Ik ben 25, man en tot deze leeftijd alleen nog maar aangetrokken gevoeld tot vrouwen. Al mijn relaties waren met vrouwen en ik heb nog nooit verliefdheid gevoeld voor mannen. Laatste paar weken is er wat met me gebeurd. Doordat mensen aan mijn geaardheid gingen twijfelen, ben ik aan mijn geaardheid gaan twijfelen.
Iemand vertelde me dat ik eruit zag als een Homo (op zich geen belediging) en dat ben ik me erg gaan aantrekken. Ik heb sinds die tijd in een depressie gezeten omdat ik er voor mezelf niet uitkwam. 25 jaar als hetero en opeens aan mezelf gaan twijfelen.
Ik heb er met vrienden over gehad, die me allemaal beweren dat ik geen homo ben maar dat heeft me er niet van doen overtuigen. Meestal ben ik te depressief om nog echt betrokken te zijn bij mensen en om ook maar met vrouwelijk geslacht een confrontatie aan te gaan om te kijken of ik ze nog leuk vind. (vind het nog steeds leuk om naar ze te kijken, krijg er alleen geen opgewonden gevoel meer bij)
Nu ben ik ook naar mannen gaan kijken op een andere manier. Ik heb mannen nooit gezien als lustobject maar nu zit ik me af te vragen of ik dus op mannen kan vallen.
Ben nog nooit verliefd geweest op een man. Heb wel goede mannelijke vrienden waar ik dat gevoel ook nooit bij had. Nu ben ik alleen wel bang maar ook nieuwsgierig ernaar of ik op mannen kan vallen. Qua lichaam en sexuele handelingen zijn het toch vrouwen denk ik wat ik het lekkerst vind maar als ik verliefd wordt op een man is dat niet tegen te houden natuurlijk.
Vraag me alleen af wat ik nu ben: ben ik binnen een paar weken omgeturnd naar Homosexueel of ben ik Bi-sexueel en heb ik dat nooit toegegeven (nooit eerder de behoefte gehad) of zit ik mezelf wat aan te praten ????
Meeste homosexuele mannen waar ik over gelezen en mee gepraat heb. Zeiden me dat ze het altijd al wisten maar ik wist het nooit en weet het nu ook niet.....
Mag ik graag een eerlijke en nuttige reactie......
Je bent jezelf, of je nu hetero of homo bent.
Als je vrienden opeens anders tegen je aan gaan kijken weet je meteen dat het geen echte vrienden waren.
Veel sterkte en probeer de meningen van anderen niet teveel invloed op je te laten hebben.
Ik denk eerder dat je een oorzaak zoekt voor je depressie, en dat je dat nu "gevonden" lijkt te hebben in je vermeende latente homosexualiteit. Je zegt het zelf, mannen winden me niet op, nooit gevoelens voor mannen gehad, nooit aangetrokken tot gevoeld. Dat je nu aan het twijfelen bent, komt voornamelijk omdat je niet meer zo opgewonden wordt bij vrouwen als voorheen. Dat is ook niet zo vreemd. Je zit in de put, je hebt een depressie. Logisch dat je dan geen groot libido hebt.
Mijn advies is, maak je niet zo druk, als je homo's was geweest had je dat al lang voor je 25e geweten hoor. Ik denk eerder dat je de oorzaak van je depressie moet zoeken, en niet een oplossing moet creeeren a la "ik ben homo, daarom zit ik zo in de put".
Zoek hulp, praat met de huisarts, en laat hem je doorverwijzen naar een psysch. Deze mensen kunnen je zo weer op de rit helpen!
Suc6!
En maak je niet te druk!
Laat je geen twijfels aanpraten, maar doe gewoon lekker wat je zelf voelt en wilt. Je kunt toch ook experimenteren, indien je er achter wilt komen.
Wist ik het wel, dan had ik het zeker al verteld maar ik kan ze nix vertellen want ik weet het niet. voor mijn gevoel ben ik altijd hetero geweest maar nu begin ik me af te vragen of ik ook op mannen val (kan vallen).
Heb 2* 1,5 jaar een relatie gehad met twee meisjes. Heb het uitgemaakt omdat ik met een ander meisje aan het rotzooien was. Heb altijd met meisjes gerotzooid en vond het nog leuk ook.
Op dit moment heb ik geen sexueel gevoel en weet ik niet wat ik voel. Als ik fantaseer over een vrouw word ik er niet warm van maar als ik fantaseer over een man ook niet. Ben op dit moment asexueel en aan het bepalen wat het nou wordt.
Beste zou toch zijn allebei 
Weet dat de oplossing vanzelf gaat komen maar het beinvloed me gehele leven op dit moment. Ik ga niet meer uit met me vrienden. Ben onzeker (terwijl ik normaal redelijk zelfverzekerd ben) en loop de hele dag met dit in me hoofd te malen. Ik eet slecht en ik slaap slecht......
Ik zat ook te denken om te experimenteren.... Ik denk dat ik wel op een man verliefd kan worden. Ik heb altijd me vrienden alleen gezien als kameraden en vriendinnen als liefdes/levens-gezellen. Ik kan ook wel zien of een man mooi is of niet, dat kon ik daarvoor (dit probleem) ook. Nu ben ik alleen bang dat als ik een man mooi vind dat ik ook verliefd aan het worden ben.
Slaat nergens op want ik heb dat op dit moment bij alle mannen terwijl ik dat bij vrouwen nooit heb gehad. Ik kon alleen verliefd worden op vrouwen, die ik al kende en die een bepaalde uitstraling hadden...
[Dit bericht is gewijzigd door question2001 op 02-09-2001 21:34]
Ik snap niet wat ik voel..... Ik heb nog steeds geen opwindende gevoelens bij jongens (nog wel bij vrouwen al is dat ook op een laag pitje op dit moment) maar toch blijf ik aan mezelf twijfelen.
Een homosexueel die ik ken, vertelde me dat je ook bisexueel kan zijn maar dat is voor mij iets moeilijks om te aanvaarden. Het was in mijn beleving altijd homo of hetero....
Ik weet niet welke richting het opgaat met me gevoel. Voel me alleen niet meer zoals vroeger. Toen had ik zelfvertrouwen. Dat is nu weg
GA er niet over inzitten. Mocht je homo of bi zijn, dan komt dat er vanzelf uit en val je op een jongen.
veel succes in elk geval
quote:Dat idee had ik nu ook al
Op zondag 02 september 2001 22:14 schreef Tranceptor het volgende:
Volgens zoek je een oplossing voor je problemen in homoseksualiteit.
Volgens mij is er echter iets heel anders aan de hand
Mijn vriendin komt over 4 weken terug (rare is dat ik nog nooit zo verliefd op iemand was als op haar) en ik zal kijken hoe het er dan voor staat.....
iig thnx voor jullie reply's....
Laat andere mensen zeiken, over je uiterlijk!
En btw: Vrouwen vallen vaak op een "homo"-look..
Mijn gevoelens zijn waarschijnlijk (volgens haar) een gevolg van een depressie, die ergens anders ligt en niet over mijn geaardheid gaan.
Die depressie lag toch wel erg diep en nog steeds voel ik me wel depressief. Maar wat zijn dan de problemen waardoor ik zo depressief ben ????
Was het leven maar makkelijk en niet zo moeilijk
Als je op zoek gaat naar eigenschappen van jou, waarvan je het idee hebt dat homo's die ook wel eens zouden kunnen doen, is het vrij gemakkelijk om jezelf als potentieel homo te kunnen gaan bestempelen.
Even iets anders; je voelt ook wat voor vrouwen (lijkt me na twee relaties), dus dan zou je nog eerder bi zijn. Vraag is alleen, ben je van plan met die mogelijke affectie voor mannen iets te gaan doen?
quote:Ik weet bijna zeker dat de depressie de oorzaak van je rare gevoelens is.
Op maandag 03 september 2001 16:11 schreef question2001 het volgende:
Ik heb met een collega erover gepraat die zelf ook een tijdje depressief is geweest en die vertelde me dat iedereen wel met zijn geaardheid overhoop heeft gelegen.Mijn gevoelens zijn waarschijnlijk (volgens haar) een gevolg van een depressie, die ergens anders ligt en niet over mijn geaardheid gaan.
Die depressie lag toch wel erg diep en nog steeds voel ik me wel depressief. Maar wat zijn dan de problemen waardoor ik zo depressief ben ????
Was het leven maar makkelijk en niet zo moeilijk
Je voelt je verwart, en daardoor ga je oorzaken zoeken.
Ik zou me niet te druk maken, als je homo was geweest, was je echt wel eens op een man verliefd geworden. Je bent nu gewoon bezig jezelf een probleem aan te praten.
Niet doen. Let it be, en zoek hulp voor je depressie. Als die opgelost is, verdwijnen een hoop andere problemen ook als sneeuw voor de zon!
quote:Ik heb twee relaties gehad met vrouwen en daar tussendoor alleen maar scharrels. Heb altijd gefantaseerd over vrouwen en met normale belangstelling naar mannen gekeken nooit met enig sexueel gevoel (denk ik)Ik weet niet of ik wel echt gevoelens vertoon voor mannen. Is het nieuwsgierigheid of is het wel echt vallen op ??? Ik weet het niet... Als ik naar een mannenlichaam kijk en het vergelijk met een vrouwenlichaam dan val ik toch eerder op het vrouwenlichaam want dat vind ik mooier......
Op maandag 03 september 2001 16:19 schreef Roonaan het volgende:
Als chriet nog internet had, had ie vast kunnen vertellen dat ik ook homo-trekken vertoon; maar er is een wezelijk verschil denk ik tussen homo-trekjes en homo zijn. Homo-trekjes zijn (vind ik) voor andere mensen trekjes die zij voor zichzelf verbinden met homo's; puur persoonlijk dus.
Als je op zoek gaat naar eigenschappen van jou, waarvan je het idee hebt dat homo's die ook wel eens zouden kunnen doen, is het vrij gemakkelijk om jezelf als potentieel homo te kunnen gaan bestempelen.
Even iets anders; je voelt ook wat voor vrouwen (lijkt me na twee relaties), dus dan zou je nog eerder bi zijn. Vraag is alleen, ben je van plan met die mogelijke affectie voor mannen iets te gaan doen?
Misschien dan toch wel bi, ik weet het niet.... Wat ik ermee ga doen is: mocht ik ooit op een jongen verliefd worden er dan ook van proberen te genieten. Me vriendin (die nu weg is) zag er altijd al heil in om een trio met twee mannen te doen, dus wie weet kan ik dat samen dan met haar doen. Genieten we er allebei van 
Maar effe serieus, ik begin me al wat beter uit de depressie te praten en denk ook wel dat er meer achter zit... Nu alleen nog effe een goed adres om hulp te zoeken.
Riagg valt al af heb ik gehoord (niet goed) maar wat kan dan nog wel helpen ????
Ik had rond me 15/16 ook al eens zo'n soort depressie dat ik dacht dat ik misschien wel homo kon zijn (toen dacht ik alleen nog in termen van homo/hetero). Ik heb me daar overheen gezet en heb toen een jaar daarna eerste vriendinnetje gezoend enz enz.... Heb me wel nog een paar keer nadat afgevraagd of ik het nu wel of niet was....
Door de jaren heen er af en toe wel bij stil blijven staan maar toen toch altijd het afgedaan met het idee dat ik het niet was omdat ik toch altijd op vrouwen viel.... Nu krijgt dat toch ook weer een andere betekenis voor me. Daarom blijf ik ook twijfelen, terwijl ik met zekerheid kan zeggen dat ik nooit verliefdheid heb gevoeld voor een jongen maar altijd voor meisjes. Zelfs ten tijde dat ik toen die depressie had.
Misschien heb ik er toch altijd wel mee rondgelopen maar kunnen negeren omdat ik (zeker weten) op meisjes val. Wie weet ben ik wel bi-sexueel maar altijd voor mezelf verdrukt .....
Heb nooit het idee gehad dat een meisje en ik niet bij elkaar horen of dat sex met een meisje niet lekker is. Heb ook nooit voor me omgeving die behoefte gehad om met meisjes te gaan om te laten zien dat ik hetero was. Die relaties en scharrels die ik had waren altijd uit volledige overtuiging dat ik hetzelf wilde en ook opgewonden was.
Ikzelf heb ook met die gevoelens geworsteld rond mijn 15/16 jaar, dit is een leeftijd dat je er serieus over na gaat denken. En ja misschien ben je in staat om je gevoelens weg te drukken.
Voor mezelf ben ik tot de conclusie gekomen dat ik op jongens viel (dat wil lang niet zeggen dat iedereen dat doet) ondanks mijn sexuele ervaring met meisjes.
Misschien moet je je eens overgeven aan je gevoel en daarna beoordelen wat je vind. Of nog beter gewoon laat jezelf ruimte om eens te experimenteren zonder dat je er een label aan hangt.
In geen van alle gevallen zou ik me er zorgen om maken. En er "uitzien als een homo" is ook een uitspraak die slaat als een tang op een varken. Het is maar net wat ze voor ogen hebben als een homo. ik ben zelf een nietopvallens persoon. en tegenwoordig zie ik bij een hoop jongeren een kledingstijl die 6-8 jaar geleden (toen ik 18-20 was) echt asl "homo" werdt aangeduid. Dus het denkbeeld en de belevingswereld vande persoon die deze uitspraak doet dien je wel in overweging te nemen met de uitspraak.
Mochtje behoefte hebben om verder te praten laat het even weten.
Niels(jeroen)
Ik heb ook zoiets doorgemaakt, maar heb het helemaal zelf moeten uitzoeken, omdat ik het emotioneel niet aandurfde om over dit soort dingen te praten. Inmiddels weet iedereen dat ik homo ben, maar daar is dus wel een periode van vijf jaar tobben overheen gegaan.
Ik denk dat je jezelf niet zo moet vastleggen op het label homo/bi/hetero, en ook niet op het beeld dat als je eenmaal bekend maakt dat je homo bent, dat dat dan altijd zo zal zijn. Je hebt je eigen toekomst in de hand, als je besluit het eens te proberen met een man (niet alleen maar sex, maar ook een relatie) en je komt na een periode erachter dat het toch niet is wat je wilt, dan kun je toch zelf besluiten dat je weer een relatie met een vrouw wilt? Er is niemand die je dat verbiedt. Vrienden accepteren je voor wie je bent, niet wat je 's nachts in je slaapkamer doet.
Als je vragen hebt, waarover dan ook, kun je altijd mailen: mennodeij@hotmail.com
Kijk ook eens op mijn homepage, daar heb ik een verhaaltje geschreven over hoe het voor mij was om een coming-out te hebben en wat daar aan voorafging (o.a. 2 jaar een relatie met een meisje).
Maar uiteindelijk maakt het niet uit wat je bent, als je jezelf maar happy voelt toch ?!?
Hopelijk helpt het posten hier een beetje. En wens je sterkte met de twijfels, mocht je ooit willen praten of zo, laat het me maar weten
Ik zie dit niet als een coming out zoals jullie dat mochten noemen want ik weet het niet. Het zijn mijn twijfels die ik nu heb en waar ik uiteindelijk een oplossing voor moet vinden.
Door te praten met een vriend van me is me wel wat meer duidelijk geworden. Anderen zeiden het ook tegen me en ook hier op dit forum: waarschijnlijk is het iets anders... Dat begin ik nu ook te denken. Ik heb ook coming out verhalen zitten lezen en ik herken nix van mezelf erin: ik heb nooit die gevoelens gehad. Ik heb me deze weken dit aan mezelf aangepraat. Toen ik in de puberteit erover zat te twijfelen was dat ook zonder reden. Ik heb nooit een sexuele aantrekkingskracht gevoeld naar mannen toe.
Ik heb nooit gevoelens gehad bij jongens dan behalve als vrienden. Heb nooit fantasieen over ze gehad en altijd over meisjes dus waarom die twijfel..... Mijn eerste sexuele ervaringen met meisjes zijn nog aanleiding voor mij om opgewonden te raken.
Heb diep nagedacht en denk het antwoord te weten: ten eerste ben ik enorm depressief maar de vraag is waarom: omdat ik denk dat ik homo ben of ergens anders om....
Ik sta nu op een grote ommekeer in me leven: ik studeer bijna af en moet dan wat anders gaan zoeken om te doen. Ik zit daar enorm tegen aan te hikken en denk dat ik mezelf een bepaald label probeer te geven om verder te gaan met me leven. Ik was vanwege dat al depressief.
Ten tweede trek ik me enorm aan wat andere mensen van me denken. Dus dat ze zeiden dat ik eruit zag als een homo deed me al enorm aan mezelf twijfelen.
Ten derde: ik ga veel met homo's om en heb een leuke tijd met die gasten en zie ook wel dingen van mezelf erin.
Ten vierde: mijn neef heeft een half jaar gelden verteld dat ie homo was.
Ik denk dat ik het me teveel aantrek. Ik stop mezelf in een hokje zonder dat ik dat ooit heb gevoeld....
Ik snapte ook niet (daarom werd ik nog depressiever) dat ik opeens uit het niets dacht dat ik homo was. terwijl ik nooit verliefd ben geweest op een jongen maar altijd op een meisje (tot aan houden van). Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik met meisjes ging omdat "het moest" van de buitenwereld. Ik heb het altijd leuk gevonden om met meisjes een relatie te hebben. (niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk) Daarom kon ik me niet voorstellen dat ik homo was en zat ik zo te twijfelen.
Nu denk ik ook niet dat ik het ben: naar al me ervaringen aan het kijken. Al mijn gevoelens, ik trek met teveel aan wat anderen van me vinden plus dat ik nog eens depressief ben en er over getwijfeld heb vroeger.
Ik hoor wel van iedereen om me heen dat iedereen over zijn geaardheid heeft getwijfeld en dat ik dus niet de enige was.
Wat ik hier ook van geleerd heb is om open te zijn voor dit. Stel dat ik nog eens verliefd mocht worden op iemand van mijn eigen geslacht dat ik er voor open sta en wie weet als me depressie over is dat ik nog wel eens ga experimenteren.
Heb er al wel over gefantaseerd hoe het zou zijn om met een jongen naar bed te gaan maar toch stond die gedachte me niet aan. Het vrouwelijke lichaam is toch het mooiste en lekkerste en zachtste lichaam voor mij. Ik sta nu iig weer wat steviger in me schoenen en wacht gewoon af wat de tijd me zal brengen.
Ik denk zelf dat ik het niet ben maar ik ben nu wel nieuwsgierig...... Misschien vind ik het niets, misschien ook wel. Ik merk het wel...... Kan het altijd meenemen in me sexleven met mijn vriendin, die staat er open voor en dan kunnen we er allebei van genieten. (mocht ik die behoefte krijgen)
Bedankt allemaal voor jullie raad, ook voor de coming out story's omdat ik daaraan zie dat ik me toch niet kan verpersonelijken met homosexuelen (no offence) maar dat ik nu wel opensta voor die gevoelens mochten die ooit naar buiten komen.
Het belangrijkste wat ik nu waarschijnlijk moet doen met mijn leven is een identiteit zoeken..... Daar heb ik altijd problemen mee gehad en altijd op zoek geweest naar een identiteit.
Ik hoop hem te vinden maar tot die tijd kan ik lekker zoeken en weer nieuwe ervaringen opdoen (dat heb ik altijd gedaan). Enige wat ik wel hoop, is dat ik ooit rust in me leven kan vinden want tot nu toe is het altijd stormachtig geweest in mijn leven.
[Dit bericht is gewijzigd door question2001 op 04-09-2001 18:09]
Ik hoop dat je in je leven vastigheid kunt vinden (baan, huis, relatie etc) en vanuit daar rust genoeg hebt om jezelf te leren kennen. Ik vind het geweldig hoe je omgaat met je twijfels en openstaat voor alles dat je leuk zou kunnen gaan vinden. Ik wou dat ik daar ook zo goed mee om had kunnen gaan, toen ik een aantal 'stormachtige jaren' doormaakte!
Zoals ik vroeger sex heb beleefd, mijn fantasieen, mijn verliefdheden en het houden van. Mijn relaties met mijn vrienden.
Ene moment denk ik het ene het andere moment denk ik het andere. Daarbij gaat me humeur met pieken en dalen op en neer.....
Ik heb hier denk ik wel professionele hulp voor nodig. Waar ga ik die vinden ???
Wil niet bij een instelling maar wil het liefst bij een therapeut. Iemand die ik kan vertrouwen en die me kan helpen....
Ik wil rust in me hoofd hebben......
quote:Thnx...., andere mensen raadde me dat ook al aan en ik zie ook aan mezelf dat ik dat moet doen. Voor nieuwe ervaringen heb ik altijd opengestaan maar ik denk nu ook bij mezelf dat het probleem veel dieper ligt. Wat uiteindelijk mijn sexualiteit wordt, weet ik niet maar ik kan dat pas onderzoeken als ik weer stevig in me schoenen sta. Praten erover helpt wel veel maar geeft nog steeds geen oplossing. Erover blijven denken ook niet.......
Op donderdag 06 september 2001 11:09 schreef mad26 het volgende:
Ga voor professionele hulp (gewoon eerst) naar je huisarts. Die kan naar je luisteren, en je doorverwijzen naar een therapeut. Schroom niet om je verhaal te vertellen bij de huisarts, daar is hij namelijk voor! Succes ermee...
Ik schroom niet om me verhaal te vertellen want ik wil rust in me hoofd. Gelukkig worden is belangrijker dan schaamte.
LSD hoef ik nooit meer te gebruiken nu want dit is toch wel de ergste trip van me leven 
Sex met een man vindt ik geen enkel probleem, maar verliefd zal ik er nooit op worden....
quote:Kun je misschien wat meer erover vertellen.... Coming-out verhalen die ik heb gelezen, daar herken ik nix in van mezelf.
Op donderdag 06 september 2001 11:52 schreef Clone het volgende:
Ik heb het ook gehad hoor, not to worry...
Sex met een man vindt ik geen enkel probleem, maar verliefd zal ik er nooit op worden....
Ik heb nooit verliefdheid gevoeld voor een jongen. Weet wel wat het is: ben het vaak genoeg geweest maar altijd op meisjes......
quote:Ik ben ook wel benieuwd naar je ervaringen. bij mij was die namelijk andersom
Op donderdag 06 september 2001 11:52 schreef Clone het volgende:
Ik heb het ook gehad hoor, not to worry...
Sex met een man vindt ik geen enkel probleem, maar verliefd zal ik er nooit op worden....
Ik begin nu wel nieuwsgierig te worden naar hoe het met een man zal zijn. Ik weet zeker dat ik daar maar eens moet gaan experimenteren. Ik zie mezelf ook niet verliefd worden op een man. Daar ben ik nu wel achter voor mezelf. Ik krijg bij een jongen niet dat gevoel dat ik bij een meisje krijg. Toch vind ik wel dat ik eens moet gaan kijken hoe het is, stel dat ik het lekker vind ?? Wie weet neem ik het mee en kan me vriendin er ook van genieten.
Ik zal ervoor openstaan maar het niet opzoeken. Als ik alleen met meisjes verder ga, neem ik iig deze ervaring met me mee.
Is mijn hele (sex)leven een leugen: hoe kan ik enorm geilen op meisjes en dat in 1 keer verliezen..... ???
Ik geil nu op helemaal nix, krijg niet eens meer onbewust een sijve (morning wood). Heb helemaal geen zin in sex met wie dan ook.
Kon ik nou nog maar stiekum ergens op geilen..... hoefde ik het tegen niemand te zeggen..... Maar ik kan nix vinden, geen man/ geen vrouw....
Die naam Question2001 verzin je ook niet zomaar!
Komt de naam gewoon omdat het DE vraag van 2001 is (voor jou dan) of is het de naam van een Discotheek?
Ben benieuwd!
Ik wilde me reageren met de nick: question maar die was al bezet en omdat het toch 2001 is --> question2001
Misschien is dit ook wel de vraag van 2001 voor mij......
quote:echt de "jack-off party " en "ontmoetingsplaatsen"( parken en parkeerplaatsen)-mentaliteit ("met het "kinderzitje" op de achterbank"); mannen zijn er voor een snelle wip/ruk of pijpbeurt en dan weer snel terug naar "my old Dutch"(=moeder de Vrouw)!!!
Op donderdag 06 september 2001 11:52 schreef Clone het volgende:
Ik heb het ook gehad hoor, not to worry...
Sex met een man vindt ik geen enkel probleem, maar verliefd zal ik er nooit op worden....
en de volgende dag op het werk of met de "drink-maten" weer homo-fobische "grapjes" maken!
zielig hoor!!!!!
quote:Waarom zielig?
Op zaterdag 08 september 2001 18:51 schreef YRRAB het volgende:
zielig hoor!!!!!
quote:Sorry maar ik vind je een beetje gefrustreerd overkomen.... Heb ook al andere posts van je gezien hier op FOK. Jij gaat alleen maar uit van het negatieve in mensen.
Op zaterdag 08 september 2001 18:51 schreef YRRAB het volgende:[..]
echt de "jack-off party " en "ontmoetingsplaatsen"( parken en parkeerplaatsen)-mentaliteit ("met het "kinderzitje" op de achterbank"); mannen zijn er voor een snelle wip/ruk of pijpbeurt en dan weer snel terug naar "my old Dutch"(=moeder de Vrouw)!!!
en de volgende dag op het werk of met de "drink-maten" weer homo-fobische "grapjes" maken!
zielig hoor!!!!!
Ik vraag hier raad aan mensen, ik vond dat antwoord ook niet veel ter zake doen maar om hem zo te lopen afzeiken... Daar kom ik niet echt verder mee. De kringen waarin ik verkeer wordt niet moeilijk gedaan over homosexualiteit... Maar we proberen elkaar wel te helpen als iemand in geestelijke problemen is. Dat je je dan wat ongelukkig uitdrukt kan voorkomen maar om daar meteen een tirade tegen te houden en te beginnen over homofobie en parkeerplek ontmoetingen... Liever niet....
Laten we het gewoon leuk houden en mekaar proberen te helpen....
quote:waarom reageer jij constant op elke topic op dit forum met niet meer dan 2 á 3 woorden ?
Op zaterdag 08 september 2001 22:20 schreef Gellarboy het volgende:[..]
Waarom zielig?
Reikt jouw vocabulaire niet verder???????
Neem gewoon de tijd om na te gaan wat je echt wilt en probeer niet meteen je gevoelens te labellen. Gegarandeerd dat je er vanzelf wel achter komt wat je nu echt bent of wilt.
Neem dus de tijd en sterkte!
quote:die reactie van mij was aan Clone gericht en niet aan jou!!!
Op zaterdag 08 september 2001 22:25 schreef question2001 het volgende:[..]
Sorry maar ik vind je een beetje gefrustreerd overkomen....
..
Laten we het gewoon leuk houden en mekaar proberen te helpen....
b.t.w. je bent duidelijk géén biologische homoseksueel gezien het feit dat je pas op je 25ste bent gaan "twijfelen", ik daarentegen weet al van kleins af aan dat ik me seksueel aangetrokken voel tot de mannelijke sekse !!! nooit aan "getwijfeld" ook!
quote:Dat Idee heb ik nu ook bij mezelf....... Ik ben bang dat ik homosexueel ben en ik geef me zelf ook al meteen een stempel... Terwijl het rare is, ik heb nooit ervaringen ermee gehad.....
Op zaterdag 08 september 2001 22:31 schreef Maggiblokje het volgende:
Question2001, ik denk dat het niet zo moeilijk voor je hoeft te zijn als je niet persee overal een etiket op wilt plakken.Neem gewoon de tijd om na te gaan wat je echt wilt en probeer niet meteen je gevoelens te labellen. Gegarandeerd dat je er vanzelf wel achter komt wat je nu echt bent of wilt.
Neem dus de tijd en sterkte!
In principe sta ik er ook open voor en heb vrienden in de gay-scene: een uitstekende manier om eens op onderzoek te gaan.
Ik zal ook denk ik wel op onderzoek gaan. Krijg ik iig een aanduiding of ik het lekker vind of niet.
Ik wil er ook niet voor weglopen: wat ik ook ben, dit maakt dan geen enkel verschil. Ik kom alleen eerder bij een oplossing en misschien vind ik het wel lekker of allebei of misschien toch hetero of helemaal nix meer.
Eerst weer effe mijn humeur, zelfvertrouwen en humor terugkrijgen.
quote:Ok, maar probeer een beetje subtieler te reageren. Er is in deze maatschappij veel aversie tegen homosexuelen en dat komt gewoon door de angst van mensen daarvoor. Iedereen is bang om zelf homosexueel te zijn. Mensen die wat verder denken gaan daar over nadenken en mensen die niet verder kunnen denken die gaan homofobische opmerkingen maken. Laat die mensen. Ik weet iig voor mezelf dat ik die opmerkingen nooit zal maken.
Op zaterdag 08 september 2001 22:43 schreef YRRAB het volgende:[..]
die reactie van mij was aan Clone gericht en niet aan jou!!!
b.t.w. je bent duidelijk géén biologische homoseksueel gezien het feit dat je pas op je 25ste bent gaan "twijfelen", ik daarentegen weet al van kleins af aan dat ik me seksueel aangetrokken voel tot de mannelijke sekse !!! nooit aan "getwijfeld" ook!
Maar wat is een "biologische" homo en wat voor homo zou ik dan zijn ? Of ben ik Bi of ben ik een hetero die bi-curious is ??
Of ga ik nu naar een fundamentele vraag: is homosexualiteit biologisch of heeft het met opvoeding te maken ????
quote:Dat doe ik niet.
Op zaterdag 08 september 2001 22:31 schreef YRRAB het volgende:
waarom reageer jij constant op elke topic op dit forum met niet meer dan 2 á 3 woorden ?
Reikt jouw vocabulaire niet verder???????
Blijkbaar ken je mij TOTAAL niet.
Hoeveel langer had ik de vraag moeten stellen?
Ik zal het nog een keer proberen:
"Goh, Meneer YRRAB, waarom vind jij zulk soort gedrag dan zo zielig?"
Zoiets? Kun je nu wel antwoord geven op de vraag?
quote:sorry hoor, dit speelt zich alleen tussen UW oren af , ik als homo heb er voor mijzelf geen enkel probleem mee gehad , dat anderen daar wel zgn. problemen mee hebben dat heeft waarsch. meer met hun eigen verdrongen homoseksuele neigingen van doen!!!
Op zaterdag 08 september 2001 22:49 schreef question2001 het volgende:[..]
Iedereen is bang om zelf homosexueel te zijn.
quote:een Leeuwtje van 1980 en dan al zo'n ouwe kop!!!!??
Op zaterdag 08 september 2001 22:56 schreef Gellarboy het volgende:[..]
Dat doe ik niet.
Blijkbaar ken je mij TOTAAL niet.
Hoeveel langer had ik de vraag moeten stellen?
Ik zal het nog een keer proberen:"Goh, Meneer YRRAB, waarom vind jij zulk soort gedrag dan zo zielig?"
Zoiets? Kun je nu wel antwoord geven op de vraag?
(p.s. ik heb dus duidelijk geen zin om dat nou weer 's uit te leggen! dat heb ik al tig x gedaan, ik ga niet serieus op je in , dooooeeei 
quote:Krijg nou voetschimmel!
Op zaterdag 08 september 2001 23:05 schreef YRRAB het volgende:
een Leeuwtje van 1980 en dan al zo'n ouwe kop!!!!??(p.s. ik heb dus duidelijk geen zin om dat nou weer 's uit te leggen! dat heb ik al tig x gedaan, ik ga niet serieus op je in , dooooeeei
Wat heb ik nou weer aan m'n broek hangen?
Geschifte nichten van tegenwoordig ook...
quote:Dus? Jij hebt het alleenrecht op de titel?
Op zaterdag 08 september 2001 22:43 schreef YRRAB het volgende:[..]
-knip-
b.t.w. je bent duidelijk géén biologische homoseksueel gezien het feit dat je pas op je 25ste bent gaan "twijfelen", ik daarentegen weet al van kleins af aan dat ik me seksueel aangetrokken voel tot de mannelijke sekse !!! nooit aan "getwijfeld" ook!
Zet die fles azijn eens terug in de kelder alsjeblieft, ik schiet spontaan in een depressie van je deerniswekkende lethargieën.
Oh je had het niet tegen mij? Nou, beschouw deze post dan maar als niet geschreven.
Please hou het on-topic en beschaafd en nuttig.....
Dit is niet om ruzie over te krijgen toch... Ik zit al genoeg in een depressie
quote:Ok, daarmee is dus homofobie verklaard..... klaar toch...
Op zaterdag 08 september 2001 22:59 schreef YRRAB het volgende:[..]
sorry hoor, dit speelt zich alleen tussen UW oren af , ik als homo heb er voor mijzelf geen enkel probleem mee gehad , dat anderen daar wel zgn. problemen mee hebben dat heeft waarsch. meer met hun eigen verdrongen homoseksuele neigingen van doen!!!
Het is toch iets tussen je oren... Sex met een persoon gaat om de spanning tussen twee personen en uiteindelijk niet het uiterlijk. Sex met iemand waarvan je houdt tov iemand waarmee je alleen wil ne*ken is een groot verschil.
Sex met iemand om de sex is heel spannend maar sex met iemand waarvan je houdt geeft uiteindelijk veel meer voldoening....
Homosexualiteit heeft toch niet alleen met sex te maken (ondanks dat het in het woord staat) maar toch met je gevoel ???
quote:Ik ga jouw post echt niet als "niet-verzonden" beschouwen, want dan had je hem ook niet hoeven plaatsen (logica van een
Op zaterdag 08 september 2001 23:22 schreef Roache_ het volgende:[..]
Dus? Jij hebt het alleenrecht op de titel?
Zet die fles azijn eens terug in de kelder alsjeblieft, ik schiet spontaan in een depressie van je deerniswekkende lethargieën.
lijkt mij)Maar wat bedoel je nou met "het alleenrecht"?
Ik heb YRRAB en zijn stellingen nou een middagje gevolgd, maar ik heb het donkerbruine vermoeden dat jij hem totaal verkeerd interpreteert.
Er bestaan nu eenmaal verschillende homosexuelen.
Je "hebt" ze die zijn al in de baarmoeder bepaald als homosexueel door het leven te gaan. Dit heeft iets te maken met de hormonale "douches" die zich tijdens de zwangerschap voordoen.
De andere homosexuelen komen er pas tijdens hun leven op aarde achter (soms zo rond hun 12de, maar ook op hun 18e of pas op hun 40ste....) dat heeft meer iets te maken met psychologisch/sociale redenen.
Het is dus puur een constatering. Je hoeft er verders nix mee te doen.... Maar het geeft wel vaak aan in hoeverre iemand zijn homosexualiteit accepteert.
quote:Kom op hee YRRAB. Beetje veel onder de maat dit en volkomen onnodig. Bovendien niets mis met Gellarboy. Alleen jammer dat Johan Paulik ehhhh.....na lamaar....
Op zaterdag 08 september 2001 23:07 schreef Gellarboy het volgende:[..]
Krijg nou voetschimmel!
Wat heb ik nou weer aan m'n broek hangen?Geschifte nichten van tegenwoordig ook...
[Dit bericht is gewijzigd door Maggiblokje op 08-09-2001 23:40]
"Volgens mij vind ik die stroop niet lekker"
"Proef dan eerst!"
"Ohja...."
Liever het predikaat niet-biologisch homo dan eeuwige twijfelaar, toch? Voor je het weet zit je getrouwd met 2,4 kinderen en een hond driehoog achter, en krijg je op je 25e huwelijksdag spijt. Of niet. Je weet het pas als je het probeert.
Mensen om je heen willen altijd labels op je plakken maar heb je daar zelf behoefte aan? Nee toch?
Of zoals de Engelsen zeggen: 'Whatever floats your boat!'
quote:Je hebt gelijk, maar die dingen die jij voorstelt zijn niet echt de dingen die me aanspreken.... Ik weet niet hoe ik het ga doen. Ik ga gewoon uit met me collega's (homosexuelen) en die kennen de gay-scene van Amsterdam heel goed en zouden me een keer alle verschillende scenes erbinnen laten zien. Krijg ik meteen een beeld erover en als ik in die avond iemand tegenkom waarmee ik het zou willen doen (sex/zoenen of whatever) dan ga ik ervoor.....
Op zaterdag 08 september 2001 23:39 schreef Roache_ het volgende:
Question2001, de afgelopen week heb je in dit topic (buiten het niet ontopic moddergooien) een hoop nuttige tips kunnen lezen, en ik hoop dat je er wat mee kunt. Mijn tip echter zou zijn: ondervindt het eens. Desnoods op een aftrekfeestje of met een anoniem contact. Kan jou het verrekken, weet je meteen waar je aan toe bent qua gevoelens. Grote kans dat het helemaal niet is hoe het in je fantasie was, maar kom op, welke "ontmaagding" was dat wel. Als je iets niet kent maar wel wilt proeven moet je het doen, niemand hoeft het te weten en niemand hoeft er zijn oordeel over uit te spreken. Het gaat over jouw gevoelens en je eigen initiatief. Je bent actief op internet en daar is met gemak een scharrel te vinden, zo ook in bossen en perken in iedere grote stad. Aan jou de eerste stap. Wachten tot je probleem zich vanzelf oplost is geen optie, toch, want dat doet het niet mits je het probeert.
"Volgens mij vind ik die stroop niet lekker"
"Proef dan eerst!"
"Ohja...."Liever het predikaat niet-biologisch homo dan eeuwige twijfelaar, toch? Voor je het weet zit je getrouwd met 2,4 kinderen en een hond driehoog achter, en krijg je op je 25e huwelijksdag spijt. Of niet. Je weet het pas als je het probeert.
Ik heb een vriendin, die over een maand terugkomt van een reis en dan kan ik mooi met haar erover hebben en kijken wat ik met haar verder wil.....
Ik moet in de eerste plaats weer zin krijgen in het leven en sex en dan zie ik het wel.... Nu kan ik naar nix kijken en zeggen dat het me opwindt. Dan had ik nu al een indicatie kunnen hebben.
[Dit bericht is gewijzigd door Roache_ op 09-09-2001 00:06]
quote:
Op zondag 09 september 2001 00:02 schreef Roache_ het volgende:
Het ziet er inderdaad naar uit dat je het een en ander in je hoofd haalt qua homosexualiteit. Een soort verklaring of bevestiging van de ellende waarin je nu zit. (Koude-grond psychologie)
Misschien doet een bezoek aan een arts inderdaad wel meer goed dan mijn nogal radicale tip, het oplossen van je depressie lijkt me prioriteit nummer 1. Wellicht zie je een en ander dan in een helderder licht, er zijn legio therapieën voorhanden om je op een beter spoor te krijgen, ook medicamenteus.Ga alsjeblieft niet experimenteren met iets waarvan je stiekem weet dat het niet je 'cup of tea' is, zou je bewonderenswaardige visie omtrent homosexualiteit beslist negatief kunnen beïnvloeden. Dat laatste schrijf ik uit egoïsme overigens. De scène zoals je het al noemt is inderdaad een scène, compleet met facades en voetlichten, pruiken en requisiten. Volgens mij ben je het meer dan waard om goed op jezelf tepassen.
quote:Thnx..... geeft me toch een goed gevoel dit... Ook van me vrienden en van me familie en iedereen om me heen dat ze me zo aan het steunen zijn.
Op zondag 09 september 2001 00:05 schreef Roache_ het volgende:[..]
Ben ik dan toch niet alleen op de wereld .....
Ga nu lekker slapen 
.... zal jullie iig op de hoogte houden (die er geinteresseerd in mocht zijn)
quote:Daar lijkt het wel naar te neigen, en dat is een discussie waar je nooit uit komen zal ondanks alle onderzoeken en uitspraken. Ik denk dat asl we die discussie voeren willen we hem even moeten loskoppelen van deze en in een appart topic starten.
Op zaterdag 08 september 2001 22:49 schreef question2001 het volgende:[..]
Ok, maar probeer een beetje subtieler te reageren. Er is in deze maatschappij veel aversie tegen homosexuelen en dat komt gewoon door de angst van mensen daarvoor. Iedereen is bang om zelf homosexueel te zijn. Mensen die wat verder denken gaan daar over nadenken en mensen die niet verder kunnen denken die gaan homofobische opmerkingen maken. Laat die mensen. Ik weet iig voor mezelf dat ik die opmerkingen nooit zal maken.
Maar wat is een "biologische" homo en wat voor homo zou ik dan zijn ? Of ben ik Bi of ben ik een hetero die bi-curious is ??
Of ga ik nu naar een fundamentele vraag: is homosexualiteit biologisch of heeft het met opvoeding te maken ????
Nielsh26 (jeroen)
quote:Ik vind dit wel een beetje een botte uitspraak, er zijn mensen zat die met hun gevoelens over hoop liggen, en dat heeft niets van doen met verdrongen homosexuele neigingen. eerder met zelf accepatie.
Op zaterdag 08 september 2001 22:59 schreef YRRAB het volgende:[..]
sorry hoor, dit speelt zich alleen tussen UW oren af , ik als homo heb er voor mijzelf geen enkel probleem mee gehad , dat anderen daar wel zgn. problemen mee hebben dat heeft waarsch. meer met hun eigen verdrongen homoseksuele neigingen van doen!!!
NielsH26(jeroen)
quote:Dat doet het ook, de sex is maar een onderdeeltje, maar wel een lekker onderdeeltje
Op zaterdag 08 september 2001 23:31 schreef question2001 het volgende:[..]
Ok, daarmee is dus homofobie verklaard..... klaar toch...
Het is toch iets tussen je oren... Sex met een persoon gaat om de spanning tussen twee personen en uiteindelijk niet het uiterlijk. Sex met iemand waarvan je houdt tov iemand waarmee je alleen wil ne*ken is een groot verschil.
Sex met iemand om de sex is heel spannend maar sex met iemand waarvan je houdt geeft uiteindelijk veel meer voldoening....
Homosexualiteit heeft toch niet alleen met sex te maken (ondanks dat het in het woord staat) maar toch met je gevoel ???
Nielsh26(jeroen)
quote:nee, hij had het erover dat mensen bang zijn om homoseksueel te zijn , dat vindt ik erg generaliserend en ging in mijn geval nooit op, moet je bijv. bang voor jezelf zijn omdat je ogen bruin zijn of blauw!!???
Op zondag 09 september 2001 10:52 schreef Nielsh26 het volgende:[..]
Ik vind dit wel een beetje een botte uitspraak, er zijn mensen zat die met hun gevoelens over hoop liggen, en dat heeft niets van doen met verdrongen homosexuele neigingen. eerder met zelf accepatie.
NielsH26(jeroen)
wat verdrongen homoseksuele neigingen betreft ;dat bedoelde ik gericht aan homo-foben en homo-haters en potenrammers etc. snappu!!!!!??
quote:Dat kan natuurlijk ook altijd nog....... maar moet je uiteindelijk dan niet voor een kant kiezen ???
Op zondag 09 september 2001 15:09 schreef Riann het volgende:
Ik ben BI
quote:Moeten?
Op maandag 10 september 2001 01:03 schreef question2001 het volgende:[..]
Dat kan natuurlijk ook altijd nog....... maar moet je uiteindelijk dan niet voor een kant kiezen ???
Je moet helemaal niks!
Dat hoeft echt niet hoor.
quote:ja, leg dat eens uit
Op maandag 10 september 2001 01:03 schreef question2001 het volgende:[..]
Dat kan natuurlijk ook altijd nog....... maar moet je uiteindelijk dan niet voor een kant kiezen ???
quote:En zet er meteen even bij welk sterrenbeeld je bent.
Op maandag 10 september 2001 02:44 schreef YRRAB het volgende:[..]
ja, leg dat eens uit
Bang om als ik eenmaal treden op die trap zet dat ik er altijd aan vast zit en ik denk dat dat ook niet iets wat ik zou willen....
Ik zag hetero/homo altijd iets als zwart/wit nooit als twee kanten met een groot grijs gebied ertussen en misschien moet ik het meer zo zien.
Ik hoor hier nooit iemand over bi-sexualiteit: alleen twee extreme kanten hier: "echte" hetero's en "echte" homo's maar nooit iets ertussen in.
Is Bisexualiteit bij mannen dan een groter taboe dan homosexualiteit
quote:Nee, dat denk ik niet.
Op maandag 10 september 2001 09:17 schreef question2001 het volgende:
Nee, wie weet komt het daardoor dat ik er bang voor ben.....
Bang om als ik eenmaal treden op die trap zet dat ik er altijd aan vast zit en ik denk dat dat ook niet iets wat ik zou willen....Ik zag hetero/homo altijd iets als zwart/wit nooit als twee kanten met een groot grijs gebied ertussen en misschien moet ik het meer zo zien.
Ik hoor hier nooit iemand over bi-sexualiteit: alleen twee extreme kanten hier: "echte" hetero's en "echte" homo's maar nooit iets ertussen in.
Is Bisexualiteit bij mannen dan een groter taboe dan homosexualiteit
Bisexualiteit bij mannen is juist ontzettend "hip" en "in" enzo, zéker de laatste tijd.
Vertel een meid dat je je soms ook aangetrokken voelt tot jongens en je hebt 35,8% meer kans dat je 'm diezelfde avond nog bij haar erin mag hangen! (Ruw geschat dan hè)
quote:LOL..... misschien heb ik zo meer succes bij de vrouwtjes dan.....
Op maandag 10 september 2001 12:32 schreef Smots het volgende:[..]
Nee, dat denk ik niet.
Bisexualiteit bij mannen is juist ontzettend "hip" en "in" enzo, zéker de laatste tijd.
Vertel een meid dat je je soms ook aangetrokken voelt tot jongens en je hebt 35,8% meer kans dat je 'm diezelfde avond nog bij haar erin mag hangen! (Ruw geschat dan hè)
Maar dan zou ik er toch alleen maar blij mee moeten zijn.... Waarom ben ik dan depressief terwijl ik wel voor alles opensta...
zelf ben ik wel homo, maar ik wordt dus ook niet plotselijk opgewonden op vrouwen, zo ben ik niet.
als je homo bent, dan is dat zo vanaf je genoorte, je kiest er niet voor omdat je het leuker vind of zo, maar zo ben je gewoon vanaf het begin.
en ik denk ook niet dat je bi bent, want je zegt zelf dat je niks voor mannen voelt, volgens mij hebben ze je gewoon liggen op te naaien en dat heb je je teveel aangetrokken.
quote:Mijns inziens heb je twee soorten van "aangetrokken zijn".
Op dinsdag 11 september 2001 18:34 schreef Corrado het volgende:
Als mannen je niet opwinden ben je ook niet homo, je moet je niet zo gek laten maken door anderen.zelf ben ik wel homo, maar ik wordt dus ook niet plotselijk opgewonden op vrouwen, zo ben ik niet.
als je homo bent, dan is dat zo vanaf je genoorte, je kiest er niet voor omdat je het leuker vind of zo, maar zo ben je gewoon vanaf het begin.
en ik denk ook niet dat je bi bent, want je zegt zelf dat je niks voor mannen voelt, volgens mij hebben ze je gewoon liggen op te naaien en dat heb je je teveel aangetrokken.
- aangetrokken zijn op sexueel gebied, dus het hebben van sex met een man/vrouw.
- aangetrokken zijn op relationeel gebied, dus een relatie aangaan met een man/vrouw.
Ik denk dat je zeker sexueel aangetrokken moet zijn tot een man/vrouw voordat je met diegene een relatie aan wil gaan, maar het hoeft niet.
Ik zal mijzelf even als voorbeeldje geven:
Ik ben dus homo, maar kan best opgewonden raken van vrouwen. Ik zou echter absoluut geen relatie met een vrouw aan willen gaan en zeker wel met een man!
quote:Hierover zullen vast al discussies gevoerd zijn, hierzo. (Waar?!)
Op zondag 09 september 2001 10:45 schreef Nielsh26 het volgende:[..]
Daar lijkt het wel naar te neigen, en dat is een discussie waar je nooit uit komen zal ondanks alle onderzoeken en uitspraken. Ik denk dat asl we die discussie voeren willen we hem even moeten loskoppelen van deze en in een appart topic starten.
Nielsh26 (jeroen)
Samengevat komt mijn mening hierop neer: 'Homo-zijn' heeft meerdere oorzaken/ontstaansgronden, die in meer of mindere mate van invloed zijn op het feit of iemand homo is/wordt of niet.
Genetische aanleg, aangeboren factoren (bv hormonen in het vruchtwater), opvoeding, omgeving, psychische ontwikkeling, en ten slotte misschien ook een (heel) klein stukje 'keuze'.
Deze genoemde factoren verschillen denk ik van persoon tot persoon, en vandaar misschien ook de verschillende 'types' homo's. Hoewel dat wat cru is uitgedrukt eigenlijk...
Je kunt met deze hypothese wel mooi van alles verklaren. Bi-zijn (extra scheutje hormonen?), vrouwelijkheid, macho-gedrag, etc etc.
Comments?
quote:En dat weet je al na één avondje expirimenteren?
Op zondag 09 september 2001 15:09 schreef Riann het volgende:
Ik ben BI
question2001, heb je de Rutgerstichting of het COC al geprobeerd?
Die hebben in elk geval verstand van zaken, die kunnen je denk ik ook veel beter helpen dan een huisarts of psycholoog.
De depressie was er voor mijn twijfels over over mijn geaardheid. Daar heb ik mijn pubertijd over nagedacht maar onbewust of bewust (weet het ook niet) altijd op vrouwen gevallen... Mannen waren voor vriendschap (kameraden). Verliefdheid voelde ik voor vrouwen. Relatie wilde ik aangaan met vrouwen.....
Waarom denk ik dan dat ik misschien homo ben ???? Het kan niet uit de blue komen en opeens na een nachtje slapen eruit komen (lijkt me). Vanwege me depressie kan ik er niet over nadenken omdat ik erover loop te malen. Ik heb nergens meer plezier in en herinneringen aan vroegere dingen geven me ook geen plezier (teken van depressie).
Als ik nu kan zeggen dat ik sex met meisjes niet leuk vond dan zou ik liegen want ik weet wel van mezelf dat ik dat op dat moment heel erg opwindend vond.
Het rijmt gewoon niet aan alle kanten.... Heb ik nu ook zelf door. Ik denk dat ik me daarom op dit moment ook niet moet bezig houden met de vraag he/ho/bi maar dat die depressie mijn eerste prioriteit heeft. Als ik weer van het leven kan genieten dan kan ik zeggen wat me voorkeur heeft.
Heb al een afspraak met psychiater (gelukkig) en die kan me verder helpen.
Tot die tijd, dat me depressie weg is, wil ik nergens voor kiezen..... Kan altijd nog dat ik bi/ho ben maar dat is denk ik nu effe van een andere belang dan me gemoedstoestand. Want de twijfel is pas ontstaan na het kut-voelen (figuurlijk )
[Dit bericht is gewijzigd door question2001 op 18-09-2001 20:15]
Ten eerste erg moedig van je dat je het durft te vragen aan allerlei mensen. Ik wil je graag een van mijn ervaringen meegeven (althans:die van een vriend van me).
Een vriend van me was altijd erg zelfverzekerd, zoals jij nu zegt, maar kreeg, tijdens een periode op de middelbare school van allerlei pestkoppen te horen dat 'ie homo was. Het is moeilijk te geloven, maar hij nam het aan als een waarheid. Hij heeft hier nog vreselijk veel problemen mee, omdat 'ie hetero is, maar zelf toch denkt dat 'ie homo kan zijn. Zijn zelfverzekerdheid smolt als sneeuw voor de zon, en ik heb hem meerdere malen zien huilen, terwijl hij altijd de vrolijke was.
Ik denk persoonlijk dat dit bij jou ook het geval KAN zijn. Wij willen het tegenovergestelde graag geloven, maar we besteden (vaak onbewust) teveel aandacht aan deze invloeden, die meestal voortkomen uit jaloezie, onbegrip en onmacht. Ik ken je verdere situatie niet, maar ik denk dat dit een reden kan zijn van je depressie.
Als je het echt graag wil weten, schroom dan niet om bijvoorbeeld naar een plaats te gaan waar veel homo's komen, zoals een cafe of parade. Hier zitten mensen die je meer kunnen vertellen over dit onderwerp (en eventueel een experiment willen doen..) Zo ben je er sneller achter.
Succes
quote:Nou idd, wat je zegt dat komt redelijk overeen met mijn verhaal (wel wat anders natuurlijk) Ik ken genoeg homo's en ik heb het ook met hun erover gehad maar die spreken het ook allemaal tegen. Dat experiment waarover je het hebt: misschien wel, misschien niet. Ik weet nu dat ik het ben gaan geloven omdat ik in een depressie zit. Ik weet niet wat er gebeurt als ik eruit kom.... Dat zie ik dan wel.
Op dinsdag 18 september 2001 22:17 schreef palomino het volgende:
Hallo Question2001
Ten eerste erg moedig van je dat je het durft te vragen aan allerlei mensen. Ik wil je graag een van mijn ervaringen meegeven (althans:die van een vriend van me).
Een vriend van me was altijd erg zelfverzekerd, zoals jij nu zegt, maar kreeg, tijdens een periode op de middelbare school van allerlei pestkoppen te horen dat 'ie homo was. Het is moeilijk te geloven, maar hij nam het aan als een waarheid. Hij heeft hier nog vreselijk veel problemen mee, omdat 'ie hetero is, maar zelf toch denkt dat 'ie homo kan zijn. Zijn zelfverzekerdheid smolt als sneeuw voor de zon, en ik heb hem meerdere malen zien huilen, terwijl hij altijd de vrolijke was.
Ik denk persoonlijk dat dit bij jou ook het geval KAN zijn. Wij willen het tegenovergestelde graag geloven, maar we besteden (vaak onbewust) teveel aandacht aan deze invloeden, die meestal voortkomen uit jaloezie, onbegrip en onmacht. Ik ken je verdere situatie niet, maar ik denk dat dit een reden kan zijn van je depressie.
Als je het echt graag wil weten, schroom dan niet om bijvoorbeeld naar een plaats te gaan waar veel homo's komen, zoals een cafe of parade. Hier zitten mensen die je meer kunnen vertellen over dit onderwerp (en eventueel een experiment willen doen..) Zo ben je er sneller achter.Succes
Als ik wil gaan experimenteren dan moet ik me eerst goed voelen en niet ergens aan beginnen als ik al depressed ben want dan kom ik er nooit meer uit.
Als ik tot rust kom dan zie ik ook wel dat het niet klopt maar ja je weet nooit. Zal nix uitsluiten.
The story will continu... maar eerst van de depressie af.
Na het lezen van dit topic ben ik toch wel benieuwd hoe het inmiddels met je gaat! Zijn je bezoeken aan de psychiater doorgegaan? Is er de afgelopen maand veel veranderd? Zijn je gevoelens al wat duidelijker voor je? Ik zou een update zeer weten te waarderen.
Me gevoelens: wat zijn dat ook alweer.
Voel niet, denk alleen nog maar.
Ik ben nu langzaam bezig me leven op te pakken na me depressiviteit en dan hoop ik weer te gaan voelen en niet meer na te denken.
Update blijft er komen maar waarschijnlijk over 2 maanden weer
In ieder geval heel veel stekrte met alle gevoelens waar je nu mee bezig moet zijn.
In ieder geval heel veel sterkte met alle gevoelens waar je je nu mee bezig moet houden.
quote:Lieve question2001,
Op vrijdag 09 november 2001 23:30 schreef question2001 het volgende:
Die psychiater laat me een beetje in me sop gaar koken.
Me gevoelens: wat zijn dat ook alweer.
Voel niet, denk alleen nog maar.Ik ben nu langzaam bezig me leven op te pakken na me depressiviteit en dan hoop ik weer te gaan voelen en niet meer na te denken.
Update blijft er komen maar waarschijnlijk over 2 maanden weer
Dit mag wellicht overkomen als een zinloze reactie, maar weet dat ik je waardeer om hoe je post. Verder ken ik je namelijk niet.
Ik wil je een positief advies geven: stop met depressief zijn en leef zoals jij wilt leven. Dat is een cliché als een koe maar geloof me: het is de waarheid! Trek je niets aan van wat anderen denken en tegen je zeggen (al is dat best moeilijk) maar leef zoals jij denkt dat je leven moet. Vertrouw op je gevoel en alles komt goed.
En als je even niet weet hoe je je voelt: sta dan eens stil bij wat JIJ bereikt hebt en wat JIJ nog wilt bereiken. Doe gewoon even niets, maar probeer uit te vissen wat JIJ wilt, ongeacht wat anderen daar misschien van mogen denken. En zeg tegen je psychiater dat jij vindt dat je moet leven zoals jij dat wilt. Laat je niets aanpraten, je bent niet ziek of zielig.
Het leven kan zo mooi zijn, áls je maar voor jezelf kiest!
Liefs en sterkte,
Helga
Ps. Misschien kun je helemaal niets met mijn reactie maar weet dat deze goed is bedoeld. Ik ken je helemaal niet, maar ik heb het beste met je voor, en ik hoop echt dat het binnenkort beter met je gaat...
Ik zal het jullie zeker laten weten hoe het verder is gegaan.
quote:Ahh, volgens mij ben je echt een schatje. Ik wil je bij deze alle steun toewensen! Ennuh, jongens kunnen zoooo mooi zijn he!
Op maandag 12 november 2001 19:11 schreef question2001 het volgende:
Ik weet dat jullie gelijk hebben en ik probeer ook weer te mijn leven op te pakken. Het is alleen verschrikkelijk moeilijk..... bedankt voor jullie steun.Ik zal het jullie zeker laten weten hoe het verder is gegaan.
quote:Homo! Je wist het eerst nog gewoon niet. Toen wist je het wel. Maar je wilt hier gewoon de bevestiging horen. Bij deze dus.
Op zondag 02 september 2001 21:07 schreef question2001 het volgende:
Ik doe dit onder een kloon (niet iedereen hoeft van mijn twijfels te weten)Ik ben 25, man en tot deze leeftijd alleen nog maar aangetrokken gevoeld tot vrouwen. Al mijn relaties waren met vrouwen en ik heb nog nooit verliefdheid gevoeld voor mannen. Laatste paar weken is er wat met me gebeurd. Doordat mensen aan mijn geaardheid gingen twijfelen, ben ik aan mijn geaardheid gaan twijfelen.
------KNIP-------
Mag ik graag een eerlijke en nuttige reactie......
quote:Echt een reactie waar ik wat aan heb. Bedankt
Op zaterdag 24 november 2001 20:29 schreef plok het volgende:[..]
Homo! Je wist het eerst nog gewoon niet. Toen wist je het wel. Maar je wilt hier gewoon de bevestiging horen. Bij deze dus.
quote:Welkom op een openbaar forum.
Op woensdag 28 november 2001 13:52 schreef question2001 het volgende:
Echt een reactie waar ik wat aan heb. Bedankt
Ik ben hier dus ook over aan het twijfelen. Ik word er helemaal gek van, net op het moment dat ik denk dat ik eruit en en dat ik hetero ben, schiet er weer een 'homo-gedachte' door me hoofd en zit ik weer helemaal in de put.
Om het hele gedoe nog erger te maken heb ik tegelijkertijd grote zorgen over mijn ouders die in een echtscheiding zitten en heb ik ook nog een lichamelijk probleem, mijn rechter testikel die te klein is. ( zie aparte topic die ik hiervoor had aangemaakt)
Nu begin ik mezelf ook nog aan te praten dat dat misschien verband heeft met elkaar. Ik word helemaal gek, ik kan niks meer ondernemen (ben gestopt met school, heb nog nooit een echte baan gehad, ik eet te veel enz.) door mijn continuerende zorgen.
Hoe zielig het ook mag klinken, internet is mijn enige toevlucht. Ik hoop dat iemand tips heeft hoe ik eruit kan komen. Ik weet niet hoelang ik dit nog vol kan houden op deze manier leven 
PS, nog wat dingetjes die me nu te binnen schieten, ik heb eigenlijk nooit een normaal leven gehad 'van-binnen' ik ben altijd lui geweest, heb me nooit kunnen motiveren voor school (heb eerst havo gedaan, toen mbo, en nu compleet gestopt) en ik heb het id dat het voor mij extreem moeilijk gaat worden om uit min depressie te komen, ik weet namelijk niet eens hoe het is zonder een depressie, zal me niet verbazen dat mijn hele leven tot dit punt uit 1 grote depressie bestaat, hoe dan ook.. ik wil eruit!
quote:Ik denk dat iedereen in z'n jeugd wel eens homo-gedachten heeft gehad. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat je ook homo bent.
Op dinsdag 11 december 2001 03:20 schreef Petertjeuh het volgende:
Hoe zielig het ook mag klinken, internet is mijn enige toevlucht. Ik hoop dat iemand tips heeft hoe ik eruit kan komen. Ik weet niet hoelang ik dit nog vol kan houden op deze manier leven
Bij mij was het achteraf gezien eigenlijk altijd al aanwezig en op een gegeven moment begin je je dat te realiseren. Ik kan me goed voorstellen dat dat erg verwarrend voor iemand kan zijn. Internet is een goed medium om daar over te praten, lekker anoniem! Niet zielig dus! Ik heb er ook veel aan gehad. Leve internet!
Mocht je er behoefte aan hebben, m'n email-adres staat in m'n profiel.
quote:Ik snap niet waarom je je daardoor zo in de put laat komen? Het is toch niet ZO verschrikkelijk om homo te zijn (of om bi te zijn)? Niets aan de hand hoor.
Op dinsdag 11 december 2001 03:20 schreef Petertjeuh het volgende:
Ik ben hier dus ook over aan het twijfelen. Ik word er helemaal gek van, net op het moment dat ik denk dat ik eruit en en dat ik hetero ben, schiet er weer een 'homo-gedachte' door me hoofd en zit ik weer helemaal in de put.
Je zegt zelf dat je geen vrienden hebt. Dus dan hoef je ook niet bang te zijn voor hun reacties, toch? Klinkt stom misschien, maar toch is het zo. En je ouders? Die houden misschien niet meer van elkaar maar als ze nog wel van jou houden zouden ze er geen al te groot problemen van (mogen) maken. Maar dat is natuurlijk persoonlijk en verschilt.
Dus kun je misschien uitleggen wat er zo verschrikkelijk is aan die gedachten?
|
|
