Het Jan Sloot Digital Coding mysterie, deel 5

quote:

Op vrijdag 10 december 2004 09:15 schreef Redux het volgende:

Dude er zijn nu eenmaal grenzen in dit universum. En wiskunde is zo puur en bewijsbaar als het maar kan. Dat Sloot niet als een oplichter overkwam betekent voor mij dat ie of heel goed kon toneelspelen of dat ie echt niet zag waarom zijn uitvinding niet kon. 64K voor films gebruiken is mogelijk maar gaat tegen alle statistieken in (en dan heb ik het over 0,0 (insert 0-en van hier tot tokio.0) en niet te garanderen voor nieuwe films. Films bevatten nu eenmaal zoveel data en verschillen dat het niet anders kan. En dan maakt het geen kloot uit dat hij beweerde dat hij iets nieuws had of niet in binair dacht of whatever.

Een top uitvinding kan het zeker geweest zijn. 1000x keer zo goed als een dvd speler met 60.000 films al ingebakken met 2.000.000 mp3's erbij allemaal in ultrakwaliteit. Hulde voor Sloot maar die 64K is de bottlenek waardoor aangetoond kan worden dat Sloot het zelf niet doorhad of hij de boel aan het oplichten was. Sorry

Hoe weten we het trouwens van die 64K? Waar komt dat vandaan? Als dat op losse schroeven komt en dus helemaal geen 64K was is er mss een mogelijkheid.