quote:
Op zaterdag 16 oktober 2004 01:11 schreef PJORourke het volgende:
[..]
Wat meer bezuinigingen, minder collectieve regelingen en een stuk minder ambtenaren zouden wat mij betreft wel welkom zijn.
Dat lijkt de koers te worden van Balkenende II Zelf ben ik dit kabinet ook aan het voeden met mijn werkelijkheidsbeleving inzake de inzet en kostprijs van ambtenaren en semi-ambtenaren en diverse aanstuurdertjes die professionals in hun werk frustreren terwijl deze mensen zelf van de productie zijn vrijgesteld om het werk te vereenvoudigen.
Kijk bijvoorbeeld maar eens in de zorg wat er daar aan managementlagen rondloopt.
Raad van toezicht (komt sporadisch bijeen)
Directeur of raad van bestuur, beleismatige ondersteuning bji reorganisatie.
clustermanagers, interimmanagers
afdelingshoofden, projectleiders
coördinatoren/teamleiders
specialisten in uitvoering, projectmedewerkers.
De laatste 15 jaar is er continu gereorganiseerd in de zorg. Wat heeft dat niet gekost aan extra regelaars, juridisering van arbeidsbetrekkingen, nieuwe werving en opleiding van vervangend personeel, burn outs, ziektedagen, verspild gemeenschapsgeld aan sociale experimenten binnen organisaties, verspils gemeenschapsgeld aan de kosten voor de verkoop van de reorganisatie aan het personeel en eventuele om- her- en bijscholing.
Moeilijk hoeft het toch niet te zijn?
Per aantal bedden kan een aantal bestuurders aangesteld worden. daarbij verdient het aanbeveling geen financiële directeur maar een econoom te benoemen die cijfermatig meer kan en die minder kost.
Per aantal werknemers kan worden gedacht over een aantal aanstuurders. belangrijk blijft het om werknemers zelfredzaamheid aan teleren zodat er zoveel mogelijk handen bij de zorgproductie betrokken kunnen blijven en de lijn tussen bestuurder(s) en professionals in de uitvoering kort blijft. Zelf ben ik er voorstander van bestuurders voor ten hoogste vier jaar te benoemen om hen vervolgens te laten roeleren. bestuurders zouden ook niet in dienst van een zoekenhuis maar in dienst van de overheid moeten zijn. dat voorkomt politiek gekonkel om een eigen klein koninkrijkje door middel van gunstverdeling op te gaan bouwen. Het voorkomt tevens dat egootjes elkaar gaan beconcurreren waar samenwerking tussen zorginstellingen voor de patiënten gunstiger zou uitpakken.
Onder de kop de patiënt centraal is een hoop overhoop gehaald. In de praktijk van alledag blijkt helaas vooral de bstuurder centraal te staan. een slimme bestuurder prijst de OR de hemel in en pakt en al zalvende in door middel van ontijdige berichtgeving gekoppeld aan (oneigenlijke) complimentjes. Als de bestuurder de OR vervolgens enkele puntjes gunt is deze club tevreden en heb je als bestuurder geen kind meer aan ze. Uiteraard gaat dit ten koste van het oog voor de boeken, de werkbaarheid en de organisatiecultuur die meer en meer wordt omgevormd tot een fancultuur voor bestuurders.
De rekening voor de vorming van de kleine koninkrijkjes gaat naar de minister, de zorgverzekeraars en de klant . Om de drie jaar worden er weer nieuwe kleren van de keizer bedacht in de vorm van een reorganisatie. Die krijgt een klinkende naam en zo wordt een containerbegrip geboren waar een creatieve boekhouder veel financiële flaters in kan wegwerken.
Vreemd ishet niet dat de kosten in de zorg zijn toegenomen bij de geringe controle die plaatsvindt. Vreemd is het dan ook niet dat niet ieder ziekenhuis bij de AD-test klaar stond met de gevraagde gegevens.
De cultuur van de bruine arm zou een wat beter belicht mogen worden. dat kan diverse organisaties flink geld besparen en houdt onze zorg langer betaalbaar. De cultuur van de nietpresterende bestuurder of leidinggevende die voortdurend een hand boven het hoofd gehouden wordt omdat deze zo volgzaam, zijn hypotheek wel erg hoog, of zjin
mondelinge inzet zo voorbeeldig is kan wat mij betreft beter vandaag dan morgen worden afgebroken. Het is daarom goed om nu alvast na te gaan denken over mogelijkheden tot demotie in de zorg.
Een rottende vis begint aan de kop te stinken. vanuit deze analogie is het zaak gezonde hervormingen aan de top te beginnen zodat deze beter beklijven ni de verschillende organisaties.
Hiertoe moet echter niet de PvdA aan de macht komen. Diverse managers zijn PvdA lid uit carrièreperspectief. Ik maakte het mee dat zo'n 80% van het interimbestand aan managers een PvdA-lidmaatschap had. diverse organisatiebureau's hebben PvdA-leden onder het personeel die bij de lokale afdeling van deze partij in het oog springen. Via dit socialistische netwerk hebben deze mensen elkaar nogal eens banen toe kunnen schuiven. Wij moeten af van dit netwerk omdat deze vriendjespolitiek de nederlandse samenleving onnodig op hoge kosten jaagt. Dat kan slechts door te eisen dat er meet- of ijkpunten worden gehanteerd om prestaties in beeld te kunnen krijgen. waaronder de prestaties van de aanstuurders en hun beleidsvoering. Denk hierbij aan NEN, ISO of INK normeringen die als na te streven worden vastgelegd en gemonitored.
Ik vermoed overigens dat indien het CDA nog acht jaar aan de macht blijft zich iets soortgelijks zal gaan voordoen als ik hierboven aan de PvdA toeschreef.
[ Bericht 12% gewijzigd door sjun op 16-10-2004 01:43:44 ]