnen hebt? Ik vind: niks.
In deze filosofie zie ik mensen die zelfmoord plegen in 2 categorieën: mensen die niet meer willen vechten en mensen die niet meer kunnen vechten. De tweede categorie kan ik begrijpen en zal daar niks over zeggen, maar de eerste vind ik altijd een twijfel geval. Hoewel ik daar best sterke ideeën over heb zal ik ze maar niet volledig uiten, daar ik niemand verder pijn wil doen of beledigen.
Je ziet geen andere uitweg meer, alleen maar dat gevecht wat je niet kan winnen en jaren lang al duurt en nog jaren zal duren. Klap op klap op klap op klap krijg je te verwerken, en er is in de tussentijd geen tijd om ff op adem te komen want de volgende klap meldt zich alweer.
Behalve dat je dan tegen je vijanden moet vechten, moet je ook nog tegen een ongelooflijk onbegrip vechten, want die is er voor de mensen die depri zijn of er nie meer uit komen.
Dan ga je er misschien anders over denken.
Voor verdere reactie van mij kant, lezen jullie maar de overige topics die hier al over gehouden zijn.
Als eerste had ik een schoolvriendinnetje die ergens afgelegen woonde op een boerderijtje. Op een dag kwam ze niet, en het gerucht ging dat haar papa zichzelf heeft opgehangen. Dat was dus waar. Ze kwam thuis van school, zou haar fiets in de schuur zetten, en toen vond ze hem...
reden onbekend...Mijn opa (van mijn vaders kant) is net 4 weken op vakantie geweest in Canada, bij zijn familie. Mijn vader zijn neef had in de laatste week van mijn opa zijn vakantie zichzelf met een geweer door het hoofd geschoten. Reden: Hij had van zijn 1e vrouw 5 kinderen, en van zijn 2e 3. Hij is boerenarbeider en verdient niet genoeg om zijn kinderen te onderhouden. Toen dacht hij dat ze beter af zouden zijn zonder hem, en ja...
Ik vind dat als je zelfmoord pleegt, dat je dan egoïstisch bent. Vooral als je je vrouw en/of kinderen achterlaat.
Zelf heb ik wel eens met een schaar in mijn handen gestaan, en urenlang naar mezelf in de spiegel gekeken, en naar mijn polsen. Hoe zou het toch zijn, als ik het zou doen...
Ik heb het toch maar niet gedaan, en gehoopt dat er een beter tijd zou komen. Nou, ik ben er nog steeds, en daar ben ik blij om.
quote:Je kunt beter wel de aandacht erop gooien! Mensen houden er niet van als dingen te dicht in de buurt komen, dus het zal ze eerder stoppen dan motiveren.(ik spreek hier uit ervaring) Het is goed om over deze dingen te praten, het is een probleem dat weliswaar aan het oog ontrokken is (vaak dan), maar wel onder 30% van de jongeren zeer erg leeft.
Op zondag 09 september 2001 00:55 schreef Kielef het volgende:[..]
Hoe zou jij het vinden, als iemand door een ondoordachte post van jou net dat laatste duwtje zou krijgen of dat iemand juist door een post van jou op een ongezond idee zou komen.
Dit is niet een thema om interessant mee te doen, dat bedoel ik.
Fok is voor jongeren, en er zijn veel jongeren, die zoeken en experimenteren, en dan kan ik toch wel zeggen dat dit een gevaarlijk thema is of niet.
quote:Dat bedoelde ik nou met Ego ding, in mijn post een stukkie terug.
Op zondag 09 september 2001 12:13 schreef Mieke het volgende:Ik vind dat als je zelfmoord pleegt, dat je dan egoïstisch bent. Vooral als je je vrouw en/of kinderen achterlaat.
Zelf heb ik wel eens met een schaar in mijn handen gestaan, en urenlang naar mezelf in de spiegel gekeken, en naar mijn polsen. Hoe zou het toch zijn, als ik het zou doen...
Ik heb het toch maar niet gedaan, en gehoopt dat er een beter tijd zou komen. Nou, ik ben er nog steeds, en daar ben ik blij om.
En een schaar?
quote:Ik houd niet van relativeren, en zeker niet in dit geval. Toevallig heb ik net de herhaling van Martil Bril bij Adriaan van Dis (Zomergasten) bekeken en kwam dit even aan de orde. Armando zou ooit iets gezegd hebben als "in een snackbar kan zich een even groot drama afspelen als in een toneelstuk van Shakespeare". Dat vond ik zo treffend.
Op zaterdag 08 september 2001 21:11 schreef Vidra het volgende:[..]
Het lijkt wel een welvaartsziekte te worden....
quote:Ik zou uitkijken met zulke uitspraken. Karin Spaink heeft hierover een heel aardig artikel geschreven in Het Parool (naar aanleiding van de zelfmoord van Brood). Het komt neer op het volgende, ik citeer: "Wat veel waarschijnlijker is, is dat de komende maanden alle mensen die zichzelf door een sprong van het leven willen benemen, op Broods conto zullen worden geschreven."
en vooral een toename van gevallen is zichtbaar als een bekende of bekend iemand zich van de kant heeft gemaakt...
Nog een stukje dan: "Een vergelijkbaar fenomeen ontstond nadat popheld Kurt Cobain zich een kogel door het hoofd had geschoten: ook toen werden de zelfmoorden die jongeren daarna per pistool pleegden, hem aangerekend. (Dat is altijd heel praktisch, een dode iets verwijten. Hij kan zich immers niet meer verweren. Iedereen kan zijn gelijk over een lijk halen.) Maar jongeren pleegden al jarenlang zelfmoord met pistolen; het is in de Verenigde Staten zelfs de meest voorkomende zelfmoordmethode."
Deze 'zelfmoordgolven' zijn dus niet zozeer gebaseerd op cijfers.
Het zou bovendien niet uitsluitend iets van deze tijd wezen, in navolging van een ander zelfmoord te plegen. Ik meen me te herinneren dat naar aanleiding van Goethes "Die Leiden des jungen Werthers" zich een dergelijk fenomeen voorgedaan zou hebben.
quote:Terwijl dat waarschijnlijk een van de beste dingen is om te doen: veel erover praten, informatie publiekelijk maken. Ik heb ooit een tekst gelezen over verschillende methoden om zelfmoord te plegen. Het circuleert op het internet. Als je iemand ervan wilt weerhouden om zelfmoord te plegen - laat hem die tekst lezen. Ik wist helemaal niet dat het zo moeilijk was om een einde aan je leven te maken.
Op zaterdag 08 september 2001 21:32 schreef Kielef het volgende:
Dit is een gevoelig EN gevaarlijk thema.Op de Duitse TV worden hele programma's hieraan gewijd. Vooral het sluipende gevaar dat in dergelijke discussie op internet schuilt.
Bovendien, als je 'zelfmoord' als gespreksonderwerp tot taboe zou laten verworden, zou je het erover reflecteren alleen tegenwerken. Het laatste dat je wilt is toch dat iemand onbezonnen of ongeinformeerd een dergelijke beslissing maakt?
Toch is Nederland hier niet zo 'liberaal' in als we denken. Ik kan me bij uitstek de rel rondom 'Thisbe's zelfmoord/destructiepagina' herinneren. Het zou 'aanzetten tot' zijn en zou derhalve geweerd moeten worden op dat losgeslagen internet.
quote:Ja precies dit denk ik ook wel eens. Wat heeft het leven soms voor nut we zitten deze aardkloot alleenmaar een beetje te verneuken etc.
Op zondag 09 september 2001 08:08 schreef Riann het volgende:
Okal heb je thuis als wat je leuk vind en zo kun je eigen nog kut voelen. En dat hebben de mensen in je naaste omgeving niet in de gaten. Er hoeft niet altijd een sterke reden te zijn om je kut te voelen. Ik denk vaak van ja wat heeft het nou voor zin om te leven. ik ga naar school ik kom thuis wat internetten wat huiswerk maken wat tv kijken en weer slapen en ga zo maar door.
En jah soms denk ik ook wel eens na over zelfmoord (niet dat ik het wil doen hoor). Ik denk dat dit ook een deel de pubertijd is want eerst had ik dit nooit.
Achteraf ben ik blij dat ik het niet heb gedaan, ik ben nu erg tevreden met mijn leven, maar ik heb me echt heel lang ellendig gevoeld. Als die periode iets langer had geduurd had ik dit nu niet kunnen schrijven...
Soms denk je alles al gedaan te kunnen hebben en zie je dus geen uitweg meer en geen spoor naar het geluk.
Daarom zijn dit soort dingen makkelijk te zeggen als je het zelf niet meegemaakt hebt. Zelf moet ik ook nog proberen het leven beter in te zien maar dat gaat niet zo maar even...daar is tijd voor nodig.. erg veel tijd.
quote:En wat voor anders zei ik dan ik het laatste gedeelte van mijn post?
Op zondag 09 september 2001 12:07 schreef Evil het volgende:En als je nou iedere dag hetzelfde gevecht aan moet gaan, met steeds dezelfde vijanden, die je niet kan overwinnen????
Je ziet geen andere uitweg meer, alleen maar dat gevecht wat je niet kan winnen en jaren lang al duurt en nog jaren zal duren. Klap op klap op klap op klap krijg je te verwerken, en er is in de tussentijd geen tijd om ff op adem te komen want de volgende klap meldt zich alweer.
quote:Denk je dat we dan reïncarneren?
Op maandag 10 september 2001 00:20 schreef Dr_Greene het volgende:
Ik ben van mening dat iedereen met een bepaalde taak / leerdoel hier op aarde is. Een eind aan je leven maken voor je dit doel hebt bereikt, is volgens mij hetzelfde als bij een computer op de reset-knop drukken: Het gezeik begint gewoon weer opnieuw...
quote:Ik denk dat het gewoon ook te maken heeft met het vinden van een doel. Het ergste lijkt me dat je niet weet wat je doel in het leven is. Totdat ik die gevonden had voelde ik me ook constant miserabel. Doe ik nu nog soms omdat ik me dan zorgen maak of ik dat doel wel kan bereiken en omdat ik van niemand zo'n support krijg omdat ze of mijn studie raar vinden of mijn uiteindelijke doel belachelijk of dat ze zelfs zeggen "een hbo opleiding is helemaal niet belangrijk". Daar word je dan ook weer debiel van omdat je al die moeite neemt en je te pletter werkt terwijl niemand er aandacht aan schenkt. Dan ga je echt snel achteruit denk ik.
Op zondag 09 september 2001 16:38 schreef bierglas het volgende:[..]
Ja precies dit denk ik ook wel eens. Wat heeft het leven soms voor nut we zitten deze aardkloot alleenmaar een beetje te verneuken etc.
En jah soms denk ik ook wel eens na over zelfmoord (niet dat ik het wil doen hoor). Ik denk dat dit ook een deel de pubertijd is want eerst had ik dit nooit.
quote:Denk het wel ja. Tot we al onze leerdoelen hebben bereikt. Wat daarna komt weet ik natuurlijk niet...
Op maandag 10 september 2001 10:16 schreef Witchfynder het volgende:[..]
Denk je dat we dan reïncarneren?
quote:
Op maandag 10 september 2001 10:15 schreef Witchfynder het volgende:
En wat voor anders zei ik dan ik het laatste gedeelte van mijn post?
quote:Maar blijkbaar intepreteer ik het weer eens op de verkeerde manier....
Op zondag 09 september 2001 01:22 schreef Witchfynder het volgende:In deze filosofie zie ik mensen die zelfmoord plegen in 2 categorieën: mensen die niet meer willen vechten en mensen die niet meer kunnen vechten. De tweede categorie kan ik begrijpen en zal daar niks over zeggen, maar de eerste vind ik altijd een twijfel geval. Hoewel ik daar best sterke ideeën over heb zal ik ze maar niet volledig uiten, daar ik niemand verder pijn wil doen of beledigen.
quote:als ik er aan denk dan denk ik bij me eigen een touw we hebben geen touwen waar moet ik het aan vast maken polsen doorsnijden is pijnlijk pillen ga je niet snel genoeg en ook nog eens hebben we geen dodelijke pillen in huis en net als herman brood is kei eng en dan denk ik van dan is polsen doorsnijden nog de beste maar waar haal je scherp mes vandaan het gaat neit zo makkelijk net als bij gtst terra
Op maandag 10 september 2001 17:57 schreef Evil het volgende:[..]
[..]Maar blijkbaar intepreteer ik het weer eens op de verkeerde manier....
quote:Nee, je leest niet goed. Je zegt dat mensen soms gewoon niet meer kunnen en er daarom mee op willen houden. Nou, da's toch een van mijn categorieën of niet?
Op maandag 10 september 2001 17:57 schreef Evil het volgende:Maar blijkbaar intepreteer ik het weer eens op de verkeerde manier....
quote:Het makkelijkste en "comfortabelste" is met medicijnen of door CO vergiftiging. Je polsen doorsnijden lijkt mij niet zo erg fijn hoor. Ten eerste het snijden als niet (jak!) en dan nog die liters bloed die eruit spuiten.... bah!
Op maandag 10 september 2001 19:08 schreef Riann het volgende:als ik er aan denk dan denk ik bij me eigen een touw we hebben geen touwen waar moet ik het aan vast maken polsen doorsnijden is pijnlijk pillen ga je niet snel genoeg en ook nog eens hebben we geen dodelijke pillen in huis en net als herman brood is kei eng en dan denk ik van dan is polsen doorsnijden nog de beste maar waar haal je scherp mes vandaan het gaat neit zo makkelijk net als bij gtst terra
quote:co vergiftiging duurt toch ook kei lang dat heeft harmsen toch ook ooit gedaan in gtst en dat kun je niet even vlug doen kijk als pubertje ben je toch nooit zo allang alleen thuis dan gaat het niet zo makkelijk
Op maandag 10 september 2001 19:14 schreef Witchfynder het volgende:[..]
Het makkelijkste en "comfortabelste" is met medicijnen of door CO vergiftiging. Je polsen doorsnijden lijkt mij niet zo erg fijn hoor. Ten eerste het snijden als niet (jak!) en dan nog die liters bloed die eruit spuiten.... bah!
quote:Ja kom nou, je kan GTST nou niet echt als volwaardig referentiepunt gebruiken. Het is maar een soap hoor. Allemaal overdreven gedoe.
Op maandag 10 september 2001 19:16 schreef Riann het volgende:[..]
co vergiftiging duurt toch ook kei lang dat heeft harmsen toch ook ooit gedaan in gtst en dat kun je niet even vlug doen kijk als pubertje ben je toch nooit zo allang alleen thuis dan gaat het niet zo makkelijk
quote:Daar heb ik het lef ook niet voor op de herman brood manier.
Op maandag 10 september 2001 20:19 schreef bierglas het volgende:
Och als je het snel en pijnloos wilt doen moet je gewoon van een hoog gebouw afspringen.. Gewoon van een flat van 10 etages hoog ofzo en dan jump.. maar ik zou daar denk ik het lef niet voor hebben om dat te doen
Persoonlijk zou ik springen of verzuipen, lijkt me de "mooiste" manier. Qua gemak kun je beter door onderkoeling sterven, val je eerst in slaap, daarna zak je langzaam weg...
Levert niet zo'n rotzooi op als een mes en je weet zeker dat het beter gaat als met een touw. Met een touw heb je nl. 2 mogelijkheden: verstikking of een gebroken nek. De laatste is het meest pijnloos, maar ook het moeilijkst te bereiken. De knoop van de strop moet dan op een goeie plek geplaatst worden, en je moet met voldoende kracht "vallen".
Wat IllOgical in ieder geval niet aanraadt is de trein. In zijn studententijd heeft IllOgical, samen met zijn medepassagiers in de lente, herfst en rond de kerst mogen genieten van een "explosie" van bloed, ledematen, botten en ingewanden. Vervolgens mogen conducteur en machinist dat allemaal oprapen.
quote:Ik wil wel met je mailen of sms rian_92@hotmail.com
Op maandag 10 september 2001 21:22 schreef Skull-splitter het volgende:
doet pijn en daarom moet je echt een behoorlijk eind weg zijn om door te zetten, gezien niet iedereen een flitsende set scalpels thuis heeft liggen.Persoonlijk zou ik springen of verzuipen, lijkt me de "mooiste" manier. Qua gemak kun je beter door onderkoeling sterven, val je eerst in slaap, daarna zak je langzaam weg...
quote:Snij met de aderen mee, en niet loodrecht erop (dwars over de pols). Anders bestaat de kans dat het bloed stolt, en de wond dicht gaat.
Op maandag 10 september 2001 21:22 schreef Skull-splitter het volgende:
doet pijn en daarom moet je echt een behoorlijk eind weg zijn om door te zetten, gezien niet iedereen een flitsende set scalpels thuis heeft liggen.
BTW, als je goed hebt doorgesneden, snij je je pezen door, en dan wordt het bijzonder moeilijk om de andere pols door te snijden.
Tot zover de Hubo tips... neem het allemaal ter kennisgeving aan, en probeer het leven op een positieve manier te zien. Please!
quote:ja bah dit lijkt me ook eng om zoeits te zien en ziet ook goor uit lijkt me
Op maandag 10 september 2001 21:25 schreef IllOgical het volgende:
Wat IllOgical in ieder geval niet aanraadt is de trein. In zijn studententijd heeft IllOgical, samen met zijn medepassagiers in de lente, herfst en rond de kerst mogen genieten van een "explosie" van bloed, ledematen, botten en ingewanden. Vervolgens mogen conducteur en machinist dat allemaal oprapen.
Ik heb wel 's soms dat als ik voor een overweg sta dat ik zo de trein op me af zie komen, en korter en korter en dan BAM komt ie langs (niet dat ik me eronder wil gooien
). Maar zo heb je wel een ID hoe het is ALS je op het spoor zou staan..quote:Ik denk dat het gemakelijkste nog altijd pilletjes is. Dan ga je gewoon slapen
Op maandag 10 september 2001 21:22 schreef Skull-splitter het volgende:Persoonlijk zou ik springen of verzuipen, lijkt me de "mooiste" manier. Qua gemak kun je beter door onderkoeling sterven, val je eerst in slaap, daarna zak je langzaam weg...
en je wordt nooit meer wakker (als het goed is) Maar lijkt me wel lullig voor na-bestaanden, die denken dan dat je zooooo moe bent en laten je 1 dag slapen. De volgende dag proberen ze je wakker te maken maar je wordt het niet. Dan dokter bellen en die zegt dat je dood bent
quote:
Op maandag 10 september 2001 22:04 schreef Skull-splitter het volgende:
Quit ya Bitchin...
Hou op?
quote:huh mag ik niet eens meer replyen op dit topic
Op maandag 10 september 2001 22:22 schreef Skull-splitter het volgende:
cut the bullshit, stop talking trash.Hou op?
quote:Hoe weet jij nou of ik niet goed lees???!!!!!!!! Ik lees gewoon wat er staat, maar waarschijnlijk bedoel jij er andere dingen mee, die bij mij in mn gedachten komen als ik jou opmerking lees!!!!!!
Op maandag 10 september 2001 19:13 schreef Witchfynder het volgende:Nee, je leest niet goed. Je zegt dat mensen soms gewoon niet meer kunnen en er daarom mee op willen houden. Nou, da's toch een van mijn categorieën of niet?
Maar ik zal ophouden mn gedachtes op papier te zetten, ben er totaal niet goed in, en haal alleen maar dingen in mn kop die andere nie zo bedoelen maar wel zo bij mij overkomen......
quote:gewoon 40 paracetamolletjes slikken, kost niet duur, 3 piek bij t kruitvat, en binnen een uurtje slaap je diep en diep in.......................
Op maandag 10 september 2001 19:08 schreef Riann het volgende:[..]
als ik er aan denk dan denk ik bij me eigen een touw we hebben geen touwen waar moet ik het aan vast maken polsen doorsnijden is pijnlijk pillen ga je niet snel genoeg en ook nog eens hebben we geen dodelijke pillen in huis en net als herman brood is kei eng en dan denk ik van dan is polsen doorsnijden nog de beste maar waar haal je scherp mes vandaan het gaat neit zo makkelijk net als bij gtst terra
quote:Ben je eigenlijk zielig zeg...
Op maandag 10 september 2001 22:54 schreef knakkie het volgende:[..]
gewoon 40 paracetamolletjes slikken, kost niet duur, 3 piek bij t kruitvat, en binnen een uurtje slaap je diep en diep in.......................
quote:Fout...na een uurtje kots je alles weer uit.
Op maandag 10 september 2001 22:54 schreef knakkie het volgende:[..]
gewoon 40 paracetamolletjes slikken, kost niet duur, 3 piek bij t kruitvat, en binnen een uurtje slaap je diep en diep in.......................
Je moet nl eerst antibraakmiddel slikken voor je die pilletjes gaat slikken.
En dan nog: pillen zijn zeer onbetrouwbaar, en als je gevonden wordt voor je dood bent, gaan ze lekker je maag leegpompen.
Is niet fijn...
quote:dat is wel lullig moet je naar een zielenknijpen en zo daar heb je dan echt geen zin in en van 10 paracetamollen moet je al braken.
Op dinsdag 11 september 2001 03:24 schreef StrayDog het volgende:[..]
Fout...na een uurtje kots je alles weer uit.
Je moet nl eerst antibraakmiddel slikken voor je die pilletjes gaat slikken.
En dan nog: pillen zijn zeer onbetrouwbaar, en als je gevonden wordt voor je dood bent, gaan ze lekker je maag leegpompen.
Is niet fijn...
quote:Echt niet!!!
Op maandag 10 september 2001 22:54 schreef knakkie het volgende:[..]
gewoon 40 paracetamolletjes slikken, kost niet duur, 3 piek bij t kruitvat, en binnen een uurtje slaap je diep en diep in.......................
Je sterft juist een vreselijke dood. Na 40 paracetamol gaat je lever kapot. Dit proces kan echter wel een dag of 3-4 duren. Voordat je uiteindelijk doodgaat heb je onder andere last van inwendige bloedingen omdat je lever geen stollingsfactoren meer maakt.
Uiteindelijk raak je in coma omdat zich afvalstoffen in je lichaam ophopen, maar om daar zo lang op te wachten.
Je merkt er niks van![Dit bericht is gewijzigd door gekke_sandra op 18-01-2004 08:42]
quote:heb het willen doen, maar heb beslist dat ik me te makkelijk gewonnen gaf op die manier. denk niet dat ik ooit weer op de gedachte zal komen het te doen
Op zaterdag 8 september 2001 20:47 schreef Riann het volgende:
Ik moest er vanmiddag ineens aan denken dooriets. Niet dat ik het zelf wil gaan doen. Maar heb je het ooit willen doen of heb je ook ooit een poging gedaan
serieus,
ik heb een paar doelen in mijn leven gekoppeld aan een tijd.
bereik ik die doelen niet dan ga ik op een mooie manier naar de andere kant
quote:Dit is niet waar
Op dinsdag 11 september 2001 07:15 schreef Riann het volgende:
en van 10 paracetamollen moet je al braken.
quote:Wat het waard is om te leven isniet universeel en is voor iedereen anders. Leven is de bevestiging van het zijn, dat is universeel. Er is niet als "Het doel". Net zo min is zelfmoord per se fout. Een nieuw leven, nieuwe kansen.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:41 schreef Megumi het volgende:
In dit land van tranen is de dood ons enig erfdeel. Maar het leven is ook het maken van nieuw leven houden van. Vertrouwen hebben in anderen. Zorgen voor de beginnende levens die onze opvolgers zijn. Dat schept eer verplichtingen die het mij het waard maken om te leven.
quote:Ik heb een rotte pesthekel aan de narcisisten die het nodig vinden om zelfmoord te willen plegen. Het beste kan ik mijn emoties m.b.t. zelfmoord uiten door middel van de volgende tekst geschreven door mijn favorite schrijver James Maynard Keenan, uitgevoerd in A Perfect Circle.
Op zaterdag 8 september 2001 20:47 schreef Riann het volgende:
Ik moest er vanmiddag ineens aan denken dooriets. Niet dat ik het zelf wil gaan doen. Maar heb je het ooit willen doen of heb je ook ooit een poging gedaanGraag serieus.
Ik zelf heb er wel ooit aan gedacht maar het is me nooit gelukt en achteraf was ik ook blij en schaamde ik me eigen dat ik had gedaan.
alvast bedankt voor de reacties.
The Outsider
Help me if you can
Adjust to this
It's not the way I'm wired so
could you please
Help me understand why
You're giving in to all these
Reckless dark desires you're
Lying to yourself again
Suicidal imbecile
Think about it, put it on the faultline
What'll it take to get it through to you precious
I'm over this, why do you wanna throw it away like this
Such a mess, I dont wanna watch you
Disconnect and self destruct one bullet at a time
What's your rush now, everyone will have his day to die
Medicated, drama queen, picture perfect, numb belligerence
Narcisistic, drama queen, craving fame and all this decadance
Lying through your teeth again
Suicidal imbecile
Think about it, put it on the fautline
What'll it take to get it through to you precious
I'm over this, why do you wanna throw it away like this
Such a mess, I dont wanna watch you
Disconnect and self destruct one bullet at a time
What's your rush now, everyone will have his day to die
They were right about you
They were right about you
Lying to my face again
Suicidal imbecile
Think about it put it on the fautline
What'll it take to get it through to you precious
I'm over this, why do you wanna throw it away like this
Such a mess, over this, over this
Disconnect and self destruct, one bullet at a time
What's your hurry, everyone will have his day to die
If you choose to pull the trigger, should your drama prove sincere,
Do it somewhere far away from here
quote:Leven is zorgen voor je famillie. Zorgen voor de dochter van je broer. Zorgen voor je zelf en je nageslacht. En ten opzichte van hen is zelfmoord een makelijke ontsnapping aan het leven.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:44 schreef Mariel het volgende:[..]
Wat het waard is om te leven isniet universeel en is voor iedereen anders. Leven is de bevestiging van het zijn, dat is universeel. Er is niet als "Het doel". Net zo min is zelfmoord per se fout. Een nieuw leven, nieuwe kansen.
quote:* Alicey vraagt zich af of je hebt nagedacht over de redenen waarom iemand zelfmoord wil plegen
Op zaterdag 17 januari 2004 23:47 schreef BloodRayne het volgende:[..]
Ik heb een rotte pesthekel aan de narcisisten die het nodig vinden om zelfmoord te willen plegen.
denk dat dat ergens ook wel iets over jouw ego-centrische denkrichting zegt
quote:Leven heeft geen verplichtingen uit zichzelf. Jij legt jezelf verplichtingen op, en daar is niets mis mee. Ga die verplichtingen echter niet op een ander projecteren. Het eigen leven heeft alleen de persoon zelf over te beschikken. Wanneer die persoon wenst het leven op te geven, is dat zijn/haar goed recht. De pijn die dat doet bij nabestaanden heeft ook 2 kanten. Het kan veel pijn doen, maar hoeveel pijn moet er niet aan zelfmoord vooraf gegaan zijn?
Op zaterdag 17 januari 2004 23:49 schreef Megumi het volgende:[..]
Leven is zorgen voor je famillie. Zorgen voor de dochter van je broer. Zorgen voor je zelf en je nageslacht. En ten opzichte van hen is zelfmoord een makelijke ontsnapping aan het leven.
quote:Nee. Merk ik dan wel weer. Geloof niet zo in een leven naar de dood. De dood is een onstnapping aan het leven voor de dood. Een leven na de dood is slechts een illiusie. Een hoop aan een leven na dood wat er niet is.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:50 schreef Darkster1981 het volgende:
eigenlijk ben ik ook wel een beetje nieuwschierig naar wat er gebeurd als je dood bent. jullie niet?
quote:Ik denk dat je niet helemaal begrijpt dat dit een internet forum is en geen psychiatrische instelling die jou hiermee kan helpen.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:31 schreef gekke_sandra het volgende:
Ik werd er een paar dagen geleden mee wakker... en het ging maar niet weg... het is alleen maar erger geworden en nu wel op zijn toppunt, denk ik. Ik ben ten einde raad... ik meen het écht ZO serieus en ik ben ZO kapot dat ik niet meer weet wat ik moet doen!
Alsof ik niet genoeg geleden heb in dit leven, wat ik achter de rug heb. Blijkbaar verdien ik dat... ik zal wel zoveel fout gedaan hebben in mijn leven, dat ik al die ellende verdien. WAAR is die k*t god dan!? WAAROM moet mijn leven áltijd zo K*T gaan!!!!! IK HEB HET HELEMAAL GEHAD!!!!!!!!!!!!!!!! Ik kan niet meer....
ik ben een wrak... hoe krijg ik die enge gedachtes zo snel mogelijk uit mijn hoofd!? Ik heb ze al dagen nu en ik krijg ze er maar niet uit!!! Help!!! ... Iemand?
Geboortedatum 1985, en nu loopt je al te jammeren dat je zoveel geleden hebt? Meisje, je begint net pas. 
quote:Sorry, geen aanval op jou, maar wat weet jij van haar om daar zo over te oordelen? 1985 zegt (helaas) NIETS over dit alles
Op zaterdag 17 januari 2004 23:53 schreef Vivi het volgende:
Meisje, je begint net pas.
quote:Jij bent wel een beetje bot vindt je niet.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:53 schreef Vivi het volgende:[..]
Ik denk dat je niet helemaal begrijpt dat dit een internet forum is en geen psychiatrische instelling die jou hiermee kan helpen.
Geboortedatum 1985, en nu loopt je al te jammeren dat je zoveel geleden hebt? Meisje, je begint net pas.
quote:Het leven is nog zo lang voor je. Ga maar eens na hoe kort de tijd is dat je je nu down voelt. Het kan natuurlijk zijn, want je ontwikkelt je nu. Geef wat extra aandacht aan jezelf als je vindt dat anderen je die niet (voldoende) geven, en leer voor jezelf in te staan.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:31 schreef gekke_sandra het volgende:
Iemand?
quote:Ik heb de indruk dat dit soort aanvallen van melodrama nogal leeftijds-gerelateerd zijn ja. M.a.w. Puberteit.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:56 schreef ParanoidEv het volgende:[..]
Sorry, geen aanval op jou, maar wat weet jij van haar om daar zo over te oordelen? 1985 zegt (helaas) NIETS over dit alles
quote:je komt zelf ook uit 1985, dus jij hebt niet het verschil ervaren, en kunt hier dus niets over zeggen
Op zaterdag 17 januari 2004 23:56 schreef ParanoidEv het volgende:[..]
Sorry, geen aanval op jou, maar wat weet jij van haar om daar zo over te oordelen? 1985 zegt (helaas) NIETS over dit alles
quote:Zelfmoord is gewoon laf. Een makelijke ontnapping aan het leven. Niet meer en niet minder. En idd die keuze staat vrij.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:51 schreef Mariel het volgende:[..]
Leven heeft geen verplichtingen uit zichzelf. Jij legt jezelf verplichtingen op, en daar is niets mis mee. Ga die verplichtingen echter niet op een ander projecteren. Het eigen leven heeft alleen de persoon zelf over te beschikken. Wanneer die persoon wenst het leven op te geven, is dat zijn/haar goed recht. De pijn die dat doet bij nabestaanden heeft ook 2 kanten. Het kan veel pijn doen, maar hoeveel pijn moet er niet aan zelfmoord vooraf gegaan zijn?
quote:Zachte heelmeesters enzo.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:57 schreef Megumi het volgende:[..]
Jij bent wel een beetje bot vindt je niet.
quote:Nee ik weet inderdaad nog niet hoe het is als ik 20 ben
Op zaterdag 17 januari 2004 23:59 schreef Alicey het volgende:[..]
je komt zelf ook uit 1985, dus jij hebt niet het verschil ervaren, en kunt hier dus niets over zeggen
Maar ik doelde op dat 18-jarigen net zo goed veel meer meegemaakt kunnen hebben dan iemand van 30. Dat weet je niet als je iemand niet kent.quote:Heeft geen kanker te maken met laf zijn.
Op zondag 18 januari 2004 00:00 schreef Megumi het volgende:[..]
Zelfmoord is gewoon laf.
quote:Waarom zou je jezelf leven opleggen wanneer het geen waarde heeft? Waarom in dat geval jezelf kwellen, terwijl je uiteindelijk toch aan de andere kant van het gras terecht komt?
Een makelijke ontnapping aan het leven. Niet meer en niet minder.
Heb jij ooit zelfmoord meegemaakt in je nabije omgeving? Ik denk dat ik het antwoord al weet.
quote:Mooi, ga dan geen andere conclusies trekken.
En idd die keuze staat vrij.
quote:Ja,
Op zaterdag 17 januari 2004 23:47 schreef BloodRayne het volgende:[..]
Ik heb een rotte pesthekel aan de narcisisten die het nodig vinden om zelfmoord te willen plegen.
ik kan er ook niet goed tegen dat mensen met maar één been het in hun hoofd halen om minder makkelijk te gaan lopen.
quote:dat ben ik absoluut met je eens. het blijft echter een feit dat je net met leven begint, en dat er nog heeeel veel te ontdekken valt
Op zondag 18 januari 2004 00:02 schreef ParanoidEv het volgende:[..]
Nee ik weet inderdaad nog niet hoe het is als ik 20 ben
quote:nee, ook als je iemand wel denkt te kennen niet per se trouwens
Dat weet je niet als je iemand niet kent.
quote:Fijn, zijn we het (toch) met elkaar eens
Op zondag 18 januari 2004 00:04 schreef Alicey het volgende:[..]
dat ben ik absoluut met je eens. het blijft echter een feit dat je net met leven begint, en dat er nog heeeel veel te ontdekken valt
[..]nee, ook als je iemand wel denkt te kennen niet per se trouwens
quote:Ja, dat zei ik ook altijd toen ik 18 was. No offence, maar meestal is dit echt niet zo...adolescenten ervaren alles ms veel heftiger en raken sneller een beetje hysterisch om niks, combinatie van razende hormomen en een hoop nieuwe gevoelens en ervaringen.
Op zondag 18 januari 2004 00:02 schreef ParanoidEv het volgende:[..]
Nee ik weet inderdaad nog niet hoe het is als ik 20 ben
Een jaartje of 10 later begrijp je niet meer waar je je toen zo druk over maakte.
Let wel; ik heb het hier over de gemiddelde adolescent he, niet over iemand die zwaar misbruikt is oid.
Zomaar zeggen dat mensen die zelfmoord willen plegen laf zijn is een uitspraak waar je niet genoeg grond voor kan hebben. Oordeel eerst eens over jezelf.quote:Ah ik ging meer uit van zo'n serieuze situatie eerlijk gezegd. Anders vind ik inderdaad dat je geen recht hebt om zieli te lopen doen. Meestal plegen ze dan toch geen zelfmoord.
Op zondag 18 januari 2004 00:05 schreef Vivi het volgende:[..]
Ja, dat zei ik ook altijd toen ik 18 was. No offence, maar meestal is dit echt niet zo...adolescenten ervaren alles ms veel heftiger en raken sneller een beetje hysterisch om niks, combinatie van razende hormomen en een hoop nieuwe gevoelens en ervaringen.
Een jaartje of 10 later begrijp je niet meer waar je je toen zo druk over maakte.
Let wel; ik heb het hier over de gemiddelde adolescent he, niet over iemand die zwaar misbruikt is oid.
quote:het komt ook omdat je dan pas voor het eerst minder beschermd wordt. maar of de tendens goed is? uiteindelijk ga je steeds meer normaal vinden, en wordt je steeds afgevlakter. je maakt steeds meer mee. op een gegeven moment kijk je werkelijk nergens meer van op. tegelijkertijd kan ik daar erg blij en erg verdrietig om zijn
Op zondag 18 januari 2004 00:05 schreef Vivi het volgende:[..]
Een jaartje of 10 later begrijp je niet meer waar je je toen zo druk over maakte.
Het is een bekend "gegeven" dat je er niet voor gekozen hebt om geboren te worden. Toch vraag ik me af of je "uberhaupt" ooit een goede afweging kunt maken tav van het plegen van zelfmoord. Met goed bedoel ik of je (op dat moment) een heldere keuze kunt maken, je de nodige hulp hebt gezocht danwel aangeboden hebt gekregen, je het uberhaupt het aan iemand hebt laten merken dat je je slecht voelt (opkroppen van emoties/bepaalde gevoelens cq gedachten, sommige dingen kun je nou 1maal echt niet alleen af) etc etc....
Er is (vind ik) ook een groot verschil tussen echt zelfmoord willen plegen en een "cry 4 help" ofwel een schreeuw om hulp, het gaat echt niet (meer) met me, kan iemand daar gvd er eens wat mee/aan doen.. Bv een boel pillen innemen en daarna iemand bellen danwel op een manier/moment dat je weet dat iemand je vind voordat "het te laat is".
Doe dit niet aub, trek eerder aan de bel en doe er wat mee/aan!! Praat er met mensen over......
-edit, toevoeging-
Mensen die zich echt slecht voelen hebben er geen fuck aan als je dingen zegt als "het komt wel goed" "waar heb je het nou over, je bent nog jong, je komt net kijken" "vind je dat erg, ik (ken iemand die) heb (heeft) veel erger mee gemaakt".. Met dit soort reacties neem je niemand serieus, ze hebben er NU niets aan dat het gezegd wordt.. Ook bepaalde reacties in dit topic, 
Niet doen
[Dit bericht is gewijzigd door Italo op 18-01-2004 00:18]
quote:de wens tot sterven kan vaststaan. ik heb iemand gekend die vaak vertelde dood te willen. op een gegeven moment had hij het er niet meer over, hij werd vrolijker, hij leek eindelijk te leven. enkele maanden later, na vermist opgegeven te zijn, dood gevonden - zelfmoord
Op zondag 18 januari 2004 00:14 schreef Italo het volgende:
Praat er met mensen over......
moraal van het verhaal : iemand kan echt dood willen, zonder hier over te willen praten of een andere oplossing te voorzien
quote:Klopt, helaas gebeurd dit al te vaak. Daarom zeg ik ook dat je sommige dingen echt niet alleen op kan lossen, ookal zijn er genoeg mensen die dat wel doen (helaas) en zich dus van het leven beroven..
Op zondag 18 januari 2004 00:17 schreef Alicey het volgende:
moraal van het verhaal : iemand kan echt dood willen, zonder hier over te willen praten of een andere oplossing te voorzien
quote:Kijk, dit soort reacties zijn dus totaal nutteloss en onnodig kwetsend
Op zaterdag 17 januari 2004 23:53 schreef Vivi het volgende:
Geboortedatum 1985, en nu loopt je al te jammeren dat je zoveel geleden hebt? Meisje, je begint net pas.
quote:sommige mensen willen geen oplossing
Op zondag 18 januari 2004 00:21 schreef Italo het volgende:[..]
Klopt, helaas gebeurd dit al te vaak. Daarom zeg ik ook dat je sommige dingen echt niet alleen op kan lossen, ookal zijn er genoeg mensen die dat wel doen (helaas) en zich dus van het leven beroven..
quote:True true....
Op zondag 18 januari 2004 00:28 schreef Alicey het volgende:
sommige mensen willen geen oplossing
Maar vind je dat dan een weloverwogen en "verstandige" keuze??
De lat ligt (denk ik) voor mij veel hoger om zelfmoord te plegen dan om te proberen te praten over dingen die ik soms niet eens kan verwoorden voor mezelf...
quote:kan ik niet over oordelen, ik heb niets vergelijkbaars meegemaakt. het vereist heel veel levenservaring, ik sluit niet uit dat er mensen zijn die dat als conclusie van het leven zien
Op zondag 18 januari 2004 00:33 schreef Italo het volgende:[..]
True true....
Maar vind je dat dan een weloverwogen en "verstandige" keuze??
quote:Vind ik ook.
Op zondag 18 januari 2004 00:24 schreef Italo het volgende:[..]
Kijk, dit soort reacties zijn dus totaal nutteloss en onnodig kwetsend
Komt over als van, kijk s naar mij, ik ben al veel ouder dan jou en ik heb al veel meer levenservaring en ik leef ook nog steeds.
quote:Had je de tekst gelezen die ik heb gepost dan had je het antwoord daar al op gehad. Het maakt mij niet uit als mensen zelfmoord willen plegen, zolang ze dat maar niet in mijn buurt doen en de boel een beetje netjes houden. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel zal hebben aan de moordenaar van mijn beste vriend, ook al is die moordenaar die vriend zelf.
Op zaterdag 17 januari 2004 23:49 schreef Alicey het volgende:[..]
* Alicey vraagt zich af of je hebt nagedacht over de redenen waarom iemand zelfmoord wil plegen
denk dat dat ergens ook wel iets over jouw ego-centrische denkrichting zegt
Ik heb geen tijd, zin of energie voor zelfmoordenaars.
En houdt alsjeblieft die opmerkingen over ego-centrisme bij je, daar walg ik een beetje van. Wie ben jij wel niet om te vinden dat ik geen recht van spreken heb in dit forum of over dit onderwerp?
Gezien mijn ervaring en gezien het aantal doden dat ik heb verwerkt in mijn leven acht ik mijzelf absoluut als iemand die recht heeft van spreken over dit onderwerp.
Zelfmoordenaars zijn en blijven moordenaars, en elke vriend of vriendin die het ooit heeft geprobeerd in mijn leven kreeg van mij dan ook de volle lading.
[Dit bericht is gewijzigd door BloodRayne op 18-01-2004 11:37]
Zeg nooit nooit natuurlijk...
Veel zelfmoordgevoelens ontstaan of worden juist enorm versterkt door depressiviteit. Depressiviteit is een echte ziekte waar (best zware) medicatie voor staat.
Depressieve mensen lijken geheel onvrijwillig oogkleppen te dragen. Ze zien heel veel niet meer, behalve dan melancholiek en negativiteit in het kleine wereldje om ze heen. Alles in de omgeving is een spiegel; alle negativiteit wordt versterkt weerkaatst en de psychische pijn kan tot onberdragelijkheid groeien. Dit uit zich verder in permanent negatieve gedachtes en de wens tot sterke afleiding zodat er niet nagedacht hoeft te worden. Andere mensen als afleiding zijn het beste, maar vaak worden die 'weggejaagd' door de reeds aanwezige negativiteit. Dat zit er zó ingebakken, dat het door de 'drager' niet eens echt gezien wordt.
De aanleg voor depressiviteit kan aangeboren zijn, wat dus inhoudt dat de omgeving en sociale status maar beperkte invloed hoeven te hebben.
Depressiviteit is vaak niet geleidelijk, maar gaat met golven. Dit schept verwarring bij de persoon zelf, omdat die op een gegeven moment niet meer snapt waarom die het ene moment nog vrolijk kan zijn en het andere moment tegen het huilen aan zit, bijvoorbeed als die even alleen is. Soms is de aanleiding tot emotionele overslag duidelijk veroorzaakt door een gebeurtenis, maar bij langdurige depressiviteit heb je echt te maken met schommelingen van bepaalde stoffen in het lichaam die het gevoel soms enorm aan kunnen wakkeren zonder dat er een werkelijke aanleiding te geven is, wat voor nóg meer verwarring en moedeloosheid kan zorgen. Een echte depressie lijkt dan ook zeer op een neergaande spiraal en zonder echte momenten van 'eruit kunnen breken' zal dat zichzelf in stand houden. Vaak is dat 'uitbreken' echter wel afhankelijk van invloed van buitenaf. (Partner, familie, vrienden, etc.) De scheiding tussen pijn & plezier wordt flinterdun en zo kan een lachbui omslaan in een huilbui zonder dat je het zelf snapt. En die verwarring zorgt ook nog eens voor sterke machteloosheid...
De gedachten aan zelfdoding heeft op dat moment helemaal niks meer met lafheid te maken. Wat is er laf aan "het oneindige gevecht tegen de negatieve gevoelens te willen beslechten"? Voor de persoon die op die manier af wil komen van de psychische pijn, is het inderdaad een dusdanige grote opluchting dat op een gegeven moment alle redenen om het niet te doen, (te) klein geworden zijn. Zijn/haar persoonlijke balans zal totaal anders zijn dan die van een buitenstaander, omdat er een gigantisch verschil in persoonlijke belevenis is. Iedereen die er wel eens sterk aan gedacht heeft, zal het niet zonder blikken of blozen "laf" kunnen noemen.
Ook komt de term "egoïstisch" wel eens om de hoek kijken. Het zou egoïstisch zijn om zelfmoord te plegen, omdat die persoon dan familie en vrienden achter zou laten. Het is juist enorm egoïstisch te wensen dat iemand doorgaat met enorm pijn lijden! Vind je dat scheef gezien? Dat zal het voor de persoon die aan zelfmoord denkt niet zijn... Je kan een nuchter & blij persoon niet vergelijken met een depressief & melancholiek persoon. De beleveniswereld is totaal anders en dát de één gaat eisen dat de ander gaat denken zoals die ander, is juist zeer egoïstisch. Zo zal het iig op de één overkomen...
Soms is de wens tot zelfdoding al vrij groot, maar zijn er nog veel grote redenen om het niet te doen. De verwarring voor die persoon is erg groot: hij/zij wil het aan de ene kant juist wel doen want het is zo lokkelijk als een waterglijbaan, maar de twijfel en de redenen om het niet te doen hangen nog steeds als een vrachtwagen aan je omhoog te trekken. Ook díé touwtrekkerij kan tot wanhoop drijven en wat je dan wel eens ziet zijn de zogenaamd 'aandachtsvragende zelfmoorden': biojvoorbeeld een boel pillen, maar toch dat laatste telefoontje om hulp; of op het rand van het dak toch om hulp schreeuwen, etc. De aandacht van de omgeving is dan toch gewenst om de persoon te helpen, terwijl het soms ook wel eens als vraag om bevestiging kan zijn (als er niet (op tijd = deadline) gereageerd wordt, wordt het wel eens als toestemming gezien... Let wel: we hebben het over een uiterste-nood-gevoel van degene die het doet; juist relativeren is dan niet meer mogelijk...
De doodswens is ook helemaal niet eenvoudig. Mensen die het af willen schuiven als iets simpels & verklaarbaars weten helemaal niet wat er door het hoofd van de mensen die eraan denken gaat. Dat is op zich niet erg (wees blij dat je er niet aan hoeft te denken), maar hou er rekening mee dat het voor velen helemaal geen echte keuze is. Als je het verschil niet uit ervaring kent, kan je er geen objectief oordeel over vellen.
Depressiviteit is een ziekte en vereist behandeling in de vorm van therapie (onder andere: de te kleine beleveniswereld moet opengegooid worden met professionele begleiding) en vaak ook medicatie om de verkeerde stoffen in het lichaam tegen te houden die de negativiteit in stand zouden houden.
Ik wil overigens ook iedereen vragen die zichzelf herkent in dit verhaal naar de huisarts te gaan. Die verwijst je door naar het Riagg, of kan je misschien al meteen helpen met een lichte medicatie. Zowel de huisarts alswel het Riagg hebben een zwijgplicht, dus 'de rest thuis' zal het niet te weten komen.
Heb je echt die twijfels? Praat erover met iemand die ervoor geleerd heeft. De huisarts en het Riagg zijn de makkelijkst bereikbare mensen.
Succes & sterkte.
quote:Dat zei ik ook vol goede moed tegen mijn vriendje van toentertijd.. een week later pleegde zijn beste vriend toch echt zelfmoord. God wat voelde ik me prettig dat ik dat tegen hem gezegd had. De meeste mensen die het áltijd zeggen, die zeggen het op een gegeven moment niet meer... en lijken gelukkig voor de buitenwereld. Dit is echter alleen maar, omdat ze voor zichzelf het besluit hebben genomen het écht te doen en hoe... ze zijn blij met het vooruitzicht en voelen zich daardoor rustig. Het komt dan ook als een klap, als zo iemand "plotseling" zelfmoord pleegt. Ik denk niet dat iemand die toevallig 9 jaar ouder is kan bepalen of ik wel of niet puberaal bezig ben hier... je weet mn achtergrond niet, je kent me niet... je kan me niet zien... je weet niet hoe erg ik ermee bezig ben en of ik hulp heb... je weet helemaal niks. Je kan doen alsof je alles beter weet en wijzer bent, omdat je toevallig ouder bent... maar je weet inderdaad niet wat ik meegemaakt heb in mijn leven. Ik denk dat ik in een paar jaar meer meegemaakt heb dan sommige mensen in hun hele leven. Dat je dit alleen al post zegt mij genoeg over jouw persoonlijkheid. Je zal vast hartstikke aardig zijn, maar wijs... nee
Op zondag 18 januari 2004 11:36 schreef servowire het volgende:
De mensen die zeggen dat ze het gaan doen doen het niet (of express niet suc6 vol)
Het spijt me, maar anders zou je niet zo kleinerend doen en me gewoon als een gelijkene behandelen. Vijl geen oordeel over mensen als je er niets vanaf weet. Niemand weet hoe ik me gevoeld heb... hoe ik me voel... niemand lijkt het te kunnen begrijpen...quote:Ik ben het er helemaal mee eens. Ik vind het een goed stuk! Als je langdurig depressief bent... zeg maar zolang je, je kan herinneren en je het onderscheid tussen blijdschap en verdriet maar moeilijk kan maken... dat je niet eens (meer) weet hoe het voelt om gelukkig te zijn. Hoe denk je, je dan te voelen? Juist, moedeloos. Ik heb me een tijdje terug ZO gelukkig gevoeld... ik schrok er gewoon van. Al was het maar voor even... de herinnering zal me bij blijven en zal ik koesteren. Het word nu allemaal ontroerend gebrabbel... sorry
Op maandag 19 januari 2004 00:08 schreef Tobbe het volgende:
...
Het komt erop neer dat ik de keer ervoor niet meer kon herinneren en ik toch wel het geheugen van een olifant heb.quote:Gebrabbel zal ik het zeker niet vinden. Oprecht wel.
Op maandag 19 januari 2004 00:37 schreef gekke_sandra het volgende:[..]
Ik heb me een tijdje terug ZO gelukkig gevoeld... ik schrok er gewoon van. Al was het maar voor even... de herinnering zal me bij blijven en zal ik koesteren. Het word nu allemaal ontroerend gebrabbel... sorry
Wat je (of anderen) zou kunnen helpen is het plaatsen/ophangen van foto's of andere dingen met 'historie'. Beelden die je kunnen helpen herinneren.
Hang niet teveel 'leuks' op, want dat kan zelfs 'tegen je gebruikt worden', maar probeer van die 'stimulerende' dingen op te hangen, die je prikkelen om na te denken, te herinneren, en dat wereldje weer wat groter te maken.
Want ook met hulp en medicatie, komt het vaak genoeg voor dat men thuis zit alleen te zijn en dan letterlijk de muren op zich af ziet komen. Hang dan die foto's op en zorg voor 'raampjes' in die muren. (Symbolisch bedoeld.)
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 19-01-2004 00:49]
quote:- edit: reactie op verwijderde post -
Op maandag 19 januari 2004 00:47 schreef Salvad0R het volgende:
- edit: doe eens ff normaal zeg -
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 19-01-2004 00:51]
quote:Depressiviteit is 10 keer erger dan menig mens denkt, en voor een "leek" is depressiviteit ook niet te begrijpen....
Op maandag 19 januari 2004 00:15 schreef gekke_sandra het volgende:[..]
Dat zei ik ook vol goede moed tegen mijn vriendje van toentertijd.. een week later pleegde zijn beste vriend toch echt zelfmoord. God wat voelde ik me prettig dat ik dat tegen hem gezegd had. De meeste mensen die het áltijd zeggen, die zeggen het op een gegeven moment niet meer... en lijken gelukkig voor de buitenwereld. Dit is echter alleen maar, omdat ze voor zichzelf het besluit hebben genomen het écht te doen en hoe... ze zijn blij met het vooruitzicht en voelen zich daardoor rustig. Het komt dan ook als een klap, als zo iemand "plotseling" zelfmoord pleegt. Ik denk niet dat iemand die toevallig 9 jaar ouder is kan bepalen of ik wel of niet puberaal bezig ben hier... je weet mn achtergrond niet, je kent me niet... je kan me niet zien... je weet niet hoe erg ik ermee bezig ben en of ik hulp heb... je weet helemaal niks. Je kan doen alsof je alles beter weet en wijzer bent, omdat je toevallig ouder bent... maar je weet inderdaad niet wat ik meegemaakt heb in mijn leven. Ik denk dat ik in een paar jaar meer meegemaakt heb dan sommige mensen in hun hele leven. Dat je dit alleen al post zegt mij genoeg over jouw persoonlijkheid. Je zal vast hartstikke aardig zijn, maar wijs... nee
Mijn exvriendin was ook depressief en heeft ook een aantal keer geprobeerd zelfmoord te plegen. Deels was het in haar geval ook om aandacht vragen, want dat was gewoon overduidelijk.
Maar toch, mijn respect gaat uit naar alle mensen wie met de gedachte spelen. Ik hoop voor jullie allemaal dat er ooit een betere tijd mag komen en dat je een steun in de buurt hebt als het even niet mee zit!!
Want het is een verradelijke moeilijke ziekte..
Sterkte...
ps ik zie in een vorige reactie dat ik er niet aan kon denken dat ik ooit zelfmoord zou plegen, maar dit is naief want depressiviteit overkomt je en is niet te voorkomen omdat je het zelf niet zou willen zijn.
Verder hebben veel mensen niet door dat de pijn niet overgaat.. Bij jou wel, bij andere niet.. Dus ik leef voor andere mensen? Nee, maar je hoeft andere mensen ook niet met jouw problemen op te zadelen.. Ken genoeg verhalen over zelfmoord.. Van "lachwekkende" tot zwaar schrikbarende.. Jullie hebben t wel over onderkoeling en ophangen, etc. Maar wel eens meegemaakt dat een jochie van 4 t vindt? Dat ie de hele tijd vraagt waarom diegene slaapt en niet buiten kan komen spelen, omdat t mooi weer is..
Zo zijn er ook genoeg mensen die voor de trein springen.. Leuk is dat om iemand op t spoor te zien.. Een paar honderd meter verderop.. Het gevoel hebben dat je op ijs rijdt en al bijna zeker weten dat je nooooit op tijd kunt stoppen.. Maar toch wil je stoppen.. Leuk dat je daarna je baan op kan geven en dat je vrouw vaak genoeg zegt en zelf inziet: " Jan is nooit meer dezelfde na die dag.."
Ook leuk, las ik laatst in een krant.. Iemand springt van een dak af.. Laat daar nou net een brommer onder rijden..
Kortom, ja ik vind zelfmoord egoistisch.. Als de situatie nou uitzichtloos is, dan heb ik nog zo iets van okay (je weet dat je nog 2 maanden te leven hebt en dat je in die 2 maanden ongelooflijk veel pijn zult krijgen) ..
Mensen die zelfmoord plegen zijn laf.
quote:ze moeten zelf weten of ze het doen of niet, maar ik vind het laf
Op maandag 19 januari 2004 11:09 schreef Bvlgari het volgende:
Het is egoistisch om zelfmoord te plegen maar het is aan de andere kant ook egoistisch om te beslissen dat iemand dat niet mag doen.Je weet niet wat er door zo'n persoon heen gaat.Maar persoonlijk is zelfmoord het zwakste wat een mens kan doen.Er is altijd wel een mogenlijkheid om even een overzicht te krijgen op je leven.Er is altijd wel een uitweg.
quote:Ik merk wel dat jij zo oppervlakkig bent als het maar kan.
Op maandag 19 januari 2004 11:17 schreef ramsesii het volgende:[..]
ze moeten zelf weten of ze het doen of niet, maar ik vind het laf
Want een echt zware depressiviteit eist alles van een mens, die is zo allesomvattend. Deze reactie van jou is uit pure onwetendheid!!
quote:Zelfmoord plegen is zeker niet laf, het is al heel gedurfd om een poging te ondernemen. Probeer het maar eens, wedden dat je het achteraf toch niet doet?
Op maandag 19 januari 2004 11:07 schreef ramsesii het volgende:
Zelfmoord plegen is laf. Je kan je eigen problemen niet meer oplossen, en daarom zadel je de andere er maar mee op. En daarbij komt het verdriet wat je iedereen aandoet.Mensen die zelfmoord plegen zijn laf.
Welke problemen moeten dan oplosbaar zijn?
Stel dat ik problemen had!
Wat dan.
Ik vind bijvoorbeeld dat het helemaal verkeerd gaat met de wereld. Overbevolking, vervuiling, de verkeerde politiek, te veel allochtonen en weet ik wat voor gezeik.
Je hebt als individu niets te willen, met blote handen kun je geen ijzer breken.
Ik wil dit allemaal niet meer aanhoren en ik wil bijvoorbeeld ook mezelf niet oud zien worden of de rest van mijn leven gaan werken.
Het is werken om te leven of leven om te werken.
Het is toch geheel aan mezelf of ik er voor kies om eerder de wereld van de levenden te verlaten als ik dat zou willen.
Natuurlijk is het volgens sommige personen laf, want die zeggen juist wat de wereld het liefst wil horen, go-with-the-flow persoontjes. Zeg vooral niks tegenstrijdigs. Liever de moraal ridder spelen, dan dat iemand de rest van de levensdagen moet lijden.
Neem nou maar van mij aan, die mensen die beweren dat zelfmoord laf is, hebben valse steunbetuigingen en zijn zo'n geslaagde actie binnen luttele minuten alweer vergeten.
Krokodillentranen!
quote:Die mensen doen het echt niet voor de lol.
Op maandag 19 januari 2004 11:38 schreef Bvlgari het volgende:
Ja precies het is ook gewoon dubbel.Maar goed tis inderdaad erg laf want ik heb het ook meegemaakt en je wordt boos op degene die het heeft gedaan want je laat mensen met vragen achter.En da´s ondraaglijk.
Het is in hun ogen niet uit te leggen, sterker nog, vaak weten ze het zelf geeneens waarom ze het deden.
Ik ken een paar mensen die het deden en door omstandigheden het overleefden. Ik heb van ze begrepen dat ze het zelf niet uit konden leggen toen ze het deden. Pas later met veel professionele begeleiding kwamen ze er pas achter waarom ze het deden (kennis is al de helft van de oplossing, maar de andere helft kent hele hoge drempels).
Dus vraag niet naar antwoorden die niet meer komen, je zou ze toch niet gekregen hebben als het antwoord nog gegeven kon worden.
En wederom noemt iemand anders in dit topic het laf. Is het niet uit eigenbelang het laf te noemen? Het argument "laat de achterblijvers er maar mee zitten" wordt gegeven; maar hou er rekening mee dat ook dát helemaal geen wens is geweest door de pleger. De pleger wordt letterlijk tot wanhoop gedreven en een buitenstaander is tevreden met de term "laf"?
quote:Je hebt hier gelijk in,de pleger is zichzelf niet en raakt in een soort trance waardoor die niet meer normaal kan handelen en denken.De menselijke geest is het gevaarlijkst want mensen kunnen zichzelf dingen inbeelden en daardoor op rare ideen komen waar ze eerder over hebben nagedacht.Maar mensen vinden het laf omdat ze worden achtergelaten met vragen en met een gat in hun leven wat niet meer kan worden opgevuld.
Op maandag 19 januari 2004 23:55 schreef Tobbe het volgende:[..]
Die mensen doen het echt niet voor de lol.
Het is in hun ogen niet uit te leggen, sterker nog, vaak weten ze het zelf geeneens waarom ze het deden.Ik ken een paar mensen die het deden en door omstandigheden het overleefden. Ik heb van ze begrepen dat ze het zelf niet uit konden leggen toen ze het deden. Pas later met veel professionele begeleiding kwamen ze er pas achter waarom ze het deden (kennis is al de helft van de oplossing, maar de andere helft kent hele hoge drempels).
Dus vraag niet naar antwoorden die niet meer komen, je zou ze toch niet gekregen hebben als het antwoord nog gegeven kon worden.En wederom noemt iemand anders in dit topic het laf. Is het niet uit eigenbelang het laf te noemen? Het argument "laat de achterblijvers er maar mee zitten" wordt gegeven; maar hou er rekening mee dat ook dát helemaal geen wens is geweest door de pleger. De pleger wordt letterlijk tot wanhoop gedreven en een buitenstaander is tevreden met de term "laf"?
Wat vinden jullie van de zogenaamde 'zelfmoord pil' (ook van pil van Drion genoemd naar Huub Drion die met dit idee kwam)
Het idee was det mensen die het leven niet meer zien zitten een fase pil kunnen nemen (dus verdeeld over tijdstippen) en dan waardig kunnen sterven.
Wat is jullie mening hierover?
Het stuk van Huub Drion heette: het zelfgewilde einde van oude mensen
edit- typfout
Anders zouden er veel pubers zijn die hem ff snel ophaalden en dan hem namen.
ik ga er even van uit dat het ooit geen taboe meer is en aan iedereen te verstrekken is
quote:Dat is euthanasie. Dit gaat puur om mensen die niet meer willen (levensmoe zijn) en op een waardige manier willen eindigen.
Op dinsdag 20 januari 2004 13:20 schreef vdo28 het volgende:[
Indien terminale ziekte mag de termijn verkort worden.
Er is een groot verschil tussen mensen die tig pogingen doen die "toevallig" goed aflopen (soms niet; dat was dan even pech) en mensen die ECHT zelfmoord willen plegen. Die laatsten hoor je niet constant erover zeiken, die gaan dat niet op een forum uitgebreid bespreken, die doen niet aan zelfmutilatie. Die zorgen gewoon dat hun zaakjes goed geregeld zijn (testament, brief, afscheid, etc.) en zorgen dan dat het ook de eerste keer gelijk lukt. Ik heb beide types meegemaakt en ik kan toch wel zeggen dat ik voor type 2 veel meer respect heb (al vind ik het wel erg jammer dat ik die persoon nu moet missen).
"Life sucks. Get a fucking helmet!"
Denis Leary
quote:Okaj ja klopt....
Op dinsdag 20 januari 2004 13:26 schreef runaway het volgende:[..]
Dat is euthanasie. Dit gaat puur om mensen die niet meer willen (levensmoe zijn) en op een waardige manier willen eindigen.
Hmm nogmaals lange wachttermijn en pas beschikbaar boven bepaalde leeftijd. Hoop alleen niet dat zulke pillen in het illegale circuit komen (werken misschien maar half etc etc)
quote:idd, denk aan wat je je familie aandoet. probbeer een andere uitweg te zoeken
Op dinsdag 20 januari 2004 15:47 schreef proto_ het volgende:
Een aantal jaar geleden heb ik zelfmoord poging gedaan die gelukkig mislukt is. Niet zo lang daarna pleegde mijn neef zelfmoord en een jaar geleden een vriendin van mij. Als ik achteraf zie hoeveel verdriet er was aangedaan bij mensen, zowel door mijn neef als die vriendin, dat zelfs hun grootste vijanden op knieen zaten te janken, dan weet ik echt zeker dat ik nooit zelfmoord wil plegen. Er zijn altijd andere uitwegen, hoe moeilijk ze ook te vinden zijn.
We weten het allemaal niet.
Mensen die simpel zeggen "het is laf" zijn meestal figuren die denken sterk in hun schoenen te staan. Hebben alles netjes voor elkaar en nog nauwelijks echte onoplosbare problemen gehad.
Ik ben het wel eens met het feit over de laffe schreeuw om aandacht. Ik lees bij dit topic ook verscheidene keren: ik heb in het verleden serieus geprobeerd zelfmoord te plegen.
Had je dit echt serieus overwogen dan was het zeker niet mislukt. Het is namelijk helemaal niet zo moeilijk om dood te gaan. Als je die polsdoorsnij cliche's maar niet toepast.
Quote: denk aan de mensen om je heen die je verdriet doet.
Weleens over nagedacht dat je daar allang aan gedacht hebt voordat je een serieuze poging onderneemt. Mischien zijn die er wel helemaal niet.
Zelfmoordpil: Dit maakt de stap om het te doen voor jonge mensen te gemakkelijk.Het is te simpel.
quote:Jij weet echt niet waar je het over hebt
Op dinsdag 20 januari 2004 17:22 schreef DIA het volgende:
Deze discussie is net zo zinloos als een discusie over "dood zijn" zelf.
We weten het allemaal niet.
Mensen die simpel zeggen "het is laf" zijn meestal figuren die denken sterk in hun schoenen te staan. Hebben alles netjes voor elkaar en nog nauwelijks echte onoplosbare problemen gehad.Ik ben het wel eens met het feit over de laffe schreeuw om aandacht. Ik lees bij dit topic ook verscheidene keren: ik heb in het verleden serieus geprobeerd zelfmoord te plegen.
Had je dit echt serieus overwogen dan was het zeker niet mislukt. Het is namelijk helemaal niet zo moeilijk om dood te gaan. Als je die polsdoorsnij cliche's maar niet toepast.Quote: denk aan de mensen om je heen die je verdriet doet.
Weleens over nagedacht dat je daar allang aan gedacht hebt voordat je een serieuze poging onderneemt. Mischien zijn die er wel helemaal niet.Zelfmoordpil: Dit maakt de stap om het te doen voor jonge mensen te gemakkelijk.Het is te simpel.
quote:En wie ben jij om dat te zeggen?
Op dinsdag 20 januari 2004 17:22 schreef DIA het volgende:
Mensen die simpel zeggen "het is laf" zijn meestal figuren die denken sterk in hun schoenen te staan. Hebben alles netjes voor elkaar en nog nauwelijks echte onoplosbare problemen gehad.
Waaraan definieer jij nauwelijks echte onoplosbare problemen?
Eventjes maar een en ander relativeren voor die Nederlanders die denken nauwelijks echte onoplosbare problemen te hebben:
- Ben jij Irakees die in Baghdad woont?
- Ben jij aan het verhongeren in Afrika?
- Heb jij morgen je volgende chemokuur?
Zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... zelfmoord is laf en weet je waarom? Omdat er dagelijks miljoenen mensen zijn die het erger hebben dan die narcisten die zelfmoord willen plegen en die WEL volhouden en vechten om gelukkig te worden, of vechten tot het bittere einde.
Dus blijf ik bij mijn standpunt, en zeg ik dit tegen iedereen die zelfmoord wil plegen:
'Als jouw drama oprecht blijkt te zijn, haal die trekker dan snel over, maar zorg dat je VER weg uit mijn buurt -en de buurt van diegenen die van jou houden- blijft.
Ik -en zij- hebben wel betere dingen te doen dan te luisteren naar dramakoningen of dramakoninginen die het zonodig vinden om hun leven op te geven aan hun eigen laffe zwaktes.'
Als je toch besluit voor het ogenschijnlijk moeilijke, blijkt dat de waardering hiervoor achteraf onprijsbaar is
en je geheel dankbaar en gelukkig om je uiteindelijke keuze bent
quote:Hoe erg iets is heeft idd met relativeren te maken. Die mensen daar hebben andere normen en waarden. Maar daar ligt het zelfmoord aantal waarschijnlijk ook hoger.....maar weet jij daar wat van?
Op dinsdag 20 januari 2004 22:16 schreef BloodRayne het volgende:[..]
En wie ben jij om dat te zeggen?
Waaraan definieer jij nauwelijks echte onoplosbare problemen?Eventjes maar een en ander relativeren voor die Nederlanders die denken nauwelijks echte onoplosbare problemen te hebben:
- Ben jij Irakees die in Baghdad woont?
- Ben jij aan het verhongeren in Afrika?
- Heb jij morgen je volgende chemokuur?Zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... zelfmoord is laf en weet je waarom? Omdat er dagelijks miljoenen mensen zijn die het erger hebben dan die narcisten die zelfmoord willen plegen en die WEL volhouden en vechten om gelukkig te worden, of vechten tot het bittere einde.
Dus blijf ik bij mijn standpunt, en zeg ik dit tegen iedereen die zelfmoord wil plegen:
'Als jouw drama oprecht blijkt te zijn, haal die trekker dan snel over, maar zorg dat je VER weg uit mijn buurt -en de buurt van diegenen die van jou houden- blijft.Ik -en zij- hebben wel betere dingen te doen dan te luisteren naar dramakoningen of dramakoninginen die het zonodig vinden om hun leven op te geven aan hun eigen laffe zwaktes.'
Daarnaast heb je gelijk dat mensen in ned. nauwelijks serieuse problemen ondervinden.
Nauwelijks, dat neemt dus niet weg dat ze er niet zijn.
Denk bijv. aan mensen die ouders verloren hebben en/of lijden aan een chronische aandoening, waardoor je de leukere dingen van het leven kan vergeten, en totaal niet mee kan draaien in deze "prestatie" maatschappij....
Men vergelijkt nu "situaties": het is hier veel beter dan in verweggiestan en het is dus laf om de uitvlucht uit het leven te kiezen terwijl anderen zwaardere problemen hebben dan wij. Terrecht opperde iemand dat we helemaal niks weten over de zelfdodingscijfers in dat verweggiestan (en die zullen ook niet 0 zijn, gok ik), maar daarnaast: kan je het wel vergelijken? Cultuur & geloof is daar totaal anders dan hier. De belevingswereld is letterlijk een wereld van verschil en kan dus niet zomaar vergeleken worden. Hier in het westen heerst een cultuur van individualisme (terwijl we eigenlijk kuddedieren zijn) en zijn we veel meer los van de ander, zelfs de familie. In de 3e wereld landen zijn de mensen zeer zwaar op elkaar aangekeken bijvoorbeeld en dan is de eer om voor de medemens te zorgen bijvoorbeeld vele malen hoger dan hier en heeft bijvoorbeeld zelfdoding inderdaad een zwaar argument Tégen gekregen. Net als het geloof. In het westen speelt geloof een veel minder belangrijker rol dan ind e landen waar het slecht gaat. Vertrouwen & band met een geloof (hoe verschillend ook van die je gewend bent) kan erg doorslaggevend zijn voor de beslissing tot zelfdoding. (Zowel voor als tegen overigens.) Weer een belangrijk argument om culturen NIET te vergelijken.
Verder klopt het dat iemand die letterlijk tot wanhoop gedreven wordt, helemaal geen zicht meer heeft op gevolgen. De wanhoopsmens is wel meestal de aandachtsvragende mens met evenveel vragen en twijfels als redenen om het te doen, maar de depressieve gevolgen in het lichaam zullen hem/haar vaak wel over een bepaalde streep kunnen trekken, als er in diens leven niet iets substantieels verandert (al dan niet van buitenaf, bijvoorbeeld een confrontatie met de zelfdoding van een bekende... maar ook het veranderen van sociale status - een partner krijgen bijvoorbeeld)... Veel mensen die er aan denken, zullen zo'n belangrijke gebeurtenis wel meemaken, zodat het (gelukkig) bij alleen denken blijft.
Maar veel mensen die er wèl voor gekozen hebben, krijgen inderdaad rust. Het is een gigantisch gevoel van rust als je echt alle zorgen van je kan laten gaan. Dat je weet dat het allemaal niets meer uitmaakt. Dit best wel relaxerende gevoel werkt dus mee aan de beslissing. De mensen die er aan denken gaan zich dat namelijk op een gegeven moment zichzelf voorstellen hoe dat is, als ze ervoor zouden kiezen. (Op dat moment wordt eigenlijk de keuze al gemaakt...) Maar op dat moment zien ze alleen maar de rust en niet de gevolgen voor de ander. Voor zichzelf hebben ze de afweiging namelijk allang gemaakt: de rust overtreft alle pijn. Ze zien de pijn niet zoals de omstanders het achteraf doen.
Wat er geschreven werd over de mensen die je niet hoort of ziet en van wie je het helemaal niet verwacht klopt ook. Uit de krant: Niet zo lang geleden ging een jongedame zichzelf heerlijk laten verwennen in een beautysalon en bij de kapper. Nieuwe kleding gekocht en voor omstanders leek ze het allemaal goed voor elkaar te hebben. Het bleek pas achteraf dat het de finisching touch was voor de plannen tot zelfdoding. Ze had alles inderdaad goed geregeld: verzekering, brieven, huis netjes aan de kant, etc. En ze zou als ze dood gevonden werd ook 'netjes' zijn...
Een uitgesproken voorbereide daad van iemand van wie niemand het verwachtte. Iedereen sprak er schande van en iedereen was kwaad & droevig. Maar nergens las je iets over de reden: waarom deed ze het? Waarom ws het een zo uitermate duidelijk bewuste keuze? De krant schiep er geen aandacht aan, die zwengelde het dramatische beeld alleen maar op, maar ben ik dan vreemd dat ik mij open stel voor de reden achter de daad? Hij is mij nooit duidelijk geworden (je leest weinig over zelfdoding in de media omdat het zogenaamd mensen aan zou kunnen moedigen (mijn vertraagde trein waar een fietser onder kwam stond ook nooit in de krant)), maar ik weet dat er iets geweest moest zijn, want zo'n beslissing maak je echt niet zomaar.
Veel niet-westerse culturen hechten meer waarde aan bijvoorbeeld familie, vriendschap en religie. Niet veel Islamieten plegen zelfmoord puur om de zelfmoord (ik laat de zelfmoord aanslagen daarom ook eventjes buiten beschouwing natuurlijk omdat dit een ander fenomeen is).
Hoe sterker het familie gevoel, des te sterker het gevoel van 'blijven' is. Datzelfde geld voor religieuze mensen. Een band naar dit bestaan is dus heel erg belangrijk. Als mensen die band verliezen zijn zij maar zo zwak om het leven op te geven. In Iran bijvoorbeeld komt zelfmoord onder vrouwen veel meer voor dan bij mannen, omdat vrouwen vaak geisoleerd worden van de wereld. Maar totaal getallen blijven ver onder die van de Westerse wereld, zoals bijvoorbeeld Amerika waar isolationimse hoogtij viert.
http://www.amanjordan.org/english/daily_news/wmview.php?ArtID=124
*The Kingdom is dus NIET de UK maar Jordanie.
Meer informatie van zelfmoord door immigranten:
http://www.surgeongeneral.gov/library/mentalhealth/cre/fact2.asp
De geschiedenis van zelfmoord gekoppeld aan sexe:
http://www.shu.ac.uk/emls/06-2/robsonrev.htm
De redenen waarom zelfmoord zo onpopulair is bij veel psychologen:
http://bjp.rcpsych.org/cgi/content/full/181/5/372
Als je al deze pagina's leest en vooral leest hoe immigranten in de UK bijvoorbeeld een hoger zelfmoord aantal hebben dan mensen met dezelfde komaf in hun eigen land, dan krijg ik sterk de nijging om te denken dat mensen die zelfmoord willen plegen dus inderdaad geisoleerd zijn van ofwel de realiteit, ofwel andere mensen zoals familie en vrienden.
Sommige mensen kunnen best vrienden en familie om zich heen hebben maar voelen zich toch alleen, dus kunnen dan net zo goed geisoleerd leven van hun omgeving. Simpelweg omdat er nooit over hun ECHTE gevoelens wordt gepraat.
Is hierdoor de omgeving debet aan zulke zelfmoorden?
ABSOLUUT NIET.
Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.
quote:Zo'n interessant stuk en dan zo'n generaliserend einde...
Op woensdag 21 januari 2004 09:50 schreef BloodRayne het volgende:
Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.
Bijvoorbeeld: Van Dale zegt:
nar·cis·me (het ~)
1 liefde voor zichzelf => eigenliefde, zelfvergoding
Ik ken níémand die aan zelfmoord gedacht (en zelfs gedaan) heeft èn voldoet aan de betekenins van narcisme. En ik ken er (helaas) wel meer dan een paar...
Vaak gaat het zelfs om mensen die in hun beleveniswereld alles fout 'zien' gaan, vaak veroorzaakt door zichzelf. (Een negatieve waas over iemands leven kan heel veel slechts als gevolg hebben.) Omdat ze vaak tot de conclusie komen dat ze zelf de 'oorzaak' zijn van alle ellende die ze meemaken, kiezen ze náást bevrijding, ook min of meer voor de 'enige overgebleven' eigen straf.
quote:het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
Op maandag 19 januari 2004 17:49 schreef vdo28 het volgende:[..]
Ik merk wel dat jij zo oppervlakkig bent als het maar kan.
Want een echt zware depressiviteit eist alles van een mens, die is zo allesomvattend. Deze reactie van jou is uit pure onwetendheid!!
quote:Wat een verschrikkelijke onzin zeg je nu. Jij hebt echt geen enkel idee waar je het over hebt en vormt je toch een mening. Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz
Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:[..]
het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
Eigen schuld??!! Niet dus! Ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet gaan plegen, maar sommige mensen zouden het dan wel doen. Dus rot op met je eigen schuld en kijk verder dan je eigen egocentrische neus
quote:Er zijn genoeg baantjes waar je zo kan beginnen, dus kom niet met die bullshit aan dat je niet in je huisje kan blijven wonen. dan is er alleen nog je vriendin die overlijdt aan een tragisch incident. Het is heel erg, maar zelf uit het leven stappen is wel heel erg makkelijk en snel gezocht. En als je het mij vraagt ren je alleen maar weg van je problemen door zelfmoord te plegen. Het klinkt misschien wel hard, maar er zijn meer dingen in het leven die het leuk maken. Je werkt verliezen is in mijn ogen een erg kleine tegenslag want als je goed genoeg bent heb je zo weer een leuke baan. Je vriendin verliezen is heel erg, maar daar is ook overheen te komen (hoelang het ook mag duren).
Op woensdag 21 januari 2004 10:11 schreef zwaaibaai het volgende:[..]
Wat een verschrikkelijke onzin zeg je nu. Jij hebt echt geen enkel idee waar je het over hebt en vormt je toch een mening. Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz
Eigen schuld??!!
quote:Is schrijf je een heel dtuk dat mijn mening bevestigd om er in de laatste zin weer helemaal tegenin te gaan
Op woensdag 21 januari 2004 09:50 schreef BloodRayne het volgende:
Zelfmoord is meer westers dan veel mensen willen toegeven..Veel niet-westerse culturen hechten meer waarde aan bijvoorbeeld familie, vriendschap en religie. Niet veel Islamieten plegen zelfmoord puur om de zelfmoord (ik laat de zelfmoord aanslagen daarom ook eventjes buiten beschouwing natuurlijk omdat dit een ander fenomeen is).
Hoe sterker het familie gevoel, des te sterker het gevoel van 'blijven' is. Datzelfde geld voor religieuze mensen. Een band naar dit bestaan is dus heel erg belangrijk. Als mensen die band verliezen zijn zij maar zo zwak om het leven op te geven. In Iran bijvoorbeeld komt zelfmoord onder vrouwen veel meer voor dan bij mannen, omdat vrouwen vaak geisoleerd worden van de wereld. Maar totaal getallen blijven ver onder die van de Westerse wereld, zoals bijvoorbeeld Amerika waar isolationimse hoogtij viert.
http://www.amanjordan.org/english/daily_news/wmview.php?ArtID=124
*The Kingdom is dus NIET de UK maar Jordanie.Meer informatie van zelfmoord door immigranten:
http://www.surgeongeneral.gov/library/mentalhealth/cre/fact2.aspDe geschiedenis van zelfmoord gekoppeld aan sexe:
http://www.shu.ac.uk/emls/06-2/robsonrev.htmDe redenen waarom zelfmoord zo onpopulair is bij veel psychologen:
http://bjp.rcpsych.org/cgi/content/full/181/5/372Als je al deze pagina's leest en vooral leest hoe immigranten in de UK bijvoorbeeld een hoger zelfmoord aantal hebben dan mensen met dezelfde komaf in hun eigen land, dan krijg ik sterk de nijging om te denken dat mensen die zelfmoord willen plegen dus inderdaad geisoleerd zijn van ofwel de realiteit, ofwel andere mensen zoals familie en vrienden.
Sommige mensen kunnen best vrienden en familie om zich heen hebben maar voelen zich toch alleen, dus kunnen dan net zo goed geisoleerd leven van hun omgeving. Simpelweg omdat er nooit over hun ECHTE gevoelens wordt gepraat.
Is hierdoor de omgeving debet aan zulke zelfmoorden?
ABSOLUUT NIET.Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.
.We zijn het er dus overeens dat het in het westen eerder en vaker gebeurt. Dit omdat familiebanden etc. veel minder betekenen/voorstellen.
Daarom kun je dus niet zeggen dat we nooit zelfmoord mogen plegen omdat het ergens anders erger is. Het is een hele andere levenswijze.
voorbeeld: Als jij die kinderen in honger en armoede in Afrika ziet, of als je hierheen gaat (sloppenwijken) zul je zien dat het gemiddelde kind daar blijer en dankbaarder is dan de gemeddelde westerse jeugt.
Je blijft maar roepen over narcisten en laffe daden, terwijl je de betekenis er niet eens van begrijpt.
Narcist is iem. die zich bovenverheven voelt....
maargoed ieder zn mening.....
quote:Ongelovelijk.....wat ben jij een kortzichtige edit en dan nog 21 levenservaring ook.
Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:[..]
het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
Mischien heeft depressief zijn helemaal niet te maken met sterke tegenslagen in je leven. Zwaar depressief wordt je ook omdat er van een bepaalde stof in je hersenen te weinig word aangemaakt. Je hebt dit dus niet in de hand. Het is dus een soort van veelvoorkomende afwijking cq ziekte.
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 21-01-2004 16:07]
quote:Dit is echt de grootst mogelijke onzin, je ontkent hiermee ook de hele biologische kant van het verhaal. Bovendien staan sommige mensen nu eenmaal sterker in hun schoenen dan anderen, dat is niet iets waar je voor kiest.
Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:[..]
het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
Iedereen kan wel leren sterker in zijn schoenen te staan, maar daar zit wel een eind aan. Je kunt van iemand die heel erg introvert is geen heel erg extravert persoon maken, hoogstens een minder introvert persoon.
Depressieve mensen hebben vaak een pessimistische inslag, die mensen kun je vaak leren om minder pessimistisch te zijn, maar het worden geen klonen van Emile Ratelband, hoeveel therapie en medicijnen je er op los laat.
Je stelt de zaken echt te simpel voor.
quote:Ik denk dat de meeste zelfmoorden worden gepleegd om redenen van eenzaamheid, verdriet en misschien diepe rouw (dus het voorbeeld van die vriendin volg ik nog enigszins), en dat er maar bar weinig mensen zijn die als gevolg van een serie financiele tegenvallers zelfmoord plegen. Ik zag wel dat je schreef "ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet plegen", maar dan nog vind ik het maar een rare rij voorbeelden van de ellende die een mens kan overkomen en tot zelfmoord zou kunnen drijven. Ik denk dat het vrijwel nooit de oorzaken zijn die jij noemt.
Op woensdag 21 januari 2004 10:11 schreef zwaaibaai het volgende:
Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz
quote:Een serie financiele tegenvallers kan je anders wel in een depressie storten, mislukte carrieres zijn voor veel mensen (vooral mannen) het begin van een diepe depressie. Verlies van baan leidt niet zelden tot verlies van partner, kinderen en huis. Maw, alles wat je zo zorgvuldig had opgebouwd wordt je ontnomen. Mogelijk resultaat: diepe depressie, en in het ergste geval zelfmoord...
Op woensdag 21 januari 2004 15:49 schreef thaleia het volgende:[..]
Ik denk dat de meeste zelfmoorden worden gepleegd om redenen van eenzaamheid, verdriet en misschien diepe rouw (dus het voorbeeld van die vriendin volg ik nog enigszins), en dat er maar bar weinig mensen zijn die als gevolg van een serie financiele tegenvallers zelfmoord plegen. Ik zag wel dat je schreef "ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet plegen", maar dan nog vind ik het maar een rare rij voorbeelden van de ellende die een mens kan overkomen en tot zelfmoord zou kunnen drijven. Ik denk dat het vrijwel nooit de oorzaken zijn die jij noemt.
quote:zeer onbeschofd om iemand uit te schelden hierom, dat er zoiets in jou naaste kring is gebeurd en jij er een andere kijk op hebt hoeft mij nog niet kortzichtig te maken en al helemaal geen mongool.
Op woensdag 21 januari 2004 15:33 schreef DIA het volgende:[..]
Ongelovelijk.....wat ben jij een edit en dan nog 21 levenservaring ook.
Mischien heeft depressief zijn helemaal niet te maken met sterke tegenslagen in je leven. Zwaar depressief wordt je ook omdat er van een bepaalde stof in je hersenen te weinig word aangemaakt. Je hebt dit dus niet in de hand. Het is dus een soort van veelvoorkomende afwijking cq ziekte.
maar goed, iedereen heeft het hier allemaal over depresief zijn en daarom zelf moord te plegen, en ja je hebt misschien wel gelijk dat er bij sommige mensen minder stoffen worden aangemaakt en daardoor erg negatief leven. Maar dat is in mijn ogen nog steeds geen reden om zelfmoord te plegen. Er zijn zat mensen die helemaal niks kunnen (lichamelijk), zoveel tegenslagen hebben gehad en toch door willen leven. Erg veel mensen die zelfmoord hebben gepleegd waren veel beter af dan de mensen die 'echt' niks kunnen. Maar toch plegen ze zelfmoord omdat ze hun eigen problemen niet op kunnen lossen. Dus ook het probleem met het minder aanmaken van een bepaalde stof. De mensen die dat probleem hebben weten het, iedereen probeert uit oerinstinkt zo lang mogelijk te leven. De mensen weten het van zichzelf en leven ernaar, hier hoort ook geen zelfmoord in thuis. Behalve de lafaarden die zelf niet zijn/haar problemen om wil lossen.
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 21-01-2004 16:08]
quote:Oh ja, nu weet ik weer waarom zoveel depressieve mensen niet zo graag onder de mensen komen.
Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:[..]
het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
quote:je snapt t echt niet heh... je kan dan kiezen tussen een lang negatief leven vol ellende of een dood waar je jezelf verlost......en maybe in een beter omgeving brengt.
Op woensdag 21 januari 2004 16:01 schreef ramsesii het volgende:[..]
zeer onbeschofd om iemand uit te schelden hierom, dat er zoiets in jou naaste kring is gebeurd en jij er een andere kijk op hebt hoeft mij nog niet kortzichtig te maken en al helemaal geen mongool.
maar goed, iedereen heeft het hier allemaal over depresief zijn en daarom zelf moord te plegen, en ja je hebt misschien wel gelijk dat er bij sommige mensen minder stoffen worden aangemaakt en daardoor erg negatief leven. Maar dat is in mijn ogen nog steeds geen reden om zelfmoord te plegen. Er zijn zat mensen die helemaal niks kunnen (lichamelijk), zoveel tegenslagen hebben gehad en toch door willen leven. Erg veel mensen die zelfmoord hebben gepleegd waren veel beter af dan de mensen die 'echt' niks kunnen. Maar toch plegen ze zelfmoord omdat ze hun eigen problemen niet op kunnen lossen. Dus ook het probleem met het minder aanmaken van een bepaalde stof. De mensen die dat probleem hebben weten het, iedereen probeert uit oerinstinkt zo lang mogelijk te leven. De mensen weten het van zichzelf en leven ernaar, hier hoort ook geen zelfmoord in thuis. Behalve de lafaarden die zelf niet zijn/haar problemen om wil lossen.
Ik zeg niet dat ik voor ben maar laat ze de keuze vrij. En ik houd niet van al die beterweterige ondoordachte reacties.....
zelfmoord komt NOOIT uit de lucht vallen.
de mensen die het plegen, hebben vaak jaren van enorm geestelijk en/of lichamelijk lijden achter zich liggen en dat komt niet alleen van "baantje verliezen". Ik zal een voorbeeld geven bij wat er met mijn beste vriendin en ex is gebeurd.
Mijn ex is vlak nadat het met mij uitging verkracht door haar buurman, zo erg dat ze daardoor onvruchtbaar was geworden. In diezelfde week overleed haar opa en werd bij haar tante borstkanker ontdekt (en die overleed twee maanden daarna). Ze stortte psychisch in en kon bij niemand behalve mij en haar beste vriendin terecht. Psychische hulp kreeg ze ook, maar na een tijdje vertikte ze het. Ik werd regelmatig door mijn beste vriendin gebeld dat ze mijn ex van het spoor had afgepraat (memo: ze had de "kracht" nog niet om het te doen)
daarna verloor ik contact met haar (lang verhaal) en 3 jaar geleden werd ik opgebeld. Mijn ex. Ze was naar de dokter gegaan en er was ook bij haar een agressieve vorm van borstkanker geconstateerd. Een meisje van 18 met borstkanker!! Ze kon het gewoon niet behappen...
ze is uiteindelijk in een ontiegelijke depressieve bui voor de trein gesprongen...
ja, het bracht emotioneel verdriet met zich mee, ja, er was treinvertragign (voor diegenen die hierover willen zeiken)maar voor mijn ex was het de enige oplossing voor de hel die haar was overkomen..
zelfmoord laf? zo komt het over voor mensen die nauwelijks een centje pijn hebben. Maar voor mensen met jarenlang lijden (zowel psychisch als fysiek)is het echt de enige weg...
quote:Op Dia, reageer ik niet meer. Dat heeft toch geen zin.
Op woensdag 21 januari 2004 16:22 schreef Jerruh het volgende:
KNIP
Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.
quote:
Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:[..]
Op Dia, reageer ik niet meer. Hij heeft toch gelijk.....
Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.
quote:Je bent wel heel erg makkelijk met het veroordelen van mensen zonder ook maar iets méér dan de buitenkant van iemands verhaal te kennen, is het niet?
Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:[..]
Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.
Okee, even dan volgens jouw gedachten: we nemen die zin "Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie." van jou. Verklaar dan eens "Waarom?" dat gebeurde? Je kan dat *nooit* vertellen, want dat weet je gewoon niet exact!
Dus wáárom dan toch die veroordeling?
Stop alsjeblieft met het vergelijken van anderen met jezelf.
Als je zelf nooit zware & depressieve fysieke en/of psychische pijn hebt meegemaakt, ben ik èrg blij voor je en hoop ik serieus voor je dat je het dan ook echt daadwerkelijk nooit meemaakt, maar hou er tenmìnste rekening mee dat er talloze anderen zijn die er wèl enorm veel last van hebben en dat er genoeg zijn die het op een gegeven moment niet meer aankunnen.
Er hebben hier al genoeg mensen je dat proberen te vertellen, maar als je iedereens mening aan de kant blijft schuiven, geef je alleen maar aan dat je die niet wil kennen.
Om een hele botte, maar misschien voor jou wel duidelijkere vergelijking erbij te nemen: Als je benen eraf gereden zijn, ren je niet meer naar het ziekenhuis. (Je bent afhankelijk van anderen, maar als je te lang door het bos moest kruipen naar de bewoonde wereld, heb je op een gegeven moment geen zin meer om verder te gaan, want de pijn wordt alleen maar erger.)
En als je dàt dan nog niet begrijpt... 
quote:De conducteur en machinist hoeven dat niet op te rapen/ruimen hoor
Op maandag 10 september 2001 21:25 schreef IllOgical het volgende:
Wat IllOgical in ieder geval niet aanraadt is de trein. In zijn studententijd heeft IllOgical, samen met zijn medepassagiers in de lente, herfst en rond de kerst mogen genieten van een "explosie" van bloed, ledematen, botten en ingewanden. Vervolgens mogen conducteur en machinist dat allemaal oprapen.
Hoe kom je daar nou toch bij? Dat doen de hulpverlenende instanties en de brandweer spuit daarna alles weer schoon...En voor mezelf: ik heb gelukkig nooit het idee gehad om een einde aan mijn leven te maken. Tuurlijk heb ik ook wel eens gedacht tijdens een klotetijd `waar doe ik het eigenlijk allemaal voor`, maar vooral de gedachte aan het verdriet wat ik zou veroorzaken bij mijn ouders enz. hielden me tegen om er ook maar serieus over na te denken. Gelukkig
Ik vind zelfmoord overigens alles behalve laf. Het lijkt zo voor de buitenstaanders vaak zo (denk ik) maar voor de persoon in kwestie is het bijna nooit een kwestie van lafheid, kan ik me zo voorstellen.
quote:de therapie bood geen uitweg... ze werdt elkens geconfronteerd met hetgeen ze juist weg wilde bannen. therapie wordt zo vaak als oplossing gezien terwijl het voor veel mensen averechts kan werken...
Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:[..]
Op Dia, reageer ik niet meer. Dat heeft toch geen zin.
Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.
Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
quote:Het is juist het meest sociale wat er is.
Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Double-U het volgende:
Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
quote:als er evenveel van dat onzinnige geblaat uitkomt, mag je wel stil blijven hoor...
Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Double-U het volgende:
Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
quote:In jouw geval misschien ......
Op zaterdag 24 januari 2004 16:32 schreef Bioslock het volgende:[..]
Het is juist het meest sociale wat er is.
quote:Mensen die voor zelfmoord kiezen denken daar echt niet bij na.. Die hebben het iig al heel druk met zichzelf want zo'n keuze maak je echt niet zomaar.. Tis dat de trein stopte maar anders zat ik hier ook niet, ik ben daar zo erg van geschrokken en me pa brak me beide benen omdattik zoiets flikte.. daar ben ik erg blij om dat hij dat gedaan heeft want ik zal zoiets nooit maar dan ook nooit meer willen/kunnen doen.
Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Double-U het volgende:
Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
En ik vind het dus niet egoistisch.. het is juist erg zielig.. want wat moetje anders?. het is hetzelfde als jij bij iemand elke dag een stukje van zn lichaam afsnijd.. dan zou je ook liever in 1 keer doodwillen.. Tis een groffe vergelijking maar als je een beetje nadenkt komt het op hetzelfde neer..
quote:Dit is geen onzinnig geblaat, het is de waarheid. Edit: doe eens normaal
Op zaterdag 24 januari 2004 16:34 schreef Jerruh het volgende:[..]
als er evenveel van dat onzinnige geblaat uitkomt, mag je wel stil blijven hoor...
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 24-01-2004 18:31]
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 24-01-2004 18:31]
quote:laat ik het zo zeggen: als je verder kijkt dan je neus lang is bij dat soort dingen, zie je dingen die veel verder gaan dan egoisme of een simpelesprong voor een trein. er speelt zo ontiegelijk veel mee bij zelfmoord, daar krijg je niet zomaar vat op door te zeggen dat het egoistisch is. ja, mensen kunnen daar trauma's aan overhouden, het is niet echt goed voor ooggetuigen, maar voor een zelfmoordpersoon was het leven in veel gevallen tien keer zo erg. en dat is geen excuse, maar het is zoooo simpel om te zeggen dat zelfmoord laf en egoistisch is...
Op zaterdag 24 januari 2004 16:35 schreef Double-U het volgende:[..]
Dit is geen onzinnig geblaat, het is de waarheid. Of ben jij zo'n aso?
quote:het verdriet wat een zelfmoordenaar iemand aandoet is denk ik het laatste waar diegene aan denkt. iemand wil overal van af zijn, en ziet geen uitzicht meer. als jij denkt je er met een eenvoudig kort oordeel zoals je nu velt vanaf te komen, zou ik wel eens willen weten of je ooit depressies hebt gehad, te maken hebt gehad met depressieve mensen, of in een uitzichtloze situatie hebt gezeten?
Zelfmoord plegen is laf. Je kan je eigen problemen niet meer oplossen, en daarom zadel je de andere er maar mee op. En daarbij komt het verdriet wat je iedereen aandoet.
Mensen die zelfmoord plegen zijn laf.
quote:Ik denk dat we het antwoord daarop al weten
Op zaterdag 24 januari 2004 16:40 schreef Alicey het volgende:[..]
het verdriet wat een zelfmoordenaar iemand aandoet is denk ik het laatste waar diegene aan denkt. iemand wil overal van af zijn, en ziet geen uitzicht meer. als jij denkt je er met een eenvoudig kort oordeel zoals je nu velt vanaf te komen, zou ik wel eens willen weten of je ooit depressies hebt gehad, te maken hebt gehad met depressieve mensen, of in een uitzichtloze situatie hebt gezeten?
quote:Je kan hoog of laag springen maar ik blijf het asociaal vinden. Op deze manier maak je jouw probleem ook het probleem van mensen die er totaal niks mee te maken hebben. Ga je me nu echt vertellen dat dat niet egoistisch is?
Op zaterdag 24 januari 2004 16:39 schreef Jerruh het volgende:[..]
laat ik het zo zeggen: als je verder kijkt dan je neus lang is bij dat soort dingen, zie je dingen die veel verder gaan dan egoisme of een simpelesprong voor een trein. er speelt zo ontiegelijk veel mee bij zelfmoord, daar krijg je niet zomaar vat op door te zeggen dat het egoistisch is. ja, mensen kunnen daar trauma's aan overhouden, het is niet echt goed voor ooggetuigen, maar voor een zelfmoordpersoon was het leven in veel gevallen tien keer zo erg. en dat is geen excuse, maar het is zoooo simpel om te zeggen dat zelfmoord laf en egoistisch is...
Ik heb het meerdere malen meegemaakt dus ik weet echt wel waar ik het over heb.
quote:een depressie komt voornamelijk door opstapeling van klappen. zoals je in het voorbeeld ook ziet krijgt ze een aantal geestelijke klappen te verduren. op het moment dat ze daar uit begint te komen komt er een nieuwe klap. op een gegeven moment is het enige beeld wat je nog hebt dat wat je ook doet, dat bij elke stap die je vooruit zet je 2 stappen terug wordt geslagen. probeer dan maar eens niet aan zelfmoord te denken
Op zaterdag 24 januari 2004 16:27 schreef Jerruh het volgende:[..]
de therapie bood geen uitweg... ze werdt elkens geconfronteerd met hetgeen ze juist weg wilde bannen. therapie wordt zo vaak als oplossing gezien terwijl het voor veel mensen averechts kan werken...
quote:nee, je mag wel de rest van de topic lezen
Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Double-U het volgende:
Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
quote:jup..
Op zaterdag 24 januari 2004 16:42 schreef Cryte het volgende:[..]
Ik denk dat we het antwoord daarop al weten
quote:Blijkbaar heb je die keren DAT je het meegemaakt hebt heel verkeert ervaren.. Dan snap je er gewoon geen ene drol van..
Op zaterdag 24 januari 2004 16:43 schreef Double-U het volgende:[..]
Je kan hoog of laag springen maar ik blijf het asociaal vinden. Op deze manier maak je jouw probleem ook het probleem van mensen die er totaal niks mee te maken hebben. Ga je me nu echt vertellen dat dat niet egoistisch is?
Ik heb het meerdere malen meegemaakt dus ik weet echt wel waar ik het over heb.
Ik durf te wedden als jij bij de rand van een ravijn staat met 10 onbekende mensen.. en er komt een lawine aan.. dat jij in dat gat springt zonder die mensen te waarschuwen.. ben je dan ook een egoist?.. Puur zelf belang, en alleen aan jezelf denken doe je juist op dat soort momenten..
quote:En als diegene blijft leven dan zadelt hij anderen ook met zijn problemen op, omdat hij zo 'chagrijnig' doet, en nooit ergens zin in heeft. Zo kan je wel door blijven gaan.
Op zaterdag 24 januari 2004 16:43 schreef Double-U het volgende:[..]
Je kan hoog of laag springen maar ik blijf het asociaal vinden. Op deze manier maak je jouw probleem ook het probleem van mensen die er totaal niks mee te maken hebben. Ga je me nu echt vertellen dat dat niet egoistisch is?
Ik heb het meerdere malen meegemaakt dus ik weet echt wel waar ik het over heb.
Mensen die zeggen dat zelfmoordenaars egocentrisch zijn, zijn pas asociaal bezig. Zij weten vaak helemaal niet hoe die persoon zich voelt, en verplichten hem te blijven leven, alleen maar omdat zij het niet kunnen verkroppen dat niet iedereen tevreden is.
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 24-01-2004 18:36]
quote:Ik doe het niet snel aan partij trekken, en wil dit nu ook niet doen, maar ik moet Double-U nu wel gelijk geven. Ik deel zijn mening niet maar het word nu op de man gespeeld. Double-U vind het erg laf ( en drukt zich op een aso-manier uit) maar dat is ZIJN menig. discussies zijn er om naar elkaar te luisteren en te beargumenteren, niet om op de man af te spelen.
Op zaterdag 24 januari 2004 17:41 schreef Double-U het volgende:
Jammer dat jullie het terugspelen op mij persoonlijk.
en double-U mag nu zich wel ff inhouden en doen alsof hij volwassen is.
quote:gaat een beetje moeilijk he
Op zaterdag 8 september 2001 21:15 schreef Aneurism het volgende:
... alsof een zelfmoordenaar zijn ziel hier bloot zou leggen
Vandaar dat ik onder een kloon post, mij te persoonlijk.
Maargoed
ik heb het ook meegemaakt.
mijn vader heeft , toen ik een jaar of 7 was, zichzelf van een flat afgegooid.
ik was daar toen, en ben daar nog steeds erg boos over.
ik zal het hem nooit vergeven, dat kan ik niet.
ik kan niet geloven dat hij ons zomaar kon achterlaten.
een soort trauma heb ike r zeg maar aan over gehouden.
ik ben heel erg bang voor de dood, en alles wat ermee te maken heeft. als er mensen doodgaan is dat voor mij een heel gevoelig onderwerp, waar ik maar moeilijk mee om kan gaan.
In mijn ogen heeft mijn vader mij gewoon heel bot in de steek gelaten.
Ik zal het nooit kunnen verwerken en zal het hem ook nooit vergeven.
quote:Tjees, ik word er koud van.... Sterkte joh!
Op zaterdag 24 januari 2004 18:44 schreef Geniaal het volgende:In mijn ogen heeft mijn vader mij gewoon heel bot in de steek gelaten.
Ik zal het nooit kunnen verwerken en zal het hem ook nooit vergeven.
mischien iets van therapie niet raadzaam als je het niet verwerkt hebt?
quote:Dan zal je als oudere ook niet zulke posts moeten plaatsen die ik net ge-edit heb. Dat getuigt namelijk niet van volwassenheid. Voor verder moderatie dingen hebben we een appart topic voor.
Op zaterdag 24 januari 2004 18:56 schreef Double-U het volgende:
Double-U is een ZIJ, zeer volwassen (één van de oudere hier denk ik) en dit is mijn mening en daar mag ik voor uit komen. Ook al zijn anderen het daar niet mee eens. Ik weet waar ik het over heb.
damn, zelfs de mod gaat offtopic 
quote:heb ik al meerdere keren geprobeerd..
Op zaterdag 24 januari 2004 18:53 schreef zwaaibaai het volgende:[..]
Tjees, ik word er koud van.... Sterkte joh!
mischien iets van therapie niet raadzaam als je het niet verwerkt hebt?
op de en of andere manier lukt het me niet.
ik kan er sowieso al moeilijk over praten, en wil het eigenlijk ook niet
probeer te doen alsof het nooit gebeurt is.
maar dat hou je natuurlijk niet lang vol.
en tja verder zijn er dan weinig opties die overblijven.. behalve af en toe je kiezen op elkaar zetten en doorgaan.
quote:Hoe hoger hoe beter
Op zaterdag 24 januari 2004 16:43 schreef Double-U het volgende:[..]
Je kan hoog of laag springen maar ik blijf het asociaal vinden.
quote:Jij weet waar jij het over hebt. Jij weet dus niet hoe een zelfmoordenaar zich voelt.
Op zaterdag 24 januari 2004 18:56 schreef Double-U het volgende:
Ik weet waar ik het over heb.
quote:ben je ook persoonlijk wel eens de wanhoop nabij geweest? (bwv)
Op zaterdag 24 januari 2004 18:56 schreef Double-U het volgende:
Double-U is een ZIJ, zeer volwassen (één van de oudere hier denk ik) en dit is mijn mening en daar mag ik voor uit komen. Ook al zijn anderen het daar niet mee eens. Ik weet waar ik het over heb.
quote:niet altijd. het nare geval wil wel dat alles wat omhoog springt ook ooit weer naar beneden komt
Op zaterdag 24 januari 2004 19:00 schreef Disorder het volgende:[..]
Hoe hoger hoe beter
quote:zou je voor je vertrek nog even mijn vraag willen beantwoorden? dit ter beeldvorming
Op zaterdag 24 januari 2004 19:07 schreef Double-U het volgende:
Ik merk dat mijn aanwezigheid in dit topic niet gewaardeerd wordt en zal verstandigerwijze niet meer reageren. Als ik iemand gekwetst heb spijt me dat. Dit is niet mijn bedoeling geweest. Ik wou alleen mijn mening geven.
quote:Nee, ik heb op het goede moment hulp gezocht .....
Op zaterdag 24 januari 2004 19:08 schreef Alicey het volgende:[..]
zou je voor je vertrek nog even mijn vraag willen beantwoorden? dit ter beeldvorming
quote:en aan welke setting moet ik hierbij ongeveer denken?
Op zaterdag 24 januari 2004 19:49 schreef Double-U het volgende:[..]
Nee, ik heb op het goede moment hulp gezocht .....
quote:Je denkt toch niet echt dat ik jou mijn problemen ga voorleggen, hè?
Op zaterdag 24 januari 2004 20:00 schreef Alicey het volgende:[..]
en aan welke setting moet ik hierbij ongeveer denken?
quote:ik vraag niet om details ofzo, maar als je er niet op in wilt gaan moet je dat niet doen
Op zaterdag 24 januari 2004 20:06 schreef Double-U het volgende:[..]
Je denkt toch niet echt dat ik jou mijn problemen ga voorleggen, hè?
quote:Ik vroeg mij al af of er meer waren die dit zagen.
Op zaterdag 24 januari 2004 20:04 schreef phreaky_professor het volgende:
Ik moet wel lachen om sommige mensen. Juist degenen die zeggen dat zelfmoord egocentrisch is, noemen als belangrijkste reden dat zij zelf met de problemen opgezadeld worden. Dat is m.i. nogal een egoistische redenering.
Maar weinig mensen vragen zich echt af wat de beweegredenen waren van de mensen die het deden.
Maar daarnaast moet ikw el zeggen dat voor lang niet iedere zelfmoordenaar goede dingen te zeggen zijn. Waarbij de zin "ik zal anderen er niet onbedoeld mee opzadelen" belangrijk is. Bijvoorbeeld: voor de trein springen, of in een woonwijk met kinderen van een flat springen ofzo: niet goed te praten.
Nou is het wel zo dat een 'goede manier' niet bestaat. Idereen kiest het liefst voor een pijnloze, maar vooral: snelle dood. Waarbij een zo laag mopgelijke drempel genomen moet worden. Machines zoals treinen zijn dus een uitkomst, maar ook het vallen van grote hoogten. Pillen wordt al moeilijker en het klassieke polsen doorsnijden is alweer veel eigen moeite en absoluut niet snel.
Maar vergeet ook weer niet dat mensen die de wanhoop nabij zijn, helemaal niet de zaken op een rij heeft om te denken aan een zo voor iedereen zo weinig lastige mogelijkheid te denken. Er zal bijna altijd wel een vinder zijn en anders een zoekteam (want je wordt echt wel een keer gemist). Ben je thuis, is het altijd een bekende of familie die je vindt, en is het buiten, val je altijd onschuldige omstanders lastig. En doe je het ver weg, zal er een flinke groep mensen je proberen te zoeken want wie weet is er wel een misdrijf in het spel.
Als de wanhopige er al überhaupt aan denkt...
quote:zelfmoord is iets wat je vaak absoluut niet wil. dat is ook een reden dat zelfmoorden meestal slecht voorbereid worden. ik ken wel zelfmoorden die zijn voorbereid, dat geeft mij echter ergens toch vaag ook een lugubere gedachte...
Op zaterdag 24 januari 2004 21:53 schreef Tobbe het volgende:[..]
Ik vroeg mij al af of er meer waren die dit zagen.
Maar weinig mensen vragen zich echt af wat de beweegredenen waren van de mensen die het deden.Maar daarnaast moet ikw el zeggen dat voor lang niet iedere zelfmoordenaar goede dingen te zeggen zijn. Waarbij de zin "ik zal anderen er niet onbedoeld mee opzadelen" belangrijk is. Bijvoorbeeld: voor de trein springen, of in een woonwijk met kinderen van een flat springen ofzo: niet goed te praten.
Nou is het wel zo dat een 'goede manier' niet bestaat. Idereen kiest het liefst voor een pijnloze, maar vooral: snelle dood. Waarbij een zo laag mopgelijke drempel genomen moet worden. Machines zoals treinen zijn dus een uitkomst, maar ook het vallen van grote hoogten. Pillen wordt al moeilijker en het klassieke polsen doorsnijden is alweer veel eigen moeite en absoluut niet snel.
Maar vergeet ook weer niet dat mensen die de wanhoop nabij zijn, helemaal niet de zaken op een rij heeft om te denken aan een zo voor iedereen zo weinig lastige mogelijkheid te denken. Er zal bijna altijd wel een vinder zijn en anders een zoekteam (want je wordt echt wel een keer gemist). Ben je thuis, is het altijd een bekende of familie die je vindt, en is het buiten, val je altijd onschuldige omstanders lastig. En doe je het ver weg, zal er een flinke groep mensen je proberen te zoeken want wie weet is er wel een misdrijf in het spel.Als de wanhopige er al überhaupt aan denkt...
Het is inderdaad discutabel of het idd wel klopt dat dat de laatste uitvlucht is (maar bijvoorbeeld vrijwillige euthanasie is dat tenslotte eigenlijk ook en dat hebben we wel geaccepteerd met wet & regelgeving).
Iemand die in diens wanhoop en depressie geen andere uitweg/mogelijkheid ziet, ziet hun eigen beleveniswereld alleen maar kleiner worden en dan is het rekeninghouden met omstanders soms erg moeilijk of zelfs zo goed als onmogelijk, omdat die omstanders niet meer gezien worden (als een omstander).
quote:het is ook zo dat het cultureel gebonden is. wij zien het als iemand verliezen. er zijn ook culturen waar er feest wordt gevierd wanneer iemand bevrijd is van het leven. moeilijk voor te stellen he?
Op zaterdag 24 januari 2004 22:16 schreef Tobbe het volgende:
In principe is zelfmoord nooit gewenst ofzo. De pleger kiest er ook pas voor als het in zijn/haar ogen echt niet anders kan (en zelfs dan nog is het een ongewilde keuze; maar wel vaak gezien als 'noodzaak').
Het is inderdaad discutabel of het idd wel klopt dat dat de laatste uitvlucht is (maar bijvoorbeeld vrijwillige euthanasie is dat tenslotte eigenlijk ook en dat hebben we wel geaccepteerd met wet & regelgeving).
Iemand die in diens wanhoop en depressie geen andere uitweg/mogelijkheid ziet, ziet hun eigen beleveniswereld alleen maar kleiner worden en dan is het rekeninghouden met omstanders soms erg moeilijk of zelfs zo goed als onmogelijk, omdat die omstanders niet meer gezien worden (als een omstander).
wat mij hier wel interessant lijkt om te weten welke standpunten over zelfmoord in die culturen voorkomen..
quote:Hier ben ik het niet mee eens, natuurlijk zou men anderen niet tot last moeten zijn met hun daad. Maar sommige mensen kunnen geen andere manier vinden. Mensen die het zo moeilijk met zichzelf hebben en die dood willen gaan echt geen rekening houden met gevoelens van anderen. Ze zijn al druk genoeg met zichzelf in de weer!!
Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Double-U het volgende:
Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?
Mijn oom is pas geleden voor de trein gesprongen (2 treinen, van beide kanten kwam er 1) en heeft het niet overleefd. Die man was ongeneeselijk ziek en zou alsmaar verder aftakelen. Hij wilde niet afhankelijk worden van een ander en hij haatte het om zijn familie pijn te doen (door middel van agressieve buien). In een helder moment heeft hij zich dus bewust voor de trein gegooid.
quote:Dat op zich is inderdaad niet goed te praten, maar de pleger zal ook niet meer geweten hebben wat voor impact het heeft op een ander. (Zoiets weet je pas als je het inderdaad eens zelf of in je omgeving meemaakt.)
Op zondag 25 januari 2004 20:35 schreef Just_Little_Me het volgende:
Ik heb in een jaar tijd 2 zelfmoordpogingen van dichtbij mee gemaakt, 2 goede vriendinnen van mij...toch blijf ik het laf vinden, ze zien misschien geen andere oplossing maar het is laf als je geen uitkomst meer ziet.Er is altijd een oplossing te bedenken, als je maar positief in het leven staat.[quote]Makkelijk gezegd. Heel makkelijk zelfs...
Die mensen kúnnen vaak niet meer positief denken, vaak zonder er zelf bewust van te zijn. Wederom: het is geen keuze. Het is een gevolg.
Misschien was er achteraf gezien wat te doen aan de oorzaak van dat gevolg, maar de beleveniswereld van de pleger is/was er al te klein voor geworden om het aan te kunnen pakken. (Dat is heel moeilijk voor te stellen ja.)[quote]Als je zelfmoord pleegt denk je wel na wat de andere er van zullen denken,maar dan weet je niet wat je anderen aan doet. Een vriendin van mij word nog vaak genoeg wakker omdat ze diegene in de wc aan had getroffen en die zelfmoord had gepleegt. Ze heeft altijd last van nachtmerrie's en ziet dat beeld nog steeds voor zich. Als je dat een ander aan wilt doen vind ik het laf.Je doet die gene even veel pijn als je zelf als je blijft leven. Je geeft de pijn af aan iemand anders.Je bent er zelf van af,maar andere gaan met de pijn door.
Maar er is geen "goede manier van zelfmoord" ; alle manieren zijn fout. Maar de persoon die zich eraan gaat overgeven, zal dat niet meer kunnen afwegen.
-=-
Even dit: ik probeer zeker geen zelfmoord goed te praten.
Zelfmoord is altijd een verkeerde optie, maar ik weet dat het wel voor sommige mensen wel eens de énige optie is, in hun ogen dan.
Ze hebben hun leven eigenlijk niet meer in de hand en zonder proffessionele begleiding (psychiatrische/psycholigische hulp) en vooral (!) medicatie (oa. antidepressivia) is hun leven eigenlijk een neerwaardse spiraal naar beneden, met een steeds kleinere beleveniswereld en groeiende (psychische) pijn.
Gelukkig kunnen bepaalde gebeurtenissen een soort "schop-onder-de-kont"-effect hebben en die persoon 'wakker' maken. Dat is meestal op het gebied van sociale relaties (bijvoorbeeld een nieuwe partner), maar het kan ook een persoonlijke ontwikkeling zijn (promotie, of zelfs een vakantie kan al helpen). Of het redelijk dichtbij meemaken van zelfmoord bij een ander. Schrik-effect helpt, maar ook dan is proffessoinele begleiding best wel eens gewenst.
Het doel is dan die beleveniswereld open te gooien. Het kan vaak door 'de zieke' (ja ik noem die persoon ziek als zijnde lijdend aan een ziekte - depressiviteit ís een ziekte) niet zelf gedaan worden, zonder invloed van buitenaf.
Vaak wil de persoon zelf eigenlijk helemaal geen invloed van buitenaf. Die wil op dat moment geen bemoeienis in zijn/haar wereldje dat op dat moment al vol problemen zit. Het wordt hem/haar letterlijk gewoon teveel. Talk about "een ziekte"...
Wat ik dus wil zeggen is dat de plegers van zelfmoord meestal gewoon 'slachtoffers' zijn. Dus geen 'daders', wat hier door velen jammer genoeg wel geroepen wordt.
Het leven zorgt er wel voor dat niemand dood wil gaan. Bedenk dus goed wat voor heftigs iemand dan moet beleefd hebben wil die persoon tóch de uitvlucht in dood kiezen.
Het is vechten tegen de pijn. Heel moeilijk voor te stellen pijn.
En dat is zeker niet laf.
Als je gelooft in leven na de dood,en je hebt problemen open staan, kom je ze dan niet altijd opnieuw weer tegen? Ik geloof niet dat het leven gewoon eindigd als je dood bent, dat je gewoon weg bent...Maar daar denkt iedereen ook weer anders over...
Het kan zijn dat het een geestelijk probleem is
Zoals denken dat niemand je meer moet of
Denken dat je zo beter af bent.
Maar weet je?
Eigenlijk maak je je problemen er nog erger mee
Want nou laat je je familie en vrienden in de steek zonder enige reden
Je denkt vaak nou kan ik jullie terug pakken
Maar vaak heb je jezelf het hardst mee te pakken
Want jij hebt verdriet dat je dit gaat doen
Maar de andere zijn kwaad op jou omdat ze niet weten waarom
Dus doe het nooit, je pakt je je het zelf het meest mee
quote:Mja, maar heel soms is er voor jezelf geen uitweg meer en voel je alleen nog maar pijn. Is het dan egoistisch om eruit te stappen?
Op dinsdag 27 januari 2004 18:00 schreef Riann het volgende:
Waarom pleeg je zelfmoord?
Het kan zijn dat het een geestelijk probleem is
Zoals denken dat niemand je meer moet of
Denken dat je zo beter af bent.
Maar weet je?
Eigenlijk maak je je problemen er nog erger mee
Want nou laat je je familie en vrienden in de steek zonder enige reden
Je denkt vaak nou kan ik jullie terug pakken
Maar vaak heb je jezelf het hardst mee te pakken
Want jij hebt verdriet dat je dit gaat doen
Maar de andere zijn kwaad op jou omdat ze niet weten waarom
Dus doe het nooit, je pakt je je het zelf het meest mee
Ik denk het niet.
Ik vind dat mensen de eigen keus moeten hebben!
Maar goed doe het zo dat je omgeving er het minst last van heeft, en doe het netjes zodat er geen onschuldige mensen met schuldgevoelens blijven rondlopen.
just my 2 cents
quote:ik zelf vind het niet egoistisch
Op dinsdag 27 januari 2004 18:10 schreef koala2002 het volgende:[..]
Mja, maar heel soms is er voor jezelf geen uitweg meer en voel je alleen nog maar pijn. Is het dan egoistisch om eruit te stappen?
Ik denk het niet.
Ik vind dat mensen de eigen keus moeten hebben!
Maar goed doe het zo dat je omgeving er het minst last van heeft, en doe het netjes zodat er geen onschuldige mensen met schuldgevoelens blijven rondlopen.
just my 2 cents
Maar dit gedicht had een vriendin van mij geschreven en ik vond het erg mooi dus vandaag dat ik het hier plaats
quote:O is het een gedicht
Op dinsdag 27 januari 2004 19:13 schreef Riann het volgende:[..]
ik zelf vind het niet egoistisch
Maar dit gedicht had een vriendin van mij geschreven en ik vond het erg mooi dus vandaag dat ik het hier plaats
maar ik deed het ik zag geen uitweg meer... ik wou naar een andere wereld...
Richard
Anders zouden ze wel anders praten.
quote:
Op dinsdag 27 januari 2004 22:18 schreef Just_Little_Me het volgende:
Ik ben zelf ook een tijdje een paar jaar geleden best deprie geweest.
deprie is iets anders dan lijden aan een jarenlange zware depressie of bijv een slopende ziekte.als je dat verschil al niet eens kunt zien dan kun je hier al niet eens over oordelen
NB: Niemand heeft het recht iemand te veroordelen op zijn of haar keuzes. Wat je er zelf ook van mag vinden.
Mochten mensen dat wel doen of mochten mensen willen dat iemand maar door- en door en door blijft gaan dan is dat een teken van groot egoisme en zeker geen teken van begrip en medeleven voor de patient.
quote:Mwah...ieder heeft ook recht op zijn eigen reactie en emoties. Ik heb als reactie op de zelfdoding van een vader die (heel begrijpelijk hoor) het erg moeilijk had met het overlijden van zijn vrouw, en door zijn zelfdoding zes kinderen in de leeftijd van 5 tot 15 jaar als wezen achterliet eruit geflapt "wat een klootzak". En ik vind absoluut dat ik dat recht had, ook al is dat een "veroordeling".
Op woensdag 28 januari 2004 08:10 schreef DarkElf het volgende:
NB: Niemand heeft het recht iemand te veroordelen op zijn of haar keuzes. Wat je er zelf ook van mag vinden.
quote:Klopt en jij geeft jouw mening, iemand anders die van hem of haar en ik de mijne
Op woensdag 28 januari 2004 09:42 schreef thaleia het volgende:[..]
quote:En daar hebben we dan toch allemaal recht op? Ook als het een 'veroordelende' mening is?
Op woensdag 28 januari 2004 10:11 schreef DarkElf het volgende:
Klopt en jij geeft jouw mening, iemand anders die van hem of haar en ik de mijne
[Dit bericht is gewijzigd door thaleia op 28-01-2004 11:27]
Ik helemaal in de stress en verward, af en toe nog de kriebels ervan en die plek vermijden is een beetje lasig, of ik moet verhuizen
quote:ja wrs wel, alleen voelt dat gewoon in sommige gevallen verkeerd. zoals bij oa. zelfmoord. voor mij dan he?
Op woensdag 28 januari 2004 11:14 schreef thaleia het volgende:[..]
En daar hebben we dan toch allemaal recht op? Ook als het een 'veroordelende' mening is?
quote:Precies.
Op woensdag 28 januari 2004 11:35 schreef DarkElf het volgende:
voor mij dan he?
Als je de gedachte aan zelfmoord een vervelende gedachte vindt denk je aan wat anders, iets leukers, want je kunt aan iets leukers denken. Probeer je voor te stellen dat je nergens anders meer aan kunt denken.... dat is toch verschrikkelijk!!
quote:En als je nou zo ontzettend sterk het idee hebt dat je je ook inderdaad in een uitzichtloze situatie bevindt? En je totaal geen hoop meer hebt? Is bijvoorbeeld de gedachte 'het leven is zinloos' op zichzelf niet al uitzichtloos? Als je van die gedachte overtuigd bent, wat kan jou dan nog hoop geven?
Op maandag 19 januari 2004 11:00 schreef Wolter het volgende:
Als de situatie nou uitzichtloos is, dan heb ik nog zo iets van okay
Ik denk dat dat, geen toekomst meer zien, een behoorlijk kenmerk van depressiviteit is. Je kunt jezelf er niet meer van overtuigen dat er wel een oplossing komt of dat 'het wel goed komt'. Zolang je dat nog wel kunt ben je denk ik ook niet in staat om ook echt zelfmoord te plegen. Iemand pleegt juist zelfmoord omdat hij of zij denkt dat er geen andere oplossing of mogelijkheid is.
Wie ben jij dan om erover te oordelen of iemands situatie 'uitzichtloos' genoeg is?
Optie 1. Je maakt er een eind aan en doet de mensen om je heen vreselijk veel pijn.
Optie 2. Je kiest ervoor om het niet te doen en bent 'dood'ongelukkig
Bovendien... omgeving wordt ook niet blij van het idee dat je liever dood dan levend zou zijn en niet gelukkig bent.
Pff... t zou niet zo mogen zijn... dat mensen geen andere mogelijkheid zien dan er een eind aan te maken
Afschuwelijk voor de betreffende persoon, vreselijk voor de omgeving... van lafheid geen sprake denk ik. Het is makkelijk gezegd als 'optimistisch' persoon, simpel om te zeggen dat iemand zich er maar makkelijk van af maakt. Maar je zult het maar zelf zijn... misschien leef je wel in een egocentrisch wereldje als je serieus zelfmoord overweegt. Logisch gevolg van een depressie lijkt mij. Als iemand depressief is is ie depressief en dat is geen aanstelleritus. En als iemand zelfmoord pleegt heeft hij/zij echt geen andere mogelijkheid dan de dood gevonden. Kan je dat iemand kwalijk nemen?
De doodswens laat je namelijk helemaal loskomen van de dagelijkse beslommeringen en zorgen. Als je 'alles al opgegeven hebt', is het opeens allemaal heel heerlijk voor je, want je hebt met niks meer rekening te houden (voor het gevoel dan). Omdat je zo relaxed raakt, is het nadenken over de manier waarop je het gaat doen, goed te doen; het zal veelal doordacht zijn en vaak worden alsnog wat afsluitende dingen gedaan zoals brieven schrijven, zichzelf verzorgen, tot het bewateren van de plantjes aan toe. Omdat het voor een buitenstaander helemaal niet te zien is dat die de ander wel eens voor de laatste keer zal zien, is 'de klap' voor die omstandere helemaal groot (want vertel maar eens dat er wel echt een goede reden was, want dat werd dus helemaal niet geobserveerd; en wat niet gezien is, wordt niet geloofd...)...
De vraag "waarom een zo'n relaxed iemand toch dood wilt" kan je alleen beantwoorden met: de keuze is al gemaakt aan de hand van een ziekte genaamd depressiviteit. Hoewel relaxed, de beleveniswereld blijft toch heel klein, alleen dan eens zonder de (hoofd)pijn van alle negativiteit en dát wordt als een soort 'beloning' ervaren en vaak ook als (prettig) voorproefje op de dood. Talk about een zeer veranderde kijk op het leven...
-=-
Nog even terugkomend op de term laf en andere meningen:
Er is een groot verschil tussen het vinden van een mening en het vinden dat je mening de norm is. Bij enkele uitspraken 'dat het laf is' is niet op te maken of het een persoonlijke mening is, of het als een norm gevonden wordt. Er lopen bijvoorbeeld hier genoeg mensen die het niet laf vinden, dus een norm is het zeker niet.
Maar/En uiteraard heeft iedereen recht op een mening & reacties.
het is ook zo verschillend hoe personen hun problemen interpreteren.. het zal altijd een punt blijven met meningsverschillen maar ik vind dat je de mening / standpunt van de bepaalde persoon met plannen voor zelfmoord (of al gedaan) alsnog moet respecteren..
dilemma
Suicide is not the answer, maar het is ook niet alleen maar een schreeuw om hulp of "Oh zie mij hier eens enorm zielig zitten te zijn." Die mensen hebben echt problemen en hebben juist begrip en steun nodig, in plaats van NOG meer denergerende opmerkingen en pesterijen waardoor ze juist tot die daad gedwongen worden.
Suicide is when the pain outweighs the possibillities to cope with it.
Mensen roepen natuurlijk terecht dat zo iemand zelf hulp moet zoeken en aktie moet ondernemen. Er zijn altijd vertrouwenspersonen en psychologen en medicijnen enzo, maar dat is niet relevant; die mensen willen begrepen en geacepteerd worden. Ze willen liefde kennen en niet meer gekleineerd worden. Dat zijn vaak de hoofdredenen die iemand tot zoiets drijft. Ze voelen zich vaak enorm minderwaardig of haten zichzelf, of hebben gewoon veel te veel pijn meegemaakt en hebben geen uitzicht op verbetering van de situatie. Ze worden vaak totaal net begrepen door anderen die alleen maar oppervlakkig naar ze kijken; het zijn vaak outcasts of society. Mensen die niet meetellen en die ook niet weten hoe ze WEL geaccepteerd zouden kunnen worden.
Deze wereld is al zo hard, en als mensen de pijn ervan niet aankunnen, moet je ze niet alsnog een extra duwtje geven. Probeer ze te helpen! Sta voor ze klaar!
Mensen veroordelen mensen die aan zelfmoord denken heel erg snel, maar sta maar eens in hun schoenen. Je doet het heus niet omdat je een bad hair day hebt of zo. Men zegt wel dat het de meest egoïstische daad is die je kunt doen, maar zo kan ik het onmogelijk zien; natuurlijk, je doet anderen enorm veel pijn om jouw pijn te laten eindigen, maar als niemand zich om jou druk maakt, waarom zou jij dat dan wel doen?
Ik blijf er bij; zelfmoord is wel het laatste wat je moet doen (DUH! ) en er zijjn altijd oplossingen......maar dan heb je wel iemand nodig die jou helpt naar die oplossingen te kijken en die je steunt en jou begrijpt.
[Dit bericht is gewijzigd door ToT op 29-01-2004 13:04]
Jah ikke wel. 
Heb er meerdere gedaan en gelukkig is dit tot op de dag van vandaag goed afgelopen.
Sommige mensen doen dit omdat ze hun leven niet meer zien zitten door teveel gebeurtenissen en of problemen die ze niet meer aan kunnen.
Maar het kan ook door een stoornis komen dat mensen zoiets doen!
Zelf vind ik dat ik best wel ervaren ben mbt dit onderwerp.Heb het zelf aantal keren van dichtbij meegemaakt(en bij die personen is het helaas wel fout afgelopen) en heb het aantal keren zelf geprobeerd.
Ook de gedachtes van zelfmoord heb ik een tijdlang gehad.........
ik zelf heb 3 dierbaren verloren aan zelfmoord (mijn vader, een vriend en de moeder van mijn ex)
Heb hier door wel een redelijk beeld gekregen over zelfmoord. Vaak is het een impuls waarin ze dat doen.. Het is dus zeker geen lef.. mensen zitten zo diep in de put en krijgen een nog diepere inzinking en maken er daardoor een eind aan, zonder ook maar aan zichzelf of aan de omgeving te kunnen denken, wat er achter blijft
Mijn ex is bijvoorbeeld nu wees. Haar vader was al dood en heeft geen zusjes of broertjes. Laf vind ik het daardoor echt niet van haar moeder.. want het is gewoon zo.. ze kon niet meer helder denken.
vind daarom dat je hier niet moet kiezen tussen lef of laf.. het heeft er geen zak mee te maken!!!!!
quote:Helemaal mee eens!!!
Op vrijdag 30 januari 2004 14:19 schreef hellmondunited het volgende:
Ik lees hier van alles over laf of lef voor zelfmoord..
vind dat je hier niet moet kiezen tussen lef of laf.. het heeft er geen zak mee te maken!!!!!
quote:
Op vrijdag 30 januari 2004 14:39 schreef testbeeld het volgende:[..]
Helemaal mee eens!!!
Mja sommige mensen kun je die mening ook niet kwalijk nemen omdat ze het misschien zelf nog nooit mee hebben gemaakt.
Al vind ik het dan nog dat je voorzichtig met die uitspraken moet zijn
Je weet nooit waarom een persoon zelfmoord pleegd.
Natuurlijk zijn er wel mensen die het puur voor de aandacht doen, maar elke poging tot zelfmoord hoor je serieus te nemen!
quote:Inderdaad
Op vrijdag 30 januari 2004 14:43 schreef testbeeld het volgende:
presies.Je weet nooit waarom een persoon zelfmoord pleegd.
Natuurlijk zijn er wel mensen die het puur voor de aandacht doen, maar elke poging tot zelfmoord hoor je serieus te nemen!
maar, dan heb jij niet veel meegemaakt in je leven
Waardoor je niet zo gaat denken maar blij bent dat bepaalde dingen JOUW niet zijn overkomen....
Ik wil niet zeggen dat ik alleen maar pech in me leven heb gehad
Maar, believe me, ik heb een hoop verloren
en dan ga je vanzelf wel ergens in geloven
Tenzij je niet sterk in je schoenen staat, als dat het geval is
Dan zou ik als ik jouw was maar serieus met iemand hierover praten ...
Want dit gaat je (misschien) wel opspelen
Iemand zei ooit: "De manier hoe we met onze problemen omgaan bepaalt onze mate van volwassenheid"
quote:Sorry maar dat vind ik echt een lompe uitspraak die laatste.. Als je zelfmoord pleegd ben je onvolwassen? die gene moest zich gigantisch schamen!
Op vrijdag 30 januari 2004 15:31 schreef Cruoninga het volgende:
Je hebt ook nog zoiets als een familie die je waarschijnlijk één van de ergste dingen aan doet die er maar zijn. Dat vind ik zeker behoorlijk egoistisch.Iemand zei ooit: "De manier hoe we met onze problemen omgaan bepaalt onze mate van volwassenheid"
Je doet de familie natuurlijk veel pijn maar lees mijn bericht hier boven ergens..op de vorige pagina is.. mensen doen dat in een impuls en die zijn al ver weg!
frustreerd me zo dat mensen altijd deze uitspraken blijven geven terwijl het helemaal niet zo zit!
Dat zelfmoord laf is is mijn mening, ik kan begrijpen dat mensen geen uitweg zien en liever dood willen. Maar ik kan me er boos om maken, dood ga je toch...waarom wil je eerder dood dan de tijd die je gegeven is? Iedereen wilt een uitweg voor zijn problemen, maar dan kun je beter opzoek gaan naar iets anders.Leer een muziekinstrument bespelen en leef je daar op uit, of wordt gamer en laat je aggressie zien in spellen ofzo...Mensen die psychisch ziek zijn kunnen vaak beter worden,zodra ze zich daar zelf voor open stellen...
quote:ja een muziek instrument neemt je depressie af
Op vrijdag 30 januari 2004 15:50 schreef Just_Little_Me het volgende:
Iedereen heeft een eigen mening over zelfmoord. Mensen die zelfmoord willen plegen moeten echt geholpen worden. Het stomme is dat deze mensen vaak of naar wat ik heb gezien in mijn omgeving niet geholpen willen worden. Een vriendin van mij heeft last van waanstoornissen, er werd tegen haar gezegt dat ze zelfmoord moest plegen. Ze luisterden naar de stemmen wanneer zij te veel werden. Zij kon er niets aan doen dat was echt een ziekte die haar leven kappot maakte.Gelukkig heeft zij ingezien dat het zo niet verder gaat en heeft hulp gezocht en word binnenkort opgenomen. Iedereen die liever dood wilt dan blijven leven zou echt hulp moeten zoeken.
Dat zelfmoord laf is is mijn mening, ik kan begrijpen dat mensen geen uitweg zien en liever dood willen. Maar ik kan me er boos om maken, dood ga je toch...waarom wil je eerder dood dan de tijd die je gegeven is? Iedereen wilt een uitweg voor zijn problemen, maar dan kun je beter opzoek gaan naar iets anders.Leer een muziekinstrument bespelen en leef je daar op uit, of wordt gamer en laat je aggressie zien in spellen ofzo...Mensen die psychisch ziek zijn kunnen vaak beter worden,zodra ze zich daar zelf voor open stellen...
Doordat ze depressief zijn kunnen ze zich niet openstellen. En ja hulp zoeken dat moet.. alleen kunnen ze die zelf ook niet geven. Mijn vader bijvoorbeeld kreeg ook hulp.. mja het hielp gewoon niet. net zoals bij velen niet!! Depressief is vaak de oorzaak dat ze zelfmoord plegen. ze zijn dan zo in zichzelf gekeerd dat niemand ze kan helpen!!
Laf is het zeker niet.. ookal maak jij je er boos om! ze plegen niet zomaar zelfmoord.. er moet dan echt wel het een en ander zijn gebeurt!
en dan zeg je misschien zoals velen.. en die familie dan? vaak gebeurt het in een impuls of het gaat gewoon ECHT slecht..
Iemand vond het gigantisch laf en zwak als je down was en ZEKER als je aan zelfmoord dacht. Ik ging haar dus allerlei doem-scenario's voorschotelen, maar ze bleef er bij dat je best HEEL eventjes in een dipje mocht raken als bijvoorbeeld je ouders komen te overlijden of zo, maar zodra je naar buiten gaat en er komt een lekker zonnestraaltje op je smoel, dan moeten ineens alle zorgen en al het verdriet van je afvallen.
Ik zei dus: "Okee, stel dat je een enorm lage eigendunk hebt. Iedereen heeft je je hele leven gekleineerd en afgezeken. Iedereen zit je af te zeiken omdat je lelijk en dom bent. Omdat je dat zo vaak te horen krijgt, ga je het op een gegeven moment geloven. Alles gaat altijd mis in je leven en niemand geeft om je. Je ouders komen bijvoorbeeld te overlijden, of het zijn hufters die je mishandelen. Je hebt geen vrienden en op school word je regelmatig in elkaar geslagen en de docenten zetten je regelmatig voor schut voor de klas. Vind je het dan nog steeds zwak en laf als je dan down bent?"
Ik kreeg een bevestigend antwoord......als je AL deze dingen meemaakt en je wordt daardoor down en gaat misschien aan zelfmoord denken, dan NOG ben je hartstikke laf en zwak. Ik was echt FURIEUS dat iemand ZO kortzichtig kan zijn!!!
quote:dan weet je dus hoe ik me hier voel met al die kortzinnige mensen!!
Op vrijdag 30 januari 2004 16:12 schreef ToT het volgende:
Het meest frusterende wat me overkomen is met een discussie over dit onderwerp is het volgende:Iemand vond het gigantisch laf en zwak als je down was en ZEKER als je aan zelfmoord dacht. Ik ging haar dus allerlei doem-scenario's voorschotelen, maar ze bleef er bij dat je best HEEL eventjes in een dipje mocht raken als bijvoorbeeld je ouders komen te overlijden of zo, maar zodra je naar buiten gaat en er komt een lekker zonnestraaltje op je smoel, dan moeten ineens alle zorgen en al het verdriet van je afvallen.
Ik zei dus: "Okee, stel dat je een enorm lage eigendunk hebt. Iedereen heeft je je hele leven gekleineerd en afgezeken. Iedereen zit je af te zeiken omdat je lelijk en dom bent. Omdat je dat zo vaak te horen krijgt, ga je het op een gegeven moment geloven. Alles gaat altijd mis in je leven en niemand geeft om je. Je ouders komen bijvoorbeeld te overlijden, of het zijn hufters die je mishandelen. Je hebt geen vrienden en op school word je regelmatig in elkaar geslagen en de docenten zetten je regelmatig voor schut voor de klas. Vind je het dan nog steeds zwak en laf als je dan down bent?"Ik kreeg een bevestigend antwoord......als je AL deze dingen meemaakt en je wordt daardoor down en gaat misschien aan zelfmoord denken, dan NOG ben je hartstikke laf en zwak. Ik was echt FURIEUS dat iemand ZO kortzichtig kan zijn!!!
GET A LIFE