Morgaine Chevanity

Op 10-8-04 had ik mijn laatste controle bij de verloskundige en daar kreeg ik te horen dat ik een week later evt gestript kon worden mocht er nog niks zijn gebeurd. Ik was op 5-08 uitgerekend en was het meer dan zat. We kregen het advies dat een stevige vrijpartij ook het een en ander op gang kon brengen en dus 's avonds lekker samen onder de dekens. En om half een kreeg ik kramp. Ik ging onder de douche om het verder te stimuleren en om halft twee viel in in bed in slaap. Om half 5 werd ik wakker van een vreselijke pijn aan mijn onderrug en kramp. Toen ik naar het toilet ging verloor ik bloed en slijmprop. Ik maakte mijn man wakker en we begonnen met timen. Even na 7 uur moest mijn man de verloskundige (voortaan vlos) bellen en zij kwam om 08.15 uur. Na inwendig onderzoek bleek ik al 3 ŕ 4 cm ontsluiting te hebben en op haar advies ging ik weer douchen. Na het douchen belde zij het ziekenhuis en om 10.00 lag ik daar op de verloskamer. Ik ben 2 x in bad geweest om de weeen op te kunnen vangen en bij 7 cm besloten ze mijn vliezen te breken. Wat volgde was een hel, de rugweeen werden erger, kwamen sneller (2 achter elkaar) en bij 9 cm wou ik al persen. Helaas ik moest het proberen weg te zuchten. Toen dat niet lukte werd ik geholpen door de vlos die inwendig het laatste randje weg duwde terwijl ik mee perste. Geloof me ik schreeuwde het uit van de pijn. Bij 10 cm mocht ik actief mee persen en ik moest van het bed op de baarkruk en toen dat niet vlotte weer op bed waar ik werd ingeknipt en er bij de wee die volgde op mijn buik werd gedrukt en om 18.08 was daar onze dochter Morgaine Chevanity. Ze werd direct nadat mijn man de navelstreng had door geknipt bij ons weg gehaald en pas een half uur later mocht ik haar voor het eerst vast houden. Ze had een slechte start, met een versnelde ademhaling en hartslag, zag erg blauw maar maakte het al gauw stukken beter. Inmiddels is ze 59 cm en weegt ze 5610 gram. En ze heeft blauwe ogen en zwarte krullen.