Lady is een labrador retriever van 11 jaar, een schat,de liefste hond die er maar bestaat!
Samen hebben we zoveel meegemaakt, zoveel leuke dingen gedaan, we hebben gespeeld, gestoeid, geknuffeld, samen geslapen, enden gewandeld,gezwommen, alles was een genot om te doen met haar..en na vandaag is dat over, helemaal over, nooit meer.....
Lady is al een poosje ziek. Het begon met een onschuldig lijkend abces in haar lies. Totdat deze begon te ontsteken en de ontsteking maar niet over wilde gaan.
Er werd een stukje weggehaald en op kweek gezet en de uitslag was verpletterend: kanker, en wel in een zeer agressieve vorm...kanker..niet MIJN hondje toch?????
De eerste behandelingen leken aan te slaan, Lady werd weer wat levendiger, at wat beter, maar ooooh, wat kan schijn bedriegen! De rottige, ellendige kwaadaardige cellen bleven zich vermenigvuldigen en zich een weg vreten in het lijfje van mijn arm gabbertje..
Lang leek ze zich nog redelijk goed te voelen, had geen pijn, maar de laatste week ging het snel bergafwaarts met haar.
Al een poos geleden had ik me voorgenomen niet tot het uiterste te gaan met haar. Als ik zou merken dat ze erg veel pijn kreeg zou ik haar laten inslapen, volkomen genezing was immers al uitgesloten..
Toch stel je het steeds weer uit, van dag tot dag..elke dag dacht ik (hoopte ik): ze lijkt wat beter, nog één dag aankijken. Maar nu gaat het niet meer. Nog steeds heeft ze geen ondraaglijke pijn, maar in haar mooie oogjes kan ik lezen dat het genoeg is geweest. De strijd tegen de kanker heeft haar uitgeput, ze kán en wil niet meer.
Dus vandaag is het echt zover: vanmorgen kan ik haar nog lekker verwennen en knuffelen, vanmiddag ga ik met haar naar de dierenarts en geef haar de rust die ze zo veridend heeft.
Oh God wat doet dat pijn! Ik kan het niet eens beschrijven wat ik van binnen voel, zo'n pijn en zo'n verdriet.
Mijn strot zit potdicht, de tranen biggelen al vanaf vanmorgen vroeg over mijn wangen en ik weet me bijna geen raad met mezelf. En toch moet ik doen wat ik ga doen: voor mijn schat, mijn ladietje.
Ik voel me werkelijk ziék bij de gedachte dat ik hier vanavond moet zitten zónder haar.
Mensen zonder huisdier zullen wellicht denken dat ik nu zwaar zit te overdrijven, boeien...ik móest het gewoon even van me afschrijven. Dacht dat het zou helpen, maar nee...
Zo dadelijk ga ik op de bank zitten en neem Lady bij me, haar koppie op mijn schoot en ik ga haar vertellen over alles wat er geweest is, en dat het mooi en goed geweest is en dat het heus voor haar bestwil is wat ik ga doen, ik hoop dat ze me begrijpt.
Lieve Lady, schát van me: dank voor je onvoorwaardelijke vriendschap, je gezelligheid, je trouw. Dank voor je ontelbare knuffels van blijdschap als je me gemist had, dank voor je eveneens ontelbare knuffels als ik verdriet had en jij me kwam troosten, dank, dank voor alles lieverd!!
Ik zal je nooit, NOOIT vergeten!!!!! 
sorry om dit te horen, maar aan alles wat mooi is komt een einde, wees blij dat je er zo lang van hebt kunnen genieten
Peace 
Like trump...
Sterkte!
We hopen dat ze nu op een plekje is waar ze wel lekker in haar vel zit en waar ze zich eindelijk blij en gelukkig kan voelen.
Heel veel sterkte!
(typfoutje verbeterd)
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
....maar daarna ben ik weer triestig...
Heel veel sterkte voor de komende periode.
Ik heb zelf ook huisdieren gehad en nu 1 papegaai, ik weet wat het is om je dier te verliezen
Héél veel sterkte toegewenst!
* The-What geeft Destinies_Child een dikke knuffel *hug*
Gistermiddag om 14.30 zat ik bij mijn dierenarts. De lieverd had rond die tijd verder geen afspraken staan zodat hij alle tijd voor mij en Lady had.De man was werkelijk aangedaan, hij kent Lady toch ook al vanaf dat ik voor het eerst bij hem kwam, ze was toen nog maar een pup van een maand of drie..
Hij knuffelde haar uitgebreid en stelde haar op haar gemak terwijl hij ondertussen zijn voorbereidingen trof.
Ik zat te trillen als een rietje, niet normaal meer en voelde me alsof ik elk moment van mijn stokje kon gaan.
We legden Lady op de tafel en ik ben op mijn knieën naast haar gaan zitten en heb haar koppie in mijn armen genomen, mijn wang op de hare en liet mijn tranen de vrije loop. Lady likte ze weg en keek me constant aan alsof ze zeggen wou: "Ik weet het, je wilt niet, maar het moet..."
Terwijl de arts het eerste spuitje klaarmaakte heb ik de meest waanzinnige dingen in Lady's oor gefluisterd, hoe lief ik haar heb, hoe ik haar zal missen, hoe haar maatje, mijn andere hond, haar zal missen, ach...ik weet niet precies meer wat ik zei.
En toen was het zover: de arts spoot een narcosemiddel in en langzaam viel Lady in een diepe slaap. De arts verzekerde mij ervan dat Lady niets zou merken van de tweede, dodelijke, spuit. Alle pijngevoel was weg bij haar, zo zei hij.
De tweede spuit kreeg Lady in haar borstkas, en langzaam klopte haar hartje zachter en zachter totdat het stopte, definitief. Ze haalde, gek genoeg, na het stoppen van haar hart, nog een paar keer diep adem en toen was dat ook over..
De arts nam me even in zijn armen, knuffelde me en verliet toen de behandelkamer om me de tijd te geven afscheid te nemen van Lady. Hoe lang dat geduurd heeft, geen idee, lang..
Ik had Lady's eigen dekentje meegenomen en heb dat lekker over haar heen gelegd, haar een laatste dikke kus gegeven en ben toen weggegaan.
De arts zat me in de wachtkamer op te wachten, er moesten immers nog de noodzakelijke dingen zoals crematie, rekeningen e.d. besproken worden.
Maar de lieverd zei dat ik nu naar huis moest gaan, hij zou vandaag wel contact met me opnemen over het hoe en wat nu verder. Dat vond ik echt een zeer symphatiek gebaar van hem, mijn hoofd stond ook echt niet naar zakelijke beslommeringen op dat moment.
Toen ik thuis kwam stonden mijn andere hond en de twee katten op me te wachten. Saar en Moos gaven als vanouds hun aandoenlijke koppies, maar Jewel liep maar steeds naar de voordeur alsof ze zeggen wilde: waar blijft Lady? Ging steeds op de bank voor het raam staan en keek verwachtingsvol naar buiten. Arme Jewel...ook zij heeft haar beste vriendinnetje verloren.
Tja, en nu moeten we verder zonder haar. Momenteel lijkt dat haast niet te doen
Alle mensen die gereageerd hebben hier bij fok: hartelijk bedankt! Het doet me goed te lezen dat er zoveel mensen meeleven.
Kan alleen maar huilen, maar dat kun jij niet zien, daarom probeer ik toch maar iets te tikken.
Ik wens jullie allemaal alle liefs,
van Kielef. extra voor Lady.
Je weet dat eens de dag komt dat je huisdier zal sterven, en vaak gebeurt dat dmv inslapen. Mooi om te lezen dat er dierenartsen zijn die daar zo lief en gevoelig mee omgaan. Nog heel veel sterkte de komende tijd, het allebeste!
....maar daarna ben ik weer triestig...
Bij het begin beginnen maar: gisteren belde ik mijn broer, helemaal in tranen. Natuurlijk wist hij hoe moeilijk die dag voor me zou zijn, maar gezien de afstand tussen zijn en mijn woonplaats kon hij niet bij me zijn.
Hij troostte me zo goed hij kon, we hebben echt wel anderhalf uur aan de telefoon gezeten totdat ik wegmoest met Lady.
Hij beloofde me aanstaand weekend te komen om wat leuks met me te ondernemen om zo mijn zinnen wat te verzetten.
En wat denk je? Een uurtje geleden stond hij voor mijn neus! Ik superblij natuurlijk, want ik heb met deze broer een onwijs goede band.
Na de nodige traantjes weer geplengd te hebben en veel troost van hem te mogen ontvangen zei hij:"Ik moet even een dringend telefoontje plegen lieverd, haal jij ondertussen mijn spullen even uit de auto, ik heb ook wat als troost bij me voor je..."
Dus ik naar die auto, doe de deur open en....staat daar een doos op de achterbank met daarin een allerliefst schattig puppietje!!
Ik geloof dat ik 5 minuten alleen maar stil heb staan kijken eerst, heb het beestje voorzichtig uit haar doos gehaald en ben weer naar binnen gegaan.
Bij de deur bleef ik stilstaan en zag mijn broer (die overigens helemáál niet aan het bellen was) verlegen met zijn figuur naar me kijken.
De tranen schoten in mijn ogen toen hij zei: Tja, ik wist niet hoe ik je anders het beste kon troosten door het geven van dit beestje. Ik wéét dat het geen vervanging is voor Lady, maar dit beestje kan je wel als geen ander die troost bieden die je nu zo nodig hebt. En een zusje die zo gek is met dieren heeft nou eénmaal een dierenstapel om zich heen nodig.
Echt, ik schoot helemaal vol en liep gewoon over! Zo'n lief gebaar! Zelf had ik er nog geen seconde bij nagedacht een andere hond aan te schaffen en nu dit...zo mooi!
Mijn broer is een week bezig geweest met zoeken naar het juiste hondje en ik ben nu al helemaal absoluut verliefd op haar!
Het is een Fries Stabijtje, niet helemaal raszuiver, maar dat kan me niet schelen.
Deze pup neemt mijn verdriet om Lady natuurlijk niet weg, maar oh wat ben ik blij met haar!
Ik moet nog een naam verzinnen en roep daarbij graag jullie hulp in lieve meelevende fokmensjes!
Een zich raar voelende (verdrietige, blije)
DC
Wat een toffe broer!(zwak uitgedrukt)
voor Lady en voor de rest van het vee en voor jou.
Naam: Prinses?
Of de vervrouwelijkte naam van je broer?
[Dit bericht is gewijzigd door Kielef op 05-09-2001 16:40]
En weer net als de bovenstaande post:No words.
Wat een toffe broer!(zwak uitgedrukt)
heel zwak uitgedrukt 
mijn broer is er één uit duizenden!
voor Lady en voor de rest van het vee en voor jou.
dank je Kielef
Naam: Prinses?
Of de vervrouwelijkte naam van je broer?
Uh, mijn broer heet Paul, dus Pauline? Paula? nee, das niks....
Joy!
quote:* Destinies_Child zet deze naam bovenaan op haar nog lege lijstje en hoopt dat er nog een aantal namen bijkomen
Op woensdag 05 september 2001 16:35 schreef Kielef het volgende:
Ik was het woord troost aan het zoeken in verschillende talen, maar dacht ineens aan vreugde.Joy!
Klinkt erg leuk wel Kielef!
quote:* Destinies_Child voegt toe
Op woensdag 05 september 2001 16:42 schreef Vivi het volgende:
"Luce" (licht) ??
klinkt ook leuk!
Ik moet me nog even verdiepen in het ras, hoe groot worden ze bijvoorbeeld?
quote:Wat ben ik blij voor je!
Op woensdag 05 september 2001 15:02 schreef Destinies_Child het volgende:Deze pup neemt mijn verdriet om Lady natuurlijk niet weg, maar oh wat ben ik blij met haar!
Ik moet nog een naam verzinnen en roep daarbij graag jullie hulp in lieve meelevende fokmensjes!Een zich raar voelende (verdrietige, blije)
DC
Ik heb niet echt veel ideeën qua namen, maar ik zal er nog ff over nadenken...
Btw, ik ken mensen, die hebben een hele lieve hond met de naam *Buddy*, k`weet niet of je dat wat vindt...is erg moeilijk om voor een ander iets te verzinnen
Ik denk mijn eigen ook suf, maar kom steeds uit op de namen van mijn overleden huisdieren en dat wil ik niet.
Help?
quote:Hmmzzzz....ken het probleem wel een beetje. Sinds kort hebben wij ook weer een pup (dochtertje van onze oudste hond) en ook wij kwamen steeds weer terug op de naam van onze overleden hond. Ze heette Beauty en de verleiding was groot deze pup weer zo te noemen. Toch niet gedaan, want uiteindelijk is Beauty gewoon niet te vervangen.
Op maandag 10 september 2001 14:10 schreef Destinies_Child het volgende:
Komkom mensen! Mijn puppie is nog steeds naamloos!
Ik denk mijn eigen ook suf, maar kom steeds uit op de namen van mijn overleden huisdieren en dat wil ik niet.
Help?
We hebben haar Bonita genoemd (=lief) en dat was een perfecte keus
Heb je al eens gezocht via een zoekmachine op het net? Daar vind je duizenden hondennamen en als het al helemaal niet lukt kun je haar nog altijd "Constance" noemen
quote:* Destinies_Child zet "Beauty" bovenaan haar lijstje!!!
Op maandag 10 september 2001 14:24 schreef -Juweeltje- het volgende:[..]
Hmmzzzz....ken het probleem wel een beetje. Sinds kort hebben wij ook weer een pup (dochtertje van onze oudste hond) en ook wij kwamen steeds weer terug op de naam van onze overleden hond. Ze heette Beauty en de verleiding was groot deze pup weer zo te noemen. Toch niet gedaan, want uiteindelijk is Beauty gewoon niet te vervangen.
We hebben haar Bonita genoemd (=lief) en dat was een perfecte keus
Heb je al eens gezocht via een zoekmachine op het net? Daar vind je duizenden hondennamen en als het al helemaal niet lukt kun je haar nog altijd "Constance" noemen
Wát een mooie naam
Bonita klinkt ook lief -Juweeltje-. Wat voor soort hond is het?
En ja, ik heb al op het net gezocht, maar niks kunnen vinden.
"Constance" zet ik maar even helemaal niet op mijn lijst, dat is toch geen naam joh! Dat klinkt als zuiveringszout 
Inmiddels heeft mijn nieuwe kleine mormeltje een naam gekregen en die heeft ze te danken aan mijn andere broer die onlangs hier was.
Hij was met de pup aan het spelen (ze is erg levendig en brutaal al voor zo'n jong ding ) en zei op een gegeven moment: "Tjonge, het is wel een rakker hé?"
En zie daar: de doop was een feit: RAKKER it will be
Heb hier met tranen in m'n ogen je verhaal zitten lezen...
Erg lief van je broer dat ie een puppie voor je heeft meegebracht... scheelt toch weer een hoop...
Rakker is idd een leuke naam, vooral als ie erg speels is en veel donderjaagt
Geniet er maar lekker van!
Maverick
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
quote:OK, kom ik ff zeiken...
Op woensdag 05 september 2001 16:48 schreef Destinies_Child het volgende:Ik moet me nog even verdiepen in het ras, hoe groot worden ze bijvoorbeeld?
Allereerst belachelijk dat je meteen een nieuwe pup krijgt/wil. Klinkt bijna alsof een fiets die total loss is en waarvoor er meteen een nieuwe moet komen omdat het een essentieel vervoersmiddel voor je is.
We hebben het hier over dieren, je hebt ongetwijfeld, gezien je schrijven in dit topic, een hoop leed te verwerken, ik zou dat echt altijd eerst doen, alvorens meteen een nieuwe pup te nemen.
Ten tweede: Een Friese Stabij is een compleet andere hond dan een Labrador.
Mijn vriendin kent mijn Labradors al een tijdje ook, en het was voor het eerst dat ze zoveel met honden omging en te maken had.
Toen ze laats bij me moeder was die 2 Friese Stabijen te logeren had, was zo behoorlijk verbaast hoe anders die honden zijn.
Een Labrador is een allemansvriend, een hond die je jagen kunt leren, een zachte rustige huishond, speelmaatje.
Een Stabij is een jachthond, oorspronkelijk gebruikt voor het vangen van mollen. Een stabij is waaks, blaft veel, is schichter en schuw, voelt zich veel eerder bedreigt, vereist een behoorlijk andere omgang derhalve dan een Labrador.
Kortom, het is lastiger een Stabij te houden dan een Labrador.
Ik snap wel dat je ineens je viervoeter mist en zo, zulke dingen zijn ook vreselijk naar en vervelend (heb zelf ook al mening maal een hond moeten laten inslapen) maar ik vind het onbegrijpelijk dat je jezelf niet eerst de tijd geeft het gebeurde te verwerken. Nu klinkt het meer alsof je die pup gekregen hebt uit medeleven, zonder dat er bij stil gestaan is dat je vorige hond niet te vervangen is en dat je dat verlies nog niet verwerkt hebt. Bovendien lijkt het alsof je een Stabij gekregen hebt onder het mom van 'een hond is een hond', wat niet zo is, er zitten hele grote verschillen tussen de diverse rassen(en je geeft zelf al aan niets van de Stabij te weten, je weet geeneens hoe groot een Stabij wordt...)
Tenslotte vraag ik me af met wat voor een soort fokkers je te maken krijgt als je bijna als ware je hem uit een supermarktschap uit kiest een hond mee mag nemen.
Als zelf ook fokker zijnde krijgt bij ons niemand een hond mee, nadat zowel me moeder, als ik, als me broertje er achter staan, wat pas op z'n vroegst gebeurt na de kopers minimaal 3 keer gezien te hebben, zodat we zeker weten dat onze pups (die we zeer zorgvuldig fokken en opvoeden en die echt helemaal niets tekort komen) een goed thuis krijgen.
Ik vraag me dus af nu: Hoe, voldoend aan welke eisen, je nieuwe pup gefokt en opgevoed is, en wat voor een soort fokkers het zijn als ze aan de 1e de beste 'klant' gewoon een pup verkopen. Broodfok allicht? Weet je bv iets over HD, Artrose, PRA etc van de voorouders?
Dus leuk voor je dat je weer een hond (pup) hebt hoor, maar de manier waarop vind ik zelf verre van goed.
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
quote:Een pup laat je dus in een voor haar net nieuwe omgeving, NOOIT zo alleen in de auto zitten.
Op woensdag 05 september 2001 15:02 schreef Destinies_Child het volgende:
Dus ik naar die auto, doe de deur open en....staat daar een doos op de achterbank met daarin een allerliefst schattig puppietje!!
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
quote:He bah! Ik zit hier gewoon met een tamelijk klotegevoel nu na je post. Het lijkt er bijna op alsof je me die pup niet gunt ofzo. Je kent me niet eens....
Op zondag 16 september 2001 13:21 schreef DIGGER het volgende:[..]
OK, kom ik ff zeiken...
Auw! * Destinies_Child voelt zich na het lezen van deze post net een klein kind welke op haar nummer wordt gezet
]
Allereerst belachelijk dat je meteen een nieuwe pup krijgt/wil. Klinkt bijna alsof een fiets die total loss is en waarvoor er meteen een nieuwe moet komen omdat het een essentieel vervoersmiddel voor je is.
Krijgen dus, ik wist er niks van. Ik vond het totaal niet belachelijk, niet eens bij bovenstaande stilgestaan zelfs. Ik vond het in eerste instantie alleen maar een lief gebaar van mijn broer.Had ik dan moeten zeggen: :"Ik wil haar niet, neem maar weer mee?" Ik zou bovendien NOOIT een hond met een fiets vergelijken.
We hebben het hier over dieren, je hebt ongetwijfeld, gezien je schrijven in dit topic, een hoop leed te verwerken, ik zou dat echt altijd eerst doen, alvorens meteen een nieuwe pup te nemen.
Ja, zoals ik al schreef: het verdriet om Lady wordt er beslist niet minder om, maar dit kleine Rakkertje zorgt wél voor een hoop afleiding en ik zie haar dan ook BESLIST NIET als "vervanging" van Lady, maar als een zeer welkome nieuwe huisgenoot...
Ten tweede: Een Friese Stabij is een compleet andere hond dan een Labrador.
Vertel mij wat over Labradors...tuurlijk weet ik dat het een totaal ander soort hond is en geloof me: ik heb me inmiddels al heel wat uurtjes verdiept in allerhande zaken over de Friese Stabij
Mijn vriendin kent mijn Labradors al een tijdje ook, en het was voor het eerst dat ze zoveel met honden omging en te maken had.
Toen ze laats bij me moeder was die 2 Friese Stabijen te logeren had, was zo behoorlijk verbaast hoe anders die honden zijn.
Een Labrador is een allemansvriend, een hond die je jagen kunt leren, een zachte rustige huishond, speelmaatje.
Ook dát hoef je me niet meer te vertellen lieve Digger, ik heb elf jaar zo'n hond mee mogen maken. dus ik WEET hoe ze zijn
Een Stabij is een jachthond, oorspronkelijk gebruikt voor het vangen van mollen. Een stabij is waaks, blaft veel, is schichter en schuw, voelt zich veel eerder bedreigt, vereist een behoorlijk andere omgang derhalve dan een Labrador.
Kortom, het is lastiger een Stabij te houden dan een Labrador.
Je zult ongetwijfeld gelijk hebben, maar ik heb veel geduld met dieren, ben dol op ze en zal er alles aan doen om ook dit stabijtje een plezierig en vooral veilig huis te geven
Ik snap wel dat je ineens je viervoeter mist en zo, zulke dingen zijn ook vreselijk naar en vervelend (heb zelf ook al mening maal een hond moeten laten inslapen) maar ik vind het onbegrijpelijk dat je jezelf niet eerst de tijd geeft het gebeurde te verwerken.
Wie zegt dat ik mezelf niet de tijd geef om het gebeurde te verwerken? Moet ik in een hoekje gaan zitten, de rest om me heen vergeten? Het één sluit het ander niet uit toch?
Nu klinkt het meer alsof je die pup gekregen hebt uit medeleven, zonder dat er bij stil gestaan is dat je vorige hond niet te vervangen is en dat je dat verlies nog niet verwerkt hebt.
Ook dat heb ik aangegeven: natúúrlijk is mijn vorige hond niet te vervangen lieffie....en natuurlijk wist mijn broer dat ook, ach...hij bedoelde het alleen maar goed..
Bovendien lijkt het alsof je een Stabij gekregen hebt onder het mom van 'een hond is een hond', wat niet zo is, er zitten hele grote verschillen tussen de diverse rassen(en je geeft zelf al aan niets van de Stabij te weten, je weet geeneens hoe groot een Stabij wordt...)
Inmiddels wel dus. Zoals gezegd heb ik me behoorlijk verdiept in het ras, heb het internet afgezocht, boeken gehaald bij de bieb en heb zelfs contact gehad met een fokker hier in de buurt én mijn dierenarts..
Tenslotte vraag ik me af met wat voor een soort fokkers je te maken krijgt als je bijna als ware je hem uit een supermarktschap uit kiest een hond mee mag nemen.
Als zelf ook fokker zijnde krijgt bij ons niemand een hond mee, nadat zowel me moeder, als ik, als me broertje er achter staan, wat pas op z'n vroegst gebeurt na de kopers minimaal 3 keer gezien te hebben, zodat we zeker weten dat onze pups (die we zeer zorgvuldig fokken en opvoeden en die echt helemaal niets tekort komen) een goed thuis krijgen.
Dat vind ik een goede zaak DIGGER, uit alles blijkt dat jullie goed doordacht bezig zijn. Maar ik verzeker je dat mijn pup ook niks te kort komt bij me, immers, een hondje geeft je zoveel meer soms dan mensen en ik ga daar heel zorgvuldig mee om, geloof me...
Ik vraag me dus af nu: Hoe, voldoend aan welke eisen, je nieuwe pup gefokt en opgevoed is, en wat voor een soort fokkers het zijn als ze aan de 1e de beste 'klant' gewoon een pup verkopen. Broodfok allicht? Weet je bv iets over HD, Artrose, PRA etc van de voorouders?
Het opvoeden doe IK en mijn broer was niet de eerste de beste "klant" maar nummer zoveel die naar die pup kwam kijken en de eigenaars kregen ws zo'n goede indruk van hem dat ze Rakker met alle vertrouwen aan hem verkocht hebben
Dus leuk voor je dat je weer een hond (pup) hebt hoor, maar de manier waarop vind ik zelf verre van goed.
Ik heb nu het gevoel dat ik met iets ontzettends stoms bezig ben. Hoop niet dat dat je bedoeling was..
En nogmaals: Rakker is dus GEEN vervanging!! Maar wel een hele lieve, welkome nieuwe huisgenoot waarvan ik nu al ontzettend veel hou!
[me=Destinies_Child]voelt nu het gemis van Lady meer dan ooit na DIGGER's commentaar en voelt zich waarachtig bijna schuldig dat Rakkertje hier rondloopt nu...
Bah!
[Dit bericht is gewijzigd door Destinies_Child op 17-09-2001 09:34]
quote:Het waren maar een paar minuten DIGGER...overdrijf je nu niet een tikkeltje?
Op zondag 16 september 2001 13:32 schreef DIGGER het volgende:[..]
Een pup laat je dus in een voor haar net nieuwe omgeving, NOOIT zo alleen in de auto zitten.
* Destinies_Child is wel een beetje geroerd door DIGGER's bezorgdheid maar kan hem geruststellen: Rakker heeft er écht geen trauma aan overgehouden en voelt zich, zo te zien en te merken, BEST thuis hier
quote:huh
Op maandag 17 september 2001 09:28 schreef Destinies_Child het volgende:[..]
He bah! Ik zit hier gewoon met een tamelijk klotegevoel nu na je post. Het lijkt er bijna op alsof je me die pup niet gunt ofzo. Je kent me niet eens....
Ik heb nu het gevoel dat ik met iets ontzettends stoms bezig ben. Hoop niet dat dat je bedoeling was..
En nogmaals: Rakker is dus GEEN vervanging!! Maar wel een hele lieve, welkome nieuwe huisgenoot waarvan ik nu al ontzettend veel hou!* Destinies_Child voelt nu het gemis van Lady meer dan ooit na DIGGER's commentaar en voelt zich waarachtig bijna schuldig dat Rakkertje hier rondloopt nu...
Bah!
Wat is er gebeurt? Ik wilde alleen even een typefoutje weghalen, maar dat kon niet omdat mijn post is gewijzigd door een moderator????
Laat je niet verdrietig maken door een post die puur is gebaseerd op verstand en niet op je gevoelens. Jullie gaan met zijn vijfen (katten, honden en jij) vast heel erg gelukkig worden!
En Digger, wat had ze dan moeten doen? Het beestje terug sturen? Ik denk dat dat verwarrender voor het dier is dan bijvoorbeeld die paar minuten in de auto. En mocht er iets van je sombere gedachten over HD, Artrose of PRA uitkomen, dan denk ik dat Rakker ontzettend geluk heeft dat hij bij iemand als Destinies Child terecht is gekomen, die duidelijk kosten nog moeite spaart voor haar dieren en toch ook op het juiste moment de juiste beslissing weet te nemen. Lighten up.
Dit pept me weer een beetje op ....
En ach, ik denk dat DIGGER het alleen maar goed bedoeld..
quote:Juistum.
Op maandag 17 september 2001 10:01 schreef Destinies_Child het volgende:En ach, ik denk dat DIGGER het alleen maar goed bedoeld..
Want jij gaat die pup niet weigeren, je kan hem ook moeilijk teruggeven, een ge heen-en-weer is ook slecht voor een pup natuurlijk.
Ik bedoel meer dat het gebaar van je broer lief is, maar wel vreselijk ondoordacht.
En dat Rakker uit een lieve familie komt, toch zou ik altijd zeker willen weten hoe het met de erfelijke zaken zit (zoals ik al opsomde) want als je honden koopt van broodfokkers of mensen die niet letten op dat soort zaken, dan heb je veel grotere kans dat de hond slechte heupen, ogen of ellebogen erft, wat op latere leeftijd de hond zeer veel pijn en narigheid zal bezorgen. Om fokken op zo'n (in mijn ogen slecht verantwoorde) manier tegen te gaan, zou ik je aanraden nooit op deze wijze een pup te kopen, maar altijd via de rasvereniging.
Hoop dat me kritische post nu wat duidelijker is.
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
quote:Even hiero op ingaan nog:
Op maandag 17 september 2001 09:32 schreef Destinies_Child het volgende:Het waren maar een paar minuten DIGGER...overdrijf je nu niet een tikkeltje?
Een pup vangt tussen de 8 weken (de gemiddelde leeftijd dat ie het nest uit kan na de 2e reeks entingen en de tatoeage, tegenwoordig chip) en 12 weken echt ALLES op en vergeet dat zijn leven lang niet meer.
Als de pup dan een negatieve ervaring heeft, krijg je dat er nooit meer uit. Als bv iemand voor de lol denkt met de stofzuiger te spelen met de pup, en de pup vindt het eng, vergeet ie dat nooit meer, zal ie altijd bang blijven voor de stofzuiger.
Daarom ook me reactie.
Een paar minuten alleen in de auto, een totaal nieuwe omgeving, kan al zorgen voor paniek. Als de pup in paniek geraakt was, was ie z'n hele leven bang geweest voor in de auto zitten, lijkt me toch niet echt fijn voor zowel pup als eigenaar.
Deze reactie nu ook duidelijker?
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
quote:Jahoor, duidelijk
Op maandag 17 september 2001 13:24 schreef DIGGER het volgende:[..]
Even hiero op ingaan nog:
Een pup vangt tussen de 8 weken (de gemiddelde leeftijd dat ie het nest uit kan na de 2e reeks entingen en de tatoeage, tegenwoordig chip) en 12 weken echt ALLES op en vergeet dat zijn leven lang niet meer.
Als de pup dan een negatieve ervaring heeft, krijg je dat er nooit meer uit. Als bv iemand voor de lol denkt met de stofzuiger te spelen met de pup, en de pup vindt het eng, vergeet ie dat nooit meer, zal ie altijd bang blijven voor de stofzuiger.
Daarom ook me reactie.
Een paar minuten alleen in de auto, een totaal nieuwe omgeving, kan al zorgen voor paniek. Als de pup in paniek geraakt was, was ie z'n hele leven bang geweest voor in de auto zitten, lijkt me toch niet echt fijn voor zowel pup als eigenaar.
Deze reactie nu ook duidelijker?
Maar ik geloof niet dat dit in Rakker's geval gaat gebeuren DIGGER. Ze lag lekker in een warm nestje in een comfortabele ruime doos achter op de bank. Mijn broer had zelfs een knuffel bij haar gelegd waar ze de hele weg heerlijk tegenaan lag te slapen. De radio stond de hele reis zachtjes aan en ook toen ze die paar minuten alleen was bleef de radio spelen. Ik geloof dat ze niet eens heeft gemérkt dat mijn broer even de auto uit was eerlijk gezegd.
Ik respecteer je goede bedoelingen, maar geloof niet dat ik me ál te ongerust hoef te maken.
DC
quote:DC? Wees gelukkig met het beessie.. heb er veel plezier mee en zorg voor hem/haar zoals jou dat het beste lijkt, dan komt het allemaal goed.
Op zondag 16 september 2001 13:21 schreef DIGGER het volgende:[..]
OK, kom ik ff zeiken...
Prima, mag ik dan ook ff, maar dan tegen jou?
Allereerst belachelijk dat je meteen een nieuwe pup krijgt/wil. Klinkt bijna alsof een fiets die total loss is en waarvoor er meteen een nieuwe moet komen omdat het een essentieel vervoersmiddel voor je is.
BULLSHIT in dit geval!:
a) DC heeft er in 1e instantie niet eens bij STILGESTAAN om evt. een nieuwe hond erbij in huis te nemen, laat staan dat ze het deed.
b) Dr broer was aangedaan door dr verdriet, wou haar opvrolijken en deed dit op de in dit geval meest 'logische' manier... door haar een lief klein jong hondje kado te doen... met nb nog de woorden erbij: "ik weet dat Lady onvervangbaar is maar..." daar kwam het iig op neer..We hebben het hier over dieren, je hebt ongetwijfeld, gezien je schrijven in dit topic, een hoop leed te verwerken, ik zou dat echt altijd eerst doen, alvorens meteen een nieuwe pup te nemen.
volgens mij zie je het feit 'gift' hier ff een beetje over het hoofd... En gezien deze situatie lijkt het mij toch niet dat je dan nee zegt tegen je broer.. zou ik iig ook niet gedaan hebben...
Ten tweede: Een Friese Stabij is een compleet andere hond dan een Labrador.
Ja en?? ze zijn nix moeilijker op te voeden hoor.. de stabij is wat eigenzinniger misschien, maar daar houdt het ook snel mee op...
Mijn vriendin kent mijn Labradors al een tijdje ook, en het was voor het eerst dat ze zoveel met honden omging en te maken had.
Toen ze laats bij me moeder was die 2 Friese Stabijen te logeren had, was zo behoorlijk verbaast hoe anders die honden zijn.
jupz.. en een herder is nog weer anders, een teckel is weer anders.. en zo kan je wel uren door blijven gaan..
Een Labrador is een allemansvriend, een hond die je jagen kunt leren, een zachte rustige huishond, speelmaatje.
Een Stabij is een jachthond, oorspronkelijk gebruikt voor het vangen van mollen. Een stabij is waaks, blaft veel, is schichter en schuw, voelt zich veel eerder bedreigt, vereist een behoorlijk andere omgang derhalve dan een Labrador.
en is net zo goed die allemansvriend, ook een jager, rustig en speels... zolang je ze maar op de goede manier aand8 en opvoeding geeft.. en die IS helemaal niet zo moeilijk...
Kortom, het is lastiger een Stabij te houden dan een Labrador.
nah.. bull, hoe moeilijk is het dan volgens jou om een Duitse Herder op te voeden als je al niet eens een Stabij 'aankan'??
Ik snap wel dat je ineens je viervoeter mist en zo, zulke dingen zijn ook vreselijk naar en vervelend (heb zelf ook al mening maal een hond moeten laten inslapen) maar ik vind het onbegrijpelijk dat je jezelf niet eerst de tijd geeft het gebeurde te verwerken.
Zie boven.. Had jij tegen je broer gezegt sorry broertjelief, maar ik wil ut beestje niet? vast niet.
Daarbij... een pup kan je juist heel goed HELPEN bij het verwerkingsproces.. doordat het de nodige aandacht eist, liefde geeft etc.Nu klinkt het meer alsof je die pup gekregen hebt uit medeleven, zonder dat er bij stil gestaan is dat je vorige hond niet te vervangen is en dat je dat verlies nog niet verwerkt hebt.
Ik herhaal: "met nb nog de woorden erbij: "ik weet dat Lady onvervangbaar is maar..." daar kwam het iig op neer.. "
Bovendien lijkt het alsof je een Stabij gekregen hebt onder het mom van 'een hond is een hond', wat niet zo is, er zitten hele grote verschillen tussen de diverse rassen(en je geeft zelf al aan niets van de Stabij te weten, je weet geeneens hoe groot een Stabij wordt...)
Ja en?? een mens is nooit te oud om te leren..
Heb zelf 2 ratten gehad zonder dat ik er in beginsel wat vanaf wist... hebben het ook allebei overleefd hoor..Tenslotte vraag ik me af met wat voor een soort fokkers je te maken krijgt als je bijna als ware je hem uit een supermarktschap uit kiest een hond mee mag nemen.
is dat hier uberhaupt aan de orde dan? nee..
maar om je vraag te beantwoorden: dan krijg je van die 'geweldige' broodfokkersAls zelf ook fokker zijnde krijgt bij ons niemand een hond mee, nadat zowel me moeder, als ik, als me broertje er achter staan, wat pas op z'n vroegst gebeurt na de kopers minimaal 3 keer gezien te hebben, zodat we zeker weten dat onze pups (die we zeer zorgvuldig fokken en opvoeden en die echt helemaal niets tekort komen) een goed thuis krijgen.
Goede zaak.. helemaal mee eens
Ik vraag me dus af nu: Hoe, voldoend aan welke eisen, je nieuwe pup gefokt en opgevoed is, en wat voor een soort fokkers het zijn als ze aan de 1e de beste 'klant' gewoon een pup verkopen. Broodfok allicht? Weet je bv iets over HD, Artrose, PRA etc van de voorouders?
Digger.. ik neem niet aan dat DC met die honden van haar naar de shows toegaat.. jullie waarschijnlijk wel.. aangezien jullie zelf een kennel hebben (mijn ouders ook, dus ik ken het gebeuren).
Dan is het idd belangrijk dat je een zuivere rashond hebt: HD, PRA-Cataract, artrose etc.vrij. Tuurlijk.. een hond hoort dit niet te hebben, helemaal mee eens. Maar als zo'n hond het nu wel heeft, dan zijn er tegenwoordig genoeg middelen om het meeste tegen te gaan..
Je menig is nogmaals *professioneel* gezien correct, doch voor een 'huis, tuin en keuken hondenliefhebber' niet eens belangrijk...Dus leuk voor je dat je weer een hond (pup) hebt hoor, maar de manier waarop vind ik zelf verre van goed.
Mjah, op een beetje een bekrompen manier imo.. maar goed, das my 2 cents.
Maverick
[Dit bericht is gewijzigd door -Maverick- op 18-09-2001 01:12]
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
quote:Nog zo'n bullshit reactie..
Op zondag 16 september 2001 13:32 schreef DIGGER het volgende:[..]
Een pup laat je dus in een voor haar net nieuwe omgeving, NOOIT zo alleen in de auto zitten.
wie weet lag dat beessie wel heerlijk in die warme doos te slapen?
-edit- dit bedoel ik dus
quote:DAMN.. ik wor hier egt pissed over..
Ze lag lekker in een warm nestje in een comfortabele ruime doos achter op de bank. Mijn broer had zelfs een knuffel bij haar gelegd waar ze de hele weg heerlijk tegenaan lag te slapen. De radio stond de hele reis zachtjes aan en ook toen ze die paar minuten alleen was bleef de radio spelen. Ik geloof dat ze niet eens heeft gemérkt dat mijn broer even de auto uit was eerlijk gezegd.
Digger.. goed dat je prof. zo goed bezig bent met honden.. maar je kan de hele zooi ook gaan overdrijven.. en dat doe je nu behoorlijk imho.
[Dit bericht is gewijzigd door -Maverick- op 17-09-2001 20:29]
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
Marco: lief dat je zo voor me opkomt maar ik snap DIGGER ook wel hoor: er zijn idd zat mensen die ondoordacht een pup kopen, er later spijt van krijgen en dan niet meer weten wat aan te moeten met zo'n beessie..
En tja, mijn gevoel bij een hondje zit meer in de "emotionele" kant en niet in de "zakelijke", dat moet ik eerlijk toegeven.
Maar zeg nou zelf: waar is een pup beter mee af: met een baassie die alles voor d'r over heeft, van d'r houdt en haar alleen maar wil voor de gezelligheid of....
een baassie die een perfecte hond wil, zonder kans op (eventuele) ziektes en afwijkingen en die wil pronken op tentoonstellingen met: Kijk eens hoe goed en mooi en perfect mijn hondje is? Waar moet je dan naar toe met ál die hondjes die NIET aan deze eisen voldoen? Het is maar net waar je prioriteiten liggen en de mijne liggen niet zo hoog...
Rakker is, voor zover ik het nu kan bekijken, gewoon een lief, erg speels, jong ding, die me afleidt, me weer bezig houdt en me weer een doel geeft, namelijk een levend wezentje waar ik van kan houden en zo goed mogelijk voor kan zorgen..that's all I want...
quote:Precies! En daar ging het mij de hele tijd om..
Op maandag 17 september 2001 23:35 schreef Destinies_Child het volgende:En tja, mijn gevoel bij een hondje zit meer in de "emotionele" kant en niet in de "zakelijke", dat moet ik eerlijk toegeven.
Maar zeg nou zelf: waar is een pup beter mee af: met een baassie die alles voor d'r over heeft, van d'r houdt en haar alleen maar wil voor de gezelligheid of....
een baassie die een perfecte hond wil, zonder kans op (eventuele) ziektes en afwijkingen en die wil pronken op tentoonstellingen met: Kijk eens hoe goed en mooi en perfect mijn hondje is? Waar moet je dan naar toe met ál die hondjes die NIET aan deze eisen voldoen? Het is maar net waar je prioriteiten liggen en de mijne liggen niet zo hoog...
Rakker is, voor zover ik het nu kan bekijken, gewoon een lief, erg speels, jong ding, die me afleidt, me weer bezig houdt en me weer een doel geeft, namelijk een levend wezentje waar ik van kan houden en zo goed mogelijk voor kan zorgen..that's all I want...
Digger liep te zeiken om het leven over ditten en datten ( -tjes vinnik hier al niet eens meer aan de orde) die in deze context van het hele verhaal totaal irrelevant zijn, gezien je, wat je zelf ook al min of meer aangaf, bij de zg. huis, tuin en keuken hondenliefhebbers hoort die dat soort ddingen minder belangrijk vinden dan het gewone wel en wee van ut beessie...
DAAR word/werd ik gewoon mega pissed om... jij hebt de laatste weken al ellende genoeg gehad, begint het verlies ws. *eindelijk* een beetje te verwerken.. en dan komt er zo'n I.M.O. (<- !!!) "klootzak" dat weer ff de grond in boren...
Denk dan eerst es ff wat beter na voordat je zoiets er neer zet.. of vraag eerst hoe en wat, op wat voor manier etc.
Hij heeft je nota bene al een half schuldgevoel aan weten te praten... en daar kan ik niet tegen.. niet om zoiets (in deze context) belachelijks... (niet jou, niet rakker, maar digger's redenen)
FF wat concreter tov je 'vragen':
quote:Dat hoef je niet eens toe te geven.. da's volkomen duidelijk en vooral begrijpelijk... gezien je 'maar' een H,T&K hondenliefhebster bent...
En tja, mijn gevoel bij een hondje zit meer in de "emotionele" kant en niet in de "zakelijke", dat moet ik eerlijk toegeven.
quote:additie: Kijk eens hoe goed en mooi en perfect mijn hondje is? .....en hoeveel ik voor de pups van hem/haar kan vangen?
Maar zeg nou zelf: waar is een pup beter mee af: met een baassie die alles voor d'r over heeft, van d'r houdt en haar alleen maar wil voor de gezelligheid of....
een baassie die een perfecte hond wil, zonder kans op (eventuele) ziektes en afwijkingen en die wil pronken op tentoonstellingen met: Kijk eens hoe goed en mooi en perfect mijn hondje is?
Want JA.. dat gebeurd! OOK de professionele fokkers die naar shows gaan etc. gaat het heel vaak 'alleen maar' om het geld en niet om de dieren zelf.
quote:
Waar moet je dan naar toe met ál die hondjes die NIET aan deze eisen voldoen?
Daar zijn dus de H,T&K hondenliefhebbers, zoals jij, ik en de halve wereld met ons, voor.
quote:En gelijk heb je.. zolang Rakker gezond is, gelukkig is met en bij jou, en jij gelukkig bent met haar dan is dat het belangrijkste..
Het is maar net waar je prioriteiten liggen en de mijne liggen niet zo hoog...
De rest doet er dan niet eens zoveel toe...
Mocht IK je door mijn geraas in verlegenheid oid hebben gebracht, mijn excuses daarvoor...
Ik vond dat ik in dit geval moest proberen om Digger de andere kant van het verhaal te tonen..
Ofwel.. de H,T&K kant, ipv de professionele, want die schijnt ie niet helemaal door te hebben imo.
NE way.. genoeg voor nu.. misschien later weer
Maryon; Slaap Lekker strax (als je onderhand niet al op bed ligt ) en tot snel..
Een dikke knuffol ook voor Rakkertje
Marco
[Dit bericht is gewijzigd door -Maverick- op 18-09-2001 01:42]
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
Maak je niet zo druk joh! Ieder doet wat hij goeddunkt toch?
En ik blijf toch wel heel blij met mijn Rakkertje
en
Lieve, lieve,lieve DIGGER!
Je lijkt me iemand die zeer begaan is met dieren, ik begrijp je best, maar geloof me: met Rakker komt het wel goed, de tijd zal het leren...
voor allebei
DC
-M-
Non-smoker since september 24th 2001/08:00 hrs
The Kenny Translator
|
|
