gehoor test niet gehaald

*meldt

Kan het zijn dat hij zelf ergens anders mee bezig was? Heeft hij eerdere gehoortesten gehad? En doen ze niet het onderzoek over om te kijken of hij hetzelfde resultaat krijgt? Heeft hij oorontsteking gehad pas of zit hij er tegen aan?
Boel vragen maar kan effect hebben, waarschijnlijk is het niks om je druk over te maken.

* meldt *

René heeft vandaag weer een test gehad, ze hoort aan 1 kant de hele hoge en de hele lage tonen niet en het andere oor hoort alles

Sterkte.

andere test afwachten dus? voor jou

Oh jee...

Wel fijn dat je er zo vroeg achter bent gekomen.
Scheelt een hoop frustratie.
Heb een neefje die niet zo best kon horen, maar is helemaal goed gekomen, maar pas op latere leeftijd.
En een hele hoop frustraties verder.
En zoals iemand als zei hier: Wellicht is het niet iets om je intens druk over te maken.
Wat voor ons natuurlijk makkelijk typen is....
Misschien wel gewoon verstopt? En vind de rotzooi geen weg naar buiten?

zoonlief maakte nooit geluid, deed geen poging tot praten en wilde het liefst al zijn muziekdozen tegelijk aan (oftewel een hels kabaal)
het was zelfs zo dat als hij drinken wil, hij met een lege beker aan kwam zetten en als hij wou eten, een leeg bord kwam brengen.
de gehoortest is verschillende keren overgedaan. nooit ging het goed, maar iedere keer had het cb er wel een verklaring voor: verkouden, te jong, slaap ach je kent ze wel.
ik heb toen al gevraagd of er iets met zijn gehoor mis zou kunnen zijn. mede doordat doofheid aan vaders kant veel voorkwam. steeds werd ik het bos ingestuurd als zijnde over-ongeruste moeder.
tot ik het op een gegeven moment helemaal zat was. kind was ondertussen 2 jaar, sprak nog steeds geen woord en had ondertussen dus geleerd door dingen aan te wijzen duidelijk te maken wat hij wilde.
ook op de creche deed men niet moeilijk: ach hij was wat laat, maar t kon nog allemaal hoor, geen zorgen!
tot ik het de dag na zijn tweede verjaardag helemaal zat was. ik ging naar de huisarts. die nam e gelukkig wel serieus en zei: als jij denkt dat er wat mis is, dan schrijf ik toch even een verwijskaart?
gelukkig konden we diezelfde week terecht en twee weken na zijn verjaardag kreeg mijn zoon buisjes in zijn oren, want er zat heel veel slijm achter zijn trommelvlies, waardoor hij dus nooit goed heeft kunnen horen!
na de operatie ging een wereld voor hem open. letterlijk. binnen een week had hij al 10 woorden geleerd en daarna ging het in rap tempo. ook durfde hij nu wat verder van mij weg te lopen, want altijd bleef hij maar bij mij in de buurt.
de eerste keer dat ik hem riep, omdat ik hem even niet zag en hij :ja! riep, stonden de tranen in mijn ogen.
het probleem naderhand was, doordat hij dus zo laat begonnen was met praten, hij slappe mond en tongspieren had. hij heeft nog een aantal jaar logopedie gevolgd om dat nog enigszins te verhelpen. dat is nooit meer helemaal goed gekomen overigens.
dus als jij ook maar iets vermoed, zou ik je aanraden in de spagaat naar de huisarts te gaan voor een verwijzing naar de KNO-arts.

Ik ben ook wat doof geweest toen ik een kleuter was, dat was met buisjes goed op te lossen...

Isa is 15 maanden en zegt ook nog niet echt pappa en mamma. (ze zegt wel "hallo" en "hier" als ze je iets aangeeft) Ze zegt vooral "uhuh" en wijst op dingen. Maar ik heb bij haar echt niet het idee dat ze doof is, want ze reageert heel sterk op kleine geluidjes. Ik weet dus ook niet of het per se daarmee te maken hoeft te hebben. Maar de tip van lady_wrb lijkt me zeer goed, zodra je het gevoel hebt dat er iets niet klopt (en dat heb je) er achteraan.

Hoe zit dat trouwens met die gehoortest? Isa heeft alleen zo'n test gehad vlak na de geboorte, en verder nooit iets. Is dat niet gek?

Geen zorgen, die gehoor test op die leeftijd is een beetje onzinnig. Mormel hoeft maar even naar die grote pukkel op kin van die wijkverpleegster kijken en hij reageert niet meer. Als hij slecht zou horen had je dat al gemerkt.

Bij het consultatiebureau hadden ze je dit ook moeten/kunnen vertellen en je niet met zorgen naar huis laten gaan.

gehoortesten zijn zoooo

Tom zegt ook nog geen krom woord. Verder dan daa of klaa en bwuhuh komt hij niet ( hij is 15 maanden). De eerste keer zakte hij voor zijn gehoortest en de tweede keer (met 12 maanden) slaagde hij in 1 keer.

Misschien valt het dus allemaal best wel mee. Elk kind van jou is zowieso een lekker poepje want dat ben je zelf ook!

Phileine die test die Isa na de geboorte heeft gehad heeft Janneke ook gehad. Zo gaan ze dat voerla aanpakken. Alleen is dat nog niet overal dus. Dit is gedaan omdat de andere test met 13 maanden heel vaak vals alarm gaf. En de test met de geboorte zo goed als zeker wel een goed resultaat aangeeft. Bo viel bij ons op het CB precies tussen de 2 testen in en heeft dus nog nooit een test gehad. Toen zeiden ze (tis ook maar net hoe het ze uitkomt hoor) je merkt snel genoeg of ze iets aan hun oortjes hebben. Maar daar vind ik wel een kern van waarheid inzitten.

Logician sterkte ermee!!!

Voor zover ik weet doen ze die uitgebreidere test alleen nog als daar aanleiding voor is omdat het in een erg geluidsarme omgeving moet worden gedaan en omdat er nogal veel foutieve uitslagen waren. Ik dacht ook dat de nieuwe test na de geboorte alleen test of alles in het oor werkt/aanwezig is, terwijl die andere test uitgebreid bekeek wat er wel/niet gehoord werd. Ik denk dat ik wel ga vragen of ze die 2e test ook nog bij Myrthe willen afnemen tzt omdat bij mij toen ik 9 was ontdekt werd dat ik aan één kant doof ben (of dit erfelijk is is niet bekend), een beetje laat dus.

Dus als je het niet vertrouwt Logician, gewoon laten uitzoeken! Sterkte!

quote:

Op donderdag 23 september 2004 18:18 schreef phileine het volgende:
Isa is 15 maanden en zegt ook nog niet echt pappa en mamma. (ze zegt wel "hallo" en "hier" als ze je iets aangeeft) Ze zegt vooral "uhuh" en wijst op dingen. Maar ik heb bij haar echt niet het idee dat ze doof is, want ze reageert heel sterk op kleine geluidjes.

mijn zoon maakte dus helemaal geen enkel geluid. (afgezien van huilen dan) ook geen pruttelgeluidjes. ik had al lang het gevoel dat het niet goed zat en was regelmatig met hem voor de spiegel aan het oefenen, maar verder dan wat mmmmmamaaamm zijn we nooit gekomen. tot de kno-arts ertussen kwam dus.

maar het niet kunnen praten werkt nog verder door. mijn zoon zat indertijd op de creche en kon zich dus niet uiten. dat werd door zijn groepsgenootjes als uitzondering aangemerkt, dus hij was regelmatig de gebeten hond (af en toe zelfs letterlijk) doordat hij die verbale achterstand had, moesten ze hem constant hebben en dat is verschrikkelijk om te zien.
dus het is niet alleen het niet horen wat een probleem is, er komt nog meer bij op het sociale vlak.