De rechtse komiek???

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 10:51 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Aan rechtse grappen denk ik aan: Jensenhumor of kroeghumor, zelden leuk want iedereen kan het en het prikkelt je hersens nauwelijks.

Zo ook rechtse cartoonisten. Die zie je zelden, maar dat komt ook dat het artistieke vaker in de linkse mensen te vinden is.

Whahahahaha
God wat een smal denkraam en een vreselijk provincialisme
Whahahaha

Hillary's History
From the July 7 / July 14, 2003 issue: Senator Clinton's opus.
by P.J. O'Rourke


IF YOU PLAN not to read this summer, "Living History" is just the book. Hillary Clinton's new memoir is more than 100,000 pages long. At least I think it is. There are only 562 page numbers, but you know how those Clintons lie. A mere ream of paper could not contain the padding that has gone into this tome. Hillary--with the help of at least six ghostwriters--nails the goose of a manuscript to the barn floor and force-feeds it with lint.

We are informed, for instance, that Jackie Onassis was once, herself, a first lady and later married a Greek shipping magnate. We learn how a chief executive walks to the podium to deliver a State of the Union speech: "The president greets members of both parties who, by tradition, sit on opposite sides of the aisle." Even Hillary's grief over the death of her dad is padded: "My father would not be at the table vying with Hugh and Tony for one of the drumsticks or asking for more cranberries and water-melon pickle, two of his favorites from childhood." And then there are the fulsome tales of official junkets--unimportant, uninteresting, uneventful, and unending. "I had given a lot of thought to how Chelsea and I should dress on the trip. We wanted to be comfortable, and, under the sun's heat, I was glad for the hats and cotton clothes I had packed." And I was glad for the scopolamine transdermal patch.

Nausea, however, is interesting compared with the actual symptoms of going-through-the-motions sickness induced by "Living History." The book does not contain even a dog-worthy return to the vomit of the Lewinsky scandal. And the stingy-mama-bird regurgitations of Whitewater excuses and evasions will leave the most adoring Hillary chick wanting more worm. Hillary has spent forty years with the pros on the fairways of prevarication, yet her gimmes lack audacity, her mulligans do not astonish, and her foot-played "improvements of lie" are no more subtle than "Whitewater never seemed real because it wasn't."

Vituperation is supposed to be another of Hillary's salient features. But she spritzes, rather than splashes, acid and then only on the dead, the powerless, and Ken Starr. Hillary calls Bill's mother "Virginia Cassidy Blythe Clinton Dwire Kelley" and eulogizes her as "an American original--bighearted, good humored, fun-loving"--by which she means a drunk. "I didn't use makeup," declares Hillary, "and wore jeans and work shirts most of the time. I was no Miss Arkansas," but "no matter what else was going on in her life, Virginia got up early, glued on her false eyelashes and put on bright red lipstick, and sashayed out the door."

Damning stuff. But the junior senator's insults are preferable to her compliments. Hillary's friend Jean Houston "wraps herself up in brightly colored capes and caftans and dominates the room with her larger-than-life presence and crackling wit, . . . reciting poems, passages from great works of literature, historical facts and scientific data all in the same breath."

Let's take a deep one. Boring others is a form of aggression, and Hillary attacks her public with the weapon of brutal dullness. Ms. Clinton has led a busy, meddlesome life from an early age. "I was elected co-captain of the safety patrol. . . . This was a big deal at our school." But until page 440 of her memoir, nothing happens. You know the nothing I mean. Any number of Clinton friends and supporters told us it was nothing. And, as a result of nothing happening, nothing--as you may remember--happened. So, starting on page 440, that nothing happens, and by page 472 (that is to say immediately, given the high-speed laser-printing prolixity of "Living History"), Hillary is announcing, "Life moved on, and I moved with it."

UNLIKE ORDINARY HUMANS, Hillary had a choice about that move. After all, life revolves around Hillary. "In my own life I have been a wife, mother, daughter, sister, in-law, student, lawyer, children's rights activist, law professor, Methodist, political advisor, citizen and so much else." So very much else. "I was raised to love my God and my country, to help others, to protect and defend the democratic ideals that have inspired and guided free people for more than 200 years," a slap in the face to those of us who were raised to say please and thank you and not track mud into the house. Little wonder that when Hillary meets Queen Elizabeth, "She reminded me of my own mother."

Compared with Hillary Clinton, Bill

is a big pile of humility. "While Bill talked about social change," says Hillary, "I embodied it," to loud hosannas and wild exaltations. In China, at the 1995 United Nations Fourth World Conference on Women, "The serious and stony-faced delegates suddenly leaped from their seats to give me a standing ovation. Delegates rushed to touch me, shout words of appreciation and thank me for coming." In Chicago, at the 1996 Democratic Convention, "The crowd erupted into a frenzy of clapping, chanting, and foot-stomping. . . . My motions to urge the crowd to sit down were futile, so I just waved and let the cheers wash over me."

"Living History" traps us in the heated daydream of an earnest and lofty-minded high school student--the kind who belonged to the Methodist youth group, sat on the student council, was elected junior-class vice president, got appointed to the principal's Cultural Values Committee "to promote tolerance," and would go on to become president of student government at some college for girls. As Hillary did. With a wonderful young person like that, well, some people are bound to be jealous and just act mean. Hillary points out that, during the Whitewater investigations, "public discourse was increasingly dominated by reactionary pundits and TV and radio personalities." You remember how the popular kids at summer camp got together and made sure we had acne.

But it's beyond me how those reactionary pundits concluded that Hillary is representative of the 1960s generation. Hillary's countercultural experience seems to have consisted of one visit, with another suburban girl, to Grant Park during the 1968 Democratic convention. "In the crowd behind us, someone screamed profanities and threw a rock, which just missed us." Heavy.

IN FACT, Hillary and her husband aren't representative of much of anything American. Neither can drive a car. Hillary hasn't been behind the wheel since 1996. ("I cajoled my lead [Secret Service] agent, Don Flynn, into sitting beside me. . . . Don's knuckles were white as dice by the time we arrived.") And Bill should never try. ("He has so much information running through his head at any given moment that he doesn't always notice where he's going.") In nearly twenty years of family life, the Clintons did not own a home or go to the mall without armed guards. And when they had a cat and dog, "I had to set up a separate correspondence unit . . . to answer their mail."

One senses profound superficialities here. Plumbing the shallows of Hillary is no easy matter, even for Hillary. She tries to give us the genesis of her worldview, but the anecdote runs out of control:

One snowy night during my freshman year, Margaret Clapp, then President of the college, arrived unexpectedly at my dorm. . . . She came into the dining room and asked for volunteers to help her gently shake the snow off the branches of the surrounding trees so that they wouldn't break under the weight. We walked from tree to tree through knee-high snow under a clear sky filled with stars, led by a strong, intelligent woman alert to the surprises and vulnerabilities of nature. . . . I decided that night that I had found the place where I belonged.

No fair consulting Freud. We need to work from primary sources. We must listen to Hillary's insights. About Princess Di and Mother Teresa, for example: "Aside from the obvious differences, each of these women had a talent for spotlighting the most vulnerable and neglected people and using her celebrity in calculated ways to help others." Aside from the obvious differences.

We must watch Hillary learn: "I always knew that America matters to the rest of the world; my travels taught me how the rest of the world matters to America."

We must recognize Hillary's principled outspoken feminism as elucidated in her U.N. Conference on Women speech: "It is a violation of human rights when women are doused with gasoline, set on fire and burned to death because their marriage dowries are deemed too small."

We must understand her ability to commune with the strong, intelligent women of past generations: "So, what would Mrs. Roosevelt have to say about my present predicament? Not much, I thought."

We must understand her sense of humor: "No one can make me laugh the way Bill does."

And understand her hair: "Thus began my lifelong hair struggles." "That was when my hair got me in more trouble." "It was another hair crisis."

And understand her stupidity. Now, Hillary's stupidity is of a Monday's-homework-done-on-Friday-night, 1,400 on her SATs kind, but nonetheless stupid for all that. She has lunch with Jackie Onassis, who "cautioned me that Bill, like President Kennedy, had a personal magnetism that inspired strong feelings in people. She never came out and said it, but she meant that he might be a target." Was Jackie talking about the grassy knoll or about a different kind of mons?

Hillary serves roasted eggplant soup and sweet potato puree to Jacques Chirac and doesn't get the joke when Chirac says, "Of course, I love many things American, including the food. You know, I used to work in a Howard Johnson's restaurant." After listening to Jiang Zemin explain that the Tibetans had been liberated by the Chinese, Hillary concludes, "I don't think Jiang . . . was being quite straight with me on Tibet."

Hillary failed the District of Columbia bar examination, but she passed in Arkansas--and "in the first jury trial I handled on my own, I defended a canning company against a plaintiff who found the rear end of a rat in the can of pork and beans he opened for dinner one night."

HAS "LIVING HISTORY" been dumbed down for its intended reader? Yes, assuming its author read it. I don't doubt that she wrote part of it, but no one seems to have read the final text. Otherwise, how to explain such sentences as, "The dominant architecture was Soviet-style socialist realism," or "Tom and I spent late nights wrestling over the fine points of legal interpretation" (a euphemism sure to be taken up by the British tabloid press), or this description of a 1992 bus trip campaigning: "Bill, Al, Tipper and I spent hours talking, eating, waving out the window." Which must have been a sight, though nothing compared with the trip to Russia when Hillary and Mrs. Boris Yeltsin "laughed our way through a day of public appearances and private meals with local dignitaries." I hesitate to think there was a logical explanation, but Hillary does say, "Ireland invigorated and inspired me, and I wished we could bottle up the good feelings and take them back home." It's been done before.

"Living History" arrived from the publisher with a seven-page executive summary (itself ferociously tedious) that indicates no one is intended to read this book. Of course, a couple of people had to. There is the junior associate--doubtless a strong, intelligent woman--at the law firm of Bland and Blander who slogged through every word to make sure nothing was actionable. And then there's me. Poor me. But, except for us, "Living History" suffers the fate of modern poetry, with an authorship of many and an audience of none.

Not that the book isn't supposed to sell. And I understand it's selling nicely. I do not begrudge Hillary and her publisher their profits. The money will allow them, per Dante, to visit the fifth cornice of purgatory, where avarice is atoned, whenever they can get family leave from the ninth circle of hell where they'll be eternally tortured for spreading false doctrine. The free market is a good thing.

The purchasers of "Living History" can count themselves benefited, also. They could have had Hillary as their legal aid defender instead of merely their senator. Her argument to the jury that "rodent parts which had been sterilized might be considered edible in certain parts of the world" would not be of much use in a felony narcotics trial, despite the admirable multiculturalism of the sentiment.

However, it says something unflattering about our era that prominent political figures--who used to write declarations of independence, preambles to constitutions, Gettysburg addresses, and such--now use the alphabet only to make primitive artifacts, like the letter-inscribed tablet that Charlemagne is said to have put under his pillow each night, in the hope he'd wake up literate. Conservatives, including most of the Founding Fathers, have always worried that the price of a democratic system would be a mediocre nation. But George Washington and William F. Buckley Jr. put together could not have foreseen, in their gloomiest moments, the rise of Clinton-style über-mediocrity--with its soaring commonplaces, its pumped trifling, its platinum-grade triviality. The Alpha-dork husband, the super-twerp wife, and the hyper-wonk vice president--together with all their mega-weenie water carriers, such as vicious pit gerbil George Stephanopoulos and Eastern diamondback rattleworm Sidney Blumenthal--spent eight years trying to make America nothing to brag about.

They failed. And that is, ultimately, what makes "Living History" such a good nonread. If they're going to throw the book at us, and the book is by Hillary, the republic will endure (and the Republicans will prevail). Plus, there's a bonus. "Living History" contains a surprise unmentioned, I believe, by other reviewers. On page 402 we are presented with a rare, possibly unique, portrait of the likeable side of Robert Mugabe: "President Mugabe said little during my courtesy visit with him in the presidential residence in the capital, Harare. He paid close attention to his young wife, Grace, while I made conversation with her, and he periodically broke into giggles for no apparent reason."

[ Bericht 32% gewijzigd door Pietverdriet op 18-10-2004 11:06:35 ]

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 11:01 schreef Pietverdriet het volgende:
Hillary's History
From the July 7 / July 14, 2003 issue: Senator Clinton's opus.
by P.J. O'Rourke

[.........]
I

Ik heb dit boek een paar maanden geleden kado gegeven aan iemand. Ze vond het een heel goed boek met zeer herkenbare (voor vrouwen) verhalen en anekdotes!

Zit humor tegenwoordig ook al in hokjes?

Partijdige komieken zijn nooit leuk.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 11:02 schreef Chewie het volgende:

[..]

Wat is dan het verschil met bijvoorbeeld Kopspijkers?
[..]

Och vind de cartoonisten van HP/deTijd (Willem) de laatste tijd scherper als bijvoorbeeld Joep Bertrans (zeker die bij Nova )

er is een verschil tussen Jensen en Spijkerman. Welke mag je zelf uitzoeken.

Bertrans is veel te vaag. Maar Tom is bijvoorbeeld geniaal.

quote:

Och vind de cartoonisten van HP/deTijd (Willem) de laatste tijd scherper als bijvoorbeeld Joep Bertrans (zeker die bij Nova )

Dan

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 12:27 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Zelfspot komt regelmatig voor bij de linkse machthebber. Het relativeert zijn status van autoriteit. Bij rechtse machthebbers zie je zulks zelden voorkomen, omdat autoriteit de hoeksteen is van hun wereldbeeld. Zelfs bij rechtse users hier komt zelfspot al niet voor. Uiteraard bestaan er ook andere vormen van humor. Voorbeeld: blaming the victim, racistische mopjes, Schadenfreude etc. etc.

Ik vind het wel erg zwart wit, Berlusconi met een bandana op het hoofd die voetbal speelt, vind ik toch redelijke zelfspot, maar ja.
Een goede humorist kan over beide zijden grappen maken. Ik denk dat je rechts te conservatief inschat, een deel is het zeker, maar dat deel is aan het verminderen heb ik het gevoel.

Ik heb het programma niet gezien by the way.

Beetje een aversie tegen het rechtse spectrum Ryan?

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 15:27 schreef Steijn het volgende:
Zit humor tegenwoordig ook al in hokjes?

Daar moet men uitblijven inderdaad. Dat men in Nederland nu eenmaal graag naar de PvdA-propaganda van een uitgerangeerde Freek de Jonge luistert, hoeft natuurlijk niet als maatstaf voor goede humor te dienen.
Een fatsoenlijke cabaretier of komiek, danwel cartoonist, heeft een politieke kleur, maar laat deze niet de oventoon voeren imo, anders toont hij aan te bekrompen te zijn voor zijn vak.
Of het moet zijn dat hij in een politiek gekleurd medium zijn waarheid vertelt, dan zijn de kaders natuurlijk iets smaller.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 15:38 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

er is een verschil tussen Jensen en Spijkerman. Welke mag je zelf uitzoeken.

Bertrans is veel te vaag. Maar Tom is bijvoorbeeld geniaal.

Jensen kent alleen lompheid en provocatie, maar bezit geen intelligentie, helaas is dat voor veel mensen tegenwoordig lachwekkend en krijgt zo'n imbiciel zijn eigen programma.
Het is wachten op een fatsoenlijke gast die even de tafel aanveegt met de inkoppers van Jensen.

Ik zou hem alleen niet als maatstaf nemen voor een rechts georienteerde komiek, hij is alleen rechts georienteerd, daar houdt het mee op.
Verder vind ik de 'humor' van Spijkerman en zijn consorten (ben eens bij de opnames geweest 2 jaar terug, was leuk, maar als er iemand GEEN humor heeft is het Jack zelf) erg beneden niveau, zeker als je gasten als Heerkens en Bert Visser als speerpunten hebt.
Hij is afgezakt naar de zwatelaarswereld waar hij zelf tegen aanschopt (momenteel) en het wordt tijd dat hij zelf eens belachelijk wordt gemaakt in een ander programma door wat fragmenten uit te zenden in afwijkende volgorde, wat te knippen etc, kortom de Spijkerman-wijze.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 17:02 schreef Elgigante het volgende:

[..]

Jensen kent alleen lompheid en provocatie, maar bezit geen intelligentie, helaas is dat voor veel mensen tegenwoordig lachwekkend en krijgt zo'n imbiciel zijn eigen programma.
Het is wachten op een fatsoenlijke gast die even de tafel aanveegt met de inkoppers van Jensen.

Ik zou hem alleen niet als maatstaf nemen voor een rechts georienteerde komiek, hij is alleen rechts georienteerd, daar houdt het mee op.
Verder vind ik de 'humor' van Spijkerman en zijn consorten (ben eens bij de opnames geweest 2 jaar terug, was leuk, maar als er iemand GEEN humor heeft is het Jack zelf) erg beneden niveau, zeker als je gasten als Heerkens en Bert Visser als speerpunten hebt.
Hij is afgezakt naar de zwatelaarswereld waar hij zelf tegen aanschopt (momenteel) en het wordt tijd dat hij zelf eens belachelijk wordt gemaakt in een ander programma door wat fragmenten uit te zenden in afwijkende volgorde, wat te knippen etc, kortom de Spijkerman-wijze.

Tuurlijk is Jack zelf nauweklijks leuk, dat weet ie zelf ook wel, maar krijgt het cabaret juist meer ruimte om echt leuk te zijn. En ja Spijkerman is allang qua provocatie rechts door Teeuwen enzo ingehaald. Wie herinnert zich zijn spijkertijd midden jaren negentig nog. dat was toen nog een graadje erger dan de schreeuw van de leeuw.

Verder ben ik het met de openingsposter eens. Rechtse komieken zijn, als ze al te vinden zijn, meestal al niet leuk, want het betreft dan meestal het beschimpen op een erg opppervlakkige manier die zelden grappig is. (de grapjes ide Bush maakte tijdens een van de laatste debatten zegt genoeg. niemand moest lachen in de zaal).

p.s. Dennis Leary is toch niet rechts?

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 20:29 schreef Schuldige_Omstander het volgende:

[

Verder ben ik het met de openingsposter eens. Rechtse komieken zijn, als ze al te vinden zijn, meestal al niet leuk, want het betreft dan meestal het beschimpen op een erg opppervlakkige manier die zelden grappig is. (de grapjes ide Bush maakte tijdens een van de laatste debatten zegt genoeg. niemand moest lachen in de zaal).

p.s. Dennis Leary is toch niet rechts?

Mischien heb je gewoon een wat eenzijdige visie op humor?
Lees eens een boek van PJ en vertel met droge ogen dat deze man niet leuk is.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 20:29 schreef Schuldige_Omstander het volgende:
Rechtse komieken zijn, als ze al te vinden zijn, meestal al niet leuk

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 10:54 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Whahahahaha
God wat een smal denkraam en een vreselijk provincialisme
Whahahaha

Ik kom dan ook uit de provincie dus dat vind ik te makkelijk.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 09:56 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

Ik kom dan ook uit de provincie dus dat vind ik te makkelijk.

Misschien moet je eens leren verder te kijken dan alleen Nederland.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 20:53 schreef MrBadGuy het volgende:

[..]

Het verschil rechtse en linkse komiek werd getrokken bij het engagement van de kleinkunstenaar. Freek mocht je van de heersende mores leuk vinden en André van Duin en het theater van de lach niet. Natuurlijk was dit nonsense, want zowel André van Duin als het theater van de lach trokken volle zalen, net als overigens Freek de Jonge. Ook zie je tegenwoordig een omslag, meen ik. Het engagement is idd moralistisch en omdat wij tegenwoordig meer houden van persoonlijke vrijheid dan in de jaren 70 en 80 hebben we geen behoefte meer aan de preek van een dominee's zoon. Toch en dat is nu de stelling die ik proposeer zijn André van Duin en het theater van de lach ook ondermijnend, alleen misschien in een minder uitgesproken variant en meer wat betreft onze mores dan vis-à-vis het establishment. Zoals in OP staat is humor, op de bühne, in feite altijd opruiend en ondermijnend.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 10:30 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Misschien moet je eens leren verder te kijken dan alleen Nederland.

Man, ik kijk niet eens verder dan Limburg.

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 12:13 schreef Ryan3 het volgende:
Kortom: de term "rechtse komiek" duidt op een tegenstrijdigheid.

welnee, je kan in principe zelfs extreemrechtse komieken hebben. voorbeeld: een SS Obersturmfuhrer die een grap over Joden maakt.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:01 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Jij denkt dat die Obersturmbahnfüherer dat niet ondermijnend bedoelt???

op zich tast de Obersturmfuhrer geen "autoriteit" aan.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 11:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

Man, ik kijk niet eens verder dan Limburg.

Moet ineens denken aan die Scetch van Jiskefet, Humor, nee dat hebben we hier op het platteland niet nodig...

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:41 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Volgens mij is dat het rechtse wereldbeeld.

Links zit ook vol met vooroordelen

_{Ow shit dit is dus ook 1}

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:45 schreef Chewie het volgende:

[..]

Nazi's zij nu ook al gewoon rechts?

Of heb jij gewoon een zeer bekrompen wereldbeeld?

En daarbij zijn Nazi´s nationaal SOCIALISTEN

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:47 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Jij bedoelt dat het getuigt van een breed inzicht om de nazi's gelijk te stellen met de PvdA???

Nee, dat als iets links is, het niet per definitie leuk is.
(en dat is humor)

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:50 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Dit bedoel ik dus hè Chewie. Alsof deze opmerking getuigt van een breed inzicht in de diversiteit van de geschiedenis...

En dat bedoel ik, als je een gevatte opmerking maakt over links, wordt dat ineens niet gezien als grappig omdat men zichzelf te serieus neemt. Dus wie heeft er nu een bekrompen wereldbeeld?
Nou?
Hum?

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:50 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Dit bedoel ik dus hè Chewie. Alsof deze opmerking getuigt van een breed inzicht in de diversiteit van de geschiedenis...

Wat hij zegt klopt toch?

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:52 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Kom op zeg, ik ben toch per definitie leuk???

Nee, belachelijk, dat is wat anders

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:54 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Wat Chewie zegt bedeol je???

Nee Pipo de Clown

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:55 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Was dat een grap dan van je???

Wat begrijp je niet aan een gevatte opmerking?

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:43 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Moet ineens denken aan die Scetch van Jiskefet, Humor, nee dat hebben we hier op het platteland niet nodig...

grappig dat jij de provincie meteen synoniem stelt met 'het platteland'.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:47 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Jij bedoelt dat het getuigt van een breed inzicht om de nazi's gelijk te stellen met de PvdA???

Het getuigt van soortgelijke maatschappelijke bagage om Geert Wilders of Rita Verdonk van nazipraktijken te beschuldigen. Ik ben het eens met de kanttekening die je door middel van je vraagstelling plaatste. Sentimentalisering doet het leuk onder gelovigen van gelijke gezindte maar levert in uitwedstrijden nauwelijks winstkansen op.

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 13:16 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Hallo heb je wel eens goed naar Bush en Kerry gekeken? Kerry is een suffe serieuze man en bush heeft gewoon humor, dat kon je in een documentaire over hem ook goed zien. Bush is een kerel als je er mee in het cafe zou zitten vette lol mee zou hebben.

Natuurlijk, Amerika's onbemiddelden liggen in een deuk. Kakelend kipje Rice als Bush' woordvoerend Hofnar?

Met Bush in de kroeg?
Dat doet me denken aan die aflevering van de Simpsons waar Homer de plaats van Barney in moet nemen als de kroegzuiplap omdat Barney is gestopt is met drinken.

quote:

Op maandag 18 oktober 2004 20:32 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Mischien heb je gewoon een wat eenzijdige visie op humor?
Lees eens een boek van PJ en vertel met droge ogen dat deze man niet leuk is.

Zijns ondanks? Poppenkast Balkenende II Jan - Balkenende = Jan Klaassen, Van der Hoeven = Katrijn, Donner = de dood van Pierlala. Geestige bijkomstigheid. ministers kunnen niet [meer] door één deur. De Geus contra Brinkorst. Verhouding Donner - Kamp vertroebelt?

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:52 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

En dat bedoel ik, als je een gevatte opmerking maakt over links, wordt dat ineens niet gezien als grappig omdat men zichzelf te serieus neemt. Dus wie heeft er nu een bekrompen wereldbeeld?
Nou?
Hum?

Het probleem is dat er rechtse idioten rondlopen die serieus denken dat, omdat er 'socialisme' in de naam zit, nazi's links waren.