Mijn ervaringen in ISKCON, aka 'de Hare Krishna-beweging'

Dit topic start ik mede naar aanleiding van Doffy's vragen aan mij in dit topic.

De Hare Krishna-beweging dus. Ik maakte er twee jaar deel van uit. Waarschijnlijk kennen de meesten van jullie hen alleen van hun gezang op straat.

In 1996 was er op TV een programma met de titel 'Brard gaat extreem'. Toen was Patty nog niet zo diep gezonken. Elke uitzending was een verslag van een aantal dagen die Patty doorbracht bij een bijzondere groep mensen. De ene keer zigeuners, de andere keer eskimo's en dus ook een keer de Hare Krishna's. Ik zapte toevallig het programma binnen en was geboeid. Het is achteraf moeilijk om te zeggen wat mijn aandacht trok. Was het de oprechtheid van de 'toegewijden' (zo noemen Hare Krishna's zichzelf), hun filosofie, hun levenswijze of was ik misschien gewoon nieuwsgierig? In ieder geval was ik zodanig geboeid dat ik de volgende dag naar de bieb ben gegaan om boeken te halen over het 'Krishna-bewustzijn'.

Hun filosofie sprak me aan, en hun leefregels ook. Reïncarnatie was iets waar ik eigenlijk wel in geloofde omdat het me erg logisch toeleek. Ik was ook al jaren vegetariër en om drank en drugs gaf ik niet. Eigenlijk leek de Hare Krishna way of life me geweldig.

Even een beknopte uitleg van wat die manier van leven inhoudt:

Toegewijden geloven in karma. En om jezelf uit deze materiële wereld te bevrijden en naar de spirituele wereld te gaan, dien je vrij van karma te worden. Dat kun je op verschillende manieren bereiken; de toegewijden doen het d.m.v. 'bhakti-yoga'. Dit houdt in dat je al je bezigheden in dienst van God stelt. Alles wat je doet, doe je voor God en op die manier 'verzamel' je geen karma. Je moet dit heel praktisch zien. Eten bijvoorbeeld. Ten eerste zijn toegewijden strikte vegetariërs: geen vlees, geen vis en geen eieren. Al het eten wat je kookt, kook je voor Krishna (God). Je mag er niet van proeven als je aan het koken bent. Ben je klaar met koken, dan offer je het eten aan Krishna. Dit doe je in een kleine ceremonie waarin je vraagt aan Krishna om het eten te zegenen (te vergelijken met "Here, zegen deze spijze, amen", alleen stellen de toegewijden dat God geen gedode dieren aanvaardt). Daarna mag je het opeten. Zo stel je alles wat je doet ten dienste van Krishna, al je activiteiten zijn als het ware 'offers'. Hierbij volgen toegewijden 4 leefregels, namelijk:

* geen vlees, geen vis, geen eieren
* geen ongeoorloofde seks (Seks is alleen toegestaan binnen het huwelijks en dan slechts wanneer men kinderen wil, dus hooguit eens per maand wanneer de vrouw ovuleert. Ook masturbatie valt onder ongeoorloofde seks.)
* geen intoxicatie: drank, drugs, sigaretten, koffie, zwarte thee, chocolade
* geen kansspelen en speculatie

Goed, terug naar mijn verhaal. Na het lezen van een paar boeken over de Hare Krishna-filosofie heb ik contact gezocht met één van de toegewijden in Amserdam. Zij werd mijn mentor en heeft me de beginselen van het toegewijde leven bijgebracht. Al gauw was ik elk weekend in de Amsterdamse tempel (aan de Van Hilligaertsstraat, vlakbij de Albert Cuyp) te vinden, ik maakte er vrienden en was steeds intensiever bezig met mijn geloof in Krishna. Ik vond het steeds moeilijker worden om mijn gewone leven te combineren met mijn toegewijde leven. Ik was 18 jaar, zat in de vijfde klas van het gymnasium. Ik probeerde celibatair te leven, maar mensen om mij heen hadden het (naar mijn idee) de hele dag over niets anders dan seks. Ik had het gevoel dat ik een dubbelleven leidde en bovendien begrepen mijn vrienden en vriendinnen me niet in mijn keuze.

Toen nodigde één van mijn toegewijde vrienden me uit om een weekendje mee te gaan naar Radhadesh, de leefgemeenschap van de toegewijden in de Belgische Ardennen (gevestigd in een sprookjesachtig dertiende-eeuws kasteel). Toen ik er kwam (en ik weet dat dit een cliché is maar ik kan het nu eenmaal niet anders beschrijven) had ik het gevoel dat ik thuiskwam.

Enkele maanden later, nadat ik de vijfde klas met succes had afgerond, ben ik naar Radhadesh vertrokken. Mijn ouders hebben me erheen gebracht (mijn ouders stonden overigens achter deze keus, waarvoor ik hen erg dankbaar ben).

Ik heb twee jaar in Radhadesh gewoond. Om je een idee te geven hoe dat is, zal ik beschrijven hoe een gemiddelde dag er in een Hare Krishna-gemeenschap uitziet:

03:30-04:00: opstaan
04:30-05:15: vroege eredienst met zang en dans
05:15-07:15: mantra-meditatie (het reciteren van de Hare Krishna-mantra op een gebedssnoer)
07:15-08:00: eredienst met zang en dans
08:00-09:00: lezing ('preek')
09:00-09:30: ontbijt
09:30-13:00: dagelijkse werkzaamheden, vrije tijd om te lezen, studeren e.d.
13:00-14:00: lunch
14:00-19:00: dagelijkse werkzaamheden, vrije tijd om te lezen, studeren e.d.
19:00-19:30: eredienst met zang en dans
19:30-20:00: lezing ('preek')

Dit zeven dagen per week. Rond een uur of negen, half tien gingen we naar bed. Mijn dagelijkse werkzaamheden verschilden van tijd tot tijd. Ik heb het kasteel schoongemaakt, ik heb lesgegeven op het schooltje, ik heb rondleidingen gegeven aan toeristen (Radhadesh krijgt jaarlijks zo'n 40.000 bezoekers) en uiteindelijk ben ik een halfjaar hoofd keuken geweest.

Ik had mijn tijd in Radhadesh niet willen missen. Ik heb er ontzettend veel geleerd, over mezelf maar ook over anderen, over hoe mensen in elkaar zitten. Ik ben er zowel dolgelukkig als diep ongelukkig geweest. In zekere zin was het leven daar gewoon zoals het leven is: met pieken en dalen.

Toch ben ik na twee jaar uit Radhadesh vertrokken. Daar waren heel veel redenen voor en omdat het toen voor mij een vreselijk moeilijke beslissing was (ik was erheen gegaan met het idee dat ik er de rest van mijn leven zou blijven), is het beeld in mijn hoofd niet altijd even helder. Maar goed, ik hield het dus niet meer vol. Ik was 20 en vond het moeilijk om celibatair te leven. Ik had toen nog nauwelijks ervaring op seksueel gebied, had nog maar één vriendje gehad. Tegenwoordig zou ik er minder moeite mee hebben, in feite leef ik momenteel ook al weer een hele tijd celibatair. Niet als een religieuze keus, maar gewoon omdat het zo uitkomt.
Ik vond het moeilijk om in een gemeenschap te leven waar de sociale controle zeer groot is. Ik ben iemand die graag alleen is en dat kan gewoon niet in zo'n gemeenschap. Ik miste iemand bij wie ik altijd terecht kon, ook als ik me zwaar klote voelde. Zo iemand had ik daar niet. Ik miste mijn vrijheid. Ik kwam in de knoop met allerlei aspecten van de filosofie (de positie van de vrouw bijvoorbeeld).

Ik ben na een lange strijd met mezelf weggegaan. Ik had het gevoel dat ik gefaald had. Ik had reeds een guru (spiritueel leermeester) aanvaard en ik had het gevoel dat ik hem teleurgesteld en bedrogen had. Ik kon niet aan zijn verwachtingen voldoen. Ik kon niet aan mijn eigen verwachtingen voldoen. Ik voelde me een mislukkeling. Ik had Krishna immers beloofd dat ik mijn leven aan Hem zou wijden?

Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik weer in het reine was met mezelf. Ik moest mijn leven helemaal opnieuw opbouwen, mijn plekje weer veroveren. Ik ben teruggegaan naar school. Op dit moment volg ik een opleiding tot docent Nederlands. Ik ben nu 26 en het is dus 6 jaar geleden dat ik uit Radhadesh vertrok.

Ik ga graag af en toe naar Radhadesh voor een 'retraite' en ik draag de toegewijden een warm hart toe. Velen van hen beschouw ik nog steeds als vrienden. Ook de Hare Krishna-beweging draag ik een warm hart toe. Met veel van hun ideeën kan ik het nog altijd eens zijn. Ik doe nog altijd vrijwilligerswerk voor de beweging (als redacteur van hun tweemaandelijkse tijdschrift).

Nou ja, dit was zo'n beetje het verhaal. Als Doffy of iemand anders meer wil weten, feel free to ask...

[ Bericht 0% gewijzigd door Lupa_Solitaria op 28-09-2004 22:27:31 ]

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 20:59 schreef VAK het volgende:
Op die manier vind je geen werk.

Wil hij wel werk dan? Veel toegewijden willen liever voor de tempel werken.

quote:

Zelf ben ik niet zo'n fan van de ISKCON.

Waarom niet?

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 22:34 schreef VAK het volgende:
Maar het belangrijkste is hun sektarische visie. Hun guru wordt als God vereerd

Je bedoelt Prabhupada denk ik, de stichter van ISKCON. Voor een buitenstaander moet het er inderdaad op lijken dat de toegewijden hem als God vereren. Toch klopt dat niet helemaal. Prabhupada wordt gezien als een vertegenwoordiger van God en daarom krijg hij zoveel eer. In mijn ogen soms te veel eer (zijn uitspraken worden vaak als absoluut gezien), maar er zijn steeds meer toegewijden die wat kritischer worden op dat gebied. Het grote probleem ligt m.i. in het feit dat toegewijden ertoe neigen te denken dat Prabhupada overal verstand van had. Maar hij heeft bijvoorbeeld vrij dubieuze uitspraken gedaan over vrouwen en over homoseksualiteit. Die uitspraken plaats ik in het licht van zijn Victoriaanse opvoeding. Niet alles wat Prabhupada zei was spiritueel, of 'transcendentaal'. Hij had niet altijd gelijk. Gelukkig zien meer en meer toegewijden dit in, maar binnen (de hogere kringen van) ISKCON is het nog steeds een taboe.

quote:

en al het andere dat niet van de ISKCON is, is slecht.

Dat is niet helemaal waar. Als één van de weinige religies in de wereld, stellen de Hare Krishna's dat ook aanhangers van andere religies (christenen, moslims) het heil kunnen bereiken. Zij zien Christus bijvoorbeeld evengoed als een vertegenwoordiger van God. Daarin gaan ze soms wel wat te ver, door bijvoorbeeld te stellen dat Jezus vegetariër was, wat niet erg waarschijnlijk is.

quote:

Ook in de vertalingen van hun valt dat terug te vinden. Daarin worden teksten nogal ernstig verdraaid.

'Verdraaid' vind ik iets te sterk uitgedrukt. De teksten worden behoorlijk goed vertaald, het is waarschijnlijk Prabhupada's uitleg van die teksten die jou niet aanstaat. En inderdaad, zijn uitleg staat nooit en te nimmer ter discussie.

quote:

Andere visies worden niet geaccepteerd. Hun Gita-vertaling wordt ook 'Gita as it is' genoemd. Ofterwijl: geen andere interpretatie mogelijk.

Met die titel ben ik ook niet echt blij...

quote:

Ook logica en wetenschappelijke bevindingen worden niet geaccepteerd.

Alleen niet voor zover ze niet stroken met wat de Hare Krishna-beweging gelooft. Ze geloven bijvoorbeeld niet in de evolutieleer. Maar de quantummechanica kan zich verheugen in hun warme aandacht, mede omdat de quantummechanica ook al in de Veda's voorkomt (onderschat die geschriften niet wat betreft wetenschappelijke feiten: er staan zaken in beschreven die de westerse wetenschap nog maar pas weet...).

quote:

Ook zoiets: men volgt wel allerlei hindoe-geschriften maar zeggen dat ze met hindoes niks te maken hebben. Handig om in het westen meer volgelingen te krijgen, maar niet erg eerlijk.

Het hangt er geloof ik maar net af wie je spreekt dan, want ISKCON onderhoudt sterke banden met de hindoe-gemeenschap. Waar ze zich echter sterk tegen keren, is het veelgodendom van de hindoe's. Volgens ISKCON is het hindoeïsme in de kern een monotheïstische religie die gelooft in vele verschijningsvormen van God. Ook keert ISKCON zich tegen Deva-verering, oftewel het vereren van halfgoden (= hogere wezens, vergelijk met engelen). Zij stellen dat alleen Krishna, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, vererenswaardig is.

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 22:40 schreef The_Shining het volgende:
Ik vond het ook interessant om te lezen
Hoe gaat het nu met je draai vinden als ik vragen mag, kan je nu wel je 'gewone leven' combineren met je geloof?

Ik ben tegenwoordig geen actief Hare Krishna-volgeling meer. Als ik mezelf iets zou moeten noemen, zou het 'agnost' zijn. Maar het is wel dubbel, hoor. Als ik in Radhadesh ben, vraag ik me soms af hoe ik ooit heb kunnen twijfelen aan Krishna. En als ik weer weg ben, vraag ik me af hoe ik ooit in het sprookje heb kunnen leven. Maar met deze gedachten heb ik leren leven. Ze horen erbij en brengen me niet langer van de wijs.

Nog gefeliciteerd met wat het ook was dat je te vieren had.

Hmmm, lastig... Ik zal een poging doen.

Ten eerste is het Hare Krishna-geloof eigenlijk wel een heel vrolijk geloof. Erediensten bestaan uit uitbundig zingen en dansen, het geloof wordt echt gevíerd. In de meeste kerken zitten mensen met een grafkop te zingen "jubelend van vreugde...".

Het Hare Krishna-geloof is niet opgebouwd rond vreselijke begrippen als 'zonde', nee het stelt dat het in feite vrij eenvoudig is om met God in contact te treden, namelijk door Hem eenvoudigweg aan te roepen (de Hare Krishna-mantra). En het is God die jou bevrijd van je karma.

Daarnaast heb ik wel een zekere drang naar ascese, een monnikenleven zeg maar.

En iets heel banaals: de Hare Krishna's maken verschrikkelijk lekker eten. Elke maaltijd was een feest daar (en het was dan ook niet voor niets dat ik flink wat kilootjes erbij had toen ik de tempel verliet).

Natuurlijk heb ik een sterke band met de mensen met wie ik twee jaar zeer intensief ben omgegaan en als ik weer in Radhadsh ben, wil ik graag weer bij hen horen (ondanks alle mindere dingen die ook hebben plaatsgevonden).

Ik voel me gewoon 'thuis' in Radhadesh, het is altijd moeilijk om weer weg te gaan, ook al weet ik dat het leven daar uiteindelijk niets voor me is. Ik heb altijd een paar dagen last van heimwee als ik er vandaan kom.

De mensen daar staan zo vanzelfsprekend in hun geloof. Ze vertrouwen volledig op Krishna. Als ik daar ben, kan ik bijna niet anders dan daar tot op zekere hoogte in meegaan. Het is prettig om te weten dat er Iemand is op wie je altijd kunt vertrouwen. Ik heb dat ook wel heel sterk ervaren toen ik daar woonde, heb ook wel religieuze ervaringen gehad die ik nog steeds niet kan verklaren.

Het godsbeeld van de Hare Krishna's is een heel prettig godsbeeld. God is geen grote boze man die je straft als je iets verkeerd doet (eventuele 'straf' komt in de vorm van karma, maar dat is gewoon een natuurwet). Je moet een intieme vriendschapsband opbouwen met Krishna en die band is er één met veel vrolijkheid, humor, liefde. Het christelijke godsbeeld zoals dat naar voren komt in het OT staat me absoluut niet aan. Dat is een waarkzuchtige, gemene God. En als er een God bestaat, geloof ik niet dat Hij wraakzuchtig en gemeen is. En Krishna is dat niet.

Het godsbeeld van de Hare Krishna's is ook erg duidelijk. Krishna is de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods en Hij is dus een persoon (de christelijke God blijft vrij onpersoonlijk). Het is zelfs bekend hoe hij eruit ziet! Hieronder een artist's rendering van Krishna, de oorspronkelijke vorm van Vishnu of God...



Als God er zo uitziet, ben ik niet bang voor Hem. Misschien is het voor een buitenstaander een absurd idee dat een geloof een precieze beschrijving heeft van hoe God eruitziet. Alle informatie over dit soort dingen komt uit de Veda's, zeer oude geschriften uit India. Geschriften die ik nog steeds hoog acht, omdat ze bijvoorbeeld ook melding maken van zaken die de wetenschap nog maar recentelijk heeft ontdekt...

@ thabit: Uit het oogpunt van een buitenstaander misschien wel. Niet uit het oogpunt van een Hare Krishna-toegewijde. Al die regels zijn er om spirituele redenen. Ook het vegetarisme, trouwens. Toegewijden geloven in reïncarnatie en geloven dus dat alle levende wezens dezelfde ziel hebben. Het doden van een varken is dus vanuit hun oogpunt even erg als het doden van een mens. Hoewel je het doden van levende wezens nooit helemaal kunt vermijden (alleen al wanneer je loopt...), moet je het vermijden voor zover dat praktisch gezien mogelijk is.

Seks: de Hare Krishna's geloven dat je een ziel bent die gevangen zit in een materieel lichaam. Dit betekent dat je, om jezelf te bevrijden uit de materie, je moet onthechten van lichamelijke behoeftes. Seks is iets dat er bij uitstek voor zorgt dat je je identificeert met je materiële lichaam. Het zorgt ervoor dat je niet langer beseft dat je eigenlijk een ziel bent en geen lichaam. Seks is bovendien iets dat je afleidt van je doelstelling: je leven volledig in dienst stellen van God.

Intoxicatie: bewustzijnsveranderende stoffen leiden je af van God en maken je onzuiver. Ze doen je vergeten wat je eigenlijk bent. Ze vertroebelen je intelligentie. Ze kunnen voor lichamelijke afhankelijkheid zorgen. Kortom, ze vergroten evenals seks je gehechtheid aan de materie, aan het lichaam.

Kansspelen en speculatie: gokken past niet bij een religieus leven en is ook weer iets dat je binding met materie versterkt. Het kan, evenals genotmiddelen, verslaving veroorzaken.

Overigens ben je als Hare Krishna niet verplicht om deze regels te volgen (tenzij je in een tempel woont). Je doet dit uit eigen vrije wil en op het moment dat je je er werkelijk aan wilt verbinden, laat je je 'initiëren' door een guru. Op dat moment leg je een gelofte af om je voor de rest van je leven aan de regels te houden.

Voor de hedonistisch ingestelde mens lijkt dit misschien allemaal overdreven en zinloos. Ik zie het heel anders. Het zijn volkomen logische regels als het jouw doel is om je te onthechten van deze wereld. Zo kijken toegewijden ook geen televisie en lezen de meesten geen krant. Ze proberen hun zintuigen te beheersen en in dienst te stellen van God. Het is niet zozeer een kwestie van onderdrukken alswel van sublimeren. Je vervangt 'zinsbevrediging' door activiteiten in dienst van God.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lupa_Solitaria op 29-09-2004 12:34:08 ]

quote:

Op woensdag 29 september 2004 12:16 schreef het_fokschaap het volgende:
waarin waren deze ervaringen religieus ?

Hoe bedoel je die vraag precies? Ik kan je een voorbeeld geven.

Toen ik nog niet zo lang bezig was met het Krishna-bewustzijn, was ik op een gegeven moment op zoek naar een bepaald liedje van Boy George waar de Hare Krishna-mantra in voor kwam. Ik wist niet hoe het liedje heette en ook niet dat hij het met een band had gezongen. Ik kon het dus niet vinden. Wekenlang gezocht (Internet maakte destijds nog geen deel uit van mijn leven), maar niets kunnen vinden.

Toen zat ik op een dag op mijn slaapkamer te mediteren. Plotseling voelde ik een zeer sterke drang om de televisie aan te zetten. Omdat ik het televisiekijken maanden eerder al had afgezworen, wuifde ik de gedachte weg. Maar het idee bleef zich opdringen en het was alsof 'iets' buiten mij me ertoe aanzette om te televisie aan te zetten. Toen ik na een korte innerlijke strijd toegaf aan de drang, was ik net op tijd om op MTV (hij stond op die zender) de aftiteling te zien van het nummer "Bow Down Mister" van Boy George met de band Jesus Loves You.

Ik kan dit niet afdoen als toeval. En zo heb ik wel meer dingen meegemaakt die eenvoudigweg tè toevallig waren...

quote:

Op woensdag 29 september 2004 12:34 schreef Doffy het volgende:
Dank je _{Eén-jarig jubileum van mijn relatie}

Leuk zeg, hartstikke gefeliciteerd!

quote:

Hmmm lang verhaal, maar ik denk dat ik je strekking begrijp. Het is een heel vreedzaam geloof, als ik het goed begrijp.

Ja, absoluut.

quote:

Staat er iets van een "straf" op het hebben van teveel 'karma', of verlos je je daarvan puur op vrijwillige basis?

Karma moet je zien als een natuurwet. Alles wat jij een ander (mens of dier) aandoet, krijg je zelf weer terug. Heel simpel gezegd: als jij iemand vermoord, word je in een volgend leven zelf vermoord.

quote:

Niet te geloven voor een club veganisten. Maar goed, ik ben dan ook een echte carnivoor

Geen veganisten, hoor, lacto-vegetariërs. Als je wilt weten hoe het smaakt, zou ik je van harte aanraden om een keertje het 'Zondagsfeest' in de Amsterdamse tempel bij te wonen. Tegen betaling van een bescheiden donatie krijg je een uitgebreide feestmaaltijd voorgeschoteld.

quote:

Vergeef mijn nieuwsgierigheid, maarreh: Zoals?

Zie boven voor een voorbeeld.

quote:

Kan ik me voorstellen. De afbeelding doet me een beetje denken aan afbeeldingen van de god Dionysus en zijn satyrs. Ik hoop dat ik je daarmee niet beledig, maar het is mijn associatie.

Nee, hoor, om mij te beledigen moet je toch echt met zwaarder geschut komen. Ik zie de gelijkenis wat minder, maar Krishna is geen onaantrekkelijke God.

quote:

Wat voor zaken zoal?

Hogere wiskunde, onderdelen van de quantummechanica...

quote:

Op woensdag 29 september 2004 12:36 schreef het_fokschaap het volgende:
ik bedoel daarmee: waarom denk je dat het een religieuze ervaring is en niet een "gewone" ervaring ?

Omdat als je God ergens om vraagt en het gebeurt keer op keer, dit wat mij betreft geen 'gewone' ervaring is. Ik ben nogal sceptisch van aard en weet heel goed wat selectieve perceptie is. Maar op een gegeven moment kun je ergens niet meer omheen. De verklaring hoeft niet 'God' te zijn, maar de gebeurtenissen pasten ook niet in de normale gang van zaken.

quote:

het is geen toeval. MTV draait dat nummer. Jij schakelt de tv om één of andere reden in. Omdat jij bezig bent met dat nummer is het toevallig in jouw context.

Ehm... Leuk geprobeerd. Ik had al maanden geen TV gekeken. Hoe wou je die plotseling opkomende drang (dwang!) op juist dat moment verklaren? Ik had de zoektocht naar dat nummer al een poosje eerder opgegeven en het was niet bepaald elke dag in mijn gedachten. Ik had geen idee waarom ik de TV zou moeten aandoen en vond het een belachelijk idee. Ik kon echter niet om de drang heen en ik weet heel zeker dat die drang niet uit mijzelf kwam.

quote:

Op woensdag 29 september 2004 12:47 schreef het_fokschaap het volgende:
Ik vraag me af of je echt een agnost bent. Volgens mij geloof jij dat god bestaat alleen kun je hem niet definiëren. Prima verder, maar toch geen agnost ?

Ik zei ook 'als ik me iets zou moeten noemen'. Er zijn dagen dat ik atheïst ben en er zijn dagen dat ik niets liever dan God wil.

quote:

Ik wil die opkomende drang helemaal niet verklaren Op één of andere manier ging jij tv kijken en zag jij dat nummer. Jij koppelt er dan een buitenlichamelijke dwang aan.

Die dwang was er. Die kan ik niet ontkennen, noch verklaren. Hij was er. Het is niet iets wat ik achteraf bedacht heb. Geloof me, ik heb geprobeerd om er een logische verklaring voor te vinden maar ik geloof niet dat die er is. Jouw verklaring is in het licht van wat ik toen meemaakte voor mij in ieder geval geen afdoende verklaring.

quote:

goed om te weten dat deze god de tv niet als de duivel ziet !

'Deze God' ziet maar weinig dingen als per definitie goed of slecht. Het is maar net hoe je iets gebruikt.

Ik geloof trouwens dat iedereen in feite agnost is. Of hij zich nou atheïst of gelovige noemt. Je kùnt het namelijk niet 'weten'. Je kunt geloven, vermoeden, denken, hopen, vrezen etc, maar niet weten.

quote:

Op woensdag 29 september 2004 13:07 schreef thabit het volgende:
Hoe kunnen mensen nu van dit soort denkbeelden overtuigd raken? Lezen ze er iets over en denken ze van "goh, laat ik me daar eens toe bekeren" of gaat het op een andere manier?

Ik weet niet of ik dat aan iemand die het rare denkbeelden vindt, kan uitleggen. Ik vind het helemaal geen rare denkbeelden. Maar ik ben dan ook wel geneigd tot ascese. Dit soort denkbeelden zijn vanuit een religieus wereldbeeld gezien, heel normaal. Of dat religieuze wereldbeeld nu dat van een christen, een boeddhist (niet echt een religie, maar goed, wel ascese als belangrijk onderdeel van de levenswijze), een moslim of een hindoe is. Het heeft te maken met opofferingen voor God, je volledig aan God wijden. Deze manier van leven sprak mij vanaf het begin al aan omdat ik om geen van die dingen veel geef. Vegetariër was ik al, seks boeit me niet zo, drinken deed ik zelden tot nooit, drugs boeiden me niet en gokken vond ik ook al niet interessant. Natuurlijk zijn er ook mensen die wèl van al die dingen hielden die zich tot het Hare Krishna-geloof bekeren. Het is de drang naar 'zuiver leven'. Ik weet echt niet hoe ik het beter kan uitleggen. Ik weet wel dat die vier dingen over het algemeen niet bijdragen tot een eenvoudig leven. Seks maakt dingen gecompliceerd en al die andere dingen zijn gewoon niet nodig om gelukkig te zijn. Voor mij tenminste niet. Maar ik ben dan ook het type dat 't liefst in een hutje op de hei zou wonen met alleen het hoogst noodzakelijke om mij heen, plus een stel beesten als gezelschap.

quote:

Op woensdag 29 september 2004 13:25 schreef het_fokschaap het volgende:
ervan uitgaande dat god dit van je verlangt

En ervan uitgaande dat jij jezelf wilt bevrijden uit de materiële wereld. Dat hòeft helemaal niet. God verlangt niets van je. Het is allemaal aan jou. Als jij deze wereld toppie vindt, kun je er blijven zolang je wilt. Je loopt daarbij wel het risico af te dalen in 'lagere levensvormen', maar ja, of je daar erg in hebt?

Ik spreek hier even vanuit de HK-filosofie, hè.