Help! Claimende alcoholische buurman...

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2004 18:15 schreef merdeka het volgende:

[..]

Je bepaalt het niet, je ervaart het zo. Je bepaalt in principe niets voor een ander. Je hebt alleen een mening over een ander. En die mening kan zijn dat je hem zielig vind. Of niet.

Oh, oh, wat zitten wij op één lijn vandaag zeg, 100% true...

zeg dat zijn koffie niet te zuipen is en dat je nooit meer komt

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2004 18:05 schreef merdeka het volgende:

[..]

Aha.. en jij bepaalt dan wie er wel of niet mededogen verdient, wie er wel of niet zielig is, en welke bejaarden, eenzamen of wat dan ook we al dan niet aan hun lot moeten overlaten???

Goh, laat ik nu altijd gedacht hebben dat daar de hogere macht voor was

Dat van die hogere macht is een grapje toch zeker?
Ik erken in ieder geval geen hogere macht. De mens is zelf heel goed in staat tot grote dingen, die vaak onterecht worden toegeschreven aan een hogere macht. Maar dat terzijde...

Bottomline is: ik bepaal inderdaad wie mijn mededogen verdient. Ik heb enkel mededogen met mensen die hun eigen verantwoordelijkheid erkennen en de last dragen die voor hun bestemd is. Dat je zulke mensen hun last probeert te verlichten, juich ik hartstochtelijk toe.

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2004 18:05 schreef Hihat het volgende:
Op zich heb je gelijk Bombie, maar zo werkt het niet altijd in de praktijk.

Ik geef een zwerver meestal wel geld bijvoorbeeld, ook al krijg ik er niks voor terug van hem.

Je krijgt wel degelijk iets terug. Alleen niets tastbaars.
Ik geef zwervers nooit geld. Heb het wel gedaan, maar voornamelijk omdat ik vond dat geen mens zo'n ellendige situatie verdient. Ik wil niet beweren dat ik toen te naïef was en nu te cynisch, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat sommige mensen de situatie wel degelijk verdienen, omdat ze het er naar gemaakt hebben, zonder met 'hate to say I told you so' aan te komen. Dan hoeven ze niet bij anderen aan te kloppen om ze te helpen in dezelfde staat te blijven leven.

Zo kwam er op Utrecht CS ook eens een zwerver naar me toe. Ik luister altijd naar wat ze te zeggen hebben. Niet uit schuldgevoel, maar omdat ik dat ook bij mensen doe die geen zwerver zijn en ik ze niet per definitie 'minder' vind dan bijvoorbeeld iemand die niet zwerft. Ik geef ze alleen geen geld, omdat ik geloof dat ik ze daarmee niet verder help. Bovendien vind ik niet dat je mensen moet 'belonen' voor een eenvoudig trucje als je hand ophouden.

Hoe dan ook... ik heb een tijdje gepraat met die man op Utrecht CS. Ik heb verteld dat een uitzichtloze situatie absoluut niet het einde hoeft te betekenen en dat ik zelf ook vanuit een uitzichtloze situatie verder ben gekomen. Zonder te preken oid. Maar dat hij echt voor échte hulp terecht kan bij mensen die daar niet emotioneel aan onderdoor gaan. Maar hij moet het wel zelf doen. Niemand anders kan dat voor hem doen.
Hij heeft geen verder moment om geld gevraagd en me bedankt voor het gesprek toen hij wegging. Ik vergeet het nooit meer en heb heel veel respect voor het feit dat die man niet een instelling heeft van: "ik moet je geld en anders houd je je bek maar dicht". Ik denk dat ik de uitzonderingen wel kan herkennen.

Maar goed... ook al geef ik dus geen geld... dan nog bekruipt me nog wel eens het verdrietige gevoel dat ik mijn medemens niet genoeg help door 'ze aan hun lot over te laten'. Want zo voelt het soms wel. Maar het kan niet zo zijn dat anderen met hun donaties verantwoordelijk zijn voor de situatie waarin die mensen terecht zijn gekomen. Dat kan gewoon niet. En daar houd ik me aan vast.

quote:

Buurmannen als die van Moonah zijn gewoon een soort emotionele bedelaars. Daar ga ik ook niet zo snel aan voorbij. 5 minuten kunnen ze best krijgen.

Inderdaad. Ik kap ook niet alles bij voorbaat af. Maar zodra ik een patroon herken waarin mijn aandacht 'opgeëist' wordt, gaat er vanzelf een alarm bij me af. En ik laat zelden iemand over mijn grenzen heenwalsen. Ik heb niet voor niets anderhalf jaar intensief aan mijn assertiviteit gebouwd om het door anderen weer af te laten breken.

quote:

Op de één of andere manier blijf ik toch vaak door de oninteressante praatjes van zo'n persoon een eenzaam/verdrietig/zielig persoon zien. Wat ik wel doe is voor mezelf bepalen of iemand echt zielig is. En als die persoon in mijn beleving niet zielig is dan ga ik er juist makkelijk aan voorbij. Jij bepaalt toch ook voor elk geval of je daar mededogen voor moet hebben?

Ja, ik bepaal dat inderdaad... maar het lullige is: sommige mensen kunnen zich niet zo goed uitdrukken en zijn wel degelijk gebroken en introvert. Anderen dringen zich aan je op, zijn extravert, zijn meester in 'social engineering' en die claimen de aandacht die je veel beter aan anderen kunt geven. Een beetje het geval van: de grote, goed doorvoedde vogel die de kleinere hongerige vogeltjes wegjaagt. Die grote vogels 'knal ik af'.

Een praatje maken met eenzame mensen, die daardoor opbloeien... ik ben helemaal voor. Maar ook die mensen moeten beseffen dat je geen hulpverlener bent en dat het vaak geen gelijkwaardig praatje is, waardoor er toch een hulpverleners-situatie ontstaat.

Ik heb ooit in de positie gezeten van de buurman ... niet zo ernstig dat ik mijn hele levensverhaal bij iemand uithang en dakloos ben geweest en blablabla. Maar wel dat er mensen zijn geweest die ik als vrienden zag, maar eigenlijk gewoon vriendelijk waren en daarbij niet durfden te zeggen dat ze eigenlijk niet langer vrijwillig met mij wilden afspreken. En dat is gebeurd bij mensen die ik écht vertrouwde dat ze zich niet achter mijn rug om aan mij zouden ergeren.

Het enige dat belangrijk is, is dat je laat merken dat je hem wel respecteert als je zegt liever geen gesprekjes meer met hem aan te knopen. Dus gewoon iets als: "Beste buurman, hoewel je een nette (?) en aardige man ben, wil ik toch eerlijk zeggen dat ik mijn contact met buren liever oppervlakkig houdt... tenzij het echt klikt met iemand. Sorry als dit niet duidelijk is overgekomen"

Ik vind de suggestie van Tarot ook een goede. Respect is heel belangrijk, en bovendien is het verhaal neutraal en onpersoonlijk genoeg.

_{Bovendien is de quote dat je oppervlakkig contact prefereert tenzij het echt klikt met iemand je op het lijf geschreven, dacht ik zo. Er zijn tenslotte heel veel verschillende soorten buren}

Lijkt me inderdaad lastig Mooi dat het (waarschijnlijk) op is gelost

goed gedaan

jammer dat ie teleurgesteld is maar je hebt het netjes aangepakt.

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 18:24 schreef Moonah het volgende:
En ik vind het wel een beetje zielig (hij kreeg wat waterige oogjes), maar ik voel me niet schuldig.

Goed gehandeld, hoor!

Kweet eerlijk gezegd niet 100% zeker of ik het op het moment supreme zou hebben gedurfd...
_{Misschien kun je me morgen wat tips geven, hieromtrent.}

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 18:58 schreef Copycat het volgende:

[..]

Goed gehandeld, hoor!

Kweet eerlijk gezegd niet 100% zeker of ik het op het moment supreme zou hebben gedurfd...
_{Misschien kun je me morgen wat tips geven, hieromtrent.}

Ook een lastige buurman?
Neem een keer iemand mee, heftige dampende sex met veel luid gehijg en kreun, op het moment supreme het uitschreeuwen (letterlijk) van genot, dan snapt hij het wel.

Zeg gewoon dat je op je privacy bent gesteld en het druk hebt en dat je geen behoefte hebt eraan.

Eerlijkheid duurt het langst.

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 18:24 schreef Moonah het volgende:
[..] _{En nogmaals tnx to Tarot!}

Blij om te horen Moonah.
Wanneer komde eens voor een kopje koffie om d'r even gezellig over te praten?

Als je duidelijk laat merken dat je een grote sterke brede en boze vriend hebt die zeer beschermend kan zijn werkt het mss wel afschrikwekkend... ( btje overdreven but u get my drift aight )