Frank Vandenbroucke voelt zich bevrijd en wil nu Belgisch kampioen worden
,,Ik ben nu een ander mens''
Het arrest van het Hof van Beroep ziet Frank Vandenbroucke (32) als een bevrijding. ,,Ik ben op slag een ander mens'', meldde VDB gisteren vanuit zijn Italiaanse woonplaats Pescara. ,,Die affaire heeft veel van mij gevraagd. Te veel.''
Frederik Backelandt
Vandenbroucke lag wel degelijk wakker van de uitspraak van het Brusselse hof. ,,Ik stelde er speciaal mijn training voor uit. Ik wilde weten waar ik aan toe was.''
Dan kreeg VDB het verlossende telefoontje van zijn advocaat Johnny Maesschalck. Vrijspraak. ,,Mijn geduld bleek de moeite waard. Dit is een mooie dag, al is het een dag die ik eigenlijk nooit had moeten meemaken. (zucht) Geloof me: er valt een zak van honderd kilo van mij af. Ik moest die vijf jaar lang meezeulen. Dat weegt op een mens, meer dan ikzelf heb willen toegeven. Ik heb vijf jaar met de daver op het lijf geleefd. Mijn leven was een aaneenschakeling van schrik en frustratie. Niks kon nog normaal verlopen. De mensen moeten me geloven als ik beweer dat ik nu op slag een ander mens ben.''
,,Ik heb heel veel geboet, meer dan een ander mens. Tien keer zoveel! Ja, er werden producten bij mij thuis gevonden. Dat was fout. Daarvoor werd ik zes maanden geschorst. Genoeg geboet, niet? Althans: dat dacht ik. Maar nee, het werd uiteindelijk vijf jaar afzien. Ik werd als een drugsverslaafde behandeld, terwijl ik nooit dealde. Er hing me nog die monsterboete en een werkstraf boven het hoofd. Het bleef maar aanslepen, als een voortdurende dreiging. Dat sloopt een mens. Iedere maand was er wel iets nieuws waarmee ik werd geconfronteerd. Omdat ik VDB ben. Ik heb nooit begrepen waarom er bepaalde wetten gelden voor mij, maar niet voor een ander. Iemand die ook maar een greintje intelligentie heeft, weet dat dit een absurde zaak was. Al weet ik dat sommige mensen in België plezier hebben gehad in mijn lijdensweg.''
Denken aan de driekleur
,,Dit is een grote overwinning. In de eerste plaats voor mezelf, maar ook voor mijn gezin en entourage, de mensen die in me zijn blijven geloven'', triomfeert Vandenbroucke. Al blijft de wielerfan zich afvragen wanneer er nog eens een overwinning in een koers volgt. Da's al geleden van 12 september 2005 met winst in... de kermiskoers van Zwevegem. Komt er nog een klasseflits van het kaliber Luik-Bastenaken-Luik 1999 toen hij iedereen op een hoopje reed? Als het van VDB afhangt - of wat had u gedacht - komt die dag er. In het verleden zat hij al niet om een uitsmijter verlegen, na de opsteker van gisteren zeker niet.
,,Wie in zijn vak aan de top wil functioneren, moet vrij van zorgen zijn in de kop. Dat was de voorbije jaren nooit het geval. Voordeel is dat ik nu al de energie die ik de voorbije jaren aan deze miserie verspilde, voortaan in mijn sport kan investeren. Ik vermoed dat ik een paar kilometer rapper zal kunnen fietsen. (lacht) Nu weet ik dat de déclic, de kentering, gewoon moet komen.''
Eerst moet die opspelende linkerknie, die op 12 februari werd geopereerd, echter sterker worden. ,,De revalidatie verloopt goed. De spieren rond het gewricht herstelden snel. Ik kan nauwelijks wachten om te koersen.''
De Ronde van de Abruzzen (19-22 april) wordt de eerste koers van VDB. Dan zijn de voorjaarsklassiekers al voorbij, maar dat deert hem niet. VDB denkt aan de Ronde van Italië, die op 12 mei op Sardinië start. ,,Verteer ik die drie weken Giro goed, dan ben ik kandidaat om op 1 juli Belgisch kampioen te worden. Waar is dat BK trouwens? In Ronse? Dat moet me zéker liggen! Weet je, dan zal het voor het eerst zijn in jaren dat ik nog eens met plezier naar België zal terugkeren. Zonder angst en als een vrij mens. Daar zie ik naar uit.''